Kinderen
alle pijlers
Help! Zoon van vier stout op school
vrijdag 21 november 2008 om 16:49
Lieve dames,
Mijn zoon van vier gaat sinds augustus naar school. Nu is hij altijd al type 'stout' jongetje geweest, dat was al duidelijk toen hij anderhalf was. Altijd kijken hoe ver hij kan gaan, altijd proberen net even wat verder te gaan. Nu heeft zijn ene juf aangegeven dat het gedragsmatig deze week 'een ramp' was, en ze wil hier een gesprek over met de andere juf en de IB'er erbij. Dit was al eerder aan de hand (maar dan zonder IB'er), en in de weken erna zei ze dat het wel goed ging. Maar ineens dus blijkbaar niet meer.
Het gaat om: zoon steekt z'n tong uit naar de juf als hij terechtgewezen wordt, hij heeft lijm aan haar broek gesmeerd en zei dat dat per ongeluk was, hij zegt voor in de kring als een ander kind de beurt heeft (en blijft dat doen na een waarschuwing). Wel echt stoute dingen dus.
Zoon geeft zelf sinds deze week ook ineens aan dat hij niet meer naar school wil, omdat de juffen steeds boos op hem zijn.
Ik maak me hier echt zorgen om. Het is voor mij herkenbaar dat-ie enorm z'n grenzen opzoekt, maar hij luistert wel goed naar me (hoewel hij niet gedwee is helaas ). Belangrijk hierin te melden is misschien, dat zoon al een speciaal geval is omdat hij diabetes heeft. De juffen doen wel enorm hun best hierin, en daar zijn we heel blij om. Ze moeten hem dus insuline geven als zijn bloedsuiker hoog is, of als hij eet. Maar die wisselende bloedsuikers zorgen wel ook voor wisselend gedrag. Maar als z'n bloedsuiker goed is, zou hij zich gewoon goed moeten gedragen, en dat kan hij ook. De juffen kunnen dat meteen controleren door één druk op de knop, helaas hebben ze hier niet altijd tijd voor. Deze juf heeft in het begin wel de neiging gehad om hem door zijn chronische aandoening met fluwelen handschoentjes aan te pakken. Misschien dat dat ook nog doorwerkt.
Maar bij de andere juf is hij ook stout, hoewel ik van haar nog niet heb gehoord dat ze er problemen mee heeft.
Op de naschoolse vinden ze hem trouwens 'ondeugend, maar erg leuk'. En van dat ondeugende kwam niet eens uit hunzelf, ze begonnen ermee te zeggen dat ze hem zo leuk, grappig en gezellig vinden. Pas toen ik zei: 'Maar wel stout!' beaamden ze dat in wat mildere bewoordingen.
Iets waar ik wel erg van schrok trouwens, het gebeurde vandaag: zoon was aan het dansen in de klas, en een ander jongetje ging meedoen. Juf zei dat dat niet mocht, en werd heel boos op zoon. Dat andere jongetje ging meteen naar zijn plaats. Ik vroeg waarom ze hem niet aansprak, en toen antwoordde ze: "Omdat jouw zoon (ze noemde zijn naam) de aanstichter is". Erg gevaarlijk volgens mij. En ik vond dat eigenlijk erg zielig voor mijn zoon. Eén van de valkuilen van jufzijn (ik ben zelf ook juf trouwens).
Iemand hier ervaring mee? Wat kan ik thuis doen om hem beter te laten luisteren op school? En ook: hoe kan ik ervoor zorgen dat zijn plezier in naar school gaan weer terugkeert??
Mijn zoon van vier gaat sinds augustus naar school. Nu is hij altijd al type 'stout' jongetje geweest, dat was al duidelijk toen hij anderhalf was. Altijd kijken hoe ver hij kan gaan, altijd proberen net even wat verder te gaan. Nu heeft zijn ene juf aangegeven dat het gedragsmatig deze week 'een ramp' was, en ze wil hier een gesprek over met de andere juf en de IB'er erbij. Dit was al eerder aan de hand (maar dan zonder IB'er), en in de weken erna zei ze dat het wel goed ging. Maar ineens dus blijkbaar niet meer.
Het gaat om: zoon steekt z'n tong uit naar de juf als hij terechtgewezen wordt, hij heeft lijm aan haar broek gesmeerd en zei dat dat per ongeluk was, hij zegt voor in de kring als een ander kind de beurt heeft (en blijft dat doen na een waarschuwing). Wel echt stoute dingen dus.
Zoon geeft zelf sinds deze week ook ineens aan dat hij niet meer naar school wil, omdat de juffen steeds boos op hem zijn.
Ik maak me hier echt zorgen om. Het is voor mij herkenbaar dat-ie enorm z'n grenzen opzoekt, maar hij luistert wel goed naar me (hoewel hij niet gedwee is helaas ). Belangrijk hierin te melden is misschien, dat zoon al een speciaal geval is omdat hij diabetes heeft. De juffen doen wel enorm hun best hierin, en daar zijn we heel blij om. Ze moeten hem dus insuline geven als zijn bloedsuiker hoog is, of als hij eet. Maar die wisselende bloedsuikers zorgen wel ook voor wisselend gedrag. Maar als z'n bloedsuiker goed is, zou hij zich gewoon goed moeten gedragen, en dat kan hij ook. De juffen kunnen dat meteen controleren door één druk op de knop, helaas hebben ze hier niet altijd tijd voor. Deze juf heeft in het begin wel de neiging gehad om hem door zijn chronische aandoening met fluwelen handschoentjes aan te pakken. Misschien dat dat ook nog doorwerkt.
Maar bij de andere juf is hij ook stout, hoewel ik van haar nog niet heb gehoord dat ze er problemen mee heeft.
Op de naschoolse vinden ze hem trouwens 'ondeugend, maar erg leuk'. En van dat ondeugende kwam niet eens uit hunzelf, ze begonnen ermee te zeggen dat ze hem zo leuk, grappig en gezellig vinden. Pas toen ik zei: 'Maar wel stout!' beaamden ze dat in wat mildere bewoordingen.
Iets waar ik wel erg van schrok trouwens, het gebeurde vandaag: zoon was aan het dansen in de klas, en een ander jongetje ging meedoen. Juf zei dat dat niet mocht, en werd heel boos op zoon. Dat andere jongetje ging meteen naar zijn plaats. Ik vroeg waarom ze hem niet aansprak, en toen antwoordde ze: "Omdat jouw zoon (ze noemde zijn naam) de aanstichter is". Erg gevaarlijk volgens mij. En ik vond dat eigenlijk erg zielig voor mijn zoon. Eén van de valkuilen van jufzijn (ik ben zelf ook juf trouwens).
Iemand hier ervaring mee? Wat kan ik thuis doen om hem beter te laten luisteren op school? En ook: hoe kan ik ervoor zorgen dat zijn plezier in naar school gaan weer terugkeert??
vrijdag 21 november 2008 om 16:55
Ik heb geen tips hoor, maar het lijkt mij dat de juf in kwestie geen overwicht heeft op je zoon. Als ik het zo lees maakt zij van haar probleem, het probleem van je zoon.
Ik zou eerst eens met haar alleen in gesprek gaan en desnoods met een directeur erbij.
Er wordt mi altijd wel erg snel geroepen dat een kind gedragsproblemen heeft.
Ik zou eerst eens met haar alleen in gesprek gaan en desnoods met een directeur erbij.
Er wordt mi altijd wel erg snel geroepen dat een kind gedragsproblemen heeft.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 21 november 2008 om 16:59
vrijdag 21 november 2008 om 17:03
Het klinkt alsof je zoontje nog weinig respect heeft voor andere mensen. Al is dat natuurlijk een groot woord voor een klein kind. Je schrijft dat hij voor zijn beurt spreekt, lijm aan broeken (van iemand anders) smeert, en zijn tong uitsteekt. Hij stelt zichzelf dus op de eerste plaats, geeft niet om spullen van iemand anders en trekt zich weinig van iemand aan/zet iemand voor schut.
Dat is natuurlijk erg zwart-wit maar het legt denk ik wel de kern bloot, hij geeft niet veel om het gevoel of de spullen van anderen, waarschijnlijk vanwege de onschuldige reden dat hij dit besef nog niet (goed) heeft.
Wellicht kan je hier wat mee oefenen? Heeft hij bv broertjes/zusjes? Je zou hem wat meer kunnen laten delen, dat dus extra benadrukken (al is het maar tijdens het avondeten oid) en dus ook benadrukken: dit is van mij, dat is van jou. Doet hij lelijk (tong uitsteken oid), dan goed uitleggen dat jij dit niet leuk vindt, dat het jou/mensen verdrietig maakt als hij zo doet.
Zijn stemming controleren dmv zijn bloedsuiker lijkt mij niet de juiste methode. Beetje vreemd. Het is bovendien geen excuus om zich slecht te gedragen.
Dat is natuurlijk erg zwart-wit maar het legt denk ik wel de kern bloot, hij geeft niet veel om het gevoel of de spullen van anderen, waarschijnlijk vanwege de onschuldige reden dat hij dit besef nog niet (goed) heeft.
Wellicht kan je hier wat mee oefenen? Heeft hij bv broertjes/zusjes? Je zou hem wat meer kunnen laten delen, dat dus extra benadrukken (al is het maar tijdens het avondeten oid) en dus ook benadrukken: dit is van mij, dat is van jou. Doet hij lelijk (tong uitsteken oid), dan goed uitleggen dat jij dit niet leuk vindt, dat het jou/mensen verdrietig maakt als hij zo doet.
Zijn stemming controleren dmv zijn bloedsuiker lijkt mij niet de juiste methode. Beetje vreemd. Het is bovendien geen excuus om zich slecht te gedragen.
vrijdag 21 november 2008 om 17:07
@ pipi, ik ben het niet met je eens. De juf spreekt niet over gedragsproblemen, tenminste, dat lees ik niet uit de post. Ze zegt simpelweg dat hij erg lastig was afgelopen week en moeder beaamt dat hij af en toe stout is. Dat lijkt mij nog geen 'gedragsprobleem.
Ik vind het vreemd de oorzaak bij de juf te zoeken, moeder geeft immers zelf ook aan dat ze het herkent. Vind het ook een vervelende en typerende aanpak, waarbij het kind nooit de oorzaak kan zijn. Je gaat er automatisch vanuit 'dat de juf waarschijnlijk geen overwicht heeft'. Onzin, de meest logische reden is dat het kind gewoon inderdaad lastig is/was. Daar moet dan een oplossing voor gezocht worden, samen.
Ik vind het vreemd de oorzaak bij de juf te zoeken, moeder geeft immers zelf ook aan dat ze het herkent. Vind het ook een vervelende en typerende aanpak, waarbij het kind nooit de oorzaak kan zijn. Je gaat er automatisch vanuit 'dat de juf waarschijnlijk geen overwicht heeft'. Onzin, de meest logische reden is dat het kind gewoon inderdaad lastig is/was. Daar moet dan een oplossing voor gezocht worden, samen.
vrijdag 21 november 2008 om 17:08
Dank voor jullie reacties.
Ik denk zelf inderdaad niet dat mijn zoon een serieus gedragsprobleem heeft, maar ik zie wel dat hij geen voorbeeldleerling is qua gedrag. Sommige dingen vind ik stiekem zelf ook best grapppig af en toe, maar zoiets als lijm smeren aan de broek van de juf kan natuurlijk echt niet en herhaaldelijk voor je beurt spreken is ook hartstikke irritant.
Het is in ieder geval wel een jongen met wie ik waarschijnlijk nog heel wat te stellen heb.
Ben er best ongelukkig door want juf noemde hem zelfs af en toe gemeen... (als voorbeeld gaf ze het lijmvoorbeeld). Misschien ben ik daar moeder voor, maar ik herken helemaal geen gemeen gedrag bij hem.
Ik denk zelf inderdaad niet dat mijn zoon een serieus gedragsprobleem heeft, maar ik zie wel dat hij geen voorbeeldleerling is qua gedrag. Sommige dingen vind ik stiekem zelf ook best grapppig af en toe, maar zoiets als lijm smeren aan de broek van de juf kan natuurlijk echt niet en herhaaldelijk voor je beurt spreken is ook hartstikke irritant.
Het is in ieder geval wel een jongen met wie ik waarschijnlijk nog heel wat te stellen heb.
Ben er best ongelukkig door want juf noemde hem zelfs af en toe gemeen... (als voorbeeld gaf ze het lijmvoorbeeld). Misschien ben ik daar moeder voor, maar ik herken helemaal geen gemeen gedrag bij hem.
vrijdag 21 november 2008 om 17:11
Denk inderdaad dat het feit dat de juf in het begin teveel heeft toegelaten nog doorwerkt. zeker een kind dat steeds grenzen zoekt, leert heel snel waar gevoeligheden liggen en hoe ie moet manipuleren. naar jou luistert ie wel goed, omdat ie bij jou weet war de grens is, en kennelijk ook dat een grens ook echt een grens is. De juf heet laten blijken dat dat bij haar niet zo is, en betaalt nu de prijs van inconsequent gedrag.
Vervelend voor haar, want ze wil ook niet altijd de boeman zijn, en vervelend voor je zoontje die nu ineens geconfronteerd wordt met aangescherpt gedrag en een andere grens.
als je zoontje wel nar jou luistert, kun je hem mischien uitleggen waarom juffen boos worden, waarom bepaald gedrag niet geaccepteerd wordt, dat ie het zelf ook vervelend zou vinden als een ander kindje dat bij hem zou doen. Dat maakt misschien meer indruk dan die straffen.
op het moment dat een kind naar herhaald waarschuwen nog steeds doorgaat met bepaald gedrag, vind ik het wel erg makkelijk om te zeggen dat juf van haar probleem het probleem van het kind maakt. Juf heeft meer dan 1 kind in de klas en alle tijd die ze besteed aan corrigeren van dat ene kind gaat wel ten koste van de andere kindjes, die ook last hebben van het gedrag van die ene "dwarse". vind het juist heel goed van de juf dat ze het probleem aankaart bij de ouders van het kind, en godzijdank neemt de To dit ook serieus en beseft ze dat haar kind "lastig" kan zijn.
Vervelend voor haar, want ze wil ook niet altijd de boeman zijn, en vervelend voor je zoontje die nu ineens geconfronteerd wordt met aangescherpt gedrag en een andere grens.
als je zoontje wel nar jou luistert, kun je hem mischien uitleggen waarom juffen boos worden, waarom bepaald gedrag niet geaccepteerd wordt, dat ie het zelf ook vervelend zou vinden als een ander kindje dat bij hem zou doen. Dat maakt misschien meer indruk dan die straffen.
op het moment dat een kind naar herhaald waarschuwen nog steeds doorgaat met bepaald gedrag, vind ik het wel erg makkelijk om te zeggen dat juf van haar probleem het probleem van het kind maakt. Juf heeft meer dan 1 kind in de klas en alle tijd die ze besteed aan corrigeren van dat ene kind gaat wel ten koste van de andere kindjes, die ook last hebben van het gedrag van die ene "dwarse". vind het juist heel goed van de juf dat ze het probleem aankaart bij de ouders van het kind, en godzijdank neemt de To dit ook serieus en beseft ze dat haar kind "lastig" kan zijn.
vrijdag 21 november 2008 om 17:12
Dit soort kattekwaad is natuurlijk ergens ook grappig/schattig, maar het is wel iets waarvan hij bewust moet zijn dat het echt niet mag. Laat je dit soort dingen toe, dan is de kans dat het een groter probleem wordt groot.
Over het gemeen-zijn. Je herkent het wel: hij smeerde lijm aan iemand anders' broek. Dat is toch inderdaad gemeen?
Over het gemeen-zijn. Je herkent het wel: hij smeerde lijm aan iemand anders' broek. Dat is toch inderdaad gemeen?
vrijdag 21 november 2008 om 17:16
quote:Annepanne1 schreef op 21 november 2008 @ 17:03:
Het klinkt alsof je zoontje nog weinig respect heeft voor andere mensen. Al is dat natuurlijk een groot woord voor een klein kind. Je schrijft dat hij voor zijn beurt spreekt, lijm aan broeken (van iemand anders) smeert, en zijn tong uitsteekt. Hij stelt zichzelf dus op de eerste plaats, geeft niet om spullen van iemand anders en trekt zich weinig van iemand aan/zet iemand voor schut.
Dat is natuurlijk erg zwart-wit maar het legt denk ik wel de kern bloot, hij geeft niet veel om het gevoel of de spullen van anderen, waarschijnlijk vanwege de onschuldige reden dat hij dit besef nog niet (goed) heeft.
Wellicht kan je hier wat mee oefenen? Heeft hij bv broertjes/zusjes? Je zou hem wat meer kunnen laten delen, dat dus extra benadrukken (al is het maar tijdens het avondeten oid) en dus ook benadrukken: dit is van mij, dat is van jou. Doet hij lelijk (tong uitsteken oid), dan goed uitleggen dat jij dit niet leuk vindt, dat het jou/mensen verdrietig maakt als hij zo doet.
Annepanne, het gaat thuis wel goed eigenlijk. 'Ondeugend', maar hij luistert goed naar me. Hij kan ook goed delen.
Overigens zei hij, dat van die lijm per ongeluk was gegaan, maar de juf gelooft dat niet. Ik heb trouwens wel de neiging om de juf hierin te geloven.
Het klinkt alsof je zoontje nog weinig respect heeft voor andere mensen. Al is dat natuurlijk een groot woord voor een klein kind. Je schrijft dat hij voor zijn beurt spreekt, lijm aan broeken (van iemand anders) smeert, en zijn tong uitsteekt. Hij stelt zichzelf dus op de eerste plaats, geeft niet om spullen van iemand anders en trekt zich weinig van iemand aan/zet iemand voor schut.
Dat is natuurlijk erg zwart-wit maar het legt denk ik wel de kern bloot, hij geeft niet veel om het gevoel of de spullen van anderen, waarschijnlijk vanwege de onschuldige reden dat hij dit besef nog niet (goed) heeft.
Wellicht kan je hier wat mee oefenen? Heeft hij bv broertjes/zusjes? Je zou hem wat meer kunnen laten delen, dat dus extra benadrukken (al is het maar tijdens het avondeten oid) en dus ook benadrukken: dit is van mij, dat is van jou. Doet hij lelijk (tong uitsteken oid), dan goed uitleggen dat jij dit niet leuk vindt, dat het jou/mensen verdrietig maakt als hij zo doet.
Annepanne, het gaat thuis wel goed eigenlijk. 'Ondeugend', maar hij luistert goed naar me. Hij kan ook goed delen.
Overigens zei hij, dat van die lijm per ongeluk was gegaan, maar de juf gelooft dat niet. Ik heb trouwens wel de neiging om de juf hierin te geloven.
vrijdag 21 november 2008 om 17:20
quote:Annepanne1 schreef op 21 november 2008 @ 17:03:
Zijn stemming controleren dmv zijn bloedsuiker lijkt mij niet de juiste methode. Beetje vreemd. Het is bovendien geen excuus om zich slecht te gedragen.Wil hier toch ook nog even op reageren. Weet niet of je bekend bent met diabetes, maar zeker als hij te laag zit, heeft het geen enkele zin om hem te corrigeren of boos op hem te worden, dat komt helemaal niet binnen. Het is dan belangrijk dat-ie zo snel mogelijk weer 'omhoog' gaat.
Zijn stemming controleren dmv zijn bloedsuiker lijkt mij niet de juiste methode. Beetje vreemd. Het is bovendien geen excuus om zich slecht te gedragen.Wil hier toch ook nog even op reageren. Weet niet of je bekend bent met diabetes, maar zeker als hij te laag zit, heeft het geen enkele zin om hem te corrigeren of boos op hem te worden, dat komt helemaal niet binnen. Het is dan belangrijk dat-ie zo snel mogelijk weer 'omhoog' gaat.
vrijdag 21 november 2008 om 17:24
Misschien kan de juf samen met jou iets meer aandacht schenken aan regels. In het begin bv uitleggen waarom iets niet mag en eventueel belonen als hij zich aan de regels houdt. (Doet hij alleen stoute dingen of is hij ook erg druk?)
Bij mijn kinderen op school wordt dit ook gedaan met de wat 'lastige' en luidruchtige kinderen. En ook gebruik maken van positief gedrag, dus hem klusjes laten doen voor de juf ofzo.
Op een BSO is dit gedrag vaak wat minder aanwezig omdat de momenten veel vrijer zijn.
Bij mijn kinderen op school wordt dit ook gedaan met de wat 'lastige' en luidruchtige kinderen. En ook gebruik maken van positief gedrag, dus hem klusjes laten doen voor de juf ofzo.
Op een BSO is dit gedrag vaak wat minder aanwezig omdat de momenten veel vrijer zijn.
vrijdag 21 november 2008 om 17:43
vrijdag 21 november 2008 om 17:49
vrijdag 21 november 2008 om 18:08
Deze juf geeft geen straf, er hangen dus niet echt consequenties aan door de klas praten, als ik het goed begrepen heb. Maar het lijkt mij... ze zal toch wel vaker te maken gehad hebben met 'stoute kinderen'? Twee weken geleden zei ze nog -nadat we al eerder een gesprek over zijn gedrag hebben gehad- dat het wel goed ging (behalve dan dat hij niet iets wil doen wat hij niet in één keer kan).
Ben ook een beetje bang dat hij een stempel krijgt bij zowel juf als kinderen. Het zit me ook helemaal niet lekker dat ze bij dat dansincident (zie openingspost) alleen maar boos op mijn zoon werd. Dat jongetje wist heel goed dat hij er als een haas vandoor moest, terwijl zoon schuldbewust bleef staan.
Ben ook een beetje bang dat hij een stempel krijgt bij zowel juf als kinderen. Het zit me ook helemaal niet lekker dat ze bij dat dansincident (zie openingspost) alleen maar boos op mijn zoon werd. Dat jongetje wist heel goed dat hij er als een haas vandoor moest, terwijl zoon schuldbewust bleef staan.
vrijdag 21 november 2008 om 18:33
Niet iedereen die stout is wordt bestraft, dat hoort ook en beetje bij het leven. Dat voelt onrechtvaardig, en dat is het ook, maar sosm kom je weg met te hard rijden en soms krijg je een bon. Geldt ook voor kinderen, als de juf het ziet, ben je het bokje. En idd als kindje heb je snel en "stempel"maar dat heeft het kindje dan ook aan zijn eigfen gedrag te danken. Belangrijk is dat jouw kindje heel snel het verband leert tussen het boos zijn van juf en zijn eigen gedrag.
Als zoon wel naar jou luistert, zou je mss de juf wat handvatten kunen bieden. Nummer 1 is inderdaad directe consequenties hangen aan ongewenst gedrag. In de kring voior je beurt praten betekent dat je kennelijk niet groot genoeg bent om mee te doen in kringgesprek ( kinderen zijn heel gevoelig voor het argument dat ze ergens te klein voor zijn) en dus 1x waarschuwen en de tweede keer weg uit de kring en op het strafstoeltje. Zo met alles waarin ie zich misdraagt. Boos worden is kennelijk alleen maar leuk, dus moet juf niet meer boos worden, maar rustig en kalm consequentie aan gedrag hangen en ook uitvoeren.
Als zoon wel naar jou luistert, zou je mss de juf wat handvatten kunen bieden. Nummer 1 is inderdaad directe consequenties hangen aan ongewenst gedrag. In de kring voior je beurt praten betekent dat je kennelijk niet groot genoeg bent om mee te doen in kringgesprek ( kinderen zijn heel gevoelig voor het argument dat ze ergens te klein voor zijn) en dus 1x waarschuwen en de tweede keer weg uit de kring en op het strafstoeltje. Zo met alles waarin ie zich misdraagt. Boos worden is kennelijk alleen maar leuk, dus moet juf niet meer boos worden, maar rustig en kalm consequentie aan gedrag hangen en ook uitvoeren.
vrijdag 21 november 2008 om 20:52
vrijdag 21 november 2008 om 20:56
quote:sugarmiss schreef op 21 november 2008 @ 20:52:
[...]
En dat heeft je kind dus feilloos door.
Daarom beseft hij ook niet dat zijn gedrag echt niet kan.
Helaas voor hem vind juf zijn gedrag dus niet grappig.Even voor de duidelijkheid: ik zeg dus niet dat ik ál die dingen grappig vind. In tegendeel.
[...]
En dat heeft je kind dus feilloos door.
Daarom beseft hij ook niet dat zijn gedrag echt niet kan.
Helaas voor hem vind juf zijn gedrag dus niet grappig.Even voor de duidelijkheid: ik zeg dus niet dat ik ál die dingen grappig vind. In tegendeel.
vrijdag 28 november 2008 om 13:44
Omdat jullie zo lief met me meegedacht hebben, wil ik even het vervolg hier opschrijven.
Maandag ging zoon weer naar school, naar de andere juf. Zijn vader haalde hem op, en vroeg hoe 't was gegaan. Zij gaf aan niet zo veel problemen met zoon te hebben. Dinsdag, woensdag, donderdag was hij ziek. Ik heb thuis wel even een hartig woordje met zoon gesproken. Vandaag ging hij weer naar school, en de juf uit het openingsbericht verwelkomde hem hartelijk. Zoon wilde duidelijk niet naar school (hoewel hij tot aan de ingang van de klas nog vrolijk was), maar ik zag dat ze bij binnenkomst echt even extra aandacht aan hem gaf. Ik liet helaas wel toch een ontevreden jongetje achter.
Toen ik hem op ging halen, kwam hij heel vrolijk naar buiten, en juf vertelde dat het héél goed was gegaan, dat-ie goed geluisterd heeft, en dat ze 't altijd zo zou willen. Ze gaf ook aan dat het probleem deels bij haar ligt, omdat ze bang is hem te straffen, terwijl hij niks aan z'n gedrag kon doen omdat-ie 'laag' zit (zoon heeft diabetes). Dat vond ik behoorlijk pittig van haar. Ben ook heel blij dat ze hem zo'n warm onthaal gaf.
Denk dat we even goed moeten praten volgende week over een eenduidige aanpak. Ik heb wel wat ideeën daarover (NIET te veel ruimte geven dat kleine monster).
In ieder geval bedankt voor alle tips. Hoop dat deze positieve lijn zich voort blijft zetten.
Maandag ging zoon weer naar school, naar de andere juf. Zijn vader haalde hem op, en vroeg hoe 't was gegaan. Zij gaf aan niet zo veel problemen met zoon te hebben. Dinsdag, woensdag, donderdag was hij ziek. Ik heb thuis wel even een hartig woordje met zoon gesproken. Vandaag ging hij weer naar school, en de juf uit het openingsbericht verwelkomde hem hartelijk. Zoon wilde duidelijk niet naar school (hoewel hij tot aan de ingang van de klas nog vrolijk was), maar ik zag dat ze bij binnenkomst echt even extra aandacht aan hem gaf. Ik liet helaas wel toch een ontevreden jongetje achter.
Toen ik hem op ging halen, kwam hij heel vrolijk naar buiten, en juf vertelde dat het héél goed was gegaan, dat-ie goed geluisterd heeft, en dat ze 't altijd zo zou willen. Ze gaf ook aan dat het probleem deels bij haar ligt, omdat ze bang is hem te straffen, terwijl hij niks aan z'n gedrag kon doen omdat-ie 'laag' zit (zoon heeft diabetes). Dat vond ik behoorlijk pittig van haar. Ben ook heel blij dat ze hem zo'n warm onthaal gaf.
Denk dat we even goed moeten praten volgende week over een eenduidige aanpak. Ik heb wel wat ideeën daarover (NIET te veel ruimte geven dat kleine monster).
In ieder geval bedankt voor alle tips. Hoop dat deze positieve lijn zich voort blijft zetten.
