Kinderen
alle pijlers
tandenpoets horror bij dochter van 1,5 jaar
zondag 11 januari 2009 om 19:24
zondag 11 januari 2009 om 20:52
La Vie en Rose, bedoelde er meer mee dat ik sowieso niet van het 'dwingen' ben, omdat dat vaak alleen maar averechts werkt. Mijn dochtertje wijst na de laatste voeding al meteen naar de tandenborstels die klaarliggen op de verwarming, omdat ze het zo leuk vindt om te poetsen. En dat wil ik graag zo houden. Dus als het even kan niet onder dwang.
Een poepluier verschonen probeer ik leuker te maken, maar dat lukt blijkaar niet echt
Ik verdacht je er al van tandarts te zijn trouwens . Toch niet dus .
Een poepluier verschonen probeer ik leuker te maken, maar dat lukt blijkaar niet echt
Ik verdacht je er al van tandarts te zijn trouwens . Toch niet dus .
zondag 11 januari 2009 om 21:01
Ja, hèhè, dat je niets onder dwang doet als je kind al wijst naar de tandenborstel en er plezier in heeft! Pff, hoe logisch kan het zijn.
Maar stel nou...dat ze over een paar maandjes gaat krijsen als een speenvarken, zodra je met de tandelborstel in haar lekkere bekkie komt? Wat dan?
Maar stel nou...dat ze over een paar maandjes gaat krijsen als een speenvarken, zodra je met de tandelborstel in haar lekkere bekkie komt? Wat dan?
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
zondag 11 januari 2009 om 21:09
RosieRo... inderdaad. Vooral niet 'bijna ook gaan janken' omdat je kind zo hysterisch doet. Gewoon rustig blijven, duidelijk en kordaat. JIJ doet wat JIJ goed acht. Want JIJ bent de mama, dus JIJ weet het beter dan smurfie van 1 1/5. It's simple!
En geloof me, ik ben echt geen bruut. Nee, ik ben een vreselijk emotioneel monster zelfs, wat bij elke piep, bij wijze van, in janken kan uitbarsten... maar ben in sommige dingen heel erg standvastig. Zo ook met poetsen!
Trouwens, ik poets mijn zoontje met de kiddie borstel van Oral B. Electrisch dus.. Ook als volwassenen: (maar dan met de gewone) iets anders wil je niet! Heerlijk fris en fruitig! En zó schoon...je voelt het verschil!
Gatver... misschien is een carriëre in den tandenbusiness toch écht wat voor mij.
En geloof me, ik ben echt geen bruut. Nee, ik ben een vreselijk emotioneel monster zelfs, wat bij elke piep, bij wijze van, in janken kan uitbarsten... maar ben in sommige dingen heel erg standvastig. Zo ook met poetsen!
Trouwens, ik poets mijn zoontje met de kiddie borstel van Oral B. Electrisch dus.. Ook als volwassenen: (maar dan met de gewone) iets anders wil je niet! Heerlijk fris en fruitig! En zó schoon...je voelt het verschil!
Gatver... misschien is een carriëre in den tandenbusiness toch écht wat voor mij.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
zondag 11 januari 2009 om 21:21
Wat poepluiers betreft; godver.. die moet ik de laatste tijd echt onder dwang doen hoor!
Nee, hij is nog niet zindelijk en zo snel als dochterlief destijds (dochterlief?, zeg ik dit echt??) issie niet.
Zoon vindt het heeeerlijk om in zijn poepluier rond te dwarrelen. Het liefst, volgens mij, uren lang! (Dat is een gok, want hij heeft het nooit langer dan een kwartier kunnen rekken, stinky stanky) Maar, het bekende 'stiekum-in-een-hoekie-mijn-drolletje-draaien' is hier aan de orde van de dag.
Dus: in de houdgreep. Gaat steeds moeilijker overigens, hij is vreselijk sterk, nu al.
Poepluier verschonen moet! 'Stoute mama!'
Nee, hij is nog niet zindelijk en zo snel als dochterlief destijds (dochterlief?, zeg ik dit echt??) issie niet.
Zoon vindt het heeeerlijk om in zijn poepluier rond te dwarrelen. Het liefst, volgens mij, uren lang! (Dat is een gok, want hij heeft het nooit langer dan een kwartier kunnen rekken, stinky stanky) Maar, het bekende 'stiekum-in-een-hoekie-mijn-drolletje-draaien' is hier aan de orde van de dag.
Dus: in de houdgreep. Gaat steeds moeilijker overigens, hij is vreselijk sterk, nu al.
Poepluier verschonen moet! 'Stoute mama!'
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
zondag 11 januari 2009 om 21:56
quote:La Vie en Rose schreef op 11 januari 2009 @ 21:21:
Dus: in de houdgreep. Gaat steeds moeilijker overigens, hij is vreselijk sterk, nu al.
Ik vraag me toch echt af hoe je dat doet hoor. Zwiepje poetst nu zelf goed en laat zich ook goed napoetsen maar vroeger niet natuurlijk. Hoort ook bij de leeftijd. De houdgreep is echt zinloos hoor, kaken op elkaar is kaken op elkaar. Dan moet je je kind echt ontzettende pijn doen om daar een borstel tussen te wurmen. Dus mijn vraag: hoe doe je dat in hemelsnaam zonder je kind pijn te doen?
Dus: in de houdgreep. Gaat steeds moeilijker overigens, hij is vreselijk sterk, nu al.
Ik vraag me toch echt af hoe je dat doet hoor. Zwiepje poetst nu zelf goed en laat zich ook goed napoetsen maar vroeger niet natuurlijk. Hoort ook bij de leeftijd. De houdgreep is echt zinloos hoor, kaken op elkaar is kaken op elkaar. Dan moet je je kind echt ontzettende pijn doen om daar een borstel tussen te wurmen. Dus mijn vraag: hoe doe je dat in hemelsnaam zonder je kind pijn te doen?
zondag 11 januari 2009 om 22:02
quote:Zwieber schreef op 11 januari 2009 @ 21:56:
[...]
Ik vraag me toch echt af hoe je dat doet hoor. Zwiepje poetst nu zelf goed en laat zich ook goed napoetsen maar vroeger niet natuurlijk. Hoort ook bij de leeftijd. De houdgreep is echt zinloos hoor, kaken op elkaar is kaken op elkaar. Dan moet je je kind echt ontzettende pijn doen om daar een borstel tussen te wurmen. Dus mijn vraag: hoe doe je dat in hemelsnaam zonder je kind pijn te doen?Eén keer op het kaakscharnier duwen en wedden dat ie volgende keer z'n mond wel opendoet. Ja, dat doet pijn. Eventjes. Soms is 'wie niet horen wil moet maar voelen' geen drama hoor.
[...]
Ik vraag me toch echt af hoe je dat doet hoor. Zwiepje poetst nu zelf goed en laat zich ook goed napoetsen maar vroeger niet natuurlijk. Hoort ook bij de leeftijd. De houdgreep is echt zinloos hoor, kaken op elkaar is kaken op elkaar. Dan moet je je kind echt ontzettende pijn doen om daar een borstel tussen te wurmen. Dus mijn vraag: hoe doe je dat in hemelsnaam zonder je kind pijn te doen?Eén keer op het kaakscharnier duwen en wedden dat ie volgende keer z'n mond wel opendoet. Ja, dat doet pijn. Eventjes. Soms is 'wie niet horen wil moet maar voelen' geen drama hoor.
zondag 11 januari 2009 om 22:07
quote:__justme__ schreef op 11 januari 2009 @ 22:02:
[...]
Eén keer op het kaakscharnier duwen en wedden dat ie volgende keer z'n mond wel opendoet. Ja, dat doet pijn. Eventjes. Soms is 'wie niet horen wil moet maar voelen' geen drama hoor.Ik vat hem ff niet? Duwen op het kaakscharnier? Hoe doe je dit? Van buitenaf? Ik zie het niet voor me, zag je kind al met zijn hoofd onder zo'n scharnier op de werkbank bevestigd, ik geloof niet dat je dat bedoeld....
[...]
Eén keer op het kaakscharnier duwen en wedden dat ie volgende keer z'n mond wel opendoet. Ja, dat doet pijn. Eventjes. Soms is 'wie niet horen wil moet maar voelen' geen drama hoor.Ik vat hem ff niet? Duwen op het kaakscharnier? Hoe doe je dit? Van buitenaf? Ik zie het niet voor me, zag je kind al met zijn hoofd onder zo'n scharnier op de werkbank bevestigd, ik geloof niet dat je dat bedoeld....
zondag 11 januari 2009 om 22:07
zondag 11 januari 2009 om 22:11
quote:La Vie en Rose schreef op 11 januari 2009 @ 22:10:
Geloof me, Zwieber, als je dan tijdens het janken even onder de oksels kriebelt, dan gaat geheid het bekkie open.!Volgens mij komt die van mij gewoon van een andere planeet. Maar goed, het is ook bijna nooit een drama geweest gelukkig, dat scheelt ook.
Geloof me, Zwieber, als je dan tijdens het janken even onder de oksels kriebelt, dan gaat geheid het bekkie open.!Volgens mij komt die van mij gewoon van een andere planeet. Maar goed, het is ook bijna nooit een drama geweest gelukkig, dat scheelt ook.
zondag 11 januari 2009 om 22:13
zondag 11 januari 2009 om 22:15
RosieRo, ik ben het niet helemaal eens wat het gezag en teveel ruimte betreft, tenminste, niet bij mijn dochter (net 1). Het is voor haar heel duidelijk hoe en wanneer dingen gebeuren, maar dat betekent echt niet dat ze er geen drama van maakt. Zo is ze altijd al geweest trouwens. En zo geldt dat voor wel meer kinderen.
La Vie en Rose, een paar maanden terug hadden wij ook drama's met tandenpoetsen, toen ik heb ik dus minder gepoetst. Ik schreef eerder al dat ik misschien over een half jaar er anders tegenaan kijk . Maar ik zou eerst dan maar wat minder poetsen, wel telkens proberen en het leuk houden. En als het te lang zou duren zou ik het wel onder dwang gaan doen.
Poepluier verschonen lukt hier gelukkig meestal best aardig (al vindt ze het echt niet leuk en probeert met haar handen in haar kruis te slaan en zich om te draaien), zo te lezen kan ik me verheugen op de toekomst .
En ik heb een hekel aan electrisch poetsen trouwens .
La Vie en Rose, een paar maanden terug hadden wij ook drama's met tandenpoetsen, toen ik heb ik dus minder gepoetst. Ik schreef eerder al dat ik misschien over een half jaar er anders tegenaan kijk . Maar ik zou eerst dan maar wat minder poetsen, wel telkens proberen en het leuk houden. En als het te lang zou duren zou ik het wel onder dwang gaan doen.
Poepluier verschonen lukt hier gelukkig meestal best aardig (al vindt ze het echt niet leuk en probeert met haar handen in haar kruis te slaan en zich om te draaien), zo te lezen kan ik me verheugen op de toekomst .
En ik heb een hekel aan electrisch poetsen trouwens .
zondag 11 januari 2009 om 22:16
quote:Zwieber schreef op 11 januari 2009 @ 22:07:
[...]
Ik vat hem ff niet? Duwen op het kaakscharnier? Hoe doe je dit? Van buitenaf? Ik zie het niet voor me, zag je kind al met zijn hoofd onder zo'n scharnier op de werkbank bevestigd, ik geloof niet dat je dat bedoeld....
Haha, dat is dan weer wat bruut.
Gewoon hand onder de kin, duim op het linkse scharnier, wijsvinger aan de rechterkant (onder de jukbeenderen, daar waar de kaken scharnieren), lichte druk uitoefenen en klaar. Probeer maar bij jezelf. Het doet geen pijn, maar is wel een onprettig gevoel.
Neus dicht is ook een goeie.
[...]
Ik vat hem ff niet? Duwen op het kaakscharnier? Hoe doe je dit? Van buitenaf? Ik zie het niet voor me, zag je kind al met zijn hoofd onder zo'n scharnier op de werkbank bevestigd, ik geloof niet dat je dat bedoeld....
Haha, dat is dan weer wat bruut.
Gewoon hand onder de kin, duim op het linkse scharnier, wijsvinger aan de rechterkant (onder de jukbeenderen, daar waar de kaken scharnieren), lichte druk uitoefenen en klaar. Probeer maar bij jezelf. Het doet geen pijn, maar is wel een onprettig gevoel.
Neus dicht is ook een goeie.
zondag 11 januari 2009 om 22:16
Jeetje, probeert zich een voorstelling te maken hoe je een spartelend kind vasthoudt met een tandenborstel in één hand, met de andere hand de kaakscharnieren bewerkt om vervolgens in een vloeiende beweging eens lekker onder de oksels te kietelen. Oh ja, dan niet vergeten om supersnel nog even een tandenborstel in de mond te proppen waarop vervolgens keihard gebeten wordt dus poetsen lukt nog niet...
Dat lukt mij dus allemaal niet en daarom gaan we vrolijk verder met allerlei liedjes en omdat dat misschien twee seconden lukt gaan we over tot een stevige houdgreep en worden met heel veel geluk een paar voortanden gepoetst.
Dat lukt mij dus allemaal niet en daarom gaan we vrolijk verder met allerlei liedjes en omdat dat misschien twee seconden lukt gaan we over tot een stevige houdgreep en worden met heel veel geluk een paar voortanden gepoetst.
Poep, wie heeft jou gescheten?
zondag 11 januari 2009 om 22:19
Oh hij poetst nu perfect hoor, dus bewaar de martelpraktijken maar voor een ander kind. Alleen vroeger was het heeeeeeeel soms zo dat hij echt niet wilde. Maar eigenlijk heb ik nooit problemen ermee gehad. Ik ben niet zo moeilijk en dan is hij ook meestal wel relaxed. (plus, hij vindt de tandpasta overheerlijk:) )
zondag 11 januari 2009 om 22:19
sja, ik weet niet hoor, maar ik heb mijn kinderen gewoon ouderwetsch zo opgevoed dat ze doen wat ik zeg.
Het komt niet bij ze op om drama te schoppen, en als ze al mieren over tandenpoetsen dan is een strenge blik en een ferm: 'en NU is het klaar, mond OPEN!' genoeg.
Dat bedoel ik dus met ruimte geven, dat slappe gedoe en alles moet 'leuk' zijn en hij 'wil' niet dit of dat, een kidn van anderhalf hoort nog helegaar geen idee te hebben dat hij iets anders dan zijn ouders wil.
streng zijn is ook liefde geven.
Het komt niet bij ze op om drama te schoppen, en als ze al mieren over tandenpoetsen dan is een strenge blik en een ferm: 'en NU is het klaar, mond OPEN!' genoeg.
Dat bedoel ik dus met ruimte geven, dat slappe gedoe en alles moet 'leuk' zijn en hij 'wil' niet dit of dat, een kidn van anderhalf hoort nog helegaar geen idee te hebben dat hij iets anders dan zijn ouders wil.
streng zijn is ook liefde geven.
