Kinderen
alle pijlers
hoog sensitief kind en nu?
woensdag 4 maart 2009 om 08:23
Afgelopen maandag hadden we een "slecht-nieuws"gesprek met het kinderdagverblijf over ons zoontje van 3 en half. Ze gaven aan het dat het een hartstikke lief en sociaal joch is, maar dat hij enorm hangt aan structuur en grote moeite heeft met veranderingen. Zo vindt hij het heel moeilijk als de groepen worden samengevoegd, zijn vaste leidster er even niet is etc. Hij heeft hier dan echt begeleiding bij nodig. Ze gaven aan zich zorgen over hem te maken hoe het moet als hij over een half jaar naar de basisschool gaat.
Best herkenbaar, maar wel confronterend. Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.
Goed, ik ben gaan googlen en kwam op het onderwerp hoogsensitieve kinderen ofwel nieuwetijdskinderen. Nu heb ik daar nooit zo veel mee gehad. Dacht altijd dat dit was voor mensen die zichzelf of hun kind gewoon bijzonder vonden of in ontkenning zaten als hun kind autistisch was (sorry, als dit wat bot klinkt). Maargoed, ik heb me hier toch eens in verdiept en viel bijna van mijn stoel van verbazing. Want daar stond mijn kind beschreven. O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Maar nu? Ik heb wat verder gegoogled maar kom dan toch al snel op wat zweverige pagina's terecht, waar ik weinig boodschap aan heb. Hoe serieus wordt deze term momenteel eigenlijk genomen in hulpverleningsland? Hoe informeer ik school tzt? Hoe bereid ik mijn zoon hier uberhaupt op voor?
Wie kan mij wat over hun ervaringen vertellen en advies geven.
Ik hoor het graag!
Best herkenbaar, maar wel confronterend. Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.
Goed, ik ben gaan googlen en kwam op het onderwerp hoogsensitieve kinderen ofwel nieuwetijdskinderen. Nu heb ik daar nooit zo veel mee gehad. Dacht altijd dat dit was voor mensen die zichzelf of hun kind gewoon bijzonder vonden of in ontkenning zaten als hun kind autistisch was (sorry, als dit wat bot klinkt). Maargoed, ik heb me hier toch eens in verdiept en viel bijna van mijn stoel van verbazing. Want daar stond mijn kind beschreven. O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Maar nu? Ik heb wat verder gegoogled maar kom dan toch al snel op wat zweverige pagina's terecht, waar ik weinig boodschap aan heb. Hoe serieus wordt deze term momenteel eigenlijk genomen in hulpverleningsland? Hoe informeer ik school tzt? Hoe bereid ik mijn zoon hier uberhaupt op voor?
Wie kan mij wat over hun ervaringen vertellen en advies geven.
Ik hoor het graag!
woensdag 4 maart 2009 om 13:36
Mijn zoon is ook na een dag dierentuin, pretpark, oid overprikkeld en word dan een aantal keer s'nachts huilend wakker.
De eerste 3 dgn van de vakantie is altijd een drama en eenmaal thuis ook want daar moet hij dan ook weer wennen.
Als ik in huis iets heb veranderd ziet hij dat gelijk, hij is heel gevoelig, voelt emoties heel goed aan, is heel lief en sociaal en 'leest' af en toe mijn gedachten.
Maar het is gewoon onze zoon en we houden er rekening mee (dat we de 1ste 3 dgn van de vakantie niet slapen, dat we niet teveel dingen plannen op een dag etc) en dat is het. We plakken er geen etiket op, we zijn alleen iets 'voorzichtiger'' met hem.
Hij is nu pas 2 jaar en 8 mnd dus weet niet of hij er straks op de basisschool last van heeft hoor dus dan praat ik misschien wel weer anders...
De eerste 3 dgn van de vakantie is altijd een drama en eenmaal thuis ook want daar moet hij dan ook weer wennen.
Als ik in huis iets heb veranderd ziet hij dat gelijk, hij is heel gevoelig, voelt emoties heel goed aan, is heel lief en sociaal en 'leest' af en toe mijn gedachten.
Maar het is gewoon onze zoon en we houden er rekening mee (dat we de 1ste 3 dgn van de vakantie niet slapen, dat we niet teveel dingen plannen op een dag etc) en dat is het. We plakken er geen etiket op, we zijn alleen iets 'voorzichtiger'' met hem.
Hij is nu pas 2 jaar en 8 mnd dus weet niet of hij er straks op de basisschool last van heeft hoor dus dan praat ik misschien wel weer anders...
woensdag 4 maart 2009 om 13:38
Tjee, wat veel reacties roept mijn vraag op. Dat had ik niet verwacht.
O.a. bedankt voor de reacties van Feliciaatje, Chica en Zwieber. Dat was nuttige feedback waar ik wat aan heb.
De grote hoop is dus sceptisch over de term HSP. Nou ik vind hem niet zo vreemd. Sommige kinderen zijn gevoeliger dan anderen en bij sommigen moet hier echt rekening mee gehouden worden. Ik zie het verschil ook tussen mijn zoon en dochter hierin.
De term nieuwetijdskinderen daar kan ik inderdaad ook niet zo veel mee.
Tja, ik wist niet eens dat HSP als een stoornis in de DSMIV wordt betiteld. Ik vind het ook eerder gaan om karaktereigenschappen dan een stoornis. En het hoeft niet per defenitie belemmerend te werken, maar ik zie het eerder als mooie eigenschappen die wat extra's vragen.
Wat betreft het verschil tussen autisme en HSP? Nouja, het is enige jaren geleden dat ik als pedagoog heb gewerkt en ik zal niet snel een diagnose durven stellen, daar zijn psychiaters voor. Maar de autistische kinderen waar ik toen meer werkte hadden allemaal in de kern een contactstoornis en daar zit het probleem bij mijn zoon naar mijn mening niet.
De gelijke deler tussen autisme en HSP is het moeite hebben met structuren en omgaan met veranderingen, maar naar mijn mening is bij HSP het sociale-emotionele gevoel juist oververtegenwoordigd en bij autisme er een gebrek aan. Dat is mijn opvatting op dit moment.
Maargoed, het is allemaal een beetje vers en dat is het gevaar met dan je vraag op het forum gooien, die wordt dan niet altijd goed gelezen en soms zelfs aangevallen en dat vind ik wel jammer. Ik ben er zelf ook nog niet aan toe ben om m'n kind te labelen of wat dan ook, ik ben gewoon een moeder op een zoektocht omdat haar kind wat extra's vraagt en dit door meerdere partijen wordt herkent.
Ik laat het nog eens bezinken en neem de adviezen waar ik wat aan heb met me mee.
O.a. bedankt voor de reacties van Feliciaatje, Chica en Zwieber. Dat was nuttige feedback waar ik wat aan heb.
De grote hoop is dus sceptisch over de term HSP. Nou ik vind hem niet zo vreemd. Sommige kinderen zijn gevoeliger dan anderen en bij sommigen moet hier echt rekening mee gehouden worden. Ik zie het verschil ook tussen mijn zoon en dochter hierin.
De term nieuwetijdskinderen daar kan ik inderdaad ook niet zo veel mee.
Tja, ik wist niet eens dat HSP als een stoornis in de DSMIV wordt betiteld. Ik vind het ook eerder gaan om karaktereigenschappen dan een stoornis. En het hoeft niet per defenitie belemmerend te werken, maar ik zie het eerder als mooie eigenschappen die wat extra's vragen.
Wat betreft het verschil tussen autisme en HSP? Nouja, het is enige jaren geleden dat ik als pedagoog heb gewerkt en ik zal niet snel een diagnose durven stellen, daar zijn psychiaters voor. Maar de autistische kinderen waar ik toen meer werkte hadden allemaal in de kern een contactstoornis en daar zit het probleem bij mijn zoon naar mijn mening niet.
De gelijke deler tussen autisme en HSP is het moeite hebben met structuren en omgaan met veranderingen, maar naar mijn mening is bij HSP het sociale-emotionele gevoel juist oververtegenwoordigd en bij autisme er een gebrek aan. Dat is mijn opvatting op dit moment.
Maargoed, het is allemaal een beetje vers en dat is het gevaar met dan je vraag op het forum gooien, die wordt dan niet altijd goed gelezen en soms zelfs aangevallen en dat vind ik wel jammer. Ik ben er zelf ook nog niet aan toe ben om m'n kind te labelen of wat dan ook, ik ben gewoon een moeder op een zoektocht omdat haar kind wat extra's vraagt en dit door meerdere partijen wordt herkent.
Ik laat het nog eens bezinken en neem de adviezen waar ik wat aan heb met me mee.
woensdag 4 maart 2009 om 13:41
woensdag 4 maart 2009 om 13:45
TO, als eerste: je bent natuurlijk wel in shock door de mededeling van het KDV. Waarschijnlijk had je niet verwacht dat het zo erg was dat de basisschool een probleem zou kunnen zijn. Laat dat bezinken en bedenk je vooral dat een KDV ook niet kan voorspellen hoe je kind over een half jaar reageert.
Wat hier geschreven is, klopt echt. Een half jaar maakt een immens verschil, zeker als je kan anticiperen op problemen. Ik spreek uit ervaring. Dus laat je even niet gekmaken, maak je niet al teveel zorgen. Wat je vooral wel moet doen is rationeel blijven. Heel simpel gezegd: er is dus iets geconstateerd waardoor je kind opvalt ten opzichte van de rest. Dit heeft te maken met moeite hebben met veranderingen. Dit punt KAN problemen geven met de switch op de basisschool.
Ok, zover ben je. Nu komt te vraag: wat ga je hieraan doen? Ga je je tijd uitzitten en hopen op het beste, ga je je zoontje een beetje voorbereiden of laat je hem onderzoeken etc. Denk goed na over de opties die je hebt. Er kan immens veel gedaan worden met simpelweg training en voorbereiding. Zie het KDV hierin als extra hulp en overleg tactieken over hoe je hem beter kan laten wennen aan veranderingen. Je kan zo echt al een enorm eind komen.
Heel veel succes in ieder geval.
Oh ja, ik was nog benieuwd of hij ook naar de bso gaat en of je al een school had uitgezocht.
Wat hier geschreven is, klopt echt. Een half jaar maakt een immens verschil, zeker als je kan anticiperen op problemen. Ik spreek uit ervaring. Dus laat je even niet gekmaken, maak je niet al teveel zorgen. Wat je vooral wel moet doen is rationeel blijven. Heel simpel gezegd: er is dus iets geconstateerd waardoor je kind opvalt ten opzichte van de rest. Dit heeft te maken met moeite hebben met veranderingen. Dit punt KAN problemen geven met de switch op de basisschool.
Ok, zover ben je. Nu komt te vraag: wat ga je hieraan doen? Ga je je tijd uitzitten en hopen op het beste, ga je je zoontje een beetje voorbereiden of laat je hem onderzoeken etc. Denk goed na over de opties die je hebt. Er kan immens veel gedaan worden met simpelweg training en voorbereiding. Zie het KDV hierin als extra hulp en overleg tactieken over hoe je hem beter kan laten wennen aan veranderingen. Je kan zo echt al een enorm eind komen.
Heel veel succes in ieder geval.
Oh ja, ik was nog benieuwd of hij ook naar de bso gaat en of je al een school had uitgezocht.
woensdag 4 maart 2009 om 13:49
quote:FluffyC schreef op 04 maart 2009 @ 10:59:
Mijn zoon van negen. Intelligent, snel overprikkeld, gevoelig voor geluiden en geuren en smaken, angstig, behoefte aan structuur en duidelijkheid. Veranderingen of onverwachte dingen vallen niet goed. Maar hij is ook sociaal, zal de eerste zijn die iemand helpt die valt etc. Wil troosten als iemand huilt. Etc etc. Klinkt waarschijnlijk wel herkenbaar denk ik. Hij is alleen geen zweefkind, maar inmiddels gediagnosticeert als hebbende Asperger. Ik snap niet hoe je als pedagoog zonder verder te kijken een ASSprobleem van de hand wijst. Je zou moeten weten dat niet alle autisten hetzelfde reageren of allemaal met dezelfde problemen te maken hebbend. Ik zou je adviseren om eens de GGZ te bellen in plaats van jezelf als zweverig en vooral niet serieus nemen ouder op school manifesteert.Mijn zoon van 6 met het officiële label PDD-NOS is net zo. Ongeloofelijk dat je als pedagoog kinderen met een autistische stoornis zo makkelijk over 1 kam scheert.
Mijn zoon van negen. Intelligent, snel overprikkeld, gevoelig voor geluiden en geuren en smaken, angstig, behoefte aan structuur en duidelijkheid. Veranderingen of onverwachte dingen vallen niet goed. Maar hij is ook sociaal, zal de eerste zijn die iemand helpt die valt etc. Wil troosten als iemand huilt. Etc etc. Klinkt waarschijnlijk wel herkenbaar denk ik. Hij is alleen geen zweefkind, maar inmiddels gediagnosticeert als hebbende Asperger. Ik snap niet hoe je als pedagoog zonder verder te kijken een ASSprobleem van de hand wijst. Je zou moeten weten dat niet alle autisten hetzelfde reageren of allemaal met dezelfde problemen te maken hebbend. Ik zou je adviseren om eens de GGZ te bellen in plaats van jezelf als zweverig en vooral niet serieus nemen ouder op school manifesteert.Mijn zoon van 6 met het officiële label PDD-NOS is net zo. Ongeloofelijk dat je als pedagoog kinderen met een autistische stoornis zo makkelijk over 1 kam scheert.
woensdag 4 maart 2009 om 14:02
Beste Luna en Fluffy, het spijt me als ik jullie met mijn zienswijze gekwetst heb. Ik spreek uit mijn eigen kennis en ervaring en die is niet alwetend, maar wel op mijn eigen studie en ervaring gebaseerd.
Daar wil ik het wel bij laten want ik heb dit topic niet geopend om een discussie te beginnen over het verschil tussen HSP en autisme, want inderdaad dat ligt niet bij mij om daar iets over te zeggen.
Zwieber, ik heb al een school uitgezocht waar ik een goed gevoel bij had. Maar dat is ruim een jaar geleden gebeurd, dus tja, toen was ik hier nog niet mee bezig. Maar valt en staat het niet met de leerkracht voor de klas?
Voorlopig zal hij waarschijnlijk niet naar de bso gaan, maar grote kans dat dat in de toekomst er wel ooit van gaat komen.
Je hebt gelijk, het is gewoon nog erg vers en ik was toch best geschrokken van dit bericht. Gelukkig zie ik het inmiddels al wat meer in perspectief
Daar wil ik het wel bij laten want ik heb dit topic niet geopend om een discussie te beginnen over het verschil tussen HSP en autisme, want inderdaad dat ligt niet bij mij om daar iets over te zeggen.
Zwieber, ik heb al een school uitgezocht waar ik een goed gevoel bij had. Maar dat is ruim een jaar geleden gebeurd, dus tja, toen was ik hier nog niet mee bezig. Maar valt en staat het niet met de leerkracht voor de klas?
Voorlopig zal hij waarschijnlijk niet naar de bso gaan, maar grote kans dat dat in de toekomst er wel ooit van gaat komen.
Je hebt gelijk, het is gewoon nog erg vers en ik was toch best geschrokken van dit bericht. Gelukkig zie ik het inmiddels al wat meer in perspectief
woensdag 4 maart 2009 om 14:04
Ik zou zeggen ga terug naar de basisschool en kijk of je gevoel nog steeds klopt. Praat met de juf, denk je dat het een leuke juf is voor je kind. In een jaar heb jij ook een hoop bijgeleerd over je kind en kan je ook beter inschatten of het handiger is dat hij naar een klassieke school gaat of naar een Dalton, montessori etc.
woensdag 4 maart 2009 om 14:06
woensdag 4 maart 2009 om 14:11
Kjong, helemaal eens met je laatste uitspraak. Maargoed, als pedagoog heb je toch wat andere achtergrondinformatie dan de gemiddelde ouder, waar je uit put. Het zogezegde referentiekader en die kun je niet buiten beschouwing laten.
Ondanks dat mijn zoon 3 1/2 is, is ie toch anders dan een 'gemiddeld' kind en vertoont ie opvallend gedrag. Ik vind het niet vreemd dat dat gesignaleerd wordt.
Zwieber, misschien moet ik nog eens naar de school gaan kijken. Ik heb toen alleen met de directeur gesproken en rondgelopen door het gebouw.
Mijn moeder opperde al dat ie misschien eerst eens op de psz moet gaan wennen. Daar zijn ze wat meer voorbereidend op school bezig, is ie meer met leeftijdsgenootjes bezig (zoon zit nu in verticale groep) en kunnen we zien hoe hij reageert op deze situatie. Ik laat het nog eens bezinken allemaal...
Ondanks dat mijn zoon 3 1/2 is, is ie toch anders dan een 'gemiddeld' kind en vertoont ie opvallend gedrag. Ik vind het niet vreemd dat dat gesignaleerd wordt.
Zwieber, misschien moet ik nog eens naar de school gaan kijken. Ik heb toen alleen met de directeur gesproken en rondgelopen door het gebouw.
Mijn moeder opperde al dat ie misschien eerst eens op de psz moet gaan wennen. Daar zijn ze wat meer voorbereidend op school bezig, is ie meer met leeftijdsgenootjes bezig (zoon zit nu in verticale groep) en kunnen we zien hoe hij reageert op deze situatie. Ik laat het nog eens bezinken allemaal...
woensdag 4 maart 2009 om 14:12
Ik ben ook wel een beetje allergisch voor de term nieuwetijdskinderen. Wij hebben een (verder wel heel lieve) thuiszorg die er wel eens mee komt bij onze Jonathan. Zij gelooft er heilig in maar bij mij gaat het het ene oor in en het andere oor uit. Dan is ze met hem in het bos geweest en zegt ze; hij geniet zo van alles bekijken in het bos, het is echt een nieuwetijdskind. Ik denk dan: Ja hehe, elk kind vind het leuk in het bos.
Wij hebben ook wel onze verdenkingen op het vlak autisme maar ik vind dat Jonathan al wel genoeg onderzocht is de laatste jaren. Hij wordt in de gaten gehouden op het KDV door de orthopedagoog en hij is een heel gelukkig mannetje. Als ik merk dat hij ongelukkig wordt kunnen we altijd nog kijken naar een andere aanpak in de opvoeding.
Wij hebben ook wel onze verdenkingen op het vlak autisme maar ik vind dat Jonathan al wel genoeg onderzocht is de laatste jaren. Hij wordt in de gaten gehouden op het KDV door de orthopedagoog en hij is een heel gelukkig mannetje. Als ik merk dat hij ongelukkig wordt kunnen we altijd nog kijken naar een andere aanpak in de opvoeding.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 4 maart 2009 om 14:16
Peuterspeelzaal voegt weinig aan een kdv toe hoor. Ik heb het ook overwogen maar het is me afgeraden. En bovendien: het is weer een extra verandering en in een half jaar én psz en een school is voor elke aanstaande kleuter wat teveel van het goede.
Gewoon overleggen met het kdv en met de school. Zij hebben soms ook wel nuttige trainingstips. En kunnen ook je zorgen wegnemen.
Gewoon overleggen met het kdv en met de school. Zij hebben soms ook wel nuttige trainingstips. En kunnen ook je zorgen wegnemen.
woensdag 4 maart 2009 om 14:22
Hij valt niet in de statuten, dús moet er een label op geplakt?
Kom op zeg.
Een kind heeft zo'n 21 jaar om zich te ontwikkkelen tot een redelijk evenwichtige jong volwassene.
De een blijft tot z'n 17de een smurfenformaat, en krijgt dan ineens een groeispurt tot basketballer. De ander kijkt graag de kat uit de boom, om er later een weloverwogen menig over te hebben.
Niet iedereen, eerlijkheidshalve, níemand, is ad rem als kind. Je zit nl in een leerperiode (en er moeten allejeses veel verbindingen nog gemaakt worden in die hersentjes). Met daarbovenop; die leerperiode is eigenlijk nooit afgelopen.
Dus dat HSP, gaat er bij mij niet in.
En sinds google kan iedereen zich uitgeven voor pedagoog/dermatoloog/biologieleraar/enzo, dus tis niks dat jij meer voorsprong hebt. Bij je eigen kind kan het alleen maar nadelig werken.
Kom op zeg.
Een kind heeft zo'n 21 jaar om zich te ontwikkkelen tot een redelijk evenwichtige jong volwassene.
De een blijft tot z'n 17de een smurfenformaat, en krijgt dan ineens een groeispurt tot basketballer. De ander kijkt graag de kat uit de boom, om er later een weloverwogen menig over te hebben.
Niet iedereen, eerlijkheidshalve, níemand, is ad rem als kind. Je zit nl in een leerperiode (en er moeten allejeses veel verbindingen nog gemaakt worden in die hersentjes). Met daarbovenop; die leerperiode is eigenlijk nooit afgelopen.
Dus dat HSP, gaat er bij mij niet in.
En sinds google kan iedereen zich uitgeven voor pedagoog/dermatoloog/biologieleraar/enzo, dus tis niks dat jij meer voorsprong hebt. Bij je eigen kind kan het alleen maar nadelig werken.
woensdag 4 maart 2009 om 14:23
De gelijke deler tussen autisme en HSP is het moeite hebben met structuren en omgaan met veranderingen, maar naar mijn mening is bij HSP het sociale-emotionele gevoel juist oververtegenwoordigd en bij autisme er een gebrek aan. Dat is mijn opvatting op dit moment.
Niet om verder in discussie te gaan, maar je weet niet waar je over praat. Dat een autist niet weet hoe hij in sociale situaties moet handelen of niet goed weet hoe met emoties om te gaan, wil niet zeggen dat er gebrek aan gevoel is. Ze sluiten zich wel vaak af of trekken zich terug in die situaties. Domweg omdat ze niet kunnen inschatten wat te doen.
Maar als ik mijn zoon van negen net compleet in tranen zie, omdat dochter van een jaar van de loopauto is geklapt en een hersenschudding heeft, omdat hij zich druk maakt dat haar iets ernstigs overkomt en dan nu jou zie schrijven over gebrek aan gevoel, vraag ik me echt af of jij niet gewoon een van die ouders bent ide geen autisme wil horen en dus begint te zweven. Pfffff.
Niet om verder in discussie te gaan, maar je weet niet waar je over praat. Dat een autist niet weet hoe hij in sociale situaties moet handelen of niet goed weet hoe met emoties om te gaan, wil niet zeggen dat er gebrek aan gevoel is. Ze sluiten zich wel vaak af of trekken zich terug in die situaties. Domweg omdat ze niet kunnen inschatten wat te doen.
Maar als ik mijn zoon van negen net compleet in tranen zie, omdat dochter van een jaar van de loopauto is geklapt en een hersenschudding heeft, omdat hij zich druk maakt dat haar iets ernstigs overkomt en dan nu jou zie schrijven over gebrek aan gevoel, vraag ik me echt af of jij niet gewoon een van die ouders bent ide geen autisme wil horen en dus begint te zweven. Pfffff.
woensdag 4 maart 2009 om 14:26
quote:Maleficent schreef op 04 maart 2009 @ 14:12:
Als ik merk dat hij ongelukkig wordt kunnen we altijd nog kijken naar een andere aanpak in de opvoeding.
Kijk eens, wat een heerlijke benadering.
Geen stickertje op z'n voorhoofd, geen vaststaande uitgangspunten door anderen verzonnen met de daarbij behorende gestroonlijnde handvatten, maar een open blik naar een evt andere aanpak als hij van huidige situatie ongelukkig wordt.
Hun kind is kind, en wordt als zodanig behandeld.
Hoera!
Als ik merk dat hij ongelukkig wordt kunnen we altijd nog kijken naar een andere aanpak in de opvoeding.
Kijk eens, wat een heerlijke benadering.
Geen stickertje op z'n voorhoofd, geen vaststaande uitgangspunten door anderen verzonnen met de daarbij behorende gestroonlijnde handvatten, maar een open blik naar een evt andere aanpak als hij van huidige situatie ongelukkig wordt.
Hun kind is kind, en wordt als zodanig behandeld.
Hoera!
woensdag 4 maart 2009 om 14:29
quote:imni schreef op 04 maart 2009 @ 14:25:
Beste Fluffy, dan vraag ik mij dus inderdaad met mijn zienswijze af of hij wel autistisch is....Zoek in een woordenboek Asperger op en er staat een foto van zoonlief. Asperger is een informatieverwerkingsprobleem in het autistisch spectrum. En dat spectrum is breed. Als in jouw ogen een autist een soort van rainman is, dan wordt het tijd voor bijscholing denk ik zo.
Beste Fluffy, dan vraag ik mij dus inderdaad met mijn zienswijze af of hij wel autistisch is....Zoek in een woordenboek Asperger op en er staat een foto van zoonlief. Asperger is een informatieverwerkingsprobleem in het autistisch spectrum. En dat spectrum is breed. Als in jouw ogen een autist een soort van rainman is, dan wordt het tijd voor bijscholing denk ik zo.
woensdag 4 maart 2009 om 14:31
woensdag 4 maart 2009 om 14:33
Kjong, hier zijn de kinderen ook gewoon kinderen. Het hebben van wat extra knoppen is geen reden tot wangedrag of in de watten leggen. We hebben nu sinds afgelopen najaar een diagnose en kunnen nu onze opvoeding aanpassen zodat het voor allemaal begrijpelijk is. Dat is het voordeel aan een labeltje. Onze aspergerklant denkt veeeeeeel te ver door. Hij heeft dus geen behoefte aan een lange uitleg. Kort en bondig en juist niet teveel uitleggen, ondanks zijn vraag naar meer. Anders gaat het bij hem fout. Hij maakte zich al zorgen over of hij later wel een baan vind om zelf een huis te kunnen betalen bijvoobeeld. kind is negen jaar. Maar als hij gewoon reteirritant is, krijgt hij gewoon straf. En ondanks dat hij humor soms letterlijk neetm, maken we nog steeds grapjes. Sommige dingen moet hij gewoonweg leren.
woensdag 4 maart 2009 om 14:34
Hou het bij jezelf. Wees moeder.
Als ik een opmerking krijg van een leraar dat mijn kind buiten de boot der gemiddelden valt omdat ´hij begeleiding nodig heeft´, dan krijgt diegene de vraag terug waarom dat zo erg is, en of dat nou niet juíst net hún taak is. Dat hun werk iets meer inhoudt dan prakjes proppen en billen bepoederen...
Als ik op het werk twee afdelingen moet samenvoegen, moet je eens kijken hoeveel mensen er van de leg raken. En door kinderen moet dat allemaal maar voor lief genomen worden (klassen bij elkaar) terwijl zij wel diegenene zijn waarover besloten wordt, maar niet in een een of andere oudercommissie/reorganisatiegroep/vergaderclub zitten waar uittentreure is besproken hoe wanneer waarom het zal plaatsvinden, dus geen bedenktijd hebben gekregen.
Ook op een kleuterschool is het heel normaal (niet gemiddel, maar wel normaal) als er een kindje een jaartje langer ´kleutert´. Waarom zou jou kindje niet wat langer behoefte hebben aan 'peuteren'?
Als ik een opmerking krijg van een leraar dat mijn kind buiten de boot der gemiddelden valt omdat ´hij begeleiding nodig heeft´, dan krijgt diegene de vraag terug waarom dat zo erg is, en of dat nou niet juíst net hún taak is. Dat hun werk iets meer inhoudt dan prakjes proppen en billen bepoederen...
Als ik op het werk twee afdelingen moet samenvoegen, moet je eens kijken hoeveel mensen er van de leg raken. En door kinderen moet dat allemaal maar voor lief genomen worden (klassen bij elkaar) terwijl zij wel diegenene zijn waarover besloten wordt, maar niet in een een of andere oudercommissie/reorganisatiegroep/vergaderclub zitten waar uittentreure is besproken hoe wanneer waarom het zal plaatsvinden, dus geen bedenktijd hebben gekregen.
Ook op een kleuterschool is het heel normaal (niet gemiddel, maar wel normaal) als er een kindje een jaartje langer ´kleutert´. Waarom zou jou kindje niet wat langer behoefte hebben aan 'peuteren'?
