Kinderen
alle pijlers
Lichaam na Zwangerschap
maandag 1 juni 2009 om 20:31
Dames!
Heel erg lang gewacht met het posten van deze vraagt, want: schaamte wegens mijn naiviteit! Maargoed, toch maar voor de dag ermee!
Wat gebeurt er met het vrouwelijke lichaam na een bevalling?
Ik zie moeders glimmen naar hun pasgeborene, maar geen woord reppen over de mogelijke "schade"of onverwachte veranderingen die de bevalling toegebracht heeft. Ik kan me zo levendig voorstellen dat er een en ander verandert, maar heb het idee dat deze specifieke informatie- voor mij althans - toebehoort aan het geheime genootschap der Moeders. Heb geen vrouwen in mijn directe omgeving aan wie ik dit zo open kan vragen, dus vandaar mijn vraag alhier. Heb getwijfeld om de vraag bij "lijf en lijn"te zetten, maar denk dat hier meer ervaringsdeskundige moeders huizen!
Mijn vraag komt eigenlijk aan de hand van een pasbevallen vriendin. Zij heeft een keizersnede gehad en prees zichzelf daar gelukkig mee, omdat ze gehoord had dat vrouwen die vaginaal bevallen waren vaak last hadden van aambeien en meer van dit soort ongemakken. En daarnaast - zo zweerde ze - kwam het "van onder" niet snel meer goed. Kan me dat niet voorstellen, dus vandaar de vraag!
Welke mama geeft me een eerlijk antwoord?
Ps: trouwens, geen verzachtende verhalen graag! Want die kinderen komen er toch wel als het ons gegund is!!!!
Heel erg lang gewacht met het posten van deze vraagt, want: schaamte wegens mijn naiviteit! Maargoed, toch maar voor de dag ermee!
Wat gebeurt er met het vrouwelijke lichaam na een bevalling?
Ik zie moeders glimmen naar hun pasgeborene, maar geen woord reppen over de mogelijke "schade"of onverwachte veranderingen die de bevalling toegebracht heeft. Ik kan me zo levendig voorstellen dat er een en ander verandert, maar heb het idee dat deze specifieke informatie- voor mij althans - toebehoort aan het geheime genootschap der Moeders. Heb geen vrouwen in mijn directe omgeving aan wie ik dit zo open kan vragen, dus vandaar mijn vraag alhier. Heb getwijfeld om de vraag bij "lijf en lijn"te zetten, maar denk dat hier meer ervaringsdeskundige moeders huizen!
Mijn vraag komt eigenlijk aan de hand van een pasbevallen vriendin. Zij heeft een keizersnede gehad en prees zichzelf daar gelukkig mee, omdat ze gehoord had dat vrouwen die vaginaal bevallen waren vaak last hadden van aambeien en meer van dit soort ongemakken. En daarnaast - zo zweerde ze - kwam het "van onder" niet snel meer goed. Kan me dat niet voorstellen, dus vandaar de vraag!
Welke mama geeft me een eerlijk antwoord?
Ps: trouwens, geen verzachtende verhalen graag! Want die kinderen komen er toch wel als het ons gegund is!!!!
maandag 1 juni 2009 om 21:08
Mijn lichaam heeft onherstelbare schade opgelopen door de bevalling. Forse knip vanwege foetale nood, scheef gehecht, daarna ontstoken geraakt. Mijn vagina zal er nooit meer hetzelfde uitzien als voor de bevalling en ik heb er meer dan een jaar pijn aan gehad. Nu nog steeds af en toe tijdens seks, hetgeen daardoor ook nooit meer helemaal zal worden zoals het was. Door een heftige tepelkloof en borstontsteking heb ik bovendien een soort 'grand canyon' door een van mijn tepels lopen, maar daar heb ik verder geen last van. Van aambeien heb ik denk ik tot een week of zes na de bevalling last gehad.
Mijn buik daarentegen is weer helemaal goed gekomen en ik heb geen striae. En, heel belangrijk, ik heb geen last van ongecontroleerd urineverlies. Een vriendin van mij 'kan' niet meer hardlopen omdat ze steeds druppeltjes urine verliest, dat is wel heel erg vervelend.
Ik vind zelf dat er te weinig aandacht wordt besteed aan klachten na de bevalling. Tijdens de zwangerschap, die bij mij complicatieloos verliep, mocht ik bij wijze van spreken om elke scheet de verloskundige bellen. Toen ik daarna, na de kraamweek, met ontstoken hechtingen thuis zat, moest ik van de verloskundige wachten tot de nacontrole of naar mijn huisarts, terwijl ik de deskundigheid van de verloskundige op dat moment goed had kunnen gebruiken. Er word vaak gedaan of de lichamelijke klachten die gepaard gaan met een zwangerschap na de bevalling allemaal voorbij zijn, maar in mijn geval begon het toen pas.
Maar goed, je krijgt er ook heeeel veel mooie dingen voor terug hoor, zoals een geweldig lief klein kindje van nu tweeënhalf.
Mijn buik daarentegen is weer helemaal goed gekomen en ik heb geen striae. En, heel belangrijk, ik heb geen last van ongecontroleerd urineverlies. Een vriendin van mij 'kan' niet meer hardlopen omdat ze steeds druppeltjes urine verliest, dat is wel heel erg vervelend.
Ik vind zelf dat er te weinig aandacht wordt besteed aan klachten na de bevalling. Tijdens de zwangerschap, die bij mij complicatieloos verliep, mocht ik bij wijze van spreken om elke scheet de verloskundige bellen. Toen ik daarna, na de kraamweek, met ontstoken hechtingen thuis zat, moest ik van de verloskundige wachten tot de nacontrole of naar mijn huisarts, terwijl ik de deskundigheid van de verloskundige op dat moment goed had kunnen gebruiken. Er word vaak gedaan of de lichamelijke klachten die gepaard gaan met een zwangerschap na de bevalling allemaal voorbij zijn, maar in mijn geval begon het toen pas.
Maar goed, je krijgt er ook heeeel veel mooie dingen voor terug hoor, zoals een geweldig lief klein kindje van nu tweeënhalf.
maandag 1 juni 2009 om 21:10
Ik vond de periode na de bevalling erger dan de bevalling zelf.
Ik had ontzettende nare dromen. Ik was echt aan het hallucineren. Ik droomde bijvoorbeeld over levende plastic poppen en als ik wakker werd, zag ik spullen in de kamer aan als poppen of andere monsters. Ik bleef echt hangen in die dromen heel eng. Ik vroeg aan mijn vriend bijv. wat mijn broer op de wc deed, terwijl hij er helemaal niet was. Ook droomde ik dat mijn dochter onder het dekbed lag, de trap in huis instortte door brand en ik beneden was en mijn dochter boven.
Daarnaast was het een hel om naar de wc te gaan en te poepen. Dit was nog erger dan de bevalling. Ik zal jankend op de wc. Ook was ik 30 kilo aangekomen, maar dat is er gelukkig allemaal af na 7 maanden. Mijn huid is wat slapper, maar dat vind ik niet erg, want daarom zijn mijn zadeltassen verdwenen. Lekkende borsten vond ik ook erg. Elke ochtend was mijn shirt en bed zeiknat. Maar, je vergeet het ook weer, want het begint nu alweer te kriebelen.
Ik had ontzettende nare dromen. Ik was echt aan het hallucineren. Ik droomde bijvoorbeeld over levende plastic poppen en als ik wakker werd, zag ik spullen in de kamer aan als poppen of andere monsters. Ik bleef echt hangen in die dromen heel eng. Ik vroeg aan mijn vriend bijv. wat mijn broer op de wc deed, terwijl hij er helemaal niet was. Ook droomde ik dat mijn dochter onder het dekbed lag, de trap in huis instortte door brand en ik beneden was en mijn dochter boven.
Daarnaast was het een hel om naar de wc te gaan en te poepen. Dit was nog erger dan de bevalling. Ik zal jankend op de wc. Ook was ik 30 kilo aangekomen, maar dat is er gelukkig allemaal af na 7 maanden. Mijn huid is wat slapper, maar dat vind ik niet erg, want daarom zijn mijn zadeltassen verdwenen. Lekkende borsten vond ik ook erg. Elke ochtend was mijn shirt en bed zeiknat. Maar, je vergeet het ook weer, want het begint nu alweer te kriebelen.
maandag 1 juni 2009 om 21:15
quote:Hertje1981 schreef op 01 juni 2009 @ 21:08:
Toen ik daarna, na de kraamweek, met ontstoken hechtingen thuis zat, moest ik van de verloskundige wachten tot de nacontrole of naar mijn huisarts, terwijl ik de deskundigheid van de verloskundige op dat moment goed had kunnen gebruiken.Dat is wel raar, bij mij is ze wel 's avonds gekomen toen ik een keer heel veel pijn had. Bij mij waren ze ook (licht) ontstoken, ik moest er arnicagel op smeren tegen de zwelling en om de ontsteking tegen te gaan twee keer per dag in een badje van Biotex zitten. Ik vind het raar dat ze je er gewoon mee laat zitten, terwijl er wel dingen zijn die je kan doen om de ontsteking te remmen.
Toen ik daarna, na de kraamweek, met ontstoken hechtingen thuis zat, moest ik van de verloskundige wachten tot de nacontrole of naar mijn huisarts, terwijl ik de deskundigheid van de verloskundige op dat moment goed had kunnen gebruiken.Dat is wel raar, bij mij is ze wel 's avonds gekomen toen ik een keer heel veel pijn had. Bij mij waren ze ook (licht) ontstoken, ik moest er arnicagel op smeren tegen de zwelling en om de ontsteking tegen te gaan twee keer per dag in een badje van Biotex zitten. Ik vind het raar dat ze je er gewoon mee laat zitten, terwijl er wel dingen zijn die je kan doen om de ontsteking te remmen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 1 juni 2009 om 21:16
maandag 1 juni 2009 om 21:17
Ben vijf maanden geleden bevallen, ik had een megabuik! Nu ben ik al halverwege de dertig, en ik heb er geen enkele striae aan over gehouden.
Ik heb een keizersnede gehad, en ik ben eigenlijk wel trots op die snee in mijn buik. De bevalling is erg goed gegaan, en na een week kon ik alweer goed uit de voeten. Dat schijnt niet altijd zo te zijn.
Lichaam nu: Iets slappere borsten, en nog een halve voetbal in mijn buik. Ik geef mezelf toch wel 9 maanden de tijd om te ontzwangeren, hoewel ik het idee heb dat andere vrouwen al veel sneller weer een vrij platte buik hebben. Ook merk ik dat mijn voeten toch wel wat te verduren hebben gehad, en mijn knieen ook! Verder ben ik heeeel tevreden over mijn lichaam nu, en inderdaad ook superblij met onze twee kleintjes (tweeling).
Ik heb een keizersnede gehad, en ik ben eigenlijk wel trots op die snee in mijn buik. De bevalling is erg goed gegaan, en na een week kon ik alweer goed uit de voeten. Dat schijnt niet altijd zo te zijn.
Lichaam nu: Iets slappere borsten, en nog een halve voetbal in mijn buik. Ik geef mezelf toch wel 9 maanden de tijd om te ontzwangeren, hoewel ik het idee heb dat andere vrouwen al veel sneller weer een vrij platte buik hebben. Ook merk ik dat mijn voeten toch wel wat te verduren hebben gehad, en mijn knieen ook! Verder ben ik heeeel tevreden over mijn lichaam nu, en inderdaad ook superblij met onze twee kleintjes (tweeling).
maandag 1 juni 2009 om 21:24
Met een totaal ruptuur en aambeien (zo'n aap met rode kont van achteren was er niets bij), heb ik zes weken absoluut niet kunnen zitten naar de toilet gaan een enorm drama, op een litteken na heb ik daar niets aan overgehouden. Met sporten nog wel eens last van dat litteken, slappere borsten na is het voor de rest weer goed gekomen, mijn figuur heeft er niet onder geleden.
Ben het met Hertje eens, tijdens mijn probleemloze zwangerschappen werd elk klachtje aangenomen, maar die klotige periode na de bevalling was de begeleiding nul (ja zeggen tegen iemand die beneden een slachtveld heeft mijn mans woorden zeggen dat je zwanger kunt raken!!), had ontstoken hechtingen en moest maar naar de huisarts, mijn aambeien zijn geklapt, wat een enorm bloedbad opleverde en uiteindelijk bleek ik allergisch voor het hechtmateriaal, en bij de nacontrole bij de gyneacoloog moest ik er op aandringen dat ze van onderen een controle deed, wat mij niet zo vreemd leek bij een totaal ruptuur, gehecht van binnen en van buiten.
Maar daar lees je niet over in die "gezellige bladen", Maar een troost het komt allemaal weer redelijk goed!
Ben het met Hertje eens, tijdens mijn probleemloze zwangerschappen werd elk klachtje aangenomen, maar die klotige periode na de bevalling was de begeleiding nul (ja zeggen tegen iemand die beneden een slachtveld heeft mijn mans woorden zeggen dat je zwanger kunt raken!!), had ontstoken hechtingen en moest maar naar de huisarts, mijn aambeien zijn geklapt, wat een enorm bloedbad opleverde en uiteindelijk bleek ik allergisch voor het hechtmateriaal, en bij de nacontrole bij de gyneacoloog moest ik er op aandringen dat ze van onderen een controle deed, wat mij niet zo vreemd leek bij een totaal ruptuur, gehecht van binnen en van buiten.
Maar daar lees je niet over in die "gezellige bladen", Maar een troost het komt allemaal weer redelijk goed!
maandag 1 juni 2009 om 21:32
Best heftige verhalen zeg.
Die dromen heb ik ook steeds. Dat mn baby onder het dekbed ligt te stikken... Terwijl hij nog nooit bij me in bed heeft geslapen. Voor ik mn babytje had, droomde ik dat er muizen, slangen, spinnen of de hond onder mn dekens lag te verstikken.. Nou ja, niet helemaal normaal, zeg maar
Mn litteken ben ik niet trots op, maar ook niet niet-trots. Gewoon, hij zit er. En tis geen lelijke. Nog wel steeds verdoofd, dat dan weer wel.
Verder ook hier geen striae en ook geen last van ongewenst urineverlies. Aambeien zijn weer weg. En poepen na de bevalling durfde ik ook niet. Met als gevolg dat ik bijna aan de clisma moest. Net op tijd, dankzij een slok laxo, me toch heerlijk kunnen legen
Nog wel steeds een klein, bol onderbuikje. Maar dat vind ik best schattig. Mijn babytje is 4,5 maand.
Die dromen heb ik ook steeds. Dat mn baby onder het dekbed ligt te stikken... Terwijl hij nog nooit bij me in bed heeft geslapen. Voor ik mn babytje had, droomde ik dat er muizen, slangen, spinnen of de hond onder mn dekens lag te verstikken.. Nou ja, niet helemaal normaal, zeg maar
Mn litteken ben ik niet trots op, maar ook niet niet-trots. Gewoon, hij zit er. En tis geen lelijke. Nog wel steeds verdoofd, dat dan weer wel.
Verder ook hier geen striae en ook geen last van ongewenst urineverlies. Aambeien zijn weer weg. En poepen na de bevalling durfde ik ook niet. Met als gevolg dat ik bijna aan de clisma moest. Net op tijd, dankzij een slok laxo, me toch heerlijk kunnen legen
Nog wel steeds een klein, bol onderbuikje. Maar dat vind ik best schattig. Mijn babytje is 4,5 maand.
maandag 1 juni 2009 om 21:38
Hier 3 keer bevallen en ook 2 keer een flinke knip en een keer een aardige scheur. Gelukkig allemaal goed genezen, maar helemaal hetzelfde... is het niet meer. Het voelt allemaal wat uitgezakter en wat losser. Ik denk dat mijn bekkenbodem toch wat blijvend beschadigd is, maar gelukkig geen last van incontinentie.
En oja, die aambeien, maar die kreeg ik al in de zwangerschap.
Soms ben ik stiekem wel jaloers op vrouwen met een keizersnede, omdat die van onder toch minder hebben moeten meemaken.
Maar, echt waar, anatomisch is er wel iets veranderd. Ik kom sinds mijn 1e bevalling veel gemakkelijker klaar . En dat is echt niet iets psychologisch. Raar, maar waar.
En oja, die aambeien, maar die kreeg ik al in de zwangerschap.
Soms ben ik stiekem wel jaloers op vrouwen met een keizersnede, omdat die van onder toch minder hebben moeten meemaken.
Maar, echt waar, anatomisch is er wel iets veranderd. Ik kom sinds mijn 1e bevalling veel gemakkelijker klaar . En dat is echt niet iets psychologisch. Raar, maar waar.
maandag 1 juni 2009 om 21:46
Ja Pammie, ik weet dat je waarschijnlijk gelijk hebt. Maar ik heb een paar vriendinnen die een keizersnede gehad hebben, zij waren na 2 weken weer op de been zonder veel pijn. Terwijl ik met m'n 20 hechtingen tussen mijn benen amper kon lopen na mijn eerste 2 bevallingen en natuurlijk een reuzepijnlijke bevalling heb moeten doormaken... Daar komt dat gevoel vandaan. Ik zeg niet dat het juist is, maar zo zit dat dus.
maandag 1 juni 2009 om 21:51
Ik ben zelf geen moeder maar bijna al mijn vriendinnen, zus en schoonzussen wel, en ik moet eerlijk zeggen dat de vaders de meest blijvende schade lijken te hebben. Mijn vriendinnen zien er allemaal weer goed uit (ook in de sauna, en het zijn gewone normale vrouwen) maar die mannen...die zien er nog steeds uit alsof ze 6 maanden zwanger zijn!!!
maandag 1 juni 2009 om 21:52
Vaginaal bevallen hier. Uitgescheurd, maar uiteindelijk waren 3 hechtingen genoeg. Daar heb ik een weekje last van gehad, maar niet heul erg. Na 6 weken voorzichtig voor het eerst seks gehad en dat ging aardig.
Geen striae (?), wel nog een beetje slappe buik (ben 5 1/2 maand geleden bevallen) en mijn borsten zijn wat slapper. En er moet nog 6 kilo af ofzo.
Ik had 1 aambei eruit geperst, maar die was binnen een week al verdwenen. Ik heb ook een week heel erge spierpijn gehad vooral in mijn bovenarmen, waarmee ik zelf uit alle kracht mijn benen naar mijn borst had toegetrokken
Tja je voelt je wel een aantal weken goed gesloopt, maar dat gaat over (als je kind een beetje slaapt )
Geen striae (?), wel nog een beetje slappe buik (ben 5 1/2 maand geleden bevallen) en mijn borsten zijn wat slapper. En er moet nog 6 kilo af ofzo.
Ik had 1 aambei eruit geperst, maar die was binnen een week al verdwenen. Ik heb ook een week heel erge spierpijn gehad vooral in mijn bovenarmen, waarmee ik zelf uit alle kracht mijn benen naar mijn borst had toegetrokken
Tja je voelt je wel een aantal weken goed gesloopt, maar dat gaat over (als je kind een beetje slaapt )
maandag 1 juni 2009 om 21:54
