Kinderen
alle pijlers
Man overhalen voor een derde?
maandag 15 september 2008 om 21:36
Ik weet dat er meerdere topics over zijn geweest, maar ik kan ze niet zo snel terug vinden. Ik ben inmiddels 36 en zou zo graag voor een derde (laatste) kindje gaan, maar mijn man weet het niet.
Vinden jullie dat ik er met hem over moet praten en het 'waarom-wel' moet beargumenteren (om hem dus over te halen)? Of moet ik het zo laten met het risico dat hij er niet/nooit meer op terug komt?
Ik heb dit gevoel nu al bijna 2,5 jaar en had de ijdele hoop dat het wel over zou gaan, maar het is eigenlijk alleen maar sterker geworden. Als mijn man duidelijk 'nee, geen denken aan!' zou hebben gezegd, dat houdt het op, maar dat zegt hij dus duidelijk niet. Met zijn gevoel wil hij wel, denk ik, maar verstandelijk gezien wil hij het niet.......
Ik heb ondertussen al maanden een het-is-nu-of-nooit gevoel en word er gek van!!! Wat zouden jullie doen?
Vinden jullie dat ik er met hem over moet praten en het 'waarom-wel' moet beargumenteren (om hem dus over te halen)? Of moet ik het zo laten met het risico dat hij er niet/nooit meer op terug komt?
Ik heb dit gevoel nu al bijna 2,5 jaar en had de ijdele hoop dat het wel over zou gaan, maar het is eigenlijk alleen maar sterker geworden. Als mijn man duidelijk 'nee, geen denken aan!' zou hebben gezegd, dat houdt het op, maar dat zegt hij dus duidelijk niet. Met zijn gevoel wil hij wel, denk ik, maar verstandelijk gezien wil hij het niet.......
Ik heb ondertussen al maanden een het-is-nu-of-nooit gevoel en word er gek van!!! Wat zouden jullie doen?
maandag 15 september 2008 om 21:47
maandag 15 september 2008 om 21:49
Praat met je man en luister naar zijn argumenten. Verstandelijke argumenten zijn óók argumenten. Als je er samen niet uit kunt komen, is het gewoon een Nee.
Heel jammer, want een kinderverlangen kan heel hevig zijn, ook als je al kinderen hebt. Maar juist omdat je al kinderen hebt, niet onoverkomelijk.
Ik hoop dat jullie eruit komen!
Heel jammer, want een kinderverlangen kan heel hevig zijn, ook als je al kinderen hebt. Maar juist omdat je al kinderen hebt, niet onoverkomelijk.
Ik hoop dat jullie eruit komen!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 15 september 2008 om 21:49
Wat zijn de redenen dat je man er huiverig voor is? Drukte, nog meer georganiseer, het is wel genoeg zo? Hoe vind hij het als je er over begint? Hoe groot is zijn twijfel? Waarom vraag je niet aan hem of het voor hem een rationele of een gevoelsoverweging is? Hem overhalen met 'waarom-wel' lijkt me niet echt handig. Het moet voor beiden goed voelen.
maandag 15 september 2008 om 21:50
quote:Zamirah schreef op 15 september 2008 @ 21:41:
Niet overhalen. Je hebt toch twee mooie gezonde kinderen? Wees blij met wat je wèl hebt.
mmmm beetje kort door de bocht vind ik hoor. Alsof je tegen iemand die zijn benen moet missen zegt: he wees blij dat je je armen nog hebt.....
als je het idee hebt dat hij twijfelt zou ik idd eens goed samen om de tafel gaan zitten en hem vertellen hoe jij je voelt. Hak samen die knoop door. Dan weet jij ook waar je aan toe bent en zit je niet meer met het twijfelende gevoel.
Niet overhalen. Je hebt toch twee mooie gezonde kinderen? Wees blij met wat je wèl hebt.
mmmm beetje kort door de bocht vind ik hoor. Alsof je tegen iemand die zijn benen moet missen zegt: he wees blij dat je je armen nog hebt.....
als je het idee hebt dat hij twijfelt zou ik idd eens goed samen om de tafel gaan zitten en hem vertellen hoe jij je voelt. Hak samen die knoop door. Dan weet jij ook waar je aan toe bent en zit je niet meer met het twijfelende gevoel.
maandag 15 september 2008 om 21:55
maandag 15 september 2008 om 22:04
Overhalen is niet slim, en ik vind het advies van sommigen hier 'geniet van wat je hebt en zeur niet zo' ook wat kort door de bocht. Een kinderwens kan bij een 2e, 3e of 4e kindje net zo sterk zijn als bij de 1e, dus dat je al kinderen hebt is geen reden om het er maar niet meer over te hebben. En je legt je kinderwens denk ik ook niet makkelijker terzijde omdat je al kinderen hebt. Dus het moet wel bespreekbaar blijven. Maar als manlief gewoon echt niet wil, is het ook klaar, dan moet je je daarbij neerleggen.
Je kunt hoogstens aangeven hoe belangrijk het voor je is, vragen wat zijn gevoel erbij is en uitzoeken waar hij over twijfelt.
Bespreken is goed, drammen niet.
Je kunt hoogstens aangeven hoe belangrijk het voor je is, vragen wat zijn gevoel erbij is en uitzoeken waar hij over twijfelt.
Bespreken is goed, drammen niet.
maandag 15 september 2008 om 22:41
Sja ik heb het ook gedaan en hier is het resultaat inmiddels alweer ruim 2 jaar 
Mijn man was met 2 kids blij, het was klaar, mijn gevoel bleef dus aan me trekken dat ik er heel graag nog eentje wilde en dat gevoel was sterker dan zijn argumenten om het niet te doen en uiteindelijk is hij toch overstag gegaan.
Mijn man was met 2 kids blij, het was klaar, mijn gevoel bleef dus aan me trekken dat ik er heel graag nog eentje wilde en dat gevoel was sterker dan zijn argumenten om het niet te doen en uiteindelijk is hij toch overstag gegaan.
maandag 15 september 2008 om 22:58
Bedankt voor jullie reacties! Het gevoel voor een derde neemt inderdaad niet af omdat er al kinderen zijn. Ik ben al heel erg blij met mijn twee kinderen, maar het gevoel voor een derde neemt daardoor niet af. Ik denk dat veel vrouwen weten hoe heftig het verlangen naar een kind kan zijn! Dat komt ergens heeeeeel diep van binnenuit volgens mij.......
Ik ben het met jullie eens dat ik hem niet moet overhalen, maar dat het wel bespreekbaar moet zijn. Het lijkt mij namelijk vreselijk om met dit gevoel te blijven zitten en aangezien ik hier al 2,5 jaar mee loop denk ik niet dat het 123 weg zal gaan. Als we het echt geprobeerd hebben en het lukt niet, dan kan ik mij er beter bij neerleggen, denk ik.
Ik denk heel eerlijk gezegd dat het verstandelijk gezien nooit wijs is om voor een kindje te gaan??? Ik denk dat dit iets is wat je puur met je gevoel moet doen en ik denk dat dit gevoel bij een vrouw sterker is dan bij een man.
Mijn man geeft aan het mij wel te gunnen en de kinderen een broertje of zusje (of misschien wel meerling ), maar de verantwoordelijkheid voor nog een kind maakt hem bang. Hij vindt een zwangerschap ook niks en de bevalling eigenlijk stiekem ook niet, terwijl ik er met alle liefde een zwangerschap en een bevalling voor over heb.
Zou het iets zijn om te zeggen dat we het tot eind van het jaar proberen, vier cycli bijvoorbeeld en mocht het niet lukken, dan laten we het erbij??
@risotje, hoe kijkt jouw man er nu tegenaan? heb jij het gevoel dat je 'm echt over moest halen? hoe voel(de) jij je erbij?
Ik ben het met jullie eens dat ik hem niet moet overhalen, maar dat het wel bespreekbaar moet zijn. Het lijkt mij namelijk vreselijk om met dit gevoel te blijven zitten en aangezien ik hier al 2,5 jaar mee loop denk ik niet dat het 123 weg zal gaan. Als we het echt geprobeerd hebben en het lukt niet, dan kan ik mij er beter bij neerleggen, denk ik.
Ik denk heel eerlijk gezegd dat het verstandelijk gezien nooit wijs is om voor een kindje te gaan??? Ik denk dat dit iets is wat je puur met je gevoel moet doen en ik denk dat dit gevoel bij een vrouw sterker is dan bij een man.
Mijn man geeft aan het mij wel te gunnen en de kinderen een broertje of zusje (of misschien wel meerling ), maar de verantwoordelijkheid voor nog een kind maakt hem bang. Hij vindt een zwangerschap ook niks en de bevalling eigenlijk stiekem ook niet, terwijl ik er met alle liefde een zwangerschap en een bevalling voor over heb.
Zou het iets zijn om te zeggen dat we het tot eind van het jaar proberen, vier cycli bijvoorbeeld en mocht het niet lukken, dan laten we het erbij??
@risotje, hoe kijkt jouw man er nu tegenaan? heb jij het gevoel dat je 'm echt over moest halen? hoe voel(de) jij je erbij?
maandag 15 september 2008 om 23:08
Tja, lastig. Mijn man wil geen tweede kindje en ik wel. We hebben een zoontje van vijf, een hartstikke leuk en makkelijk kind. Volgens hem kan een tweede nooit zo leuk zijn, het zal dus altijd tegenvallen, wat ik een belachelijk argument vind. Verder denkt hij dat het slecht zal zijn voor zijn carrière, dat het te druk voor hem zal zijn, dat hij dan geen goede vader kan zijn. Hij vindt dat we er geen geld en geen ruimte voor hebben. En mocht dat allemaal opgelost zijn, dan verzint hij wel weer wat anders. Hij heeft een keer gezegd dat het oké was, dat hij wel een tweede wilde, maar dat later teruggenomen.
Ik vind het niet vreselijk, maar wel pijnlijk. Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.
Ik vind het niet vreselijk, maar wel pijnlijk. Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.
maandag 15 september 2008 om 23:11
Je kunt wel voorstellen om er tot het einde van het jaar voor te gaan, maar als jouw man er niet over uit is of hij een derde wel ziet zitten dan is dat geen oplossing.
Bovendien denk ik dat je, als het na vier maanden niet gelukt is, hem toch over zal proberen te halen om nog een paar keer te proberen. Of ga je er stiekem vanuit dat als jullie maar een keer aan het proberen zijn, hij ook wel door wil gaan tot het gelukt is?
Bovendien denk ik dat je, als het na vier maanden niet gelukt is, hem toch over zal proberen te halen om nog een paar keer te proberen. Of ga je er stiekem vanuit dat als jullie maar een keer aan het proberen zijn, hij ook wel door wil gaan tot het gelukt is?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 15 september 2008 om 23:26
zondag 21 september 2008 om 08:46
Hoi Sunny 31,
Toen ik de wens kreeg voor een derde wilde mijn man er in eerste instantie niets van weten. Het was goed zo. Voor mij ook,maar het kon nóg beter.
We hebben het er een paar keer over gehad en op een gegeven moment zei ik tegen hem; als we het niet doen blijf ik altijd 'spijt' houden en als we het wél doen, zal jij er GEEN 'spijt' van krijgen en daar had ik wel een punt vond hij. Maar het heeft een tijd geduurt hoor, zeker een jaar, voordat we er echt voor gingen. En nog was ik er veel meer mee bezig dan hij. Nu zijn we 5 maanden verder en denk ik dat het gelukt is (heb ergens een topic geopend over vage streepjes, die dus vaag blijven #$%^&) Maar goed hij zou heeeeeeel blij zijn als het zo was.
Dus wat ik zeggen wil, geef het nog niet op zolang hij twijfelt. Ook niet pushen want dat werkt bij veel mannen averechts.
Maar heb het er zo nu en dan eens over. En spreek je gevoelens uit want ook al heb je twee gezonde kinderen, als je die derde eenmaal wil krijg je dat niet meer uit je systeem.
Succes.
Toen ik de wens kreeg voor een derde wilde mijn man er in eerste instantie niets van weten. Het was goed zo. Voor mij ook,maar het kon nóg beter.
We hebben het er een paar keer over gehad en op een gegeven moment zei ik tegen hem; als we het niet doen blijf ik altijd 'spijt' houden en als we het wél doen, zal jij er GEEN 'spijt' van krijgen en daar had ik wel een punt vond hij. Maar het heeft een tijd geduurt hoor, zeker een jaar, voordat we er echt voor gingen. En nog was ik er veel meer mee bezig dan hij. Nu zijn we 5 maanden verder en denk ik dat het gelukt is (heb ergens een topic geopend over vage streepjes, die dus vaag blijven #$%^&) Maar goed hij zou heeeeeeel blij zijn als het zo was.
Dus wat ik zeggen wil, geef het nog niet op zolang hij twijfelt. Ook niet pushen want dat werkt bij veel mannen averechts.
Maar heb het er zo nu en dan eens over. En spreek je gevoelens uit want ook al heb je twee gezonde kinderen, als je die derde eenmaal wil krijg je dat niet meer uit je systeem.
Succes.
zondag 21 september 2008 om 12:21
quote:Mimidepimi schreef op 21 september 2008 @ 08:46:
als we het niet doen blijf ik altijd 'spijt' houden en als we het wél doen, zal jij er GEEN 'spijt' van krijgen en daar had ik wel een punt vond hijwaarom zou hij geen spijt kunnen krijgen? genoeg ouders die flippen bij nog 'n extra kind (de drukte, de praktische zaken, de kosten) en als je er al 2 hebt, why push your luck?
als we het niet doen blijf ik altijd 'spijt' houden en als we het wél doen, zal jij er GEEN 'spijt' van krijgen en daar had ik wel een punt vond hijwaarom zou hij geen spijt kunnen krijgen? genoeg ouders die flippen bij nog 'n extra kind (de drukte, de praktische zaken, de kosten) en als je er al 2 hebt, why push your luck?
vrijdag 26 september 2008 om 13:33
Hey Sunny,
Ik heb dit ook gehad maar dan omdat ik graag een tweede kindje wil en vriend een tijd lang heeft gezegd geen tweede te willen krijgen.
(dat je het 2,5 jaar voor je hebt kunnen houden! )
Maar wij hebben er gesprekken over gevoerd en volgende week word mn spiraal verwijdert. Nu vind vriend het ineens spannend en vroeg zich al af waar de nieuwe baby zal gaan slapen.
Moraal van het verhaal, praat met je man en zeg eerlijk hoe je je voelt. Ik denk om er over te praten dat het toch al wat oplucht en dat je er makkelijker over zal blijven praten.
Succes!
Liefs Inniemama
Ik heb dit ook gehad maar dan omdat ik graag een tweede kindje wil en vriend een tijd lang heeft gezegd geen tweede te willen krijgen.
(dat je het 2,5 jaar voor je hebt kunnen houden! )
Maar wij hebben er gesprekken over gevoerd en volgende week word mn spiraal verwijdert. Nu vind vriend het ineens spannend en vroeg zich al af waar de nieuwe baby zal gaan slapen.
Moraal van het verhaal, praat met je man en zeg eerlijk hoe je je voelt. Ik denk om er over te praten dat het toch al wat oplucht en dat je er makkelijker over zal blijven praten.
Succes!
Liefs Inniemama
vrijdag 26 september 2008 om 13:46
Ik weet natuurlijk niet hoe jouw man in elkaar steekt, maar die van mij is zo dat hij eerst iets aan hoort. Vervolgens moet hij daar over nadenken (kan lang duren, maar kan ook heel snel), dan komt hij erop terug...
Zo ook over een eventuele derde. Na de eerste 2 heel vlot op elkaar te hebben gekregen was het voor ons duidelijk dat we 'klaar' waren. Maar toch maakte ik af en toe opmerkingen over een derde. Manlief is daar zelf, zonder dat ik dat wist, over na gaan denken en toen ineens meldde hij dat hij wel voor een derde wilde gaan. Nu is mijn spiraaltje eruit (2 weken) en gaan we ervoor. Ben benieuwd hoe lang het zal gaan duren. Ik hoop natuurlijk vlot...
Succes met jullie beslissing!
Zo ook over een eventuele derde. Na de eerste 2 heel vlot op elkaar te hebben gekregen was het voor ons duidelijk dat we 'klaar' waren. Maar toch maakte ik af en toe opmerkingen over een derde. Manlief is daar zelf, zonder dat ik dat wist, over na gaan denken en toen ineens meldde hij dat hij wel voor een derde wilde gaan. Nu is mijn spiraaltje eruit (2 weken) en gaan we ervoor. Ben benieuwd hoe lang het zal gaan duren. Ik hoop natuurlijk vlot...
Succes met jullie beslissing!
vrijdag 26 september 2008 om 16:11
Ik heb het geluk dat mijn man zelf heel erg broeds is geworden van de babys die links en rechts om ons heen geboren worden... Wij waren namelijk nogal vroeg met het krijgen van kinderen en onze vrienden zijn er pas sinds een jaar aan.
Toen ik de wens had, heb ik het eerst maanden voor mezelf gehouden omdat ik geen discussie wilde hebben over het "nemen" van een kind. Toen we het eens over babys hadden heb ik aangegeven dat ik graag een derde wilde, maar nog niet wist wanneer. Rationeel gezien kwam het namelijk niet goed uit en emotioneel gezien had ik het ook druk zat. Op een dag gingen we lekker met zijn tweetjes naar een bruiloft en toen we op een terasje zaten begonnen we erover en zei hij vol overtuiging dat hij er wel voor durfde te gaan. Voor mijn verjaardag heb ik toen een bonnetje gekregen die ik zogenaamd in kon ruilen voor een baby... Had ik ook gekregen toen we voor de eerste waren gegaan, maar dat waren toen twee bonnen en die waren nu op... Drie maanden later was ik zwanger.
Voor elk argument dat je man zal noemen bestaat een tegenargument en ook vice versa. Het lijkt me heel moeilijk om innerlijk die drang te voelen naar nog een kindje en dit niet beantwoord te zien in je man. Ik ken ook iemand, die haar pil de deur uit heeft gedaan omdat ze per se een kind wil. Haar vriend wil er niet aan, maar zij zegt dat hij er nu maar voor moet zorgen dat zij niet zwanger wordt. Gaat wel ver hoor, en ik zie het er ook toe leiden dat ze straks zwanger is en dat hij dan bij haar weg gaat...
Toen ik de wens had, heb ik het eerst maanden voor mezelf gehouden omdat ik geen discussie wilde hebben over het "nemen" van een kind. Toen we het eens over babys hadden heb ik aangegeven dat ik graag een derde wilde, maar nog niet wist wanneer. Rationeel gezien kwam het namelijk niet goed uit en emotioneel gezien had ik het ook druk zat. Op een dag gingen we lekker met zijn tweetjes naar een bruiloft en toen we op een terasje zaten begonnen we erover en zei hij vol overtuiging dat hij er wel voor durfde te gaan. Voor mijn verjaardag heb ik toen een bonnetje gekregen die ik zogenaamd in kon ruilen voor een baby... Had ik ook gekregen toen we voor de eerste waren gegaan, maar dat waren toen twee bonnen en die waren nu op... Drie maanden later was ik zwanger.
Voor elk argument dat je man zal noemen bestaat een tegenargument en ook vice versa. Het lijkt me heel moeilijk om innerlijk die drang te voelen naar nog een kindje en dit niet beantwoord te zien in je man. Ik ken ook iemand, die haar pil de deur uit heeft gedaan omdat ze per se een kind wil. Haar vriend wil er niet aan, maar zij zegt dat hij er nu maar voor moet zorgen dat zij niet zwanger wordt. Gaat wel ver hoor, en ik zie het er ook toe leiden dat ze straks zwanger is en dat hij dan bij haar weg gaat...
maandag 29 september 2008 om 13:37
quote:elninjoo schreef op 21 september 2008 @ 12:21:
[...]
waarom zou hij geen spijt kunnen krijgen? genoeg ouders die flippen bij nog 'n extra kind (de drukte, de praktische zaken, de kosten) en als je er al 2 hebt, why push your luck?Nou ik denk dat er nog altijd meer mensen gelukkig(er) worden van een kind dan ongelukkiger. En de wens van TO moet ook niet zomaar genegeerd worden, vind ik.
[...]
waarom zou hij geen spijt kunnen krijgen? genoeg ouders die flippen bij nog 'n extra kind (de drukte, de praktische zaken, de kosten) en als je er al 2 hebt, why push your luck?Nou ik denk dat er nog altijd meer mensen gelukkig(er) worden van een kind dan ongelukkiger. En de wens van TO moet ook niet zomaar genegeerd worden, vind ik.
maandag 29 september 2008 om 20:45
Het gaat ook denk ik niet alleen om het kind. Daarvan kun je misschien nog wel zeggen dat je er gelukkig(er) van wordt. Een kind krijgen, en zeker een derde, heeft ook impact op je relatie. Ik kan me toch ook topics op "Relaties" herinneren waarbij de TO toegaf dat ze een derde kind er een beetje erdoor heen had gedrukt bij de man. Het resultaat was een scheiding een aantal jaren later (en een topic op het Viva forum).
Het hoeft niet zo te zijn, maar als de man argumenten aandraagt als "nog meer verantwoordelijkheid, drukte, e.d." kan het zijn dat hij dat echt niet wil. En daar ook op af kan knappen in het slechtste geval.
Hoe dan ook, ik zou zijn argumenten heeeel serieus nemen.
Het hoeft niet zo te zijn, maar als de man argumenten aandraagt als "nog meer verantwoordelijkheid, drukte, e.d." kan het zijn dat hij dat echt niet wil. En daar ook op af kan knappen in het slechtste geval.
Hoe dan ook, ik zou zijn argumenten heeeel serieus nemen.
woensdag 1 oktober 2008 om 13:10
Ik had een steke wens naar een derde, mijn man niet. We hebben er een paar gesprekken over gehad waarin hij aangaf waarom hij het niet wilde en ik heb hem mijn gevoel uitgelegd waarom ik juist wel wilde. Heb het toen laten rusten want overhalen heeft echt geen zin. Na een paar maanden kwam hij erop terug en ik ben inmiddels 35 weken zwanger van ons derde kindje.
