
Kan ik er iets van zeggen?
zaterdag 21 maart 2009 om 16:50
Binnenkort ga ik met neefje van 9 jaar een weekje op vakantie. Zelf vind ik dat het jochie thuis niet als een 9 jarige behandeld wordt. Zo hoeft hij nog niet met mes en vork te eten, wordt het vlees voor hem gesneden en wast hij zichzelf nog niet. Zo zijn er meer dingen die je volgens mij prima aan een 9 jarige kunt overlaten en eigenlijk ben ik in de vakantie niet van plan om alles voor hem te doen. Niet omdat ik daar te lui voor ben maar om hem een stukje zelfstandigheid bij te brengen. Ook het niet met mes en vork eten en sommige andere dingen die thuis wel normaal zijn wil ik eigenlijk niet accepteren. Kan ik tijdens de vakantie tegen neefje zeggen dat ik dingen graag anders zie/doe dan dat hij thuis gewend is of moet ik het accepteren omdat het nu eenmaal de normen en waarden van thuis zijn?
zondag 22 maart 2009 om 12:57
quote:HaagsLoesje schreef op 22 maart 2009 @ 00:56:
Is het zo gebruikelijk dat kinderen thuis met mes en vork eten? Hoeft mijn zoon niet, ik doe het ook niet altijd. Hij leert het wel omdat we hem daarmee laat oefenen (hij is 5 en nog lerende, gaat niet altijd letterlijk en figuurlijk vlekkenloos), maar het is geen standaard norm. Voor is het pas een standaard norm wanneer je buitenshuis eet, vandaar dat we hem laten oefenen zodat hij het wel kán, maar dus niet per se voor thuis...
Misschien een tikke off topic, maar ben toch nieuwsgierig.Wij bewaren tafelmanieren niet voor buitenshuis. Dus ja, thuis wordt met mes en vork gegeten, niet met ellebogen op tafel gezeten, aan tafel gegeten, alles wordt geproefd, de kok wordt bedankt en we praten op normale toon met elkaar. Waarom zouden we het anders doen? Ik vind het niet prettig om aan tafel tegen een kind aan te kijken dat met zijn handen eet en onderuit gezakt aan tafel hangt.
Is het zo gebruikelijk dat kinderen thuis met mes en vork eten? Hoeft mijn zoon niet, ik doe het ook niet altijd. Hij leert het wel omdat we hem daarmee laat oefenen (hij is 5 en nog lerende, gaat niet altijd letterlijk en figuurlijk vlekkenloos), maar het is geen standaard norm. Voor is het pas een standaard norm wanneer je buitenshuis eet, vandaar dat we hem laten oefenen zodat hij het wel kán, maar dus niet per se voor thuis...
Misschien een tikke off topic, maar ben toch nieuwsgierig.Wij bewaren tafelmanieren niet voor buitenshuis. Dus ja, thuis wordt met mes en vork gegeten, niet met ellebogen op tafel gezeten, aan tafel gegeten, alles wordt geproefd, de kok wordt bedankt en we praten op normale toon met elkaar. Waarom zouden we het anders doen? Ik vind het niet prettig om aan tafel tegen een kind aan te kijken dat met zijn handen eet en onderuit gezakt aan tafel hangt.
zondag 22 maart 2009 om 13:16
quote:wuiles schreef op 22 maart 2009 @ 12:57:
[...]
Wij bewaren tafelmanieren niet voor buitenshuis. Dus ja, thuis wordt met mes en vork gegeten, niet met ellebogen op tafel gezeten, aan tafel gegeten, alles wordt geproefd, de kok wordt bedankt en we praten op normale toon met elkaar.Knap hoor. Ik ben al blij als er hier uberhaupt gegeten wordt.
[...]
Wij bewaren tafelmanieren niet voor buitenshuis. Dus ja, thuis wordt met mes en vork gegeten, niet met ellebogen op tafel gezeten, aan tafel gegeten, alles wordt geproefd, de kok wordt bedankt en we praten op normale toon met elkaar.Knap hoor. Ik ben al blij als er hier uberhaupt gegeten wordt.
zondag 22 maart 2009 om 17:57
quote:wuiles schreef op 22 maart 2009 @ 12:57:
[...]
Wij bewaren tafelmanieren niet voor buitenshuis. Dus ja, thuis wordt met mes en vork gegeten, niet met ellebogen op tafel gezeten, aan tafel gegeten, alles wordt geproefd, de kok wordt bedankt en we praten op normale toon met elkaar. Waarom zouden we het anders doen? Ik vind het niet prettig om aan tafel tegen een kind aan te kijken dat met zijn handen eet en onderuit gezakt aan tafel hangt.
Hahaha, mijn zoon mag niet met zijn handen eten hoor (mits het gebruikelijk is), gewoon met vork of lepel. Bij ons zijn de tafelmanieren minder streng thuis dan buitenshuis. Dus nee, mes en vork hoeft niet per se, ellebogen op tafel maak ik mijzelf schuldig aan en de kok bedanken is nooit in mij opgekomen al ben ik dat meestal zelf. De complimentjes wanneer het erg lekker is incasseer ik dan wel weer graag en proeven moet niet alleen, opeten ook. Hij wordt van de zomer zes en de luxe dat hij hiet niet (wil) lust(en) is voorbij. Hij mag hooguit één of twee dingen laten staan wanneer hij het naar meermaals proeven écht niet lust, maar daar houdt het op.
Maar goed, nu ga ik erg off topic. Om toch nog iets on-topic te zeggen... Met handen eten zou ik absoluut ook niet toestaan hoor. Dat vind ik écht ongelovelijk genant. Ik zie het al voor me in alles wat geen snackbar is een 9-jarige zijn aardappeltjes, spaghetti of doperwtjes met zijn handen naar binnen werken. En de soep dan, direct uit het bordje slurpen
Ik vind dat je binnen het redelijke wel mag veranderen. Maar ik vond de tips waar jij doet alsof je neus bloed en hem gewoon zegt te gaan aankleden enz. wel een heule goeie!
[...]
Wij bewaren tafelmanieren niet voor buitenshuis. Dus ja, thuis wordt met mes en vork gegeten, niet met ellebogen op tafel gezeten, aan tafel gegeten, alles wordt geproefd, de kok wordt bedankt en we praten op normale toon met elkaar. Waarom zouden we het anders doen? Ik vind het niet prettig om aan tafel tegen een kind aan te kijken dat met zijn handen eet en onderuit gezakt aan tafel hangt.
Hahaha, mijn zoon mag niet met zijn handen eten hoor (mits het gebruikelijk is), gewoon met vork of lepel. Bij ons zijn de tafelmanieren minder streng thuis dan buitenshuis. Dus nee, mes en vork hoeft niet per se, ellebogen op tafel maak ik mijzelf schuldig aan en de kok bedanken is nooit in mij opgekomen al ben ik dat meestal zelf. De complimentjes wanneer het erg lekker is incasseer ik dan wel weer graag en proeven moet niet alleen, opeten ook. Hij wordt van de zomer zes en de luxe dat hij hiet niet (wil) lust(en) is voorbij. Hij mag hooguit één of twee dingen laten staan wanneer hij het naar meermaals proeven écht niet lust, maar daar houdt het op.
Maar goed, nu ga ik erg off topic. Om toch nog iets on-topic te zeggen... Met handen eten zou ik absoluut ook niet toestaan hoor. Dat vind ik écht ongelovelijk genant. Ik zie het al voor me in alles wat geen snackbar is een 9-jarige zijn aardappeltjes, spaghetti of doperwtjes met zijn handen naar binnen werken. En de soep dan, direct uit het bordje slurpen
Ik vind dat je binnen het redelijke wel mag veranderen. Maar ik vond de tips waar jij doet alsof je neus bloed en hem gewoon zegt te gaan aankleden enz. wel een heule goeie!