
Is dit heel erg?
dinsdag 24 februari 2009 om 09:57
Mijn dochter van 10 maanden slaapt de laatste tijd slechter. Ze is 's avonds heel moe en als ik haar in bed leg dan wordt ze na een uur wakker en is ze ontroostbaar. Ze blijft maar huilen, ik neem haar dan vaak 15 min mee naar beneden of bij ons en leg haar dan (wakker!) weer terug in haar eigen bedje en dan slaapt ze weer in tot de volgende dag. Soms gebeurd dit om drie of 5 uur 's nachts en dan leggen we haar tussen ons in en slaapt ze verder. Het is niet elke avond maar om de paar dagen een keer. Pas las ik in een boekje dat je er niet aan moest beginnen en heb ik volgens de nanny methode om de 5 min haar een aai over de bol gegeven en welterusten gezegd en ben weer gegaan. Dit duurde twee uur en toen gaf ik het op, heb ik haar er 15 min uitgepakt en daarna weer terug en viel ze in slaap tot de volgende dag.
Mijn vraag is; is dit nou zo slecht en bezorgd me dat er uit pakken op termijn nog meer ellende of is dit gewoon haar manier en kan ik er aan toe geven. Ik heb geen zin om haar elke nacht tussen ons in te hebben, 's avonds er even uit maakt me niet zoveel uit.
Mijn vraag is; is dit nou zo slecht en bezorgd me dat er uit pakken op termijn nog meer ellende of is dit gewoon haar manier en kan ik er aan toe geven. Ik heb geen zin om haar elke nacht tussen ons in te hebben, 's avonds er even uit maakt me niet zoveel uit.
dinsdag 24 februari 2009 om 10:02
Volgens mij gewoon lekker op je gevoel af gaan. Boekjes en Nanny's kunnen het altijd lekker vertellen. Met 10 maanden wordt de wereld natuurlijk een stuk groter en krijgen ze ook steeds meer indrukken te verwerken. Je zegt zelf dat ze heel erg moe is als ze naar bed gaat. Kan ze misschien iets eerder naar bed, zodat ze minder moe is. Of iets in haar dagschema veranderen? Zelf heb ik ook de ervaring als mijn dochters heel erg moe waren, dat het slapen dan slechter ging.
Liefs, TM
Liefs, TM
dinsdag 24 februari 2009 om 10:04
1 tip voor de rest van je leven als opvoeder: flikker alsjeblieft die debiele boekjes het raam uit en doe wat JIJ goed vindt aanvoelen voor JOUW situatie en JOUW kind.
ik ben er heilig van overtuigd dat je beter op eigen houtje op je gevoel wat kan aanmodderen tot je iets het gevonden dat goed voor jullie werkt, dan dat je volgens een boekje dat jou, je baby en je situatie niet kent een plan gaat implementeren.
my 2 cents.
ik ben er heilig van overtuigd dat je beter op eigen houtje op je gevoel wat kan aanmodderen tot je iets het gevonden dat goed voor jullie werkt, dan dat je volgens een boekje dat jou, je baby en je situatie niet kent een plan gaat implementeren.
my 2 cents.
dinsdag 24 februari 2009 om 10:04
Helemaal niet slecht. Ik doe het al jaren zo, mijn dochter is bijna 3 en mijn zoon is 1,5. En ik heb twee perfect slapende kinderen. Als er iets was heb ik ze er altijd uitgehaald, soms was dat een paar weken elke dag (vaak als ze drukke dagen hadden gehad, een sprongetje in de ontwikkeling maakten) en dan weer weken niet.
Ik kijk liever naar mijn kind dan dat ik in boekjes lees hoe het moet. En als ik aan mijn kind zie dat het moeite heeft met slapen of in slaap komen of gedroomd heeft dan vind ik het geen enkel probleem om er even mee op schoot te zitten of ze bij ons in bed te laten slapen.
Als er echt een patroon in komt bij ons ben ik wel wat strenger, maar laten huilen doe ik niet.
En daarbij, je kindje is nog maar 10 maanden! Veel te klein nog om van alles uit te proberen.
Ik kijk liever naar mijn kind dan dat ik in boekjes lees hoe het moet. En als ik aan mijn kind zie dat het moeite heeft met slapen of in slaap komen of gedroomd heeft dan vind ik het geen enkel probleem om er even mee op schoot te zitten of ze bij ons in bed te laten slapen.
Als er echt een patroon in komt bij ons ben ik wel wat strenger, maar laten huilen doe ik niet.
En daarbij, je kindje is nog maar 10 maanden! Veel te klein nog om van alles uit te proberen.
dinsdag 24 februari 2009 om 10:05
Ik geloof dat kindjes vanaf een maand of 9 kunnen gaan dromen en dat zal het wakker worden nu kunnen verklaren.
Mijn dochtertje wordt ook wel eens huilend wakker (ze is nu anderhalf) en bij haar werkt het niet om een aai over het bolletje te geven. Ik moet haar echt even goed troosten zodat ze uit haar verdrietige bui kan komen. Ik ga echter niet van hara kamer af. Het is nacht en ze mag dan niet te veel wakker worden vind ik. Ik doe dan ook geen lamp aan maar heb genoeg aan het licht van de gang. Ik til haar uit bed en ga even lekker met haar knuffelen, verder geen boekjes of gekkigheid want het is geen speeltijd. Na een paar minuutjes leg ik haar weer terug en dat accepteert ze vaak heel goed.
Mijn tip aan jou is dan ook om haar niet haar kamer uit te halen en haar zo duidelijk maken dat de dag nog lang niet is begonnen en ze weer lekker verder moet gaan slapen. Er zijn zat kinderen waarbij het niet erg is om ze wel naar beneden te nemen of ze wel bij je in bed ta laten maar er zijn er ook zat waarbij je op die manier dus wel een probleem creeert....
Succes!
Mijn dochtertje wordt ook wel eens huilend wakker (ze is nu anderhalf) en bij haar werkt het niet om een aai over het bolletje te geven. Ik moet haar echt even goed troosten zodat ze uit haar verdrietige bui kan komen. Ik ga echter niet van hara kamer af. Het is nacht en ze mag dan niet te veel wakker worden vind ik. Ik doe dan ook geen lamp aan maar heb genoeg aan het licht van de gang. Ik til haar uit bed en ga even lekker met haar knuffelen, verder geen boekjes of gekkigheid want het is geen speeltijd. Na een paar minuutjes leg ik haar weer terug en dat accepteert ze vaak heel goed.
Mijn tip aan jou is dan ook om haar niet haar kamer uit te halen en haar zo duidelijk maken dat de dag nog lang niet is begonnen en ze weer lekker verder moet gaan slapen. Er zijn zat kinderen waarbij het niet erg is om ze wel naar beneden te nemen of ze wel bij je in bed ta laten maar er zijn er ook zat waarbij je op die manier dus wel een probleem creeert....
Succes!


dinsdag 24 februari 2009 om 10:16
Sarah, ik heb natuurlijk de allerslimste baby's, maar ik denk echt dat baby's dan nog te klein zijn om bewust te proberen uit bed te blijven. Ik denk wel dat ze graag aandacht willen en weten hoe ze dat moeten krijgen, of dat ze hun kamertje opeens wat eng vinden in hun eentje... maar niet 'en nu zal ik eens even vertikken om te gaan slapen'.

dinsdag 24 februari 2009 om 10:39
Vooral doen waar je jezelf prettig bij voelt. Ik laat zoon van anderhalf altijd even piepen. Vooral omdat hij er goed in is om te doen alsof hij huilt terwijl hij lachend over de rand van zijn bedje staat te kijken. Na tien minuten (of als hij duidelijk overstuur is) ga ik naar hem toe, knuffel hem en leg hem weer in bed. Als hij echt over zn toeren gaat, mag hij even uit bed, wat water drinken, even kroelen en dan terug in bed. Dat gaat prima

dinsdag 24 februari 2009 om 10:47
Effes, volgens mij zijn jouw en mijn kindje op dezelfde dag geboren (22-4 toch?) en bij mijn dochter gaat het precies hetzelfde...
Ze gat rond zeven uur naar ben. Ze wordt zo wakker rond een uurtje of tien, uurtje of één en uurtje of vijf. Terwijl ze eerder lekker door sliep!
Tót afgelopen weekend gaf ik 's morgens borstvoeding en als ze 's nachts wakker werd dan kreeg ze ook een troostslokje. Nu pak ik haar uit bed, loop met haar naar de badkamer, geef haar een slokje water uit een bekertje en leg haar weer terug. Dit al een aantal nachten lang (voor het weekend begonnen met proberen).
Vannacht heeft ze voor het eerst weer doorgeslapen....
Sterkte, liefs, Carrrie.
Ze gat rond zeven uur naar ben. Ze wordt zo wakker rond een uurtje of tien, uurtje of één en uurtje of vijf. Terwijl ze eerder lekker door sliep!
Tót afgelopen weekend gaf ik 's morgens borstvoeding en als ze 's nachts wakker werd dan kreeg ze ook een troostslokje. Nu pak ik haar uit bed, loop met haar naar de badkamer, geef haar een slokje water uit een bekertje en leg haar weer terug. Dit al een aantal nachten lang (voor het weekend begonnen met proberen).
Vannacht heeft ze voor het eerst weer doorgeslapen....
Sterkte, liefs, Carrrie.
dinsdag 24 februari 2009 om 11:08
Onze zoon heeft het ook een tijdje gehad toen hij wat jonger was. Dan was hij 's nachts helemaal overstuur. Dan haalde ik hem uit z'n bedje en troostte ik hem, maar zodra ik hem maar een beetje horizontaal hield om in z'n eigen bedje te leggen ging hij alweer huilen. Hij heeft toen best een tijdje ook tussen ons in geslapen of bij mij als mijn vriend aan het werk was. Misschien niet volgens het boekje, maar wij hadden er allebei geen problemen mee.
Hij is nu net een jaar geweest en soms als hij 's nachts overstuur wakker wordt probeer ik hem nog wel eens bij ons te leggen. Maar nu werkt het absoluut niet meer. Nu is het echt even troosten en dan weer slapen in zijn eigen bed. Hier is het dus echt een fase geweest.
Volgens mij moet je gewoon doen waar je jezelf het prettigst bij voelt (en waar je kind zich naar jouw idee het fijnst bij voelt). Wij zijn sowieso nooit zo van 'zo hoort het'.
Hij is nu net een jaar geweest en soms als hij 's nachts overstuur wakker wordt probeer ik hem nog wel eens bij ons te leggen. Maar nu werkt het absoluut niet meer. Nu is het echt even troosten en dan weer slapen in zijn eigen bed. Hier is het dus echt een fase geweest.
Volgens mij moet je gewoon doen waar je jezelf het prettigst bij voelt (en waar je kind zich naar jouw idee het fijnst bij voelt). Wij zijn sowieso nooit zo van 'zo hoort het'.
dinsdag 24 februari 2009 om 11:24
Dochter 9 maanden, als ze wakker word in de nacht terwijl ze pas bv heeft gehad, dan ga ik even kroelen op haar kamertje, zing zachtjes een liedje, en dan voel ik dat ze dr hoofdje weer in mijn nek legt en rustig word... dan leg ik ze na een tijdje weer terug in dr bedje
(op een rode paddestoel is favoriet haha)
(op een rode paddestoel is favoriet haha)
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
dinsdag 24 februari 2009 om 11:32
Thanks voor jullie reacties. Fijn om te horen dat het allemaal wel meevalt en ik vooral op mijn eigen instinct af moet gaan.
Evi hihi dat herken ik wel ja, zodra ze merkt dat ik haar terug wil leggen begint het al. Ze wil ook niet spelen ofzo, ze wil gewoon even tegen me aanliggen en dan is het weer goed. Op de kamer probeer ik ook maar dat werkt toch niet zo goed. En 's nachts om 5 uur heb ik daar eerlijk gezegd ook niet zoveel zin in.
Hey Carrie dat is ook wel een idee, kan ik ook eens proberen.
Evi hihi dat herken ik wel ja, zodra ze merkt dat ik haar terug wil leggen begint het al. Ze wil ook niet spelen ofzo, ze wil gewoon even tegen me aanliggen en dan is het weer goed. Op de kamer probeer ik ook maar dat werkt toch niet zo goed. En 's nachts om 5 uur heb ik daar eerlijk gezegd ook niet zoveel zin in.
Hey Carrie dat is ook wel een idee, kan ik ook eens proberen.

dinsdag 24 februari 2009 om 11:38
Effes, onze tweejarige slaapt ook nog regelmatig tussen ons in. Vannacht nog, ze hoestte haar longen uit haar lijf de arme ziel en voelde zich rot. Dan is het toch lekker als ze lekker bij ons zielig mag zijn, met af ent oe een aaitje en een kroeltje als er weer een hoestbui is. Jongste wil het niet, dus die blijft altijd in haar eigen bed, maar oudste slaapt toch wel een paar keer per maand bij ons.
Ik heb liever dat ze op die manier meteen verder slaapt dan dat wij tien keer op en neer moeten lopen naar haar kamer, dat komt toch niemands nachtrust ten goede?
Ik heb liever dat ze op die manier meteen verder slaapt dan dat wij tien keer op en neer moeten lopen naar haar kamer, dat komt toch niemands nachtrust ten goede?
dinsdag 24 februari 2009 om 12:56
gewoon doen waar je je zelf fijn bij voelt. Jou nachtrust is ook heel wat waard. Onze zoon heeft tot 18 mnd een fles melk s'nacht sgehad. Daarna sliep hij gelijk weer verder. Het cb had toen zelfs gezegd, als je lekker rustig wil slapen geef je hem toch gewoon de fles. Hier was het ook ineens over en sliep hij gewoon door. succes!
dinsdag 24 februari 2009 om 14:23
Effies, het is heel herkenbaar hoor! Mijn dochter is iets jonger (8 maanden) en slaapt de afgelopen tijd ook slechter. De afgelopen nachten waren echt drama: nacht 1: 2 uur (!) lang zijn we er elke 5 a 10 minuten uit geweest om te troosten. Ook nog een fles gegeven, paracetamolletje ook (dacht dat ze last had van doorkomende tandjes ofzo) maar niets hielp. Uiteindelijk maar in de wieg op onze kamer gelegd (handig dat die er nog staat en dat ze er nog net in past ), en die tegen mijn kant van het bed aan gezet. Hielp niet echt, ze bleef huilen, maar ik hoefde in elk geval niet meer op te staan. Na 3 uur spoken sliep ze in en konden we nog 3 uur slapen met z'n allen... vannacht hetzelfde feestje, maar toen wel veel sneller al naar onze kamer gehaald en binnen een uur sliepen we alledrie weer (wij met oordoppen want ze slaapt nogal luidruchtig, haha)
Mijn ervaring is dat het een fase is, en wel weer overgaat. Dan slaapt ze vanzelf wel weer goed in haar eigen bed. Ik zou me dus niet al te druk maken!
Mijn ervaring is dat het een fase is, en wel weer overgaat. Dan slaapt ze vanzelf wel weer goed in haar eigen bed. Ik zou me dus niet al te druk maken!
dinsdag 24 februari 2009 om 14:49
quote:RosieRo schreef op 24 februari 2009 @ 10:04:
1 tip voor de rest van je leven als opvoeder: flikker alsjeblieft die debiele boekjes het raam uit en doe wat JIJ goed vindt aanvoelen voor JOUW situatie en JOUW kind.
ik ben er heilig van overtuigd dat je beter op eigen houtje op je gevoel wat kan aanmodderen tot je iets het gevonden dat goed voor jullie werkt, dan dat je volgens een boekje dat jou, je baby en je situatie niet kent een plan gaat implementeren.
my 2 cents.
Hier ben ik inmiddels ook achter.
Niemand anders dan jijzelf kent je kind het beste
1 tip voor de rest van je leven als opvoeder: flikker alsjeblieft die debiele boekjes het raam uit en doe wat JIJ goed vindt aanvoelen voor JOUW situatie en JOUW kind.
ik ben er heilig van overtuigd dat je beter op eigen houtje op je gevoel wat kan aanmodderen tot je iets het gevonden dat goed voor jullie werkt, dan dat je volgens een boekje dat jou, je baby en je situatie niet kent een plan gaat implementeren.
my 2 cents.
Hier ben ik inmiddels ook achter.
Niemand anders dan jijzelf kent je kind het beste
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 24 februari 2009 om 15:28
Is dit heel erg? Nee joh, het is juist heel goed dat je naar je gevoel hierin luistert! Niet druk over maken hoor! Zelfs al slaapt ze een tijdje bij jullie in bed (wel veilig doen) dan nog is er geen man over boord. Je kunt dit heel natuurlijk weer afbouwen mocht je dit willen. Je kindje is nog zo klein en heeft soms (wat meer dan anders) geborgenheid en nabijheid nodig! Wat evt. zou kunnen helpen is om overdag (of vlak voor het slapen gaan) wat meer dan normaal contact te maken, aandacht te geven en te vertroetelen
dinsdag 24 februari 2009 om 15:52
Je moet gewoon doen waar jullie je prettig bij voelen.
Ik persoonlijk ben van mening dat je je kind niet in je eigen bed moet laten slapen. Want dat wordt een gewenning en dan moet je ze het weer afleren. ( en om nou de komende 11 jaar een kind tussen jullie in hebben liggen.....of misschien wel 2 kinderen) Maar dat is mijn menig en ik geloof dat die een beetje afwijkt van de meeste forummers hier . ( In mijn eigen omgeving denken de meeste mensen daar hetzelfde over als ik)
Ik persoonlijk ben van mening dat je je kind niet in je eigen bed moet laten slapen. Want dat wordt een gewenning en dan moet je ze het weer afleren. ( en om nou de komende 11 jaar een kind tussen jullie in hebben liggen.....of misschien wel 2 kinderen) Maar dat is mijn menig en ik geloof dat die een beetje afwijkt van de meeste forummers hier . ( In mijn eigen omgeving denken de meeste mensen daar hetzelfde over als ik)
dinsdag 24 februari 2009 om 16:36
dinsdag 24 februari 2009 om 16:45
quote:RosieRo schreef op 24 februari 2009 @ 10:04:
1 tip voor de rest van je leven als opvoeder: flikker alsjeblieft die debiele boekjes het raam uit en doe wat JIJ goed vindt aanvoelen voor JOUW situatie en JOUW kind.
.
helemaal mee eens! wat een geaarde tip
je baby heft nog zijn/haar hele leven om alleen te slapen, met 10 maanden is het nog geen bewuste keuze en kan veiligheid en vertrouwen bieden nooit kwaad, toch?
Ik snap je man wel, maar het is geen kwestie van "winnen", meer een kwestie van tegemoetkomen aan een bepaalde behoefte van je kindje.
1 tip voor de rest van je leven als opvoeder: flikker alsjeblieft die debiele boekjes het raam uit en doe wat JIJ goed vindt aanvoelen voor JOUW situatie en JOUW kind.
.
helemaal mee eens! wat een geaarde tip
je baby heft nog zijn/haar hele leven om alleen te slapen, met 10 maanden is het nog geen bewuste keuze en kan veiligheid en vertrouwen bieden nooit kwaad, toch?
Ik snap je man wel, maar het is geen kwestie van "winnen", meer een kwestie van tegemoetkomen aan een bepaalde behoefte van je kindje.