Kinderen
alle pijlers
Geen bezoek kraamweek, hoe te brengen?
dinsdag 18 augustus 2009 om 23:21
Ik ben nu 34 weken zwanger geloof ik (of 33 of 35, kan 't maar niet onthouden), en na de vorige bevalling wilde meteen iedereen langskomen. Mijn hele schoonfamilie (zeven mensen, waarvan drie drukke kinderen) kwam direct en iedereen wilde de baby (geboren met vacuumpomp) vasthouden. Ik vond 't echt verschrikkelijk, maar had er destijds de kracht en moed niet voor om te zeggen dat ik dat niet wilde.
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
woensdag 19 augustus 2009 om 20:52
Hi Nut,
nee perfectionistisch niet, wel duidelijk. En ik schat in dat onze familie echt niet moeilijk gaan doen in de kraamweek, we brengen de boodschap immers voorzichtig. En nee ik ben dan niet ontoerekeningsvatbaar maar aangezien mijn schoonouders het meest dominant aanwezig zijn en mijn familie een stuk relaxter is het logisch dat mijn man zijn ouders voorzichtig brengt dat het mooi geweest is.
En dat wij zeggen dat vrienden etc 1 keer per week mogen komen. tsja dat kun jij weinig vinden en blijkbaar zou jij je niet welkom voelen. ieder zijn ding meid, mijn vrienden kennen mij goed genoeg om te weten dat we het later inhalen.
let een beetje op je tone of voice. Mijn post was om TO een alternatief te geven
nee perfectionistisch niet, wel duidelijk. En ik schat in dat onze familie echt niet moeilijk gaan doen in de kraamweek, we brengen de boodschap immers voorzichtig. En nee ik ben dan niet ontoerekeningsvatbaar maar aangezien mijn schoonouders het meest dominant aanwezig zijn en mijn familie een stuk relaxter is het logisch dat mijn man zijn ouders voorzichtig brengt dat het mooi geweest is.
En dat wij zeggen dat vrienden etc 1 keer per week mogen komen. tsja dat kun jij weinig vinden en blijkbaar zou jij je niet welkom voelen. ieder zijn ding meid, mijn vrienden kennen mij goed genoeg om te weten dat we het later inhalen.
let een beetje op je tone of voice. Mijn post was om TO een alternatief te geven
woensdag 19 augustus 2009 om 20:57
Na de bevalling van ons kind hadden we een dag of wat een kraamzuster en de beide oma's kwamen gezellig logeren. Gezellig ja, het was echt gezellig. Ik voelde me helemaal senang, geborgen, veilig en vertrouwd met beide moeders om me heen. Ze zaten me echt niet op m'n nek maar altijd was er wel 1 op juist het goeie moment in de buurt. Zo mooi ook om te zien met hoeveel oma-moederliefde ze onze dochter verzorgden. En onderling konden ze het ook prima met elkaar vinden. Mijn man vond het ook geen probleem en we hebben door die prima zorg op een ontspannen manier kunnen wennen aan het feit dat het we nu echt ouders waren geworden.
Het verdere kraambezoek snapte kennelijk zelf dat een uurtje hooguit wel genoeg is voor kraambezoek, ik heb het in ieder geval niet als lastig ervaren.
Ik vind ook dat je opa en oma's niet een week kunt laten wachten. Zo te lezen heeft TO een goede band met ze en dat is juist zo mooi om dat met de geboorte van een kind te verstevigen.
Het verdere kraambezoek snapte kennelijk zelf dat een uurtje hooguit wel genoeg is voor kraambezoek, ik heb het in ieder geval niet als lastig ervaren.
Ik vind ook dat je opa en oma's niet een week kunt laten wachten. Zo te lezen heeft TO een goede band met ze en dat is juist zo mooi om dat met de geboorte van een kind te verstevigen.
woensdag 19 augustus 2009 om 21:01
ik vind het ook belachelijk als de (schoon)ouders niet mogen komen kijken de eerste week. De hormonen zijn een beetje te ver doorgeschoten denk ik. Geen wonder al die verhalen hier over die schoonmoeders, ik lees zulke rare verhalen van zwangeren hier die het doodnormaal vinden dat hun (schoon)ouders de eerste week niet mogen komen kijken, daar zou ik ook zelf van gaan steigeren. Ik denk niet dat dit de relatie met je (schoon)ouders bevordert. Baby's hebben er nog nooit wat van gekregen hoor, als (schoon)ouders ze liefdevol komen bewonderen in de eerste week hoor!!
woensdag 19 augustus 2009 om 21:02
Bij mijn eerste kwam de kraamvisite wat later op gang, omdat er toen een dik pak sneeuw lag in februari van dat jaar,ik heb het over 1991. Ik vond dat eigenlijk helemaal niet zo heel erg, zo werd het wat verspreid en kon ik tussendoor lekker genieten van mijn eerste wurmpje. Iedereen is daar anders in. Bij mijn tweede verliep het allemaal heel rommelig,omdat ik dus een paar keer per week met haar naar het ziekenhuis moest, dat was zo'n onderneming, dat ik echt die rust wel nodig had. Dus toen kwam het ook allemaal in stukjes. Ach ja, het ging zoals het ging. Toen ik voor het eerst tante werd, ben ik de tweede dag eventjes bij mijn zus en haar dochtertje wezen kijken, het was toen best druk bij hen en ik ben maar een kwartiertje gebleven. Mijn zus en mijn zwager waren blij dat ik het begreep, de andere visite was blijkbaar niet weg te slaan.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
woensdag 19 augustus 2009 om 21:14
Wij(man en ik) hebben hier ook uitgebreid over gesproken met elkaar, bij de eerste ook al en nu voor de tweede ook.
Wij bellen ruim na de bevalling de ouders van beide, die mogen dan even in het ziekenhuis komen kijken en beschuit met muisjes eten. Broer van man en de rest van close vrienden worden de volgende ochtend pas gesmst/gebeld om in te lichten en mogen dan evt komen op dag 2. Op dag 1 alleen ouders dus. Iedereen is hier van op de hoogte, we doen daar ook niet geheimzinnig over, en ik merk doordat we het zo openlijk met iedereen besproken hebben mensen het ook accepteren/begrijpen (en daarnaast, al begrijpen mensen het niet, het is onze kraamtijd, dus wij bepalen de regels)
Vorige keer hebben wij de baby de eerste 4 dagen voor onszelf gehouden qua vasthouden, onder het mom van doktersadvies (was eigenlijk 2 dgn) ivm heftige bevalling. En dat gaan we nu weer doen denken we. Maar als het anders voelt is het zo verandert natuurlijk.
Wij bellen ruim na de bevalling de ouders van beide, die mogen dan even in het ziekenhuis komen kijken en beschuit met muisjes eten. Broer van man en de rest van close vrienden worden de volgende ochtend pas gesmst/gebeld om in te lichten en mogen dan evt komen op dag 2. Op dag 1 alleen ouders dus. Iedereen is hier van op de hoogte, we doen daar ook niet geheimzinnig over, en ik merk doordat we het zo openlijk met iedereen besproken hebben mensen het ook accepteren/begrijpen (en daarnaast, al begrijpen mensen het niet, het is onze kraamtijd, dus wij bepalen de regels)
Vorige keer hebben wij de baby de eerste 4 dagen voor onszelf gehouden qua vasthouden, onder het mom van doktersadvies (was eigenlijk 2 dgn) ivm heftige bevalling. En dat gaan we nu weer doen denken we. Maar als het anders voelt is het zo verandert natuurlijk.
woensdag 19 augustus 2009 om 21:22
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 augustus 2009 @ 20:17:
[...]
Als ze niet op jou lijken vast wel, ja.
En trouwens.... er is ook niks mis mee om je puber eens iets te laten doen wat hij/zij niet zo vreselijk geweldig vindt; zoals belangstelling tonen in je nieuwe familielid, ipv urenlang te Hyvesen of te MSN'en.
Misschien had jij vroeger ( en nu ook ) ook eens vaker iets tegen je zin in moeten doen. Krijg je niks van.Krijg je hooguit 'n afkeer van verplichte nummertjes van. Iets waar ik me dus nu zoveel mogelijk aan onttrek.
[...]
Als ze niet op jou lijken vast wel, ja.
En trouwens.... er is ook niks mis mee om je puber eens iets te laten doen wat hij/zij niet zo vreselijk geweldig vindt; zoals belangstelling tonen in je nieuwe familielid, ipv urenlang te Hyvesen of te MSN'en.
Misschien had jij vroeger ( en nu ook ) ook eens vaker iets tegen je zin in moeten doen. Krijg je niks van.Krijg je hooguit 'n afkeer van verplichte nummertjes van. Iets waar ik me dus nu zoveel mogelijk aan onttrek.
woensdag 19 augustus 2009 om 21:27
quote:vrouwenmantel schreef op 19 augustus 2009 @ 20:52:
Hi Nut,
nee perfectionistisch niet, wel duidelijk. En ik schat in dat onze familie echt niet moeilijk gaan doen in de kraamweek, we brengen de boodschap immers voorzichtig. En nee ik ben dan niet ontoerekeningsvatbaar maar aangezien mijn schoonouders het meest dominant aanwezig zijn en mijn familie een stuk relaxter is het logisch dat mijn man zijn ouders voorzichtig brengt dat het mooi geweest is.
En dat wij zeggen dat vrienden etc 1 keer per week mogen komen. tsja dat kun jij weinig vinden en blijkbaar zou jij je niet welkom voelen. ieder zijn ding meid, mijn vrienden kennen mij goed genoeg om te weten dat we het later inhalen.
let een beetje op je tone of voice. Mijn post was om TO een alternatief te gevenMijn tone of voice is niets mis mee, het lijkt er niet op om TO een alternatief te geven, maar dit is jouw draaiboek. En daar heb ik kritiek op, mag toch?
Hi Nut,
nee perfectionistisch niet, wel duidelijk. En ik schat in dat onze familie echt niet moeilijk gaan doen in de kraamweek, we brengen de boodschap immers voorzichtig. En nee ik ben dan niet ontoerekeningsvatbaar maar aangezien mijn schoonouders het meest dominant aanwezig zijn en mijn familie een stuk relaxter is het logisch dat mijn man zijn ouders voorzichtig brengt dat het mooi geweest is.
En dat wij zeggen dat vrienden etc 1 keer per week mogen komen. tsja dat kun jij weinig vinden en blijkbaar zou jij je niet welkom voelen. ieder zijn ding meid, mijn vrienden kennen mij goed genoeg om te weten dat we het later inhalen.
let een beetje op je tone of voice. Mijn post was om TO een alternatief te gevenMijn tone of voice is niets mis mee, het lijkt er niet op om TO een alternatief te geven, maar dit is jouw draaiboek. En daar heb ik kritiek op, mag toch?
woensdag 19 augustus 2009 om 21:28
Lala, waarom mag de broer van je man ook niet op de eerste dag komen? Voor mij staan de broers (de mijne en die van vriend) op gelijke hoogte met de ouders. Zou 't ook niet leuk vinden als ik, als m'n broertje vader wordt, niet op dag één een kwartiertje naar het kindje mag komen kijken en m'n broer een knuffel kan geven.
woensdag 19 augustus 2009 om 22:27
Ik heb een behoorlijk zware bevalling gehad. Rond etenstijd is ons zoontje geboren. Toen direct ouders/beste vrienden gebeld dat alles goed was. De verpleging gaf aan dat we s avonds best wat bezoek konden krijgen, maar beter voor ons zoontje als hij zoveel mogelijk in zijn bedje lag.
s avonds zijn mijn ouders, broer en vriendin even geweest. Allemaal heel rustig en zo ongeveer fluisterend, niemand heeft ons zoontje toen vastgehouden. T arme kereltje had ook al parac. toegediend gekregen.
Ook mijn beste vriendin en vriends beste vriend zijn zo n tien minuutjes langsgeweest.
Deze mensen wilde ik ook zo graag zien, zoals bgb het al beschreef in het begin van dit topic. Zo heb ik dat ook ervaren.
Volgende dag zijn schoonouders geweest, daar hebben we niet zo n goede band mee, dus had voor mij niet perse direct gehoeven. Maar idd ook zij worden opa en oma.
De eerste week hebben we overigens wel teveel bezoek gehad. Ik overschatte mezelf toch. Dat zou ik een volgende keer anders doen.
Maar die eerste dag, zou ik precies dezelfde mensen er weer bij willen hebben. Met alleen een andere volgorde, ons zoontje natuurlijk als eerste zijn broertje of zusje zien en dan de anderen.
Pff, krijg bijna weer zwangerschapskriebels als ik er aan terugdenk!
s avonds zijn mijn ouders, broer en vriendin even geweest. Allemaal heel rustig en zo ongeveer fluisterend, niemand heeft ons zoontje toen vastgehouden. T arme kereltje had ook al parac. toegediend gekregen.
Ook mijn beste vriendin en vriends beste vriend zijn zo n tien minuutjes langsgeweest.
Deze mensen wilde ik ook zo graag zien, zoals bgb het al beschreef in het begin van dit topic. Zo heb ik dat ook ervaren.
Volgende dag zijn schoonouders geweest, daar hebben we niet zo n goede band mee, dus had voor mij niet perse direct gehoeven. Maar idd ook zij worden opa en oma.
De eerste week hebben we overigens wel teveel bezoek gehad. Ik overschatte mezelf toch. Dat zou ik een volgende keer anders doen.
Maar die eerste dag, zou ik precies dezelfde mensen er weer bij willen hebben. Met alleen een andere volgorde, ons zoontje natuurlijk als eerste zijn broertje of zusje zien en dan de anderen.
Pff, krijg bijna weer zwangerschapskriebels als ik er aan terugdenk!
woensdag 19 augustus 2009 om 22:45
Ik zou gewoon even de bevalling afwachten. Ik ben onverwacht met Keizersnede bevallen, maar wat was ik blij en trots dat mijn ouders en mijn zus en broer midden in de nacht in het ziekenhuis waren. Enmijn schoonouders meteen de volgende dag (wonen verder weg). Tuurlijk was bekaf ook emotioneel, maar ik vond het zo fijn dat ze er waren. Wat betreft vasthouden kun je gewoon zeggen dat je dat niet wil klaar. Ik heb kraamfeest gegeven waarbij de kleine de hele middag bij mij, papa of in bed heeft gelegen en werkelijk niemand die daar vreemd over deed. Hij kreeg af en toe een aai over zijn handje of over zijn bol en klaar.
woensdag 19 augustus 2009 om 22:50
Dat pas bellen na de bevalling, zou ik niet kunnen. Bij de eerste bevalling heb ik heftig met Arwen gesmst (Arwen was nl ervaringsdeskundige ), totdat ik mn telefoon niet meer vast kon houden. Heb ook de halve wereld gesmst toen de vliezen gebroken waren.
Bij de tweede weet ik het niet meer zo goed. Geloof dat ik Arwen weer veel gesmst heb, maar deze bevalling is in zo'n roes gegaan, dat ik het niet meer zo goed weet.
De smsjes van de eerste heb ik allemaal op mn laptop staan, grappig om door te lezen.
Bij de tweede weet ik het niet meer zo goed. Geloof dat ik Arwen weer veel gesmst heb, maar deze bevalling is in zo'n roes gegaan, dat ik het niet meer zo goed weet.
De smsjes van de eerste heb ik allemaal op mn laptop staan, grappig om door te lezen.
woensdag 19 augustus 2009 om 23:22
Ha,ha!! fleurtje sms-en tussen de weëen! ik zie het zo voor me!
nou,zo erg was ik niet maar ik geloof dat ik toch vrij vlug mijn ouders,schoonouders,vrienden etc. heb gebeld toen de kleine er eenmaal was.
Maar in die tijd hadden wij nog geen mobieltjes 13 jaar geleden.
nou,zo erg was ik niet maar ik geloof dat ik toch vrij vlug mijn ouders,schoonouders,vrienden etc. heb gebeld toen de kleine er eenmaal was.
Maar in die tijd hadden wij nog geen mobieltjes 13 jaar geleden.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
donderdag 20 augustus 2009 om 00:32
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 augustus 2009 @ 19:05:
Ik vind het zó enorm raar hoe in een paar jaar tijd dat hele fenomeen kraamtijd is veranderd ; Pak 'm beet twintig jaar geleden stuurde je zo snel mogelijk kaartjes en iedereen kwam zo snel mogelijk langs omdat je dan nog kraamhulp had. Je zetten er de rusttijden op ( 's middags van .... tot .... en na ... geen bezoek ) en was het druk dan was het druk; dat hield de kraamverzorgster prima in de gaten . Die overlegde ook met je of je de baby wel uit handen wilde geven en zo ja aan wie wel en wie niet
Hier precies hetzelfde 19 jaar geleden Tijdens de weeen belde ik mijn moeder al ze is er ook bijgeweest.Mijn vader en zussen kwamen naar het ziekenhuis toe een half uurtje na de bevalling
Je was een beetje " zielig " als je een dag geen bezoek kreeg en als er -tig mensen na de kraamtijd wilden komen baalde je als een stekker .
Grappig om te zien hoe er nu al zo anders over wordt gedacht. Aan de andere kant .... het wordt er allemaal niet leuker en socialer en spontaner op.
Ik vind het zó enorm raar hoe in een paar jaar tijd dat hele fenomeen kraamtijd is veranderd ; Pak 'm beet twintig jaar geleden stuurde je zo snel mogelijk kaartjes en iedereen kwam zo snel mogelijk langs omdat je dan nog kraamhulp had. Je zetten er de rusttijden op ( 's middags van .... tot .... en na ... geen bezoek ) en was het druk dan was het druk; dat hield de kraamverzorgster prima in de gaten . Die overlegde ook met je of je de baby wel uit handen wilde geven en zo ja aan wie wel en wie niet
Hier precies hetzelfde 19 jaar geleden Tijdens de weeen belde ik mijn moeder al ze is er ook bijgeweest.Mijn vader en zussen kwamen naar het ziekenhuis toe een half uurtje na de bevalling
Je was een beetje " zielig " als je een dag geen bezoek kreeg en als er -tig mensen na de kraamtijd wilden komen baalde je als een stekker .
Grappig om te zien hoe er nu al zo anders over wordt gedacht. Aan de andere kant .... het wordt er allemaal niet leuker en socialer en spontaner op.
donderdag 20 augustus 2009 om 00:38
[quote]blijfgewoonbianca schreef op 19 augustus 2009 @ 19:05:
Ik vind het zó enorm raar hoe in een paar jaar tijd dat hele fenomeen kraamtijd is veranderd ; Pak 'm beet twintig jaar geleden stuurde je zo snel mogelijk kaartjes en iedereen kwam zo snel mogelijk langs omdat je dan nog kraamhulp had. Je zetten er de rusttijden op ( 's middags van .... tot .... en na ... geen bezoek ) en was het druk dan was het druk; dat hield de kraamverzorgster prima in de gaten . Die overlegde ook met je of je de baby wel uit handen wilde geven en zo ja aan wie wel en wie niet.
Je was een beetje " zielig " als je een dag geen bezoek kreeg en als er -tig mensen na de kraamtijd wilden komen baalde je als een stekker .
Grappig om te zien hoe er nu al zo anders over wordt gedacht. Aan de andere kant .... het wordt er allemaal niet leuker en socialer en spontaner op.[/quote
Hier ben ik het ook mee eens
Ik belde mijn moeder tijdens de weeen al waar ze bleef ze is er ook bijgeweest. Mijn vader en zussen kwamen een half uurtje na de bevalling naar het ziekenhuis
Ik vind het zó enorm raar hoe in een paar jaar tijd dat hele fenomeen kraamtijd is veranderd ; Pak 'm beet twintig jaar geleden stuurde je zo snel mogelijk kaartjes en iedereen kwam zo snel mogelijk langs omdat je dan nog kraamhulp had. Je zetten er de rusttijden op ( 's middags van .... tot .... en na ... geen bezoek ) en was het druk dan was het druk; dat hield de kraamverzorgster prima in de gaten . Die overlegde ook met je of je de baby wel uit handen wilde geven en zo ja aan wie wel en wie niet.
Je was een beetje " zielig " als je een dag geen bezoek kreeg en als er -tig mensen na de kraamtijd wilden komen baalde je als een stekker .
Grappig om te zien hoe er nu al zo anders over wordt gedacht. Aan de andere kant .... het wordt er allemaal niet leuker en socialer en spontaner op.[/quote
Hier ben ik het ook mee eens
Ik belde mijn moeder tijdens de weeen al waar ze bleef ze is er ook bijgeweest. Mijn vader en zussen kwamen een half uurtje na de bevalling naar het ziekenhuis
donderdag 20 augustus 2009 om 01:31
quote:Celeone schreef op 19 augustus 2009 @ 21:28:
Lala, waarom mag de broer van je man ook niet op de eerste dag komen? Voor mij staan de broers (de mijne en die van vriend) op gelijke hoogte met de ouders. Zou 't ook niet leuk vinden als ik, als m'n broertje vader wordt, niet op dag één een kwartiertje naar het kindje mag komen kijken en m'n broer een knuffel kan geven.Omdat mijn eigen vader en broertje overleden zijn een paar jaar geleden en ik het op zo´n moment al moeilijk genoeg vind om van manlief vader en moeder aan mijn bed te hebben en bij mij alleen mijn moeder (meer broers en zussen heb/had ik niet).
Lala, waarom mag de broer van je man ook niet op de eerste dag komen? Voor mij staan de broers (de mijne en die van vriend) op gelijke hoogte met de ouders. Zou 't ook niet leuk vinden als ik, als m'n broertje vader wordt, niet op dag één een kwartiertje naar het kindje mag komen kijken en m'n broer een knuffel kan geven.Omdat mijn eigen vader en broertje overleden zijn een paar jaar geleden en ik het op zo´n moment al moeilijk genoeg vind om van manlief vader en moeder aan mijn bed te hebben en bij mij alleen mijn moeder (meer broers en zussen heb/had ik niet).
donderdag 20 augustus 2009 om 07:43
Trouwens, tijdens de bevalling wisten ze het idd ook al. Mijn ouders omdat ik mijn moeder had gebeld dat het begonnen was en ze de hond kwam ophalen en koffie drinken.
Mijn beste vriendin gebeld, gewoon uit paniek denk ik haha.
En andere vrienden wisten het ook omdat mijn vriend dus terugging vanaf het werk en een vriend van ons ook zijn collega is.
alleen dacht iedereen dat het nog wel even kon duren, en maar goed ook, want op het moment dat ik met loeiende sirenes naar het ziekenhuis ging, konden ze dat nog maar even beter niet weten. Dus terwijl ze verwachtten dat het s nachts ergens ging gebeuren, belden wij dat ons zoontje geboren was.
Mijn beste vriendin gebeld, gewoon uit paniek denk ik haha.
En andere vrienden wisten het ook omdat mijn vriend dus terugging vanaf het werk en een vriend van ons ook zijn collega is.
alleen dacht iedereen dat het nog wel even kon duren, en maar goed ook, want op het moment dat ik met loeiende sirenes naar het ziekenhuis ging, konden ze dat nog maar even beter niet weten. Dus terwijl ze verwachtten dat het s nachts ergens ging gebeuren, belden wij dat ons zoontje geboren was.
donderdag 20 augustus 2009 om 07:51
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 augustus 2009 @ 19:05:
Ik vind het zó enorm raar hoe in een paar jaar tijd dat hele fenomeen kraamtijd is veranderd ; Pak 'm beet twintig jaar geleden stuurde je zo snel mogelijk kaartjes en iedereen kwam zo snel mogelijk langs omdat je dan nog kraamhulp had. Je zetten er de rusttijden op ( 's middags van .... tot .... en na ... geen bezoek ) en was het druk dan was het druk; dat hield de kraamverzorgster prima in de gaten . Die overlegde ook met je of je de baby wel uit handen wilde geven en zo ja aan wie wel en wie niet.
Je was een beetje " zielig " als je een dag geen bezoek kreeg en als er -tig mensen na de kraamtijd wilden komen baalde je als een stekker .
Grappig om te zien hoe er nu al zo anders over wordt gedacht. Aan de andere kant .... het wordt er allemaal niet leuker en socialer en spontaner op.
Ben het hier zo mee eens! Bij mijn vriendinnen, zus en schoonzussen, die tezamen 19 kinderen hebben gekregen ging het gelukkig wel op de manier zoals jij beschrijft (nou ja, bij 4 weet ik het niet, toen kende ik ze nog niet) en ik ben 33. Niemand werd weggehouden, iedereen was welkom, het was normaal dat er rusttijden op de kaart stonden, je bleef maar even, soms werd er gevraagd of je het kindje vast wilde houden, soms niet, je vroeg het zelf nooit. Bij mijn zus was ik er bij nr 1 al toen ze nog in de verloskamer was, voor nr 2 heb ik een lange pauze genomen op mijn werk, voor nr 3 hebben we met opa en oma en broertje en zusje bij mij thuis zitten wachten tot het zover was en zijn zo snel mogelijk gaan kijken. Heel rustig, maar een half uurtje. Krijg nog steeds tranen in mijn ogen als ik mijn zus zo met haar drie kindertjes op bed zie zitten, helemaal afgeleefd maar nog nooit zo gelukkig.
Ben blij dat de mensen om mij heen wat meer met de flow van het leven mee gaan en het nemen zoals het komt. Zichzelf en de maakbaarheid van het leven niet zo in het middelpunt zetten en juist kunnen genieten van alle mensen om hun heen ipv ze als last op je eigen levensweg te zien, maar evengoed verontwaardigd te zijn als ze niet doen wat jij wil.
Ik vind het zó enorm raar hoe in een paar jaar tijd dat hele fenomeen kraamtijd is veranderd ; Pak 'm beet twintig jaar geleden stuurde je zo snel mogelijk kaartjes en iedereen kwam zo snel mogelijk langs omdat je dan nog kraamhulp had. Je zetten er de rusttijden op ( 's middags van .... tot .... en na ... geen bezoek ) en was het druk dan was het druk; dat hield de kraamverzorgster prima in de gaten . Die overlegde ook met je of je de baby wel uit handen wilde geven en zo ja aan wie wel en wie niet.
Je was een beetje " zielig " als je een dag geen bezoek kreeg en als er -tig mensen na de kraamtijd wilden komen baalde je als een stekker .
Grappig om te zien hoe er nu al zo anders over wordt gedacht. Aan de andere kant .... het wordt er allemaal niet leuker en socialer en spontaner op.
Ben het hier zo mee eens! Bij mijn vriendinnen, zus en schoonzussen, die tezamen 19 kinderen hebben gekregen ging het gelukkig wel op de manier zoals jij beschrijft (nou ja, bij 4 weet ik het niet, toen kende ik ze nog niet) en ik ben 33. Niemand werd weggehouden, iedereen was welkom, het was normaal dat er rusttijden op de kaart stonden, je bleef maar even, soms werd er gevraagd of je het kindje vast wilde houden, soms niet, je vroeg het zelf nooit. Bij mijn zus was ik er bij nr 1 al toen ze nog in de verloskamer was, voor nr 2 heb ik een lange pauze genomen op mijn werk, voor nr 3 hebben we met opa en oma en broertje en zusje bij mij thuis zitten wachten tot het zover was en zijn zo snel mogelijk gaan kijken. Heel rustig, maar een half uurtje. Krijg nog steeds tranen in mijn ogen als ik mijn zus zo met haar drie kindertjes op bed zie zitten, helemaal afgeleefd maar nog nooit zo gelukkig.
Ben blij dat de mensen om mij heen wat meer met de flow van het leven mee gaan en het nemen zoals het komt. Zichzelf en de maakbaarheid van het leven niet zo in het middelpunt zetten en juist kunnen genieten van alle mensen om hun heen ipv ze als last op je eigen levensweg te zien, maar evengoed verontwaardigd te zijn als ze niet doen wat jij wil.
donderdag 20 augustus 2009 om 08:02
Wat is er dan "tegenwoordig" allemaal zoveel minder leuk, behalve dat veel mensen het prettig vinden om even gebeld te worden voor er bezoek komt? Er wordt nu net gedaan of niemand in de kraamweek zin heeft in bezoek. Bij ons zijn er heel veel mensen geweest in de kraamweek, maar ook na de kraamweek hebben we nog heel veel bezoek gehad. Ik vond het allemaal prima. Het enige verschil is dat we er van tevoren voor hebben gekozen de mensen te vragen om even te bellen. Ik vind daar niks raars aan. Ik had van tevoren ook geen idee wat ik van die hele kraamtijd moest verwachten, dus dan is het wel prettig als je indien nodig het bezoek een beetje kunt spreiden. Wij hebben overigens nooit iemand geweigerd of weggestuurd, de dag na de bevalling heb ik al een hele lading bezoek gehad in het ziekenhuis en dat vond ik alleen maar leuk. Maar dat weet je natuurlijk niet van tevoren.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 20 augustus 2009 om 08:20
quote:Lala1979 schreef op 20 augustus 2009 @ 01:31:
[...]
Omdat mijn eigen vader en broertje overleden zijn een paar jaar geleden en ik het op zo´n moment al moeilijk genoeg vind om van manlief vader en moeder aan mijn bed te hebben en bij mij alleen mijn moeder (meer broers en zussen heb/had ik niet).Het gemis blijft enorm groot en zeker op deze momenten komt het weer keihard aan, maar ik zou nooit de zeer naaste familieleden van mijn man weghouden bij de geboorte van mijn kinderen.
[...]
Omdat mijn eigen vader en broertje overleden zijn een paar jaar geleden en ik het op zo´n moment al moeilijk genoeg vind om van manlief vader en moeder aan mijn bed te hebben en bij mij alleen mijn moeder (meer broers en zussen heb/had ik niet).Het gemis blijft enorm groot en zeker op deze momenten komt het weer keihard aan, maar ik zou nooit de zeer naaste familieleden van mijn man weghouden bij de geboorte van mijn kinderen.
donderdag 20 augustus 2009 om 08:26
donderdag 20 augustus 2009 om 08:26
@Susan: Het is in mijn ogen heel normaal om even van te voren te bellen zelfs. Maar net als wat jij zegt in je laatste zin: Je weet het natuurlijk niet van te voren. Waarom dan nu al zo'n strak plan maken waar je andere mensen wellicht mee tegen het hoofd stoot? En dan heb ik het over TO's strakke plan.
Ik denk dat je met gezonde assertiviteit (en die van de vader) best goed je eigen kraamtijd in eigen hand kan houden, zonder dat je van te voren allerlei deuren dicht gooit.
Ik denk dat je met gezonde assertiviteit (en die van de vader) best goed je eigen kraamtijd in eigen hand kan houden, zonder dat je van te voren allerlei deuren dicht gooit.
