
ik wil eigenlijk nu al zwanger worden
vrijdag 3 oktober 2008 om 09:44
Hoi! Ik ben 27 en mijn vriend 30. We zijn al 7 jaar samen en het gaat echt super goed. Ik ben nog steeds verliefd! We hebben afgesproken dat ik tot eind dit jaar de pil slik (nog 3 mnd dus) en dat we dan in juni gaan proberen om een kindje te krijgen. Op zich vind ik dit prima, maar soms denk ik; waarom wachten? Je hoort zoveel verhalen van vrouwen die moeilijk zwanger worden bij wie het lang duurt ( een jaar ofzo). Misschien ben ik ongeduldig en moet ik gewoon nog genieten van ons saampjes, de vrijheid en alle dingen die we nu nog kunnen. Maar het lijkt me gewoon zo spannend allemaal. Zijn er meer meiden die hetzelfde hebben als ik?

vrijdag 3 oktober 2008 om 09:51
vrijdag 3 oktober 2008 om 09:52
vrijdag 3 oktober 2008 om 09:56
vrijdag 3 oktober 2008 om 09:57
mijn man wilde dat ook. Was echt voor die planning! Pas daarna kon hij zich volledig overgeven aan het feit dat zijn vrijheid hem zou worden ontnomen en had hij zich goed voorbereid op het vader worden.
Ik ben superblij dat ik gewacht heb, die afspraak is een compromis en daar moet je je gewoon aanhouden voor het gevoel van je vriend. Sommigen hebben nou eenmaal meer tijd nodig om eraan te wennen. Ik ben idd pas na een jaar in verwachting geraakt maar we hebben zo enorm genoten van het met ons tweetjes zijn dat het meer dan de moeite waard is. Je vriend moet erachter staan en er klaar voor zijn. Maar idd wachten duurt wel lang.
Ik ben superblij dat ik gewacht heb, die afspraak is een compromis en daar moet je je gewoon aanhouden voor het gevoel van je vriend. Sommigen hebben nou eenmaal meer tijd nodig om eraan te wennen. Ik ben idd pas na een jaar in verwachting geraakt maar we hebben zo enorm genoten van het met ons tweetjes zijn dat het meer dan de moeite waard is. Je vriend moet erachter staan en er klaar voor zijn. Maar idd wachten duurt wel lang.
vrijdag 3 oktober 2008 om 09:57
Ach die paar maandjes... Ik zou zeggen: geniet er juist nog even van! Met de kerst en oud & nieuw kun je nu gewoon een wijntje nemen, je bent nog fit etc. Als je zwanger bent (ws) niet.... En je kunt toch al een beetje vóór genieten nu!
Aan de andere kant, 3 maanden wachten kan heel lang duren als je nú wil. Is er geen overleg over mogelijk met je vriend? Je kan hem ook uitleggen dat veel mensen niet meteen zwanger zijn en dat het dus nog wel even kan duren. En voordat de baby er dan is ben je nog 9 maanden verder...
Aan de andere kant, 3 maanden wachten kan heel lang duren als je nú wil. Is er geen overleg over mogelijk met je vriend? Je kan hem ook uitleggen dat veel mensen niet meteen zwanger zijn en dat het dus nog wel even kan duren. En voordat de baby er dan is ben je nog 9 maanden verder...
vrijdag 3 oktober 2008 om 09:59
Ik denk ook niet dat het echt veel uitmaakt. Wij wilden in oktober beginnen, en ik raakte in Juni onverwacht zwanger. Vriend heeft nu ook een baan gevonden en zijn scriptie af (wat de redenen voor hem waren om te wachten). Maar goed in ons geval werden we er dus een beetje door 'overvallen' zeg maar. Ik zou dit absoluut niet bewust aanraden.
vrijdag 3 oktober 2008 om 10:04
Ik zou eens een praatje met je vriend maken. Normaal gezien gingen wij twee jaar geleden ook pas om een kindje, we hadden afgesproken dat ik na mijn proeftijd met de pil zou stoppen. Mijn vriend wist dat ik snakte naar een kindje. Uiteindelijk werkte ik 2 maanden voor het bedrijf en zat nog in proeftijd, en hebben we een gesprek gehad (na dat we een kennis van hem hadden tegenkomen wiens vrouw zwanger was) op mijn initiatief. Bleek dat vriend overstag ging.
Je situatie is misschien niet ideaal op het moment, omdat je vriend nieuw werk zoekt. Maar denk dan even aan het volgende . Er vallen altijd wel redenen te bedenken om het uit te stellen. (verhuis, iemand zonder werk gevallen). In mijn geval ging de firma failliet 2 weken nadat mijn zoon is geboren. Dus ideaal was het zeker niet. En nu 1.5 jaar verder heb ik nog steeds geen werk gevonden. MAAR, ik heb nog geen seconde spijt van mijn zoontje, hij is mijn zonnetje in huis.
Ik hoop dat dit je een beetje helpt.
Je situatie is misschien niet ideaal op het moment, omdat je vriend nieuw werk zoekt. Maar denk dan even aan het volgende . Er vallen altijd wel redenen te bedenken om het uit te stellen. (verhuis, iemand zonder werk gevallen). In mijn geval ging de firma failliet 2 weken nadat mijn zoon is geboren. Dus ideaal was het zeker niet. En nu 1.5 jaar verder heb ik nog steeds geen werk gevonden. MAAR, ik heb nog geen seconde spijt van mijn zoontje, hij is mijn zonnetje in huis.
Ik hoop dat dit je een beetje helpt.

vrijdag 3 oktober 2008 om 10:08
quote:Floortje_7 schreef op 03 oktober 2008 @ 09:57:
mijn man wilde dat ook. Was echt voor die planning! Pas daarna kon hij zich volledig overgeven aan het feit dat zijn vrijheid hem zou worden ontnomen en had hij zich goed voorbereid op het vader worden.
Ik ben superblij dat ik gewacht heb, die afspraak is een compromis en daar moet je je gewoon aanhouden voor het gevoel van je vriend. Sommigen hebben nou eenmaal meer tijd nodig om eraan te wennen. Ik ben idd pas na een jaar in verwachting geraakt maar we hebben zo enorm genoten van het met ons tweetjes zijn dat het meer dan de moeite waard is. Je vriend moet erachter staan en er klaar voor zijn. Maar idd wachten duurt wel lang.Ik vind dit lief. Rekening houden met elkaars gevoel
mijn man wilde dat ook. Was echt voor die planning! Pas daarna kon hij zich volledig overgeven aan het feit dat zijn vrijheid hem zou worden ontnomen en had hij zich goed voorbereid op het vader worden.
Ik ben superblij dat ik gewacht heb, die afspraak is een compromis en daar moet je je gewoon aanhouden voor het gevoel van je vriend. Sommigen hebben nou eenmaal meer tijd nodig om eraan te wennen. Ik ben idd pas na een jaar in verwachting geraakt maar we hebben zo enorm genoten van het met ons tweetjes zijn dat het meer dan de moeite waard is. Je vriend moet erachter staan en er klaar voor zijn. Maar idd wachten duurt wel lang.Ik vind dit lief. Rekening houden met elkaars gevoel
vrijdag 3 oktober 2008 om 10:30
wat leuk al die reacties! Vind het gewoon fijn om anoniem te schrijven hoe ik het zie en hoe ik me voel. Ik ben nieuw hier op het forum.... Floortje en cerise, ik zie het eigenlijk hetzelfde als jullie. Ik geniet nu heel bewust van ons samen zijn, met zn 2 en ik heb zeker voorpret. Verder hebben we nog een wintersport met 10 vrienden voor de boeg met oud en nieuw , dus wil dan niet eens zwanger zijn. Ik zou het liefst zsm stoppen met de pil , maar vrijen met condoom is wel minder prettig. Daarom is onze compromis dat ik nog 3 strips slik (tot begin jan). daarna zien we denk ik wel. Gewoon met condoom, maar ik ken ons; soms vergeet je die, bijvoorbeeld na een avondje stappen. Maar dat zou natuurlijk absoluut geen ramp zijn. En rond de zomer (juni) willen we er ECHT voor gaan. En het is ook zo; er is altijd wat , verhuizen, vakantie , baan. Er is altijd wel een excuus te verzinnen. Maar ik word gewoon zo gelukkig van het idee om een kindje te krijgen. en dan niet alleen van die gedachte, maar vooral van de gedachte dat het samen met mn vriend is. Echt een bezegeling op onze liefde. hahaahahaah , ik klink wel erg gezapig nu. Hoop ook dat ik het niet te veel romatiseer.
vrijdag 3 oktober 2008 om 10:31
quote:LoLaLotje schreef op 03 oktober 2008 @ 09:56:
Ja vind ik ook. Maar mijn vriend wil dus nog een paar maanden wachten. en je moet het toch samen doen.... geduld dan maar. en ik vind het ook wel eng hoor. lijkt me wel een grote stap. Hebben jullie kinderen? Wanneer weet/voel je dat je er aan toe bent?We zijn er 'gewoon' aan begonnen en hadden werkelijk geen idee wat we deden. Onze leeftijd begon trouwens ook mee te spelen (we waren allebei 33 toen nr 1 werd geboren en bijna 37 toen nr 2 zich aandiende).
Ja vind ik ook. Maar mijn vriend wil dus nog een paar maanden wachten. en je moet het toch samen doen.... geduld dan maar. en ik vind het ook wel eng hoor. lijkt me wel een grote stap. Hebben jullie kinderen? Wanneer weet/voel je dat je er aan toe bent?We zijn er 'gewoon' aan begonnen en hadden werkelijk geen idee wat we deden. Onze leeftijd begon trouwens ook mee te spelen (we waren allebei 33 toen nr 1 werd geboren en bijna 37 toen nr 2 zich aandiende).

vrijdag 3 oktober 2008 om 10:34
Lolalotje, ik wilde ook eerder dan mijn vriend en had dat al ingecalculeerd. Ik ben in augustus 2006 gestopt met de pil, zat nog in mijn proeftijd van mijn werk. Hij wilde nog niet en we hadden afgesproken dat we tot januari condooms zouden gebruiken. Af en toe liet hij hem weg, ik wees hem op het risico en dat vond hij prima. In december zag hij een vriend met zijn pasgeboren dochter en toen was hij overstag. Geef hem tijd om te wennen. Ik vond het fijn om mijn cyclus te leren kennen, een tijdje zonder pil/hormonen te zijn en we hebben het nog heerlijk gehad samen.
Jouw lijf 'schreeuwt' om zwanger te worden, zijn hoofd snapt dat nog niet en gun hem die tijd om er aan te wennen.
Jouw lijf 'schreeuwt' om zwanger te worden, zijn hoofd snapt dat nog niet en gun hem die tijd om er aan te wennen.

vrijdag 3 oktober 2008 om 10:35
vrijdag 3 oktober 2008 om 10:39
Hoi soep! wat leuk, een tweede! Mag ik zo brutaal zijn om te vragen hoe lang het duurde voor je de eerste keer zwanger werd? Dus vanaf het moment dat jullie er serieus mee bezig waren en niet zo nu en dan onveilig vreeen? Het mooie is dat mijn vriend ook heel graag wil , alleen dus pas volgend jaar. Eigenlijk liggen we dus wel op 1 lijn, maar juist doordat we het er over hebben, krijg ik er steeds meer zin in. en ik ben nog al ongeduldig van aard.....
Oja , en ik heb sinds 1 okt vast contract, misschien dat dat onbewust meespeelt dat ik er steeds meer naar verlang.
Oja , en ik heb sinds 1 okt vast contract, misschien dat dat onbewust meespeelt dat ik er steeds meer naar verlang.

vrijdag 3 oktober 2008 om 10:45
Hoi! Ik ben toen nog iets van 2 keer ongesteld geworden, in december en januari. Ik had korte cyclussen (24-27 dgn), dus ook wat meer 'kans' zullen we maar zeggen.
En dat ongeduld herken ik wel, hoor, heb ik nu weer. Het is eigenlijk alleen maar wachten: op je vriend, op zwanger worden, op kunnen testen, op de eerste echo, op de geboorte, hahaha! ik heb wel gemerkt dat die ongeduld wat verder weg raakte toen ik geaccepteerd had dat vriendlief nog even wilde wachten.
En dat ongeduld herken ik wel, hoor, heb ik nu weer. Het is eigenlijk alleen maar wachten: op je vriend, op zwanger worden, op kunnen testen, op de eerste echo, op de geboorte, hahaha! ik heb wel gemerkt dat die ongeduld wat verder weg raakte toen ik geaccepteerd had dat vriendlief nog even wilde wachten.
vrijdag 3 oktober 2008 om 10:58
ik persoonlijk vind zon planning vrij afschuwelijk. Op die dag stoppen met de pil, op die dag sex, in die maand zwanger willen worden... echt westers zo rationeel en planmatig. En wanneer wete je of je er aan toe bent? Wij wilden graag een kindje, maar wisten uiteraard niet waar we aan begonnen, kan je dat weten van te voren? gelukkig niet! Zoals ik ook geen idee heb hoe de bevalling over 4 weken zal zijn of hoe ons leven erna eruit gaat zien. En dan stop je met de pil en blijken jullie problemen te hebben en over 6 jaar ben je met elkaar de optie van adoptie aan het bespreken.
maarja, als jij in december wilt stoppen en dan met condooms en af en toe vergeten en dan in juni er echt voor gaan, als jullie dat zo hebben uitgestippeld moet je het vooral doen. Maar als iets niet romantisch is...
maarja, als jij in december wilt stoppen en dan met condooms en af en toe vergeten en dan in juni er echt voor gaan, als jullie dat zo hebben uitgestippeld moet je het vooral doen. Maar als iets niet romantisch is...

vrijdag 3 oktober 2008 om 11:09
Ik denk dat het iets genuanceerder ligt Royanne. Volgens mij wil TO er op zich alle tijd voor nemen maar hebben ze afgesproken dat ze vanaf dan ervoor gaan. Verder geen planning.
Correct me if i'm wrong
Kan ook spannend zijn, zo een starttijd. Beetje naar toeleven enzo. Het is maar hoe je het invult.
Correct me if i'm wrong
Kan ook spannend zijn, zo een starttijd. Beetje naar toeleven enzo. Het is maar hoe je het invult.

vrijdag 3 oktober 2008 om 11:31