Kinderen
alle pijlers
Manlief kan niet zo goed met onze 2 kleine kinderen omgaan..
zaterdag 20 september 2008 om 19:05
We hebben 2 kleine kinderen vlak achter elkaar gekregen: oudste is nu 16 maanden, jongste is 4 maanden. Dus druk druk druk duk.
Maar... manlief kan emoties tegenover kinderen niet onderdrukken. We hebben allemaal wel eens dat gevoel van als ze weer eens huilen, dreinen, jengelen etc.
Even een voorbeeldje. Ik sta net te douchen met de oudste. Manlief zou even de keuken opruimen en op kleine letten. Kleine gaat huilen en stopt niet. Ik sta net boven af te drogen als ik veel gevloek hoor en dan vrij luid: "hou em dan ook in je muil, lummel!" (over de speen die uit zijn mondje viel).
Ik vind dit dus ECHT niet kunnen, maar als ik er wat van zeg, dan hebben we 3 dagen herrie in de tent. Af en toe weet ik niet meer hoe ik dit op moet lossen. Want op dit na is het echt wel een goeie vent hoor. Alleen kan ie er gewoon niet mee omgaan als alles tegelijkertijd komt....
Jullie meningen/opmerkingen/oplossingen? Misschien een opvoedcursus?
P.S. Mijn oplossing zou zijn: even met de kleine zitten en 5 minuten later de keuken opruimen... die loopt niet weg..
Maar... manlief kan emoties tegenover kinderen niet onderdrukken. We hebben allemaal wel eens dat gevoel van als ze weer eens huilen, dreinen, jengelen etc.
Even een voorbeeldje. Ik sta net te douchen met de oudste. Manlief zou even de keuken opruimen en op kleine letten. Kleine gaat huilen en stopt niet. Ik sta net boven af te drogen als ik veel gevloek hoor en dan vrij luid: "hou em dan ook in je muil, lummel!" (over de speen die uit zijn mondje viel).
Ik vind dit dus ECHT niet kunnen, maar als ik er wat van zeg, dan hebben we 3 dagen herrie in de tent. Af en toe weet ik niet meer hoe ik dit op moet lossen. Want op dit na is het echt wel een goeie vent hoor. Alleen kan ie er gewoon niet mee omgaan als alles tegelijkertijd komt....
Jullie meningen/opmerkingen/oplossingen? Misschien een opvoedcursus?
P.S. Mijn oplossing zou zijn: even met de kleine zitten en 5 minuten later de keuken opruimen... die loopt niet weg..
zaterdag 20 september 2008 om 19:19
quote:Taupe schreef op 20 september 2008 @ 19:13:
En natuurlijk is het erg overdreven om uit je dak te gaan omdat je kleine van 16 maanden zijn speen laat vallen.
Volgens mij was het die van 4 maanden.
En jeetje wat een taalgebruik van je man, komt wel erg agressief over. Als ie hier al van uit zijn dak gaat..
En natuurlijk is het erg overdreven om uit je dak te gaan omdat je kleine van 16 maanden zijn speen laat vallen.
Volgens mij was het die van 4 maanden.
En jeetje wat een taalgebruik van je man, komt wel erg agressief over. Als ie hier al van uit zijn dak gaat..
zaterdag 20 september 2008 om 19:21
zaterdag 20 september 2008 om 19:22
Wist je man niet van zichzelf dat hij er niet tegen zou kunnen? Ik denk dat ik net zo zou reageren als je man (vandaar dus bewust geen kids gewild) Vanuit mijn gevoel denk ik dus niet dat je je man kunt veranderen in dat opzicht en dat 't alleen maar meer 'n bron van ergernis/frustratie gaat worden (of je moet 'm vol gaan stoppen met valium ofzo om te zorgen dat ie op 'n gegeven moment niet 't huis uitvlucht)
zaterdag 20 september 2008 om 19:24
Lieve Bellbell, Dit is geen normaal gedrag van je man. En 3 dagen herrie in de tent als je hem er op aan spreekt zal ook geen verbetering opleveren. Een opvoedcursus voor je man zou ik zo zeggen. Maandag gelijk de huisarts bellen en vragen om een psycholoog. (Serieus) Heeft hij eerder ook dat gedrag vertoond naar jou toe? Ik krijg hier echt een heel ongemakkelijk gevoel bij, vooral dat jij het te verduren krijgt als je het er over wilt hebben.....los van het trauma wat je kinderen oplopen.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zaterdag 20 september 2008 om 19:24
Doet hij ook zo tegen de oudste?
Ik heb toen mijn dochtertje jonger was (ze is nu bijna 9 maanden) ook wel eens niet zulke aardige dingen gezegd, omdat ik af en toe ook tureluurs van haar werd, ik kan heel slecht tegen babygehuil, net als jouw man. Maar nooit hard en ze snapte natuurlijk niet wat ik zei. En nu doe ik het een tijdje niet meer, ze is makkelijker geworden, ik kan er beter mee omgaan, omdat ze steeds meer een eigen persoontje wordt. En die stomme speen heeft ze niet meer. Misschien dat dat bij jouw man ook zo werkt? Maar als hij tegen de oudste ook zo doet, zou ik niet zo blij zijn inderdaad. Misschien iets van een cursus inderdaad om beter met zijn gevoelens hierover om te kunnen gaan? Of misschien sowieso een tip, weglopen, even vloeken (zodat de kinderen het niet kunnen horen) en weer terugkomen. Dan is hij het toch kwijt en heeft niemand er last van.
Ik heb toen mijn dochtertje jonger was (ze is nu bijna 9 maanden) ook wel eens niet zulke aardige dingen gezegd, omdat ik af en toe ook tureluurs van haar werd, ik kan heel slecht tegen babygehuil, net als jouw man. Maar nooit hard en ze snapte natuurlijk niet wat ik zei. En nu doe ik het een tijdje niet meer, ze is makkelijker geworden, ik kan er beter mee omgaan, omdat ze steeds meer een eigen persoontje wordt. En die stomme speen heeft ze niet meer. Misschien dat dat bij jouw man ook zo werkt? Maar als hij tegen de oudste ook zo doet, zou ik niet zo blij zijn inderdaad. Misschien iets van een cursus inderdaad om beter met zijn gevoelens hierover om te kunnen gaan? Of misschien sowieso een tip, weglopen, even vloeken (zodat de kinderen het niet kunnen horen) en weer terugkomen. Dan is hij het toch kwijt en heeft niemand er last van.
zaterdag 20 september 2008 om 19:25
quote:elninjoo schreef op 20 september 2008 @ 19:22:
Vanuit mijn gevoel denk ik dus niet dat je je man kunt veranderen in dat opzicht en dat 't alleen maar meer 'n bron van ergernis/frustratie gaat worden (of je moet 'm vol gaan stoppen met valium ofzo om te zorgen dat ie op 'n gegeven moment niet 't huis uitvlucht)Niet kan veranderen?? Wat ben je dan voor een slapjanus. Iemand die zo tegen zn kind praat (even vanuitgaand dat het niet een incident is) is het niet waard om vader te zijn !
Vanuit mijn gevoel denk ik dus niet dat je je man kunt veranderen in dat opzicht en dat 't alleen maar meer 'n bron van ergernis/frustratie gaat worden (of je moet 'm vol gaan stoppen met valium ofzo om te zorgen dat ie op 'n gegeven moment niet 't huis uitvlucht)Niet kan veranderen?? Wat ben je dan voor een slapjanus. Iemand die zo tegen zn kind praat (even vanuitgaand dat het niet een incident is) is het niet waard om vader te zijn !
zaterdag 20 september 2008 om 19:26
Ik vind het ook niet kunnen en zou eens een heel goed gesprek met je man willen hebben. Mijn vader vond/vindt het ook normaal om redelijk grove dingen tegen mij te zeggen en ik kan met alle eerlijkheid melden dat dit heel veel met mij heeft gedaan. En dat bedoel ik niet positief! Ik heb er faalangst en een negatief zelfbeeld door gekregen; iets wat absoluut niet nodig was geweest!
Een voorbeeldje: mijn vader zei tegen mij als kleintje dat ik een proleet was. Nu had ik totaal geen idee van de betekenis van het woord "proleet", maar ik wist dondersgoed dat mijn vader dit niet positief bedoelde. Mijn moeder nam het niet voor me op en hallo! Een negatief zelfbeeld volgde!
Een voorbeeldje: mijn vader zei tegen mij als kleintje dat ik een proleet was. Nu had ik totaal geen idee van de betekenis van het woord "proleet", maar ik wist dondersgoed dat mijn vader dit niet positief bedoelde. Mijn moeder nam het niet voor me op en hallo! Een negatief zelfbeeld volgde!
zaterdag 20 september 2008 om 19:27
Wat naar voor jou en de kinderen zeg! Heeft hij dit "alleen" bij de kinderen, of heb je sowieso het gevoel dat hij nogal een kort lontje heeft. Misschien is het een idee voor hem om met een psycholoog te praten, om te leren met dit soort stress om te gaan?
Heb je het er wel eens op een ander, rustiger moment met hem over gehad? Hoe reageert hij dan?
Heb je het er wel eens op een ander, rustiger moment met hem over gehad? Hoe reageert hij dan?
zaterdag 20 september 2008 om 19:32
quote:Hebbes schreef op 20 september 2008 @ 19:25:
[...]
Niet kan veranderen?? Wat ben je dan voor een slapjanus. Iemand die zo tegen zn kind praat (even vanuitgaand dat het niet een incident is) is het niet waard om vader te zijn !Dat had ie moeten bedenken voordat ie z'n vrouw zwanger maakte. Ik kan me levendig voorstellen dat iemand helemaal door 't lint gaat van kindergejank. Vind 't al irritant om dat 10 minuten aan te horen terwijl ik gewoon weg kan lopen, maar wat moet dat frustrerend zijn als je daar 24/7 in je huis mee moet dealen. Ik proef de machteloosheid en de frustratie. Dat haal je met 'n opvoedcursus niet weg, hooguit met kalmerende middelen als je niet weg kunt.
[...]
Niet kan veranderen?? Wat ben je dan voor een slapjanus. Iemand die zo tegen zn kind praat (even vanuitgaand dat het niet een incident is) is het niet waard om vader te zijn !Dat had ie moeten bedenken voordat ie z'n vrouw zwanger maakte. Ik kan me levendig voorstellen dat iemand helemaal door 't lint gaat van kindergejank. Vind 't al irritant om dat 10 minuten aan te horen terwijl ik gewoon weg kan lopen, maar wat moet dat frustrerend zijn als je daar 24/7 in je huis mee moet dealen. Ik proef de machteloosheid en de frustratie. Dat haal je met 'n opvoedcursus niet weg, hooguit met kalmerende middelen als je niet weg kunt.
zaterdag 20 september 2008 om 19:34
quote:elninjoo schreef op 20 september 2008 @ 19:32:
[...]
Dat had ie moeten bedenken voordat ie z'n vrouw zwanger maakte. Ik kan me levendig voorstellen dat iemand helemaal door 't lint gaat van kindergejank. Vind 't al irritant om dat 10 minuten aan te horen terwijl ik gewoon weg kan lopen, maar wat moet dat frustrerend zijn als je daar 24/7 in je huis mee moet dealen. Ik proef de machteloosheid en de frustratie. Dat haal je met 'n opvoedcursus niet weg, hooguit met kalmerende middelen als je niet weg kunt.Elninjoo, zelfs een zogenaamde huilbaby huilt niet 24/7. Laat je eigen frustraties hier aub even buiten, we proberen dit keer TO echt te helpen...
[...]
Dat had ie moeten bedenken voordat ie z'n vrouw zwanger maakte. Ik kan me levendig voorstellen dat iemand helemaal door 't lint gaat van kindergejank. Vind 't al irritant om dat 10 minuten aan te horen terwijl ik gewoon weg kan lopen, maar wat moet dat frustrerend zijn als je daar 24/7 in je huis mee moet dealen. Ik proef de machteloosheid en de frustratie. Dat haal je met 'n opvoedcursus niet weg, hooguit met kalmerende middelen als je niet weg kunt.Elninjoo, zelfs een zogenaamde huilbaby huilt niet 24/7. Laat je eigen frustraties hier aub even buiten, we proberen dit keer TO echt te helpen...
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zaterdag 20 september 2008 om 19:35
quote:Spinster schreef op 20 september 2008 @ 19:27:
BellBell,
Zonder je meteen heel erg aan het schrikken te maken (of misschien is nog meer alarmbel wel nodig)... weet je dat dit in NL als kindermishandeling wordt gezien?Klopt. En het zijn zeker signalen die op het risico van mishandeling duiden.
BellBell,
Zonder je meteen heel erg aan het schrikken te maken (of misschien is nog meer alarmbel wel nodig)... weet je dat dit in NL als kindermishandeling wordt gezien?Klopt. En het zijn zeker signalen die op het risico van mishandeling duiden.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 20 september 2008 om 19:38
Ik ben zelf zo'n standje. Als ik uit mijn dak ga is het meestal overload, teveel tegelijk dat op me afkomt -of in me zit-
Voor kinderen is dat geen pretje. In het gunstigste geval wennen ze eraan en gaan het normaal vinden dat mama of papa snauwerig is, en na verloop van jaren geven ze wel tegengas hoor. Hier krijg ik meer dan eens een behoorlijke spiegel voor mijn neus gedouwd.
Daar staat tegenover dat ik ook angstige kinderen tegenover me heb gezien.
Ik denk dat je moet beginnen met wél met je man praten. En dan niet in de vorm van beschuldigingen -hij zal zelf ook wel weten dat zijn gedrag niet door de beugel kan- maar in de vorm van oplossingen.
Zoals jij zelf zegt: stel hem voor dat hij even met de kleintjes speelt als jij met iets anders bezig bent. Laat hem huishoudelijke taken op een later moment doen. Onderzoek of zijn overload structureel is en of je hem ergens kunt en wilt ontlasten.
Opvoedcursus, gespecialiseerde gezinszorg, therapie bij het ggz, been there, done all that. Een gemiddelde opvoedcursus staat op de twee pijlers structuur en positieve benadering en of je daar echt wat aan hebt als je probleem emotieregulatie is, mwah, persoonlijk denk ik van niet.
Ergens in therapieland kun je cursussen aantreffen die zich richten op wat er in je lichaam gebeurt tijdens zo'n woedeaanval. Dit vond ik wel zinvol -alhoewel nog steeds niet afdoende-
Verder slik ik zelf dipiperon. Haalt de scherpste randjes van mijn prikkelbaarheid weg -maar niet alles, dus zelfbeheersing is nog steeds een noodzaak-
Ik hoop dat je man bereid is naar zichzelf te kijken en te erkennen dat 'ie de mist in gaat.
Voor kinderen is dat geen pretje. In het gunstigste geval wennen ze eraan en gaan het normaal vinden dat mama of papa snauwerig is, en na verloop van jaren geven ze wel tegengas hoor. Hier krijg ik meer dan eens een behoorlijke spiegel voor mijn neus gedouwd.
Daar staat tegenover dat ik ook angstige kinderen tegenover me heb gezien.
Ik denk dat je moet beginnen met wél met je man praten. En dan niet in de vorm van beschuldigingen -hij zal zelf ook wel weten dat zijn gedrag niet door de beugel kan- maar in de vorm van oplossingen.
Zoals jij zelf zegt: stel hem voor dat hij even met de kleintjes speelt als jij met iets anders bezig bent. Laat hem huishoudelijke taken op een later moment doen. Onderzoek of zijn overload structureel is en of je hem ergens kunt en wilt ontlasten.
Opvoedcursus, gespecialiseerde gezinszorg, therapie bij het ggz, been there, done all that. Een gemiddelde opvoedcursus staat op de twee pijlers structuur en positieve benadering en of je daar echt wat aan hebt als je probleem emotieregulatie is, mwah, persoonlijk denk ik van niet.
Ergens in therapieland kun je cursussen aantreffen die zich richten op wat er in je lichaam gebeurt tijdens zo'n woedeaanval. Dit vond ik wel zinvol -alhoewel nog steeds niet afdoende-
Verder slik ik zelf dipiperon. Haalt de scherpste randjes van mijn prikkelbaarheid weg -maar niet alles, dus zelfbeheersing is nog steeds een noodzaak-
Ik hoop dat je man bereid is naar zichzelf te kijken en te erkennen dat 'ie de mist in gaat.
zaterdag 20 september 2008 om 19:44
Ik vind het nogal een verschil of hij een keer uit zijn dak gaat, of dat dit dagelijkse kost is.
Om meteen over kindermishandeling te spreken, vind ik wel erg kort door de bocht, alleen afgaand op de openingspost.
Als het echt een structureel probleem is dan heb je mijn inziens geen andere keus dan drie dagen (of 3 weken of 3 maanden) herrie in de tent, want dat zul je je man er opaan MOETEN spreken. Je kunt dan niet de andere kant op kijken en doen of je neus bloedt, dat maakt jou net zo 'schuldig' als hem.
Om meteen over kindermishandeling te spreken, vind ik wel erg kort door de bocht, alleen afgaand op de openingspost.
Als het echt een structureel probleem is dan heb je mijn inziens geen andere keus dan drie dagen (of 3 weken of 3 maanden) herrie in de tent, want dat zul je je man er opaan MOETEN spreken. Je kunt dan niet de andere kant op kijken en doen of je neus bloedt, dat maakt jou net zo 'schuldig' als hem.
zaterdag 20 september 2008 om 19:48
[quote]mamzelle schreef op 20 september 2008 @ 19:38:[/b
Opvoedcursus, gespecialiseerde gezinszorg, therapie bij het ggz, been there, done all that. Een gemiddelde opvoedcursus staat op de twee pijlers structuur en positieve benadering en of je daar echt wat aan hebt als je probleem emotieregulatie is, mwah, persoonlijk denk ik van niet.
Als gezin hebben wij hier juist wel wat aan gehad.
Ik vind het geen normaal gedrag van je man. Netzomin als ik het van mezelf normaal gedrag heb gevonden.
Vindt jouw man dit soort opmerkingen zelf wel kunnen?
Opvoedcursus, gespecialiseerde gezinszorg, therapie bij het ggz, been there, done all that. Een gemiddelde opvoedcursus staat op de twee pijlers structuur en positieve benadering en of je daar echt wat aan hebt als je probleem emotieregulatie is, mwah, persoonlijk denk ik van niet.
Als gezin hebben wij hier juist wel wat aan gehad.
Ik vind het geen normaal gedrag van je man. Netzomin als ik het van mezelf normaal gedrag heb gevonden.
Vindt jouw man dit soort opmerkingen zelf wel kunnen?
zaterdag 20 september 2008 om 19:53
\Er wordt nogal wat geroepen over iets waar we eigenlijk het fijne niet van weten. We weten geen enkel detail en er wordt al gesmeten met psychologen en kindermishandeling.
Misschien is het handiger eerst een reactie van TO af te wachten ipv conclusies te trekken en die vent op de brandstapel te slepen.
Misschien is het handiger eerst een reactie van TO af te wachten ipv conclusies te trekken en die vent op de brandstapel te slepen.
zaterdag 20 september 2008 om 20:02
