Kinderen
alle pijlers
Peuter 20 maanden praat niet, ook laat met lopen
dinsdag 16 januari 2018 02:52
Vanmiddag kreeg ik een telefoontje van het consultatiebureau. Hoe het nu ging met mijn zoontje, want bij het laatste bezoek een paar maanden geleden kon hij nog niet goed los lopen. Ik ben toen op hun advies met hem naar de fysio gegaan, omdat ze het toch wel zorgelijk vonden met 18 maanden.
Gelukkig zag de fysiotherapeut weinig reden tot zorgen, en het lopen ging inderdaad vanzelf beter. Nu is hij 20 maanden en loopt hij redelijk, al valt hij nog wel vaak. Ik vertelde dat dus vrolijk.
Toen kwam de vraag hoe het nu met praten ging, en moest ik vertellen dat mijn zoontje nog steeds geen papa en mama zegt en ook geen andere herkenbare woorden. Hij brabbelt een beetje en lacht heel veel, en hij is gek op liedjes en voorlezen. Ik maakte me eigenlijk helemaal geen zorgen, ook denk ik omdat we zo op dat lopen gefocust waren. Maar de cb mevrouw zei dat het toch wel erg laat was en dat ze adviseerden om naar een logopediste te gaan. Daar heb ik dus nu een afspraak voor gemaakt.
En nu lig ik al uren te googelen en te malen. Mensen zeggen altijd als hun kind laat is met lopen: maar hij praatte wel al met 8 maanden hoor! en vice versa, maar mijn zoontje is dus laat met alles... hij drinkt ook nog steeds niet zelf uit een beker of fles, we moeten hem op schoot een flesje geven anders drinkt hij niet. Zelfstandig brood eten gaat wel goed.
Hij is gek op voorlezen (Nijntje) maar ren filmpje van Nijntje op tv reageert hij nauwelijks op. Ik probeer hem steeds dingen te laten aanwijzen (zijn neus, de poes) maar soms denk ik dat hij me alleen imiteert en dat de woorden hem niet zoveel zeggen.
Hij gaat nu 2 dagen naar de crèche (eerst altijd 1 dag) en dat gaat op zich goed, naar dingen als verven of kleuren lukken nauwelijks. Spelen doet hij wel graag, liefst met auto’s of een bal.
Het is zo’n lief, vrolijk jongetje, het breekt mijn hart dat er misschien iets met hem is.
Ik hoor heel graag ervaringen en tips...
Gelukkig zag de fysiotherapeut weinig reden tot zorgen, en het lopen ging inderdaad vanzelf beter. Nu is hij 20 maanden en loopt hij redelijk, al valt hij nog wel vaak. Ik vertelde dat dus vrolijk.
Toen kwam de vraag hoe het nu met praten ging, en moest ik vertellen dat mijn zoontje nog steeds geen papa en mama zegt en ook geen andere herkenbare woorden. Hij brabbelt een beetje en lacht heel veel, en hij is gek op liedjes en voorlezen. Ik maakte me eigenlijk helemaal geen zorgen, ook denk ik omdat we zo op dat lopen gefocust waren. Maar de cb mevrouw zei dat het toch wel erg laat was en dat ze adviseerden om naar een logopediste te gaan. Daar heb ik dus nu een afspraak voor gemaakt.
En nu lig ik al uren te googelen en te malen. Mensen zeggen altijd als hun kind laat is met lopen: maar hij praatte wel al met 8 maanden hoor! en vice versa, maar mijn zoontje is dus laat met alles... hij drinkt ook nog steeds niet zelf uit een beker of fles, we moeten hem op schoot een flesje geven anders drinkt hij niet. Zelfstandig brood eten gaat wel goed.
Hij is gek op voorlezen (Nijntje) maar ren filmpje van Nijntje op tv reageert hij nauwelijks op. Ik probeer hem steeds dingen te laten aanwijzen (zijn neus, de poes) maar soms denk ik dat hij me alleen imiteert en dat de woorden hem niet zoveel zeggen.
Hij gaat nu 2 dagen naar de crèche (eerst altijd 1 dag) en dat gaat op zich goed, naar dingen als verven of kleuren lukken nauwelijks. Spelen doet hij wel graag, liefst met auto’s of een bal.
Het is zo’n lief, vrolijk jongetje, het breekt mijn hart dat er misschien iets met hem is.
Ik hoor heel graag ervaringen en tips...
woensdag 17 januari 2018 10:53
Eens met Eze in de voorgaande post.
Het kan natuurlijk dat je zoon gewoon wat langzamer is dan gemiddeld en dat het goed komt. Anderzijds kan het ook zo zijn dat er wél iets aan de hand is en in dat geval vind ik het eigenlijk een beetje sneu voor je zoon om hem op zijn tenen te laten lopen en te laten ervaren dat hij veel dingen (nog) niet kan. Juist in zo'n geval kan gerichte hulp (en dan hoeft er nog steeds helemaal niets aan de hand te zijn!) je kind enorm helpen.
Het kan natuurlijk dat je zoon gewoon wat langzamer is dan gemiddeld en dat het goed komt. Anderzijds kan het ook zo zijn dat er wél iets aan de hand is en in dat geval vind ik het eigenlijk een beetje sneu voor je zoon om hem op zijn tenen te laten lopen en te laten ervaren dat hij veel dingen (nog) niet kan. Juist in zo'n geval kan gerichte hulp (en dan hoeft er nog steeds helemaal niets aan de hand te zijn!) je kind enorm helpen.
anoniem_44917 wijzigde dit bericht op 17-01-2018 11:00
0.74% gewijzigd
woensdag 17 januari 2018 10:59
Mijn volgende tekst is absoluut niet belerend of betweterig bedoeld, maar soms is het als ouder heel moeilijk om in te schatten wat je kind op een bepaalde leeftijd wel en niet kan of zou moeten kunnen.
Zo had ik bijvoorbeeld een vriendin (wij wonen in het buitenland, dus hier geen CB), die haar 2.5-jarige nog steeds voerde en de fles gaf. Niet bewust en niet omdat haar kind niet anders kon, maar gewoon omdat ze het altijd al zo gedaan had en zich niet beseft had dat een kind van die leeftijd zelfstandig kan eten en drinken. Soms heb je even een zetje van de buitenwereld nodig om te beseffen dat je stappen moet maken. Ik denk dat dat iedere ouder wel een keer overkomt.
Zo had ik bijvoorbeeld een vriendin (wij wonen in het buitenland, dus hier geen CB), die haar 2.5-jarige nog steeds voerde en de fles gaf. Niet bewust en niet omdat haar kind niet anders kon, maar gewoon omdat ze het altijd al zo gedaan had en zich niet beseft had dat een kind van die leeftijd zelfstandig kan eten en drinken. Soms heb je even een zetje van de buitenwereld nodig om te beseffen dat je stappen moet maken. Ik denk dat dat iedere ouder wel een keer overkomt.
woensdag 17 januari 2018 14:42
Eh ja... oké, ik zeg toch nergens dat ze niet moet laten onderzoeken? Alleen dat ze een sinterklaasviering niet als ijkpunt moet nemen. Ik snap dus niet helemaal waarom je mij quote.Eze schreef: ↑16-01-2018 15:47TO’s kind dus wel. Hij loopt laat, praat erg weinig voor zijn leeftijd, laat ook niet duidelijk merken dat hij taal wel begrijpt en uit een beker drinken lukt ook niet. Alles bij elkaar valt dat nogal op.
Eén van mijn kinderen week (op een andere manier dan bij TO) ook heel erg af van wat voor zijn leeftijd normaal was. Ik ben heel blij dat we het advies van het CB hem verder te laten onderzoeken hebben opgevolgd, want er bleek wel degelijk iets aan de hand te zijn, en dat we dat vrij vroeg ontdekt hebben is voor de toekomst gunstig.
donderdag 18 januari 2018 15:57
Begrijp me niet verkeerd; ik ben ook blij hoor, dat ze contact opnemen. Ik had gewoon niet verwacht dat ik er zo van zou schrikken.
donderdag 18 januari 2018 15:59
Dit herken ik ook heel erg. Wij zijn ook echt te lang doorgegaan met bepaald babygedrag, gewoon omdat het goed ging en hij niet echt aangaf dat hij iets anders wilde ofzo (flesjes geven ipv oefenen met bekertje, volledig gepureerd eten geven ipv met ons mee laten eten, etcetera.) Hij is onze eerste en ik heb ook gewoon geen referentiekader. Probeer me daar nu meer van bewust te zijn.maritte schreef: ↑17-01-2018 10:59Mijn volgende tekst is absoluut niet belerend of betweterig bedoeld, maar soms is het als ouder heel moeilijk om in te schatten wat je kind op een bepaalde leeftijd wel en niet kan of zou moeten kunnen.
Zo had ik bijvoorbeeld een vriendin (wij wonen in het buitenland, dus hier geen CB), die haar 2.5-jarige nog steeds voerde en de fles gaf. Niet bewust en niet omdat haar kind niet anders kon, maar gewoon omdat ze het altijd al zo gedaan had en zich niet beseft had dat een kind van die leeftijd zelfstandig kan eten en drinken. Soms heb je even een zetje van de buitenwereld nodig om te beseffen dat je stappen moet maken. Ik denk dat dat iedere ouder wel een keer overkomt.
donderdag 18 januari 2018 16:06
Nee, alleen naar het lopen. Of hij taal wel begrijpt vind ik moeilijk. Hij reageert op zijn naam.Hij kijkt naar papa als ik zeg: waar is papa, hij wordt superblij als we zeggen "Zullen we Nijntje lezen?" Liedjes vindt hij geweldig en herkent hij ook.Eze schreef: ↑16-01-2018 12:14Maar hoe zouden ze het wel moeten aanpakken? Je kind loopt laat, is verder motorisch niet heel snel, praat niet en geeft er niet heel veel blijk van dat hij gesproken taal begrijpt, schrijf je. Alles bij elkaar is dat voor een kind van bijna twee best opvallend. Hij kan natuurlijk best een laatbloeier zijn, maar misschien is er ook meer aan de hand - en dat wordt echt niet beter als het niet benoemd mag worden, hoe rot ook.
Heeft de kinderarts destijds niet ook al naar zijn oren gekeken, of lag de focus toen alleen op het lopen?
Maar hij reageert absoluut niet op "zeg eens mama-papa" (of wat dan ook). Ik blijf maar vragen waar is je neusje/voetje/etc en soms wijst hij het dan aan, maar ik geloof niet echt dat hij de link legt tussen het woord en het lichaamsdeel, hij doet mij na omdat ik het voordoe.
Brabbelen doet hij wel, klinkt soms ook wel alsof hij een soort gesprek aan het voeren is, maar hij heeft geen "woorden" voor dingen (zoals sommige kindjes fantasiewoorden hebben?)
Pff, ik weet het niet. Ben nu iig wel weer wat relaxeder, en wacht de huisarts en logopedist maar even af.
Dank voor al jullie lieve reacties!
