
Manlief kan niet zo goed met onze 2 kleine kinderen omgaan..
zaterdag 20 september 2008 om 19:05
We hebben 2 kleine kinderen vlak achter elkaar gekregen: oudste is nu 16 maanden, jongste is 4 maanden. Dus druk druk druk duk.
Maar... manlief kan emoties tegenover kinderen niet onderdrukken. We hebben allemaal wel eens dat gevoel van als ze weer eens huilen, dreinen, jengelen etc.
Even een voorbeeldje. Ik sta net te douchen met de oudste. Manlief zou even de keuken opruimen en op kleine letten. Kleine gaat huilen en stopt niet. Ik sta net boven af te drogen als ik veel gevloek hoor en dan vrij luid: "hou em dan ook in je muil, lummel!" (over de speen die uit zijn mondje viel).
Ik vind dit dus ECHT niet kunnen, maar als ik er wat van zeg, dan hebben we 3 dagen herrie in de tent. Af en toe weet ik niet meer hoe ik dit op moet lossen. Want op dit na is het echt wel een goeie vent hoor. Alleen kan ie er gewoon niet mee omgaan als alles tegelijkertijd komt....
Jullie meningen/opmerkingen/oplossingen? Misschien een opvoedcursus?
P.S. Mijn oplossing zou zijn: even met de kleine zitten en 5 minuten later de keuken opruimen... die loopt niet weg..
Maar... manlief kan emoties tegenover kinderen niet onderdrukken. We hebben allemaal wel eens dat gevoel van als ze weer eens huilen, dreinen, jengelen etc.
Even een voorbeeldje. Ik sta net te douchen met de oudste. Manlief zou even de keuken opruimen en op kleine letten. Kleine gaat huilen en stopt niet. Ik sta net boven af te drogen als ik veel gevloek hoor en dan vrij luid: "hou em dan ook in je muil, lummel!" (over de speen die uit zijn mondje viel).
Ik vind dit dus ECHT niet kunnen, maar als ik er wat van zeg, dan hebben we 3 dagen herrie in de tent. Af en toe weet ik niet meer hoe ik dit op moet lossen. Want op dit na is het echt wel een goeie vent hoor. Alleen kan ie er gewoon niet mee omgaan als alles tegelijkertijd komt....
Jullie meningen/opmerkingen/oplossingen? Misschien een opvoedcursus?
P.S. Mijn oplossing zou zijn: even met de kleine zitten en 5 minuten later de keuken opruimen... die loopt niet weg..
zondag 21 september 2008 om 22:07
quote:qwertu schreef op 21 september 2008 @ 22:01:
Ik denk dat de oorzaak van de depressie ook nog wel uit kan maken ja.Er zijn heel veel factoren die meespelen en iedereen reageert er toch weer net even anders op. Daarom: als de donder naar de huisarts met die man van TO en zorgen dat er professionele hulp komt.
Ik denk dat de oorzaak van de depressie ook nog wel uit kan maken ja.Er zijn heel veel factoren die meespelen en iedereen reageert er toch weer net even anders op. Daarom: als de donder naar de huisarts met die man van TO en zorgen dat er professionele hulp komt.
zondag 21 september 2008 om 22:11
quote:qwertu schreef op 21 september 2008 @ 22:04:
Ik denk dat er wel een wereld van verschil zit tussen vervormde emoties en kortsluiting waardoor je gewoon niet meer bij je (on)gezonde verstand kunt.Als mijn vriendin onder druk stond viel alles echt uit. Kon ze ook niet meer praten, keek als een zombie voor zich uit, maar zag eigenlijk niets, stak een mes in haar arm zonder dat ze dat doorhad, enzovoort. Echt kortsluiting! En als ze dan weer 'bij' was kon ze zich ook vaak niets meer herinneren van die periode..
Ik denk dat er wel een wereld van verschil zit tussen vervormde emoties en kortsluiting waardoor je gewoon niet meer bij je (on)gezonde verstand kunt.Als mijn vriendin onder druk stond viel alles echt uit. Kon ze ook niet meer praten, keek als een zombie voor zich uit, maar zag eigenlijk niets, stak een mes in haar arm zonder dat ze dat doorhad, enzovoort. Echt kortsluiting! En als ze dan weer 'bij' was kon ze zich ook vaak niets meer herinneren van die periode..
zondag 21 september 2008 om 22:21
zondag 21 september 2008 om 22:28
quote:fashionvictim schreef op 21 september 2008 @ 22:21:
Nou ja, we weten helemaal niet of de man van TO depressief is, dat wordt er nu van gemaakt, maar misschien is het wel gewoon een agressieve hork. Of een verwend nest. Getuige de posts van TO is dit onwaarschijnlijk
Ik zou een beetje uitkijken met die man een ernstige depressie aanpraten. Volgens mij doet niemand dat. Volgens mij is iedereen juist van mening dat ie naar de huisarts moet voor een diagnose/hulp. We praten hier over depressies en overspannenheid omdat dat door TO geopperd is. En wij geven onze ervaringen
Nou ja, we weten helemaal niet of de man van TO depressief is, dat wordt er nu van gemaakt, maar misschien is het wel gewoon een agressieve hork. Of een verwend nest. Getuige de posts van TO is dit onwaarschijnlijk
Ik zou een beetje uitkijken met die man een ernstige depressie aanpraten. Volgens mij doet niemand dat. Volgens mij is iedereen juist van mening dat ie naar de huisarts moet voor een diagnose/hulp. We praten hier over depressies en overspannenheid omdat dat door TO geopperd is. En wij geven onze ervaringen
zondag 21 september 2008 om 22:56
quote:fashionvictim schreef op 21 september 2008 @ 21:40:
[...]
Ik heb namelijk slechts 1 keiharde regel in mijn huis en dat is dat mijn kinderen niet opgroeien in een huis waarin structureel negativiteit heerst. En die regel geldt voor mij, en voor ieder ander die zich onder mijn dak begeeft.
Ik sluit mij hier helemaal bij aan. Wat er ook wel of niet aan de hand is met deze 'vader' ..op deze manier gaan zijn kinderen er aan kapot. Het welzijn en basisveiligheid (onvoorwaardelijke liefde, veiligheid, vertrouwen...etc...) hoort wat mij betreft ten allertijde op de 1e plaatst te staan. Als blijkt dat dat niet het geval is...onderkennen en aktie ondernemen. Hoe moeilijk en confronterend dat ook kan zijn voor meneer.
Als alle energie gaat zitten in.."hoe overleeft pappie zodanig in het gezin dat ie geen gevaar meer vormt voor zn kind..(want laten we wel wezen...echt veilig komt het niet over als je je BABY van 4 MAANDEN en een kindje van amper een jaar ouder op deze manier bejegend)...dan gaat er volgens mij toch echt iets niet goed. Dan kan het afgedaan worden als overdrijven....voorbeelden genoeg waarbij zo'n situatie totaal uit de hand loopt. En daar zijn deze 2 kleintjes direkt de dupe van.
[...]
Ik heb namelijk slechts 1 keiharde regel in mijn huis en dat is dat mijn kinderen niet opgroeien in een huis waarin structureel negativiteit heerst. En die regel geldt voor mij, en voor ieder ander die zich onder mijn dak begeeft.
Ik sluit mij hier helemaal bij aan. Wat er ook wel of niet aan de hand is met deze 'vader' ..op deze manier gaan zijn kinderen er aan kapot. Het welzijn en basisveiligheid (onvoorwaardelijke liefde, veiligheid, vertrouwen...etc...) hoort wat mij betreft ten allertijde op de 1e plaatst te staan. Als blijkt dat dat niet het geval is...onderkennen en aktie ondernemen. Hoe moeilijk en confronterend dat ook kan zijn voor meneer.
Als alle energie gaat zitten in.."hoe overleeft pappie zodanig in het gezin dat ie geen gevaar meer vormt voor zn kind..(want laten we wel wezen...echt veilig komt het niet over als je je BABY van 4 MAANDEN en een kindje van amper een jaar ouder op deze manier bejegend)...dan gaat er volgens mij toch echt iets niet goed. Dan kan het afgedaan worden als overdrijven....voorbeelden genoeg waarbij zo'n situatie totaal uit de hand loopt. En daar zijn deze 2 kleintjes direkt de dupe van.

maandag 22 september 2008 om 00:05
quote:qwertu schreef op 21 september 2008 @ 19:35:
[...]
Die drukte duurt overigens maar een paar jaar. Kinderen krijgen (hebben) is echt heel veel meer dan alleen het gekrijs. Dat gekrijs is alleen de eerste jaren. Ik kan me dus wél voorstellen dat je voor een tweede gaat.Het duurt wel langer dan 'n paar jaar voordat ze normaal aanspreekbaar zijn zo rond 'n jaar of 10 en dan gaan ze al weer snel de pubertijd in. Door er zo laconiek over te denken maken mensen dus dit soort fouten en zitten met de gebakken peren.
[...]
Die drukte duurt overigens maar een paar jaar. Kinderen krijgen (hebben) is echt heel veel meer dan alleen het gekrijs. Dat gekrijs is alleen de eerste jaren. Ik kan me dus wél voorstellen dat je voor een tweede gaat.Het duurt wel langer dan 'n paar jaar voordat ze normaal aanspreekbaar zijn zo rond 'n jaar of 10 en dan gaan ze al weer snel de pubertijd in. Door er zo laconiek over te denken maken mensen dus dit soort fouten en zitten met de gebakken peren.
maandag 22 september 2008 om 00:09

maandag 22 september 2008 om 05:59
Met oudere kinderen wordt het inderdaad makkelijker omdat je er mee kan praten en onderhandelen.
Het blijft echter wel druk, omdat er zo veel andere dingen bijkomen en broertjes en zusjes elkaar enorm kunnen opjutten.
Wél is zo dat sommige mensen deze drukte/herrie beter aankunnen en beter tegen gillende, rennende en stampende kinderen kunnen dan tegen een krijsende baby. Dit geldt voor mij in ieder geval wel.
Het blijft echter wel druk, omdat er zo veel andere dingen bijkomen en broertjes en zusjes elkaar enorm kunnen opjutten.
Wél is zo dat sommige mensen deze drukte/herrie beter aankunnen en beter tegen gillende, rennende en stampende kinderen kunnen dan tegen een krijsende baby. Dit geldt voor mij in ieder geval wel.
maandag 22 september 2008 om 09:42
quote:Het duurt wel langer dan 'n paar jaar voordat ze normaal aanspreekbaar zijn zo rond 'n jaar of 10 en dan gaan ze al weer snel de pubertijd in. Door er zo laconiek over te denken maken mensen dus dit soort fouten en zitten met de gebakken peren.Spreekt de ervaringsdeskundige. Waarschijnlijk had jij inderdaad kinderen gekregen die tot hun tiende niet aanspreekbaar waren en daarna nog steeds niet.

maandag 22 september 2008 om 09:52
@Bellbell,
Ik weet hoe een kind je gek kan maken, en ik kan me ook heel goed voorstellen dat je man er gek van kan worden. Wij werden knettergek van onze huilbaby (20 uur per dag, wát nou, 3 dagen per week langer dan 3 uur huilen, ik zou wensen dat hij dat had gedaan). Ik kon nooit begrijpen dat mensen hun baby iets aan kunnen doen, nu wel, en het is maar goed dat Moppekind op de begane grond slaapt.
Moppeman zat er na twee maanden dan óók volledig doorheen, net als ik al tijdenlang. Ik heb toen een weekje bij mijn ouders gelogeerd. In die tijd heeft Moppeman wat dingen op een rij kunnen zetten, bij kunnen slapen, wat kunnen klussen in huis.
Hij is een supertoegewijde vader, heeft drieëneenhalf jaar lang ook verlof opgenomen, om drie dagen te werken en twee dagen voor zijn kind te zorgen.
Heel belangrijk is dat je af en toe bij kunt tanken. Drukte thuis, spanning op het werk, het is vrijwel altijd een optelsom van factoren.
Het is mij niet duidelijk geworden of je zelf ook werkt, of dat je thuis bent voor je kinderen. Een andere dagindeling werd hier al voorgesteld. Je zou inderdaad 's morgens bijvoorbeeld aardappels kunnen schillen, groenten schoonmaken zodat je 's avonds, als je kinderen moe/jengelig zijn, iets meer tijd voor ze hebt. Ik vind het ook heerlijk om 's avonds thuis te komen, Moppekind eet al wat, en papa staat in de keuken de rest voor te bereiden. Dat is pure ontspanning.
Bij ons liep het leven vanaf de dreumestijd lekkerder toen we besloten om Moppekind 's middags warm te laten eten (eventueel een potje), dan hadden we 's avonds geen vermoeid kind en gezeur over bordje-leeg-eten enzo. Hij kreeg 's avonds wel een bordje eten voorgezet, maar hóefde niet te eten, waardoor de avondmaaltijd al een stuk relaxter verliep.
Ik weet hoe een kind je gek kan maken, en ik kan me ook heel goed voorstellen dat je man er gek van kan worden. Wij werden knettergek van onze huilbaby (20 uur per dag, wát nou, 3 dagen per week langer dan 3 uur huilen, ik zou wensen dat hij dat had gedaan). Ik kon nooit begrijpen dat mensen hun baby iets aan kunnen doen, nu wel, en het is maar goed dat Moppekind op de begane grond slaapt.
Moppeman zat er na twee maanden dan óók volledig doorheen, net als ik al tijdenlang. Ik heb toen een weekje bij mijn ouders gelogeerd. In die tijd heeft Moppeman wat dingen op een rij kunnen zetten, bij kunnen slapen, wat kunnen klussen in huis.
Hij is een supertoegewijde vader, heeft drieëneenhalf jaar lang ook verlof opgenomen, om drie dagen te werken en twee dagen voor zijn kind te zorgen.
Heel belangrijk is dat je af en toe bij kunt tanken. Drukte thuis, spanning op het werk, het is vrijwel altijd een optelsom van factoren.
Het is mij niet duidelijk geworden of je zelf ook werkt, of dat je thuis bent voor je kinderen. Een andere dagindeling werd hier al voorgesteld. Je zou inderdaad 's morgens bijvoorbeeld aardappels kunnen schillen, groenten schoonmaken zodat je 's avonds, als je kinderen moe/jengelig zijn, iets meer tijd voor ze hebt. Ik vind het ook heerlijk om 's avonds thuis te komen, Moppekind eet al wat, en papa staat in de keuken de rest voor te bereiden. Dat is pure ontspanning.
Bij ons liep het leven vanaf de dreumestijd lekkerder toen we besloten om Moppekind 's middags warm te laten eten (eventueel een potje), dan hadden we 's avonds geen vermoeid kind en gezeur over bordje-leeg-eten enzo. Hij kreeg 's avonds wel een bordje eten voorgezet, maar hóefde niet te eten, waardoor de avondmaaltijd al een stuk relaxter verliep.

maandag 22 september 2008 om 09:54
quote:Uma schreef op 22 september 2008 @ 09:42:
[...]
Spreekt de ervaringsdeskundige. Waarschijnlijk had jij inderdaad kinderen gekregen die tot hun tiende niet aanspreekbaar waren en daarna nog steeds niet.Als ik die jengelende mormels van anderen zie van peuter tot ca. 9-10 jaar dan heb ik mijn buik daar al van vol. Als ik er zelf eentje had dan was ie ofwel braaf ofwel zou ie de 10 niet eens halen
[...]
Spreekt de ervaringsdeskundige. Waarschijnlijk had jij inderdaad kinderen gekregen die tot hun tiende niet aanspreekbaar waren en daarna nog steeds niet.Als ik die jengelende mormels van anderen zie van peuter tot ca. 9-10 jaar dan heb ik mijn buik daar al van vol. Als ik er zelf eentje had dan was ie ofwel braaf ofwel zou ie de 10 niet eens halen
maandag 22 september 2008 om 09:59
quote:fashionvictim schreef op 21 september 2008 @ 22:21:
Nou ja, we weten helemaal niet of de man van TO depressief is, dat wordt er nu van gemaakt, maar misschien is het wel gewoon een agressieve hork. Of een verwend nest.
Ik zou een beetje uitkijken met die man een ernstige depressie aanpraten.Heeeeel erg eensch met deze posting! Tegenwoordig schijnen er geen egoistische etters meer te bestaan maar alleen maar mensen met problemen die gehoooolpen moet worden en waar je vooral niks van mag verwachten.
Hou toch op....meneer kan wel overspannen wezen, maar daar kunnen zijn kinderen niks aan doen. En als je weet dat je je aan moet kleden voordat je de deur uitloopt heb je dus nog steeds enige besef van hoe je je behoort te gedragen.
Het is namelijk maar al te opvallend dat mensen zich "ineens niet in de hand hebben" achter gesloten deuren....waar alleen het gezin er last van heeft.... Goh....
Nou ja, we weten helemaal niet of de man van TO depressief is, dat wordt er nu van gemaakt, maar misschien is het wel gewoon een agressieve hork. Of een verwend nest.
Ik zou een beetje uitkijken met die man een ernstige depressie aanpraten.Heeeeel erg eensch met deze posting! Tegenwoordig schijnen er geen egoistische etters meer te bestaan maar alleen maar mensen met problemen die gehoooolpen moet worden en waar je vooral niks van mag verwachten.
Hou toch op....meneer kan wel overspannen wezen, maar daar kunnen zijn kinderen niks aan doen. En als je weet dat je je aan moet kleden voordat je de deur uitloopt heb je dus nog steeds enige besef van hoe je je behoort te gedragen.
Het is namelijk maar al te opvallend dat mensen zich "ineens niet in de hand hebben" achter gesloten deuren....waar alleen het gezin er last van heeft.... Goh....
maandag 22 september 2008 om 10:00
maandag 22 september 2008 om 10:06
quote:elninjoo schreef op 22 september 2008 @ 09:54:
[...]
Als ik die jengelende mormels van anderen zie van peuter tot ca. 9-10 jaar dan heb ik mijn buik daar al van vol. Als ik er zelf eentje had dan was ie ofwel braaf ofwel zou ie de 10 niet eens halen Volgens mij vindt jij het al jengelen als een kind gewoon praat. Ik snap niet waarom jij altijd meent te moeten reageren op de kinderpijler. Je reacties voegen weinig meer toe dan "kinderen zijn stom, ik heb het toch gezegd". Het wordt een beetje vermoeiend, steeds dezelfde boodschap.
[...]
Als ik die jengelende mormels van anderen zie van peuter tot ca. 9-10 jaar dan heb ik mijn buik daar al van vol. Als ik er zelf eentje had dan was ie ofwel braaf ofwel zou ie de 10 niet eens halen Volgens mij vindt jij het al jengelen als een kind gewoon praat. Ik snap niet waarom jij altijd meent te moeten reageren op de kinderpijler. Je reacties voegen weinig meer toe dan "kinderen zijn stom, ik heb het toch gezegd". Het wordt een beetje vermoeiend, steeds dezelfde boodschap.

maandag 22 september 2008 om 10:17
quote:MarijeMarije schreef op 22 september 2008 @ 10:06:
[...]
Volgens mij vindt jij het al jengelen als een kind gewoon praat. Ik snap niet waarom jij altijd meent te moeten reageren op de kinderpijler. Je reacties voegen weinig meer toe dan "kinderen zijn stom, ik heb het toch gezegd". Het wordt een beetje vermoeiend, steeds dezelfde boodschap.
Och ik sla die stukken tekst al over ...
Vind het echt helemaal niets toevoegen aan de onderwerpen.
Dat negatieve gedoe.
Ik zou mijn tijd wel beter kunnen besteden als ik niets met kinderen had...
[...]
Volgens mij vindt jij het al jengelen als een kind gewoon praat. Ik snap niet waarom jij altijd meent te moeten reageren op de kinderpijler. Je reacties voegen weinig meer toe dan "kinderen zijn stom, ik heb het toch gezegd". Het wordt een beetje vermoeiend, steeds dezelfde boodschap.
Och ik sla die stukken tekst al over ...
Vind het echt helemaal niets toevoegen aan de onderwerpen.
Dat negatieve gedoe.
Ik zou mijn tijd wel beter kunnen besteden als ik niets met kinderen had...
vrijdag 3 oktober 2008 om 23:33
hoi,
heb zelf ook een kindje van bijna en jaar, en een man die soms dingen zegt waarvan ik mijn wenkbrauw optrek, zeg maar.
hij kan wel heel goed tegen het huilen, maar zegt bijvoorbeeld dat het een watje is als hij valt en huilt, of dat hij zicht niet aan moet stellen als hij huilt omdat hij even de box in moet omdat we even de kamer uit moeten. na lang en vriendelijk praten heb ik hem ervan kunnen overtuigen dat positief benaderen beter is, en heb hem een boekje gegeven, how2talk2kids. daarin staan manieren om met je kindje ( of andere mensen) om te gaan en ook waarom de ene manier beter is dan de andere, en welke effecten de verschillende manieren kunnen hebben. misschien hebben jullie er wat aan, wij in ieder geval wel.
heb zelf ook een kindje van bijna en jaar, en een man die soms dingen zegt waarvan ik mijn wenkbrauw optrek, zeg maar.
hij kan wel heel goed tegen het huilen, maar zegt bijvoorbeeld dat het een watje is als hij valt en huilt, of dat hij zicht niet aan moet stellen als hij huilt omdat hij even de box in moet omdat we even de kamer uit moeten. na lang en vriendelijk praten heb ik hem ervan kunnen overtuigen dat positief benaderen beter is, en heb hem een boekje gegeven, how2talk2kids. daarin staan manieren om met je kindje ( of andere mensen) om te gaan en ook waarom de ene manier beter is dan de andere, en welke effecten de verschillende manieren kunnen hebben. misschien hebben jullie er wat aan, wij in ieder geval wel.