Tips gezocht 'onrustige' baby Geen OP

Anemoonn schreef: ↑

27-10-2020 19:58

Dat gaat hij dus niet doen. Hij wil best wat doen, maar als hij thuis is, komt hij meestal niet meer van de bank af.
Hij heeft niet zo'n drive om dingen te doen, en hoewel ik dit als een minpunt beschouw, accepteer ik het voor wat het is. Zo is hij gewoon.
Genoeg positieve eigenschappen die dit compenseren.
Alleen nu met onze baby heb ik er desondanks wel wat meer moeite mee dan voorheen.

Maar kijk, zo werkt het dus niet hè? Hij wilde ook een kind, en dat betekent dus dat beide ouders zich moeten aanpassen en iets moeten inleveren soms. Het is wel erg makkelijk om van jou te verwachten dat je dit allemaal doet, behalve als hij er eens een keer aan denkt/het initiatief neemt/wakker wordt/enz. Natuurlijk kan je in overleg gaan over wie welk stuk oppakt en kan je elkaar proberen te ontzien op de punten waar de ander het lastiger heeft. Maar jou verhaal klinkt nu alsof jij hem wel aan alle kanten ontziet door hem niet vroeg op te laten staan, geen nachtvoedingen laat doen, niet met de baby naar buiten laat gaan. Maar wat doet hij om het jou makkelijker te maken? En dan bedoel ik niet een (klein) deel van de basis zorg op zich nemen, want dat zou vanzelfsprekend moeten zijn. Hoe zorgt hij dat jíj het vol kan houden? Als dat betekent dat hij wel moet gaan lopen met de baby buiten, of op zijn minst 1 weekenddag vroeg kan opstaan zodat jij kan bijslapen, dan pakt hij zichzelf bij elkaar en doet dat maar even. Natuurlijk is hij moe, maar dat ben jij ook! Sterker nog, ik denk dat hij geen idee heeft hoe moe jij na maanden ieder uur wakker worden en de hele dag alleen voor zo'nkein hummeltje zorgen. Dus, als jij dat ook wil, kan het een idee zijn om samen een aantal monenten af te spreken dat hij even verantwoordelijk is en jij dit niet hoeft te initiëren. En dan dus gewoon evenntijd voor jezelf hebt.

Oh ja, en nog even een Want het is ook allemaal niet makkelijk, en dan moet je ook nog eens in je relatie opnieuw de rollen bepalen. Want nu ben je niet meer alleen partners, maar ook samen ouders.

Als het geen oorzaak heeft zou ik haar zoveel mogelijk in de draagzak doen, man meer laten doen en baby regelmatig een paar uur naar oma of vriendin.

Jij hebt ook rust en slaap nodig, anders word je gek.

Maisnon3 schreef: ↑

27-10-2020 20:52

Maar kijk, zo werkt het dus niet hè? Hij wilde ook een kind, en dat betekent dus dat beide ouders zich moeten aanpassen en iets moeten inleveren soms. Het is wel erg makkelijk om van jou te verwachten dat je dit allemaal doet, behalve als hij er eens een keer aan denkt/het initiatief neemt/wakker wordt/enz. Natuurlijk kan je in overleg gaan over wie welk stuk oppakt en kan je elkaar proberen te ontzien op de punten waar de ander het lastiger heeft. Maar jou verhaal klinkt nu alsof jij hem wel aan alle kanten ontziet door hem niet vroeg op te laten staan, geen nachtvoedingen laat doen, niet met de baby naar buiten laat gaan. Maar wat doet hij om het jou makkelijker te maken? En dan bedoel ik niet een (klein) deel van de basis zorg op zich nemen, want dat zou vanzelfsprekend moeten zijn. Hoe zorgt hij dat jíj het vol kan houden? Als dat betekent dat hij wel moet gaan lopen met de baby buiten, of op zijn minst 1 weekenddag vroeg kan opstaan zodat jij kan bijslapen, dan pakt hij zichzelf bij elkaar en doet dat maar even. Natuurlijk is hij moe, maar dat ben jij ook! Sterker nog, ik denk dat hij geen idee heeft hoe moe jij na maanden ieder uur wakker worden en de hele dag alleen voor zo'nkein hummeltje zorgen. Dus, als jij dat ook wil, kan het een idee zijn om samen een aantal monenten af te spreken dat hij even verantwoordelijk is en jij dit niet hoeft te initiëren. En dan dus gewoon evenntijd voor jezelf hebt.

Zo hier ben ik het echt helemaal mee eens!

Anemoon, ik kan er wel inkomen hoor hoe je denkt en doet, het is namelijk herkenbaar. Ik sta ook constant aan, moet ook concreet dingen vragen en benoemen richting man, maar alles zelf doen, gaat/kan/hoeft niet!
Maar echt, pak ook tijd voor jezelf! En dan niet zoals je ergens benoemt, na het werk neemt man het over dat ik kan koken of de was, nee, ga even zelf dat blokje om, uitgebreid douchen of even slapen.

Ik heb alleen je eerste post gelezen en wat ontzettend herkenbaar. Mijn dochtertje wilde overdag totaal niet slapen en wilde constant bij mij liggen. In de avond naar bed brengen duurde uren voordat ze ging slapen en snachts kwam ze iedere 2 a 2.5 uur voor een flesje. Ze is nu 17 maanden oud en ik kan op 1 hand de nachten tellen die ze door geslapen heeft. Het is heel pittig.

Heb je je baby al eens na laten kijken door een manuele therapeut? Of osteopaat? Mijn dochtertje had toen een paar blokkades die toen verholpen zijn en toen werd het overdag beter. Ze noemden het het kiss syndroom. Maar er kunnen veel dingen zijn waardoor jouw baby erg onrustig kan zijn.

In ieder geval sterkte en hopelijk word het snel beter

Over die man die de hele dag werkt en dan moe is: ik ging toen baby 6 maanden was weer werken en voor mij waren de werkdagen heerlijk rustig. Hete thee, geen gehuil als je net even naar de wc wil, weer eens een kletspraatje met een volwassene, lunchpauze... Mijn werkdagen waren de bij-kom-dagen.

De vader!!! van jullie dochter mag echt wel wat meer doen thuis. Ruil anders eens een dagje en laat hem alles doen. Alleen voor de voeding komt dochter bij jou en in die tijd zorgt hij voor jouw eten en drinken. Eens kijken of hij aan het einde van de dag wel bereid is om wat vaker zijn handen uit de mouwen te steken.