Kinderen
alle pijlers
Twee vlak achter elkaar, wanneer hopen op een derde?
dinsdag 1 september 2009 om 12:09
Heee,
Ik heb twee kinderen waar echt heel weinig tussen zit, ruim een jaar. Het is hartstikke druk natuurlijk en we zijn moe moe moe haha.
Maar toch krijg ik al een beetje de kriebels voor een derde. Wie heeft er ook twee kinderen vlak achter elkaar en wil graag of heeft ook al een derde kindje?
Als er meer jaren tussen zitten, bungelt de derde er dan ook maar wat bij? En sommigen zeiden dat je een tweede er zo even bij deed maar dat is onze ervaring echt niet, ligt ook aan je kindje natuurlijk. De eerste sliep gelijk door, tja daar rekenden we ook op bij de tweede haha, dat viel tegen!
Ik ben niet echt de jongste meer (31) en je weet natuurlijk ook niet hoe lang het duurt en of ik wel weer zwanger kan worden. nouja ik hoop in ieder geval op wat ervaringen van mensen.
Ik heb twee kinderen waar echt heel weinig tussen zit, ruim een jaar. Het is hartstikke druk natuurlijk en we zijn moe moe moe haha.
Maar toch krijg ik al een beetje de kriebels voor een derde. Wie heeft er ook twee kinderen vlak achter elkaar en wil graag of heeft ook al een derde kindje?
Als er meer jaren tussen zitten, bungelt de derde er dan ook maar wat bij? En sommigen zeiden dat je een tweede er zo even bij deed maar dat is onze ervaring echt niet, ligt ook aan je kindje natuurlijk. De eerste sliep gelijk door, tja daar rekenden we ook op bij de tweede haha, dat viel tegen!
Ik ben niet echt de jongste meer (31) en je weet natuurlijk ook niet hoe lang het duurt en of ik wel weer zwanger kan worden. nouja ik hoop in ieder geval op wat ervaringen van mensen.
dinsdag 1 september 2009 om 12:25
Nou ja, nog 9 jaar is wat overdreven.
Na je 35e is het niet echt aan te raden.
Maar dat duurt nog wel even voordat je die leeftijd hebt bereikt.
Als je nu heel moe bent en het als zwaar ervaart zou ik zeker niet aan een derde beginnen. Geniet van wat je hebt en denk pas aan een derde als je er lichamelijk ook toe in staat bent.
Waarom een derde, als je twee al pittig vindt?
Na je 35e is het niet echt aan te raden.
Maar dat duurt nog wel even voordat je die leeftijd hebt bereikt.
Als je nu heel moe bent en het als zwaar ervaart zou ik zeker niet aan een derde beginnen. Geniet van wat je hebt en denk pas aan een derde als je er lichamelijk ook toe in staat bent.
Waarom een derde, als je twee al pittig vindt?
dinsdag 1 september 2009 om 12:30
Mijn oudste is van eind mei 2005, middelste van begin sept 2006 en jongste van begin okt 2008.
Het is erg gezellig en ik vind de drukte erg meevallen. Het is wel lekker dat oudste nu naar school gaat. Persoonlijk vind ik het een aanrader dat ze alle drie dicht op elkaar zitten. Ze hebben allemaal wat aan elkaar. (als ze elkaar leuk vinden natuurlijk....)
Het is erg gezellig en ik vind de drukte erg meevallen. Het is wel lekker dat oudste nu naar school gaat. Persoonlijk vind ik het een aanrader dat ze alle drie dicht op elkaar zitten. Ze hebben allemaal wat aan elkaar. (als ze elkaar leuk vinden natuurlijk....)
anoniem_33505 wijzigde dit bericht op 01-09-2009 13:15
Reden: geen 2009....
Reden: geen 2009....
% gewijzigd
dinsdag 1 september 2009 om 12:30
dinsdag 1 september 2009 om 12:30
quote:Paque_in_Pink schreef op 01 september 2009 @ 12:18:
31, niet echt de jongste.
Mensch, je hebt nog een jaar of 9 als het goed is...
Exact mijn gedachte...
Of kinderen met elkaar op kunnen schieten ligt aan heel veel verschillende dingen. Leeftijdverschil zegt soms niks. Ik vraag me bij dit soort topics altijd af wat mensen hebben aan de ervaringen van anderen...
31, niet echt de jongste.
Mensch, je hebt nog een jaar of 9 als het goed is...
Exact mijn gedachte...
Of kinderen met elkaar op kunnen schieten ligt aan heel veel verschillende dingen. Leeftijdverschil zegt soms niks. Ik vraag me bij dit soort topics altijd af wat mensen hebben aan de ervaringen van anderen...
dinsdag 1 september 2009 om 12:33
quote:Iris26 schreef op 01 september 2009 @ 12:30:
Mijn oudste is van eind mei 2005, middelste van begin sept 2006 en jongste van begin okt 2009.
Het is erg gezellig en ik vind de drukte erg meevallen. Het is wel lekker dat oudste nu naar school gaat. Persoonlijk vind ik het een aanrader dat ze alle drie dicht op elkaar zitten. Ze hebben allemaal wat aan elkaar. (als ze elkaar leuk vinden natuurlijk....)Tussen mijn 3 kinderen zit steeds 5 jaar en het is rete gezellig en hebben een hoop aan elkaar. Het voordeel is dat ze elkaar niet in de haren zitten qua ruzies wat je met kleintjes wel kan hebben. Dus dat ze wat aan elkaar hebben is daar niet van afhankelijk.
Mijn oudste is van eind mei 2005, middelste van begin sept 2006 en jongste van begin okt 2009.
Het is erg gezellig en ik vind de drukte erg meevallen. Het is wel lekker dat oudste nu naar school gaat. Persoonlijk vind ik het een aanrader dat ze alle drie dicht op elkaar zitten. Ze hebben allemaal wat aan elkaar. (als ze elkaar leuk vinden natuurlijk....)Tussen mijn 3 kinderen zit steeds 5 jaar en het is rete gezellig en hebben een hoop aan elkaar. Het voordeel is dat ze elkaar niet in de haren zitten qua ruzies wat je met kleintjes wel kan hebben. Dus dat ze wat aan elkaar hebben is daar niet van afhankelijk.
dinsdag 1 september 2009 om 12:35
He hallo,
Ik begrijp wat je bedoelt...
Zelf heb ik de eerste twee ook dicht op elkaar, ik weet dus hoe vermoeiend dat kan zijn.
Zelf zijn wij voor een derde gegaan toen de jongste 3 was. Toen nummer 3 eenmaal werd geboren, gingen zowel de oudste als middelste naar school. Ik moet zeggen...ideaal!
Je hebt lekker de tijd voor je kleintje (bij de eerste twee ben je zo druk dat je een heleboel mist, en weinig echte persoonlijke aandacht kan geven)
Natuurlijk hebben wij geluk gehad, en was het meteen 'raak'.
Want als het niet zou lukken dan zouden wij het bij twee laten. Niet omdat het leeftijdsverschil te groot wordt, maar omdat je zelf dan al zo lang ' uit de luiers' bent. Want eenmaal naar school krijg je gewoon best veel vrijheid en rust terug (in vegelijking met de eerste tropenjaren zeg maar)
Succes met je beslissing!
p.s ik vindt 31 ook nog echt niet een leeftijd waarbij er haast geboden is....
ps 2: Ik vindt dat mensen veel te veel nadenken over dat het zo leuke is voor de kids als ze kot op elkaar zitten, dat zou voor mij persoonlijk geen afweging zijn. De eerste 2 lijken totaal niet op elkaar, en spelen ook weinig samen. Wel zijn ze allebei enorm trots op hun kleine broertje, hij is nu 1.5 jaar en krijgt veel aandacht van ze.
Ik begrijp wat je bedoelt...
Zelf heb ik de eerste twee ook dicht op elkaar, ik weet dus hoe vermoeiend dat kan zijn.
Zelf zijn wij voor een derde gegaan toen de jongste 3 was. Toen nummer 3 eenmaal werd geboren, gingen zowel de oudste als middelste naar school. Ik moet zeggen...ideaal!
Je hebt lekker de tijd voor je kleintje (bij de eerste twee ben je zo druk dat je een heleboel mist, en weinig echte persoonlijke aandacht kan geven)
Natuurlijk hebben wij geluk gehad, en was het meteen 'raak'.
Want als het niet zou lukken dan zouden wij het bij twee laten. Niet omdat het leeftijdsverschil te groot wordt, maar omdat je zelf dan al zo lang ' uit de luiers' bent. Want eenmaal naar school krijg je gewoon best veel vrijheid en rust terug (in vegelijking met de eerste tropenjaren zeg maar)
Succes met je beslissing!
p.s ik vindt 31 ook nog echt niet een leeftijd waarbij er haast geboden is....
ps 2: Ik vindt dat mensen veel te veel nadenken over dat het zo leuke is voor de kids als ze kot op elkaar zitten, dat zou voor mij persoonlijk geen afweging zijn. De eerste 2 lijken totaal niet op elkaar, en spelen ook weinig samen. Wel zijn ze allebei enorm trots op hun kleine broertje, hij is nu 1.5 jaar en krijgt veel aandacht van ze.
anoniem_89980 wijzigde dit bericht op 01-09-2009 12:37
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
dinsdag 1 september 2009 om 12:35
quote:Banba schreef op 01 september 2009 @ 12:30:
[...]
Eens, die 'kriebel' voor een baby hebben heel veel vrouwen als de jongste wat ouder wordt. Die zul je dus ook krijgen als de derde geen baby meer is.Ik snap de wens voor een derde kind absoluut. Ik heb er zelf ook 3. Maar als je gaat toegeven aan babietjes gevoel dan is dat niet zo handig. Bovendien als je het al nauwelijks trekt is dat geen aanrader, maar het hangt ook af van de leeftijd van de kinderen. Zijn ze al ruimschoots naar school is, als paps het ermee eens is, neit zo'n probleem. Maar rond de 2 a 3 jaar.. en nu al bekaf... zou ik het niet doen.
[...]
Eens, die 'kriebel' voor een baby hebben heel veel vrouwen als de jongste wat ouder wordt. Die zul je dus ook krijgen als de derde geen baby meer is.Ik snap de wens voor een derde kind absoluut. Ik heb er zelf ook 3. Maar als je gaat toegeven aan babietjes gevoel dan is dat niet zo handig. Bovendien als je het al nauwelijks trekt is dat geen aanrader, maar het hangt ook af van de leeftijd van de kinderen. Zijn ze al ruimschoots naar school is, als paps het ermee eens is, neit zo'n probleem. Maar rond de 2 a 3 jaar.. en nu al bekaf... zou ik het niet doen.
dinsdag 1 september 2009 om 12:55
quote:Iris26 schreef op 01 september 2009 @ 12:30:
Mijn oudste is van eind mei 2005, middelste van begin sept 2006 en jongste van begin okt 2009.
Het is erg gezellig en ik vind de drukte erg meevallen. Het is wel lekker dat oudste nu naar school gaat. Persoonlijk vind ik het een aanrader dat ze alle drie dicht op elkaar zitten. Ze hebben allemaal wat aan elkaar. (als ze elkaar leuk vinden natuurlijk....)Ik neem aan okt 2008?
Mijn oudste is van eind mei 2005, middelste van begin sept 2006 en jongste van begin okt 2009.
Het is erg gezellig en ik vind de drukte erg meevallen. Het is wel lekker dat oudste nu naar school gaat. Persoonlijk vind ik het een aanrader dat ze alle drie dicht op elkaar zitten. Ze hebben allemaal wat aan elkaar. (als ze elkaar leuk vinden natuurlijk....)Ik neem aan okt 2008?
dinsdag 1 september 2009 om 13:09
Hier een ervaringsdeskundige. Tussen de eerste 2 zit 16 maanden en de derde komt hier 21 maanden achteraan. 3 kids in iets meer dan 3 jaar tijd. Nog niet eens 1 op school dus.
En het is druk!
Oke, je leven verandert niet meer in die zin dat je al gewend bent om met verschillende ritmes om te gaan en de verantwoordelijkheid draagt van de zorg voor je kinderen.
Maar in praktische zin vraagt het heel veel van je. Nog minder slaap, nog meer gesjouw, nog minder tijd voor andere zaken. En je moet er vooraf maar niet van uit gaan dat het een goede slaper wordt.
Bij ons is het een afweging geweest, omdat we graag 3 kinderen wilden. Nr 2 kwam wat sneller dan verwacht. We hebben er toen bewust voor gekozen om met nr 3 ook niet te lang te wachten (vanaf dat nr 2 één jaar was en wederom meteen raak).
Je moet goed afwegen of je het aankunt. Hier gaat het meestal goed. Je verlegt je grenzen ook in wat je druk/zwaar vindt. Met 1 kind vond ik het soms ook al best zwaar, als je begrijpt wat ik bedoel.
Daarbij vind ik het ontzettende belangrijk dat mijn man en ik het echt samendoen.
Regelmatig heb ik gedacht "waar zijn we aan begonnen", maar het is ook zoveel genieten.
Maar je moet bereid zijn om nog meer tijd van jezelf en van je gezamelijk als stel op te geven (zeker het eerste jaar). Ik vind het erg belangrijk dat elk kind toch voldoende individuele aandacht krijgen en dat is hard werken en jezelf regelmatig wegcijferen.
Ik heb nu de jongste 9 maanden is pas het gevoel dat ik niet alleen meer moeder ben. Maarja, ik wilde dan ook perse lang borstvoeding geven, ook nog ernaast werken, en af en toe wat vrienden opzoeken.
Klinkt niet ideaal he? Is het ook niet altijd. Maar ik kan oprecht zeggen dat we veel genieten, de kinderen het goed doen / goed hebben en ik zie ook de voordelen voor de toekomst.
De oudste 2 spelen trouwens vaak ontzettend leuk samen, maar dat is eigenlijk meer van de afgelopen tijd, nu ze beter begrijpen hoe samenspelen werkt. Daarvoor werd ik wel eens helemaal gestoord van ze.
Wat ik nu wel eens jammer vind is dat voor mij de babytijd er al weer bijna op zit. Ik heb ik korte tijd veel kunnen genieten, soms moeten overleven en nu wordt de jongste al weer bijna een jaar. Ook een overweging waard.
En over leeftijdsverschil tussen broertjes en zusjes; overal zijn wel voors en tegens over te noemen. En omdat het jullie keuze is om nog een kind te willen, zou ik het daar niet van af laten hangen. Soms is een groot leeftijdsverschil een voordeel en soms een nadeel. Overal hoor je succes- en onsuccesvolle verhalen over.
Succes met de keuze!
En het is druk!
Oke, je leven verandert niet meer in die zin dat je al gewend bent om met verschillende ritmes om te gaan en de verantwoordelijkheid draagt van de zorg voor je kinderen.
Maar in praktische zin vraagt het heel veel van je. Nog minder slaap, nog meer gesjouw, nog minder tijd voor andere zaken. En je moet er vooraf maar niet van uit gaan dat het een goede slaper wordt.
Bij ons is het een afweging geweest, omdat we graag 3 kinderen wilden. Nr 2 kwam wat sneller dan verwacht. We hebben er toen bewust voor gekozen om met nr 3 ook niet te lang te wachten (vanaf dat nr 2 één jaar was en wederom meteen raak).
Je moet goed afwegen of je het aankunt. Hier gaat het meestal goed. Je verlegt je grenzen ook in wat je druk/zwaar vindt. Met 1 kind vond ik het soms ook al best zwaar, als je begrijpt wat ik bedoel.
Daarbij vind ik het ontzettende belangrijk dat mijn man en ik het echt samendoen.
Regelmatig heb ik gedacht "waar zijn we aan begonnen", maar het is ook zoveel genieten.
Maar je moet bereid zijn om nog meer tijd van jezelf en van je gezamelijk als stel op te geven (zeker het eerste jaar). Ik vind het erg belangrijk dat elk kind toch voldoende individuele aandacht krijgen en dat is hard werken en jezelf regelmatig wegcijferen.
Ik heb nu de jongste 9 maanden is pas het gevoel dat ik niet alleen meer moeder ben. Maarja, ik wilde dan ook perse lang borstvoeding geven, ook nog ernaast werken, en af en toe wat vrienden opzoeken.
Klinkt niet ideaal he? Is het ook niet altijd. Maar ik kan oprecht zeggen dat we veel genieten, de kinderen het goed doen / goed hebben en ik zie ook de voordelen voor de toekomst.
De oudste 2 spelen trouwens vaak ontzettend leuk samen, maar dat is eigenlijk meer van de afgelopen tijd, nu ze beter begrijpen hoe samenspelen werkt. Daarvoor werd ik wel eens helemaal gestoord van ze.
Wat ik nu wel eens jammer vind is dat voor mij de babytijd er al weer bijna op zit. Ik heb ik korte tijd veel kunnen genieten, soms moeten overleven en nu wordt de jongste al weer bijna een jaar. Ook een overweging waard.
En over leeftijdsverschil tussen broertjes en zusjes; overal zijn wel voors en tegens over te noemen. En omdat het jullie keuze is om nog een kind te willen, zou ik het daar niet van af laten hangen. Soms is een groot leeftijdsverschil een voordeel en soms een nadeel. Overal hoor je succes- en onsuccesvolle verhalen over.
Succes met de keuze!
dinsdag 1 september 2009 om 13:14
quote:domnaiefmutsje schreef op 01 september 2009 @ 12:33:
[...]
Tussen mijn 3 kinderen zit steeds 5 jaar en het is rete gezellig en hebben een hoop aan elkaar. Het voordeel is dat ze elkaar niet in de haren zitten qua ruzies wat je met kleintjes wel kan hebben. Dus dat ze wat aan elkaar hebben is daar niet van afhankelijk.
Bij mij persoonlijk speelt mee dat mijn zusje 6 jaar jonger is dan mij. Ik heb weinig met haar, en vind dat jammer.
Ach, iedereen preekt voor iedereen voor eigen parochie toch!
[...]
Tussen mijn 3 kinderen zit steeds 5 jaar en het is rete gezellig en hebben een hoop aan elkaar. Het voordeel is dat ze elkaar niet in de haren zitten qua ruzies wat je met kleintjes wel kan hebben. Dus dat ze wat aan elkaar hebben is daar niet van afhankelijk.
Bij mij persoonlijk speelt mee dat mijn zusje 6 jaar jonger is dan mij. Ik heb weinig met haar, en vind dat jammer.
Ach, iedereen preekt voor iedereen voor eigen parochie toch!
dinsdag 1 september 2009 om 14:00
Hoi, ik heb 2 zoontjes waar 16 maanden tussen zit, het was idd druk druk druk, maar nu zijn ze 4 en 5 en vind ik het reuze gezellig!
Ik dacht echter heel lang niet aan een 3e, omdat ik blij was dat alles lekker liep en het zo gezellig was en is.
Toen raakte ik in oktober 2008 onverwachts zwanger, door de spiraal heen, en merkten we dat we dat toch wel gelijk helemaal leuk vonden. Er waren geen twijfels, ook bij mijn man niet. Helaas ging dit mis in januari, maar het had heel wat los gemaakt.
Inmiddels ben ik bijna 15 weken zwanger van ons 3e kindje en we kijken enorm uit naar alles, babytijd, maar ook het gezellige geklets enzo. Ik zie ze bijv al helemaal spetteren in bad met zijn 3-en en ook aan tafel lijkt me echt een leuke boel.
We sluiten een 4e zelfs niet eens meer uit, zo zie je maar.........
Wat ik eigenlijk zeggen wil is dat je niet echt een tijdstip hebt waarop dat weer kan en mag, het komt wel. Wat iemand hier ook al zei; je hoeft niet zoveel na te denken over de leeftijden ed, dat zegt uiteindelijk niets en elke leeftijd heeft zijn charme. Mijn zoontjes trekken de ene periode heel veel met elkaar op en vervolgens zie je weer een aantal maanden dat ze behoefte hebben aan andere dingen om te doen, dat is niet te voorspellen.
Laat het allemaal rustig op je af komen, 31 is nog geen risicoleeftijd en je hebt 2 kindjes om van te genieten.
Ik dacht echter heel lang niet aan een 3e, omdat ik blij was dat alles lekker liep en het zo gezellig was en is.
Toen raakte ik in oktober 2008 onverwachts zwanger, door de spiraal heen, en merkten we dat we dat toch wel gelijk helemaal leuk vonden. Er waren geen twijfels, ook bij mijn man niet. Helaas ging dit mis in januari, maar het had heel wat los gemaakt.
Inmiddels ben ik bijna 15 weken zwanger van ons 3e kindje en we kijken enorm uit naar alles, babytijd, maar ook het gezellige geklets enzo. Ik zie ze bijv al helemaal spetteren in bad met zijn 3-en en ook aan tafel lijkt me echt een leuke boel.
We sluiten een 4e zelfs niet eens meer uit, zo zie je maar.........
Wat ik eigenlijk zeggen wil is dat je niet echt een tijdstip hebt waarop dat weer kan en mag, het komt wel. Wat iemand hier ook al zei; je hoeft niet zoveel na te denken over de leeftijden ed, dat zegt uiteindelijk niets en elke leeftijd heeft zijn charme. Mijn zoontjes trekken de ene periode heel veel met elkaar op en vervolgens zie je weer een aantal maanden dat ze behoefte hebben aan andere dingen om te doen, dat is niet te voorspellen.
Laat het allemaal rustig op je af komen, 31 is nog geen risicoleeftijd en je hebt 2 kindjes om van te genieten.
dinsdag 1 september 2009 om 14:05
Ik was zelf zo'n 3e kindje dat er door het leeftijdsverschil 'een beetje bij bungelde'. Om een voorbeeldje te noemen: Als baby word je dan bijvoorbeeld meegesleept naar uitstapjes of vakanties die voor de oudste 2 heel leuk zijn, maar waar je als derde kind nog niks aan hebt. En tegen de tijd dat je er wel de leeftijd voor hebt gekregen, wil de rest van het gezin daar niet meer heen.
Ik ben er dus voorstander van om, als je het tenminste voor het kiezen hebt, je derde kind er meteen achteraan te krijgen. Trouwens, praktisch gezien zou ik er als moeder ook geen zin in hebben om weer helemaal van voren af aan met een baby te beginnen als de oudste twee net lekker zelfstandig zijn. En het schijnt vreselijk onpraktisch te zijn om basisschooltijden en clubjes van de oudste twee te moeten combineren met de slaapjes en voedingen van een baby.
Ik ben er dus voorstander van om, als je het tenminste voor het kiezen hebt, je derde kind er meteen achteraan te krijgen. Trouwens, praktisch gezien zou ik er als moeder ook geen zin in hebben om weer helemaal van voren af aan met een baby te beginnen als de oudste twee net lekker zelfstandig zijn. En het schijnt vreselijk onpraktisch te zijn om basisschooltijden en clubjes van de oudste twee te moeten combineren met de slaapjes en voedingen van een baby.
dinsdag 1 september 2009 om 14:07
Wij hebben 3 kids snel achter elkaar.
Dec. 2006
Dec 2007
April 2009
Ze zijn nu dus ruim 2,5, ruim 1,5 en 5 maanden.
(tuurlijk is het wel eens druk, dat lijkt me logisch )
Maar wij vinden het leuk!
(Ik ben trouwens net 26 jaar )
Dec. 2006
Dec 2007
April 2009
Ze zijn nu dus ruim 2,5, ruim 1,5 en 5 maanden.
(tuurlijk is het wel eens druk, dat lijkt me logisch )
Maar wij vinden het leuk!
(Ik ben trouwens net 26 jaar )
anoniem_6181 wijzigde dit bericht op 01-09-2009 14:08
Reden: Een kind uit 2206 kan nog niet :-P
Reden: Een kind uit 2206 kan nog niet :-P
% gewijzigd
dinsdag 1 september 2009 om 14:56
Ik heb er ook drie! Het leeftijdsverschil tussen de oudste twee is drie minuten en wij hebben de keuze voor een derde gemaakt toen de oudste twee net een jaar waren. Ik raakte meteen zwanger en het leeftijdsverschil met hun (nu nog) babybroertje is 20 maanden.
De eerste maanden van de derde heb ik regelmatig gedacht: "Waar ben ik aan begonnen?" De oudste twee zijn makkelijke kinderen, maar ik vond het niet heel makkelijk om drie kinderen onder de twee jaar te hebben. Het was druk, ik was continu bezig met verschonen, voedingen, eten, slapen en oh ja, we moesten ook nog eens ergens heen, zoals de supermarkt/speelafspraakjes/dokter/noem maar op.
Nu is de jongste negen maanden en ik vind het er alleen maar leuker en makkelijker op worden. Baby eet nu nagenoeg alles mee, doet met veel dingen mee, slaapt als zijn broertjes ook slapen 's middags (hoera! Even tijd voor mezelf!) en zijn broertjes zijn gek op hem.
Wij hebben bewust gekozen voor een klein leeftijdsverschil met de jongste om de volgende redenen:
1. We zullen niet veel moeite hebben met schooltijden en voedingen van een eventuele baby. (ik word al moe van de gedachte dat baby een voeding moet hebben, terwijl de oudsten naar school moeten.)
2. De interesses zullen wat dichter bij elkaar liggen door het kleine leeftijdsverschil. Natuurlijk weet je van te voren niet wat elk kind leuk vindt, maar de kans is groot dat twee jarigen en een baby bijvoorbeeld allebei de Teletubbies leuk vinden om naar te kijken.
3. Als gevolg van punt twee zullen later de schooltijden ook beter op elkaar aansluiten, net als sport, zwemles en dergelijke. Wellicht is dit niet voor iedereen even belangrijk, maar voor ons was het een behoorlijk punt.
Nadeel van een klein leeftijdsverschil is voor mij dat de babytijd van drie kinderen relatief erg kort heeft geduurd. Het ging allemaal naadloos in elkaar over en ik heb het gevoel dat ik lang niet zoveel heb meegekregen van kindje drie als van de eerste twee. In nog geen drie jaar tijd ben ik twee keer zwanger geweest en heb drie kinderen gekregen! Soms (lees: best wel vaak) vind ik jammer dat ik nooit meer zwanger zal zijn en een kleine baby zal hebben, maar dat neemt niet weg dat drie kinderen voor ons een prettig aantal is en dat het hier ook bij blijft.
Nog een klein nadeeltje, maar dat is meer persoonlijk gemiep: Ik voel me vaak een pakezel.
De eerste maanden van de derde heb ik regelmatig gedacht: "Waar ben ik aan begonnen?" De oudste twee zijn makkelijke kinderen, maar ik vond het niet heel makkelijk om drie kinderen onder de twee jaar te hebben. Het was druk, ik was continu bezig met verschonen, voedingen, eten, slapen en oh ja, we moesten ook nog eens ergens heen, zoals de supermarkt/speelafspraakjes/dokter/noem maar op.
Nu is de jongste negen maanden en ik vind het er alleen maar leuker en makkelijker op worden. Baby eet nu nagenoeg alles mee, doet met veel dingen mee, slaapt als zijn broertjes ook slapen 's middags (hoera! Even tijd voor mezelf!) en zijn broertjes zijn gek op hem.
Wij hebben bewust gekozen voor een klein leeftijdsverschil met de jongste om de volgende redenen:
1. We zullen niet veel moeite hebben met schooltijden en voedingen van een eventuele baby. (ik word al moe van de gedachte dat baby een voeding moet hebben, terwijl de oudsten naar school moeten.)
2. De interesses zullen wat dichter bij elkaar liggen door het kleine leeftijdsverschil. Natuurlijk weet je van te voren niet wat elk kind leuk vindt, maar de kans is groot dat twee jarigen en een baby bijvoorbeeld allebei de Teletubbies leuk vinden om naar te kijken.
3. Als gevolg van punt twee zullen later de schooltijden ook beter op elkaar aansluiten, net als sport, zwemles en dergelijke. Wellicht is dit niet voor iedereen even belangrijk, maar voor ons was het een behoorlijk punt.
Nadeel van een klein leeftijdsverschil is voor mij dat de babytijd van drie kinderen relatief erg kort heeft geduurd. Het ging allemaal naadloos in elkaar over en ik heb het gevoel dat ik lang niet zoveel heb meegekregen van kindje drie als van de eerste twee. In nog geen drie jaar tijd ben ik twee keer zwanger geweest en heb drie kinderen gekregen! Soms (lees: best wel vaak) vind ik jammer dat ik nooit meer zwanger zal zijn en een kleine baby zal hebben, maar dat neemt niet weg dat drie kinderen voor ons een prettig aantal is en dat het hier ook bij blijft.
Nog een klein nadeeltje, maar dat is meer persoonlijk gemiep: Ik voel me vaak een pakezel.
dinsdag 1 september 2009 om 16:09
Hallo,
Bedankt voor jullie reacties! Leuk om te lezen hoe het gaat met drie kinderen in een gezin. Ik heb niet te 'babykriebels' ik heb altijd al meer dan twee kinderen gewild en ik ben me er meer dan bewust van dat ' kinderen' voor het grootste gedeelte van hun leven voor volwassenen doorgaan. Ik vind die eerste periode ook niet zo heel bijzonder moet ik zeggen, ik vind het leuker nu het meer 'mensjes' worden als je snapt wat ik bedoel.
Trouwens is het ook niet zo dat ik het niet aan kan maar ik ben wel meer moe dan ik ooit ben geweest, alleen hoort dat erbij.
Ook ga ik er niet van uit dat als het al lukt om zwanger te worden dat het dan gelijk goed gaat, het kan altijd fout gaan en er kan natuurlijk ook een tweeling geboren worden.
Nee, ik ben echt gewoon erg benieuwd naar ervaringsverhalen van mensen.
Bedankt voor jullie reacties! Leuk om te lezen hoe het gaat met drie kinderen in een gezin. Ik heb niet te 'babykriebels' ik heb altijd al meer dan twee kinderen gewild en ik ben me er meer dan bewust van dat ' kinderen' voor het grootste gedeelte van hun leven voor volwassenen doorgaan. Ik vind die eerste periode ook niet zo heel bijzonder moet ik zeggen, ik vind het leuker nu het meer 'mensjes' worden als je snapt wat ik bedoel.
Trouwens is het ook niet zo dat ik het niet aan kan maar ik ben wel meer moe dan ik ooit ben geweest, alleen hoort dat erbij.
Ook ga ik er niet van uit dat als het al lukt om zwanger te worden dat het dan gelijk goed gaat, het kan altijd fout gaan en er kan natuurlijk ook een tweeling geboren worden.
Nee, ik ben echt gewoon erg benieuwd naar ervaringsverhalen van mensen.
dinsdag 1 september 2009 om 16:20
Mijn vriend en ik hebben twee dochters van jan 2005 en juni 2007 en verwachten in nov 2009 onze derde, een zoon deze keer. Wat bij ons tot de bewuste keuze van elke keer zo'n tweeeneenhalf jaar ertussen heeft geleid, was wens van manlief om ze eigenlijk zo snel mogelijk achter elkaar te krijgen (hij scheelt zelf maar 16 maanden met zijn broer en heeft dat altijd super gevonden) en mijn ervaring met een broertje dat vijfeneenhalf jaar jonger was, echt niet leuk vond ik dat. Ik heb mijn hele jeugd geen aansluiting met hem gehad, omdat we steeds in totaal verschillende fasen zaten (ging hij naar de middelbare school, ging ik net studeren, etc). Maar sneller dan tweeenhalf jaar ging voor mij niet, zowel fysiek als mentaal heb ik tijd nodig om te herstellen van de zwangerschap en hectische babytijd, voordat ik er 'weer zin in heb'. Ik vind de leeftijdafstand voor ons ideaal; de oudste twee kunnen best leuk samen en kijken beiden uit naar de komst van hun broertje en ik vind het ook weer helemaal leuk om de babyspullen tevoorschijn te halen.
