Kinderen
alle pijlers
Peuter: sterke wil, ondernemend en enorm pittig
maandag 15 april 2019 21:46
Al even aan het twijfelen maar ik weet het gewoon niet meer...
Het wordt steeds erger en het lijkt of er niks helpt. Wie weet is hier iemand met advies/tips/raad.
Laat ik vooropstellen dat kind (net 2) een schatje is, behulpzaam, nieuwsgierig, zorgzaam, ondernemend. Echt wel een lief moppie. Maar kind haalt dingen uit waar ik geen antwoord meer op weet.
Kind heeft een heel andere kant. En laat ik vooropstellen dat daar ook gewoon peutergedrag bij zit en dat mag ook zeker. Kind hoeft geen dood vogeltje te zijn, maar iets meer luisteren en iets minder middelvinger opsteken zou best mogen.
Heb al vaker gemerkt dat het moeilijk en lastig uit te leggen is. Mensen die dichtbij staan zien wat ik bedoel. Mensen verder weg zwakken de boel af. (hoort er bij)
Kind luistert niet, is gewoon Oost Indisch doof. Wat in kinds hoofd zit moet zo gebeuren. Heeft een sterk geheugen, afspraak is afspraak en kind helpt je er fijntjes aan herinneren. Daarnaast een heel hoog gehalte van middelvinger opsteken, ik weet niet hoe ik het anders moet noemen. Kind steekt geen middelvinger op, maar het gedrag is verder hetzelfde.
Kind is nergens van onder de indruk, op welke manier wij kind ook corrigeren. Van rustig uitleggen tot een tik op de broek. Het helpt geen van allen, kind gaat gewoon door met wat ze deed.
Soms zie ik het aankomen, er veranderd iets in de houding en blik waardoor ik in de gaten heb dat kind de zinnen ergens opgezet heeft en dat ook echt gaat doen. Kind gaat door tot dat dan gedaan is.
Kind is ook teruggevallen in ontwikkeling. Kon bepaalde dingen al, dat is ineens omgeslagen. 100x uit bed komen op een avond was niks, dag in dag uit. We hebben het bedje weer dicht gemaakt, slaapzak aan. Leverde ook strijd, maar minder als een open bedje.
En zo zijn er meerdere zaken waarbij we dingen terug gedraaid hebben of dat zij aangeeft dat wij het moeten doen ipv kind zelf.
Dit gedrag zorgt voor gevaarlijke situaties. Ik heb kind al meermaals van bovenuit de schutting geplukt en ook vrachtwagens enz van veel te dichtbij bekeken.
We hebben een afspraak gemaakt bij de huisarts en zijn gehoord. Er is wel erkenning voor ons probleem maar de verwijsbrief voor de gemeente komt niet echt los. Ben al een week bezig. Morgen zou hij klaar liggen... Ik hoop het!
Ook met verwijs gaat de wachttijd nog wel een poos oplopen vrees ik. En wij zitten er mee.
Ik ben continue aan het waken en observeren om in te grijpen.
Alvast bedankt voor de tips en adviezen
Het wordt steeds erger en het lijkt of er niks helpt. Wie weet is hier iemand met advies/tips/raad.
Laat ik vooropstellen dat kind (net 2) een schatje is, behulpzaam, nieuwsgierig, zorgzaam, ondernemend. Echt wel een lief moppie. Maar kind haalt dingen uit waar ik geen antwoord meer op weet.
Kind heeft een heel andere kant. En laat ik vooropstellen dat daar ook gewoon peutergedrag bij zit en dat mag ook zeker. Kind hoeft geen dood vogeltje te zijn, maar iets meer luisteren en iets minder middelvinger opsteken zou best mogen.
Heb al vaker gemerkt dat het moeilijk en lastig uit te leggen is. Mensen die dichtbij staan zien wat ik bedoel. Mensen verder weg zwakken de boel af. (hoort er bij)
Kind luistert niet, is gewoon Oost Indisch doof. Wat in kinds hoofd zit moet zo gebeuren. Heeft een sterk geheugen, afspraak is afspraak en kind helpt je er fijntjes aan herinneren. Daarnaast een heel hoog gehalte van middelvinger opsteken, ik weet niet hoe ik het anders moet noemen. Kind steekt geen middelvinger op, maar het gedrag is verder hetzelfde.
Kind is nergens van onder de indruk, op welke manier wij kind ook corrigeren. Van rustig uitleggen tot een tik op de broek. Het helpt geen van allen, kind gaat gewoon door met wat ze deed.
Soms zie ik het aankomen, er veranderd iets in de houding en blik waardoor ik in de gaten heb dat kind de zinnen ergens opgezet heeft en dat ook echt gaat doen. Kind gaat door tot dat dan gedaan is.
Kind is ook teruggevallen in ontwikkeling. Kon bepaalde dingen al, dat is ineens omgeslagen. 100x uit bed komen op een avond was niks, dag in dag uit. We hebben het bedje weer dicht gemaakt, slaapzak aan. Leverde ook strijd, maar minder als een open bedje.
En zo zijn er meerdere zaken waarbij we dingen terug gedraaid hebben of dat zij aangeeft dat wij het moeten doen ipv kind zelf.
Dit gedrag zorgt voor gevaarlijke situaties. Ik heb kind al meermaals van bovenuit de schutting geplukt en ook vrachtwagens enz van veel te dichtbij bekeken.
We hebben een afspraak gemaakt bij de huisarts en zijn gehoord. Er is wel erkenning voor ons probleem maar de verwijsbrief voor de gemeente komt niet echt los. Ben al een week bezig. Morgen zou hij klaar liggen... Ik hoop het!
Ook met verwijs gaat de wachttijd nog wel een poos oplopen vrees ik. En wij zitten er mee.
Ik ben continue aan het waken en observeren om in te grijpen.
Alvast bedankt voor de tips en adviezen
maandag 15 april 2019 22:39
Jakkes, die peuken. Mijn dochter heeft zeker tot haar 2e van alles in haar mond gestopt. Het was hier dus noodgewongen brandschoon, maar buiten wilde ze nog wel eens blaadjes proeven of fietsenrekken. Bij mijn oudste was het er nooit van gekomen van die stopcontactplaatjes te monteren, daar taalde ze niet naar. Ik vond dat dus ook maar overdreven gedoe, totdat ik jongste net op tijd kon wegsleuren toen ze haar tong in het stopcontact wilde steken. Echt rare acties.Alecta schreef: ↑15-04-2019 22:33Ik herken veel in je omschrijving. Mijn zonen (de meiden waren iets gezeglijker) nam ik op die leeftijd mee naar de wc als ik moest plassen, omdat ik ze geen 10 sec uit het oog kon verliezen. Deuren op slot en ik heb bij de jongste minimaal 1 jaar lang 10 keer per dag moeten zeggen, dat hij niet op de tafel mocht klimmen. Na een jaar was het kwartje gevallen.
Toen hij 1 jaar was stopte hij een keer een peuk in zijn mond. Iets te hard geroepen dat hij die uit moest spugen en met iets teveel actie uit zijn mond geplukt. Zoon heeft nog een half jaar elke peuk, die hij tegenkwam in zijn mond gestopt (en er liggen veeeeeel peuken op straat.
Ik kan nog wel een half uur doorgaan met voorbeelden. Hij is nu bijna 6 en het is sterk verbeterd, maar luisteren is nog steeds niet zijn sterkte kant.
Ik kan je aanraden vooral in te spelen op de behoeftes, die achter dit gedrag zitten. Een kind van 2 steekt geen spreekwoordelijke vinger op (al voelt het wel soms zo aan). Het is belangrijk te beseffen dat een kind dit soort dingen niet expres doet (wat natuurlijk niet inhoudt dat je niet moet optreden).
Sterkte en schroom vooral niet om hulp te vragen.
maandag 15 april 2019 22:39
Die van mij slaapt goed door en lijkt niet te lijden onder zijn bedje, hij ligt er prima in. Dus never change a winning team. Ik probeerde laatst een dekbed omdat hij z’n kleren telkens uittrekt en dan middenin de nacht in z’n romper met z’n luier op z’n enkels ‘MAMA KOUDDDD!!!’ Staat te roepen (góh.noctua schreef: ↑15-04-2019 22:28Zo bizar, maar de mijne is werkelijk waar sinds we een open bed hebben nog nooit haar bed uitgekomen ‘s nachts. Ook slaapt ze sinds ze in haar eenspersoonsbed slaapt elke nacht door. Had ik dat maar eerder geweten... Wel rent ze de straat op als ik 1 seconde wegkijk, de voordeur uit als ik de deur niet op slot doe en trekt ze bladeren van de planten als ik even de keuken in loop
), maar helaas wilde hij absoluuuuut geen dekbed. Dus toen dacht ik: goed dan doe ik die omgekeerde slaapzaktruc, muhaha. Dat lijkt vooralsnog wel te werken als hij maar eerst een driftbui mag hebben dat z’n slaapzak verkeerd om zit.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 15 april 2019 22:41
Ik heb wel iets in m'n hoofd (net als jij denk ik) en ik denk dat we gelijk hebben
maandag 15 april 2019 22:42
Zoon was één en een beetje en verkondigde dat hij geen slaapzak meer wilde. Prima, dan niet. Wel zelf de deken over je heen leggen als je het koud hebt. Ging ie doen. Gaat nog steeds goed. Oudste heeft tot ruim twee in een slaapzak geslapen geloof ik.lux- schreef: ↑15-04-2019 22:39Die van mij slaapt goed door en lijkt niet te lijden onder zijn bedje, hij ligt er prima in. Dus never change a winning team. Ik probeerde laatst een dekbed omdat hij z’n kleren telkens uittrekt en dan middenin de nacht in z’n romper met z’n luier op z’n enkels ‘MAMA KOUDDDD!!!’ Staat te roepen (góh.
maandag 15 april 2019 22:43
Blaadjes of fietsenrekken? Ik zou blij zijn daarmee! Mijn jongste vrat laatst een kauwgom van de straatMinkeDeWit schreef: ↑15-04-2019 22:39Jakkes, die peuken. Mijn dochter heeft zeker tot haar 2e van alles in haar mond gestopt. Het was hier dus noodgewongen brandschoon, maar buiten wilde ze nog wel eens blaadjes proeven of fietsenrekken. Bij mijn oudste was het er nooit van gekomen van die stopcontactplaatjes te monteren, daar taalde ze niet naar. Ik vond dat dus ook maar overdreven gedoe, totdat ik jongste net op tijd kon wegsleuren toen ze haar tong in het stopcontact wilde steken. Echt rare acties.
maandag 15 april 2019 22:45
Ja ach, hij zal vast ooit een dekbed gaan accepteren. Vooral dat uitkleden is een probleem momenteel. Laatst was ik hem kwijt in de speeltuin maar vond wel allemaal kledingstukken terug. Zat hij in z’n luier in het glijbaanhuisje. Met 7 graden.COtweepuntnul schreef: ↑15-04-2019 22:42Zoon was één en een beetje en verkondigde dat hij geen slaapzak meer wilde. Prima, dan niet. Wel zelf de deken over je heen leggen als je het koud hebt. Ging ie doen. Gaat nog steeds goed. Oudste heeft tot ruim twee in een slaapzak geslapen geloof ik.
Dus ik: ‘zoon, wat doe je?’
Zoon: ‘Moooooooiiiii buik. Kijken?’
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 15 april 2019 22:45
maandag 15 april 2019 22:46
Volg alsjeblieft je gevoel! Goed dat je hulp vraagt.little_angel89 schreef: ↑15-04-2019 22:25Kind krijgt genoeg beweging. Ben elke dag buiten met haar. Loopfietsje, stepje, krijten, rennen, enz. We hebben een hond dus ze gaat gewoon mee. Speeltuintjes in de buurt etc.
Kinderboerderij, overdekt winkelcentrum bij regen of een krijspaleis.
Zal eens naar Gordon zijn methode googlen. Thnx
Alles zit hier inderdaad op slot. Woonkamer is een veilig fort inmiddels, maar vergeet een keer iets en...
Kind zit redelijk in patronen en heeft wat moeite met veranderingen.
Als het te erg wordt en ze in een driftbui terecht komt gaat ze zichzelf pijn doen. Bonkt met haar hoofd of slaat met haar handen op de grond uit frustratie.
Dat deed ze al vrij vroeg. Aangekaart bij het Cb maar die zie me haar te leren springen als ze boos was.... Dat advies hebben we geparkeerd. Volstrekte onmogelijk..
Ik had hetzelfde met mijn zoon en iedereen om mij heen wist het allemaal zo goed te vertellen! Ik wist gewoon niet wat gedrag van een normale peuter was. En o ja de opmerking geef hem maar een paar dagen hier, dan is alle ellende opgelost! Luister er niet naar. Ik hoop dat je snel goede professionele hulp krijgt. Hier is het daarmee goed gekomen. Sterkte!
maandag 15 april 2019 22:47
Ja, maar geweld werkt ook niet. Ik heb tijdens een heel heftige bui wel eens geprobeerd haar fysiek onschadelijk te maken (niet slaan hoor, maar soort van fixeren). Werkt niet, ze gaat door tot het bittere eind. Tegenwoordig slaan de stoppen heel incidenteel door, twee, drie keer per jaar. Ik schrik er nog steeds van, maar gelukkig gaat ze alleen met veel lawaai naar boven en dan op haar bed liggen met kussen over haar hoofd.COtweepuntnul schreef: ↑15-04-2019 22:41Ik heb wel iets in m'n hoofd (net als jij denk ik) en ik denk dat we gelijk hebben
maandag 15 april 2019 22:49
Ik zat meer te denken aan superstreng politieagenten maar fysiek zou ook kunnen ja.MinkeDeWit schreef: ↑15-04-2019 22:47Ja, maar geweld werkt ook niet. Ik heb tijdens een heel heftige bui wel eens geprobeerd haar fysiek onschadelijk te maken (niet slaan hoor, maar soort van fixeren). Werkt niet, ze gaat door tot het bittere eind. Tegenwoordig slaan de stoppen heel incidenteel door, twee, drie keer per jaar. Ik schrik er nog steeds van, maar gelukkig gaat ze alleen met veel lawaai naar boven en dan op haar bed liggen met kussen over haar hoofd.
Werkt hier ook niet. Knuffelen wel trouwens.
maandag 15 april 2019 22:50
maandag 15 april 2019 22:51
Het is een kind van twee; daar sta je boven. Je bent veel sterker, veel slimmer. Je heb dertig jaar langer geleefd dan hij. Moet je niet gaan doen of hij een tegenstander van formaat is, of je bang moet zijn van een peuter.COtweepuntnul schreef: ↑15-04-2019 22:45Dat werkt dus meestal niet met dit soort kinderen.
Bovendien vind ik dat echt extreem ongezellig.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 15 april 2019 22:52
Een kind moet je leiden, niet de baas over spelen.
maandag 15 april 2019 22:53
Hier werkt op zulke momenten knuffelen ook, evenals humor en spel.COtweepuntnul schreef: ↑15-04-2019 22:49Ik zat meer te denken aan superstreng politieagenten maar fysiek zou ook kunnen ja.
Werkt hier ook niet. Knuffelen wel trouwens.
Ik ga geen strijd aan over wie de baas is. Ik leer hem zelfs dat híj de baas is over zichzelf. Maar dat het soms wel handig is even te luisteren naar een tip van mij, omdat ik best veel weet.
•
maandag 15 april 2019 22:54
Nee, die peuter neem je nog onder de arm, maar als je geen adequate manier vindt om met hem om te gaan ga je het later nog zwaar krijgen. Dit soort kinderen gaat niet op magische wijze luisteren als je dingen maar streng genoeg zegt.
maandag 15 april 2019 23:02
Haha oh sorry... Hier moet ik echt even om lachenCOtweepuntnul schreef: ↑15-04-2019 22:56Ik zei laatst tegen peuter: "Ik ben de baas hoor!" Want ik was het wel een beetje zat.
Zegt ie: "Nee jij bent niet de baas!"
Bleek Batman de baas te zijn.
Ik was laatst beter dan de mama op de telefoon. Ze zat met me te videobellen terwijl we op dezelfde bank zaten. Ze kijkt uiteindelijk eens om... Die mama! En vliegt me om mijn nek.
Het is heus niet allemaal ellende en strijd. Maar het voert wel steeds meer de boventoon. En ik ben al vrij selectief waar ik strijd over voer. Sommige dingen mogen echt niet, veel dingen laat ik al maar gewoon gaan. Koken met een peuter is bijvoorbeeld niet praktisch. Maar ze schuift maar aan, ik manage er wel omheen. Handen wassen doet ze maar als ze wil... Maar slaan is gewoon een harde grens, daar wordt ze op aangesproken.
Net als de weg oversteken op eigen houtje. Of op de schutting klimmen. Maar als zij stoepkrijt wil eten, dan doet ze de best maar...
maandag 15 april 2019 23:09
Hier doet ie bijten. En dan corrigeer ik hem en dan begint hij te giechelen en zegt ie: JA!!!! MAMA BIJTEN!!!!little_angel89 schreef: ↑15-04-2019 23:02Haha oh sorry... Hier moet ik echt even om lachen
Ik was laatst beter dan de mama op de telefoon. Ze zat met me te videobellen terwijl we op dezelfde bank zaten. Ze kijkt uiteindelijk eens om... Die mama! En vliegt me om mijn nek.
Het is heus niet allemaal ellende en strijd. Maar het voert wel steeds meer de boventoon. En ik ben al vrij selectief waar ik strijd over voer. Sommige dingen mogen echt niet, veel dingen laat ik al maar gewoon gaan. Koken met een peuter is bijvoorbeeld niet praktisch. Maar ze schuift maar aan, ik manage er wel omheen. Handen wassen doet ze maar als ze wil... Maar slaan is gewoon een harde grens, daar wordt ze op aangesproken.
Net als de weg oversteken op eigen houtje. Of op de schutting klimmen. Maar als zij stoepkrijt wil eten, dan doet ze de best maar...
Maar zoals ik al zei: 600.000x. Minstens.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 15 april 2019 23:14
Hier ook zon exemplaar, en zijn gedrag valt of staat echt met de manier waarom wij met m omgaan. Hij is nu 3,5 sinds hij goed kan praten, en het ergste peuterpubergedrag voorbij is aat het een stuk beter maar er zijn/blijven echt fases waarin in m het liefst zou verkopen. Als we dan weer even goed op onszelf en onze aanpak/structuur letten komt het weer goed. Het is ontzettend vermoeiend om hier constant bewust mee bezig te zijn, maar het loont wel en ik hoop dat het na verloop van tijd ook steeds meer onze 'natuur' wordt zodat het minder zwaar voelt.
Verder probeer ik t ook positief te zien: ik vind ik het doorzettingsvermogen en de 'drive' die onze jongste heeft echt bewonderenswaardig. Hij is creatief, slim en geeft gewoon niet op. Zelfs als pasgeborene was dit al duidelijk, had een moeilijke start maar sloeg zich overal doorheen. Als dit zo doorgaat kan hij erg ver komen in t leven.
In elk geval sterkte ermee. Je bent niet alleen.
Verder probeer ik t ook positief te zien: ik vind ik het doorzettingsvermogen en de 'drive' die onze jongste heeft echt bewonderenswaardig. Hij is creatief, slim en geeft gewoon niet op. Zelfs als pasgeborene was dit al duidelijk, had een moeilijke start maar sloeg zich overal doorheen. Als dit zo doorgaat kan hij erg ver komen in t leven.
In elk geval sterkte ermee. Je bent niet alleen.
maandag 15 april 2019 23:54
Echt pick your battles. En liever nog don't battle at all. Sommige dingen zijn het niet waard om de strijd over aan te gaan. Bijvoorbeeld het 100 keer uit bed komen daar ging ik ook geen strijd over aan. Dochter ging gewoon weer in het ledikant. Verder ben ik van de logische consequenties. Gooien met speelgoed is speelgoed op de kast, dat soort dingen.
Verder valt me op dat je zegt dat voor je peuter geld afspraak is afspraak en dat ze je daar ook altijd aan herinnerd. Het helpt echt om geen dingen te beloven die je niet kunt waarmaken. Houd je aan je afspraken met haar. Beloof je om naar de speeltuin te gaan, maar regent het pijpenstelen ga naar de speeltuin en ga niet uitstellen. Wees duidelijk, dat heeft een peuter nodig.
Verder zijn er zonnige dingen gezegd over Gordon en Howtotalktokids. Maar schroom ook niet om hulp te zoeken.
Verder valt me op dat je zegt dat voor je peuter geld afspraak is afspraak en dat ze je daar ook altijd aan herinnerd. Het helpt echt om geen dingen te beloven die je niet kunt waarmaken. Houd je aan je afspraken met haar. Beloof je om naar de speeltuin te gaan, maar regent het pijpenstelen ga naar de speeltuin en ga niet uitstellen. Wees duidelijk, dat heeft een peuter nodig.
Verder zijn er zonnige dingen gezegd over Gordon en Howtotalktokids. Maar schroom ook niet om hulp te zoeken.
