Kinderen
alle pijlers
School en privacy kind
woensdag 13 mei 2020 om 22:03
Even een karakterbeschrijving: Puber (ADD/ASS) heeft al vanaf jongs of aan een vrij pessimistisch karakter en blijft snel hangen in negatieve emoties. Dit gecombineerd met de hormonen van een 15-jarige maakt van hem een chronisch neerslachtig persoon. Hij vindt deze gemoedstoestand helemaal prima, heeft het geaccepteerd en mij, en de nodige professionals, verzekerd dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Dezelfde professionals zagen er geen verdere problematiek in behalve een wat extremere neerslachtigheid.
Nu moest Zoon laatst naar de leerplichtambtenaar; Hij kreeg een tik op zijn vingers omdat ie te vaak te laat op school was gekomen. Ik wist van dit gesprek, Zoon kwam ook met een formulier waarop wat gegevens stonden, het probleem en de oplossing.
Ik had vandaag een gesprek met de mentor omdat ik belde voor een heads up, en nu bleek dat Zoon met zijn sterke karakter in gesprek is geweest met die leerplichtambtenaar en dat was dusdanig zorgwekkend voor haar dat ze de mentor heeft gevraagd of er actie op ondernomen moet worden. De mentor heeft gezegd dat ze mij kent en dat dit Zoon zijn karakter is.
Ik wist dit dus niet en ik schrok hier best wel van. En ik hoef echt niet alles van mijn zoon te weten, als hij klaagt over zijn zeurende moeder bij zijn mentor hoef ik dat heus niet te horen. Maar dat er vanuit een externe partij zorgen uit worden gesproken had ik toch wel graag willen weten.
Vinden jullie dit onder de privacy van mijn zoon vallen of had ik hier van op de hoogte gehouden moeten worden volgens jullie?
Nu moest Zoon laatst naar de leerplichtambtenaar; Hij kreeg een tik op zijn vingers omdat ie te vaak te laat op school was gekomen. Ik wist van dit gesprek, Zoon kwam ook met een formulier waarop wat gegevens stonden, het probleem en de oplossing.
Ik had vandaag een gesprek met de mentor omdat ik belde voor een heads up, en nu bleek dat Zoon met zijn sterke karakter in gesprek is geweest met die leerplichtambtenaar en dat was dusdanig zorgwekkend voor haar dat ze de mentor heeft gevraagd of er actie op ondernomen moet worden. De mentor heeft gezegd dat ze mij kent en dat dit Zoon zijn karakter is.
Ik wist dit dus niet en ik schrok hier best wel van. En ik hoef echt niet alles van mijn zoon te weten, als hij klaagt over zijn zeurende moeder bij zijn mentor hoef ik dat heus niet te horen. Maar dat er vanuit een externe partij zorgen uit worden gesproken had ik toch wel graag willen weten.
Vinden jullie dit onder de privacy van mijn zoon vallen of had ik hier van op de hoogte gehouden moeten worden volgens jullie?
woensdag 13 mei 2020 om 22:58
Die onterecht waren toch? De mentor heeft het afgezwakt om dat het niet zorgwekkend was.Plopper schreef: ↑13-05-2020 22:49Dat snap ik. Ik heb dan ook in mijn mail naar de mentor gezet dat ik de privacy van mijn zoon wil respecteren en echt niet zijn privegesprekken hoef te weten. Wel dat ik graag op de hoogte wordt gehouden als er dingen zijn waar ik me zorgen over moet maken of mee aan de slag moet, want Zoon zwakt veel dingen af.
Er bleken dus zorgen vanuit de leerplichtambtenaar te zijn geuit.
woensdag 13 mei 2020 om 22:58
Ik snap je punt maar denk toch dat dat hoort bij het ouder worden van je kind. Een puber heeft recht op zijn privacy. Ze hadden hem hooguit aan kunnen sporen met je hierover te praten.
Overigens zou ik hulp zoeken voor een kind dat extreem neerslachtig is, en daarbij andere problemen (veelvuldig te laat komen) heeft.
Juist dat hij die neerslachtigheid prima vindt, zou mij zorgen baren.
Maar ik ken je zoon natuurlijk niet.
Overigens zou ik hulp zoeken voor een kind dat extreem neerslachtig is, en daarbij andere problemen (veelvuldig te laat komen) heeft.
Juist dat hij die neerslachtigheid prima vindt, zou mij zorgen baren.
Maar ik ken je zoon natuurlijk niet.
woensdag 13 mei 2020 om 23:02
Ik heb het hier meerdere malen met hem en verschillende professionals over gehad. Ik zou, voor Corona, zelf naar PoH gaan voor wat ondersteuning.Rosalind schreef: ↑13-05-2020 22:58Ik snap je punt maar denk toch dat dat hoort bij het ouder worden van je kind. Een puber heeft recht op zijn privacy. Ze hadden hem hooguit aan kunnen sporen met je hierover te praten.
Overigens zou ik hulp zoeken voor een kind dat extreem neerslachtig is, en daarbij andere problemen (veelvuldig te laat komen) heeft.
Juist dat hij die neerslachtigheid prima vindt, zou mij zorgen baren.
Maar ik ken je zoon natuurlijk niet.
Zijn mentor vindt het ook niet dusdanig zorgwekkend dat er echt actie moet ondernomen worden, aangezien zijn peers een beetje hetzelfde zijn. Zoon weet hoe ik hier insta en dat ik het fijn voor hem zou vinden als hij het leven wat minder zwaarmoedig zou zien. Maar ik weet ook dat gedwongen hulpverlening in dit geval weinig tot geen nut heeft, we hebben vorig jaar net een diagnostisch traject afgesloten waarin de kinderpsychiater dit ook aangaf maar wel de deur open heeft laten staan.
woensdag 13 mei 2020 om 23:03
Dan moet 'ie eerder van huis gaan?
En nee, neerslachtigheid is niet 'prima' omdat het karakter is. Een dysthyme stoornis is niet grappig en ook niet 'puberaal', en gaat ook niet 'wel weer over'. Waak daarvoor.
Als puber was het mijn identiteit, mijn bijnaam was/is Ruby Gloom, maar het heeft wel tot veel ellende geleid.
woensdag 13 mei 2020 om 23:05
woensdag 13 mei 2020 om 23:08
Ik vind van niet. Dat leidt er wss alleen maar toe dat hij helemaal niks meer verteld. Zoon aansporen om in een 3-gesprek zulke gedachtes te delen, wellicht. Maar 'op de hoogte stellen'? Nah.maze schreef: ↑13-05-2020 23:05Ligt eraan waarover het gaat vind ik. Als hij bv zegt dat hij dood wil, dan vind ik wel dat je op de hoogte gesteld had moeten worden. Heeft hij gezegd dat hij vaak neerslachtig is en dit past in het beeld dat de mentor en jij hebben dan niet want dan is het een “bekend probleem”
woensdag 13 mei 2020 om 23:08
Verbaast het je werkelijk dat je kind, dat naar jouw zeggen extreem neerslachtig is, jullie ruzies zwaarder opvat dan jij zelf?
Dat lijkt me juist prima bij zijn gemoedstoestand passen.
Wees blij dat hij zich zo vrij voelde om zijn gevoelens te uiten bij die mentor/leerplichtambtenaar.
woensdag 13 mei 2020 om 23:13
Ja heb je ook wel een punt. Je kan als ouder nou eenmaal niet alles weten.
Aan de andere kant kan het ook een soort “noodkreet” zijn van zoon. Zo van:”als ik dit nu aan de leerplichtambtenaar vertel gast er misschien iets gebeuren en word ik geholpen, want alles valt helemaal niet zo mee”
Want dit soort, persoonlijke dingen hoef je helemaal niet met een leerplichtambtenaar te bespreken. Wat zou zijn beweegreden zijn geweest om dit juist wel te bespreken?
Of heeft hij het als een soort “smoesje” gebruikt om onder de consequentie uit te komen?
woensdag 13 mei 2020 om 23:15
Daar zou ik bij een 15-jarige puber toch ook niet van schrikkenmaze schreef: ↑13-05-2020 23:13Ja heb je ook wel een punt. Je kan als ouder nou eenmaal niet alles weten.
Aan de andere kant kan het ook een soort “noodkreet” zijn van zoon. Zo van:”als ik dit nu aan de leerplichtambtenaar vertel gast er misschien iets gebeuren en word ik geholpen, want alles valt helemaal niet zo mee”
Want dit soort, persoonlijke dingen hoef je helemaal niet met een leerplichtambtenaar te bespreken. Wat zou zijn beweegreden zijn geweest om dit juist wel te bespreken?
Of heeft hij het als een soort “smoesje” gebruikt om onder de consequentie uit te komen?
."Als ik die ambtenaar wat naar de mond spreek en naar mijn moeder verwijs en zeg dat het niet klikt thuis, valt de sanctie misschien nog mee."
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 13 mei 2020 om 23:19
Ja, dat heb ik hem ook al een keer of 100 gezegd. Mja.shala91 schreef: ↑13-05-2020 23:03Dan moet 'ie eerder van huis gaan?
En nee, neerslachtigheid is niet 'prima' omdat het karakter is. Een dysthyme stoornis is niet grappig en ook niet 'puberaal', en gaat ook niet 'wel weer over'. Waak daarvoor.
Als puber was het mijn identiteit, mijn bijnaam was/is Ruby Gloom, maar het heeft wel tot veel ellende geleid.
En ik neem zijn emoties serieus en we hebben het er veel over. Hij is er wel open over, maar dat ie bijvoorbeeld zwaar tilt aan onze discussies zegt ie niet. En hij weet dat (externe) hulp altijd beschikbaar is.
Hij is trouwens niet suïcidaal voor de goede orde. Hij heeft ook doelen in het leven, weet wat ie wil en hoe hij er gaat komen. Zijn cijfers op school zijn prima en hij gaat gewoon over. Hij heeft ook een goed sociaal netwerk en kan gewoon vriendschappen aangaan.
woensdag 13 mei 2020 om 23:19
Een 15-jarige puber heeft niet altijd netjes om half 9 les en raar maar waar, moeders moeten ook soms werken.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑13-05-2020 23:17Hoe kan het zijn dat jij niet weet dat je zoon vaak te laat op school is? Gaat hij dan wel op tijd van huis, of wat?
Als hij dan ook nog eens de helft van de tijd van zijn vader en diens vervoer afhankelijk is ...
wissewis wijzigde dit bericht op 13-05-2020 23:20
6.48% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 13 mei 2020 om 23:20
Haha, dit zei de mentor inderdaad ook wel. En past ook bij hem en bij zijn leeftijd. Dus het zou echt een reële mogelijkheid zijn.
woensdag 13 mei 2020 om 23:20
Als ik het achteraf op Magister zie staan, is het mosterd na de maaltijd he?RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑13-05-2020 23:17Hoe kan het zijn dat jij niet weet dat je zoon vaak te laat op school is? Gaat hij dan wel op tijd van huis, of wat?
woensdag 13 mei 2020 om 23:24
In dit geval studeren en stage lopen. Dus ja, ik ben er niet altijd bij.
Daar komt bij dat ik vind dat hij met 15 zelf een wekker kan zetten en op tijd kan komen. Dat kan ie ook, want het gaat vaker goed dan fout. De keren dat ie bij mij te laat is, is het geweest omdat ie te lang op het internet heeft gezeten of heeft liggen lezen oid.
woensdag 13 mei 2020 om 23:25
Dat is (later in life) ook precies het verschil tussen een full blown depressie en een dysthyme stoornis.Plopper schreef: ↑13-05-2020 23:19Ja, dat heb ik hem ook al een keer of 100 gezegd. Mja.
En ik neem zijn emoties serieus en we hebben het er veel over. Hij is er wel open over, maar dat ie bijvoorbeeld zwaar tilt aan onze discussies zegt ie niet. En hij weet dat (externe) hulp altijd beschikbaar is.
Hij is trouwens niet suïcidaal voor de goede orde. Hij heeft ook doelen in het leven, weet wat ie wil en hoe hij er gaat komen. Zijn cijfers op school zijn prima en hij gaat gewoon over. Hij heeft ook een goed sociaal netwerk en kan gewoon vriendschappen aangaan.
Edit: ik bedoel ook niet dat je er iets mee moet, maar dat het een optie is.
shala91 wijzigde dit bericht op 13-05-2020 23:27
5.17% gewijzigd
woensdag 13 mei 2020 om 23:25
Dan zou ik, denk ik, vertrouwen op de kunde en ervaring van de docent en het laten gaan.
woensdag 13 mei 2020 om 23:29
Wat raad jij aan? Hij heeft sessies gehad, ik heb 'm naar de dokter gesleept en als er een professional met hem bezig gaat, laat ie ze gewoon lullen tot het voorbij is en laat alles links in-rechts uit gaan.
Hij lijkt die zwaarmoedigheid ook echt als deel van zijn identiteit te zien en zijn best te doen omdat vol te blijven houden. Zijn vrienden zijn ook zo, dit versterkt dit dus alleen maar. En ik kan een 15-jarige niet dwingen om andere vrienden te zoeken.
Hij is nu actief op zoek naar een bijbaantje, ik hoop dat dit wat andere inzichten geeft bij hem.
donderdag 14 mei 2020 om 00:21
Dat lijkt me heel onlogisch. Kinderen zijn heel erg loyaal naar hun ouders.
Ik leed zelf als puber ook erg onder de slechte sfeer thuis en vele ruzies met mijn moeder maar ik heb daar nooit wat over gezegd naar buiten, zelfs niet bij bezorgde vragen van de mentor en later nog eens een docent. Ik voelde aam dat het niet gewaardeerd zou worden als ik de vuile was zou buitenhangen en eerlik gezegd was het voor mij natuurlijk ook soort van normaal en gaf ik mezelf ook de schuld (wat heel vaak het geval is bij kinderen!). Dus je kan blij zijn dat je zoon iemand vertrouwde.
Sorry als ik je beledig maar Jouw posts triggerden mij onmiddellijk. Ik kreeg gelijk de vibes die ik bij mijn moeder ook altijd kreeg. Misschien kan het geen kwaad je wat minder druk te maken over hoe je iets te weten bent gekomen en je wat meer te verdiepen in wat jouw aandeel is in de beleving en neerslachtigheid van je zoon.
donderdag 14 mei 2020 om 00:32
Ik ben niet beledigd, hoor. Ik denk alleen dat je verkeerde vibes opvangt. Want mijn zoon zou mij zo onder de bus gooien om verminderde sancties te krijgen, als ie ermee weg zou komen. (In dit soort situaties dan he?) En hij is een Puber, dus soms heb je nou eenmaal ruzie of discussies. Want dan vind ik dat hij het halve servies wat ie op zijn kamer heeft naar beneden moet sjouwen en vind hij dat gezeur.Dubbeljus schreef: ↑14-05-2020 00:21Dat lijkt me heel onlogisch. Kinderen zijn heel erg loyaal naar hun ouders.
Ik leed zelf als puber ook erg onder de slechte sfeer thuis en vele ruzies met mijn moeder maar ik heb daar nooit wat over gezegd naar buiten, zelfs niet bij bezorgde vragen van de mentor en later nog eens een docent. Ik voelde aam dat het niet gewaardeerd zou worden als ik de vuile was zou buitenhangen en eerlik gezegd was het voor mij natuurlijk ook soort van normaal en gaf ik mezelf ook de schuld (wat heel vaak het geval is bij kinderen!). Dus je kan blij zijn dat je zoon iemand vertrouwde.
Sorry als ik je beledig maar Jouw posts triggerden mij onmiddellijk. Ik kreeg gelijk de vibes die ik bij mijn moeder ook altijd kreeg. Misschien kan het geen kwaad je wat minder druk te maken over hoe je iets te weten bent gekomen en je wat meer te verdiepen in wat jouw aandeel is in de beleving en neerslachtigheid van je zoon.
Want, zoals je leest, vind mijn zoon het geen enkel probleem om "vuile was" buiten te hangen (Ik vind dit sowieso een rare, negatieve term) en ik motiveer hem, zoals eerder gezegd, ook om met anderen te praten als hij het gevoel heeft het niet bij zijn ouders kwijt te kunnen.
Daarnaast hebben we voor, tijdens en na zijn diagnostisch traject zoveel hulpverlening gehad (ambulant, IPG, gezamelijke sessies, etc) dat als ik echt zo'n negatieve invloed op Zoon zou hebben, ik allang "betrapt" zou zijn.
