
Omgangsregeling tips ?
maandag 12 oktober 2020 om 20:28
Pff na een paar maanden waarin ik dacht dat we een goede regeling hadden, ben ik daar nu niet meer zo zeker van.
Wij zijn ruim een half jaar geleden uit elkaar gegaan.
We hebben samen twee kinderen van 3 en 7.
Wat we nu hebben :
Hij heeft de kinderen van vrijdag 15.00 tot zaterdag 19.00
Ik heb de kinderen de rest van de week.
Ik zit momenteel thuis en ben werkzoekend.
Ik merk nu dat onze regeling heel onrustig en rommelig is voor de kinderen.
De vrijdag gaan ze naar mijn ex daar doen ze vooral leuke dingen krijgen ze kadootjes, gaan ze naar de dierentuin, bioscoop, pretpark enz enz.
Maar zodra ze bij mij komen zijn ze tegendraads, willen ze eerst niks en zijn ze “moe” ? En chagrijnig.
Maandags zijn ze weer in hun normale doen en merk ik dat ze enorm naar mij trekken.
Ik zie het dan liever dat ze de vrijddag opgehaald worden en dan tot zondag blijven. En dit dan om het weekend zolang mijn ex nog bij zijn moeder woont en qua werk doordeweeks nooit kan zoals hij zelf zegt.
Ook is het zo dat als ik mijn ex iets vraag, zoals bijvoorbeeld dat zoontje een nieuwe sport had.
Ik kocht de nieuwe kleding en vroeg aan mijn ex of hij dan een sporttas wilde halen.
Hij zei dat hij dat zou doen maar uiteindelijk heeft hij die tas niet gekocht.
Na nogmaals vragen kreeg ik een week later een tas mee die duidelijk ergens van zolder kwam bij zijn moeder.
( Hij woont nu bij zijn moeder omdat hij nog geen passende woonruimte heeft ).
Ik vroeg mijn ex of hij met ons zoontje naar de kapper wilde ( mannenkapper ). Dit zou hij doen maar deed hij niet want “zoontje wilde niet”
Elk weekend gaan ze iets leuks doen en krijgen de kinderen kadootjes.
En dit zijn dan dingen van soms 100,- of meer , dus geen kleine dingen.
Ik heb het idee dat mijn ex de kinderen vooral probeert te “kopen”.
Maar ik merk ook dat mijn kinderen, of ja vooral de oudste hierdoor in een soort loyaliteitsconflict zit.
Ik heb momenteel niet zomaar even 100,- elke week voor kadootjes en zo wil ik ze ook helemaal niet opvoeden.
Ik wilde een mediator vragen om een kijk op onze zaak te geven maar mijn ex vind hoe het nu gaat wel prima en heeft geen zin in andere mensen betrokken bij “ons probleem”
Een advocaat vind ik ook gelijk zo rigoureus aangezien ik de band tussen mij en ex nog enigszins normaal probeer te houden voor de kinderen.
Zijn er hier tips ?
Of wat vinden jullie een normale omgangsregeling in deze situatie.
Ik ben (momenteel)fulltime thuis.
Ex werkt elke dag van 6 tot 16.00
Ik heb de kinderen elke dag behalve vrijdag 15.00 tot zaterdag 19.00.
Ik ga naar sportclubs, zwemles, oudergesprekken en n dergelijke.
Hopend op wat tips
Wij zijn ruim een half jaar geleden uit elkaar gegaan.
We hebben samen twee kinderen van 3 en 7.
Wat we nu hebben :
Hij heeft de kinderen van vrijdag 15.00 tot zaterdag 19.00
Ik heb de kinderen de rest van de week.
Ik zit momenteel thuis en ben werkzoekend.
Ik merk nu dat onze regeling heel onrustig en rommelig is voor de kinderen.
De vrijdag gaan ze naar mijn ex daar doen ze vooral leuke dingen krijgen ze kadootjes, gaan ze naar de dierentuin, bioscoop, pretpark enz enz.
Maar zodra ze bij mij komen zijn ze tegendraads, willen ze eerst niks en zijn ze “moe” ? En chagrijnig.
Maandags zijn ze weer in hun normale doen en merk ik dat ze enorm naar mij trekken.
Ik zie het dan liever dat ze de vrijddag opgehaald worden en dan tot zondag blijven. En dit dan om het weekend zolang mijn ex nog bij zijn moeder woont en qua werk doordeweeks nooit kan zoals hij zelf zegt.
Ook is het zo dat als ik mijn ex iets vraag, zoals bijvoorbeeld dat zoontje een nieuwe sport had.
Ik kocht de nieuwe kleding en vroeg aan mijn ex of hij dan een sporttas wilde halen.
Hij zei dat hij dat zou doen maar uiteindelijk heeft hij die tas niet gekocht.
Na nogmaals vragen kreeg ik een week later een tas mee die duidelijk ergens van zolder kwam bij zijn moeder.
( Hij woont nu bij zijn moeder omdat hij nog geen passende woonruimte heeft ).
Ik vroeg mijn ex of hij met ons zoontje naar de kapper wilde ( mannenkapper ). Dit zou hij doen maar deed hij niet want “zoontje wilde niet”
Elk weekend gaan ze iets leuks doen en krijgen de kinderen kadootjes.
En dit zijn dan dingen van soms 100,- of meer , dus geen kleine dingen.
Ik heb het idee dat mijn ex de kinderen vooral probeert te “kopen”.
Maar ik merk ook dat mijn kinderen, of ja vooral de oudste hierdoor in een soort loyaliteitsconflict zit.
Ik heb momenteel niet zomaar even 100,- elke week voor kadootjes en zo wil ik ze ook helemaal niet opvoeden.
Ik wilde een mediator vragen om een kijk op onze zaak te geven maar mijn ex vind hoe het nu gaat wel prima en heeft geen zin in andere mensen betrokken bij “ons probleem”
Een advocaat vind ik ook gelijk zo rigoureus aangezien ik de band tussen mij en ex nog enigszins normaal probeer te houden voor de kinderen.
Zijn er hier tips ?
Of wat vinden jullie een normale omgangsregeling in deze situatie.
Ik ben (momenteel)fulltime thuis.
Ex werkt elke dag van 6 tot 16.00
Ik heb de kinderen elke dag behalve vrijdag 15.00 tot zaterdag 19.00.
Ik ga naar sportclubs, zwemles, oudergesprekken en n dergelijke.
Hopend op wat tips

welcomehome wijzigde dit bericht op 12-10-2020 20:34
4.45% gewijzigd
maandag 12 oktober 2020 om 22:26
En even een andere vraag. Als jij gaat werken dan moet jij toch ook kinderopvang regelen? Ik denk dat de beste strategie is om de berekening te maken voor de kinderalimentatie en evt partneralimentatie als dit van toepassing is. De kinderalimentatie is minder als de kinder vaker bij hem zijn. Mogelijk wil hij dan wel meer zorg voor de kinderen opzich nemen.

maandag 12 oktober 2020 om 22:27
Samenwonen met je ex is best heftig. En wat als er een nieuwe partner in beeld komt? Alsnog de boel omgooien?Heiterundsanft schreef: ↑12-10-2020 22:17Die ene avond in de week is toch wel overkomelijk?
Als hierdoor jullie kinderen meer tijd hebben met hun vader. Het zou tijdelijk zijn.
Nu kun je op die avond ook niet weg, behalve als je een oppas regelt.
Ik vind je opvallend veel aan jezelf denken voor iemand die een topic opent dat zou moeten gaan over hoe het voor de kinderen beter wordt.
maandag 12 oktober 2020 om 22:28
Hij kan makkelijk de kinderen meer hebben. Zeker nu hij nog bij zijn moeder woont. Die kan de kinderen toch wel 1 x per week naar school brengen? Anders regelt hij maar iemand anders.
Ik vind dat je je kinderen tekort doet door geen kinderalimentatie te vragen. Je kinderen hebben hier recht op. Als jij perse dat geld niet wil gebruiken voor de normale dingen dan spaar je dat op voor hun evt studie of rijbewijs.
Het is belachelijk dat vader niet meebetaald aan het leven van zijn kinderen. Hij zou zich dood moeten schamen dat hij dit niet al lang geregeld heeft. Hoe durft hij zijn ouders en vrienden onder ogen te komen. Wel dure kado’s kopen (dus de liefde van zijn kinderen kopen) maar niet meebetalen aan de kapper, sport tenue, eten etc.
Hoe denk je dat co-ouders dit regelen met hun werk? Niet iedereen kan op tijd thuis zijn of zijn kinderen naar school brengen. Die zoeken ook zelf een oplossing.
Waarom woont hij nog bij zijn moeder? Hij verdient toch zo goed?
Ik vind dat je je kinderen tekort doet door geen kinderalimentatie te vragen. Je kinderen hebben hier recht op. Als jij perse dat geld niet wil gebruiken voor de normale dingen dan spaar je dat op voor hun evt studie of rijbewijs.
Het is belachelijk dat vader niet meebetaald aan het leven van zijn kinderen. Hij zou zich dood moeten schamen dat hij dit niet al lang geregeld heeft. Hoe durft hij zijn ouders en vrienden onder ogen te komen. Wel dure kado’s kopen (dus de liefde van zijn kinderen kopen) maar niet meebetalen aan de kapper, sport tenue, eten etc.
Hoe denk je dat co-ouders dit regelen met hun werk? Niet iedereen kan op tijd thuis zijn of zijn kinderen naar school brengen. Die zoeken ook zelf een oplossing.
Waarom woont hij nog bij zijn moeder? Hij verdient toch zo goed?

maandag 12 oktober 2020 om 22:28
Ze wil geen alimentatie. Dat is juist voor de kinderen. Ze is te trots en wil namelijk zelf haar boontjes doppen en niet afhankelijk zijn van hem, en hem niet om geld vragen. Maar dan..
Raar vind ik. Regel dan gewoon de alimentatie

dinsdag 13 oktober 2020 om 08:22
Dat stuk op de puntjes is me onduidelijk. Wat bedoel je daar? Ik kan alleen maar concluderen dat je bedoelt dat zij hem om geld vraagt als ze haar ex vraagt dingen te regelen voor de kinderen. Maar je zegt dat je dat niet bedoelt. Wat bedoel je dan? Als een man dingen regelt voor zijn kinderen staat dat toch op geen enkele manier de financiële onafhankelijkheid van zijn ex-vrouw in de weg?

dinsdag 13 oktober 2020 om 08:29
Alimentatie is juist voor de kinderen. En die wil ze niet, want trots en onafhankelijk en zo. Ik kan het best zelf. En dan gaat ze ineens vragen of hij een tas wil kopen, want dat kan ze niet zomaar. Flikker die trots dan overboord,Lafae schreef: ↑13-10-2020 08:22Dat stuk op de puntjes is me onduidelijk. Wat bedoel je daar? Ik kan alleen maar concluderen dat je bedoelt dat zij hem om geld vraagt als ze haar ex vraagt dingen te regelen voor de kinderen. Maar je zegt dat je dat niet bedoelt. Wat bedoel je dan? Als een man dingen regelt voor zijn kinderen staat dat toch op geen enkele manier de financiële onafhankelijkheid van zijn ex-vrouw in de weg?
Ze wil dus onafhankelijk zijn door geen alimentatie te willen. Dat slaat nergens op. Alimentatie is voor de kinderen. Dat heeft niks met onafhankelijk zijn te maken. 2 verschillende dingen. Maar goed. Als TO dat anders ziet, prima, maar vraag dan ook gewoon nooit wat aan hem (qua geld)
Ik weet niet hoe ik nog duidelijker kan maken wat ik bedoel, dus dit is de laatste keer

Ik zal aan mijn uitlegskills gaan werken

dinsdag 13 oktober 2020 om 08:41
Ik begreep hem wel hoor.
En ik ben het er ook mee eens: kinderalimentatie heeft wat mij betreft twee belangrijke doelen: zo veel mogelijk welvaartsbehoud voor kinderen en het feit dat de alimentatiebetaler zo niet onder zijn/haar plicht uit kan om voor zijn/haar kinderen te zorgen. Juist omdat de menselijke natuur zo blijkt te werken dat iets te veel minder-zorgende ouders hun financiële prioriteiten verschuiven naar 'vrijheid', 'nieuwe start', 'eindelijk die .... die ze nooit konden kopen' etc. Ik zie te vaak dat mannen ineens van mening zijn dat je een kind best kunt opvoeden voor 100 euro per maand, terwijl ze intussen meer uitgeven aan bier voor zichzelf. Er is vast onderzoek naar gedaan, maar gevoelsmatig is het zo dat moeder en kinderen er disproportioneel op achteruit gaan na de scheiding terwijl de vader er financieel enorm op vooruit gaat.
Dat je geen zin hebt om voor je ex te betalen, dat snap ik best. Gelukkig is er regelgeving die voorkomt dat dat in alle gevallen zomaar kan. Maar dat je ineens vind dat je kinderen niet meer op vakantie hoeven kunnen, hun sporten op kunnen zeggen en voortaan alleen in tweedehands kleding mogen lopen, dat vind ik asshole gedrag.

dinsdag 13 oktober 2020 om 08:48
Hunebed schreef: ↑13-10-2020 08:29Alimentatie is juist voor de kinderen. En die wil ze niet, want trots en onafhankelijk en zo. Ik kan het best zelf. En dan gaat ze ineens vragen of hij een tas wil kopen, want dat kan ze niet zomaar. Flikker die trots dan overboord,
Ze wil dus onafhankelijk zijn door geen alimentatie te willen. Dat slaat nergens op. Alimentatie is voor de kinderen. Dat heeft niks met onafhankelijk zijn te maken. 2 verschillende dingen. Maar goed. Als TO dat anders ziet, prima, maar vraag dan ook gewoon nooit wat aan hem (qua geld)
Ik weet niet hoe ik nog duidelijker kan maken wat ik bedoel, dus dit is de laatste keer![]()
Ik zal aan mijn uitlegskills gaan werken
Ik zie een inconsistentie in wat je zegt. Daarom begreep ik je niet. En die zie ik nog steeds. Ik denk dat ìk aan mijn uitlegskills moet werken, wat blijkbaar maak ik niet goed duidelijk wat ik bedoel

Ik val over dit punt: 'want dat kan ze niet zomaar'. Zij is niet de actor in dit geheel, dat zijn de kinderen. Die hebben iets nodig. Zij signaleert het weliswaar, omdat hij vermoedelijk zo'n lapzwanzige vader is die niet merkt dat zijn kinderen al een week dezelfde onderbroek aanhebben, maar zij is niet de persoon die die kapper nodig heeft. Natuurlijk vind ik dat hij alimentatie zou moeten betalen, maar ik vind het niet tegenstrijdig dat zij de vader wijst op zaken die zijn kinderen nodig hebben. Sterker nog, ik denk dat dat een prima manier is om de vader toch nog enigszins betrokken te houden bij de zorgvragen van zijn kinderen. Ik denk dat als dingen zegt als 'maar vraag dan ook gewoon nooit wat aan hem (qua geld)', je net zo goed zegt dat geld dat de vader aan de kinderen uitgeeft, geld voor zijn ex is. Ik denk dat je daarmee het idee van TO, dat ze financieel onzelfstandig is wanneer ze geld van haar ex zou ontvangen voor de zorg van hun kinderen, juist bevestigt.
dinsdag 13 oktober 2020 om 08:50
Lafae schreef: ↑13-10-2020 08:22Dat stuk op de puntjes is me onduidelijk. Wat bedoel je daar? Ik kan alleen maar concluderen dat je bedoelt dat zij hem om geld vraagt als ze haar ex vraagt dingen te regelen voor de kinderen. Maar je zegt dat je dat niet bedoelt. Wat bedoel je dan? Als een man dingen regelt voor zijn kinderen staat dat toch op geen enkele manier de financiële onafhankelijkheid van zijn ex-vrouw in de weg?
Ik doe één poging. Het is uiterst onrealistisch om te verwachten dat als je tijdens het huwelijk al niet samen kon werken, dat na de scheiding pats boem wél goed gaat. Dus als je daar niet samen in kunt investeren dan moet je zorgen dat je zo min mogelijk van elkaar hoeft te vragen/overleggen. Dan is het dus vrij dom om geen KA te eisen (want ze wil alles zelluf betalen) en vervolgens te vinden dat ze te weinig geld heeft om een tweedehands sporttas te kopen en dan aan hém te vragen om dat ding te kopen. Ze kunnen helemaal niet samenwerken en zij ergert zich aan zo ongeveer alles wat hij doet, dan ben je gewoon zelf de boel aan het saboteren.
Regel KA en zorg dan zelf voor die sporttas. En werk aan je issues want je kinderen zijn de dupe van dit gevecht wat je zelf opzoekt en je minderwaardigheidsgevoel jegens hun vader.
dinsdag 13 oktober 2020 om 08:54
Lafae schreef: ↑13-10-2020 08:48Ik zie een inconsistentie in wat je zegt. Daarom begreep ik je niet. En die zie ik nog steeds. Ik denk dat ìk aan mijn uitlegskills moet werken, wat blijkbaar maak ik niet goed duidelijk wat ik bedoel![]()
Ik val over dit punt: 'want dat kan ze niet zomaar'. Zij is niet de actor in dit geheel, dat zijn de kinderen. Die hebben iets nodig. Zij signaleert het weliswaar, omdat hij vermoedelijk zo'n lapzwanzige vader is die niet merkt dat zijn kinderen al een week dezelfde onderbroek aanhebben, maar zij is niet de persoon die die kapper nodig heeft. Natuurlijk vind ik dat hij alimentatie zou moeten betalen, maar ik vind het niet tegenstrijdig dat zij de vader wijst op zaken die zijn kinderen nodig hebben. Sterker nog, ik denk dat dat een prima manier is om de vader toch nog enigszins betrokken te houden bij de zorgvragen van zijn kinderen. Ik denk dat als dingen zegt als 'maar vraag dan ook gewoon nooit wat aan hem (qua geld)', je net zo goed zegt dat geld dat de vader aan de kinderen uitgeeft, geld voor zijn ex is. Ik denk dat je daarmee het idee van TO, dat ze financieel onzelfstandig is wanneer ze geld van haar ex zou ontvangen voor de zorg van hun kinderen, juist bevestigt.
En dit werkt dus duidelijk niet in hun relatie. Niet toen ze getrouwd waren en niet nu ze gescheiden ouders zijn. Vind je het constructief om dat steeds tegen wil en dank op te zoeken? TO die ex wijst op zaken, ex die daar geen zin in heeft en TO die zich vervolgens weer lekker kan ergeren want oh zie, die lamlul van een ex doet het weer fout!

dinsdag 13 oktober 2020 om 08:59
S-Groot schreef: ↑13-10-2020 08:54En dit werkt dus duidelijk niet in hun relatie. Niet toen ze getrouwd waren en niet nu ze gescheiden ouders zijn. Vind je het constructief om dat steeds tegen wil en dank op te zoeken? TO die ex wijst op zaken, ex die daar geen zin in heeft en TO die zich vervolgens weer lekker kan ergeren want oh zie, die lamlul van een ex doet het weer fout!
Mijn punt is dat ook wanneer zíj ex wijst op zaken die voor de kinderen geregeld moeten worden, hij nog steeds geen geld aan háár uitgeeft, maar aan de kinderen. Als je wil dat TO alimentatie gaat zien als geld dat een vader uitgeeft aan de zorg voor zijn eigen kinderen, vallen deze zaken daar ook onder. Zij vraagt niet om geld, de kínderen hebben zaken nodig, ongeacht wie die noodzaak aan het licht brengt. En nogmaals: natuurlijk moet hij alimentatie betalen.
dinsdag 13 oktober 2020 om 09:04
Lafae schreef: ↑13-10-2020 08:59Mijn punt is dat ook wanneer zíj ex wijst op zaken die voor de kinderen geregeld moeten worden, hij nog steeds geen geld aan háár uitgeeft, maar aan de kinderen. Als je wil dat TO alimentatie gaat zien als geld dat een vader uitgeeft aan de zorg voor zijn eigen kinderen, vallen deze zaken daar ook onder. Zij vraagt niet om geld, de kínderen hebben zaken nodig, ongeacht wie die noodzaak aan het licht brengt. En nogmaals: natuurlijk moet hij alimentatie betalen.
Ik geef het op. Als jij denkt dat je de enige bent die doorheeft dat ze geen geld voor zichzelf vraagt dan gaan we er niet uitkomen.
s-groot wijzigde dit bericht op 13-10-2020 14:03
0.37% gewijzigd

dinsdag 13 oktober 2020 om 12:30
Ik zou dit boek kopen, zelf lezen en daarna aan je ex geven (en heel hard hopen dat hij het leest). Dat gaat je inzichten geven (denk ik)
https://www.bol.com/nl/p/aan-alle-gesch ... 0090200353
https://www.bol.com/nl/p/aan-alle-gesch ... 0090200353
dinsdag 13 oktober 2020 om 12:36
Klopt. Daar is inderdaad onderzoek naar gedaan en komt ook precies dit resultaat uit.-jolijn- schreef: ↑13-10-2020 08:41Ik begreep hem wel hoor.
En ik ben het er ook mee eens: kinderalimentatie heeft wat mij betreft twee belangrijke doelen: zo veel mogelijk welvaartsbehoud voor kinderen en het feit dat de alimentatiebetaler zo niet onder zijn/haar plicht uit kan om voor zijn/haar kinderen te zorgen. Juist omdat de menselijke natuur zo blijkt te werken dat iets te veel minder-zorgende ouders hun financiële prioriteiten verschuiven naar 'vrijheid', 'nieuwe start', 'eindelijk die .... die ze nooit konden kopen' etc. Ik zie te vaak dat mannen ineens van mening zijn dat je een kind best kunt opvoeden voor 100 euro per maand, terwijl ze intussen meer uitgeven aan bier voor zichzelf. Er is vast onderzoek naar gedaan, maar gevoelsmatig is het zo dat moeder en kinderen er disproportioneel op achteruit gaan na de scheiding terwijl de vader er financieel enorm op vooruit gaat.
Dat je geen zin hebt om voor je ex te betalen, dat snap ik best. Gelukkig is er regelgeving die voorkomt dat dat in alle gevallen zomaar kan. Maar dat je ineens vind dat je kinderen niet meer op vakantie hoeven kunnen, hun sporten op kunnen zeggen en voortaan alleen in tweedehands kleding mogen lopen, dat vind ik asshole gedrag.
dinsdag 13 oktober 2020 om 12:50
PreciesS-Groot schreef: ↑13-10-2020 08:54En dit werkt dus duidelijk niet in hun relatie. Niet toen ze getrouwd waren en niet nu ze gescheiden ouders zijn. Vind je het constructief om dat steeds tegen wil en dank op te zoeken? TO die ex wijst op zaken, ex die daar geen zin in heeft en TO die zich vervolgens weer lekker kan ergeren want oh zie, die lamlul van een ex doet het weer fout!
Blijft het punt hetzelfde: alles nu eens voorgoed GOED regelen samen en vastleggen.
Het zou ook wel helpen als vader een eigen huis zou hebben, verder de zorg beter verdelen. 50/50 of K.A.