Tweejarig kind en bril

20-08-2008 19:00 16 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



onze dochter van 2 jaar heeft sinds afgelopen dinsdag een bril. Ze wil hem alleen niet lang op. Hooguit een kwartier en doet hem dan al weer af. Ze heeft + 3,5 qua sterkte (dit is na correctie).

In het ziekenhuis is ons al gezegd dat wij niet mochten dwingen.



Hebben jullie ervaringen met jullie eigen kinderen? Ging het vanzelf?



Mijn man en ik zijn beide geen brildragers dus weten helemaal niet hoe het is om een bril nodig te hebben.
Alle reacties Link kopieren
Een bril is geen fijne toevoeging aan je leven, maar het levert je wel scherp zicht op!

Een kind van 2 moet even door krijgen dat daar meerwaarde in zit. Puzzels zullen beter gaan met dan zonder bril bijvoorbeeld, dus dat kan motiverend werken. Op zoek gaan naar de dingen waarbij jouw dochter de meerwaarde van een bril ziet.

En de bril afzetten wanneer het lastig is, dus bijvoorbeeld bij stoeien of in bad.
Hoi!



Ik kreeg een bril op mijn zevende en ik vond het verschrikkuluk. Echt. Als ik het me kon veroorloven had ik het ding gelijk in de vuilnisbak gemieterd. Maar helaas ging dat niet met bijziendheid in combinatie met een schoolbord en buiten spelen..



Ik ga er nu wel vanuit dat men in deze tijd inmiddels wat toffere modelletjes heeft dan pak 'em beet 20 jaar geleden, maar man man, wat ben ik gepest op school. En daarom moest dat ding ook onmiddelijk dood. En ik was ontzettend blij toen ik op mijn 16e voor de contactlens kon gaan.



Anyway, zijn er meer kindertjes of mensen met een brilletje in de omgeving van je dochter? Misschien moet je het een beetje een tof item maken. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat het heel moeilijk is om op je 2e al zo'n ding op je hoofd te moeten houden. Mischien is het inderaad beter om niet teveel te dwingen. Kan ze wel goed redelijk zien zonder bril?



Misschien is het een idee om het op latere leeftijd te proberen. Het lijkt me echt ontzettend irritant als je nog zo klein bent. Of gaan haar ogen dan harder achteruit als ze nu geen bril draagt?
Alle reacties Link kopieren
Onze oudste zoon kreeg toen hij ruim drie jaar was een bril. Dit is vanaf het eerste moment eigenlijk prima gegaan, toen we net uit de winkel kwamen heeft hij even gesputterd en hij heeft een keer z'n bril flink verbogen maar hij staat er mee en gaat er mee naar bed. Hij heeft overigens een flinke sterkte (rond de +7 niet gecorrigeerd dacht ik). Sinds vorige week dinsdag weten we dat onze dochter (bijna 22 maanden) ook een bril moet (zij heeft gecorrigeerd +5.5 en +4.25), dat wordt een hele andere opgave denk ik want ze wilde al helemaal geen bril uitzoeken. Een kleiner model komt een dezer dagen binnen bij de opticien en dan gaan we weer eens kijken of die goed past.



Mijn advies is vooral niet dwingen en een bril leuk maken. Zet bijv. eens een bril op bij de pop of de beer. Beloon haar met iets als ze haar bril wel opzet.

Bedenk ook dat je moet wennen aan een bril, diepte inschatten e.d. is nu ineens heel anders als zonder bril.



Ik wens je veel succes!
Alle reacties Link kopieren
Onze kinderen hebben beide een bril. Onze dochter is 3,5 jr en kreeg 4mnd geleden haar eerste bril (lui oog: +3,50 en +0,50). Bij haar was het helemaal geen probleem. Uitgelegd wat/waarom etc en ze hield hem al vrij snel de hele dag op.



Onze zoon is nu 17mnd en kreeg met 14mnd een bril (beide ogen +4,50) . Hij houdt hem nu, na 3mnd bijna de hele dag op. Als ie boos is gooit ie de bril door de kamer en af en toe zet hij hem gewoon af. We maken er geen punt van, de kans is dan groot dat ie er een hekel aan krijgt.



Ze hebben beide een titanium bril van Lindberg. Niet goedkoop maar wel zeer flexibel en heel licht qua gewicht.

Heel veel succes!
Alle reacties Link kopieren
Hoe kun je bij zo'n jong kind testen of de ogen slecht zijn? Mijn man en ik hebben beide sinds ons 9e een bril (inmiddels keratotomie/lenzen) en het zou me niet verbazen als onze kinderen ooit ook aan een bril moeten. Vraag me alleen af hoe je dat al zo jong kunt testen.
Poep, wie heeft jou gescheten?
Alle reacties Link kopieren
Louise: ze meten het door de ogen te druppelen. Hiermee verlammen ze tijdelijk de oogspieren die kunnen accomoderen (scherp stellen). Vervolgens schijnen ze met een lampje in het oog. Wanneer de lichtbundel niet op het brandpunt valt dan blijft de lichtbundel 'dwalen' door het oog en is het dus niet de juiste sterkte. Ze houden steeds een ander glas qua sterkte voor het oog en schijnen dan weer met het lampje in het oog. Net zo lang totdat ze de juiste sterkte te pakken hebben.

Overigens bepalen ze de sterkte op zeer jonge leeftijd bij benadering. Zodra ze oud genoeg zijn om de plaatjeskaart te lezen gaan ze opnieuw meten. Dan komt er vaak een iets hogere sterkte uit omdat die meting (plaatjeskaart lezen en ogen druppelen) nauwkeuriger is.
Alle reacties Link kopieren
Aha, op die manier. Bedankt voor je uitleg.
Poep, wie heeft jou gescheten?
Alle reacties Link kopieren
Dank voor de reacties.



Niet gecorrigeerd was het +5,5 , kindjes van twee hebben standaard al + 2.



Wij hebben twee brillen gekocht en ze door onze dochter zelf uit laten zoeken. Alles wat wij uitkozen kreeg direct een gooi en tsja, zij moet hem op.



Ik blijf de bril gewoon een paar keer per dag aanbieden en dwing niets. Juist met puzzelen doet ze hem heel snel af, of ze doet hem omhoog en kijkt onder de bril door.



Ze moet zeker wennen, vanmiddag bij ballorig had ze hem even op. Toen ze hem afzette kon ik zien, dat ze moeite had om de diepte ergens van te bepalen, ze stond heel erg te twijfelen. Met bril was ze vrolijk aan het springen en had nergens last van.



Wij zijn er zelf achter gekomen. Ik vond dat ze af en toe erg loensde. Van via naar kreeg ik een verwijzing voor de oogarts en daar kwam dus uit dat ze niet goed kon zien.

Ik had gedacht dat haar oog afgeplakt moest worden, helaas werd het een bril.
Alle reacties Link kopieren
er is een prentenboek over heet kiki krijgt een bril,samen erove lezen maakt het misschien fijner en een soort van herkenning.



Verder denk ik vooral wennen. Je hoort ook van volwassenen die een bril krijgen dat ze hem in het begin vaak afzetten om dat het een groot verschil is.
Alle reacties Link kopieren
Het zou kunnen zijn dat ze dichtbij zonder bril beter ziet dan met. Ik heb mijn bril op achter de pc, in de auto, met tv kijken, maar lezen kan ik niet met dat ding. Dat is ook de reden waarom ik geen contactlenzen draag.



En ik zou even nagaan of de bril geen pijn doet. Rode vlekjes waar het drukt is een aanwijzing. Boven en achter het oor, en op de neus. In principe mag een bril nergens drukken.
Alle reacties Link kopieren
Onze dochter kreeg op die leeftijd ook haar eerste bril,ze ziet met haar linker oog niet meer als 20 procent,kreeg toen plus 8.

Ook zij heeft problemen gehad met het dragen van de bril,maar eigenlijk door heel veel stimuleren,kinderboekjes lezen over brillen en het nut ervan,zelfs zijn er kinderfilmpjes over kindjes met brillen(vanuit het ziekenhuis ook meegekregen),heeft mijn dochter na een tijdje ineens de knop omgezet en ging ze hem dragen.

Ik lees dat je dochter het oog niet hoefde af te plakken,nou dat moest mijn dochter wel en dat was nog meer drama!

Uiteindelijk is ze nu 4 jaar,heeft ze nu een cilinder in het glas gekregen,iedere ochtend vraagt ze zelf om de bril,volgens mij is ze nu doodongelukkig zonder de bril...



Wij zijn ook beiden geen brildragers,dus weer jammer genoeg niet hoe je zoiets ervaart,en vooral zo jong...



Sammie
Alle reacties Link kopieren
Ik kreeg een bril in groep 2, ooh dat weet ik nog wel, dat was gaaf Ze hadden toen nog niet de hippe zoals nu maar ook niet die giga van vroeger (1992 zal het izjn geweest). En toen ik in groep 5 óók nog een beugel kreeg kon ik m'n geluk niet op Ik ben nooit gepest en er is nooit aandacht aan besteed.



(even over het pestgedeelte )
Ik kreeg zelf een bril met 16 maanden (volgens mij was het ongeveer +6 en +5) en volgens mijn moeder had ik redelijk snel door dat ik veel beter kon zien met mijn bril op. Ik denk dat het een kwestie is van wel steeds aanbieden, maar niet forceren.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Onze zoon kreeg met zijn 4 jaar zijn eerste bril. Hij blijkt een cilindrische afwijking te hebben. We hebben geen enkel probleem gehad, omdat hij er snel genoeg achter kwam dat hij goed kon zien. Ook wij hadden nooit iets gemerkt en zien ook geen verschil. Hij blijkbaar wel.



Dat is 5 maanden geleden. We zijn nu verhuisd en wonen in Amerika. Weet iemand of de sterkte van de ogen snel verandert bij kinderen ?



Ik kan me herinneren dat ze dat in nederland hadden gezegd. Hier zeggen ze dat dat bij kinderen bijna nooit het geval is. Daarbij heeft hij een lui oog en moet hij waarschijnlijk tot zijn 9e een sticker dragen. Weliswaar maar 1 uur per dag de laatste jaren, maar ik kan me niet herinneren dit ooit in nederland gehoord te hebben.



Heeft iemand hier ervaring mee in nederland ?



Wij zijn ook allebei niet brildragend, dit is dus allemaal nieuw voor ons !
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik kreeg mijn bril toen ik een jaar of 3 was, wel ietsje ouder dus. Wat ik eigenlijk wil meegeven is dat voor een kind een bril iets heel anders is dan een hulpmiddel om mee te zien. Een kind wil niet opvallen, en als kind van 2 niet-brildragende ouders had ik het gevoel dat zij niet meer van mij zouden houden als ik een bril had. Dit laatste kan ik me niet meer zo goed herinneren, maar volgens mijn moeder heb ik dat letterlijk tegen haar gezegd.



Hou dat in je achterhoofd, praat erover, wijs haar op het feit dat heel veel mensen een bril hebben (misschien wel mensen tegen wie zij opkijkt).



Ik moet zeggen, 30 jaar na dato heb ik nog steeds een schurfthekel aan mijn bril, dus ik draag lenzen maar wissel deze nog wel regelmatig af. Mijn ouders hebben het altijd zo leuk mogelijk voor me gemaakt, zo mocht ik elk jaar een nieuwe bril uitkiezen en had ik op een gegeven moment (jaja, in de 80s) een hele collectie felgekleurde Catherine Keijlachtige monturen :-)



Maar nu terug naar je dochter: dwing het inderdaad niet af. Er komt een dag dat ze zal inzien dat ze zich prettiger voelt met die bril. Besteed er niet te veel speciale aandacht aan, dat maakt het alleen maar lastiger voor haar en bevestigt haar (waarschijnlijke) gevoel een buitenbeentje te zijn.



Ik voel met haar mee, want al is het natuurlijk helemaal peanuts in vergelijking met andere dingen die je kan overkomen.... geen enkel kind vindt het leuk om 'speciaal' te zijn vanwege een handicap(je)!
Takes a second for your life to change

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven