Verhuizen: kinderen en slaapkamers

11-07-2013 00:40 84 berichten
Alle reacties Link kopieren
Over een paar maanden krijgen we een derde kind. Momenteel wonen we in een vrij klein appartement met 2 slaapkamers en we zouden dus moeten verhuizen, het liefst naar een woning met 4 slaapkamers zodat elk kind een eigen kamer zou krijgen. In de buurt waar we willen wonen kunnen we een dubbele benedenhuis betalen. En hier is het probleem: de meeste woningen van dit soort hebben maar 3 slaapkamers. Benedenhuizen met 4 slaapkamers komen heel zelden voor en meestal zijn de slaapkamers dan ook vrij klein. Voor nu is het natuurlijk absoluut geen punt. De oudste twee jongens zij 5 en 3 en slapen graag samen op een stapelbed. De derde wordt ook een jongen. Maar als ze wat ouder worden krijgen ze natuurlijk een grotere behoefte aan eigen ruimte waar ze rustig kunnen studeren, eigen dingen doen, met eigen vrienden zijn etc... Nu overwegen wij ook huizen met 3 slaapkamers waarvan 1 hele grote zodat 2 van de kinderen hem kunnen delen. Maar ik blijf twijfelen... Wat als ze het later helemaal niet meer willen, steeds ruzie gaan maken om wie wanneer en wat doet... Ook omdat alle 3 de kinderen jongens zijn lijkt het raar om 2 samen op een kamer te doen of 1 apart... Wat denken jullie?
Alle reacties Link kopieren
Is het geen mogelijkheid om van één kamer, twee kamers te maken? Ik zou er niet zoveel om geven dat het dan wat kleiner is. Ze hebben een eigen ruimte. En er hoeft eigenlijk alleen een bed in, en een bureautje..
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 11 juli 2013 @ 08:03:

Kinderen weten als ze naar school zijn en bij vriendjes gaan spelen wel beter als die lekker hun eigen kamers hebben.



Kinderen nemen het allemaal over het algemeen nogal makkelijk op.

En ja misschien zijn ze wel eens jaloers op elkaar, ook degene met zijn kamer alleen op het vriendje dat zijn kamer deelt, omdat die 's avonds nog lekker kan keet schoppen op bed.



Ik zit nu opeens aan die films te denken waarin de hoofdpersoon in een ander lichaam wakker wordt, en het moet doen met dat leven.

Zou voor jou ook wel iets zijn, dat je ziet dat broers en zussen hebben niet alleen kommer en kwel is, dat ze niet alleen maar lastig zijn. Maar ben bang dat jij het met je vooroordelen zult moeten blijven doen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Ik was al niet jaloers op vriend(innen) die met siblings in één huis moesten leven, laat staan als ze ook nog bij elkaar op de kamer hadden gemoeten.

Ik was als kind al 'n rustzoeker, dus nee, ik denk dat het aangeboren is als je daar niet van houdt. Je hebt vast ook enig kinderen die wél zoveel mogelijk drukte op zoeken, maar ik was dat dus niet.
Alle reacties Link kopieren
Het is ook deels biologisch bepaald dat wij primaten samen slapen. Een baby slaapt meestal ook het eerste deel van zijn leven bij zijn ouders. Dat wordt tenminste aangeraden.



Volwassenen delen een kamer als zij een relatie hebben. En bij kinderen is het ineens anders?



Ik heb vroeger uit eigen keus een kamer gedeeld met een van mijn zussen. Was niet nodig, dat wilden we zelf.



Leven als gezin betekent nu eenmaal dat je je huis samen deelt.
Volwassene kunnen er voor kiezen samen 'n kamer te delen. Die kinderen worden voor 't blok gezet als er niet voldoende kamers beschikbaar zijn.
Alle reacties Link kopieren
Onze kinderen hebben eigen kamers, maar slapen in het weekend juist graag samen. Ik ben blij dat ze apart slapen omdat oudste pas laat gaat slapen en de jongste van nature juist vroeg wakker is. Nu krijgen ze makkelijker de slaap die ze nodig hebben.
On ne voit bien qu'avec le coeur.
Alle reacties Link kopieren
Kinderen hebben over wel meer dingen niks te vertellen, zo gaat dat nu eenmaal.



Schoolkeuze, huis zonder tuin, huisregels, hoogte van het zakgeld.



Nou, boehoe. Dat is het leven hoor. Je krijgt niet altijd alles wat je wilt. Heb je een dak boven je hoofd, schone kleren, genoeg te eten en de liefde van je ouders, dan heb je het wat mij betreft getroffen als kind.
Ik vind een eigen kamer voor een kind ook wel een prettig idee. Als ze nog klein zijn is het misschien allemaal zo vervelend nog niet, maar als ze wat groter zijn vinden ze het zelf wellicht toch ook wel prettig om een eigen plek in huis te hebben waar in elk geval geen broertje of zusje hoeft te komen.



Geen ramp van wereldformaat als je dat niet kunt bieden, maar eigen ruimtes zijn wel zo fijn, zowel om te spelen als om te slapen. Kan ook een zolder zijn verbouwd tot kamer. Ik zie de zolder van ons nieuwe huis al helemaal ingericht als speelkamer voor de kleine, zodat het kamertje echt een slaapkamertje wordt, maar mijn vriendin wel die kamer geloof ik als ruimte voor haar hobby fotografie.
Als kind is het hebben van de zolderkamer ook ideaal (nee, ik had zelf geen zolderkamer) maar vind het er altijd zo gezellig uit zien. Vooral als het huis zelf geen grote kinderkamers heeft is 'n zolder een goed alternatief.
Ik vind het er ook gezellig uitzien, zo'n zolder. Voorlopig is het geloof ik vooral bergruimte. Een ander huis dat wij bekeken hebben (en helaas voor onze neus was verkocht) had geen zolder en de "kinder"slaapkamers waren onevenredig verdeeld, dus niet handig voor als er ooit meer dan 1 kind zou komen. Wel weer een hele grote tuin, maar in een land als Nederland heb je waarschijnlijk meer aan zolder dan aan tuin. Nu hebben we wel een klein maar fijn tuintje, maar wel de velden achterom, dus genoeg buiten te doen/zien/spelen.
Alle reacties Link kopieren
De oudste 2 nu op 1 kamer en de jongste straks op 1. Dan als de oudste behoefte krijgt aan een eigen plek, hij op 1 kamer en de jongste 2 op 1 kamer.
Alle reacties Link kopieren
Tegen de tijd dat de jongste echt behoefte krijgt aan privacy is de oudste misschien alweer uit huis he
De oudste is nu 5 en tegenwoordig blijven ze juist langer thuis wonen omdat het niet meer te betalen is dus die is dan al ver in de puberteit eer ie 'n eigen kamer krijgt. En leuk ook dat de 2 jongsten de oudste het huis uit kijken.
quote:Orzoo schreef op 11 juli 2013 @ 10:46:

Tegen de tijd dat de jongste echt behoefte krijgt aan privacy is de oudste misschien alweer uit huis he



Maar wat nu als je kind al op hele jonge leeftijd behoefte krijgt aan privacy? Volgens mij kunnen zelfs kleuters daar behoefte aan hebben. Ik vind dat wel belangrijk om rekening mee te houden. Je wil als volwassene soms ook momenten voor jezelf (voor zover je die nog kunt hebben, haha! Maar je snapt de behoefte) dus waarom zou een kind dat niet kunnen hebben?



Op kamers gaan is iets dat ik zéker zal stimuleren, maar niet om een oudste het huis uit te kijken. Ook vind ik dat de kamers van de kinderen hún kamer blijven, en niet zodra ze het huis uit zijn vergeven worden aan een jonger broertje of zusje.
Alle reacties Link kopieren
4 van mijn neven wonen nog thuis. Zijn allen in de 20 en twee daarvan delen een kamer omdat er maar 4 slaapkamers zijn en de ouders ook ergens moeten slapen . Gaat en ging allemaal prima en ja ze hebben ook vriendinnen
Het ligt idd wel aan het karakter van een kind of ze het delen van een kamer leuk vinden, maar nu vinden ze het leuk toch? Ik zou proberen nu iets te vinden met een grote slaapkamer die ze kunnen delen, maar waar je als dat ooit nodig wordt een scheidingswandje in kan zetten. En ja, dat zijn dan vast kleine hokjes, maar misschien is het wel helemaal niet nodig, en anders vinden ze die kleine hokjes dan toch een verbetering. En wie weet wil de derde juist over 2 jaar ook bij zijn broers slapen



Als je mogelijkheden beperkt zijn, kun je nou eenmaal niet de perfecte omgeving creëren, maar dit lijkt me een goed alternatief hoor..
Wat 'n verschrikking zeg, op die leeftijd nog 'n kamer moeten delen!
quote:juli12 schreef op 11 juli 2013 @ 11:12:

Het ligt idd wel aan het karakter van een kind of ze het delen van een kamer leuk vinden, maar nu vinden ze het leuk toch? Ik zou proberen nu iets te vinden met een grote slaapkamer die ze kunnen delen, maar waar je als dat ooit nodig wordt een scheidingswandje in kan zetten. En ja, dat zijn dan vast kleine hokjes, maar misschien is het wel helemaal niet nodig, en anders vinden ze die kleine hokjes dan toch een verbetering. En wie weet wil de derde juist over 2 jaar ook bij zijn broers slapen



Als je mogelijkheden beperkt zijn, kun je nou eenmaal niet de perfecte omgeving creëren, maar dit lijkt me een goed alternatief hoor..Als hun mogelijkheden beperkt zijn hadden ze geen derde moeten nemen. Eérst nadenken en pas doen als de mogelijkheden er zijn.
Alle reacties Link kopieren
Een eigen kamer voor een kind is leuk, maar natuurlijk geen vereiste.



Dat is net zo stompzInnig als zeggen dat een kind ongelukkig wordt zonder broertje of zusje. Is ook niet waar.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 11 juli 2013 @ 11:12:

Wat 'n verschrikking zeg, op die leeftijd nog 'n kamer moeten delen!True! Maar ze zouden ook gewoon het huis uit kunnen gaan... Want ze werken. Dus echt verschrikkelijk vinden ze het niet lijkt me.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan alleen voor mijzelf spreken, maar ik moest er als kind zijnde al niet aan denken om mijn kamer te delen. Op visite komen bij elkaar was leuk en wat logeerpartijtjes, maar aan het einde van de dag hadden wij heel erg behoefte aan onze eigen ruimte. Ookal klikte (nog steeds) het prima.



Elk kind is anders en iedere band is ook weer anders. De kinderen zullen individueel onderling ook een andere band met elkaar hebben. In het beste geval klikt het super en kan je ze zelfs alle drie op één kamer zetten. In het ergste geval willen ze vrij snel een eigen kamer. Als het gaat om een tijdelijke woonruimte (5 jaar of ietsje langer) zou ik het gewoon proberen, anders toch wat anders zoeken.
No love without lost
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 11 juli 2013 @ 11:14:

[...]



Als hun mogelijkheden beperkt zijn hadden ze geen derde moeten nemen. Eérst nadenken en pas doen als de mogelijkheden er zijn.Er is plek voor een extra bed, dus dat kan prima. Jíj vindt het echter niet ideaal. Dat is jouw probleem, niet dat van TO.
Alle reacties Link kopieren
Delen kan prima. Onze kinderen delen ook en dat gaat in principe prima.

Wel onderschrijf ik dat sommige kinderen meer behoefte hebben aan eigen kamer. Dat zie ik ook bij mijn oudste. Die heeft veel behoefte aan rust en is erg zuinig op zijn spullen. Hij heeft een poos een eigen kamer gehad en deelt nu officieel met zijn jongere broertje. In de praktijk slaapt het broertje meestal bij de zusjes op de kamer want zij houden wel van gezelligheid. Ik laat dus ook expres een extra bed daar staan. Het delen gaat verder best goed hoor. De oudste is niet zo moeilijk maar erg rustig en jongere broertje is wel een druktemaker dus ik vind het niet de meest ideale combinatie om te delen. Maar ik vind dat geen reden om te verhuizen of minder kinderen te krijgen of zo.

Een eigen kamer is misschien ideaal maar delen is echt geen ramp.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 11 juli 2013 @ 10:07:

Ik was al niet jaloers op vriend(innen) die met siblings in één huis moesten leven, laat staan als ze ook nog bij elkaar op de kamer hadden gemoeten.

Ik was als kind al 'n rustzoeker, dus nee, ik denk dat het aangeboren is als je daar niet van houdt. Je hebt vast ook enig kinderen die wél zoveel mogelijk drukte op zoeken, maar ik was dat dus niet.Nee, en het gaat er bij jou nog steeds niet in dat jouw manier van leven niet voor iedereen zaligmakend is he. Jammer dat je dat niet kunt verplichten aan anderen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
Wat mij opvalt in de berichtjes, is dat degene die als kind alleen op een kamer sliep het belangrijk vindt dat hun (toekomstig) kind ook een kamer voor zichzelf krijgt. En dat degene die vroeger een slaapkamer gedeeld heeft, dit niet erg vindt voor hun kinderen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven