
Kind speelt weinig tot niet met anderen.
donderdag 2 januari 2020 om 12:20
Ik ben bezorgd:
Toen ik kind was, speelde ik met vriendjes en vriendinnetjes, mijn kinderfeestjes waren druk bezocht en toen ik wat ouder was had ik genoeg vrienden. Zoals de meeste hier wel weten, heb ik een stiefzoon van 9. Hij spreekt heel weinig uit zichzelf af met vriendjes, vaak moet ik hem aansporen om dat te doen en dan verzet hij zich nog vaak. Hij wil het liefst de hele dag achter een scherm zitten, lekker ontspannen. Vandaag de dag is hij daar zeker niet de enige in, het is het 'nieuwe speelgoed van deze tijd, dus ik laat dat ook meer los. Omdat hij qua intellectuele ontwikkeling voorloopt op zijn leeftijdsgenootjes heeft hij ook moeite om vriendschappen te sluiten, hij wordt vaak niet begrepen. Ik heb zelf niet het idee dat hij zich eenzaam voelt, hij vindt het allemaal wel prima, maar toch maak ik mij zorgen, ieder kind moet toch afspreken? Of is dit gewoon omdat ik vroeger niets anders gewend was en ik geleerd heb om ook vrienden te hebben?
Bestaan er echt kinderen zoals hij die gelukkig zijn op deze manier?
Belangrijke toevoeging: ik ben dus stiefmoeder, ik kan dus geen beslissingen maken over bijv. Bepaalde clubjes waar hij bij kan. Weet ook dat hij hij dat niet wilt, want dat 'kost hem vrije tijd'. Die strijd wil ik dan ook niet teveel aangaan.
Toen ik kind was, speelde ik met vriendjes en vriendinnetjes, mijn kinderfeestjes waren druk bezocht en toen ik wat ouder was had ik genoeg vrienden. Zoals de meeste hier wel weten, heb ik een stiefzoon van 9. Hij spreekt heel weinig uit zichzelf af met vriendjes, vaak moet ik hem aansporen om dat te doen en dan verzet hij zich nog vaak. Hij wil het liefst de hele dag achter een scherm zitten, lekker ontspannen. Vandaag de dag is hij daar zeker niet de enige in, het is het 'nieuwe speelgoed van deze tijd, dus ik laat dat ook meer los. Omdat hij qua intellectuele ontwikkeling voorloopt op zijn leeftijdsgenootjes heeft hij ook moeite om vriendschappen te sluiten, hij wordt vaak niet begrepen. Ik heb zelf niet het idee dat hij zich eenzaam voelt, hij vindt het allemaal wel prima, maar toch maak ik mij zorgen, ieder kind moet toch afspreken? Of is dit gewoon omdat ik vroeger niets anders gewend was en ik geleerd heb om ook vrienden te hebben?
Bestaan er echt kinderen zoals hij die gelukkig zijn op deze manier?
Belangrijke toevoeging: ik ben dus stiefmoeder, ik kan dus geen beslissingen maken over bijv. Bepaalde clubjes waar hij bij kan. Weet ook dat hij hij dat niet wilt, want dat 'kost hem vrije tijd'. Die strijd wil ik dan ook niet teveel aangaan.

donderdag 2 januari 2020 om 12:26
donderdag 2 januari 2020 om 12:27
Dit stuk valt me op omdat er een verschil is tussen geen aansluiting of geen behoefte hebben. Ik zou er allereerst voor zorgen dat hij contact krijgt met kinderen waar hij wel begrepen wordt en aansluiting kan vinden en kijken wat er daar gebeurt.
menta wijzigde dit bericht op 02-01-2020 12:28
0.00% gewijzigd

donderdag 2 januari 2020 om 12:28
donderdag 2 januari 2020 om 12:29
Laat dat kind? Ik mag niet gewoon bezorgd zijn? Misschien bedoel het niet zo, maar je komt nogal bot over. Ik dacht dat Viva een forum was voor o.a advies en je bezorgdheid te uiten. Ik ben opgevoed met het feit dat sociale contacten belangrijk zijn en ook mijn vriend had vroeger genoeg vrienden. Is het dan heel gek dat ik deze vraag hier stel? Ik ben een bezorgde stiefmoeder, die gewoon het beste wil voor stiefzoon. Ook al kan ik hem echt wel eens achter het behang plakken, de liefde voor hem is er echt wel.

donderdag 2 januari 2020 om 12:31
Fluffy85 schreef: ↑02-01-2020 12:29Laat dat kind? Ik mag niet gewoon bezorgd zijn? Misschien bedoel het niet zo, maar je komt nogal bot over. Ik dacht dat Viva een forum was voor o.a advies en je bezorgdheid te uiten. Ik ben opgevoed met het feit dat sociale contacten belangrijk zijn en ook mijn vriend had vroeger genoeg vrienden. Is het dan heel gek dat ik deze vraag hier stel? Ik ben een bezorgde stiefmoeder, die gewoon het beste wil voor stiefzoon. Ook al kan ik hem echt wel eens achter het behang plakken, de liefde voor hem is er echt wel.
Ja, laat dat kind. Niks meer en niks minder. Advies dus, waar je om vraagt.

donderdag 2 januari 2020 om 12:33
Ja ik heb zo’n lief, op zichzelf zijnde kind van 9,5 jaar thuis. Heeft geen behoefte om elke dag met “vrienden” van school af te spreken of te spelen. Die begrijpen hem namelijk niet. Hij is niet stoer, houdt niet van voetbal en is niet brutaal.
Hij heeft daarnaast wel veel contact met zijn game vriendjes die begrijpen hem wel.
Verder is hij een lief intelligent goed luisterend kind wat gewoon zichzelf wil zijn. Acceptatie is het sleutelwoord!
Hij heeft daarnaast wel veel contact met zijn game vriendjes die begrijpen hem wel.
Verder is hij een lief intelligent goed luisterend kind wat gewoon zichzelf wil zijn. Acceptatie is het sleutelwoord!
anoniem_391883 wijzigde dit bericht op 02-01-2020 12:35
2.11% gewijzigd

donderdag 2 januari 2020 om 12:34
En kan het niet gewoon zo zijn dat hij daar geen behoefte aan heeft? Niemand is hetzelfde hè.Fluffy85 schreef: ↑02-01-2020 12:29Laat dat kind? Ik mag niet gewoon bezorgd zijn? Misschien bedoel het niet zo, maar je komt nogal bot over. Ik dacht dat Viva een forum was voor o.a advies en je bezorgdheid te uiten. Ik ben opgevoed met het feit dat sociale contacten belangrijk zijn en ook mijn vriend had vroeger genoeg vrienden. Is het dan heel gek dat ik deze vraag hier stel? Ik ben een bezorgde stiefmoeder, die gewoon het beste wil voor stiefzoon. Ook al kan ik hem echt wel eens achter het behang plakken, de liefde voor hem is er echt wel.

donderdag 2 januari 2020 om 12:35
Waarom vraag je om advies als je alleen antwoord wil dat jou gelijk geeft? Schrijf het dan op papier, dan kun je het ook lezen en tevreden zijn met wat je ziet.Fluffy85 schreef: ↑02-01-2020 12:29Laat dat kind? Ik mag niet gewoon bezorgd zijn? Misschien bedoel het niet zo, maar je komt nogal bot over. Ik dacht dat Viva een forum was voor o.a advies en je bezorgdheid te uiten. Ik ben opgevoed met het feit dat sociale contacten belangrijk zijn en ook mijn vriend had vroeger genoeg vrienden. Is het dan heel gek dat ik deze vraag hier stel? Ik ben een bezorgde stiefmoeder, die gewoon het beste wil voor stiefzoon. Ook al kan ik hem echt wel eens achter het behang plakken, de liefde voor hem is er echt wel.
donderdag 2 januari 2020 om 12:37
Ik heb dit ook heel lang gevonden van mijn kinderen. Inmiddels zie ik wel in dat het gewoon niet in hun karakters zit. En het erge is... ik zou het moeten begrijpen want het zit ook niet in mijn karakter om veel uithuizig te zijn, sociaal enzo... maar juist daarom weet ik dat het ook wel eenzaam kan zijn bij vlagen en had ik dit voor mijn kinderen anders gewild.
Oudste heeft z'n hele sociale leven zo'n beetje op die computer (Discord). Jongste heeft ook dat niet, maar zit wel de hele dag achter de computer.
Iemand zei eens tegen mij... wat doen ze dan eigenlijk achter die computer? Nou, oudste is gewoon aan het gamen met anderen, praat dan ondertussen ook met die mensen... Ergens niet heel veel anders dan samen spelen of samen chillen.
Jongste maakt vooral dingen, zoals illustraties en pixelart voor games. Ergens niet heel veel anders dan tekenen. Zeker de jongste vindt het prima zoals het is, die is wel wat meer opgebloeid nu hij op een beroepsopleiding zit met gelijkgestemden. Ook hij werd niet altijd begrepen. Maar dan nog vindt hij het prima dat hij dan op school met ze omgaat, dat is dan voor hem genoeg.
Kortom, ik denk dat je stiefzoon heel goed weet hoe hij het wil inrichten... moest wel gniffelen om zijn uitspraak: 'Zonde van m'n vrijetijd'...
– hij weet het al goed te verwoorden op z'n negende. Waarschijnlijk heeft hij die tijd alleen inderdaad nodig om bij te komen van alle sociale interactie op school.
Oudste heeft z'n hele sociale leven zo'n beetje op die computer (Discord). Jongste heeft ook dat niet, maar zit wel de hele dag achter de computer.
Iemand zei eens tegen mij... wat doen ze dan eigenlijk achter die computer? Nou, oudste is gewoon aan het gamen met anderen, praat dan ondertussen ook met die mensen... Ergens niet heel veel anders dan samen spelen of samen chillen.
Jongste maakt vooral dingen, zoals illustraties en pixelart voor games. Ergens niet heel veel anders dan tekenen. Zeker de jongste vindt het prima zoals het is, die is wel wat meer opgebloeid nu hij op een beroepsopleiding zit met gelijkgestemden. Ook hij werd niet altijd begrepen. Maar dan nog vindt hij het prima dat hij dan op school met ze omgaat, dat is dan voor hem genoeg.
Kortom, ik denk dat je stiefzoon heel goed weet hoe hij het wil inrichten... moest wel gniffelen om zijn uitspraak: 'Zonde van m'n vrijetijd'...

vivinnetje wijzigde dit bericht op 02-01-2020 12:39
1.23% gewijzigd

donderdag 2 januari 2020 om 12:39

donderdag 2 januari 2020 om 12:46
Er zijn mensen die juist opladen door tijd alleen te zijn. Misschien is je stiefzoon zo. Laat je kind zijn zoals hij is, in bepaalde grenzen.
Ieder kind is anders, afspreken hoort toch zo, vind ik een rare uitspraak. Hopelijk krijgt hij de ruimte van je en hoeft hij niet dingen tegen zijn zin te doen, want dan leer je hem al jong dat hij niet mag zijn zoals hij is. En ik neem aan dat je hem dat niet wilt leren.
Ieder kind is anders, afspreken hoort toch zo, vind ik een rare uitspraak. Hopelijk krijgt hij de ruimte van je en hoeft hij niet dingen tegen zijn zin te doen, want dan leer je hem al jong dat hij niet mag zijn zoals hij is. En ik neem aan dat je hem dat niet wilt leren.
donderdag 2 januari 2020 om 12:50
Ik was als kind ook het liefste thuis als ik vrij was, al was ik wel populair en had ik veel vriendjes/vriendinnetjes.
Maar na school was ik het liefst thuis om te tekenen/kleuren, schrijven (misschien ook gamen, als dat er in die tijd was geweest
) ondanks dat ik buiten zo kinderen en vriendjes had kunnen opzoeken.
In de puberteit was dat trouwens ineens anders, en hing ik het liefst rond op straat of in de coffeeshop
Onze oudste dochter van 7 is graag thuis (vind gamen ook heel leuk) maar speelt ook heel graag met anderen, een beetje een combi van beiden, maar als ze moet kiezen speelt ze toch liever met anderen.
Maar na school was ik het liefst thuis om te tekenen/kleuren, schrijven (misschien ook gamen, als dat er in die tijd was geweest

In de puberteit was dat trouwens ineens anders, en hing ik het liefst rond op straat of in de coffeeshop


Onze oudste dochter van 7 is graag thuis (vind gamen ook heel leuk) maar speelt ook heel graag met anderen, een beetje een combi van beiden, maar als ze moet kiezen speelt ze toch liever met anderen.
donderdag 2 januari 2020 om 12:54
Niet iedereen is hetzelfde, niet iedereen heeft zoveel sociale contacten nodig.
Sommigen willen dat niet.
Het zou best kunnen dat hij op school wel zich sociaal opstelt en dan thuis lekker op zichzelf wil zijn.
Dat is geen probleem, het is wel een probleem als hij zelf graag wil spelen en dan wordt buitengesloten. Maar dat lees ik niet in je verhaal.
En daarom: laat die jongen!
Sommigen willen dat niet.
Het zou best kunnen dat hij op school wel zich sociaal opstelt en dan thuis lekker op zichzelf wil zijn.
Dat is geen probleem, het is wel een probleem als hij zelf graag wil spelen en dan wordt buitengesloten. Maar dat lees ik niet in je verhaal.
En daarom: laat die jongen!
donderdag 2 januari 2020 om 13:06
De een heeft er meer behoefte aan dan de ander, dus als hij niet met anderen wil spelen moet je hem daar gewoon vrij in laten. Echter heb ik wel gemerkt dat mijn jongste dochter ook geen behoefte meer heeft om met anderen af te spreken wanneer ze veel op de iPad of haar telefoon mag. Zodra we haar daarin beperken, wil ze juist zoveel mogelijk met anderen spelen. Ze verveelt zich snel alleen, behalve dus als ze een scherm tot haar beschikking heeft. En dat is makkelijker dan anderen vragen om te komen spelen. Wellicht dat dat bij jouw stiefzoon ook een rol speelt?
donderdag 2 januari 2020 om 13:09
Ik hoop trouwens dat je hem niet laat merken dat je je zorgen maakt. Ik was vooral de eerste jaren middelbare school graag en vaak alleen. Dit omdat ik lange dagen op school maakte en ver moest fietsen en dan altijd al onder de mensen was, 8 tot 9 uur per dag. Thuis had ik daar dan geen behoefte meer aan. Mijn ouders maakten zich daar ook zorgen om, dat heb ik eens per ongeluk gehoord en daar werd ik alleen maar zwaar onzeker van, alsof ik niet goed genoeg was of zo.
Later ging ik op zaterdag stappen en was ik dus meer met vriendinnen, bleef daar ook vaak slapen en zo. Maar verder was en ben ik nog steeds graag alleen.
Later ging ik op zaterdag stappen en was ik dus meer met vriendinnen, bleef daar ook vaak slapen en zo. Maar verder was en ben ik nog steeds graag alleen.
pamelacourson wijzigde dit bericht op 02-01-2020 13:11
35.42% gewijzigd
donderdag 2 januari 2020 om 13:11
Iedereen bedankt voor de adviezen tot nu toe. In de klas mogen ze hem zeker en hij heeft het dan altijd over vrienden als hij over kinderen op school vertelt, waar hij mee speelt. Dat ieder kind anders is, dat weet ik. Gelukkig maar, anders zou de wereld wel saai zijn
. En ach wie weet als hij straks op de middelbare zit en meer aansluiting heeft met kinderen van zijn niveau hoe het dan gaat
. Weet nu in ieder geval dat ik mij geen zorgen hoef te maken.

donderdag 2 januari 2020 om 13:12
Ja, ik was zo'n kind. Ik werd door mijn moeder gedwongen buiten te gaan spelen e.d. terwijl ik gewoon graag een boek ging lezen of zo. Het heeft er alleen maar voor gezorgd dat ik nog steeds het gevoel heb dat ik maar met iedereen waarmee ik contact krijg heel krampachtig vrienden moet zijn zelfs als ik die mensen verder niet leuk vind - want dat is mij immers destijds zo geleerd.