Kinderen
alle pijlers
Hou jij van al je kinderen evenveel?
dinsdag 12 april 2016 21:54
dinsdag 12 april 2016 22:56
dinsdag 12 april 2016 22:59
quote:matroesjka_ schreef op 12 april 2016 @ 22:49:
Alsof hier iemand gaat zeggen dat ze meer van het ene dan van het andere kind houdt. Dat hangt in dezelfde taboesfeer als spijt van je kind hebben.
Hier geen kinderen overigens dus geen ervaring.
Ik denk niet dat je dat snel over jezelf zult zeggen, maar kinderen kunnen dat wel zo ervaren. En dat is dan meestal ook nog subjectief.
Man heeft het ook nooit zo gevoeld, tot anderen dat eens opmerkten. (Vriendin van mij) Nu er meer afstand is, zien wij het zelf ook. En zeker bij de kleinkinderen valt het op.
Alsof hier iemand gaat zeggen dat ze meer van het ene dan van het andere kind houdt. Dat hangt in dezelfde taboesfeer als spijt van je kind hebben.
Hier geen kinderen overigens dus geen ervaring.
Ik denk niet dat je dat snel over jezelf zult zeggen, maar kinderen kunnen dat wel zo ervaren. En dat is dan meestal ook nog subjectief.
Man heeft het ook nooit zo gevoeld, tot anderen dat eens opmerkten. (Vriendin van mij) Nu er meer afstand is, zien wij het zelf ook. En zeker bij de kleinkinderen valt het op.
dinsdag 12 april 2016 23:04
Uiteraard houd ik van allebei evenveel. Dat krijg je er gewoon bij als ze geboren worden. De oudste lijkt meer op mij en dat zorgt soms voor verbondenheid en soms voor pittige woordenwisselingen. Jongste is op sommige vlakken mijn tegenpool, maar ik kan heel erg genieten van haar spontane soms wat ondoordachte acties en energie, en soms vraag ik me af waar ze in 's hemelsnaam mee bezig is
Volgens mij denken ze beide wel eens dat de ander wordt voorgetrokken of dat ik een voorkeur heb. Dat voorkom je niet.
Volgens mij denken ze beide wel eens dat de ander wordt voorgetrokken of dat ik een voorkeur heb. Dat voorkom je niet.
dinsdag 12 april 2016 23:06
quote:matroesjka_ schreef op 12 april 2016 @ 23:01:
Ik kan me ook voorstellen dat meer van de een dan van de ander houden misschien sneller gebeurt bij wat oudere dan bij jonge kinderen.Ik kan me niet herinneren, dat mijn meder ons ooit gelijk behandeld hebben. Mijn broer deed altijd alles, beter leuker enz. Dus denk niet dat het met leeftijd te maken heeft.
Ik kan me ook voorstellen dat meer van de een dan van de ander houden misschien sneller gebeurt bij wat oudere dan bij jonge kinderen.Ik kan me niet herinneren, dat mijn meder ons ooit gelijk behandeld hebben. Mijn broer deed altijd alles, beter leuker enz. Dus denk niet dat het met leeftijd te maken heeft.
dinsdag 12 april 2016 23:07
dinsdag 12 april 2016 23:10
Hier 6 kinderen en ik kan oprecht zeggen dat ik van nummer 6 net zo veel hou als van nummer 1, zoals ik al meer las zijn de banden wel anders gebaseerd op karakter inderdaad.
Maar als je me nu (als voorbeeld) zou zeggen je huis staat in Brand en je moet 3 kinderen kiezen die je zou willen redden? Zou ik denk ik antwoorden zoek het maar uit want die keuze kan ik niet maken.
(Bizar voorbeeld ik weet het maar dat kwam Door een andere post die ik las over kiezen)
Overigens hier ook verschil puber/dreumes, ik vind het geweldig
Maar als je me nu (als voorbeeld) zou zeggen je huis staat in Brand en je moet 3 kinderen kiezen die je zou willen redden? Zou ik denk ik antwoorden zoek het maar uit want die keuze kan ik niet maken.
(Bizar voorbeeld ik weet het maar dat kwam Door een andere post die ik las over kiezen)
Overigens hier ook verschil puber/dreumes, ik vind het geweldig
dinsdag 12 april 2016 23:11
quote:fietsie schreef op 12 april 2016 @ 22:26:
[...]
Toch maakt de natuur ook foutjes. Schoonouders hebben echt een favoriet kind. Sterker nog; met drie kinderen is er een duidelijke rangorde. Ook bij de kleinkinderen. Kleinkinderen van favoriete zoon, zijn logischer wijze ook de voorkeurskleinkinderen.Ik herken dit, mijn ouders hebben ook een duidelijke voorkeur (en ik ben het helaas niet). Wij hebben nu een kind en kunnen ons net als de meesten niet voorstellen dat we van een tweede evenveel gaan houden, maar wij durven de "gok" dat de natuur het goed regelt dus niet te nemen.
[...]
Toch maakt de natuur ook foutjes. Schoonouders hebben echt een favoriet kind. Sterker nog; met drie kinderen is er een duidelijke rangorde. Ook bij de kleinkinderen. Kleinkinderen van favoriete zoon, zijn logischer wijze ook de voorkeurskleinkinderen.Ik herken dit, mijn ouders hebben ook een duidelijke voorkeur (en ik ben het helaas niet). Wij hebben nu een kind en kunnen ons net als de meesten niet voorstellen dat we van een tweede evenveel gaan houden, maar wij durven de "gok" dat de natuur het goed regelt dus niet te nemen.
dinsdag 12 april 2016 23:13
quote:fietsie schreef op 12 april 2016 @ 22:59:
[...]
Ik denk niet dat je dat snel over jezelf zult zeggen, maar kinderen kunnen dat wel zo ervaren. En dat is dan meestal ook nog subjectief.
Man heeft het ook nooit zo gevoeld, tot anderen dat eens opmerkten. (Vriendin van mij) Nu er meer afstand is, zien wij het zelf ook. En zeker bij de kleinkinderen valt het op.Wat erg zeg. Ik zie bij schoonfamilie overigens (3 kinderen) dat ze wel alledrie een vaste rol toebedeeld hebben gekregen die de kleinkinderen 'erven'.
[...]
Ik denk niet dat je dat snel over jezelf zult zeggen, maar kinderen kunnen dat wel zo ervaren. En dat is dan meestal ook nog subjectief.
Man heeft het ook nooit zo gevoeld, tot anderen dat eens opmerkten. (Vriendin van mij) Nu er meer afstand is, zien wij het zelf ook. En zeker bij de kleinkinderen valt het op.Wat erg zeg. Ik zie bij schoonfamilie overigens (3 kinderen) dat ze wel alledrie een vaste rol toebedeeld hebben gekregen die de kleinkinderen 'erven'.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 12 april 2016 23:17
Niemand zal zeggen dat ze meer van het ene kind houden dan het andere kind. En ik denk ook dat de meeste ouders dat ook echt zo ervaren.
Maar toch heb je ook veel mensen die wel zeggen dat hun ouders heel duidelijk een voorkeur hadden of een afkeur.
Zullen die ouders dat ook zo ervaren of zullen zij wel denken dat ze van alle kinderen evenveel houden? Interessante materie.
Maar toch heb je ook veel mensen die wel zeggen dat hun ouders heel duidelijk een voorkeur hadden of een afkeur.
Zullen die ouders dat ook zo ervaren of zullen zij wel denken dat ze van alle kinderen evenveel houden? Interessante materie.
dinsdag 12 april 2016 23:24
Ik hou echt even veel van mijn drie meiden.
Ik ken iemand die vindt dat haar ouders haar broer altijd hebben voor getrokken. Zij heeft zelf bewust maar een kind omdat ze bang is dat ze van het ene kind meer zal houden dan van het andere.
Zo zie je maar hoe diep het kan zitten als je denkt dat je ouders niet genoeg van je houden.
Ik ken iemand die vindt dat haar ouders haar broer altijd hebben voor getrokken. Zij heeft zelf bewust maar een kind omdat ze bang is dat ze van het ene kind meer zal houden dan van het andere.
Zo zie je maar hoe diep het kan zitten als je denkt dat je ouders niet genoeg van je houden.
dinsdag 12 april 2016 23:27
quote:missdory schreef op 12 april 2016 @ 23:20:
Ik denk naarmate de kinderen ouder worden (lees volwassen) de voorkeur duidelijk zichtbaar wordt. Ik zie het bij meerdere mensen om mij heen, wie de favoriet on het gezin is en wie niet.Maar is dat ook de favoriet? Of is dat het kind waar het contact veel makkelijker en spontaner mee verloopt? Mijn moeder en zus lopen de deur plat bij elkaar. Doen veel samen. Ik heb niet zo'n band met mijn moeder (meer een vaderskind qua interesses en omgang) maar ik weet en voel dat zij evenveel aandacht en liefde heeft voor broerlief en mij. Ze is net zo druk bezig met stressen als ik voor een routinecontrole naar het ziekenhuis moet als bij zus. Maar mensen zien mijn moeder vooral met zus winkelen en lunchen. Als ze dat met mij zou doen dan zij wij beiden steeds water bij de wijn aan het voegen. Dat ik dan weer uren met haar in de Gamma sta te loeren naar 400 varianten in de kleur lichtblauw voor een lakverf en dat nog leuk vind ook zien mensen minder. Dat ze iedere avond een uur kan appen met broerlief ziet men ook niet.
Ik denk naarmate de kinderen ouder worden (lees volwassen) de voorkeur duidelijk zichtbaar wordt. Ik zie het bij meerdere mensen om mij heen, wie de favoriet on het gezin is en wie niet.Maar is dat ook de favoriet? Of is dat het kind waar het contact veel makkelijker en spontaner mee verloopt? Mijn moeder en zus lopen de deur plat bij elkaar. Doen veel samen. Ik heb niet zo'n band met mijn moeder (meer een vaderskind qua interesses en omgang) maar ik weet en voel dat zij evenveel aandacht en liefde heeft voor broerlief en mij. Ze is net zo druk bezig met stressen als ik voor een routinecontrole naar het ziekenhuis moet als bij zus. Maar mensen zien mijn moeder vooral met zus winkelen en lunchen. Als ze dat met mij zou doen dan zij wij beiden steeds water bij de wijn aan het voegen. Dat ik dan weer uren met haar in de Gamma sta te loeren naar 400 varianten in de kleur lichtblauw voor een lakverf en dat nog leuk vind ook zien mensen minder. Dat ze iedere avond een uur kan appen met broerlief ziet men ook niet.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 12 april 2016 23:46
Absoluut! Ik ben dol op mijn 3 jongens. Zij zijn totaal verschillend, niet alleen qua uiterlijk maar ook qua karakter en natuurlijk ook qua leeftijd . Hierdoor heb ik met ieder kind een andere band, maar ik voel evenveel liefde voor ze alledrie. Ik kan me er ook niets bij voorstellen dat je van het ene kind meer dan van het andere houdt...
woensdag 13 april 2016 00:01
quote:mienmina schreef op 12 april 2016 @ 23:11:
[...]
Ik herken dit, mijn ouders hebben ook een duidelijke voorkeur (en ik ben het helaas niet). Wij hebben nu een kind en kunnen ons net als de meesten niet voorstellen dat we van een tweede evenveel gaan houden, maar wij durven de "gok" dat de natuur het goed regelt dus niet te nemen.Hier is het nog niet zo ver dat we voor een tweede zouden kunnen gaan maar erg herkenbare angst.
[...]
Ik herken dit, mijn ouders hebben ook een duidelijke voorkeur (en ik ben het helaas niet). Wij hebben nu een kind en kunnen ons net als de meesten niet voorstellen dat we van een tweede evenveel gaan houden, maar wij durven de "gok" dat de natuur het goed regelt dus niet te nemen.Hier is het nog niet zo ver dat we voor een tweede zouden kunnen gaan maar erg herkenbare angst.
woensdag 13 april 2016 00:23
Kan het gevoel van minder houden van het ene kind dan van het andere kind niet komen door de band die je (schoon) ouders hebben? Ik weet even niet wie het schreef over dat verschil en het voortrekken. Ik kan me er zelf nl. niks bij voorstellen dat je van je ene kind meer houdt dan van het ander. Wél kan ik me voorstellen dat de band anders groeit vanwege karakterverschillen. Sommige kinderen trekken ook meer naar de vader of de moeder, naargelang de klik die er is. Dat heeft met houden van niks te maken, maar met gedeelde interesses, zorgen die je hebt voor een kind (kan misschien ook verward worden met houden van) of temperament.
woensdag 13 april 2016 01:09
woensdag 13 april 2016 05:50
quote:romany schreef op 12 april 2016 @ 23:10:
.....
Maar als je me nu (als voorbeeld) zou zeggen je huis staat in Brand en je moet 3 kinderen kiezen die je zou willen redden? Zou ik denk ik antwoorden zoek het maar uit want die keuze kan ik niet maken.
(Bizar voorbeeld ik weet het maar dat kwam Door een andere post die ik las over kiezen)
.......)Toen mijn man 7 jaar oud was, hebben ze een levensbedreigende sitiatie gehad in huis, waarbij er twee van de drie kinderen thuis waren. Zonder enige aarzeling is zijn broer toen in veiligheid gebracht, mijn man moest het maar uitzoeken. Hij had nog gewacht in de hoop dat ze terug zouden komen voor hem, maar heeft zichzelf tenslotte in veiligheid moeten brengen. Tot op de dag van vandaag merk je aan alles dat hij er niet bij hoort. Waar heeft zo een kind dat dan aan verdiend, denk ik dan.
.....
Maar als je me nu (als voorbeeld) zou zeggen je huis staat in Brand en je moet 3 kinderen kiezen die je zou willen redden? Zou ik denk ik antwoorden zoek het maar uit want die keuze kan ik niet maken.
(Bizar voorbeeld ik weet het maar dat kwam Door een andere post die ik las over kiezen)
.......)Toen mijn man 7 jaar oud was, hebben ze een levensbedreigende sitiatie gehad in huis, waarbij er twee van de drie kinderen thuis waren. Zonder enige aarzeling is zijn broer toen in veiligheid gebracht, mijn man moest het maar uitzoeken. Hij had nog gewacht in de hoop dat ze terug zouden komen voor hem, maar heeft zichzelf tenslotte in veiligheid moeten brengen. Tot op de dag van vandaag merk je aan alles dat hij er niet bij hoort. Waar heeft zo een kind dat dan aan verdiend, denk ik dan.
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
woensdag 13 april 2016 06:07
Ik durf hier niet volmondig ´ja´ op te zeggen, helaas .
Ik heb 2 kinderen,waarvan 1 vanaf de geboorte erg lastig is. Hij heeft een vorm van autisme, een opstandigheidstoornis en is hoog begaafd. Vanaf kleins af aan is hij DWARS. Toen hij jonger was, ging ik niet op visite met hem, maakte altijd theater. Pestte altijd zijn broertje, die er zelfs overspannen van is geweest. Heeft me vaak tot wanhoop gedreven!
Broertje is makkelijk. Inmiddels ook puber, maar toch makkelijk. Er is wederkerigheid in contact. Doet lieve dingen, enz.
Dus heel eerlijk.. ik denk dat ik toch iets meer van jongste houd.....
Ik heb 2 kinderen,waarvan 1 vanaf de geboorte erg lastig is. Hij heeft een vorm van autisme, een opstandigheidstoornis en is hoog begaafd. Vanaf kleins af aan is hij DWARS. Toen hij jonger was, ging ik niet op visite met hem, maakte altijd theater. Pestte altijd zijn broertje, die er zelfs overspannen van is geweest. Heeft me vaak tot wanhoop gedreven!
Broertje is makkelijk. Inmiddels ook puber, maar toch makkelijk. Er is wederkerigheid in contact. Doet lieve dingen, enz.
Dus heel eerlijk.. ik denk dat ik toch iets meer van jongste houd.....
woensdag 13 april 2016 06:08
Ik hou van allebei evenveel. Mijn oudste is bijna 8 en de jongste 4,5 maand. De liefde is er voor beiden evenveel, maar op een andere manier zeg maar. De kleinste is nog heel erg afhankelijk, draag ik veel rond, heeft veel verzorging nodig, begint nu ook écht contact te zoeken en dingen te ontdekken terwijl de oudste juist veel meer een "eigen" leven krijgt. De één gaat los en de ander zit nog helemaal vast. Mijn dochter fietst zelf naar school, belt of stuurt een berichtje als ze wat langer op het plein of bij een vriendin blijft hangen, is mateloos geïnteresseerd in boeken, maakt projecten en spreekt met andere meiden af om naar de bios te gaan (uiteraard worden ze gebracht en halen we ze weer op in de foyer) maar je merkt dat zij al een grote meid wordt met een eigen sociaal ding en leven. Terwijl de frummel nog helemaal van mij is, zeg maar.
De kleinste is superaaibaar en met mijn grote meid heb ik al hele leuke gesprekken over school, jongens, de nieuwste films. Of we gaan samen "winkelen" bij de H&M, daarna een terrasje doen.
Het zijn 2 totaal verschillende kinderfases waar ik tussen schakel. Maar liefde is er in overvloed. Echt, Waanzinnig. Nooit gedacht dat ik zoveel van mensen kon houden.
De kleinste is superaaibaar en met mijn grote meid heb ik al hele leuke gesprekken over school, jongens, de nieuwste films. Of we gaan samen "winkelen" bij de H&M, daarna een terrasje doen.
Het zijn 2 totaal verschillende kinderfases waar ik tussen schakel. Maar liefde is er in overvloed. Echt, Waanzinnig. Nooit gedacht dat ik zoveel van mensen kon houden.
woensdag 13 april 2016 06:09
quote:DidiRidi schreef op 13 april 2016 @ 05:50:
[...]
Toen mijn man 7 jaar oud was, hebben ze een levensbedreigende sitiatie gehad in huis, waarbij er twee van de drie kinderen thuis waren. Zonder enige aarzeling is zijn broer toen in veiligheid gebracht, mijn man moest het maar uitzoeken. Hij had nog gewacht in de hoop dat ze terug zouden komen voor hem, maar heeft zichzelf tenslotte in veiligheid moeten brengen. Tot op de dag van vandaag merk je aan alles dat hij er niet bij hoort. Waar heeft zo een kind dat dan aan verdiend, denk ik dan.Man, dit steekt zelfs als ik het lees. Wat ontzettend verdrietig voor jouw man.
[...]
Toen mijn man 7 jaar oud was, hebben ze een levensbedreigende sitiatie gehad in huis, waarbij er twee van de drie kinderen thuis waren. Zonder enige aarzeling is zijn broer toen in veiligheid gebracht, mijn man moest het maar uitzoeken. Hij had nog gewacht in de hoop dat ze terug zouden komen voor hem, maar heeft zichzelf tenslotte in veiligheid moeten brengen. Tot op de dag van vandaag merk je aan alles dat hij er niet bij hoort. Waar heeft zo een kind dat dan aan verdiend, denk ik dan.Man, dit steekt zelfs als ik het lees. Wat ontzettend verdrietig voor jouw man.
woensdag 13 april 2016 06:25
quote:DidiRidi schreef op 13 april 2016 @ 05:50:
[...]
Toen mijn man 7 jaar oud was, hebben ze een levensbedreigende sitiatie gehad in huis, waarbij er twee van de drie kinderen thuis waren. Zonder enige aarzeling is zijn broer toen in veiligheid gebracht, mijn man moest het maar uitzoeken. Hij had nog gewacht in de hoop dat ze terug zouden komen voor hem, maar heeft zichzelf tenslotte in veiligheid moeten brengen. Tot op de dag van vandaag merk je aan alles dat hij er niet bij hoort. Waar heeft zo een kind dat dan aan verdiend, denk ik dan.Wat onwijs verdrietig. Een kind heeft dat nooit ergens aan verdiend! Met terugwerkende kracht een dikke knuffel voor je man voor dat manneke wat hij ooit was....
[...]
Toen mijn man 7 jaar oud was, hebben ze een levensbedreigende sitiatie gehad in huis, waarbij er twee van de drie kinderen thuis waren. Zonder enige aarzeling is zijn broer toen in veiligheid gebracht, mijn man moest het maar uitzoeken. Hij had nog gewacht in de hoop dat ze terug zouden komen voor hem, maar heeft zichzelf tenslotte in veiligheid moeten brengen. Tot op de dag van vandaag merk je aan alles dat hij er niet bij hoort. Waar heeft zo een kind dat dan aan verdiend, denk ik dan.Wat onwijs verdrietig. Een kind heeft dat nooit ergens aan verdiend! Met terugwerkende kracht een dikke knuffel voor je man voor dat manneke wat hij ooit was....
