Tweetalig opvoeden

09-09-2008 19:58 73 berichten
Wij wonen in Ierland sinds 3 jaar. Toen was mijn oudste 2 en een half. We brachten hem naar een creche en binnen 6 weken sprak hij geen woord Nederlands meer. Dat is nooit meer veranderd. Hij spreekt vloeiend Engels met een Amerikaans accent (hoe vreemd) en toont ook geen interesse om Nederlands te spreken. Hij begrijpt het wel, als je rustig spreekt en geen moeilijke woorden gebruikt. Nu hebben we een kleintje van 2 en een half die hier geboren is en ook alleen Engels spreekt, ik vraag me af of dit ooit nog veranderd en of er moeilijkheden zijn voor later. Onze oudste is nu 5 en een half en gaat meer dan prima mee in de klas. Met de kleinste vind ik dat ie wat langzamer communiceerd en im vraag me af of dat komt doordat wij tweetalig spreken. Het gaat al vrij snel automatisch dat we Engels terufspreken tegen de oudste en is het nog weinig gemengd. Wij als ouders spreken logisch wel Nederlands...
Ik ben de grootste slacker van jullie allemaal. Woon ook in Ierland en heb na 1 jaar al opgegeven om NLs te spreken. Heb het geprobeerd, echt, maar ach, eigenlijk boeit het me ook niet zo. Mijn familie spreekt Engels, dus daar hoef ik het ook niet voor te doen en naar NL verhuizen is zeer onwaarschijnlijk.



Kittycat, ik denk dat de slagingskans het grootst is als beide ouders in dit geval NLs zouden zijn. Dan is het logischer om in ieder geval thuis NLs te spreken.
Alle reacties Link kopieren
Wij wonen in Duitsland, dochterlelie spreekt vloeiend Duits, redelijk dialect en redelijk Nederlands. Met dat redelijk wil ik zeggen dat ze de woorden die ze niet geleerd heeft in het duits zegt. Zo kan het dus voorkomen dat ze me verteld dat ze eigenlijk morgen nog graag naar de betreuung wil, want die gaan naar het dierenpark en daar zijn leopaarden....



De woorden buitenschoolse opvang en luipaarden kwamen nog niet in haar woordenboekje voor. Nu wel trouwens.



Wij spreken thuis dialect, alle films/dvd's en boeken kopen we in het Nederlands, en school, vriendinnen en sportclubjes zijn Duits. Wat we wel merken is dat ze heel makkelijk omschakelt van de ene persoon naar de andere en ook antwoordt in de taal waarmee ze aangesproken wordt. Dat is heel grappig om te horen, want als wij thuis zijn en er zijn pakweg 3 duitse vriendinnetjes en een nederlands neefje, dan praat zij alles door elkaar, zodra ze iemand anders aankijkt schakelt ze automatisch over. Maar... vraag haar niet om te vertalen, want daar heeft ze, gek genoeg, erg veel moeite mee.
Alle reacties Link kopieren
Het verbaasd mij steeds weer deze discussies te lezen. Want ik dacht altijd dat tweetaligheid heel vanzelfsprekend kwam als een (en het liefst natuurlijk beide) ouder(s) een taal spreken en in het woonland een andere taal gesproken wordt. Dit omdat ikzelf tweetalig ben opgevoed en Nederlands en Duits vloeiend spreek. Ok, duits is gramaticaal iets beter, maar ik heb mij het nederlands schrijven ook voornamlijk zelf geleerd en in Duitsland ben ik 13 jaar naar school gegaan.



Nu woon ik in Nederland en ik was vast van plan om mijn eventuele kinderen Duits te laten leren, maar ik ben nu bang, dat dat helemaal niet zo makkelijk gaat lukken. Maar ik ga het alsnog proberen.



Trouwens denk ik dat het niet klopt dat kinderen die tweetalig zijn later gaan praten, want dat zie ik bij mijzelf en in mijn omgeving helemaal niet gebeuren. Ik denk dus dat dat geeen invloed heeft, je hebt gewoon snelle en langzame praters.



Kittycat, ik zou het kind niet tot zijn vijfde thuis houden, maakt het alleen maar lastiger, want mocht hij dan idd nog geen woord Engels spreken is hij zich er al heel goed van bewust dat hij de anderen niet verstaat en in het ergste geval krijgt hij ook nog een leerachterstand. Dat gebeurde bij een frans jongetje, dat bij mijn zus in de klas zat en tot dat hij naar school ging (met 6) nog geen duits geleerd had.
Mamalelie, grappig!



Het is trouwens raar dat de nederlandse woorden door haar als een buitenlander worden uitgesproken terwijl ze ze gewoon van mij geleerd heeft.

Soe-em-bad ipv zwembad. en alle u-klanken worden als oe-klanken uitgesproken

Zou het genetisch zijn?
Alle reacties Link kopieren
Maak je in ieder geval niet al te druk Chicha. Want het is heel moeilijk om een andere taal te spreken met iemand waar je al een taal mee hebt. Mijn buurvrouw wilde Nederlands leren, dus ik zei, ach, dan praat ik wel Nederlands, dan krijg je al veel mee. Maar ik ben al heel snel weer op Duits overgestapt.



Als je regelmatig Nederlands praat, ook met je man, dan krijgen de kinderen daar genoeg van mee. Ga je naar Nederland en spreken de mensen alleen maar Nederlands tegen je kinderen, verstaan ze wat er gezegd wordt en binnen een week babbelen ze terug. Misschien niet 100% perfect, maar als je geen plannen hebt om terug te verhuizen is dat niet erg.
Alle reacties Link kopieren
Chicha, ik heb ook een sterk accent in het nederlands. Niet zo sterk als de gemiddelde Duitser, maar toch. Bepaalde klanken krijg ik niet voor elkaar de R is in het Nederlands anders dan in het duis bijvoorbeeld. en dat kan ik niet. Hoewel mijn ouders vroeger wel met mij geoefend hebben. Dus ik denk dat als bepaalde klanken eenmaal in je systeem zitten het erg moeilijk is om ze er weer uit te krijgen.

Sommige mensen zijn daar trouwens beter in dan andere. Toen ik een jaar in Panama woonde, sprak een Zweeds vriendinnetje van mij accentvrij Spaans, maar haar woordenschat en gramatica was veel beperkter dan die van mij. Dus als zij simple dingen zei dan dacht iedereen dat zij veel beter Spaans kon dan ik, terwijl ik juist veel meer verstond en ook ingewikkeldere zinnen kon maken. Wij twee samen zouden echt de perfecte combi geweest zijn. Ik pikte woorden heel snel op en snapte hoe de taal in elkaar zat, zij kon de woorden ook nog goed uitspreken.
Alle reacties Link kopieren
quote:JWvB schreef op 10 september 2008 @ 14:44:

Volgens mij is de slagingskans het grootste als de ouders ook tegen elkaar Nederlands spreken. Als in gezinssituaties consequent Nederlands wordt gesproken, dan heeft het feit dat er buiten de deur Engels gesproken wordt, minder invloed.



Ja, dat denk ik ook wel. Alleen moet je partner dan wel ook Nederlands zijn, en dat is in veel gevallen niet zo.



Wat jij zegt herken ik ook mamalelie, als we een week of langer bij mijn broer en zijn vrouw zijn, en neefjes en nichtjes praten alleen maar nls etc, dat spreken mijn kinderen ineens veel meer Nls. Maar van tijdelijke aard.



Beetje off-topic, maar hoe is het dan nu met jullie nederlands? Ik woon nu bijna langer in het buitenland dan ik in nederland heb gewoond en merk dat mijn taalkennis en grammatica achteruit holt! Misschien eens op cursus met de kinderen..
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, weet even niet meer wie het vroeg (sorry) maar ik denk dat als jij als enige nederlands sprekende ouder lang thuis bent bij kind, kans van slagen van tweetaligheid wel groter is. Kan kind best dagen naar opvang, maar ale je kind bv halve dagen naar de opvang gaat, en jij bent halve dagen thuis, heb je veel meer tijd en energie om in die taal te steken. Duitse vriendin hier loopt t zo, kan t verschil echt goed zien.
quote:JWvB schreef op 10 september 2008 @ 14:44:

Volgens mij is de slagingskans het grootste als de ouders ook tegen elkaar Nederlands spreken. Als in gezinssituaties consequent Nederlands wordt gesproken, dan heeft het feit dat er buiten de deur Engels gesproken wordt, minder invloed.Mijn in India wonende kennis spreekt engels met haar vriend want zij spreekt geen hindi. Het 7-jarige kind spreekt echter alle talen waar ie mee in aanraking komt. Hij antwoordt gewoon in de taal waar ie mee aangesproken wordt. Vond dat best knap.
Alle reacties Link kopieren
Beide ouders Nederlands spreken wordt inderdaad lastig bij ons. Bovendien is het ook niet de bedoeling dat ons kind, mocht ik thuisblijven, alleen maar Nederlands leert. Engels is natuurlijk ook belangrijk. Ben trouwens niet van plan om het kind pas met 5 jaar naar school te doen. Mocht ik niet meer gaan werken (tijdelijk) dan wil ik hem of haar vanaf 3 jaar wel naar pre-school doen maar dan bijv. alleen maar de ochtenden.

Ik spreek nog wel goed Nederlands al moet ik soms wel 'ns langer denken hoe ik iets ook al weer zeg. Maar ik woon dus ook pas 4 jaar in het buitenland, vlieg nog zo'n 6 tot 8 keer per jaar naar NL en ben bijna dagelijks in contact met Nederlandse familie en vrienden!
Alle reacties Link kopieren
Hier ook goede intenties, maar een ietswat gebrekkige uitkomst. Ik spreek consequent nederlands tegen zoon(20 mnd) en man engels. Nu wonen wij in Afrika, waar zijn nanny engels spreekt en waar op zijn schooltje ook engels gesproken wordt. Ik ben dus in de minderheid!!



Wij zijn nu 4 weken in Nl, en ik merk dat zijn nederlands echt met sprongen vooruit gaat. Hij gooit er nog wel eens een engels woord doorheen, maar in het algemeen spreekt, of sprak hij alleen nederland. Sprak omdat zijn vader sinds een paar dagen terug is, en hij weer heel snel in het engels vervalt. Wel merk ik dat hij met andere kindjes wel nederlands spreekt.



Iemand merkte aan het begin van deze draad op dat kindjes die tweetalig opgevoed worden een taalachterstand kunnen hebben. Hier het tegengestelde. Ondanks dat zijn nederlands lang niet zo goed is als zijn engels ligt hij een stuk voor op leeftijdsgenootjes qua woordenschat en grammatica. Een achterstand hoeft dus niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:kittycat5 schreef op 10 september 2008 @ 15:55:

Beide ouders Nederlands spreken wordt inderdaad lastig bij ons.



Het helpt al een heel eind als jouw man voldoende Nederlands verstaat dat jij Nederlands tegen hem spreken kan (dan mag hij best antwoorden in het Engels...), maar uit eigen ervaring weet ik dat dat best moeilijk is omdat je altijd geneigd bent om te antwoorden in de taal waarin je aangesproken bent.



Wat niet zo is, is dat beide ouders absoluut moedertaalsprekend moeten zijn (laten we wel zijn: andersom is dat immers ook niet het geval, die vreemde taal gaat ook prima zelfs al ben jij geen 'native speaker'). De input hoeft immers niet foutloos te zijn. Het cognitieve leerproces filtert die er wel uit en produceert toch een goed taalsysteem.
Alle reacties Link kopieren
Hallo!



Ik ben zwanger van mn eerste kind (haaai kitty!) en wij willen proberen ons kind Nederlands-Spaans op te voeden. Maar we wonen in Nederland en spreken ook Nederlands met elkaar en hij/zij zal naar een Nederlandstalig kdv gaan. Zo te lezen is het niet genoeg als mijn man consequent Spaans blijft praten tegen ons kind.. Heeft iemand tips om nog wat meer Spaans 'toe te voegen?' Op den duur willen we verhuizen naar het land van mijn man en dan is het toch wel fijn als het Spaans goed gaat!
Alle reacties Link kopieren
Onze zoon is bijna 4 en wordt 2-talig opgevoed, turks (vader) en nederlands(moeder). Maar hij weigert turks te praten, zet zich er tegen af... Mijn man spreekt turks met hem, maar verder krijgt hij het niet echt aangeboden, aangezien schoonfamilie in Turkije woont. Hoeveel hij begrijpt weten we niet, waarschijnlijk toch wel aardig wat. Schotel aangeschaft, maar hij wil niet naar turkse kinderprogramma's kijken, 'dat is turks mam' zegt hij met een zucht. Toch blijven we stug doorgaan, het is wel fijn als hij straks kan communiceren met zijn opa en oma daar. Hopelijk komt er een keer een omslagpunt.
Alle reacties Link kopieren
quote:LuciaBB schreef op 10 september 2008 @ 18:44:

Hallo!



Ik ben zwanger van mn eerste kind (haaai kitty!) en wij willen proberen ons kind Nederlands-Spaans op te voeden. Maar we wonen in Nederland en spreken ook Nederlands met elkaar en hij/zij zal naar een Nederlandstalig kdv gaan. Zo te lezen is het niet genoeg als mijn man consequent Spaans blijft praten tegen ons kind.. Heeft iemand tips om nog wat meer Spaans 'toe te voegen?' Op den duur willen we verhuizen naar het land van mijn man en dan is het toch wel fijn als het Spaans goed gaat!



Bij mij is de situatie precies andersom. En hier lijkt het nu toch voldoende dat ik consequent (of in ieder geval zo veel mogelijk) Nederlands met de kinderen praat. Het kan dus best genoeg zijn als je man consequent Spaans praat. Wat ook wil helpen is om je kind naar Spaanse dvd´s te laten kijken.

Van een taalachterstand kan ik nu nog niks merken.
Alle reacties Link kopieren
Als je man consequent spaans tegen je kind spreekt, zal het op een dag in het Spaans antwoorden. Alleen kan het bijv. 2 jaar duren eer je kind tegen je man terug praat.



Ieder kind heeft een bepaalde ontwikkeling, en ze leren 1 ding tegelijk. Een kind dat vroeg kan praten, loopt misschien wat later. Een kind dat vroeg loopt, wordt later zindelijk. Ze kunnen niet alles tegelijk. Als je je kind tweetalig opvoedt dan kan het goed zijn dat je kind pas met een jaar of 2 gaat praten. Hij/zij moet eerst de woordenschat in het bolletje opslaan, en moet ook nog heel veel andere dingen leren.



Wij zijn verhuisd toen mijn dochter 4 was, en ze spreekt het Nederlands redelijk. Het dialect zit er ook vrij aardig in, maar ik heb het dialect dat wij spreken een beetje 'vernederlandst' (geen idee of dát nou wel een goed woord is )

Ik bedoel daarmee dat de grammatica van het dialect eigenlijk anders is, dus eigenlijk is het dialect niet echt dialect meer, maar meer nederlands met een dialect accent. Omdat de duitse zinsopbouw weer totaal anders is en tja, ze zit hier op school dus het Duits is nu de belangrijkste taal.



Dat omschakelen kunnen kinderen heel makkelijk. De taal waarin je het kind aanspreekt krijg je ook terug. Dat is heel grappig om te horen. Maar vraag om het te vertalen en je krijgt gestotter...
Alle reacties Link kopieren
Hier nog geen kinderen, maar het probleem van meertalig opvoeden zal zich tegen die tijd ook gaan aandienen. Momenteel wonen we in NL. Mijn man zijn moederstaal is Arabisch en samen spreken we Engels. Nu ben ik al een tijdje bezig met het beginnen Arabisch te leren (gaat echt tergend langzaam) en manlief is bezig met cursussen NLs. Maar "onze" taal is gewoon Engels, daar praten we het makkelijkst in.



Als er een baby komt zal die toch een aantal dagen in de week naar kinderopvang gaan. Zou ik dan bijvoorbeeld thuis Engels moeten praten, manlief Arabisch en op het kdv Nederlands? Tegen mijn katten praat ik ook veel in het Engels (ook wel in het Nederlands trouwens).



Denk dat het ook wel afhankelijk is van het taalniveau van wederzijdse partner... Heb dus eigenlijk nog geen idee...
Tweetaligheid heeft de meeste kans van slagen als het voor het kind duidelijk is welke taal hij/zij tegen wie zou moeten spreken. Dus bijvoorbeeld papa altijd nederlands, en mama altijd spaans/frans/duits/engels/..... of andersom. En het gaat het beste als de ouder de taal zelf vloeiend spreekt.

Taalachterstand kan een beetje ontstaan doordat het kind meer te verwerken heeft. Een koe is niet alleen maar een koe maar bijvoorbeeld ook cow/vaca.. Dat maakt het even iets lastiger. Het zoontje van een vriendin van mij was 2 en leerde praten. Hij leerde spaans, engels en nederlands, die zei elk ding gewoon drie keer koe/cow/vaca.

Door consequent in een taal tegen je kind te praten leert het kind dat jij bij die taal hoort. Of hij ook in die taal terugpraat is een tweede. Veel kinderen praten de taal die zij het gemakkelijkste vinden. Ik werk op een NSO met meerdere meertalige kinderen. Een meisje is half italiaans, vader praat nederlands, moeder italiaans. Als moeder haar ophaalt praat moeder nederlands met mij, en italiaans met het kind. Maar kind praat altijd nederlands tegen haar. Dat zal vanzelf wel bijdraaien.



Dus mijn tip, blijf consequent in je eigen taal tegen het kind praten, ongeacht in welke taal je kind terug praat. En kijk hoe het verder loopt, het kind zal aan tafel tijdens het eten zelf een taal zoeken waarin het verteld over school en dergelijke. Dan is het wel handig dat vader en moeder beide talen spreken. Maar zij zullen allebei in hun eigen taal moeten antwoorden, dan is het in feite voor het kind het duidelijkst....

Maar ja, dat is de meest ideale situatie
Biebeltje,



in jouw geval is het het duidelijkst voor het kind als jij dan altijd nederlands tegen het kind gaat praten. Je man in zijn eigen taal en onderling Engels. Het kind leert dan drie talen.

Let dan dus wel op, alleen interacties met z'n drieen in het engels. En volhouden, maar dat schijnt het moeilijkste te zijn.
Es1450, ik ben blij te lezen dat je geen moeite hebt met de nederlandse grammatica en het schrijven. Daar maak me ik namelijk nog weleens zorgen over. Door het werk van vriend en mij is het zeker niet denkbeeldig dat we ooit weer eens naar NL verhuizen en ik vraag me dan af hoe de overstap voor onze kinderen qua school zal zijn. Over het spreken maak ik me geen zorgen, maar lezen en schrijven gaan ze natuurlijk in het duits leren. Heb je ooit nog nederlandse bijles gehad of is het allemaal vanzelf gegaan?
Wij maken er een beetje een spelletje van. Mama zegt auto en papa zegt? Voiture!

Tot nu toe gaat het goed, ze spreekt met mij NL en met haar vader Frans ( maar ook wel NL, hij is ook tweetalig maar thuis wordt over het algemeen NL gesproken)

Ze gaat nu net 2 weken naar school, dus ik verwacht wel dat ze straks met frans sprongen vooruit gaat, maar ja thuis wordt NL gesproken en ze zal ook NL moeten blijven antwoorden haha, anders hebben we een probleem. ( mijn frans is nog niet zo heel best namelijk)

Ik zal dat ook altijd van haar verlangen. Maarrr, ooit bij een buurvrouw gezien, dat als de kinderen vriendjes-dinnetjes meenemen, dan wordt er wel in de taal van het land ( frans dus hier) gepraat. Om de visite en het kind niet te verwarren. Daar ging dat echt super. Kind was niet in verlegenheid gebracht en vriendjes voelden zich ook niet ongemakkelijk.



Ik heb ook ergens zo'n boekje ooit gekocht over tweetaligheid en met zoals zoveel dingen is consequent, en heel duidelijke regels stellen nog altijd het meest effectief.

Bijv onder het eten wordt NL gepraat. Of thuis wordt NL gepraat, of alleen het weekend. Maar wel volhouden dat het ook gebeurd! Anders komt de klad dr in ( zegt moeke)
Oja dat wilde ik nog zeggen, ik zorg er wel voor dat ik eens ( of vaker) per jaar ruim een week in NL ben. Daar moet je wel namelijk :-) Misschien doe ik eens een projectje dat ik haar een week bij vrienden zet met een even oud jongetje ( oud vriendje)

Dan krijgt ze ook wat van de NL kant mee :-)
Alle reacties Link kopieren
Mijn zus woont in Brazilie. Ze heeft twee zoontjes. Eentje van 8 en eentje van 6. Mijn zus heeft consequent vanaf de geboorte Nederlands gesproken tegen haar kinderen. De vader spreekt Portugees met hen. Ook daar ter plaatse is het alleen Portugees wat ze horen en spreken. Het Nederlands praten is lastig voor ze, maar ze verstaan alles en dan bedoel ik ook echt alles. Daar zijn wij als familie heel blij mee. Mijn ouders spreken geen woord Portugees en als ze nu voor de cam zitten zegt mijn moeder b.v. 'Laat oma eens die mooie tekening zien die je gisteren hebt gemaakt' dan holt neefje naar zijn tekening en gaat voor de cam zitten en zegt 'kijk oma, ikke make deze tekening voor jij als jij komt, jij krijgt deze okee oma?'

Het is een bijzonder zwaar accent, maar we praten met elkaar. Als ik met mijn neefjes praat dan hoor ik mijn neefje soms roepen tegen mijn zus in het Portugees 'wat betekent dit woord in het Nederlands mama?' Dan geeft mijn zus antwoord en dat zegt hij heel trots het Nederlandse woord.



Als mijn ouders in Brazilie zijn, gaat het Nederlands steeds beter, omdat er dan constant Nederlands wordt gesproken. De man van mijn zus verstaat ook Nederlands, die wilde zelf ook de taal leren kennen en heeft een schriftelijke cursus gedaan ooit. Dat vind ik mooi. Als mijn neefjes tegen mij praten en ze pakken Portugese woorden zegt mijn zwager 'dat is tante Djoels, praat Nederlands met haar'. Als mijn zus Nederlands tegen hen praat, praten ze Portugees terug, dat is zo gegroeid. Wellicht gaat dat beter als ze nog iets ouder zijn. Maar het aller belangrijkste is dat als wij daar zijn en ik zit met mijn ouders en mijn neefje in de auto en wij kletsen over de omgeving zegt b.v. mijn jongste neefje opeens 'is heeeeel mooi he opa, de zee' en dan lekker krakkemikkig accentje, dat vinden wij al prachtig. We kunnen communiceren, dat is zo ontzettend belangrijk. Mijn zus blijft gewoon dat Nederlands handhaven, al hoewel dat soms lastig is, dat geeft ze ook toe. Maar ze wil echt dat haar kinderen het Nederlands blijven leren, omdat ze zo altijd met haar familie kunnen communiceren, al dan niet wat krakkemikkig..

Het belangrijkste in deze is consequent zijn volgens mij.... maar ja, ik ben niet de moeder, alleen de tante. :-)
DTEEZ!
Alle reacties Link kopieren
Grr, net een heel verhaal voor Anky getyped en nu weg.

Maar nee, ik heb nooit bijles gehad en mocht gewoon aan de uni studeren nadat ik een gesprek daar had gehad en een opstel had geschreven.
Alle reacties Link kopieren
Djoels, de kinderen van je zus praten Portugees terug als zij Nederlands spreekt... Dat zal altijd zo blijven.



Ik had vroeger een vriendinnetje. Zij sprak Nederlands tegen mij en ik Dialect tegen haar. Toen ik haar laatst toevallig nog eens tegenkwam... sprak zij Nederlands en ik Dialect. We hadden elkaar 15 jaar niet meer gesproken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven