
Ik weet het even niet meer
maandag 3 november 2008 om 12:46
Ha Meiden,
Ik zit er even doorheen, weet niet of ik denk voel of alles daar tussen.
Ik heb sinds 2.5 jaar een relatie, dat gaat af en aan goed, hij is heel anders dan ik en geloofd dat liefde eigenlijk het enige is wat nodig is in de wereld (kort door de bocht)
Ik denk dat respect, waardering en nog andere zaken ook heel belangrijk zijn in een relatie.
Enfin.. tijdje aangemodderd en besloten toch met de relatie te stoppen. het werkt gewoon niet lekker.
Echter wat blijkt..... ik ben zwanger, baanloos, binnenkort dus manloos en heb reeds 1 kind van een andere man.
Ja nee niet slim om zwanger te worden dat snap ik ook en helaas heb ik mogen kiezen voor een abortus al eerder in deze relatie.
Ik weet het niet.
Ben normaal geen impulsief iemand dus ik word erg onrustig van dit soort " akties"
Zelfverwijt is niet van de lucht dus dat helpt ook niet..
Ik weet niet of ik dit kindje moet houden, iets in mij wil het zo graag en iets in mij zegt dat het heel zwaar gaat worden in mijn eentje met 2 kids.
Ik weet het echt even niet meer en huil mijn ogen uit mijn hoofd.
Iemand een idee hoe ik dit op een rijtje kan krijgen?
Ik zit er even doorheen, weet niet of ik denk voel of alles daar tussen.
Ik heb sinds 2.5 jaar een relatie, dat gaat af en aan goed, hij is heel anders dan ik en geloofd dat liefde eigenlijk het enige is wat nodig is in de wereld (kort door de bocht)
Ik denk dat respect, waardering en nog andere zaken ook heel belangrijk zijn in een relatie.
Enfin.. tijdje aangemodderd en besloten toch met de relatie te stoppen. het werkt gewoon niet lekker.
Echter wat blijkt..... ik ben zwanger, baanloos, binnenkort dus manloos en heb reeds 1 kind van een andere man.
Ja nee niet slim om zwanger te worden dat snap ik ook en helaas heb ik mogen kiezen voor een abortus al eerder in deze relatie.
Ik weet het niet.
Ben normaal geen impulsief iemand dus ik word erg onrustig van dit soort " akties"
Zelfverwijt is niet van de lucht dus dat helpt ook niet..
Ik weet niet of ik dit kindje moet houden, iets in mij wil het zo graag en iets in mij zegt dat het heel zwaar gaat worden in mijn eentje met 2 kids.
Ik weet het echt even niet meer en huil mijn ogen uit mijn hoofd.
Iemand een idee hoe ik dit op een rijtje kan krijgen?
maandag 3 november 2008 om 13:06
quote:lotje__ schreef op 03 november 2008 @ 12:58:
zorg dat je met iemand kunt praten die hier meer ervaring in heeft. op dit viva forum zul je die niet snel tegen komen.
mijn advies, ga langs de huisarts en vraag om advies aan haar/hem.
daar kunnen ze je doorverwijzen...
Ja dat probeer ik al echter lopen de meningen en adviezen zo uiteen dat ik er alleen maar meer van in de war raak.
Merk dat ik me schaam omdat ik al toen bij mijn arts kwam aankloppen voor een doorverwijzing voor een abortus
zorg dat je met iemand kunt praten die hier meer ervaring in heeft. op dit viva forum zul je die niet snel tegen komen.
mijn advies, ga langs de huisarts en vraag om advies aan haar/hem.
daar kunnen ze je doorverwijzen...
Ja dat probeer ik al echter lopen de meningen en adviezen zo uiteen dat ik er alleen maar meer van in de war raak.
Merk dat ik me schaam omdat ik al toen bij mijn arts kwam aankloppen voor een doorverwijzing voor een abortus
maandag 3 november 2008 om 13:07
maandag 3 november 2008 om 13:10
quote:Maleficent schreef op 03 november 2008 @ 12:49:
Als je het graag wilt, houd het kindje dan. Tuurlijk wordt het zwaar maar als je het wilt dan lukt het je wel.
Dit is wel een heel makkelijke conclusie na het summiere bericht van TO!!
Er lijkt niet zoveel perspectief te zijn: geen baan, geen woning misschien (??), geen partner.
Niet echt de meest ideale situatie om een kind op de wereld te zetten.
Maar dingen die je zelf in kunt schatten: heb je de kwalificaties om binnen niet al te lange tijd aan een baan te komen om je hoofd boven water te houden? hoe (snel) kom je aan woonruimte? heb je een financiële buffer die je een tijdje voort kan helpen? zijn er mensen in je directe omgeving die je op verschillende vlakken kunnen steunen? is je 1e kind op een leeftijd dat het al wat zelfstandiger is? etc etc etc
Er zitten zoveel aspecten aan dat het mij inderdaad ook verstandig lijkt om met een deskundige buitenstaander te gaan praten. Huisarts, maatschappelijk werk etc etc
Heel veel sterkte!
Als je het graag wilt, houd het kindje dan. Tuurlijk wordt het zwaar maar als je het wilt dan lukt het je wel.
Dit is wel een heel makkelijke conclusie na het summiere bericht van TO!!
Er lijkt niet zoveel perspectief te zijn: geen baan, geen woning misschien (??), geen partner.
Niet echt de meest ideale situatie om een kind op de wereld te zetten.
Maar dingen die je zelf in kunt schatten: heb je de kwalificaties om binnen niet al te lange tijd aan een baan te komen om je hoofd boven water te houden? hoe (snel) kom je aan woonruimte? heb je een financiële buffer die je een tijdje voort kan helpen? zijn er mensen in je directe omgeving die je op verschillende vlakken kunnen steunen? is je 1e kind op een leeftijd dat het al wat zelfstandiger is? etc etc etc
Er zitten zoveel aspecten aan dat het mij inderdaad ook verstandig lijkt om met een deskundige buitenstaander te gaan praten. Huisarts, maatschappelijk werk etc etc
Heel veel sterkte!
maandag 3 november 2008 om 13:14
quote:palientje schreef op 03 november 2008 @ 13:07:
Krijg het echt even warm van je verhaal.
Ik zou het kindje wel houden, want daar heb je toen toch wel bewust samen in overleg voor gekozen neem ik aan? Hoe staat de vader er tegenover?
Zou niet fijn zijn als je er later spijt van krijgt, dat doet nog veel meer zeer lijkt mij
Ik moet heel eerlijk zeggen dat de eerste keer dat ik abortus liet doen ik er geen last van had, het was een wel overwogen beslissing en het is oke zo.
De vader van dit kind wil ervoor gaan maar ik wil geen relatie meer met hem.
Mijn droombeeld is niet dat op vrijdag mijn ene kind naar papa 1 gaat en mijn andere kind naar papa 2, men als ik daar aan denk word ik zo verdrietig. ik wil verdorie gewoon een gezin met een papa mama en kindjes, het maakt me zo verdrietig dat dat er niet in zit.
Ik weet best dat gezinnen in vele vormen komen en dat ik nu met mijn zoontje alleen ook een gezin heb, maar een meisje heeft nou eenmaal een ideaalbeeld
Ja er is bewust voor gekozen om geen voorbehoedsmiddel te gebruiken.. waarom ik er nu zo van schrik heeft denk ik te maken met de beelden die opdoemen als moeder van 2 helemaal alleen en op dit moment dus ook zonder baan met hypotheek
Krijg het echt even warm van je verhaal.
Ik zou het kindje wel houden, want daar heb je toen toch wel bewust samen in overleg voor gekozen neem ik aan? Hoe staat de vader er tegenover?
Zou niet fijn zijn als je er later spijt van krijgt, dat doet nog veel meer zeer lijkt mij
Ik moet heel eerlijk zeggen dat de eerste keer dat ik abortus liet doen ik er geen last van had, het was een wel overwogen beslissing en het is oke zo.
De vader van dit kind wil ervoor gaan maar ik wil geen relatie meer met hem.
Mijn droombeeld is niet dat op vrijdag mijn ene kind naar papa 1 gaat en mijn andere kind naar papa 2, men als ik daar aan denk word ik zo verdrietig. ik wil verdorie gewoon een gezin met een papa mama en kindjes, het maakt me zo verdrietig dat dat er niet in zit.
Ik weet best dat gezinnen in vele vormen komen en dat ik nu met mijn zoontje alleen ook een gezin heb, maar een meisje heeft nou eenmaal een ideaalbeeld
Ja er is bewust voor gekozen om geen voorbehoedsmiddel te gebruiken.. waarom ik er nu zo van schrik heeft denk ik te maken met de beelden die opdoemen als moeder van 2 helemaal alleen en op dit moment dus ook zonder baan met hypotheek

maandag 3 november 2008 om 13:29
Als je bewust hebt gekozen om te sexen zonder rubber dan wéét je dat je zwanger kunt raken. Ik vind het dan ook bijzonder slap om ook maar een abortus te overwegen.
Dus, hup naar het arbeidsbureau en solliciteren met die handel.
Kun je voor jezelf en voor je kinderen zorgen zoals zo vele alleen staande moeders. Schouders eronder, vivaforum afsluiten en aan de gang!
Dus, hup naar het arbeidsbureau en solliciteren met die handel.
Kun je voor jezelf en voor je kinderen zorgen zoals zo vele alleen staande moeders. Schouders eronder, vivaforum afsluiten en aan de gang!
maandag 3 november 2008 om 13:29
ideaalbeeld=droombeeld. laat varen en zet beide benen op de grond!
je leeft niet meer in jouw leven alleen, maar ook dat van je zoon, en misschien van je volgende kindje zelfs. dus een droomleven is niet realistisch.
ga idd eerst eens zorgen dat je de zakelijke punten op een rijtje hebt. *hoe groot is de kans op een baan na je zwangerschap, *hoe snel kom je aan een woning, (in welke plaats ben je opzoek?) *ga je huren kopen, hoe is het allemaal haalbaar. *hoe zit het met spulletjes voor de eventuele 2de. heb je nog een hoop, of zou je alles moeten kopen... etc
ga van daaruit verder kijken...
en met schamen kom je al helemaal niet verder. je hebt bewust gekozen voor hoe je er nu bij zit. leef dan bewust verder. je hebt niet veel tijd om je hoofd in het zand te steken opzoek naar droombeelden!
ik bedoel het niet zo hard als hoe het nu kan overkomen, maar hoop dat je dat ook niet zo opvat...
schouders eronder meid! je bent sterk!!
je leeft niet meer in jouw leven alleen, maar ook dat van je zoon, en misschien van je volgende kindje zelfs. dus een droomleven is niet realistisch.
ga idd eerst eens zorgen dat je de zakelijke punten op een rijtje hebt. *hoe groot is de kans op een baan na je zwangerschap, *hoe snel kom je aan een woning, (in welke plaats ben je opzoek?) *ga je huren kopen, hoe is het allemaal haalbaar. *hoe zit het met spulletjes voor de eventuele 2de. heb je nog een hoop, of zou je alles moeten kopen... etc
ga van daaruit verder kijken...
en met schamen kom je al helemaal niet verder. je hebt bewust gekozen voor hoe je er nu bij zit. leef dan bewust verder. je hebt niet veel tijd om je hoofd in het zand te steken opzoek naar droombeelden!
ik bedoel het niet zo hard als hoe het nu kan overkomen, maar hoop dat je dat ook niet zo opvat...
schouders eronder meid! je bent sterk!!
maandag 3 november 2008 om 13:34
quote:2Italy2 schreef op 03 november 2008 @ 13:29:
Als je bewust hebt gekozen om te sexen zonder rubber dan wéét je dat je zwanger kunt raken. Ik vind het dan ook bijzonder slap om ook maar een abortus te overwegen.
Dus, hup naar het arbeidsbureau en solliciteren met die handel.
Kun je voor jezelf en voor je kinderen zorgen zoals zo vele alleen staande moeders. Schouders eronder, vivaforum afsluiten en aan de gang!
KLopt daar heb ik voor gekozen dus daar hoor je me ook niet over, over de gezinssituatie heb ik het.
En een abortus is niet altijd slap... een kind houden is niet altijd sterk.
Ik ben niet bang om te werken, ook niet om mijn verantwoordelijkheid te pakken.
Maar het kan iemand wel eens te veel lijken.. even een pas op de plaats is dan een stuk verstandiger dan door denderen en omdat zo velen het zo doen het ook maar zo te doen.
Dit moet een wel overwogen keuze zijn.. net zoals abortus.
Als je bewust hebt gekozen om te sexen zonder rubber dan wéét je dat je zwanger kunt raken. Ik vind het dan ook bijzonder slap om ook maar een abortus te overwegen.
Dus, hup naar het arbeidsbureau en solliciteren met die handel.
Kun je voor jezelf en voor je kinderen zorgen zoals zo vele alleen staande moeders. Schouders eronder, vivaforum afsluiten en aan de gang!
KLopt daar heb ik voor gekozen dus daar hoor je me ook niet over, over de gezinssituatie heb ik het.
En een abortus is niet altijd slap... een kind houden is niet altijd sterk.
Ik ben niet bang om te werken, ook niet om mijn verantwoordelijkheid te pakken.
Maar het kan iemand wel eens te veel lijken.. even een pas op de plaats is dan een stuk verstandiger dan door denderen en omdat zo velen het zo doen het ook maar zo te doen.
Dit moet een wel overwogen keuze zijn.. net zoals abortus.
maandag 3 november 2008 om 13:36
quote:Pauline65 schreef op 03 november 2008 @ 13:10:
[...]
Dit is wel een heel makkelijke conclusie na het summiere bericht van TO!!
Er lijkt niet zoveel perspectief te zijn: geen baan, geen woning misschien (??), geen partner.
Niet echt de meest ideale situatie om een kind op de wereld te zetten.
Maar dingen die je zelf in kunt schatten: heb je de kwalificaties om binnen niet al te lange tijd aan een baan te komen om je hoofd boven water te houden? hoe (snel) kom je aan woonruimte? heb je een financiële buffer die je een tijdje voort kan helpen? zijn er mensen in je directe omgeving die je op verschillende vlakken kunnen steunen? is je 1e kind op een leeftijd dat het al wat zelfstandiger is? etc etc etcHet is geen makkelijke conclusie maar het is wel zoals het werkt in de wereld. Als je iets graag wilt zul je er veel voor over moeten hebben en hard moeten werken. En je staat er vaak niet alleen voor, ik weet niet of je ouders/familie/vrienden hebt die je misschien willen helpen? Je ex die op zich wel voor het kindje wil gaan (niet voor de relatie) kan toch ook bijdragen aan de opvoeding?
[...]
Dit is wel een heel makkelijke conclusie na het summiere bericht van TO!!
Er lijkt niet zoveel perspectief te zijn: geen baan, geen woning misschien (??), geen partner.
Niet echt de meest ideale situatie om een kind op de wereld te zetten.
Maar dingen die je zelf in kunt schatten: heb je de kwalificaties om binnen niet al te lange tijd aan een baan te komen om je hoofd boven water te houden? hoe (snel) kom je aan woonruimte? heb je een financiële buffer die je een tijdje voort kan helpen? zijn er mensen in je directe omgeving die je op verschillende vlakken kunnen steunen? is je 1e kind op een leeftijd dat het al wat zelfstandiger is? etc etc etcHet is geen makkelijke conclusie maar het is wel zoals het werkt in de wereld. Als je iets graag wilt zul je er veel voor over moeten hebben en hard moeten werken. En je staat er vaak niet alleen voor, ik weet niet of je ouders/familie/vrienden hebt die je misschien willen helpen? Je ex die op zich wel voor het kindje wil gaan (niet voor de relatie) kan toch ook bijdragen aan de opvoeding?
Stressed is just desserts spelled backwards

maandag 3 november 2008 om 13:38
Een abortus onderga je in mijn optiek pas als je geen andere uitweg meer hebt. De situatie die jij nu omschrijft is absoluut niet uitzichtloos. Daarom vind ik een abortus in dit geval slap.
Een pas op de plaats is o.k. maar dat kun je ook doen terwijl jezelf in je levensonderhoud voorziet. Dàt heeft niets met doordenderen te maken maar gewoon met leven.
Een pas op de plaats is o.k. maar dat kun je ook doen terwijl jezelf in je levensonderhoud voorziet. Dàt heeft niets met doordenderen te maken maar gewoon met leven.
maandag 3 november 2008 om 13:42
quote:crucial schreef op 03 november 2008 @ 12:46:
Ik heb sinds 2.5 jaar een relatie, dat gaat af en aan goed, hij is heel anders dan ik en geloofd dat liefde eigenlijk het enige is wat nodig is in de wereld (kort door de bocht)
Ik denk dat respect, waardering en nog andere zaken ook heel belangrijk zijn in een relatie.
Wat ik nu ga zeggen klinkt misschien hard, maar het is toch goed bedoeld.
Ten eerste lijkt me verstandig om je mannen wat beter uit te kiezen. Respect en waardering vind ik persoonlijk wel echte voorwaarden voor een relatie hoor!
Het duizelt me hoe je in zo'n situatie er ook nog bewust voor kan kiezen om een kind te gaan willen maken. Dat je relatie in orde is voor je zo'n belangrijke beslissing neemt lijkt me vanzelfsprekend. Per ongeluk is een ander verhaal (hoewel ik persoonlijk na een recente abortus wel echt voorzichtiger zou zijn met voorbehoedsmiddelen).
Heel eerlijk gezegd, als ik in jouw situatie zat zou ik voor een abortus kiezen. Je hebt geen man, geen werk, geen huis, en je hébt al een kind. Hoe moet het daar dan mee? Dat kind is er al, die heeft ook jaren te lijden gehad van de knipperlicht relatie van zijn moeder, met een man die geen respect en waardering voor haar heeft. Ik zou er in jouw geval alles aan doen om mijn kind een goed thuis te geven. Dat zal in jouw situatie al moeilijk genoeg zijn. Willens en wetens nog een kind op de wereld zetten is mijns inziens vragen om problemen.
Je kunt voor hulp denk ik het beste aankloppen bij deze organisatie:
http://www.vbok.nl
Ik heb sinds 2.5 jaar een relatie, dat gaat af en aan goed, hij is heel anders dan ik en geloofd dat liefde eigenlijk het enige is wat nodig is in de wereld (kort door de bocht)
Ik denk dat respect, waardering en nog andere zaken ook heel belangrijk zijn in een relatie.
Wat ik nu ga zeggen klinkt misschien hard, maar het is toch goed bedoeld.
Ten eerste lijkt me verstandig om je mannen wat beter uit te kiezen. Respect en waardering vind ik persoonlijk wel echte voorwaarden voor een relatie hoor!
Het duizelt me hoe je in zo'n situatie er ook nog bewust voor kan kiezen om een kind te gaan willen maken. Dat je relatie in orde is voor je zo'n belangrijke beslissing neemt lijkt me vanzelfsprekend. Per ongeluk is een ander verhaal (hoewel ik persoonlijk na een recente abortus wel echt voorzichtiger zou zijn met voorbehoedsmiddelen).
Heel eerlijk gezegd, als ik in jouw situatie zat zou ik voor een abortus kiezen. Je hebt geen man, geen werk, geen huis, en je hébt al een kind. Hoe moet het daar dan mee? Dat kind is er al, die heeft ook jaren te lijden gehad van de knipperlicht relatie van zijn moeder, met een man die geen respect en waardering voor haar heeft. Ik zou er in jouw geval alles aan doen om mijn kind een goed thuis te geven. Dat zal in jouw situatie al moeilijk genoeg zijn. Willens en wetens nog een kind op de wereld zetten is mijns inziens vragen om problemen.
Je kunt voor hulp denk ik het beste aankloppen bij deze organisatie:
http://www.vbok.nl

maandag 3 november 2008 om 14:04
Ik ben het eens met Dippy.
Je zit in een hele moeilijke situatie en je hebt al een kindje. Dat kindje wil je toch het beste bieden dat er is?
Kies 100% voor dit kind en jullie leven samen, totdat je alles weer op de rails hebt. Zorg voor een huis, een baan, een goede oppas, dan kom je al een heel eind. Het laatste wat jij er op dit moment bij kunt hebben is een tweede kindje, lijkt mij. Sterkte.
Je zit in een hele moeilijke situatie en je hebt al een kindje. Dat kindje wil je toch het beste bieden dat er is?
Kies 100% voor dit kind en jullie leven samen, totdat je alles weer op de rails hebt. Zorg voor een huis, een baan, een goede oppas, dan kom je al een heel eind. Het laatste wat jij er op dit moment bij kunt hebben is een tweede kindje, lijkt mij. Sterkte.
maandag 3 november 2008 om 14:07
@dippy,
het ligt iets anders maar ik hoor je boodschap,
Het knipperlicht zit meer in gevoel dan dat het aan, uit aan uit is
daar heeft mijnkind niets van meegekregen (verbaal)
respect en waardering is er zeker wel van zijn kant maar overdreven aanwezig (lees afhankelijk van mijn liefde)
dus niet gelijkwaardig.
Het raakt me dat je mijn zoon benoemt, en dat was wat ik nodig had!
Hij en ik zijn het belangrijkst, het wordt tijd dat er rust komt hier!
Dank je wel!
het ligt iets anders maar ik hoor je boodschap,
Het knipperlicht zit meer in gevoel dan dat het aan, uit aan uit is
daar heeft mijnkind niets van meegekregen (verbaal)
respect en waardering is er zeker wel van zijn kant maar overdreven aanwezig (lees afhankelijk van mijn liefde)
dus niet gelijkwaardig.
Het raakt me dat je mijn zoon benoemt, en dat was wat ik nodig had!
Hij en ik zijn het belangrijkst, het wordt tijd dat er rust komt hier!
Dank je wel!
maandag 3 november 2008 om 14:18
maandag 3 november 2008 om 14:19
quote:2Italy2 schreef op 03 november 2008 @ 13:29:
Als je bewust hebt gekozen om te sexen zonder rubber dan wéét je dat je zwanger kunt raken. Ik vind het dan ook bijzonder slap om ook maar een abortus te overwegen.
Dus, hup naar het arbeidsbureau en solliciteren met die handel.
Kun je voor jezelf en voor je kinderen zorgen zoals zo vele alleen staande moeders. Schouders eronder, vivaforum afsluiten en aan de gang!
Ben het helemaal met 2italy2 eens.
Een abortus is echt niet niks!
Als je bewust hebt gekozen om te sexen zonder rubber dan wéét je dat je zwanger kunt raken. Ik vind het dan ook bijzonder slap om ook maar een abortus te overwegen.
Dus, hup naar het arbeidsbureau en solliciteren met die handel.
Kun je voor jezelf en voor je kinderen zorgen zoals zo vele alleen staande moeders. Schouders eronder, vivaforum afsluiten en aan de gang!
Ben het helemaal met 2italy2 eens.
Een abortus is echt niet niks!
maandag 3 november 2008 om 14:22
maandag 3 november 2008 om 14:25
quote:crucial schreef op 03 november 2008 @ 14:07:
@dippy,
het ligt iets anders maar ik hoor je boodschap,
Het knipperlicht zit meer in gevoel dan dat het aan, uit aan uit is
daar heeft mijnkind niets van meegekregen (verbaal)
respect en waardering is er zeker wel van zijn kant maar overdreven aanwezig (lees afhankelijk van mijn liefde)
dus niet gelijkwaardig.
Het raakt me dat je mijn zoon benoemt, en dat was wat ik nodig had!
Hij en ik zijn het belangrijkst, het wordt tijd dat er rust komt hier!
Dank je wel!Bedankt! Fijn dat je er wat aan hebt!
@dippy,
het ligt iets anders maar ik hoor je boodschap,
Het knipperlicht zit meer in gevoel dan dat het aan, uit aan uit is
daar heeft mijnkind niets van meegekregen (verbaal)
respect en waardering is er zeker wel van zijn kant maar overdreven aanwezig (lees afhankelijk van mijn liefde)
dus niet gelijkwaardig.
Het raakt me dat je mijn zoon benoemt, en dat was wat ik nodig had!
Hij en ik zijn het belangrijkst, het wordt tijd dat er rust komt hier!
Dank je wel!Bedankt! Fijn dat je er wat aan hebt!