Kinderen
alle pijlers
net getest en zwanger maar geen relatie, wat nu?
maandag 29 december 2008 om 10:43
Hoi,
Ik heb gisteren een test gedaan en blijk zwanger te zijn. Ga sinds anderhalve maand met iemand om, zelf zou ik het nog geen relatie noemen. Moet nu dus de keuze maken of ik het ga houden. Zou hier graag praten met meiden in dezelfde situatie.
Ik ben 36 jaar, ben sinds anderhalf jaar single. In mijn vorige relatie waren we bezig met kinderen maar daardoor liep het eigenlijk stuk. Tot mijn 32 heb ik nooit kinderen gewild en op het moment dat ik ze wel wilde ging mijn relatie uit en nu dus ineens zwanger, zonder vaste partner. Wie herkent de situatie of zit in het zelfde schuitje. Moet ik deze zwangerschap als kadootje zien, moet ik het weg laten halen en daarmee de kans lopen nooit een kind te krijgen want de kans dat ik op korte termijn wel een vaste relatie krijg en daarin zwanger raak is naar mijn idee ook heel klein?
Help. Mijn wereld staat op de kop!!!!!!!!
Ik heb gisteren een test gedaan en blijk zwanger te zijn. Ga sinds anderhalve maand met iemand om, zelf zou ik het nog geen relatie noemen. Moet nu dus de keuze maken of ik het ga houden. Zou hier graag praten met meiden in dezelfde situatie.
Ik ben 36 jaar, ben sinds anderhalf jaar single. In mijn vorige relatie waren we bezig met kinderen maar daardoor liep het eigenlijk stuk. Tot mijn 32 heb ik nooit kinderen gewild en op het moment dat ik ze wel wilde ging mijn relatie uit en nu dus ineens zwanger, zonder vaste partner. Wie herkent de situatie of zit in het zelfde schuitje. Moet ik deze zwangerschap als kadootje zien, moet ik het weg laten halen en daarmee de kans lopen nooit een kind te krijgen want de kans dat ik op korte termijn wel een vaste relatie krijg en daarin zwanger raak is naar mijn idee ook heel klein?
Help. Mijn wereld staat op de kop!!!!!!!!
maandag 29 december 2008 om 11:50
de vader heeft niets te zeggen hoor. honderd procent jouw keuze!
jij beslist, hij mag dan zelluf weten wat hij met jouw besluit doet.
enneh...soa testje doen dan maar?
Vind dat je je wel erg onverantwoordelijk gedraagt met iemand die je nauwelijks kent, sorry hoor.
Je OP klinkt mij in de oren alsof je gewoon erg graag een kindje, dit kindje, wilt hebben. Waar een wil is, is een weg, laat het stof even neerdwarrelen en dan wordt het doorpakken om alles te regelen met paps, werk, inkomen etc.
jij beslist, hij mag dan zelluf weten wat hij met jouw besluit doet.
enneh...soa testje doen dan maar?
Vind dat je je wel erg onverantwoordelijk gedraagt met iemand die je nauwelijks kent, sorry hoor.
Je OP klinkt mij in de oren alsof je gewoon erg graag een kindje, dit kindje, wilt hebben. Waar een wil is, is een weg, laat het stof even neerdwarrelen en dan wordt het doorpakken om alles te regelen met paps, werk, inkomen etc.
maandag 29 december 2008 om 11:50
Tja moeilijke beslissing. Ik denk dat je niet alleen emotioneel moet denken maar ook rationeel. Kun je het kindje een veilig thuis bieden? Zowel emotioneel als financieel? Heb je wellicht hulp van familie? Heb je een werk waar de combi ook mee kan? Sta je zelf sterk genoeg in je schoenen om in je eentje een kindje op te voeden?
Zeker geen lichte beslissing waarin je alles mee moet nemen. Bijv ook het feit dat indien je een kindje hebt dat het lastiger is om een nieuwe relatie aan te gaan (weet je nooit zeker natuurlijk, maar het kan), wil je dat de biologische vader invloed heeft? Wil je die man in je leven? Wil je hem zeggenschap geven over de opvoeding? Wil je het uberhaupt vertellen?
Ik zou eens gaan praten met alleenstaande moeders én met mensen die wel een abortus hebben gehad of met de psycholoog van een dergelijke abortus kliniek. Met een leeftijd van 36 jaar vind ik het grote onzin dat je geen abortus mag plegen, maar het is wel zo dat de "natuurlijke" grens dat het straks allemaal wellicht niet zo makkelijk meer gaat, of wellicht helemaal niet meer, meer in zicht komt.
Zoek dus mensen in je directe omgeving waarmee je kan praten over al je twijfels. Schrijf ze desnoods eens op, schrijf ook alle vragen die je hebt op zodat je straks niks vergeet.
Ik wens je in ieder geval veel succes bij de ontzettend moeilijke beslissing.
Zeker geen lichte beslissing waarin je alles mee moet nemen. Bijv ook het feit dat indien je een kindje hebt dat het lastiger is om een nieuwe relatie aan te gaan (weet je nooit zeker natuurlijk, maar het kan), wil je dat de biologische vader invloed heeft? Wil je die man in je leven? Wil je hem zeggenschap geven over de opvoeding? Wil je het uberhaupt vertellen?
Ik zou eens gaan praten met alleenstaande moeders én met mensen die wel een abortus hebben gehad of met de psycholoog van een dergelijke abortus kliniek. Met een leeftijd van 36 jaar vind ik het grote onzin dat je geen abortus mag plegen, maar het is wel zo dat de "natuurlijke" grens dat het straks allemaal wellicht niet zo makkelijk meer gaat, of wellicht helemaal niet meer, meer in zicht komt.
Zoek dus mensen in je directe omgeving waarmee je kan praten over al je twijfels. Schrijf ze desnoods eens op, schrijf ook alle vragen die je hebt op zodat je straks niks vergeet.
Ik wens je in ieder geval veel succes bij de ontzettend moeilijke beslissing.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
maandag 29 december 2008 om 11:51
quote:pascalle1972 schreef op 29 december 2008 @ 11:49:
Ik heb mijn "huidige relatie" er nog niet bij kunnen betrekken omdat ik hem na de test dus nog niet weer gezien heb. En natuurlijk ga ik het vertellen maar wil inderdaad eerst de beslissing nemen (die ik eigenlijk al wel gemaakt heb) dat ik het alleen ga doen omdat ik niet de verwachting wil hebben dat hij ook maar iets zal willen betekenen. Als dat wel zo is is het mooi meegenomen maar ik wil er nu maar even vanuit gaan dat dat niet het geval is.Dat lijkt mij de juiste instelling.
Ik heb mijn "huidige relatie" er nog niet bij kunnen betrekken omdat ik hem na de test dus nog niet weer gezien heb. En natuurlijk ga ik het vertellen maar wil inderdaad eerst de beslissing nemen (die ik eigenlijk al wel gemaakt heb) dat ik het alleen ga doen omdat ik niet de verwachting wil hebben dat hij ook maar iets zal willen betekenen. Als dat wel zo is is het mooi meegenomen maar ik wil er nu maar even vanuit gaan dat dat niet het geval is.Dat lijkt mij de juiste instelling.
maandag 29 december 2008 om 12:00
Ik vind ook dat het in principe vooral de keuze van de moeder is om te besluiten het kind te houden. Maar dat is ook puur gevoelsmatig. En mss is dat anders als je een lange, stabiele relatie hebt, maar die ervaring heb ik niet, dus vanaf die kant vind ik het lastig beoordelen.
Wil jij met hem een relatie? En wil je dat, omdat je toekomst in jullie ziet (dus verliefd op hem bent/gek op hem bent) of omdat je een vader voor je kind zoekt? En kun je dat dan aan: met iemand samenleven waar je niets voor voelt?
In theorie zou ik zeggen: basseer je keuze op je gevoel en of je het ook alleen zou willen (alleenstaande moeder zou willen/kunnen zijn.) Nou vind ik trouwens dat als je het wilt, dat het ook kan. Je zult in je eentje meer moeten regelen, alles komt op jouw schouders, maar als je dat wilt, dan kun je het ook regelen.
Wil jij met hem een relatie? En wil je dat, omdat je toekomst in jullie ziet (dus verliefd op hem bent/gek op hem bent) of omdat je een vader voor je kind zoekt? En kun je dat dan aan: met iemand samenleven waar je niets voor voelt?
In theorie zou ik zeggen: basseer je keuze op je gevoel en of je het ook alleen zou willen (alleenstaande moeder zou willen/kunnen zijn.) Nou vind ik trouwens dat als je het wilt, dat het ook kan. Je zult in je eentje meer moeten regelen, alles komt op jouw schouders, maar als je dat wilt, dan kun je het ook regelen.
maandag 29 december 2008 om 12:02
quote:Marianne1969 schreef op 29 december 2008 @ 12:00:
Ik vind ook dat het in principe vooral de keuze van de moeder is om te besluiten het kind te houden. Maar dat is ook puur gevoelsmatig. En mss is dat anders als je een lange, stabiele relatie hebt, maar die ervaring heb ik niet, dus vanaf die kant vind ik het lastig beoordelen.
het gaat niet om het embryo, maar om de fysieke integriteit van de moeder, die wordt ermee belast (zwangerschap en abortus zijn beide fysiek ingrijpende ervaringen)
de enige die ook maar iets te zeggen heeft daarover, ben jijzelf, de vader heeft nooit ook maar enig recht om mee te beslissen over abortus ja/nee.
Ik vind ook dat het in principe vooral de keuze van de moeder is om te besluiten het kind te houden. Maar dat is ook puur gevoelsmatig. En mss is dat anders als je een lange, stabiele relatie hebt, maar die ervaring heb ik niet, dus vanaf die kant vind ik het lastig beoordelen.
het gaat niet om het embryo, maar om de fysieke integriteit van de moeder, die wordt ermee belast (zwangerschap en abortus zijn beide fysiek ingrijpende ervaringen)
de enige die ook maar iets te zeggen heeft daarover, ben jijzelf, de vader heeft nooit ook maar enig recht om mee te beslissen over abortus ja/nee.
maandag 29 december 2008 om 12:07
quote:RosieRo schreef op 29 december 2008 @ 12:02:
[...]
het gaat niet om het embryo, maar om de fysieke integriteit van de moeder, die wordt ermee belast (zwangerschap en abortus zijn beide fysiek ingrijpende ervaringen)
de enige die ook maar iets te zeggen heeft daarover, ben jijzelf, de vader heeft nooit ook maar enig recht om mee te beslissen over abortus ja/nee.
Juridisch is dit tot vandaag de dag inderdaad juist. Maar toch klopt het niet met mijn gevoel. Ik vind dat als een van de twee het kind wil houden en alleen wil opvoeden, een abortus eigenlijk niet moreel te verantwoorden is en dat het ook de vader kan zijn die het kindje dan houdt. Alleen omdat hij niet zwanger is, verliest hij elke rechten om het leven van zijn kind te redden? Lijkt me niet juist. Dit is alleen mijn gevoel hoor, kan je geen juridische grond voor vinden tot nu toe.
Voor deze discussie lijkt me eerder een nieuw topic geschikt.
[...]
het gaat niet om het embryo, maar om de fysieke integriteit van de moeder, die wordt ermee belast (zwangerschap en abortus zijn beide fysiek ingrijpende ervaringen)
de enige die ook maar iets te zeggen heeft daarover, ben jijzelf, de vader heeft nooit ook maar enig recht om mee te beslissen over abortus ja/nee.
Juridisch is dit tot vandaag de dag inderdaad juist. Maar toch klopt het niet met mijn gevoel. Ik vind dat als een van de twee het kind wil houden en alleen wil opvoeden, een abortus eigenlijk niet moreel te verantwoorden is en dat het ook de vader kan zijn die het kindje dan houdt. Alleen omdat hij niet zwanger is, verliest hij elke rechten om het leven van zijn kind te redden? Lijkt me niet juist. Dit is alleen mijn gevoel hoor, kan je geen juridische grond voor vinden tot nu toe.
Voor deze discussie lijkt me eerder een nieuw topic geschikt.
maandag 29 december 2008 om 12:08
quote:Xander68 schreef op 29 december 2008 @ 11:44:
Het valt mij op TO haar huidige "relatie" nergens in betrokken wordt......bedenk wel dat hij ook wat te zeggen heeft!
Overleg dus met je huidige vriend, houden of niet....
Succes!Helaas pindakaas, zo werkt het dus niet. Hoe stel je dat je eigenlijk voor? Stel dat zij het absoluut niet ziet zitten om een kindje te krijgen. Moet ze het dan toch houden voor hem. Misschien is ie voor de geboorte al gevlogen. En andersom? Stel dat hij wil dat ze het laat aborteren? Moet ze dan voor hem haar gevoelens opzij zetten? Nee hoor sorry. Zij beslist wat ze met deze zwangerschap wil.
Het valt mij op TO haar huidige "relatie" nergens in betrokken wordt......bedenk wel dat hij ook wat te zeggen heeft!
Overleg dus met je huidige vriend, houden of niet....
Succes!Helaas pindakaas, zo werkt het dus niet. Hoe stel je dat je eigenlijk voor? Stel dat zij het absoluut niet ziet zitten om een kindje te krijgen. Moet ze het dan toch houden voor hem. Misschien is ie voor de geboorte al gevlogen. En andersom? Stel dat hij wil dat ze het laat aborteren? Moet ze dan voor hem haar gevoelens opzij zetten? Nee hoor sorry. Zij beslist wat ze met deze zwangerschap wil.
maandag 29 december 2008 om 12:10
Ik ben altijd beetje verbaasd dat de vader zo makkelijk van tafel wordt geveegd... Niet aanvallend bedoeld of zo hoor, echt puur verbaasd. Hij is toch ook verantwoordelijk? Wat als hij al een jarenlange kinderwens heeft en nooit iemand heeft gevonden? Of andere achtergrond. Een kind kan toch ook iets hebben aan de vader? Wie weet wil de vader het kind wel opvoeden of zo. Oké ik weet het, komt niet vaak voor, maar toch... Om als vader echt geen inspraak te hebben... Is hij dan echt zo onbelangrijk?
TO: dit is niet voor jou bedoeld hoor, meer als gewone verwondering... Ik wens je veel sterkte met alles wat er in je hoofd omgaat en gefeliciteerd met jouw cadeautje!!!
TO: dit is niet voor jou bedoeld hoor, meer als gewone verwondering... Ik wens je veel sterkte met alles wat er in je hoofd omgaat en gefeliciteerd met jouw cadeautje!!!
maandag 29 december 2008 om 12:11
quote:Zwieber schreef op 29 december 2008 @ 12:07:
[...]
Juridisch is dit tot vandaag de dag inderdaad juist. Maar toch klopt het niet met mijn gevoel. Ik vind dat als een van de twee het kind wil houden en alleen wil opvoeden, een abortus eigenlijk niet moreel te verantwoorden is en dat het ook de vader kan zijn die het kindje dan houdt. Alleen omdat hij niet zwanger is, verliest hij elke rechten om het leven van zijn kind te redden? Lijkt me niet juist. Dit is alleen mijn gevoel hoor, kan je geen juridische grond voor vinden tot nu toe.
Voor deze discussie lijkt me eerder een nieuw topic geschikt.
jeezus, dat meen je toch niet?
je mag toch een vrouw nooit verplichten een kind uit te broeden voor de vader? my god, echt niet!
Een vrouw heeft nou eenmaal haar lichaam meer nodig voor het krijgen van een kind dan de man, dat is een zware fysieke en emotionele belasting die echt 100% haar keuze moet zijn!
[...]
Juridisch is dit tot vandaag de dag inderdaad juist. Maar toch klopt het niet met mijn gevoel. Ik vind dat als een van de twee het kind wil houden en alleen wil opvoeden, een abortus eigenlijk niet moreel te verantwoorden is en dat het ook de vader kan zijn die het kindje dan houdt. Alleen omdat hij niet zwanger is, verliest hij elke rechten om het leven van zijn kind te redden? Lijkt me niet juist. Dit is alleen mijn gevoel hoor, kan je geen juridische grond voor vinden tot nu toe.
Voor deze discussie lijkt me eerder een nieuw topic geschikt.
jeezus, dat meen je toch niet?
je mag toch een vrouw nooit verplichten een kind uit te broeden voor de vader? my god, echt niet!
Een vrouw heeft nou eenmaal haar lichaam meer nodig voor het krijgen van een kind dan de man, dat is een zware fysieke en emotionele belasting die echt 100% haar keuze moet zijn!
maandag 29 december 2008 om 12:12
quote:Tijger32 schreef op 29 december 2008 @ 12:08:
[...]
Helaas pindakaas, zo werkt het dus niet. Hoe stel je dat je eigenlijk voor? Stel dat zij het absoluut niet ziet zitten om een kindje te krijgen. Moet ze het dan toch houden voor hem. Misschien is ie voor de geboorte al gevlogen. En andersom? Stel dat hij wil dat ze het laat aborteren? Moet ze dan voor hem haar gevoelens opzij zetten? Nee hoor sorry. Zij beslist wat ze met deze zwangerschap wil.Ik blijf erbij, als je als man wel het kindje zou willen en de vrouw niet, is het onacceptabel dat de arme wannabe vader het kind niet mag krijgen puur door een fysieke benadeling van de natuur! Hij is net zoveel vader als zij moeder. Als zij haar taak zou weigeren, waarom dwingt ze hem dan dat ook te doen? Negen maanden ongemak weegt er toch niet tegenop lijkt mij...
[...]
Helaas pindakaas, zo werkt het dus niet. Hoe stel je dat je eigenlijk voor? Stel dat zij het absoluut niet ziet zitten om een kindje te krijgen. Moet ze het dan toch houden voor hem. Misschien is ie voor de geboorte al gevlogen. En andersom? Stel dat hij wil dat ze het laat aborteren? Moet ze dan voor hem haar gevoelens opzij zetten? Nee hoor sorry. Zij beslist wat ze met deze zwangerschap wil.Ik blijf erbij, als je als man wel het kindje zou willen en de vrouw niet, is het onacceptabel dat de arme wannabe vader het kind niet mag krijgen puur door een fysieke benadeling van de natuur! Hij is net zoveel vader als zij moeder. Als zij haar taak zou weigeren, waarom dwingt ze hem dan dat ook te doen? Negen maanden ongemak weegt er toch niet tegenop lijkt mij...
maandag 29 december 2008 om 12:12
quote:Zwieber schreef op 29 december 2008 @ 12:07:
[...]
Juridisch is dit tot vandaag de dag inderdaad juist. Maar toch klopt het niet met mijn gevoel. Ik vind dat als een van de twee het kind wil houden en alleen wil opvoeden, een abortus eigenlijk niet moreel te verantwoorden is en dat het ook de vader kan zijn die het kindje dan houdt. Alleen omdat hij niet zwanger is, verliest hij elke rechten om het leven van zijn kind te redden? Lijkt me niet juist. Dit is alleen mijn gevoel hoor, kan je geen juridische grond voor vinden tot nu toe.
Voor deze discussie lijkt me eerder een nieuw topic geschikt.Als hij de zwangerschap zou kunnen overnemen heb je helemaal gelijk. Maar zij is degene die het kindje moet dragen. Laat je het dan contractueel vastleggen ofzo? Stel dat hij na een paar maanden een nieuwe relatie krijgt en zich bedenkt?
[...]
Juridisch is dit tot vandaag de dag inderdaad juist. Maar toch klopt het niet met mijn gevoel. Ik vind dat als een van de twee het kind wil houden en alleen wil opvoeden, een abortus eigenlijk niet moreel te verantwoorden is en dat het ook de vader kan zijn die het kindje dan houdt. Alleen omdat hij niet zwanger is, verliest hij elke rechten om het leven van zijn kind te redden? Lijkt me niet juist. Dit is alleen mijn gevoel hoor, kan je geen juridische grond voor vinden tot nu toe.
Voor deze discussie lijkt me eerder een nieuw topic geschikt.Als hij de zwangerschap zou kunnen overnemen heb je helemaal gelijk. Maar zij is degene die het kindje moet dragen. Laat je het dan contractueel vastleggen ofzo? Stel dat hij na een paar maanden een nieuwe relatie krijgt en zich bedenkt?
maandag 29 december 2008 om 12:13
quote:bridges6 schreef op 29 december 2008 @ 12:10:
Ik ben altijd beetje verbaasd dat de vader zo makkelijk van tafel wordt geveegd... Niet aanvallend bedoeld of zo hoor, echt puur verbaasd. Hij is toch ook verantwoordelijk? Wat als hij al een jarenlange kinderwens heeft en nooit iemand heeft gevonden? Of andere achtergrond. Een kind kan toch ook iets hebben aan de vader? Wie weet wil de vader het kind wel opvoeden of zo. Oké ik weet het, komt niet vaak voor, maar toch... Om als vader echt geen inspraak te hebben... Is hij dan echt zo onbelangrijk?
TO: dit is niet voor jou bedoeld hoor, meer als gewone verwondering... Ik wens je veel sterkte met alles wat er in je hoofd omgaat en gefeliciteerd met jouw cadeautje!!!als het gaat om JOUW lichaam en JOUW fysieke integriteit is de mening van ieder ander volstrekt, maar dan ook volstrekt irrelevant!
Ik ben altijd beetje verbaasd dat de vader zo makkelijk van tafel wordt geveegd... Niet aanvallend bedoeld of zo hoor, echt puur verbaasd. Hij is toch ook verantwoordelijk? Wat als hij al een jarenlange kinderwens heeft en nooit iemand heeft gevonden? Of andere achtergrond. Een kind kan toch ook iets hebben aan de vader? Wie weet wil de vader het kind wel opvoeden of zo. Oké ik weet het, komt niet vaak voor, maar toch... Om als vader echt geen inspraak te hebben... Is hij dan echt zo onbelangrijk?
TO: dit is niet voor jou bedoeld hoor, meer als gewone verwondering... Ik wens je veel sterkte met alles wat er in je hoofd omgaat en gefeliciteerd met jouw cadeautje!!!als het gaat om JOUW lichaam en JOUW fysieke integriteit is de mening van ieder ander volstrekt, maar dan ook volstrekt irrelevant!
maandag 29 december 2008 om 12:13
quote:RosieRo schreef op 29 december 2008 @ 12:11:
[...]
jeezus, dat meen je toch niet?
je mag toch een vrouw nooit verplichten een kind uit te broeden voor de vader? my god, echt niet!
Een vrouw heeft nou eenmaal haar lichaam meer nodig voor het krijgen van een kind dan de man, dat is een zware fysieke en emotionele belasting die echt 100% haar keuze moet zijn!En dus wordt het kind maar opzij gezet voor het fysieke ongemak van de moeder terwijl het hartstikke welkom zou zijn bij de vader????
[...]
jeezus, dat meen je toch niet?
je mag toch een vrouw nooit verplichten een kind uit te broeden voor de vader? my god, echt niet!
Een vrouw heeft nou eenmaal haar lichaam meer nodig voor het krijgen van een kind dan de man, dat is een zware fysieke en emotionele belasting die echt 100% haar keuze moet zijn!En dus wordt het kind maar opzij gezet voor het fysieke ongemak van de moeder terwijl het hartstikke welkom zou zijn bij de vader????
maandag 29 december 2008 om 12:15
quote:Zwieber schreef op 29 december 2008 @ 12:12:
[...]
Ik blijf erbij, als je als man wel het kindje zou willen en de vrouw niet, is het onacceptabel dat de arme wannabe vader het kind niet mag krijgen puur door een fysieke benadeling van de natuur! Hij is net zoveel vader als zij moeder. Als zij haar taak zou weigeren, waarom dwingt ze hem dan dat ook te doen? Negen maanden ongemak weegt er toch niet tegenop lijkt mij...
noujaaaa zeg!! hoe kan je het zeggen.
niemand is nog vader of moeder, we hebben het over een embryo hoor. En dat de vader het wil houden, vette pech, het is NIET zijn lichaam en iedereen is 100% de baas over zijn eigen lichaam!
negen maanden ongemak, please! Ik ben echt verbijsterd dit uit jouw toetsenbord te horen, je leek me altijd een heel redelijk persoon....
[...]
Ik blijf erbij, als je als man wel het kindje zou willen en de vrouw niet, is het onacceptabel dat de arme wannabe vader het kind niet mag krijgen puur door een fysieke benadeling van de natuur! Hij is net zoveel vader als zij moeder. Als zij haar taak zou weigeren, waarom dwingt ze hem dan dat ook te doen? Negen maanden ongemak weegt er toch niet tegenop lijkt mij...
noujaaaa zeg!! hoe kan je het zeggen.
niemand is nog vader of moeder, we hebben het over een embryo hoor. En dat de vader het wil houden, vette pech, het is NIET zijn lichaam en iedereen is 100% de baas over zijn eigen lichaam!
negen maanden ongemak, please! Ik ben echt verbijsterd dit uit jouw toetsenbord te horen, je leek me altijd een heel redelijk persoon....
maandag 29 december 2008 om 12:16
quote:Zwieber schreef op 29 december 2008 @ 12:13:
[...]
En dus wordt het kind maar opzij gezet voor het fysieke ongemak van de moeder terwijl het hartstikke welkom zou zijn bij de vader????fysieke ongemak!!?? het onvervreemdbare recht op fysieke integriteit! een kind dragen en baren is geen fysiek ongemak! Jeezus, ik word echt bijna kwaad nu!
[...]
En dus wordt het kind maar opzij gezet voor het fysieke ongemak van de moeder terwijl het hartstikke welkom zou zijn bij de vader????fysieke ongemak!!?? het onvervreemdbare recht op fysieke integriteit! een kind dragen en baren is geen fysiek ongemak! Jeezus, ik word echt bijna kwaad nu!
maandag 29 december 2008 om 12:21
Ik begrijp nooit waarom zoveel vrouwen zeggen dat dit een beslissing van TO is en dat de man in kwestie niets te vertellen heeft.
Ook al wil je dit kind zelf, je zadelt een man, wellicht ongewenst, met het vaderschap op! En zelfs al kan TO nu voor dit kind zorgen, wie zegt dat ze in de toekomst nooit een claim zal leggen op de vader? Of dat een instantie dat zal doen? Of het kind later zelf?
Ik vind het onverantwoordelijk om een kind te laten komen, als één van beide verwekkers dit niet wil.
Ook al wil je dit kind zelf, je zadelt een man, wellicht ongewenst, met het vaderschap op! En zelfs al kan TO nu voor dit kind zorgen, wie zegt dat ze in de toekomst nooit een claim zal leggen op de vader? Of dat een instantie dat zal doen? Of het kind later zelf?
Ik vind het onverantwoordelijk om een kind te laten komen, als één van beide verwekkers dit niet wil.
maandag 29 december 2008 om 12:26
quote:Pinksterbloempje schreef op 29 december 2008 @ 12:21:
Ik begrijp nooit waarom zoveel vrouwen zeggen dat dit een beslissing van TO is en dat de man in kwestie niets te vertellen heeft.
Ook al wil je dit kind zelf, je zadelt een man, wellicht ongewenst, met het vaderschap op! En zelfs al kan TO nu voor dit kind zorgen, wie zegt dat ze in de toekomst nooit een claim zal leggen op de vader? Of dat een instantie dat zal doen? Of het kind later zelf?
Ik vind het onverantwoordelijk om een kind te laten komen, als één van beide verwekkers dit niet wil.dan had pa hem er niet onbeschermd in moeten hangen willens en wetens, als hij niet wil dat er nageslacht van hem rondloopt. je kan iemand nevernooit dwingen tot abortus.
Ik begrijp nooit waarom zoveel vrouwen zeggen dat dit een beslissing van TO is en dat de man in kwestie niets te vertellen heeft.
Ook al wil je dit kind zelf, je zadelt een man, wellicht ongewenst, met het vaderschap op! En zelfs al kan TO nu voor dit kind zorgen, wie zegt dat ze in de toekomst nooit een claim zal leggen op de vader? Of dat een instantie dat zal doen? Of het kind later zelf?
Ik vind het onverantwoordelijk om een kind te laten komen, als één van beide verwekkers dit niet wil.dan had pa hem er niet onbeschermd in moeten hangen willens en wetens, als hij niet wil dat er nageslacht van hem rondloopt. je kan iemand nevernooit dwingen tot abortus.
