Kinderen
alle pijlers
Oppassen op nichtje van 2 1/2 pfffff......
dinsdag 7 juli 2009 om 10:03
Sinds een jaar pas ik elke woensdag op het kind van mijn zus. Mijn nichtje is 2 en half en natuurlijk vind ik het een schatje, alleen....
Het eerste jaar is mijn zus thuis gebleven. Na dat jaar merkte ze dat ze het werken toch erg miste en is zij weer gaan werken. Ze heeft mijn moeder en mij gevraagd om op te passen. Ik dus op woensdag, mijn moeder op dinsdag en donderdag. Ik vond dit super leuk en het is voor mij een extra zakcentje omdat ik bezig ben met mijn laatste jaar van mijn studie.
In het begin ging het allemaal super en was het ook erg leuk, natuurlijk wel wennen want zo'n kleintje vraagt veel aandacht. Maar de laatste tijd merk ik dat ik het steeds moeilijker vind, omdat mevrouw een steeds grotere eigen wil krijgt. Het moet allemaal volgens haar manier anders begint ze te krijsen. In de supermarkt staat garant voor huilen/krijsen om een croissant. Naar het zwembad (deed ik van de week) is huilen/krijsen om ijs etc.
Kortom ik vind het niet meer zo leuk, want het is een constante strijd om iets van haar gedaan te krijgen. Ik heb het er met m'n zus over gehad en ook zij heeft er last van. Mijn moeder minder, maar die is ook strenger. Ik negeer haar nu gewoon als ze zo krijst, maar eigenlijk vind ik het niet leuk. Ik merk nu dat mijn band ook veranderd, ik ben niet meer alleen de lieve leuke tante, maar ook soort opvoeder aan het worden en ik weet eigenlijk niet of ik dat wel wil...
Lastig want mijn zus rekent op mij qua oppassen....
Het eerste jaar is mijn zus thuis gebleven. Na dat jaar merkte ze dat ze het werken toch erg miste en is zij weer gaan werken. Ze heeft mijn moeder en mij gevraagd om op te passen. Ik dus op woensdag, mijn moeder op dinsdag en donderdag. Ik vond dit super leuk en het is voor mij een extra zakcentje omdat ik bezig ben met mijn laatste jaar van mijn studie.
In het begin ging het allemaal super en was het ook erg leuk, natuurlijk wel wennen want zo'n kleintje vraagt veel aandacht. Maar de laatste tijd merk ik dat ik het steeds moeilijker vind, omdat mevrouw een steeds grotere eigen wil krijgt. Het moet allemaal volgens haar manier anders begint ze te krijsen. In de supermarkt staat garant voor huilen/krijsen om een croissant. Naar het zwembad (deed ik van de week) is huilen/krijsen om ijs etc.
Kortom ik vind het niet meer zo leuk, want het is een constante strijd om iets van haar gedaan te krijgen. Ik heb het er met m'n zus over gehad en ook zij heeft er last van. Mijn moeder minder, maar die is ook strenger. Ik negeer haar nu gewoon als ze zo krijst, maar eigenlijk vind ik het niet leuk. Ik merk nu dat mijn band ook veranderd, ik ben niet meer alleen de lieve leuke tante, maar ook soort opvoeder aan het worden en ik weet eigenlijk niet of ik dat wel wil...
Lastig want mijn zus rekent op mij qua oppassen....
dinsdag 7 juli 2009 om 10:54
Duidelijk zijn! Al zal het soms als streng worden gezien. Mijn dochter (ook 2 en zo nu en dan lekker dwars) doet hij mij nauwelijks, maar bij papa en oma wel. Maar ja die vinden alles zielig etc. Ik heb daarom maar weinig strijd met haar en het is hartsikke leuk.
Als ze iets wil in een winkel, dan zeg ik duidelijk "nee". En dan leid ik haar af. " O, we moeten nog eieren hebben, waar staan die?" Of als ze een ijsje wil of snoep, dan zeg ik als we zo thuis zijn dan mag je een lekker pakje drinken (oid.)
Kinderen hebben baat bij regels, daarom heeft jouw moeder er ook minder last van. Merk ik aan mijn dochter, en de kinderen in mijn klas. (ben een strenge juf, heel streng)
En probeer te onthouden dat het een fase is en nog niet alles helemaal bewust doet. Probeer ook voor ogen te houden wat er zo leuk aan je nichtje is. En zij heeft zichzelf ermee als ze raar doet en niets aantrekken van de omgeving.
Oh en als je iets zegt (positief of negatief) voer het uit. Dus als je belooft na je boterham mag je op mijn rug paardje rijden (oid) doe het dan, maar ook als je zegt dat ze NIET naar de speeltuin mag, doe het dan ook NIET!!! En als je dreigt met iets, denk dan na of het kan/ mogelijk is. Enne... als je zegt " als je nog 1 keer....", grijp dan ook meteen na die ene keer in. Laat het dan niet aanmodderen. Voelen ze dondersgoed aan en je gezag gaat langzaamaan naar de knoppen.
Succes ermee!
Als ze iets wil in een winkel, dan zeg ik duidelijk "nee". En dan leid ik haar af. " O, we moeten nog eieren hebben, waar staan die?" Of als ze een ijsje wil of snoep, dan zeg ik als we zo thuis zijn dan mag je een lekker pakje drinken (oid.)
Kinderen hebben baat bij regels, daarom heeft jouw moeder er ook minder last van. Merk ik aan mijn dochter, en de kinderen in mijn klas. (ben een strenge juf, heel streng)
En probeer te onthouden dat het een fase is en nog niet alles helemaal bewust doet. Probeer ook voor ogen te houden wat er zo leuk aan je nichtje is. En zij heeft zichzelf ermee als ze raar doet en niets aantrekken van de omgeving.
Oh en als je iets zegt (positief of negatief) voer het uit. Dus als je belooft na je boterham mag je op mijn rug paardje rijden (oid) doe het dan, maar ook als je zegt dat ze NIET naar de speeltuin mag, doe het dan ook NIET!!! En als je dreigt met iets, denk dan na of het kan/ mogelijk is. Enne... als je zegt " als je nog 1 keer....", grijp dan ook meteen na die ene keer in. Laat het dan niet aanmodderen. Voelen ze dondersgoed aan en je gezag gaat langzaamaan naar de knoppen.
Succes ermee!
dinsdag 7 juli 2009 om 10:56
quote:Bieb schreef op 07 juli 2009 @ 10:54:
Duidelijk zijn! Al zal het soms als streng worden gezien. Mijn dochter (ook 2 en zo nu en dan lekker dwars) doet hij mij nauwelijks, maar bij papa en oma wel. Maar ja die vinden alles zielig etc. Ik heb daarom maar weinig strijd met haar en het is hartsikke leuk.
Als ze iets wil in een winkel, dan zeg ik duidelijk "nee". En dan leid ik haar af. " O, we moeten nog eieren hebben, waar staan die?" Of als ze een ijsje wil of snoep, dan zeg ik als we zo thuis zijn dan mag je een lekker pakje drinken (oid.)
Kinderen hebben baat bij regels, daarom heeft jouw moeder er ook minder last van. Merk ik aan mijn dochter, en de kinderen in mijn klas. (ben een strenge juf, heel streng)
En probeer te onthouden dat het een fase is en nog niet alles helemaal bewust doet. Probeer ook voor ogen te houden wat er zo leuk aan je nichtje is. En zij heeft zichzelf ermee als ze raar doet en niets aantrekken van de omgeving.
Oh en als je iets zegt (positief of negatief) voer het uit. Dus als je belooft na je boterham mag je op mijn rug paardje rijden (oid) doe het dan, maar ook als je zegt dat ze NIET naar de speeltuin mag, doe het dan ook NIET!!! En als je dreigt met iets, denk dan na of het kan/ mogelijk is. Enne... als je zegt " als je nog 1 keer....", grijp dan ook meteen na die ene keer in. Laat het dan niet aanmodderen. Voelen ze dondersgoed aan en je gezag gaat langzaamaan naar de knoppen.
Succes ermee!
Duidelijk zijn! Al zal het soms als streng worden gezien. Mijn dochter (ook 2 en zo nu en dan lekker dwars) doet hij mij nauwelijks, maar bij papa en oma wel. Maar ja die vinden alles zielig etc. Ik heb daarom maar weinig strijd met haar en het is hartsikke leuk.
Als ze iets wil in een winkel, dan zeg ik duidelijk "nee". En dan leid ik haar af. " O, we moeten nog eieren hebben, waar staan die?" Of als ze een ijsje wil of snoep, dan zeg ik als we zo thuis zijn dan mag je een lekker pakje drinken (oid.)
Kinderen hebben baat bij regels, daarom heeft jouw moeder er ook minder last van. Merk ik aan mijn dochter, en de kinderen in mijn klas. (ben een strenge juf, heel streng)
En probeer te onthouden dat het een fase is en nog niet alles helemaal bewust doet. Probeer ook voor ogen te houden wat er zo leuk aan je nichtje is. En zij heeft zichzelf ermee als ze raar doet en niets aantrekken van de omgeving.
Oh en als je iets zegt (positief of negatief) voer het uit. Dus als je belooft na je boterham mag je op mijn rug paardje rijden (oid) doe het dan, maar ook als je zegt dat ze NIET naar de speeltuin mag, doe het dan ook NIET!!! En als je dreigt met iets, denk dan na of het kan/ mogelijk is. Enne... als je zegt " als je nog 1 keer....", grijp dan ook meteen na die ene keer in. Laat het dan niet aanmodderen. Voelen ze dondersgoed aan en je gezag gaat langzaamaan naar de knoppen.
Succes ermee!
dinsdag 7 juli 2009 om 10:59
Ik zou nou niet meteen gaan stoppen. Oké je vindt het niet leuk, maar dit is denk ik de eerste keer dat je dit doet, toch? Je komt er wel doorheen, je moet het alleen leren!
Misschien eens met je moeder praten hoe zij je nichtje aanpakt. Zij kan je vast wat handige tips geven. En inderdaad gewoon duidelijk en consequent zijn (ja, dat is "streng" zoals we het anders noemen). Laat dat ook uit je houding blijken, jij bent de baas!!
Het hoort erbij dat ze je grenzen gaat uittesten, laat dan ook duidelijk blijken waar die grenzen zijn. Je kan het wel
Misschien eens met je moeder praten hoe zij je nichtje aanpakt. Zij kan je vast wat handige tips geven. En inderdaad gewoon duidelijk en consequent zijn (ja, dat is "streng" zoals we het anders noemen). Laat dat ook uit je houding blijken, jij bent de baas!!
Het hoort erbij dat ze je grenzen gaat uittesten, laat dan ook duidelijk blijken waar die grenzen zijn. Je kan het wel
dinsdag 7 juli 2009 om 11:03
quote:runner84 schreef op 07 juli 2009 @ 11:02:
Ohja, wat hier vaak helpt is "Ik tel tot 3...(en dan ben jij aan het opruimen/zit jij aan tafel/ben jij bij mij enz. enz.)" ik sta nog met verbazing te kijken dat ze dan niet weten hoe snel ze moeten luisteren hahahaha
Ik las hier van de week ergens een leuke...
Ik tel tot 3 en dan....begin ik opnieuw.
Ohja, wat hier vaak helpt is "Ik tel tot 3...(en dan ben jij aan het opruimen/zit jij aan tafel/ben jij bij mij enz. enz.)" ik sta nog met verbazing te kijken dat ze dan niet weten hoe snel ze moeten luisteren hahahaha
Ik las hier van de week ergens een leuke...
Ik tel tot 3 en dan....begin ik opnieuw.
dinsdag 7 juli 2009 om 11:17
even een vraagje.
je zit in het laatste jaar. ik neem aan dat als jij straks werk krijgt je toch ook niet meer kan oppassen? dus dat je zus er dan ook iets anders voor moet verzinnen.
je zou ook kunnen zeggen dat je niet meer wil maar wel in geval van nood je altijd beschikbaar bent voor haar.
1 ding om over na te denken in de overweging of je stopt of niet;
als je nu stopt en je gaat vaak leuke dingen met je nichtje doen dan moet je ook consequent zijn en blijven, dus hetzelfde als nu. mijn ervaring is dat als je het alleen leuk wilt houden het juist het minste leuk is.
dus zowiezo kom je in meer of mindere maten in aanraking met het opvoedende deel.
je zit in het laatste jaar. ik neem aan dat als jij straks werk krijgt je toch ook niet meer kan oppassen? dus dat je zus er dan ook iets anders voor moet verzinnen.
je zou ook kunnen zeggen dat je niet meer wil maar wel in geval van nood je altijd beschikbaar bent voor haar.
1 ding om over na te denken in de overweging of je stopt of niet;
als je nu stopt en je gaat vaak leuke dingen met je nichtje doen dan moet je ook consequent zijn en blijven, dus hetzelfde als nu. mijn ervaring is dat als je het alleen leuk wilt houden het juist het minste leuk is.
dus zowiezo kom je in meer of mindere maten in aanraking met het opvoedende deel.
dinsdag 7 juli 2009 om 11:35
quote:misschicken schreef op 07 juli 2009 @ 11:03:
[...]
Ik las hier van de week ergens een leuke...
Ik tel tot 3 en dan....begin ik opnieuw.
Hahaha, nou dat is dan weer net niet de bedoeling ook een les voor TO!
Ik vind het toch dan altijd weer gek, zie je die kindjes opeens rennen en denk ik, "weet je eigenlijk wat er gebeurt na de 3??" Al komt het natuurlijk ook wel eens voor dat ik de 3 haal en het is niet gelukt, dan is het ook wel klaar en dat zullen ze ook wel weten.
[...]
Ik las hier van de week ergens een leuke...
Ik tel tot 3 en dan....begin ik opnieuw.
Hahaha, nou dat is dan weer net niet de bedoeling ook een les voor TO!
Ik vind het toch dan altijd weer gek, zie je die kindjes opeens rennen en denk ik, "weet je eigenlijk wat er gebeurt na de 3??" Al komt het natuurlijk ook wel eens voor dat ik de 3 haal en het is niet gelukt, dan is het ook wel klaar en dat zullen ze ook wel weten.
dinsdag 7 juli 2009 om 11:44
Als je elke week oppast, dan ben je ook opvoeder. Dat kan niet anders. Je kan denk ik het beste met de ouders afspreken welke regels zij thuis hanteren en die ook hanteren. Hier hielp het bij nichtje goed om inderdaad duidelijk te zijn en redelijke straffen te bedenken. Je kan wel zeggen 10 minuten in de hoek om maar iets te bedenken, maar voor een kind van 2,5 is dat veel te lang.
Verder bij positief gedrag, zeker de eerste tijd, de hemel inprijzen en negatief gedrag negeren.
Verder bij positief gedrag, zeker de eerste tijd, de hemel inprijzen en negatief gedrag negeren.
dinsdag 7 juli 2009 om 11:48
Haha, hier nog een. Ik tel tot tien en gelukkig heeft dat tot nu toe gewerkt, zou niet weten wat ik moet doen als ik de tien wel haal.
Gisteren telde ik trouwens tot drie, maar toen moest ik er een tweeëneenhalf insmokkelen voor ze in haar autostoel zat. Phew, net gehaald!
Voor Dannemae, ik denk dat het handig zou zijn als jij, zus en moeder samen overleggen wat de beste aanpak is voor Nichtje. En mocht je er echt mee willen stoppen, geef je zus dan ruim de tijd om iets anders te vinden. Ik kan me voorstellen dat je je tijd sowieso hard nodig hebt, in het laatste jaar van je studie.
Gisteren telde ik trouwens tot drie, maar toen moest ik er een tweeëneenhalf insmokkelen voor ze in haar autostoel zat. Phew, net gehaald!
Voor Dannemae, ik denk dat het handig zou zijn als jij, zus en moeder samen overleggen wat de beste aanpak is voor Nichtje. En mocht je er echt mee willen stoppen, geef je zus dan ruim de tijd om iets anders te vinden. Ik kan me voorstellen dat je je tijd sowieso hard nodig hebt, in het laatste jaar van je studie.
dinsdag 7 juli 2009 om 12:35
Dannemae, een kind van 2,5 is gewoon in een ontzettende lastige leeftijd. Dat is voor de moeder al zo, laat staan voor jou als tante. Je moet heel consequent en streng zijn, terwijl jij daar als leuke tante eigenlijk geen zin in hebt, omdat het jouw kind niet is. Als moeder zijnde gaat je dat veel makkelijker af is mijn ervaring ( anders word je gek ). Feit is dat als je wat strenger bent, als het nodig is natuurlijk, je een veel leuker kind tegenover je hebt, die ook weet waar het aan toe is.
Tot 3 tellen werkt hier trouwens bij dochter ( ook 2,5) ook altijd heel goed....snap ik ook niet helemaal.
Je zult bij jezelf te rade moeten gaan wat je wilt en kunt, ook wat betreft je studie en evt. werk dadelijk. Overleg met je moeder en zus. Als je er mee wilt stoppen, geef je zus de kans om een andere oplossing te zoeken en als je er mee door wilt gaan, kijk hoe je het best met je nichtje om kunt gaan en of je dat zelf ook aan kunt. Heel veel succes met je keuze....en probeer die lieve tante te blijven, wat je ook doet!
Tot 3 tellen werkt hier trouwens bij dochter ( ook 2,5) ook altijd heel goed....snap ik ook niet helemaal.
Je zult bij jezelf te rade moeten gaan wat je wilt en kunt, ook wat betreft je studie en evt. werk dadelijk. Overleg met je moeder en zus. Als je er mee wilt stoppen, geef je zus de kans om een andere oplossing te zoeken en als je er mee door wilt gaan, kijk hoe je het best met je nichtje om kunt gaan en of je dat zelf ook aan kunt. Heel veel succes met je keuze....en probeer die lieve tante te blijven, wat je ook doet!
dinsdag 7 juli 2009 om 12:41
Als jij het niet meer leuk vind, dan moet je ermee stoppen. Ongeacht of je zus dan met een werk-probleem komt te zitten (daar zijn genoeg andere oplossingen voor als het kdv, een andere oppas of een gastouder)
Wil je het nog wel graag (het verdient tenslotte lekker bij), dan moet je er even wat tijd en energie insteken en kijken naar mogelijke oplossingen. Wees maar eens streng tegen je nichtje, niet overal een toe geven etc. Je moeder en zus hebben wellicht nog wat tips voor je. Zorg dat je met hen op 1 lijn zit en over het algemeen dezelfde regels gelden
Wil je het nog wel graag (het verdient tenslotte lekker bij), dan moet je er even wat tijd en energie insteken en kijken naar mogelijke oplossingen. Wees maar eens streng tegen je nichtje, niet overal een toe geven etc. Je moeder en zus hebben wellicht nog wat tips voor je. Zorg dat je met hen op 1 lijn zit en over het algemeen dezelfde regels gelden
dinsdag 7 juli 2009 om 12:46
Zag gisteren in de supermarkt trouwens een oma boodschappen doen met kleinkind.. Denk dat het meisje ook iets van 2.5 was....
Dat kind krijste al bij binnenkomst, bleef krijsen... en alles wat oma zei, ging het nog harder..
Vooral rustig blijven is de tip
Vooral geen discussie aan gaan. Jouw wil is wet
Dat kind krijste al bij binnenkomst, bleef krijsen... en alles wat oma zei, ging het nog harder..
Vooral rustig blijven is de tip
Vooral geen discussie aan gaan. Jouw wil is wet
dinsdag 7 juli 2009 om 14:21
Goed voor mij om alle ervaringen te lezen omtrent peuters van 2 en half, 3 jaar oud. Die omschrijving van de supermarkt, die komt me zo bekend voor...
Vorige week nog, even een pak melk en brood halen, tot mevrouw de croissantjes zag... Die wil ik!!! Die,die,die!!! En ze bleef maar krijsen. Ik schaamde me dood. Niet toegegeven en gezegd, kom op thuis gaan we een lekker broodje eten, maar ze laat zich niet zo makkelijk afschepen. Vervolgens komen we bij de uitgang waar zo'n karretje staat waar je een euro in moet doen en dan gaat ie op en neer. Daar mag ze van mijn zus dus altijd in. Ik vind het onzin, dus wéér krijsen, tieren, gillen...
Maar goed, afspraak maken met mijn zus en moeder om duidelijke en eenduidige regels af te spreken is misschien niet zo heel verkeerd...
En ik ga deze vakantie maar eens even bedenken wat ik nu echt wil omtrent het oppassen... Dan ga ik dat gewoon eens aankaarten bij mijn zus. Dan heeft zij de tijd om wat anders te zoeken en kan ik ook weer gewoon tante zijn.
Vorige week nog, even een pak melk en brood halen, tot mevrouw de croissantjes zag... Die wil ik!!! Die,die,die!!! En ze bleef maar krijsen. Ik schaamde me dood. Niet toegegeven en gezegd, kom op thuis gaan we een lekker broodje eten, maar ze laat zich niet zo makkelijk afschepen. Vervolgens komen we bij de uitgang waar zo'n karretje staat waar je een euro in moet doen en dan gaat ie op en neer. Daar mag ze van mijn zus dus altijd in. Ik vind het onzin, dus wéér krijsen, tieren, gillen...
Maar goed, afspraak maken met mijn zus en moeder om duidelijke en eenduidige regels af te spreken is misschien niet zo heel verkeerd...
En ik ga deze vakantie maar eens even bedenken wat ik nu echt wil omtrent het oppassen... Dan ga ik dat gewoon eens aankaarten bij mijn zus. Dan heeft zij de tijd om wat anders te zoeken en kan ik ook weer gewoon tante zijn.
dinsdag 7 juli 2009 om 22:11
quote:dannemae schreef op 07 juli 2009 @ 14:21:
Goed voor mij om alle ervaringen te lezen omtrent peuters van 2 en half, 3 jaar oud. Die omschrijving van de supermarkt, die komt me zo bekend voor...
Vorige week nog, even een pak melk en brood halen, tot mevrouw de croissantjes zag... Die wil ik!!! Die,die,die!!! En ze bleef maar krijsen. Ik schaamde me dood. Niet toegegeven en gezegd, kom op thuis gaan we een lekker broodje eten, maar ze laat zich niet zo makkelijk afschepen. Vervolgens komen we bij de uitgang waar zo'n karretje staat waar je een euro in moet doen en dan gaat ie op en neer. Daar mag ze van mijn zus dus altijd in. Ik vind het onzin, dus wéér krijsen, tieren, gillen...
Maar goed, afspraak maken met mijn zus en moeder om duidelijke en eenduidige regels af te spreken is misschien niet zo heel verkeerd...
En ik ga deze vakantie maar eens even bedenken wat ik nu echt wil omtrent het oppassen... Dan ga ik dat gewoon eens aankaarten bij mijn zus. Dan heeft zij de tijd om wat anders te zoeken en kan ik ook weer gewoon tante zijn.Maar zeg je dan ook wel eens, "En NU is het klaar!!" Je kunt natuurlijk beginnen met de leuke, lieve afleidingsmanoeuvres, maar soms moet je het gewoon superduidelijk stellen tegen een kind. Het is ook niet leuk, maar consequenties stellen helpt dan ook als ze niet ophoudt. Laten merken dat een kind dat zó raar doet echt geen snoepje krijgt (bijvoorbeeld)
Goed voor mij om alle ervaringen te lezen omtrent peuters van 2 en half, 3 jaar oud. Die omschrijving van de supermarkt, die komt me zo bekend voor...
Vorige week nog, even een pak melk en brood halen, tot mevrouw de croissantjes zag... Die wil ik!!! Die,die,die!!! En ze bleef maar krijsen. Ik schaamde me dood. Niet toegegeven en gezegd, kom op thuis gaan we een lekker broodje eten, maar ze laat zich niet zo makkelijk afschepen. Vervolgens komen we bij de uitgang waar zo'n karretje staat waar je een euro in moet doen en dan gaat ie op en neer. Daar mag ze van mijn zus dus altijd in. Ik vind het onzin, dus wéér krijsen, tieren, gillen...
Maar goed, afspraak maken met mijn zus en moeder om duidelijke en eenduidige regels af te spreken is misschien niet zo heel verkeerd...
En ik ga deze vakantie maar eens even bedenken wat ik nu echt wil omtrent het oppassen... Dan ga ik dat gewoon eens aankaarten bij mijn zus. Dan heeft zij de tijd om wat anders te zoeken en kan ik ook weer gewoon tante zijn.Maar zeg je dan ook wel eens, "En NU is het klaar!!" Je kunt natuurlijk beginnen met de leuke, lieve afleidingsmanoeuvres, maar soms moet je het gewoon superduidelijk stellen tegen een kind. Het is ook niet leuk, maar consequenties stellen helpt dan ook als ze niet ophoudt. Laten merken dat een kind dat zó raar doet echt geen snoepje krijgt (bijvoorbeeld)
