Kinderen
alle pijlers
Trombose medicijnen en borstvoeding?
vrijdag 17 oktober 2008 om 20:47
Hallo ladies,
Een van mijn allerbeste vriendinnetjes is zwanger, maar zij heeft op hele jonge leeftijd twee hartinfarcts doorgemaakt en heeft sindsdien dus trombose medicatie (bloedverdunners).
Gelukkig gaat de zwangerschap tot nu toe heel erg goed, maar ze moet dus wel elke dag spuiten en dat is geen pretje. Nu staat ze hier naast me en vertelde me dat ze waarschijnlijk geen borstvoeding wil geven omdat ze tijdens de borstvoeding door zou moeten spuiten. Dat kan ik me heel goed voorstellen, maar ik vind het zo zonde! Dit is de vrouw die mij bijna dagelijks heeft zien kolven, zien voeden, met wie ik heb gelachen om mijn klaptieten, ik zou het zo leuk vinden als zij ook borstvoeding zou kunnen geven.
Zijn er mensen in de zaal die weten of er andere medicatie bestaat die wel samen kunnen met borstvoeden en die voor haar minder belastend zijn? Ik vind her en der wel wat amerikaanse bronnen die het over tabletten hebben, maar misschien zijn er hier ervaringsdeskundigen of lactatiekundigen aanwezig die het ook aan de hand hebben gehad.
Alvast bedankt van een trotse aanstaande tante fash.
Een van mijn allerbeste vriendinnetjes is zwanger, maar zij heeft op hele jonge leeftijd twee hartinfarcts doorgemaakt en heeft sindsdien dus trombose medicatie (bloedverdunners).
Gelukkig gaat de zwangerschap tot nu toe heel erg goed, maar ze moet dus wel elke dag spuiten en dat is geen pretje. Nu staat ze hier naast me en vertelde me dat ze waarschijnlijk geen borstvoeding wil geven omdat ze tijdens de borstvoeding door zou moeten spuiten. Dat kan ik me heel goed voorstellen, maar ik vind het zo zonde! Dit is de vrouw die mij bijna dagelijks heeft zien kolven, zien voeden, met wie ik heb gelachen om mijn klaptieten, ik zou het zo leuk vinden als zij ook borstvoeding zou kunnen geven.
Zijn er mensen in de zaal die weten of er andere medicatie bestaat die wel samen kunnen met borstvoeden en die voor haar minder belastend zijn? Ik vind her en der wel wat amerikaanse bronnen die het over tabletten hebben, maar misschien zijn er hier ervaringsdeskundigen of lactatiekundigen aanwezig die het ook aan de hand hebben gehad.
Alvast bedankt van een trotse aanstaande tante fash.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 18 oktober 2008 om 16:34
Op de helft al! Goed zo!
Hier was het hetzelfde verhaal, de echte problemen verwachtten we pas in de tweede helft van de zwangerschap. Door de bloedtransfusie die ik met 20 weken kreeg is de boel (waarschijnlijk, dat valt niet te bewijzen) in een stroomversnelling geraakt.
Maar goed, op de helft al! Ik streefde zelf naar de 32 weken, bij voorbaat al eigenlijk. Met 32 weken heeft een kind goede kansen, dus dat wilde ik liefst sowieso halen. Alles wat ik daarna nog zou kunnen halen, was mooi meegenomen, maar niet strikt noodzakelijk. Door dat incident halverwege leek dat streven even niet meer haalbaar, maar uiteindelijk heb ik het wel op 2 dagen na gehaald.
Vanaf nu zou dat voor je vriendin in het ergste geval betekenen: drie maanden platliggen. Dat is saai, maar goed te doen. Zeker als je zo'n bewuste keuze hebt gemaakt voor een kind en als je er bij voorbaat al rekening mee hield dat dit ging gebeuren. (En als het die drie maanden goed is gegaan, dan kunnen daar best nog wat weken bij, want natuurlijk is 34 weken nóg beter dan 32 weken en uiteindelijk zou 36 weken helemaal perfect zijn. )
Ik duim voor haar!
Hier was het hetzelfde verhaal, de echte problemen verwachtten we pas in de tweede helft van de zwangerschap. Door de bloedtransfusie die ik met 20 weken kreeg is de boel (waarschijnlijk, dat valt niet te bewijzen) in een stroomversnelling geraakt.
Maar goed, op de helft al! Ik streefde zelf naar de 32 weken, bij voorbaat al eigenlijk. Met 32 weken heeft een kind goede kansen, dus dat wilde ik liefst sowieso halen. Alles wat ik daarna nog zou kunnen halen, was mooi meegenomen, maar niet strikt noodzakelijk. Door dat incident halverwege leek dat streven even niet meer haalbaar, maar uiteindelijk heb ik het wel op 2 dagen na gehaald.
Vanaf nu zou dat voor je vriendin in het ergste geval betekenen: drie maanden platliggen. Dat is saai, maar goed te doen. Zeker als je zo'n bewuste keuze hebt gemaakt voor een kind en als je er bij voorbaat al rekening mee hield dat dit ging gebeuren. (En als het die drie maanden goed is gegaan, dan kunnen daar best nog wat weken bij, want natuurlijk is 34 weken nóg beter dan 32 weken en uiteindelijk zou 36 weken helemaal perfect zijn. )
Ik duim voor haar!
