Netwerkpleegzorg

24-04-2020 14:39 42 berichten
Hoi allemaal,

Zijn er hier forummers die een kind uit hun eigen netwerk opvangen/hebben opgevangen? Mijn man en ik overwegen een neefje van 12 in huis te nemen. We hebben zelf twee kinderen, van 4 jaar en 6 maanden.
Ik ben op zoek naar ervaringen; de impact op je eigen gezin, de omgang met het kind en de biologische ouder(s), de impact op je relatie, de combinatie met werk, etc. Ik overweeg er mijn pittige baan in de hulpverlening voor op te zeggen, zodat ik 100% (emotioneel) beschikbaar ben.

We willen uiteraard een weloverwogen besluit nemen. Binnen het netwerk zijn wij de enige mogelijkheid, anders wordt het een leefgroep/onbekend pleeggezin. Dat kunnen we eigenlijk niet over ons hart verkrijgen, desondanks willen we hier zeker niet te lichtzinnig over denken.

Alvast bedankt voor de reacties!
Alle reacties Link kopieren
Waarom zou je je baan opzeggen? Je neefje zit toch het grootste deel van de dag op school?
Alle reacties Link kopieren
Geheel je baan opzeggen vind ik wel raar. Waarom zou je dat willen? Zo hou je toch iets voor jezelf. Hij zal mee moeten draaien met het gezin. Hoe normaler de overgang hoe beter lijkt me. Als je het kan zou ik niet fulltime gaan werken. Maar dat vind ik überhaupt een ding als je kinderen hebt. Wat moet, dat moet natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Moet wel zeggen dat ik het fijn vind dat je dit wil doen.
montblanc schreef:
24-04-2020 16:20
Waarom zou je je baan opzeggen? Je neefje zit toch het grootste deel van de dag op school?
Omdat ik er de helft van de tijd letterlijk dag en nacht alleen voor sta ivm het werk van mijn man. Die kan uiteraard iets anders gaan doen, maar in deze baan heeft hij de meeste vrije tijd; met een andere baan zou hij daar op inleveren. Daarnaast kent mijn baan een behoorlijke mentale belasting en is het ook geen werk dat bijv. alleen onder schooltijd kan. Ik zou minimaal 24 uur moeten blijven werken om de functie goed te kunnen uitvoeren. Ik denk dat ik de combinatie met een intensieve thuissituatie niet trek.

Aanvulling: uiteraard is - op termijn - ander werk dat beter te combineren is, een mogelijkheid.
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben een tijdje mijn neefjes in huis gehad (half jaar). Dit ging niet om een officiële plaatsing dus er was geen pleegzorgorganisatie betrokken.
Ik ben in die periode gewoon blijven werken en mijn man ook, dit betekende voor mijn neefjes dat ze 1 extra dag naar opa en oma gingen.

Omgang tussen neefjes en ouders verliep goed, daar konden gewoon afspraken met elkaar over gemaakt worden.

Het was voor ons een pitte periode. Ik was in die periode net begonnen aan een baan na het afstuderen en waren met hele andere dingen in het leven bezig.

Wat maakt dat jij je baan wil opzeggen? Heeft neefje extra zorg nodig? Gaat het om een officiële netwerkplaatsing? Dan kan je ook eens contact opnemen met de organisatie. Als er een jeugdhulpverlener of gezinsvoogd betrokken is kan je daar ook je vragen aan stellen.
Time doesn't hear if you ask it to wait. So own all your tears and just roll with the waves
Bailey26 schreef:
24-04-2020 16:38
Wij hebben een tijdje mijn neefjes in huis gehad (half jaar). Dit ging niet om een officiële plaatsing dus er was geen pleegzorgorganisatie betrokken.
Ik ben in die periode gewoon blijven werken en mijn man ook, dit betekende voor mijn neefjes dat ze 1 extra dag naar opa en oma gingen.

Omgang tussen neefjes en ouders verliep goed, daar konden gewoon afspraken met elkaar over gemaakt worden.

Het was voor ons een pitte periode. Ik was in die periode net begonnen aan een baan na het afstuderen en waren met hele andere dingen in het leven bezig.

Wat maakt dat jij je baan wil opzeggen? Heeft neefje extra zorg nodig? Gaat het om een officiële netwerkplaatsing? Dan kan je ook eens contact opnemen met de organisatie. Als er een jeugdhulpverlener of gezinsvoogd betrokken is kan je daar ook je vragen aan stellen.
Dank je wel voor je reactie. Het zou inderdaad om een officiële plaatsing gaan, we willen alles formeel laten vastleggen. Neefje heeft zeker extra zorg nodig, is kwetsbaar, er zijn al diverse hulpverleners betrokken, staat onder toezicht, etc. Onze oudste heeft een beperking, dus ook een “zorgenkindje”.

We zouden zeker met de betrokken jeugdbeschermer in gesprek willen.
Alle reacties Link kopieren
Geen idee waarom je neefje uit huis wordt geplaatst maar is het niet de bedoeling dat hij na een bepaalde periode weer terug gaat naar zijn ouders?

Als dat zo is dan zou ik je baan niet opzeggen.

Als het goed is ken jij je neefje en zou jij beter dan ons forummers kunnen inschatten hoe zijn gedrag is en hoeveel impact dat heeft op jullie gezin.

Aangezien het om een neef gaat is de vader of moeder een broer of zus van jou of je man. Ik weet niet hoe vaak ze voorheen over de vloer kwamen maar ze zullen contact met hun kind houden dus het kan zijn dat je ze vaker gaat zien afhankelijk van hoe vaak ze nu komen.

Het lijkt mij heel moeilijk om jullie familierelatie goed te houden als er verschil van mening ontstaat over wat goed is voor neefje of niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb via netwerkpleegzorg een half jaar een meisje in huis gehad
Ik kende haar niet maar Was een vriendin van mijn oudste dochter Via een sportclub. Zij kende haar ook niet heel goed eerst maar er was echt helemaal niemand verder. Pleegzorg heeft van alles afgebeld maar wij waren dan nog het meest dichtbij ( ik kende haar ouders ook niet voorheen)

Belangrijk was dat ze hier mee draaide in het normale ritme, ik ben dus blijven werken maar man en ik werken niet vaak tegelijk, maar een dag overlappend

Het ging goed maar uiteindelijk bleek een pleeggezin niet haalbaar voor haar en moest ze naar een instelling
Alle reacties Link kopieren
To ik denk dat het dan een goede eerste stap is om aan de gezinsvoogd te vragen met welke pleegzorg organisatie wordt samengewerkt. De pleegzorg organisatie kan heel veel vragen voor jullie beantwoorden.
Time doesn't hear if you ask it to wait. So own all your tears and just roll with the waves
sugarmiss schreef:
24-04-2020 16:44
Geen idee waarom je neefje uit huis wordt geplaatst maar is het niet de bedoeling dat hij na een bepaalde periode weer terug gaat naar zijn ouders?

Als dat zo is dan zou ik je baan niet opzeggen.

Als het goed is ken jij je neefje en zou jij beter dan ons forummers kunnen inschatten hoe zijn gedrag is en hoeveel impact dat heeft op jullie gezin.

Aangezien het om een neef gaat is de vader of moeder een broer of zus van jou of je man. Ik weet niet hoe vaak ze voorheen over de vloer kwamen maar ze zullen contact met hun kind houden dus het kan zijn dat je ze vaker gaat zien afhankelijk van hoe vaak ze nu komen.

Het lijkt mij heel moeilijk om jullie familierelatie goed te houden als er verschil van mening ontstaat over wat goed is voor neefje of niet.
Uiteraard kun je ervaringen van anderen niet 1-op-1 op je eigen situatie leggen, maar het kan wel fijn zijn e.e.a. te horen van anderen.
Hoe lang de uithuisplaatsing gaat duren is nog niet duidelijk (jeugdbeschermer moet de aanvraag nog indienen), maar het zou uiteindelijk zomaar om meerdere jaren kunnen gaan (ondanks intensieve hulpverlening/ots sinds een jaar is de situatie verder verslechterd).

De familieband is al heel wankel, aangezien wij als familie ook het hele “circus” in gang hebben gezet destijds. Dus wij zijn toch al de boeman. Het weinige contact dat er is, verloopt wel redelijk goed overigens.
Enerzijds denk ik; familie, dat maakt het juist ingewikkeld, anderzijds denk ik; voor neefje is het wellicht fijner om bij vertrouwde mensen te wonen. En voor de ouders misschien ook een fijnere gedachte dan vreemden.
Bailey26 schreef:
24-04-2020 17:03
To ik denk dat het dan een goede eerste stap is om aan de gezinsvoogd te vragen met welke pleegzorg organisatie wordt samengewerkt. De pleegzorg organisatie kan heel veel vragen voor jullie beantwoorden.
Ja dat is sowieso de eerste stap! :)
absor schreef:
24-04-2020 16:58
Ik heb via netwerkpleegzorg een half jaar een meisje in huis gehad
Ik kende haar niet maar Was een vriendin van mijn oudste dochter Via een sportclub. Zij kende haar ook niet heel goed eerst maar er was echt helemaal niemand verder. Pleegzorg heeft van alles afgebeld maar wij waren dan nog het meest dichtbij ( ik kende haar ouders ook niet voorheen)

Belangrijk was dat ze hier mee draaide in het normale ritme, ik ben dus blijven werken maar man en ik werken niet vaak tegelijk, maar een dag overlappend

Het ging goed maar uiteindelijk bleek een pleeggezin niet haalbaar voor haar en moest ze naar een instelling
Dank je wel voor je bericht. Wat zonde dat het uiteindelijk niet ging, in een pleeggezin. Wij zijn bang dat neefje van zo’n leefgroep/instelling nog “slechter” wordt..
Alle reacties Link kopieren
Poeh dat klinkt wel heftig!
We hebben ons wel eens verdiept in reguliere pleegzorg. Daarbij wordt afgeraden om een kind in huis te nemen dat ouder is dan je oudste kind, omdat dit de gezinsdynamiek verstoort (oudste is ineens niet meer de oudste). Is zoiets ook met jullie besproken?
Ik vind het wel heel nobel dat je dit overweegt, het is niet niks, zeker ook om je baan op te zeggen. Maar lijkt me heel fijn voor neef dat hij bij jullie terech kan.
The time is now
Banba schreef:
24-04-2020 17:27
Poeh dat klinkt wel heftig!
We hebben ons wel eens verdiept in reguliere pleegzorg. Daarbij wordt afgeraden om een kind in huis te nemen dat ouder is dan je oudste kind, omdat dit de gezinsdynamiek verstoort (oudste is ineens niet meer de oudste). Is zoiets ook met jullie besproken?
Ik vind het wel heel nobel dat je dit overweegt, het is niet niks, zeker ook om je baan op te zeggen. Maar lijkt me heel fijn voor neef dat hij bij jullie terech kan.
Dat heb ik inderdaad ook gehoord ja. Er heeft nog geen enkel gesprek o.i.d. plaatsgevonden, we zitten nog maar in de fase “erover denken om het te doen”, nog puur tussen mijn man en mij. Volgende stap is een gesprek met de jeugdbeschermer en pleegzorgorganisatie om ons goed te laten voorlichten en al onze vragen te stellen. Het kan daarna alsnog een “nee” worden, maar dan is het in ieder geval een weloverwogen besluit. :)

Ondanks dat we nog maar aan het begin staan merk ik dat mijn gedachten alle kanten op gaan, er allerlei mogelijke scenario door mijn hoofd gaan, etc. Ik vind het behoorlijk heftig allemaal.
Alle reacties Link kopieren
Zonnestraal89 schreef:
24-04-2020 17:22
Uiteraard kun je ervaringen van anderen niet 1-op-1 op je eigen situatie leggen, maar het kan wel fijn zijn e.e.a. te horen van anderen.
Hoe lang de uithuisplaatsing gaat duren is nog niet duidelijk (jeugdbeschermer moet de aanvraag nog indienen), maar het zou uiteindelijk zomaar om meerdere jaren kunnen gaan (ondanks intensieve hulpverlening/ots sinds een jaar is de situatie verder verslechterd).

De familieband is al heel wankel, aangezien wij als familie ook het hele “circus” in gang hebben gezet destijds. Dus wij zijn toch al de boeman. Het weinige contact dat er is, verloopt wel redelijk goed overigens.
Enerzijds denk ik; familie, dat maakt het juist ingewikkeld, anderzijds denk ik; voor neefje is het wellicht fijner om bij vertrouwde mensen te wonen. En voor de ouders misschien ook een fijnere gedachte dan vreemden.

Als neefje jullie al kent op een positieve manier dan lijkt het me voor hem inderdaad heel veel fijner als hij bij jullie kan wonen. Mooi dat jullie het overwegen.
S-Groot schreef:
24-04-2020 22:02
Als neefje jullie al kent op een positieve manier dan lijkt het me voor hem inderdaad heel veel fijner als hij bij jullie kan wonen. Mooi dat jullie het overwegen.
Ja, hij kwam al 1-2x per maand een nachtje bij ons logeren. :)
We hopen dat het gaat lukken om het te realiseren! We vinden eigenlijk allebei dat we dit “gewoon” moeten doen, het is je familie en neefje is zo kwetsbaar.. Plus we hebben eigenlijk ook geen “reden” om het niet te doen (vinden we zelf). We zijn ook bang dat neefje zich anders nog meer in de steek gelaten voelt. We kunnen hem echt wel een fijne plek bieden. Maar we maken ons geen illusies hoor, het zal echt wel zwaar worden, mochten we ervoor gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken vergelijkbare situaties. Kijk niet naar neefje maar of jullie als gezin dit aankunnen. Jullie eigen kinderen gaan echt voor. Is dit wel te combineren? Je hebt al een zorgenkind. Vaak zie je dat de al aanwezige kinderen in het gezin de dupe kunnen worden. Of dat netwerkpleegouders veel te ver gaan if lang doorgaan.

Waarom werkt de huidige situatie niet. Komt dat door de ouders of door neefje? En wat maakt dat jullie dit wel kunnen?

Zorg dat neefje zijn eigen kamer heeft. En haal natuurlijk niet je eigen kinderen uit hun vertrouwde kamer.

Heeft neefje problemen met agressie, geweld tegen anderen, seksueel grensoverschreidend? Dan zou ik het niet doen.
evelien2010 schreef:
24-04-2020 23:12
Ik ken vergelijkbare situaties. Kijk niet naar neefje maar of jullie als gezin dit aankunnen. Jullie eigen kinderen gaan echt voor. Is dit wel te combineren? Je hebt al een zorgenkind. Vaak zie je dat de al aanwezige kinderen in het gezin de dupe kunnen worden. Of dat netwerkpleegouders veel te ver gaan if lang doorgaan.

Waarom werkt de huidige situatie niet. Komt dat door de ouders of door neefje? En wat maakt dat jullie dit wel kunnen?

Zorg dat neefje zijn eigen kamer heeft. En haal natuurlijk niet je eigen kinderen uit hun vertrouwde kamer.

Heeft neefje problemen met agressie, geweld tegen anderen, seksueel grensoverschreidend? Dan zou ik het niet doen.
De problematiek/oorzaak ligt volledig bij de ouders (forse verslaving, persoonlijkheidsproblematiek, schulden), waardoor neefje op alle fronten verwaarloosd wordt. Het is in wezen een lief kind, maar hij is wel al volop aan het puberen. Hij is heel beïnvloedbaar, onzeker. Als hij verkeerde vrienden krijgt..

Hij heeft al een eigen kamer bij ons vanwege het logeren. Op zolder, dus genoeg privacy. Onze kinderen hebben hun eigen kamer dus er verandert wat dat betreft niets.

De overweging om (tijdelijk) te stoppen met werken heeft inderdaad ook te maken met onze oudste; ik wil niet dat als ik uit mijn werk kom, alle aandacht door neefje wordt opgeslokt en mijn eigen kinderen er maar een beetje bij hangen. Volledig thuis = meer tijd voor alle kinderen. Ik ben het met je eens dat ons gezin er niet onder moet lijden, maar dat is nu op voorhand makkelijker praten dan wanneer we er middenin zitten, denk ik. Je wil toch dat het “slaagt”, dus je legt jezelf wel een bepaalde druk op. En ik denk dat het erg verdrietig is voor alle partijen als je moet concluderen dat het niet meer gaat.
Alle reacties Link kopieren
Een aantal jaar geleden stonden wij voor dezelfde keuze, wij hebben toen een afspraak met de huisarts gemaakt. Zij heeft ons doorverwezen naar een psycholoog die samen met ons overwegingen op een rijtje heeft gezet. Zowel emotioneel, sociale als praktische kant. Fijne gesprekken waardoor we de situatie van verschillende kanten konden bekijken.

Wij hebben uiteindelijk gekozen om nichtje (toen 14) niet in ons gezin op te vangen. Belangrijkste overweging daarbij waren mijn gezondheid, nog een kinderwens en relatie met familie. Nichtje kon uiteindelijk met veel extra ondersteuning thuis blijven wonen. Nog steeds is de gezinssituatie niet optimaal, maar wel beter dan aantal jaar geleden.
Alle reacties Link kopieren
Wat wil neefje zelf? En gaan ouders akkoord? Een pleegzorgplaatsing heeft de meeste zin als iedereen erachter staat. Anders krijg je loyaliteitsconflicten. En het kost veel energie als jullie alle tijd in familieleden moeten stoppen ipv neefje en gezin.

Krijgt neefje ook behandeling of begeleiding voor zijn problemen?

Geweldig trouwens dat jullie dit overwegen. Er is een groot tekort aan pleeggezinnen. Zeker voor pubers.
evelien2010 schreef:
25-04-2020 08:20
Wat wil neefje zelf? En gaan ouders akkoord? Een pleegzorgplaatsing heeft de meeste zin als iedereen erachter staat. Anders krijg je loyaliteitsconflicten. En het kost veel energie als jullie alle tijd in familieleden moeten stoppen ipv neefje en gezin.

Krijgt neefje ook behandeling of begeleiding voor zijn problemen?

Geweldig trouwens dat jullie dit overwegen. Er is een groot tekort aan pleeggezinnen. Zeker voor pubers.
Het enige wat tot nu toe gebeurd is, is dat de jeugdbeschermer aan de contactpersoon namens de familie (= niet wij, maar ander familielid), gevraagd heeft of er binnen de familie mogelijkheden zijn om neefje op te vangen. Dus verder zijn er nog geen gesprekken geweest, dit is puur nog oriëntatie. Inderdaad, neefje moet er zelf ook achter staan en ouders ook. Wij denken nu dat beiden een netwerkplaatsing bij ons fijner zullen vinden dan een leefgroep of onbekend pleeggezin, maar wellicht ligt dat toch anders als de jeugdbeschermer alle opties gaat bespreken.

Er zijn al diverse hulpverleners betrokken bij neefje, dat “loopt” in ieder geval.
Mijmama schreef:
25-04-2020 08:08
Een aantal jaar geleden stonden wij voor dezelfde keuze, wij hebben toen een afspraak met de huisarts gemaakt. Zij heeft ons doorverwezen naar een psycholoog die samen met ons overwegingen op een rijtje heeft gezet. Zowel emotioneel, sociale als praktische kant. Fijne gesprekken waardoor we de situatie van verschillende kanten konden bekijken.

Wij hebben uiteindelijk gekozen om nichtje (toen 14) niet in ons gezin op te vangen. Belangrijkste overweging daarbij waren mijn gezondheid, nog een kinderwens en relatie met familie. Nichtje kon uiteindelijk met veel extra ondersteuning thuis blijven wonen. Nog steeds is de gezinssituatie niet optimaal, maar wel beter dan aantal jaar geleden.
Dank je wel voor je reactie. Mooi om te lezen dat jullie een weloverwogen keuze hebben gemaakt. Gesprekken met een onafhankelijke derde is ook een goede optie. Die kijkt toch een stuk neutraler dan een betrokken partij.
Ze zullen inderdaad eerst altijd kijken of een netwerkplaatsing mogelijk is.
Wat ik voornamelijk in mijn omgeving heb gezien, zijn de manipulaties van uit de biologische moeder. Pleegouders waren oververmoeid geraakt eerste maanden en konden zich amper focussen op de ontwikkeling van het kind. Zorg dus dat er begeleide bezoeken zijn, zodat de biologische ouders de kinderen niet in een loyaliteitspositie kunnen plaatsen.
Ze konden er amper voor de kinderen zijn, omdat de ouders behoorlijk zaten te stoken en de kinderen hierdoor constant in een schuldgevoel zaten.
Daarnaast gingen de ouders heftige discussies aan, allerlei manipulatietechnieken naar beide pleegouders toe, hielden zich niet aan de bezoektijden, overige regels, etc.
Pleegouders moesten constant met feiten komen dat de ouders niet gewillig waren tot vredige communicatie en openheid.
Pas na maanden kwam er rust en zijn de kinderen met sprongen vooruit gegaan.

Dus zorg echt voor hele goede afspraken. Ga niet met de ouders mee in discussies. Blijf feitelijk en verwijs met vragen altijd door naar pleegzorg of jeugdbescherming. Zo kan je nooit als pion worden neergezet.

Voor de rest zie ik bij hen een hele mooie band ontstaan. Kinderen bloeien ontzettend op, hebben eindelijk echt hun kindertijd en kunnen leven. Dat fantastische gevoel wat je hen kan geven is heel erg waardevol.

Je baan opgeven zou ik niet doen. Pleegouders benoemen vaak dat ze echt momenten voor zichzelf nodig hebben. Ten eerste omdat het niet je eigen kind is en dus de opvoeding veel intensiever is. Je moet een band opbouwen, eigen structuur aanbieden en ondersteuning bieden bij een veilige ontwikkeling. Pleegkinderen gaan constant opzoek naar die onveilige situatie. Dat voelt voor hen onveilig en bevestigend. We zijn niks waard.. Zie je, hier zijn we ook niet welkom. Dus het vergt heel veel kracht en geduld. Maar het is het mooiste wat je ooit kan doen!
Onveilig is veilig. Foutje.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven