Spugen

Mijn zoontje van bijna 4 maanden heeft al sinds een paar weken dat hij flink spuugt na de voeding. Soms komt er met het boertje echt een flinke golf mee terug(en dan ook echt wel een flinke golf, dus heeft niets met een mondje terug te maken, dan moeten wij gewoon allebei een fris pak aan). Soms heeft hij alleen een boertje maar dan als hij vlak voor zijn volgende voeding wakker wordt spuugt hij een flinke golf doorzichtig speeksel of misschien wel maagzuur. Hij kijkt er dan ook best zurig bij.



Het bed aan het hoofdeinde wat hoger leggen helpt wel maar hij heeft het ook wel eens als hij gewoon rustig in zijn wipstoel zit, uren na de voeding. Wij geven hem 5 x 150 ml terwijl het echt een flinke is en hij wel al wat meer zou mogen, maar vanwege al dat gespuug ben ik daar wat terughoudend mee.



Ik zou hem wel johannespitmeel willen geven of aangepaste voeding, maar ik weet niet goed waar ik het beste aan doe. Hij krijgt namelijk sinds een week volledig flesvoeding. Daarvoor kreeg hij borst en fles. Daarvan had hij slechts eens per week ontlasting. Nu hij daarvan af is poept hij gelukkig weer elke dag. Ik wil voorkomen dat hij weer verstopt raakt als ik hem op andere voeding zet. Maar ik vind het spugen ook erg zielig. Misschien heeft het verstopt zitten ook wel invloed op het spugen gehad.



Wie heeft er hetzelfde meegemaakt en kan mij voorzien van tips of eigen ervaring met bepaalde producten?

Bedankt voor de reacties. Hij spuugt soms echt wel in een keer zeker zijn halve fles eruit. Terwijl hij zeker wel een kwartier over zijn flesje doet met speentje maat S erop. Heb ook even de huisarts geraadpleegd vandaag. Hij adviseerde ons met Johannespitmeel te beginnen. Omdat hij verder een vrolijke indruk maakt en bijna niet huilt denkt mijn arts dat het onschuldig is. Om drie uur de fles gegeven met een beetje van dat meel en ik moet zeggen dat hij het tot nu toe nog heeft binnengehouden. Dus ik heb goede hoop. In de hoop dat hij niet weer verstopt raakt idd. Mijn dochter van nu twee heeft er nooit last van gehad.



Hazel, kun je mij vertellen wat de osteopaat dan precies heeft gedaan? Ben je daar alleen voor het spugen heengegaan of heeft je dochtertje ook andere klachten.

Tieger, als ik jouw verhaal hoor is het zeker iets om de komende tijd goed in de gaten te houden. Vooralsnog lijkt de jhpitmeel te helpen. Wij zijn nu zo'n vijf voedingen verder en hij heeft echt niks meer gespuugd. Fijn dat het met je zoon nu zo goed gaat.

Nou het spugen krijgt een staartje want zaterdagochtend is ons zoontje opgenomen in het ziekenhuis met een longontsteking. En een fikse ook. Hij had al een paar dagen koorts maar wij waren allemaal grieperig(lees: overgeven diarree koorts etc) de huisarts zei vrijdag als de koorts wat zou zakken door paracetamol het allemaal wel zou loslopen dus wij braaf paracetamol en neusspray geven. Maar het werd niet beter en hij hoestte erg en gierde een beetje. Zaterdag ben ik meteen naar de HAP gegaan en daar schrok ik vreselijk van de acute actie die er werd ondernomen. Hij kreeg meteen een kapje op met pufjes en daarna moest ik direct door naar de kinderarts in het zkh. Daar bloedprikken, longfoto's en weer een maskertje met medicijnen. Ons lieffie kreeg meteen zuurstof en daar ligt hij nu drie dagen later nog aan. De ontsteking beslaat bijna de helft van 1 long. Nu heeft de kinderarts verteld dat de onsteking een bacteriele of virale infectie is veroorzaakt of mogelijk door het verslikken in melk wat in de longen is gekomen. De koorts is nu weg en hij lacht ook wel weer zo nu en dan, maar hoest als een oude man en hij mag pas naar huis als hij weer zelfstandig zijn zuurstof op pijl kan houden en daar is voorlopig nog geen sprake van. Morgen wordt er gekeken of de ontstekingswaarde in het bloed is gedaald, zoniet dan volgen er nieuwe onderzoeken. Wij hebben natuurlijk ook onze dochter nog die er niks van snapt dat mama al twee nachten niet thuis is geweest want ik ben er altijd. Vanavond slaap ik thuis en mijn man in het zkh en morgen wisselen wij weer van de wacht. Het herstel gaat erg traag en wij maken ons erg veel zorgen. Gelukkig is het een flinke knul en moet ie wel tegen een stootje kunnen, maar ik ben er echt zo verdrietig van. Ik voel mij zwaar ontaarde moeder dat ik het niet eerder serieus heb genomen dan was hij misschien thuis met een kuurtje geholpen, maar dat is altijd achteraf... Echt klote en wat een verdriet op zo'n kinderafdeling zeg..pfff Er kwam nog wel een clown langs, die vond ons zoontje nog een beetje klein, maar wij moesten er ook wel erg om lachen dus hij kwam toch niet voor niks. De muren kwamen echt op mij af daar. Gelukkig mocht ik wel al zijn zorg zelf doen. Zo zielig als je kleine binky aan allemaal snoertjes en kabeltjes ligt. Ik ga nu ff proberen een beetje te ontspannen in een warm bed en dan vroeg naar bed, als slapen lukt dan..