Kinderen
alle pijlers
Moeder die 13 kinderen moest afstaan weer zwanger.
donderdag 30 juli 2009 om 14:58
Moeder die 13 kinderen moest afstaan weer zwanger LUTON - De 36-jarige Theresa Winters heeft al dertien kinderen, die ze allemaal moest afstaan omdat ze niet in staat is voor haar kroost te zorgen. Toch is ze nu zwanger van haar veertiende kind. "Ik ga door tot ik er één mag houden!"
"Iedereen verdient een tweede kans. Ze hadden gelijk toen ze mijn vorige kinderen afpakten omdat ik ze verwaarloosde, maar ik ben nu veranderd. Ik ben kalmer geworden", zweert Winters in The Sun..
De vrouw was al een groot deel van haar leven zwanger, maar mocht geen enkele van haar dertien kinderen houden. En dat is maar goed ook vindt haar zus. Volgens haar zou het beter zijn als ze gesteriliseerd wordt. Winters zelf vindt dat onzin. De vrouw die als kind zelf in een instelling verbleef, vindt dat ze een tweede kans verdient en ze beschuldigt sociale werkers ervan dat ze niets ondernemen om haar droom te realiseren: een gezinsleven met haar partner, Tony Housden.
'Kotsmisselijk'
"Ze wist dat haar baby's elke keer afgenomen werden en toch bleef ze maar zwanger worden. Toen ik haar vroeg waarom ze het deed, antwoordde ze dat het haar geen bal kon schelen. De overheid zou toch voor haar kinderen zorgen", aldus zus Louise Walls. "Ze heeft me gezegd dat ze alleen wil stoppen met kinderen maken als ze haar baby's mag houden. Haar houding en gedrag maken me kotsmisselijk", besluit ze.
Ik ben écht tegen het zomaar steriliseren van mensen, maar dit moet toch ook niet kunnen?
Heb het zelf in een werksituatie ook eens gezien, maar dan in Nederland. Meisje van in de 20, 5 kinderen, zwanger van de volgende of anders van plan snel zwanger te worden (haar eigen woorden) waar alle kinderen al weg waren gehaald. En toch hield ze stug vol dat 'het nu anders was' en ze zei letterlijk dat ze door zou gaan tot ze er 1 mocht houden..... Ondanks verslaving, dakloos zijn, schulden, en een verstandelijke beperking valt daar níets tegen te doen.
"Iedereen verdient een tweede kans. Ze hadden gelijk toen ze mijn vorige kinderen afpakten omdat ik ze verwaarloosde, maar ik ben nu veranderd. Ik ben kalmer geworden", zweert Winters in The Sun..
De vrouw was al een groot deel van haar leven zwanger, maar mocht geen enkele van haar dertien kinderen houden. En dat is maar goed ook vindt haar zus. Volgens haar zou het beter zijn als ze gesteriliseerd wordt. Winters zelf vindt dat onzin. De vrouw die als kind zelf in een instelling verbleef, vindt dat ze een tweede kans verdient en ze beschuldigt sociale werkers ervan dat ze niets ondernemen om haar droom te realiseren: een gezinsleven met haar partner, Tony Housden.
'Kotsmisselijk'
"Ze wist dat haar baby's elke keer afgenomen werden en toch bleef ze maar zwanger worden. Toen ik haar vroeg waarom ze het deed, antwoordde ze dat het haar geen bal kon schelen. De overheid zou toch voor haar kinderen zorgen", aldus zus Louise Walls. "Ze heeft me gezegd dat ze alleen wil stoppen met kinderen maken als ze haar baby's mag houden. Haar houding en gedrag maken me kotsmisselijk", besluit ze.
Ik ben écht tegen het zomaar steriliseren van mensen, maar dit moet toch ook niet kunnen?
Heb het zelf in een werksituatie ook eens gezien, maar dan in Nederland. Meisje van in de 20, 5 kinderen, zwanger van de volgende of anders van plan snel zwanger te worden (haar eigen woorden) waar alle kinderen al weg waren gehaald. En toch hield ze stug vol dat 'het nu anders was' en ze zei letterlijk dat ze door zou gaan tot ze er 1 mocht houden..... Ondanks verslaving, dakloos zijn, schulden, en een verstandelijke beperking valt daar níets tegen te doen.
donderdag 30 juli 2009 om 16:04
Ik kan me die documentaire ook nog goed herinneren. Mijn hemel, die man ging gewoon naar de kroeg op een pakkie sjag te halen en liet zijn baby gewoon op de bank liggen, met alle nare gevolgen die er van zouden kunnen komen. Daar dacht hij geen seconde over na. En in de rechtszaal riep hij zoiets van : "ik blijf doorfokken tot ik er 1 mag houden". Het woord doorfokken kan ook dichterlijke vrijheid van ondergetekende zijn , dat weet ik niet precies meer. Maar echt schokkend!! Meteen steriliseren zo'n stel!
donderdag 30 juli 2009 om 16:09
Ik heb nu het hele bericht gelezen
Ik dacht dat het zo was dat zij een gezin had met dertien kinderen, en dat het op een gegeven moment finaal mis is gegaan. Dat haar kinderen toen uit huis zijn geplaatst.
Maar blijkbaar is het dus zo, dat na elke baby dat kind uuit huis werd gehaald lees ik nu.
In dat geval ben ik voor gedwongen sterilisatie.
Ik dacht dat het zo was dat zij een gezin had met dertien kinderen, en dat het op een gegeven moment finaal mis is gegaan. Dat haar kinderen toen uit huis zijn geplaatst.
Maar blijkbaar is het dus zo, dat na elke baby dat kind uuit huis werd gehaald lees ik nu.
In dat geval ben ik voor gedwongen sterilisatie.
donderdag 30 juli 2009 om 16:11
quote:Thyra schreef op 30 juli 2009 @ 15:14:
[...]
Echt spannend is het niet he? Had ik ook niet verwacht hoor, lijkt me duidelijk dat niemand zegt 'he, maar misschien gaat de 14e wél goed'. Maar wou het toch even kwijt
Maar misschien gaat het met de 14e wel goed?
Neehoor, even serieus. er is hier een machtsspel aan de gang. En die vrouw begeleiden, misschien zou dat een idee zijn? Als ze daarvoor openstaat tenminste.
[...]
Echt spannend is het niet he? Had ik ook niet verwacht hoor, lijkt me duidelijk dat niemand zegt 'he, maar misschien gaat de 14e wél goed'. Maar wou het toch even kwijt
Maar misschien gaat het met de 14e wel goed?
Neehoor, even serieus. er is hier een machtsspel aan de gang. En die vrouw begeleiden, misschien zou dat een idee zijn? Als ze daarvoor openstaat tenminste.
donderdag 30 juli 2009 om 16:12
Wat mij betreft is verplichte sterilisatie een stap te ver. Een pedofiel die gecastreerd wordt, heeft iets strafbaars gedaan. Deze vrouw is zeker weten ongeschikt voor het moederschap, maar om haar zonder wettelijke basis haar voortplantingsrecht af te nemen, wat feitelijk neer komt op een verminking, dat kan niet vind ik. Verplicht prikpillen, of een spiraaltje wel, maar het onomkeerbare van sterilisatie vind ik te ver gaan. Stel dat een vrouw aan haar problemen gaat werken en ze overwint - dan zou de sterilisatie achteraf onterecht zijn, maar niet te herroepen. Een spiraaltje kan er altijd weer uit. Ik ben niet zo naief dat ik denk dat deze dame nog te redden valt, maar er zijn natuurlijk altijd gevallen denkbaar dat iemand na tien jaar -against the odds- een goede moeder wordt. Zie daarom niet in wat er mis is met een semi-permanente oplossing, mede omdat de wettelijke basis voor sterilisatie volgens mij niet te creeren valt.
donderdag 30 juli 2009 om 16:13
quote:doggie75 schreef op 30 juli 2009 @ 16:08:
[...]
Nee dat was een andere documentaire, die ging specifiek over kinderen.
Oke. Ik herinner me nog een opmerking van één van die kinderen die op de Hondsberg zat en weer naar huis ging ( of een weekendje thuis, dat kan ook), dat de cameraploeg kwam filmen om te kijken hoe het ging. Ze waren net aan het eten en de moeder zei: 'Ja, we doen lekker makkelijk, we eten een keertje patat'. En dat dat kind toen zei: 'Maar mama, we eten toch altíjd patat!'.
Zielig. Verwaarlozing.
[...]
Nee dat was een andere documentaire, die ging specifiek over kinderen.
Oke. Ik herinner me nog een opmerking van één van die kinderen die op de Hondsberg zat en weer naar huis ging ( of een weekendje thuis, dat kan ook), dat de cameraploeg kwam filmen om te kijken hoe het ging. Ze waren net aan het eten en de moeder zei: 'Ja, we doen lekker makkelijk, we eten een keertje patat'. En dat dat kind toen zei: 'Maar mama, we eten toch altíjd patat!'.
Zielig. Verwaarlozing.
donderdag 30 juli 2009 om 16:19
quote:shining schreef op 30 juli 2009 @ 16:13:
[...]
Oke. Ik herinner me nog een opmerking van één van die kinderen die op de Hondsberg zat en weer naar huis ging ( of een weekendje thuis, dat kan ook), dat de cameraploeg kwam filmen om te kijken hoe het ging. Ze waren net aan het eten en de moeder zei: 'Ja, we doen lekker makkelijk, we eten een keertje patat'. En dat dat kind toen zei: 'Maar mama, we eten toch altíjd patat!'.
Zielig. Verwaarlozing.
De kinderen van de Hondsberg herinner ik me ook nog goed, en ik was toen een jaar of 13, 14? Treurig was dat inderdaad, heeft toen al enorm veel indruk op me gemaakt.
Ik ben aan het kijken of ik die andere docu terug kan vinden.
[...]
Oke. Ik herinner me nog een opmerking van één van die kinderen die op de Hondsberg zat en weer naar huis ging ( of een weekendje thuis, dat kan ook), dat de cameraploeg kwam filmen om te kijken hoe het ging. Ze waren net aan het eten en de moeder zei: 'Ja, we doen lekker makkelijk, we eten een keertje patat'. En dat dat kind toen zei: 'Maar mama, we eten toch altíjd patat!'.
Zielig. Verwaarlozing.
De kinderen van de Hondsberg herinner ik me ook nog goed, en ik was toen een jaar of 13, 14? Treurig was dat inderdaad, heeft toen al enorm veel indruk op me gemaakt.
Ik ben aan het kijken of ik die andere docu terug kan vinden.
donderdag 30 juli 2009 om 16:20
quote:Bianca40 schreef op 30 juli 2009 @ 16:11:
[...]
Maar misschien gaat het met de 14e wel goed?
Neehoor, even serieus. er is hier een machtsspel aan de gang. En die vrouw begeleiden, misschien zou dat een idee zijn? Als ze daarvoor openstaat tenminste.
Begeleiden is niet altijd een optie, in dit soort gevallen zou er 24/7 iemand bij moeten zijn. Dat zijn 3 fulltimers + vervanging. En dat wordt natuurlijk onbetaalbaar.
Bovendien denk ik dat dan een verkeerd signaal wordt afgegeven. Namelijk dat dergelijke gezinnen, als ze maar lang genoeg doorgaan, uiteindelijk hun zin wel krijgen.
[...]
Maar misschien gaat het met de 14e wel goed?
Neehoor, even serieus. er is hier een machtsspel aan de gang. En die vrouw begeleiden, misschien zou dat een idee zijn? Als ze daarvoor openstaat tenminste.
Begeleiden is niet altijd een optie, in dit soort gevallen zou er 24/7 iemand bij moeten zijn. Dat zijn 3 fulltimers + vervanging. En dat wordt natuurlijk onbetaalbaar.
Bovendien denk ik dat dan een verkeerd signaal wordt afgegeven. Namelijk dat dergelijke gezinnen, als ze maar lang genoeg doorgaan, uiteindelijk hun zin wel krijgen.
donderdag 30 juli 2009 om 16:22
Shining, het geval wat ik aanhaalde, die twintiger met haar 6e kind op komst, die had een tijd begeleid gewoont. Toen er al 4 kinderen uit huis waren geplaatst, waar ze de ouderlijke macht ook al over kwijt was en die ze dus ook nooit meer terug zou kunnen krijgen, is haar een plaats aangeboden in een centrum waar ze bij uitzondering (want was voor iets heel anders) onder begeleiding zou kunnen wonen. Ze kreeg óveral hulp bij. Maar toch hebben ze dat kindje onder de meest nare omstandigheden (moeder dronken, kind dagen niet verschoond, enzovoorts) uit huis moeten plaatsen.
(ik pas hier en daar wat details aan hoor, zodat het niet herkenbaar wordt )
(ik pas hier en daar wat details aan hoor, zodat het niet herkenbaar wordt )
donderdag 30 juli 2009 om 16:24
@Thyra Dat doet me weer denken aan een documentaire over een meisje dat geloof ik uit Rotterdam kwam. Zat ook in een begeleid wonen traject voor jonge moeders, wilde graag haar situatie verbeteren maar deed er niets voor en mocht uiteindelijk haar kindje ook niet houden. Ze zat samen met dat kindje op een heel triest klein kamertje ergens...
donderdag 30 juli 2009 om 16:26
[quote]Yoels schreef op 30 juli 2009 @ 16:19:
[...]
De kinderen van de Hondsberg herinner ik me ook nog goed, en ik was toen een jaar of 13, 14? Treurig was dat inderdaad, heeft toen al enorm veel indruk op me gemaakt.
Ik ben aan het kijken of ik die andere docu terug kan vinden.[/quote]
Laat het even weten als je het vindt. Het was in ieder geval door een publieke omroep uitgezonden. Ik weet nog dat ik in die tijd niemand kende die hem had gezien en ik was er toen nogal vol van. Maar kon het er met niemand over hebben. Grappig dat er hier op het forum wel mensen naar hebben gekeken.
[...]
De kinderen van de Hondsberg herinner ik me ook nog goed, en ik was toen een jaar of 13, 14? Treurig was dat inderdaad, heeft toen al enorm veel indruk op me gemaakt.
Ik ben aan het kijken of ik die andere docu terug kan vinden.[/quote]
Laat het even weten als je het vindt. Het was in ieder geval door een publieke omroep uitgezonden. Ik weet nog dat ik in die tijd niemand kende die hem had gezien en ik was er toen nogal vol van. Maar kon het er met niemand over hebben. Grappig dat er hier op het forum wel mensen naar hebben gekeken.
donderdag 30 juli 2009 om 16:35
quote:Mlle_j schreef op 30 juli 2009 @ 16:12:
Wat mij betreft is verplichte sterilisatie een stap te ver. Een pedofiel die gecastreerd wordt, heeft iets strafbaars gedaan. Deze vrouw is zeker weten ongeschikt voor het moederschap, maar om haar zonder wettelijke basis haar voortplantingsrecht af te nemen, wat feitelijk neer komt op een verminking, dat kan niet vind ik. Verplicht prikpillen, of een spiraaltje wel, maar het onomkeerbare van sterilisatie vind ik te ver gaan. Stel dat een vrouw aan haar problemen gaat werken en ze overwint - dan zou de sterilisatie achteraf onterecht zijn, maar niet te herroepen. Een spiraaltje kan er altijd weer uit. Ik ben niet zo naief dat ik denk dat deze dame nog te redden valt, maar er zijn natuurlijk altijd gevallen denkbaar dat iemand na tien jaar -against the odds- een goede moeder wordt. Zie daarom niet in wat er mis is met een semi-permanente oplossing, mede omdat de wettelijke basis voor sterilisatie volgens mij niet te creeren valt.Dan stel ik voor dat als ze ooit haar problemen overwint ze voor die andere 14 gaat zorgen in plaats van nog meer kinderen maken. Dus ik ben voor gedwongen sterilisatie. Als ik niet kan rijden, akn ik mijn roze papiertje ook inleveren. Als je geen kinderen kunt opvoeden, lever dan je vruchtbaarheid maar in hoor.
Wat mij betreft is verplichte sterilisatie een stap te ver. Een pedofiel die gecastreerd wordt, heeft iets strafbaars gedaan. Deze vrouw is zeker weten ongeschikt voor het moederschap, maar om haar zonder wettelijke basis haar voortplantingsrecht af te nemen, wat feitelijk neer komt op een verminking, dat kan niet vind ik. Verplicht prikpillen, of een spiraaltje wel, maar het onomkeerbare van sterilisatie vind ik te ver gaan. Stel dat een vrouw aan haar problemen gaat werken en ze overwint - dan zou de sterilisatie achteraf onterecht zijn, maar niet te herroepen. Een spiraaltje kan er altijd weer uit. Ik ben niet zo naief dat ik denk dat deze dame nog te redden valt, maar er zijn natuurlijk altijd gevallen denkbaar dat iemand na tien jaar -against the odds- een goede moeder wordt. Zie daarom niet in wat er mis is met een semi-permanente oplossing, mede omdat de wettelijke basis voor sterilisatie volgens mij niet te creeren valt.Dan stel ik voor dat als ze ooit haar problemen overwint ze voor die andere 14 gaat zorgen in plaats van nog meer kinderen maken. Dus ik ben voor gedwongen sterilisatie. Als ik niet kan rijden, akn ik mijn roze papiertje ook inleveren. Als je geen kinderen kunt opvoeden, lever dan je vruchtbaarheid maar in hoor.
donderdag 30 juli 2009 om 16:36
quote:nummerzoveel schreef op 30 juli 2009 @ 16:24:
@Thyra Dat doet me weer denken aan een documentaire over een meisje dat geloof ik uit Rotterdam kwam. Zat ook in een begeleid wonen traject voor jonge moeders, wilde graag haar situatie verbeteren maar deed er niets voor en mocht uiteindelijk haar kindje ook niet houden. Ze zat samen met dat kindje op een heel triest klein kamertje ergens...ook gezien, ook al zo ellendig. Kind lag te huilen en naast van die harde boxen. Drama
@Thyra Dat doet me weer denken aan een documentaire over een meisje dat geloof ik uit Rotterdam kwam. Zat ook in een begeleid wonen traject voor jonge moeders, wilde graag haar situatie verbeteren maar deed er niets voor en mocht uiteindelijk haar kindje ook niet houden. Ze zat samen met dat kindje op een heel triest klein kamertje ergens...ook gezien, ook al zo ellendig. Kind lag te huilen en naast van die harde boxen. Drama
donderdag 30 juli 2009 om 16:38
donderdag 30 juli 2009 om 16:39
quote:nummerzoveel schreef op 30 juli 2009 @ 16:24:
@Thyra Dat doet me weer denken aan een documentaire over een meisje dat geloof ik uit Rotterdam kwam. Zat ook in een begeleid wonen traject voor jonge moeders, wilde graag haar situatie verbeteren maar deed er niets voor en mocht uiteindelijk haar kindje ook niet houden. Ze zat samen met dat kindje op een heel triest klein kamertje ergens...Ja die heb ik ook gezien. Heb me altijd afgevraagd hoe dat verder is gegaan.
@Thyra Dat doet me weer denken aan een documentaire over een meisje dat geloof ik uit Rotterdam kwam. Zat ook in een begeleid wonen traject voor jonge moeders, wilde graag haar situatie verbeteren maar deed er niets voor en mocht uiteindelijk haar kindje ook niet houden. Ze zat samen met dat kindje op een heel triest klein kamertje ergens...Ja die heb ik ook gezien. Heb me altijd afgevraagd hoe dat verder is gegaan.
donderdag 30 juli 2009 om 16:58
Ik ben in zulke situaties ook voor gedwongen anti-conceptie.
Ben erg nieuwsgierig of die documentaire nog te vinden is!
Podium
7 maart 2007
door Jan Janssens
Jeugdzorg / Gedwongen sterilisatie is onuitvoerbaar (opinie)
Het afdwingen van sterilisatie bij ongeschikte ouders is ethisch dubieus maar ook praktisch moeilijk uitvoerbaar. Het alternatief is uithuisplaatsing direct na de geboorte.
’Idiote ouders zou het verboden moeten worden kinderen te krijgen’. Die uitspraak deed Hans Nieukerke vorig jaar december in het Algemeen Dagblad. Nieukerke is niet de eerste de beste: hij is voorzitter van de MOgroep, de brancheorganisatie van jeugdzorginstellingen. Zijn stellingname past naadloos in een opinieklimaat dat de laatste jaren steeds verder opschuift in de richting van het verbieden van ouderschap voor sommige mensen.
Zijn idee is bij velen in het verkeerde keelgat geschoten, getuige talloze discussies op verschillende internetforums. Er is geschreven over het moreel verwerpelijke karakter ervan. Er werden discussies opgerakeld over eugenetica en nazi-Duitsland. Er is verwezen naar de Verklaring van de Rechten van de Mens, waarin staat dat iedereen recht heeft op onschendbaarheid van zijn persoon en mannen en vrouwen het recht hebben te huwen en een gezin te stichten. Maar afgezien van deze morele en principiële argumenten, stuit Nieukerkes standpunt ook op de weerbarstige praktijk: gedwongen sterilisatie is onuitvoerbaar. Bovendien is er mijns inziens een meer aanvaardbaar alternatief.
Eerst de uitvoerbaarheid. De centrale vraag daarbij is wie er op basis van welke gegevens gaat bepalen welke ouders verboden moet worden kinderen te krijgen. De psychiater? Dat is immers bij uitstek degene die kan bepalen hoe ’idioot’ een ouder is. Of een commissie van vijf of zeven deskundigen, bestaande uit een psychiater, een orthopedagoog, een jurist, een maatschappelijk werker en een klinisch psycholoog?
Maar bij wie je de verantwoordelijkheid ook neerlegt, diegenen staan vervolgens voor een onmogelijke taak. Voor welke ’idiote’ ouders moet gelden dat zij geen kinderen meer mogen krijgen? Wat maakt iemand tot incapabele ouder? Als je verslaafd bent aan drugs en/of alcohol? Depressief bent of last hebt van een borderlinesyndroom? Als je relatieproblemen hebt? Of als je workaholic bent? Waar ligt met andere woorden de grens?
Daarover laten voorstanders van kinderverboden zich niet concreet uit. Logisch, want de grens is volgens mij niet te trekken. En dan is er ook nog de vraag wie die gedwongen sterilisatie gaat uitvoeren. Dat is geen taak voor hulpverleners of orthopedagogen, maar voor artsen. Maar welke arts leent zich daarvoor? Zelfs gedwongen medicatie gaat menige arts te ver en lijkt ook in te gaan tegen de eed die bij het artsexamen wordt afgelegd.
Ook ik ben ervan overtuigd dat er een aantal ouders voorlopig beter niet aan een (nieuw) kind kunnen beginnen. Ik wil dat echter niet afdwingen door een wettelijke regeling van gedwongen sterilisatie want er is een alternatief. Aan ouders die met een opeenstapeling van problemen kampen – geldnood, relatieproblemen, verslaving, psychische instabiliteit enzovoorts – moet voorafgaand aan of tijdens de zwangerschap duidelijk gemaakt worden wat de consequenties zijn als zij zich niet houden aan het dringende advies voorlopig van (verdere) kinderen af te zien.
Is het kind eenmaal toch geboren, dan moet het belang van het kind centraal staan en dat betekent bij ongewijzigde omstandigheden dat het kind onmiddellijk na geboorte onder toezicht wordt gesteld en de ouders uit de ouderlijke macht ontheven worden. In de discussies naar aanleiding van Nieukerkes uitspraken is de vraag opgekomen of zo’n onmiddellijke ondertoezichtstelling realiseerbaar is als het kind nog niet geboren is.
De praktijk leert dat dat kan. Een medewerkster van de Raad voor de Kinderbescherming in Arnhem is er onlangs in geslaagd om een kind direct na de geboorte uit huis te plaatsen. Feit is dat er te weinig van deze mogelijkheid gebruik wordt gemaakt.
Een dergelijke maatregel houdt in dat ouderschap ontkoppeld wordt van opvoederschap. Vaak zal de uithuisplaatsing op zo jonge leeftijd een plaatsing in een pleeggezin zijn. Dat impliceert dat de biologische ouders na verloop van tijd het recht op opvoeden weer kunnen opeisen. Ook dat moet, waar gewenst, voorkomen kunnen worden.
Omdat het Burgerlijk Wetboek uitgaat van het principe dat de natuurlijke ouders voor hun kind zorgen, worden die ouders vaak door de rechter in het gelijk gesteld. Rechters zouden in de toekomst meer naar het belang van het kind en diens jarenlange ontwikkeling in het pleegezin moeten kijken. Op dit punt zou de wet dus aangepast moeten worden. Is het immers vaak niet beter in geval van positieve veranderingen in de leefomstandigheden van de biologische ouders de omgangsregeling te verruimen en het opvoederschap bij de pleegouders te laten?
Het gaat er dus niet om of we mensen moeten verbieden kinderen te krijgen. Het gaat erom de groep mensen die aantoonbaar ongeschikt is, het opvoederschap onmiddellijk en waar gewenst permanent te ontnemen.
Jan Janssens is hoogleraar Gezin en Gedrag aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Dit is een bewerking van zijn bijdrage aan het debat ’Jeugdzorg: dweilen met de kraan open?’ onlangs gevoerd in LUX in Nijmegen.
© Trouw 2009, op dit artikel rust copyright.
Ben erg nieuwsgierig of die documentaire nog te vinden is!
Podium
7 maart 2007
door Jan Janssens
Jeugdzorg / Gedwongen sterilisatie is onuitvoerbaar (opinie)
Het afdwingen van sterilisatie bij ongeschikte ouders is ethisch dubieus maar ook praktisch moeilijk uitvoerbaar. Het alternatief is uithuisplaatsing direct na de geboorte.
’Idiote ouders zou het verboden moeten worden kinderen te krijgen’. Die uitspraak deed Hans Nieukerke vorig jaar december in het Algemeen Dagblad. Nieukerke is niet de eerste de beste: hij is voorzitter van de MOgroep, de brancheorganisatie van jeugdzorginstellingen. Zijn stellingname past naadloos in een opinieklimaat dat de laatste jaren steeds verder opschuift in de richting van het verbieden van ouderschap voor sommige mensen.
Zijn idee is bij velen in het verkeerde keelgat geschoten, getuige talloze discussies op verschillende internetforums. Er is geschreven over het moreel verwerpelijke karakter ervan. Er werden discussies opgerakeld over eugenetica en nazi-Duitsland. Er is verwezen naar de Verklaring van de Rechten van de Mens, waarin staat dat iedereen recht heeft op onschendbaarheid van zijn persoon en mannen en vrouwen het recht hebben te huwen en een gezin te stichten. Maar afgezien van deze morele en principiële argumenten, stuit Nieukerkes standpunt ook op de weerbarstige praktijk: gedwongen sterilisatie is onuitvoerbaar. Bovendien is er mijns inziens een meer aanvaardbaar alternatief.
Eerst de uitvoerbaarheid. De centrale vraag daarbij is wie er op basis van welke gegevens gaat bepalen welke ouders verboden moet worden kinderen te krijgen. De psychiater? Dat is immers bij uitstek degene die kan bepalen hoe ’idioot’ een ouder is. Of een commissie van vijf of zeven deskundigen, bestaande uit een psychiater, een orthopedagoog, een jurist, een maatschappelijk werker en een klinisch psycholoog?
Maar bij wie je de verantwoordelijkheid ook neerlegt, diegenen staan vervolgens voor een onmogelijke taak. Voor welke ’idiote’ ouders moet gelden dat zij geen kinderen meer mogen krijgen? Wat maakt iemand tot incapabele ouder? Als je verslaafd bent aan drugs en/of alcohol? Depressief bent of last hebt van een borderlinesyndroom? Als je relatieproblemen hebt? Of als je workaholic bent? Waar ligt met andere woorden de grens?
Daarover laten voorstanders van kinderverboden zich niet concreet uit. Logisch, want de grens is volgens mij niet te trekken. En dan is er ook nog de vraag wie die gedwongen sterilisatie gaat uitvoeren. Dat is geen taak voor hulpverleners of orthopedagogen, maar voor artsen. Maar welke arts leent zich daarvoor? Zelfs gedwongen medicatie gaat menige arts te ver en lijkt ook in te gaan tegen de eed die bij het artsexamen wordt afgelegd.
Ook ik ben ervan overtuigd dat er een aantal ouders voorlopig beter niet aan een (nieuw) kind kunnen beginnen. Ik wil dat echter niet afdwingen door een wettelijke regeling van gedwongen sterilisatie want er is een alternatief. Aan ouders die met een opeenstapeling van problemen kampen – geldnood, relatieproblemen, verslaving, psychische instabiliteit enzovoorts – moet voorafgaand aan of tijdens de zwangerschap duidelijk gemaakt worden wat de consequenties zijn als zij zich niet houden aan het dringende advies voorlopig van (verdere) kinderen af te zien.
Is het kind eenmaal toch geboren, dan moet het belang van het kind centraal staan en dat betekent bij ongewijzigde omstandigheden dat het kind onmiddellijk na geboorte onder toezicht wordt gesteld en de ouders uit de ouderlijke macht ontheven worden. In de discussies naar aanleiding van Nieukerkes uitspraken is de vraag opgekomen of zo’n onmiddellijke ondertoezichtstelling realiseerbaar is als het kind nog niet geboren is.
De praktijk leert dat dat kan. Een medewerkster van de Raad voor de Kinderbescherming in Arnhem is er onlangs in geslaagd om een kind direct na de geboorte uit huis te plaatsen. Feit is dat er te weinig van deze mogelijkheid gebruik wordt gemaakt.
Een dergelijke maatregel houdt in dat ouderschap ontkoppeld wordt van opvoederschap. Vaak zal de uithuisplaatsing op zo jonge leeftijd een plaatsing in een pleeggezin zijn. Dat impliceert dat de biologische ouders na verloop van tijd het recht op opvoeden weer kunnen opeisen. Ook dat moet, waar gewenst, voorkomen kunnen worden.
Omdat het Burgerlijk Wetboek uitgaat van het principe dat de natuurlijke ouders voor hun kind zorgen, worden die ouders vaak door de rechter in het gelijk gesteld. Rechters zouden in de toekomst meer naar het belang van het kind en diens jarenlange ontwikkeling in het pleegezin moeten kijken. Op dit punt zou de wet dus aangepast moeten worden. Is het immers vaak niet beter in geval van positieve veranderingen in de leefomstandigheden van de biologische ouders de omgangsregeling te verruimen en het opvoederschap bij de pleegouders te laten?
Het gaat er dus niet om of we mensen moeten verbieden kinderen te krijgen. Het gaat erom de groep mensen die aantoonbaar ongeschikt is, het opvoederschap onmiddellijk en waar gewenst permanent te ontnemen.
Jan Janssens is hoogleraar Gezin en Gedrag aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Dit is een bewerking van zijn bijdrage aan het debat ’Jeugdzorg: dweilen met de kraan open?’ onlangs gevoerd in LUX in Nijmegen.
© Trouw 2009, op dit artikel rust copyright.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
donderdag 30 juli 2009 om 17:14
Een paar weken geleden ging 'Spraakmakende zaken' over baby Hendrikus.
Marjo van Dijken zat er ook, die wil een wetsvoorstel doen dat ouders bij gebleken ongeschiktheid verplichte anticonceptie opgelegd kan worden voor een bepaalde periode. Zodra een kind uit huis geplaatst moet worden start dit, en duurt tot ze bewezen hebben de boel weer voldoende op rails te hebben. Als het kind terug naar huis geplaatst kan worden vervalt de maatregel. Dan mag er eventueel een tweede (of derde of vierde) kind komen. Zijn ze niet bij machte hun kind op te voeden blijft de maatregel van kracht.
Lijkt mij een zuiverder manier van doen dan gedwongen sterilisatie.
Marjo van Dijken zat er ook, die wil een wetsvoorstel doen dat ouders bij gebleken ongeschiktheid verplichte anticonceptie opgelegd kan worden voor een bepaalde periode. Zodra een kind uit huis geplaatst moet worden start dit, en duurt tot ze bewezen hebben de boel weer voldoende op rails te hebben. Als het kind terug naar huis geplaatst kan worden vervalt de maatregel. Dan mag er eventueel een tweede (of derde of vierde) kind komen. Zijn ze niet bij machte hun kind op te voeden blijft de maatregel van kracht.
Lijkt mij een zuiverder manier van doen dan gedwongen sterilisatie.
donderdag 30 juli 2009 om 17:33
quote:HotCherryPoptart schreef op 30 juli 2009 @ 16:35:
[...]
Dan stel ik voor dat als ze ooit haar problemen overwint ze voor die andere 14 gaat zorgen in plaats van nog meer kinderen maken. Dus ik ben voor gedwongen sterilisatie. Als ik niet kan rijden, akn ik mijn roze papiertje ook inleveren. Als je geen kinderen kunt opvoeden, lever dan je vruchtbaarheid maar in hoor.In de situatie van de 14 kinderen vind ik dat je gelijk hebt. Maar in andere gevallen vind dat te kort door de bocht. Het is niet altijd in het belang van de kinderen dat ze terug gaan naar de eigen moeder als ze hun hele leven in een ander gezin hebben doorgebracht. (En de vergelijking gaat ook mank, want bij een rijbewijs kun je in de herkansing).
[...]
Dan stel ik voor dat als ze ooit haar problemen overwint ze voor die andere 14 gaat zorgen in plaats van nog meer kinderen maken. Dus ik ben voor gedwongen sterilisatie. Als ik niet kan rijden, akn ik mijn roze papiertje ook inleveren. Als je geen kinderen kunt opvoeden, lever dan je vruchtbaarheid maar in hoor.In de situatie van de 14 kinderen vind ik dat je gelijk hebt. Maar in andere gevallen vind dat te kort door de bocht. Het is niet altijd in het belang van de kinderen dat ze terug gaan naar de eigen moeder als ze hun hele leven in een ander gezin hebben doorgebracht. (En de vergelijking gaat ook mank, want bij een rijbewijs kun je in de herkansing).
donderdag 30 juli 2009 om 17:53
Star die The Sun aanhaalt? De wonderen zijn de wereld nog niet uit
Citaat uit The Sun: Several of her children were born with disabilities.
Als je die foto's bekijkt dan denk je toch meteen: incest, zwakbegaafd, geschift?
Anyways, om Thyra haar discussie te geven: op zich garandeert het voorgaande niets over wat er in de toekomst zal gebeuren. Natuurlijk kun je een prognose maken en die zal vaak juist blijken te zijn, maar ik heb onwaarschijnlijke terugkeren gezien van sporters of mensen die opgegeven waren, dus het kan. In potentie. Ik geloof er natuurlijk niks van.
Wat me intrigeert: hoe komt zo'n vrouw zo vruchtbaar? Duidelijk niet goed snik, had de natuur daar zelf niet even voor kunnen zorgen?
Citaat uit The Sun: Several of her children were born with disabilities.
Als je die foto's bekijkt dan denk je toch meteen: incest, zwakbegaafd, geschift?
Anyways, om Thyra haar discussie te geven: op zich garandeert het voorgaande niets over wat er in de toekomst zal gebeuren. Natuurlijk kun je een prognose maken en die zal vaak juist blijken te zijn, maar ik heb onwaarschijnlijke terugkeren gezien van sporters of mensen die opgegeven waren, dus het kan. In potentie. Ik geloof er natuurlijk niks van.
Wat me intrigeert: hoe komt zo'n vrouw zo vruchtbaar? Duidelijk niet goed snik, had de natuur daar zelf niet even voor kunnen zorgen?
