Kinderen
alle pijlers
Papa's kindje
woensdag 22 april 2009 om 10:41
Dag dames,
Waarschijnlijk maak ik me druk om niks maar ik wil het toch even kwijt.
Mijn zoon is 14 maanden en de laatste weken trekt hij heel erg naar zijn papa. Ik werk 3 dagen achter elkaar en als ik s'avonds thuis kom ziet hij me niet staan! (Bij wijze van spreken)
Als hij verdrietig is, of s'nachts wakker word wil hij wel bij mij liggen. Als ik met hem ben is er ook niks aan de hand, maar zodra zijn papa thuis is strekt hij meteen zijn armpjes uit.
Doe ik iets niet goed? Is dit een fase???
Waarschijnlijk maak ik me druk om niks maar ik wil het toch even kwijt.
Mijn zoon is 14 maanden en de laatste weken trekt hij heel erg naar zijn papa. Ik werk 3 dagen achter elkaar en als ik s'avonds thuis kom ziet hij me niet staan! (Bij wijze van spreken)
Als hij verdrietig is, of s'nachts wakker word wil hij wel bij mij liggen. Als ik met hem ben is er ook niks aan de hand, maar zodra zijn papa thuis is strekt hij meteen zijn armpjes uit.
Doe ik iets niet goed? Is dit een fase???
woensdag 22 april 2009 om 12:06
quote:troeleke schreef op 22 april 2009 @ 10:46:
Inderdaad vervelend voor mij. Op de dagen dat ik thuis ben probeer ik ook leuke dingen met hem te doen, maar het huishouden moet ook gebeuren...
Hij kan bij mij ook heel goed alleen spelen en bij zijn vader wat minder...die is er ook continue mee bezig.
Hij is 3 ochtenden thuis dus ja!!!!tsja, dat heb je met die papa-dagen he, papa constant met zoon bezig, moeder moet t huishouden tussendoor doen,Wel t voordeel voor mama dat zoonlief zichzelf kan vermaken als ze ergens anders mee bezig is, en dus op den duur wat meer tijd voor zichzelf overhoudt
Inderdaad vervelend voor mij. Op de dagen dat ik thuis ben probeer ik ook leuke dingen met hem te doen, maar het huishouden moet ook gebeuren...
Hij kan bij mij ook heel goed alleen spelen en bij zijn vader wat minder...die is er ook continue mee bezig.
Hij is 3 ochtenden thuis dus ja!!!!tsja, dat heb je met die papa-dagen he, papa constant met zoon bezig, moeder moet t huishouden tussendoor doen,Wel t voordeel voor mama dat zoonlief zichzelf kan vermaken als ze ergens anders mee bezig is, en dus op den duur wat meer tijd voor zichzelf overhoudt
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 22 april 2009 om 12:24
Mijn dochter van bijna 20 mnd riep de hale dagen om haar papa, maar als hij thuis kwam, wilde ze maar weinig van hem weten. Dat vond ik heel vervelend voor hem, zag dat hij het naar vond. Maar nu is het zo dat ze heel enthousiast gaat zwaaien als hij voor t raam langs loopt, gilt van blijdschap, naar de deur toe rent en vervolgens heel hard weer terug omdat ze denkt dat ze pakkertje speelt met papa. Ze heeft veel lol met hem. Als ze 's nachts wakker wordt dan roept ze haar vader (fijn he, voor mij!). Maar als er iets is, dan wil ze mama.. Het komt dus waarschijnlijk wel goed, misschien moet je er een spelletje van maken zoals mijn man doet?
woensdag 22 april 2009 om 12:25
Ik herken het. Zoon is hier 13 maanden en ook helemaal idolaat van papa. Zelf denk ik dat het komt, omdat ie mij de hele dag ziet. Op zo'n dag kan ik hem natuurlijk niet continu exclusieve aandacht geven, maar als papa thuiskomt, krijgt hij dat van hem wel.
Persoonlijk vind ik het niet erg. Ik kan er heel erg van genieten om te zien hoe hij glundert als man binnen komt. Heerlijk om te zien hoe gek ze op elkaar zijn.
Persoonlijk vind ik het niet erg. Ik kan er heel erg van genieten om te zien hoe hij glundert als man binnen komt. Heerlijk om te zien hoe gek ze op elkaar zijn.
The time is now
woensdag 22 april 2009 om 12:42
woensdag 22 april 2009 om 12:49
woensdag 22 april 2009 om 12:54
quote:troeleke schreef op 22 april 2009 @ 12:49:
Soms zeg ik tegen mijn zoontje: mama lief??? En dan krijg ik een knuffel. Dat vind ik dan zo heerlijk.
's Avonds krijgt hij nog een flesje warme melk en dan komt hij zo lekker tegen me aan liggen, heerlijkIk zie dat papa's kindje niet zo als ik dit lees??
Soms zeg ik tegen mijn zoontje: mama lief??? En dan krijg ik een knuffel. Dat vind ik dan zo heerlijk.
's Avonds krijgt hij nog een flesje warme melk en dan komt hij zo lekker tegen me aan liggen, heerlijkIk zie dat papa's kindje niet zo als ik dit lees??
woensdag 22 april 2009 om 13:03
woensdag 22 april 2009 om 13:07
woensdag 22 april 2009 om 14:39
woensdag 22 april 2009 om 14:41
quote:neele schreef op 22 april 2009 @ 14:39:
Troeleke, volgens mij ben je nu toch wel genoeg gerustgesteld in het feit dat het een fase is.
Mijn dochter had het ook maar verkeerd nu al ruim twee jaar in een permanente "mama' fase.
Terwijl ik veel strenger ben en veel minder leuke dingen met haar doe. Dat zegt dus niets.Je hebt voor het gemak over mijn posting heen gelezen?
Troeleke, volgens mij ben je nu toch wel genoeg gerustgesteld in het feit dat het een fase is.
Mijn dochter had het ook maar verkeerd nu al ruim twee jaar in een permanente "mama' fase.
Terwijl ik veel strenger ben en veel minder leuke dingen met haar doe. Dat zegt dus niets.Je hebt voor het gemak over mijn posting heen gelezen?
woensdag 22 april 2009 om 14:44
woensdag 22 april 2009 om 14:50
quote:nlies schreef op 22 april 2009 @ 12:06:
[...]
tsja, dat heb je met die papa-dagen he, papa constant met zoon bezig, moeder moet t huishouden tussendoor doen,Wel t voordeel voor mama dat zoonlief zichzelf kan vermaken als ze ergens anders mee bezig is, en dus op den duur wat meer tijd voor zichzelf overhoudtWaarom doet papa niet ook het huishouden tussendoor op zijn papadagen?
[...]
tsja, dat heb je met die papa-dagen he, papa constant met zoon bezig, moeder moet t huishouden tussendoor doen,Wel t voordeel voor mama dat zoonlief zichzelf kan vermaken als ze ergens anders mee bezig is, en dus op den duur wat meer tijd voor zichzelf overhoudtWaarom doet papa niet ook het huishouden tussendoor op zijn papadagen?
woensdag 22 april 2009 om 15:17
hier ook herkenning. Oudste kreeg zijn papafase toen ik zwanger werd van nr 2 (alsof hij het rook!) en hield die aan tot spruit geboren was. Nummer 2 vervolgens, heeft 1,5 jaar niks van de hele wereld willen weten behalve mama. En nu haalt hij de schade in en is papa de grote held.
Bij de oudste heb ik het ook weleens rot gevonden en me er onzeker over gevoeld. Nu merk ik dat ik er heel anders in sta en dat zoon 2 daar ook overeenkomstig op reageert. Als je je te druk gaat maken of vanalles gaan proberen, dan werkt dat inderdaad vaak averechts. Het helpt ook om hem gewoon niet altijd zijn zin te geven als hij om papa roept. Soms is mama beschikbaar, soms papa en dat gaan we echt niet altijd maar naar believen van meneertje aanpassen. En als mijn zoon roept dat hij uit bed wil en met zijn eigenwijze 2,5 jarige snoet "nee, jij niet!" roept, dan grijns ik vriendelijk, zeg: "oke vent, dan niet" en loop weer zijn kamer uit. Natuurlijk willen ze dan wel worden meegenomen en merk ik ook dat hij ervaart dat zijn wensen niet altijd wet zijn. Grappig is trouwens wel dat ik op de dag dat mijn vent met de kinderen thuis is, bijna altijd hoor dat het dan precies andersom is. Kortom: degene die aanwezig is, is niet interessant, want beschikbaar. Hier dan dus.
En inderdaad; je kerel kan ook stukjes van het huishouden doen, zeker als hij 3 ochtenden thuis is met jullie zoon. Middel het een beetje, zodat jullie allebei leuke dingen met hem doen én allebei ook je eigen dingetjes terwijl je bij hem bent. Voor de rest verstand op nul, blik op oneindig, "het is een faaaaaase" murmelen en er een beetje nuchter mee omgaan.
Bij de oudste heb ik het ook weleens rot gevonden en me er onzeker over gevoeld. Nu merk ik dat ik er heel anders in sta en dat zoon 2 daar ook overeenkomstig op reageert. Als je je te druk gaat maken of vanalles gaan proberen, dan werkt dat inderdaad vaak averechts. Het helpt ook om hem gewoon niet altijd zijn zin te geven als hij om papa roept. Soms is mama beschikbaar, soms papa en dat gaan we echt niet altijd maar naar believen van meneertje aanpassen. En als mijn zoon roept dat hij uit bed wil en met zijn eigenwijze 2,5 jarige snoet "nee, jij niet!" roept, dan grijns ik vriendelijk, zeg: "oke vent, dan niet" en loop weer zijn kamer uit. Natuurlijk willen ze dan wel worden meegenomen en merk ik ook dat hij ervaart dat zijn wensen niet altijd wet zijn. Grappig is trouwens wel dat ik op de dag dat mijn vent met de kinderen thuis is, bijna altijd hoor dat het dan precies andersom is. Kortom: degene die aanwezig is, is niet interessant, want beschikbaar. Hier dan dus.
En inderdaad; je kerel kan ook stukjes van het huishouden doen, zeker als hij 3 ochtenden thuis is met jullie zoon. Middel het een beetje, zodat jullie allebei leuke dingen met hem doen én allebei ook je eigen dingetjes terwijl je bij hem bent. Voor de rest verstand op nul, blik op oneindig, "het is een faaaaaase" murmelen en er een beetje nuchter mee omgaan.
woensdag 22 april 2009 om 15:19
