Vanaf oktober 2010 kindvrij - deel 22 -

18-03-2017 21:52 3279 berichten
En we gaan verder in deel 22!



Hallo lange nachten, uitslapen, je eigen plan trekken en vooral weinig kinderfeestjes.



Wij zijn zeker geen kinderhaters maar vinden een leven zonder kinderen nu eenmaal een stuk leuker.



Alle reacties Link kopieren
Zenga, ik vind het best sneu voor hem. Veel van de dingen die ik lees, zijn zaken die er volgens mij insluipen en je moeilijk zomaar weer uitkomt.
Ooit was zij wel leuk (hoop ik), ooit hadden ze wel momenten samen en zo. En als ik het zo in mijn omgeving hoor, is het echt veel fijner als één van de twee veel thuis is, het scheelt gewoon veel stress. Maar ik kan mij voorstellen dat het gewoon niet voor iedereen geschikt is.
Wat ik zo lees, is dat ze allebei aan hun tax zitten. Therapie zou voor beiden (en gezamelijk) denk ik best kunnen helpen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zenga schreef:
12-04-2018 19:03
Ben ik met je eens hoor! Ik hoor hem ook wel zeggen dat ze net kunnen rondkomen en ik denk dan ook "laat zij dan eens wat doen". Hij belt mij inderdaad meestal vanuit de auto, maar ik vind het triest dat dit nodig is. Misschien moet ik volgende keer maar mijn ongezouten mening geven.
Toch blijft het vreemd dat in onze jeugd moeders standaard thuis waren en vaders de enige kostwinner waren maar er wél gewoon rondgekomen werd. Het blijft wel sneu als het hebben van een gezin op zo'n deceptie uitloopt. Hij werkt zich te pletter, z'n vrouw is ook ontevreden en eist van alles. Je zou voor minder uit elkaar gaan. Alleen als kostwinner zit je dan helemaal met de gebakken peren wegens de alimentatie.
Alle reacties Link kopieren
Mwah, niet-werkende moeders gaan er meestal ook niet echt op vooruit na een scheiding. Ik snap hoe dan ook niet dat mensen in deze tijd nog voor het kostwinnersmodel kiezen. (60-urige werkweken snap ik ook niet trouwens. En oja... een kinderwens snap ik ook al niet ;-D )
Ik geloof niet meer in sprookjes.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
13-04-2018 09:33
Toch blijft het vreemd dat in onze jeugd moeders standaard thuis waren en vaders de enige kostwinner waren maar er wél gewoon rondgekomen werd. Het blijft wel sneu als het hebben van een gezin op zo'n deceptie uitloopt. Hij werkt zich te pletter, z'n vrouw is ook ontevreden en eist van alles. Je zou voor minder uit elkaar gaan. Alleen als kostwinner zit je dan helemaal met de gebakken peren wegens de alimentatie.

Tja, vroeger was het not done om als vrouw te blijven werken en de opvangmogelijkheden waren beperkt. Het veel gehoorde argument hier voor het twee-verdienersmodel is dat alles nu eenmaal duurder is geworden. En ja, sommige dingen zijn echt wel duurder geworden, maar we willen tegenwoordig ook veel meer. We hebben meer spullen, we willen meer doen en we vervangen het ook nog eens veel vaker.
Dat kost gewoon geld.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Gisteren gehoord dat bij mijn schoonfamilie de eerste van de broers en zussen zwanger is. Ik vond het wel lekker dat we daar altijd met alleen maar volwassenen waren, maar over een half jaar zit daar dus een klein hummeltjes bij, dus zijn gesprekken niet meer nodig. Op zich ook niet erg, zij waren zo'n gezin waar altijd de tv aanstaat, dus veel zal er niet veranderen, haha. En dan klagen ze in elk geval niet meer over populistische onderwerpen. Nu ik er over nadenk, misschien is het toch wel een verbetering!
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
13-04-2018 10:33
Tja, vroeger was het not done om als vrouw te blijven werken en de opvangmogelijkheden waren beperkt. Het veel gehoorde argument hier voor het twee-verdienersmodel is dat alles nu eenmaal duurder is geworden. En ja, sommige dingen zijn echt wel duurder geworden, maar we willen tegenwoordig ook veel meer. We hebben meer spullen, we willen meer doen en we vervangen het ook nog eens veel vaker.
Dat kost gewoon geld.
Ik heb ook het idee dat met name de lat hoger is komen te liggen. Krankzinnig hoeveel kinderwagens ed kosten. Al die opstartkosten rondom kinderen. Ik voel me soms wel schuldig tegenover vrienden met kinderen die niet zoveel te besteden hebben. We zitten met z'n tweeën ruim in ons jasje, terwijl we toch allebei maar 32 uur werken. Ik voel me dan rot als wij dan heel luchtig voorstellen om uit eten te gaan, terwijl zij dan echt even moeten nadenken over de kosten (incl. babysit). Maar goed, zij hadden ook onze levensinvulling kunnen kiezen. Vaak voel ik het toch als dat wij geluk hebben en zij pech.
Alle reacties Link kopieren
Oh jee, een nieuwe studie laat zien dat mensen zich steeds meer zorgen maken over hun volwassen kinderen: https://www.cbsnews.com/news/parents-lo ... -children/

Dat is ook wel wat ik zie bij collega's, al dat helicopterparenting waarbij moeders naar de universiteit gaan bellen dat hun kind nog een herkansing voor een tentamen verdient. Laatst ook een collega die klaagde dat haar 23-jarige zoon te ruim leefde en dan haar telkens om geld vroeg als ie krap zat en haar Spotify-account kaapte met lelijke muziek. Doorknippen die navelstreng!
luistervink wijzigde dit bericht op 13-04-2018 16:30
0.18% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Luistervink, het verbaast mij niets. Als ik hier op het forum al lees wat ouders allemaal doen voor hun kinderen (intensief helpen met huiswerk, overal heen brengen met de auto) en wat ze allemaal van plan zijn (volledige studies betalen, startkapitaal voor eigen huis ed)...

Nu zijn mijn eigen ouders misschien niet het beste voorbeeld (examenjaar, net voor examens voor het eerst in 6 jaar: zeg, moet jij geen huiswerk maken?). Maar ze vertrouwde er altijd wel op dat we dingen zelf zouden proberen/regelen en desnoods om advies vroegen. Zeker toen we een vervolgopleiding gingen doen.
Ik zou er knettergek van geworden zijn als ze mij zo op de huid hadden gezeten...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
13-04-2018 13:38
Luistervink, het verbaast mij niets. Als ik hier op het forum al lees wat ouders allemaal doen voor hun kinderen (intensief helpen met huiswerk, overal heen brengen met de auto) en wat ze allemaal van plan zijn (volledige studies betalen, startkapitaal voor eigen huis ed)...

Nu zijn mijn eigen ouders misschien niet het beste voorbeeld (examenjaar, net voor examens voor het eerst in 6 jaar: zeg, moet jij geen huiswerk maken?). Maar ze vertrouwde er altijd wel op dat we dingen zelf zouden proberen/regelen en desnoods om advies vroegen. Zeker toen we een vervolgopleiding gingen doen.
Ik zou er knettergek van geworden zijn als ze mij zo op de huid hadden gezeten...
Nou ik verbaas me er ook over hoeveel mensen er hier zeggen te willen sparen om hun kinderen te helpen met het aanschaffen van een eerste woning. Ik heb tot mijn 27ste in allerlei huur woningen gewoond en ben daar echt niet slechter van geworden (net zoals dat ik een deel voor mijn studie heb geleend), maar dat lijkt echt not done te zijn. Vanaf je 22ste gelijk een koopwoning, met een flinke zak geld van je ouders... Ik vind het gekkigheid. Een deel van je studie bijdragen vind ik niet gek, als ze dat kunnen betalen, maar voor de rest idd de navelstreng doorknippen en kinderen op hun eigen pootjes laten landen. Soms vraag ik me af of ze geen vertrouwen hebben in hun eigen opvoedkunsten.
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
Ik vind het juist raar dat mensen kinderen nemen en die kinderen zelf voor hun studie laten opdraaien. Dat kind vraagt er niet om te moeten meedraaien in de maatschappij. Ik werd ook door mijn ouders gesteund bij de aankoop en verbouwing van mijn huis. Als ik overal zelf voor had moeten opdraaien had ik waarschijnlijk niet vrijstaand kunnen wonen en dan zou ik al eerder uitgevallen zijn.
Roxy21 schreef:
13-04-2018 16:30
Nou ik verbaas me er ook over hoeveel mensen er hier zeggen te willen sparen om hun kinderen te helpen met het aanschaffen van een eerste woning. Ik heb tot mijn 27ste in allerlei huur woningen gewoond en ben daar echt niet slechter van geworden (net zoals dat ik een deel voor mijn studie heb geleend), maar dat lijkt echt not done te zijn. Vanaf je 22ste gelijk een koopwoning, met een flinke zak geld van je ouders... Ik vind het gekkigheid. Een deel van je studie bijdragen vind ik niet gek, als ze dat kunnen betalen, maar voor de rest idd de navelstreng doorknippen en kinderen op hun eigen pootjes laten landen. Soms vraag ik me af of ze geen vertrouwen hebben in hun eigen opvoedkunsten.

Helemaal met je eens. Ik verbaas mij hier ook over. Volgens mij is er niets mis mee om klein te beginnen en leren jezelf te bedruipen. Zo leer je dat je met weinig geld ook kunt rondkomen. Als je dan later weer mindere tijden krijgt weet je dat het wel degelijk kan, van minder rondkomen.
Ik vind het ook redelijk verwend, alles altijd maar krijgen.
redbulletje schreef:
13-04-2018 16:52
Ik vind het juist raar dat mensen kinderen nemen en die kinderen zelf voor hun studie laten opdraaien. Dat kind vraagt er niet om te moeten meedraaien in de maatschappij. Ik werd ook door mijn ouders gesteund bij de aankoop en verbouwing van mijn huis. Als ik overal zelf voor had moeten opdraaien had ik waarschijnlijk niet vrijstaand kunnen wonen en dan zou ik al eerder uitgevallen zijn.
Ach ja.
Zo'n 100 jaar geleden kreeg je gewoon kinderen.
Ook als je niks te eten had.
Dusss...
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
13-04-2018 09:25
Zenga, ik vind het best sneu voor hem. Veel van de dingen die ik lees, zijn zaken die er volgens mij insluipen en je moeilijk zomaar weer uitkomt.
Ooit was zij wel leuk (hoop ik), ooit hadden ze wel momenten samen en zo. En als ik het zo in mijn omgeving hoor, is het echt veel fijner als één van de twee veel thuis is, het scheelt gewoon veel stress. Maar ik kan mij voorstellen dat het gewoon niet voor iedereen geschikt is.
Wat ik zo lees, is dat ze allebei aan hun tax zitten. Therapie zou voor beiden (en gezamelijk) denk ik best kunnen helpen.
Sneu is het zeker, ik heb erg met hem te doen. Therapie hebben ze een tijdje gedaan maar zij kon niet met de therapeut door een deur...
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
13-04-2018 16:52
Ik vind het juist raar dat mensen kinderen nemen en die kinderen zelf voor hun studie laten opdraaien. Dat kind vraagt er niet om te moeten meedraaien in de maatschappij. Ik werd ook door mijn ouders gesteund bij de aankoop en verbouwing van mijn huis. Als ik overal zelf voor had moeten opdraaien had ik waarschijnlijk niet vrijstaand kunnen wonen en dan zou ik al eerder uitgevallen zijn.

RB, een studie of opleiding vind ik iets anders. Ik vind wel dat ouders daar aan bij moeten dragen, maar niet dat ze alles moeten betalen en kind alle stufi en bijbaangeld opmaakt aan onbenulligheden. Idem voor rijbewijs.
Maar een verdere bijdrage aan een huis ed, nee, dat vind ik niet nodig. Ze mogen ook zelf wel iets doen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
zenga schreef:
14-04-2018 11:33
Sneu is het zeker, ik heb erg met hem te doen. Therapie hebben ze een tijdje gedaan maar zij kon niet met de therapeut door een deur...

Pft... wat een ellende. Eigenlijk zouden ze naar een andere therapeut moeten gaan, als dat het enige is. Mogelijk vond ze het ook gewoon onzin.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders hebben alles voor mijn rijbewijs en de aanschaf van mijn 1e auto betaald. Ik had ook nog geen inkomen. Een bijbaantje hoefde niet perse van hen. Dat heb ik wel geprobeerd, maar ging niet goed. In die periode liep ik met alles vast, dus ben blij dat mijn ouders dat voor me gedaan hebben. Sommige andere ouders begrepen dat niet, die vonden mij maar verwend. Ach ja, zij zijn mij niet, denk ik dan.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
13-04-2018 13:38
Luistervink, het verbaast mij niets. Als ik hier op het forum al lees wat ouders allemaal doen voor hun kinderen (intensief helpen met huiswerk, overal heen brengen met de auto) en wat ze allemaal van plan zijn (volledige studies betalen, startkapitaal voor eigen huis ed)...

Nu zijn mijn eigen ouders misschien niet het beste voorbeeld (examenjaar, net voor examens voor het eerst in 6 jaar: zeg, moet jij geen huiswerk maken?). Maar ze vertrouwde er altijd wel op dat we dingen zelf zouden proberen/regelen en desnoods om advies vroegen. Zeker toen we een vervolgopleiding gingen doen.
Ik zou er knettergek van geworden zijn als ze mij zo op de huid hadden gezeten...
De opvoeding vroeger was veel meer regels, normen en waarden bijbrengen, handhaven maar ook leren 'op je bek gaan'. Mijn ouders stimuleerden wel om huiswerk te maken maar meer in de zin van: als je je middelbare school afmaakt kun je een opleiding doen die je wilt en daarna lekker werken of wat ook. Een bijbaantje had ik al vrij jong, vanaf mijn 15e een krantenwijkje of wat babysitten in de buurt (toen vond ik dat nog chill een avondje). Op mijn 18e kwam de studiefinanciering en moest ik ook zelf collegegeld gaan betalen, een baantje zoeken dus. Ik kreeg wel elke zomer een paar honderd euro voor studieboeken of materialen maar dat was het.

Tegenwoordig hoor ik collega's waarvan de 20-ers nog thuiswonen, wel wat werken maar dat geld lekker zelf opmaken en dat ze allemaal lekker een jaar gaan reizen na hun studie of doodleuk drie keer van studie wisselen (duur!) en werkelijk geen cent bijdragen thuis. De maatschappij is wel heel soft geworden. Het is fantastisch als ouders financieel kunnen bijdragen maar het is naar mijn mening ook gezond om klein te beginnen en de waarde van geld te leren kennen. Verantwoordelijk zijn voor je keuzes. Een simpel tweekamerflatje met ikea inrichting is tegenwoordig not done op je 26e.
Alle reacties Link kopieren
Oooh jongens, ik werk in de horeca en binnenkort begint het seizoen weer met ouders die hun koters niet in de hand kunnen houden... Ik kijk er nu alweer als een berg tegenop, aangezien die kinderen zo strontvervelend kunnen doen. Krijsen, rennen, kliederzooi ervan maken, etc. Ik word elke keer in de horeca er weer goed aan herinnerd dat ik geen kindliefhebber ben. Werkt een van jullie ook toevallig met kinderen?
Alle reacties Link kopieren
Familiemens schreef:
16-04-2018 01:00
Het is fantastisch als ouders financieel kunnen bijdragen maar het is naar mijn mening ook gezond om klein te beginnen en de waarde van geld te leren kennen. Verantwoordelijk zijn voor je keuzes. Een simpel tweekamerflatje met ikea inrichting is tegenwoordig not done op je 26e.
Amen! Het heeft zelfs wel zijn charme toch? Ik denk met zoveel plezier terug aan mijn eerste studentenkamertje, tien vierkante meter en ingericht met spullen uit de kringloop. Daarna op een andere kamer gewoond, ook niet groot maar op een prachtige lokatie. Nu woon ik in een buitenwijk. Ik heb nog een tijd op kamers gewoond terwijl ik al wel fulltime werkte en daardoor veel gespaard. En daardoor kon ik weer andere leuke dingen doen zoals mooie reizen en dergelijke! Mijn ouders hebben wel altijd studie en boeken betaald en een kleine 100 euro per maand voor levensonderhoud, maar ik kreeg dus weer geen groot appartement of dure spullen. Ze hebben het goed gedaan op dat vlak vind ik. En nu op mijn 30+ leeftijd betaal ik mijn eigen rijlessen :P
Alle reacties Link kopieren
Mja, ik doelde niet echt op ondersteuning en geld, maar meer op kinderen hun eigen boontjes laten doppen en ook laten falen. Als je geen herkansing doet, dan loopt je studie in de soep, als je geld op is, dan moet droog brood eten en kun je niet op reis. En als ouder ook aangeven dat het ook niet erg is om een periode geen geld te hebben of iets niet perfect te doen. Daar leer je van en wordt je volwassen van. De verwachtingen voor kinderen zijn zo hoog en ze mogen niet meer op hun bek gaan, lijkt wel. Telkens komen papa en mama ze redden. Dat lijkt me niet goed voor het zelfvertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
Luistervink schreef:
16-04-2018 10:21
Mja, ik doelde niet echt op ondersteuning en geld, maar meer op kinderen hun eigen boontjes laten doppen en ook laten falen. Als je geen herkansing doet, dan loopt je studie in de soep, als je geld op is, dan moet droog brood eten en kun je niet op reis. En als ouder ook aangeven dat het ook niet erg is om een periode geen geld te hebben of iets niet perfect te doen. Daar leer je van en wordt je volwassen van. De verwachtingen voor kinderen zijn zo hoog en ze mogen niet meer op hun bek gaan, lijkt wel. Telkens komen papa en mama ze redden. Dat lijkt me niet goed voor het zelfvertrouwen.

Dit eigenlijk wel. Ik vind het alleen maar goed dat ouders helpen als een kind vast (dreigt) te lopen. Maar ik heb vaak het idee dat ouders alle moeilijke zaken of risico's bij voorbaat al weg willen halen voor hun kinderen. Veel kinderen in mijn omgeving lijken niet meer te hoeven kiezen, alles mag/kan. Maar aan de andere kant moeten ze vaak heel veel. Normaal is niet goed genoeg.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
15-04-2018 14:43
RB, een studie of opleiding vind ik iets anders. Ik vind wel dat ouders daar aan bij moeten dragen, maar niet dat ze alles moeten betalen en kind alle stufi en bijbaangeld opmaakt aan onbenulligheden. Idem voor rijbewijs.
Maar een verdere bijdrage aan een huis ed, nee, dat vind ik niet nodig. Ze mogen ook zelf wel iets doen.
Opleiding kreeg ik ook betaald. En bromfietscertificaat en rijbewijs. Zonder tegenprestatie dat ik niet mocht roken o.i.d. we woonden in een klein dorp waar tot voor kort geen openbaar vervoer was dus ik zou zonder rijbewijs geen kant op kunnen.
Wel heb ik vanaf mn 14e verschillende bijbaantjes gehad in alle schoolvakanties en de weekenden dus mijn ouders zagen wel dat ik goed met mijn geld om kon gaan. En ik was de enige, het was vast anders geweest als er 4 broers en zussen bij zaten...
Alle reacties Link kopieren
koekie1980 schreef:
19-04-2018 10:03
Opleiding kreeg ik ook betaald. En bromfietscertificaat en rijbewijs. Zonder tegenprestatie dat ik niet mocht roken o.i.d. we woonden in een klein dorp waar tot voor kort geen openbaar vervoer was dus ik zou zonder rijbewijs geen kant op kunnen.
Wel heb ik vanaf mn 14e verschillende bijbaantjes gehad in alle schoolvakanties en de weekenden dus mijn ouders zagen wel dat ik goed met mijn geld om kon gaan. En ik was de enige, het was vast anders geweest als er 4 broers en zussen bij zaten...

Dat scheelt natuurlijk ook een berg.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Maar waarom zou je als ouder niet de verantwoordelijkheid nemen voor de opleiding van je kind? Je kunt van het begin af aan een spaarrekening openen als het kind geboren is, om dat te kunnen bekostigen. Een kind krijgen behelst meer dan een beetje voeren. Vooruithelpen in het leven is niets mis mee.
En als alles te veel of te duur is, moeten mensen niet zeiken en niet aan kinderen beginnen. Kinderen krijgen is géén must.
Vier kinderen krijgen is al helemaal geen must. Dingen kunnen zo eenvoudig zijn.


Zo, ben weer ingehaakt op de discussie na ruim een week afwezigheid omdat kpn niet goed weet waar hij mee bezig is (geen internet).
koekie1980 schreef:
19-04-2018 10:03
Opleiding kreeg ik ook betaald. En bromfietscertificaat en rijbewijs. Zonder tegenprestatie dat ik niet mocht roken o.i.d. we woonden in een klein dorp waar tot voor kort geen openbaar vervoer was dus ik zou zonder rijbewijs geen kant op kunnen.
Wel heb ik vanaf mn 14e verschillende bijbaantjes gehad in alle schoolvakanties en de weekenden dus mijn ouders zagen wel dat ik goed met mijn geld om kon gaan. En ik was de enige, het was vast anders geweest als er 4 broers en zussen bij zaten...
Idem. Mn rijbewijs halen vonden mn ouders bij mn opvoeding horen en dat beleid was vrij standaard voor kinderen uit mijn dorp.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven