
Mijn kind (19 mnd) wil geen groente eten!
donderdag 15 januari 2009 om 18:46
Hallo allemaal,
Dit onderwerp is vast al honderdduizend keer aan de orde geweest hier, maar ik kon even geen topic terug vinden.
Mijn zoon at 'vroeger' (haha) alles. Gepureerd en wel. Hij eet nu met de pot mee. Dat ging eerst ook wel goed, maar sinds een paar maanden eet hij dus helemaal geen groente. Meestal raakt hij het niet eens aan, heel soms gaat er een klein stukje in zijn mond, waarna hij het weer uitspuugt.
Het meeste vlees gaat er wel in, en aardappelkroketjes, rosti, en gebakken krieltjes ofzo (ook geen gekookte aardappelen dus) gaan er ook wel in.
Bloemkool (met kaassausje) is het enige dat hij eet (at). Dat hadden we dus vanavond, maar toen at hij zelfs dat niet! Vandaar dat ik nu een klein beetje radeloos word en niet meer weet wat ik eraan moet doen.
Hoe krijg ik mijn zoon aan de groenten??? Misschien maar weer gepureerd eten gaan geven?
Klinkt dit voor sommigen herkenbaar?
Ik hoor graag tips!
Dit onderwerp is vast al honderdduizend keer aan de orde geweest hier, maar ik kon even geen topic terug vinden.
Mijn zoon at 'vroeger' (haha) alles. Gepureerd en wel. Hij eet nu met de pot mee. Dat ging eerst ook wel goed, maar sinds een paar maanden eet hij dus helemaal geen groente. Meestal raakt hij het niet eens aan, heel soms gaat er een klein stukje in zijn mond, waarna hij het weer uitspuugt.
Het meeste vlees gaat er wel in, en aardappelkroketjes, rosti, en gebakken krieltjes ofzo (ook geen gekookte aardappelen dus) gaan er ook wel in.
Bloemkool (met kaassausje) is het enige dat hij eet (at). Dat hadden we dus vanavond, maar toen at hij zelfs dat niet! Vandaar dat ik nu een klein beetje radeloos word en niet meer weet wat ik eraan moet doen.
Hoe krijg ik mijn zoon aan de groenten??? Misschien maar weer gepureerd eten gaan geven?
Klinkt dit voor sommigen herkenbaar?
Ik hoor graag tips!
donderdag 15 januari 2009 om 18:55
Eet hij wel fruit?
Met dit soort dingen denk ik dat het enige wat werkt is dat je het loslaat. Kind krijgt er niks van als hij even geen groente eet. Als het kind gewoon gezond is uiteraard.
Strijd om dit soort dingen zorgt mijns inziens dat het langer duurt.
Pureren zou ik niet doen, want dan eet hij straks op zijn 8e ofzo nog steeds alleen gepureerd.
Gewoon niks aanpassen en eet hij mee mooi en anders heeft hij trek. Jammer dan. Zeker als hij eerst wel groente at zou ik er van uit gaan dat het een fase is. Negeren is daarbij vaak het beste.
Met dit soort dingen denk ik dat het enige wat werkt is dat je het loslaat. Kind krijgt er niks van als hij even geen groente eet. Als het kind gewoon gezond is uiteraard.
Strijd om dit soort dingen zorgt mijns inziens dat het langer duurt.
Pureren zou ik niet doen, want dan eet hij straks op zijn 8e ofzo nog steeds alleen gepureerd.
Gewoon niks aanpassen en eet hij mee mooi en anders heeft hij trek. Jammer dan. Zeker als hij eerst wel groente at zou ik er van uit gaan dat het een fase is. Negeren is daarbij vaak het beste.

donderdag 15 januari 2009 om 18:59
Heel herkenbaar, maar dé tip heb ik niet voor je. Want zoon, 3, at 'vroeger' ook altijd groenten, tot hij ermee stopte toen hij ongeveer anderhalf was en hij eet nog altijd geen groenten.
Dochter (bijna 2) daarentegen noemen we wel eens gekscherend 'de vuilnisbak', omdat zij praktisch alles lust.
Dwingen sta ik niet achter, dus is zo'n beetje de enige methode die ik nog niet geprobeerd heb, maar verder is belonen, straffen (geen toetje), negeren, pureren, zelf op laten scheppen, meehelpen met eten koken, versieren, bedekken onder appelmoes, uitgebreid juichen, etc allemaal al aan bod geweest.
Ik heb het er met het CB over gehad en zij geven aan dat ik het op zich prima doe en dat zoon uiteindelijk in de toekomst vast wel groenten gaat eten. Fruit eet hij namelijk wel en ook zijn brood en melk gaat heel goed.
Inmiddels ben ik zover dat ik zoiets heb van: zoek het dan maar uit, als jij niet eten wil, dan niet. En sinds kort begint hij zelf te vragen om bloemkool of boontjes. Hij eet ze nog niet op, maar ik ben allang blij dat hij er al naar vraagt.
Dochter (bijna 2) daarentegen noemen we wel eens gekscherend 'de vuilnisbak', omdat zij praktisch alles lust.
Dwingen sta ik niet achter, dus is zo'n beetje de enige methode die ik nog niet geprobeerd heb, maar verder is belonen, straffen (geen toetje), negeren, pureren, zelf op laten scheppen, meehelpen met eten koken, versieren, bedekken onder appelmoes, uitgebreid juichen, etc allemaal al aan bod geweest.
Ik heb het er met het CB over gehad en zij geven aan dat ik het op zich prima doe en dat zoon uiteindelijk in de toekomst vast wel groenten gaat eten. Fruit eet hij namelijk wel en ook zijn brood en melk gaat heel goed.
Inmiddels ben ik zover dat ik zoiets heb van: zoek het dan maar uit, als jij niet eten wil, dan niet. En sinds kort begint hij zelf te vragen om bloemkool of boontjes. Hij eet ze nog niet op, maar ik ben allang blij dat hij er al naar vraagt.
donderdag 15 januari 2009 om 19:00
Die van mij wil ook geen groente en die is bijna 3. Heel soms neemt hij een paar happen als de groente ergens doorheen zit of hij eet per ongeluk een paar stukjes komkommer. Zo lang hij zijn fruit op heeft en genoeg gegeten heeft verder maak ik me er niet zo druk om.
Stressed is just desserts spelled backwards

donderdag 15 januari 2009 om 19:04
Er was hier asgeleden een topic over, en daar heb ik mijn tips ook gegeven. Mijn zoontje is nu 21 maanden en ik ga met hem niet het drama aan dat ik met mijn dochter heb gehad, van het niet eten etc. Nou scheelt het dat mijn beide kinders een koemelkvrij dieet hebben (okee, dochter had, die is eroverheen gegroeid) en dus groente moeten eten om alles binnen te krijgen.
Ik koop mijn zoon om., Hij eet wel vlees, en heel graag, dus krijgt ie de helft van zijn vlees op z'n bord. Terwijl ik (of Lief) m'n eigen eten opeet, mag ie zelf eten. Ergo conclusio: hij eet z'n vlees op en gaat dan zitten klooien. Als mijn bord leeg is, ga ik hapjes geven. Meesta zegt ie nee en wijst ie naar het vlees. Dan laat ik em een stukje zien, vraag of ie dat wil ("Jaaaaa!") en zeg dat ie eerst een hapje moet eten voor ie het krijgt. Dat had ie snel door. en zo eet ie dan uiteindelijk z'n hele bord netjes leeg
Ik koop mijn zoon om., Hij eet wel vlees, en heel graag, dus krijgt ie de helft van zijn vlees op z'n bord. Terwijl ik (of Lief) m'n eigen eten opeet, mag ie zelf eten. Ergo conclusio: hij eet z'n vlees op en gaat dan zitten klooien. Als mijn bord leeg is, ga ik hapjes geven. Meesta zegt ie nee en wijst ie naar het vlees. Dan laat ik em een stukje zien, vraag of ie dat wil ("Jaaaaa!") en zeg dat ie eerst een hapje moet eten voor ie het krijgt. Dat had ie snel door. en zo eet ie dan uiteindelijk z'n hele bord netjes leeg
donderdag 15 januari 2009 om 19:04
Broccoli, spruitjes, prei, witloof, venkel… de meeste kinderen trekken hier hun neus voor op. Dat komt omdat deze groenten doorgaans wat bitter smaken, of zoals venkel een opvallende smaak hebben. Waarom kinderen zo fel reageren op deze groenten heeft een oorzaak: ze hebben meer smaakpapillen dan volwassenen. De smaakpapillen van kleine kinderen liggen ook verspreid over hun hele mond en keel, bij volwassenen liggen deze nog enkel op de tong. Daarom reageren kinderen ook zo anders op voedsel dan volwassenen.
De afkeer voor bitter en zuur zit daarenboven in onze genen ingebakken. Dat hebben we blijkbaar van onze voorouders: die hebben proefondervindelijk moeten vaststellen dat planten met een bittere of zure smaak meestal giftig waren. Net als wij, konden ze niet genoeg krijgen van zoet en vet, die ze als ‘veilig’ beschouwden. We vinden diezelfde reflexen al terug bij baby’s. Die zijn onmiddellijk geconditioneerd om zoete moedermelk lekker te vinden.
Daarna komt het leerproces om hen te laten wennen aan nieuwe smaken. Volgens het Voedingsinformatiecentrum NICE leren kinderen uiteindelijk alle groenten eten. Daar zijn volgens NICE een aantal trucjes voor. Bijvoorbeeld door groenten die met een opgetrokken neusje worden onthaald niet meteen van het menu te schrappen. Maar geleidelijk opnieuw te introduceren. Of door groenten door aardappelpuree te stampen of er soep mee te maken. Door kinderen eveneens te betrekken bij de voorbereiding van de maaltijd kan je ze laten kennismaken met de kleuren en smaken van verse groenten. Dit kan stimulerend werken om diverse groentesoorten te proeven. Hieronder nog een aantal tips en recepten om ‘vieze neusjes’ van groenten te laten genieten.
15 tips
Geef het goede voorbeeld, eet zelf groenten.
Forceer kinderen niet om groenten te eten die ze niet lusten. Door ze te dwingen kunnen ze nog meer afkeer krijgen van die groente. Probeer het later nog eens. Geef ze een proevertje. Het kan zijn dat ze het na een paar keer proeven wel lekker vinden.
Niet onderhandelen. Beloof geen snoepje als het kind de groente opeet. Want dan zeg je eigenlijk dat het snoepje beter is dan de groente.
Serveer elke dag een andere groente en varieer de bereidingen. Door kinderen regelmatig iets nieuw voor te schotelen en dezelfde groente op verschillende manieren klaar te maken oefen je hun smaak. Maar geef ze elke dag wel iets dat ze lekker vinden.
Kook groenten niet plat, maar beetgaar. Vele kinderen houden van een knapperige beet. Als je groenten te ver kookt verliezen ze bovendien hun aantrekkelijke heldere kleur.
Kinderen worden aangetrokken door fellere kleuren. Meng daarom rode of gele groenten onder de groene groente.
Snijd de groenten in kleine stukjes. Dat maakt ze aantrekkelijker en je kunt ze beter doseren. Serveer kleine porties. Je kind kan altijd nog bijvragen. Zo wordt het niet overstelpt met voedsel en hoef je niets weg te gooien.
Kijk naar wat je kinderen eten bij grootouders of bij de kinderopvang. Het zou kunnen dat ze daar groenten eten waarvan je niet wist dat ze die wel lusten.
Geef groenten ook eens als snack in plaats van een zoet tussendoortje. Zelfs gekookte groenten kunnen zo gegeten worden.
Je kunt de smaak van een bittere groente verdoezelen door er eerst wat suiker aan toe te voegen en de hoeveelheid suiker langzaam af te bouwen tot het kind de groente puur zal eten. Ook een lekkere saus kan ze overtuigen om de groente te eten.
Combineer een bittere groente met een zoete groente zoals wortelen, pompoen, appelmoes, suikermaïs, kerstomaten.
Kies de juiste bereidingswijze. Als kinderen een bepaalde groente niet gekookt lusten, serveer deze dan rauw, gestoofd of gebakken of omgekeerd.
Meng extra groenten bij de spaghettisaus of doe ze op een pizza.
Spruitjes en kool hebben niet alleen een bittere smaak, maar ruiken ook naar zwavel. Deze geur wordt sterker als je ze te lang kookt. Kook kleine spruitjes niet langer dan 7 minuten en grote niet langer dan 10 minuten. Snijd kool in kleine stukjes, dan gaart hij sneller.
Als je witloof te bitter vindt, snijdt dan onderaan de kern het kegeltje uit de stronk.
Karameliseer witloof in een beetje suiker. Zo kan je kinderen in eerste instantie laten wennen aan een bitterzoete smaak.
De afkeer voor bitter en zuur zit daarenboven in onze genen ingebakken. Dat hebben we blijkbaar van onze voorouders: die hebben proefondervindelijk moeten vaststellen dat planten met een bittere of zure smaak meestal giftig waren. Net als wij, konden ze niet genoeg krijgen van zoet en vet, die ze als ‘veilig’ beschouwden. We vinden diezelfde reflexen al terug bij baby’s. Die zijn onmiddellijk geconditioneerd om zoete moedermelk lekker te vinden.
Daarna komt het leerproces om hen te laten wennen aan nieuwe smaken. Volgens het Voedingsinformatiecentrum NICE leren kinderen uiteindelijk alle groenten eten. Daar zijn volgens NICE een aantal trucjes voor. Bijvoorbeeld door groenten die met een opgetrokken neusje worden onthaald niet meteen van het menu te schrappen. Maar geleidelijk opnieuw te introduceren. Of door groenten door aardappelpuree te stampen of er soep mee te maken. Door kinderen eveneens te betrekken bij de voorbereiding van de maaltijd kan je ze laten kennismaken met de kleuren en smaken van verse groenten. Dit kan stimulerend werken om diverse groentesoorten te proeven. Hieronder nog een aantal tips en recepten om ‘vieze neusjes’ van groenten te laten genieten.
15 tips
Geef het goede voorbeeld, eet zelf groenten.
Forceer kinderen niet om groenten te eten die ze niet lusten. Door ze te dwingen kunnen ze nog meer afkeer krijgen van die groente. Probeer het later nog eens. Geef ze een proevertje. Het kan zijn dat ze het na een paar keer proeven wel lekker vinden.
Niet onderhandelen. Beloof geen snoepje als het kind de groente opeet. Want dan zeg je eigenlijk dat het snoepje beter is dan de groente.
Serveer elke dag een andere groente en varieer de bereidingen. Door kinderen regelmatig iets nieuw voor te schotelen en dezelfde groente op verschillende manieren klaar te maken oefen je hun smaak. Maar geef ze elke dag wel iets dat ze lekker vinden.
Kook groenten niet plat, maar beetgaar. Vele kinderen houden van een knapperige beet. Als je groenten te ver kookt verliezen ze bovendien hun aantrekkelijke heldere kleur.
Kinderen worden aangetrokken door fellere kleuren. Meng daarom rode of gele groenten onder de groene groente.
Snijd de groenten in kleine stukjes. Dat maakt ze aantrekkelijker en je kunt ze beter doseren. Serveer kleine porties. Je kind kan altijd nog bijvragen. Zo wordt het niet overstelpt met voedsel en hoef je niets weg te gooien.
Kijk naar wat je kinderen eten bij grootouders of bij de kinderopvang. Het zou kunnen dat ze daar groenten eten waarvan je niet wist dat ze die wel lusten.
Geef groenten ook eens als snack in plaats van een zoet tussendoortje. Zelfs gekookte groenten kunnen zo gegeten worden.
Je kunt de smaak van een bittere groente verdoezelen door er eerst wat suiker aan toe te voegen en de hoeveelheid suiker langzaam af te bouwen tot het kind de groente puur zal eten. Ook een lekkere saus kan ze overtuigen om de groente te eten.
Combineer een bittere groente met een zoete groente zoals wortelen, pompoen, appelmoes, suikermaïs, kerstomaten.
Kies de juiste bereidingswijze. Als kinderen een bepaalde groente niet gekookt lusten, serveer deze dan rauw, gestoofd of gebakken of omgekeerd.
Meng extra groenten bij de spaghettisaus of doe ze op een pizza.
Spruitjes en kool hebben niet alleen een bittere smaak, maar ruiken ook naar zwavel. Deze geur wordt sterker als je ze te lang kookt. Kook kleine spruitjes niet langer dan 7 minuten en grote niet langer dan 10 minuten. Snijd kool in kleine stukjes, dan gaart hij sneller.
Als je witloof te bitter vindt, snijdt dan onderaan de kern het kegeltje uit de stronk.
Karameliseer witloof in een beetje suiker. Zo kan je kinderen in eerste instantie laten wennen aan een bitterzoete smaak.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 15 januari 2009 om 19:06
Loslaten en negeren. En geen alternatieven aanbieden of extra vlees/aardappels/pasta.
Als hij wel fruit eet zou ik een extra stuk fruit geven ergens op de dag.
Het gaat vanzelf over en idd, kind krijgt er niks van als hij een tijdje geen groente eet. Pureren zou ik ook niet doen, hij kan toch prima ongepureerde groenten eten want dat deed hij eerst wel.
Als hij wel fruit eet zou ik een extra stuk fruit geven ergens op de dag.
Het gaat vanzelf over en idd, kind krijgt er niks van als hij een tijdje geen groente eet. Pureren zou ik ook niet doen, hij kan toch prima ongepureerde groenten eten want dat deed hij eerst wel.
donderdag 15 januari 2009 om 19:11
Wat fijn, zo snel al reacties. En ook fijn om te lezen dat het meer voorkomt. Dat weet je natuurlijk wel, maar als je er midden in zit, lijkt het even een stuk erger.
Zoon eet gelukkig wel fruit. Ik hoop dat hij daar ook nog even mee doorgaat.
Wat wij doen, is ook wat jullie allemaal wel adviseren. Aanbieden, en geen strijd van maken.
Maar ik baal er zelf altijd zo van, dan fok ik me op, want ik heb het hele menu al zo aangepast dat zoon het waarschijnlijk wel kan/gaat eten, en dan eet hij weer niet. Dat frustreert. Vooral nu ik dus vandaag merkte dat hij de bloemkool, die hij anders wel at, ook niet meer eet.
En dan hoor ik die reklame van 2 ons groente en 2 stuks fruit, en dan denk ik: ooooooooo jee, zoon moet toch wel een keer groente binnen krijgen...
Maar ok. Ik zal me er bij neer proberen te leggen, en hopen dat hij inderdaad op zijn 16e wel wat groente eet
Zoon eet gelukkig wel fruit. Ik hoop dat hij daar ook nog even mee doorgaat.
Wat wij doen, is ook wat jullie allemaal wel adviseren. Aanbieden, en geen strijd van maken.
Maar ik baal er zelf altijd zo van, dan fok ik me op, want ik heb het hele menu al zo aangepast dat zoon het waarschijnlijk wel kan/gaat eten, en dan eet hij weer niet. Dat frustreert. Vooral nu ik dus vandaag merkte dat hij de bloemkool, die hij anders wel at, ook niet meer eet.
En dan hoor ik die reklame van 2 ons groente en 2 stuks fruit, en dan denk ik: ooooooooo jee, zoon moet toch wel een keer groente binnen krijgen...
Maar ok. Ik zal me er bij neer proberen te leggen, en hopen dat hij inderdaad op zijn 16e wel wat groente eet

donderdag 15 januari 2009 om 19:12
http://www.gezonderafvall...ling-van-bonen,-zal-lonen!.html
Als je persé wil dat je kind iets van groentes binnen krijgt zal je je heil moeten nemen tot het " verstoppen " van groentes in puree , of koekjes bakken van maïs , of van alles in je spaghettisaus mikken en blenderen .
Op het CB maken ze zich geloof ik niet zo erg druk ; als je kind andere dingen ( fruit , granen , etc ) wel eet loopt het niet zo'n vaart .
Maar kennelijk moeten kinderen gemiddeld 10 keer wat proeven willen ze eraan wennen .
10 dagen áchter elkaar ook nog , geloof ik .
Lust hij wel groente uit potjes trouwens ?
Als je persé wil dat je kind iets van groentes binnen krijgt zal je je heil moeten nemen tot het " verstoppen " van groentes in puree , of koekjes bakken van maïs , of van alles in je spaghettisaus mikken en blenderen .
Op het CB maken ze zich geloof ik niet zo erg druk ; als je kind andere dingen ( fruit , granen , etc ) wel eet loopt het niet zo'n vaart .
Maar kennelijk moeten kinderen gemiddeld 10 keer wat proeven willen ze eraan wennen .
10 dagen áchter elkaar ook nog , geloof ik .
Lust hij wel groente uit potjes trouwens ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 15 januari 2009 om 19:24
Twee van mijn kinderen zijn onder behandeling van een eetteam(geweest). En daar is ons geleerd dat de schijf van vijf allemaal heel mooi en prachtig is en geweldig als je een kind hebt dat dat allemaal eet, maar als dat niet het geval is, je jezelf beslist niet gek moet gaan maken.
Mijn zoon heeft een autistische stoornis en heeft vanaf zijn 2e tot zijn 4e alleen maar brood met chocoladepasta gegeten(vandaar ook het eetteam, uiteindelijk krijg je toch tekorten natuurlijk). Hij groeide best aardig, iets onder gemiddeld en was nooit ziek. Uiteindelijk heeft hij bij het eetteam gevarieerder leren eten.
Dochter van 2 heeft een half jaar een sonde gehad omdat ze weigerde te drinken. Ze drinkt inmiddels weer aardig, maar toen de sonde er uit ging is ze heel rap gestopt met eten. Ze eet nog steeds geen brood en aardappelen, maar heel langzaam aan is ze wel weer groente en vlees gaan eten. En daar hebben we in principe niets aan gedaan, behalve dat ze aan tafel moet zitten en ze een bordje eten voor haar neus krijgt. We zijn begonnen met hele kleine hoeveelheden en zodra ze dat vlot op had werd het meer. Wil ze niet eten, dan niet. Haar bord gaat weg als wij klaar zijn met eten en ze krijgt net als wij, een toetje. Ik dring nooit aan en straf ook niet. En omkoopbaar is ze niet;-)
Mijn zoon heeft een autistische stoornis en heeft vanaf zijn 2e tot zijn 4e alleen maar brood met chocoladepasta gegeten(vandaar ook het eetteam, uiteindelijk krijg je toch tekorten natuurlijk). Hij groeide best aardig, iets onder gemiddeld en was nooit ziek. Uiteindelijk heeft hij bij het eetteam gevarieerder leren eten.
Dochter van 2 heeft een half jaar een sonde gehad omdat ze weigerde te drinken. Ze drinkt inmiddels weer aardig, maar toen de sonde er uit ging is ze heel rap gestopt met eten. Ze eet nog steeds geen brood en aardappelen, maar heel langzaam aan is ze wel weer groente en vlees gaan eten. En daar hebben we in principe niets aan gedaan, behalve dat ze aan tafel moet zitten en ze een bordje eten voor haar neus krijgt. We zijn begonnen met hele kleine hoeveelheden en zodra ze dat vlot op had werd het meer. Wil ze niet eten, dan niet. Haar bord gaat weg als wij klaar zijn met eten en ze krijgt net als wij, een toetje. Ik dring nooit aan en straf ook niet. En omkoopbaar is ze niet;-)
donderdag 15 januari 2009 om 19:25
En oja, hij lust wel groente uit potjes, dat wil zeggen, de potjes Olvarit eet hij bij de kinderopvang moeiteloos op (hij laat zich daar wél voeren). Thuis wil hij absoluut niet gevoerd worden, dan wordtie kwaad. Zelf lukt ook nog niet altijd zo goed, dus eet hij niet veel. Maar ik wilde hem thuis niet aanwennen dat hij daar ook nog potjes kreeg, dus vandaar dat ik dat niet vaak doe/probeer.
donderdag 15 januari 2009 om 19:28
donderdag 15 januari 2009 om 19:35
donderdag 15 januari 2009 om 20:11
Ik zou het lekker laten waaien. Als je hoort dat je van een paar jaar brood met chocopasta ook geen groeiachterstand of dat soort narigheid krijgt, hoef jij je ook geen zorgen te maken met een kind dat wel fruit eet. Kook gewoon lekker waar jij zelf trek in hebt en maak je niet druk of hij dat wel of niet zal eten, kan dat?
En nog een sluipmethode: soep, lust hij dat wel?
En nog een sluipmethode: soep, lust hij dat wel?
donderdag 15 januari 2009 om 20:22
Héél herkenbaar !
Dochter is nu ook 19 maanden.
Tot 2 maanden geleden was ze een regelrechte alleseetster. En nu is ze ineens zó kritisch. Ze lust heel veel niet meer. Behalve vlees en vis, dat gaat er als eerste in. En fruit, daarvan kan ze niet genoeg krijgen.
Wat ze gelukkig nog wel af en toe wil, is 'meesnacken' tijdens de bereiding in de keuken. Een plakje komkommer, een olijf of een reepje paprika. Dan ben ik al blij dat ze toch nog iets binnen heeft. Of inderdaad pastasaus, waar uien en tomaten doorheen zitten, vind ze ook lekker.
Omdat ik hier vaak gelezen heb dat je er zeker geen drama van moet maken, doe ik dat ook maar niet. Als ze niet wil, schuift ze haar bord demonstratief weg. Ik bied het daarna nog 1x aan. Meestal wil ze ècht niet en halen we het bord weg. Vaak heeft ze maar 3 hapjes ofzo gegeten. Wel bieden we daarna nog fruit aan, zoals een banaan of een mandarijn. En daarna haar toetje. En daarmee lijkt ze tevreden. Zonder frustraties is het veel gezelliger aan tafel.
Hiervoor schrijf je trouwens over zelf eten vs. voeren.
Wij zitten in exact dezelfde fase. Ze weigert van de ene op de andere dag om gevoerd te worden. Onder luid protest (nee, nee, nee) wil ze zelf knoeien. We laten haar maar lekker knoeien met haar vorkje of lepeltje. Het eten ligt in een straal van 1 meter om haar heen en de yoghurt zit in de haren, maar hey, ze eet wel zelluf. Ze moet het tenslotte ook leren. Ze moet daar ook de tijd en gelegenheid voor krijgen.
Misschien dat dáár ook een deel van het probleem van jullie zoontje zit.
Succes !
Dochter is nu ook 19 maanden.
Tot 2 maanden geleden was ze een regelrechte alleseetster. En nu is ze ineens zó kritisch. Ze lust heel veel niet meer. Behalve vlees en vis, dat gaat er als eerste in. En fruit, daarvan kan ze niet genoeg krijgen.
Wat ze gelukkig nog wel af en toe wil, is 'meesnacken' tijdens de bereiding in de keuken. Een plakje komkommer, een olijf of een reepje paprika. Dan ben ik al blij dat ze toch nog iets binnen heeft. Of inderdaad pastasaus, waar uien en tomaten doorheen zitten, vind ze ook lekker.
Omdat ik hier vaak gelezen heb dat je er zeker geen drama van moet maken, doe ik dat ook maar niet. Als ze niet wil, schuift ze haar bord demonstratief weg. Ik bied het daarna nog 1x aan. Meestal wil ze ècht niet en halen we het bord weg. Vaak heeft ze maar 3 hapjes ofzo gegeten. Wel bieden we daarna nog fruit aan, zoals een banaan of een mandarijn. En daarna haar toetje. En daarmee lijkt ze tevreden. Zonder frustraties is het veel gezelliger aan tafel.
Hiervoor schrijf je trouwens over zelf eten vs. voeren.
Wij zitten in exact dezelfde fase. Ze weigert van de ene op de andere dag om gevoerd te worden. Onder luid protest (nee, nee, nee) wil ze zelf knoeien. We laten haar maar lekker knoeien met haar vorkje of lepeltje. Het eten ligt in een straal van 1 meter om haar heen en de yoghurt zit in de haren, maar hey, ze eet wel zelluf. Ze moet het tenslotte ook leren. Ze moet daar ook de tijd en gelegenheid voor krijgen.
Misschien dat dáár ook een deel van het probleem van jullie zoontje zit.
Succes !
What matters most is how you see yourself

donderdag 15 januari 2009 om 20:36
quote:Jane 1973 schreef op 15 januari 2009 @ 20:22:
Hiervoor schrijf je trouwens over zelf eten vs. voeren.
Wij zitten in exact dezelfde fase. Ze weigert van de ene op de andere dag om gevoerd te worden. Onder luid protest (nee, nee, nee) wil ze zelf knoeien. We laten haar maar lekker knoeien met haar vorkje of lepeltje. Het eten ligt in een straal van 1 meter om haar heen en de yoghurt zit in de haren, maar hey, ze eet wel zelluf. Ze moet het tenslotte ook leren. Ze moet daar ook de tijd en gelegenheid voor krijgen.
Misschien dat dáár ook een deel van het probleem van jullie zoontje zit.
Succes ![/fgcolor]Ik weet het niet Jane. Hij eet al zelf, of dat nou met een lepel, vork of met de handen is... Wij voeren al niet meer. Maar hij pakt de groenten ook gewoon niet, en als hij het wel pakt, spuugt hij het zo weer uit.... Lastig.
Hiervoor schrijf je trouwens over zelf eten vs. voeren.
Wij zitten in exact dezelfde fase. Ze weigert van de ene op de andere dag om gevoerd te worden. Onder luid protest (nee, nee, nee) wil ze zelf knoeien. We laten haar maar lekker knoeien met haar vorkje of lepeltje. Het eten ligt in een straal van 1 meter om haar heen en de yoghurt zit in de haren, maar hey, ze eet wel zelluf. Ze moet het tenslotte ook leren. Ze moet daar ook de tijd en gelegenheid voor krijgen.
Misschien dat dáár ook een deel van het probleem van jullie zoontje zit.
Succes ![/fgcolor]Ik weet het niet Jane. Hij eet al zelf, of dat nou met een lepel, vork of met de handen is... Wij voeren al niet meer. Maar hij pakt de groenten ook gewoon niet, en als hij het wel pakt, spuugt hij het zo weer uit.... Lastig.