Vraagje omtrent op kamp gaan

Hallo iedereen,

ik heb een vraagje omtrent dochter op kamp laten gaan. Ik vind het een beetje een dubbel gevoel eerlijk gezegd. Ik schets eerst even de situatie:
Papa van dochter en ik zijn ongeveer 7 jaar niet meer samen. We hebben een week-week regeling. We hebben jaren een 'vechtscheiding' gehad, die nu in principe opgelost is, we zijn alleen nog voorzichtig in wat we zeggen en doen want ik wil écht niet meer in een vechtscheiding terecht komen. Nu komt dus 'het probleem' van de kampjes in zicht. Dochterlief is 10 jaar. Mocht ik alleen voor haar instaan, zouden wij geen kampen doen, met de eenvoudige reden dat ik een eigen zaak heb en dus altijd 'thuis' ben, wij ervoor zorgen dat we steeds een hele mooie vakantie hebben samen (van tussen de 10 & 14 dagen) en ze naar een speelpleinwerking kan, zodat ze iedere avond thuis slaapt. Vermits we een week-week regeling hebben, heb ik haar eigenlijk ook maar de helft van de vakantie bij mij en ik mis haar al zo erg, dat ik écht niet nog eens zin heb om haar op kamp te sturen. Bij papa ligt dat anders, hij heeft 14 dagen verlof tijdens de grote vakantie en werkt voor de rest heel onregelmatig (is een soort ploegensysteem maar zonder vaste uren, dus steeds een andere regeling die hij wel op voorhand weet). Tijdens de grote vakantie nemen we elk 14 dagen, de rest is week-week. Papa wil dochterlief graag op kamp sturen, hij deed dat vroeger ook en vond dat leuk. Dochter ziet een weekje kamp ook wel zitten. Nu wil papa dat ik dagen inlever zodat dochterlief op kamp kan gaan. Eigenlijk wil ik dat niet, ik zie haar al te weinig naar mijn zin. Ergens heb ik zoiets van: jij laat haar op kamp gaan, doe dat dan maar in jouw tijd. Aan de andere kant, ziet dochter haar papa dan ook niet, wat ik dan ook weer niet leuk vind voor haar. Papa wil ook dat ik betaal in de kampen, maar dat wil ik dan niet. Ik ben bereid om dagen te wisselen / in te leveren 'als dat moet', maar financieel zijn wij nog niet in staat om ook nog eens bij te leggen voor die kampjes. Want kans bestaat dat dochterlief niet 1 maar meerdere kampen doet. De 14daagse regeling staat voorlopig als volgt: dochterlief bij ons van (wij wisselen op vrijdag) 26/6 t.e.m. 10 juli bij ons, van 14 tot 28/08 bij papa. Zoals je zal zien, komt dat niet uit als je de week-weekregeling ertussen zou volgen, dus ik vermoed dat we met halve weken zullen moeten werken (wat ik ook niet erg vind).
Hoe zouden jullie dit aanpakken? Het enige waar ik écht voet bij stuk hou, is dat ik niet bij betaal in de kampen. Wij betalen andere dingen zoals bijlessen en therapie waar papa niet in tussenkomt, ik zie dan ook niet in waarom ik zou moeten bijleggen bij de kampen, als je weet dat papa bijna evenveel verdient als ik en mijn huidige man samen.

Nouschi schreef: ↑

13-01-2020 17:58

Nouuu, een kind van 10 vind een naschoolse of kamp waarschijnlijk leuker dan bij oma en opa de hele dag.

Klopt, dochter is gek op haar grootouders, maar ze is 10, dus ze maken elkaar al eens gek ook.

Juffiejuf schreef: ↑

13-01-2020 18:07

Als je dochter het leuk vindt: lekker laten gaan!
Ik denk dat jij een kamp niks vindt, maar op die leeftijd is het geweldig. Ze ervaren een hele nieuwe wereld en genieten volop.
Misschien een weekje? Er zijn genoeg kampen waar dat kan.
Meebetalen? Tja, je kunt principieel kiezen voor -nee-.
Als je wel meebetaalt heb je ook een stem.
Denk er rustig over na en laat de mening van je kind meewegen.
Wees de wijste

Dat probeer ik inderdaad. Papa en ik komen dan wel beter overeen (lees: er zijn geen discussies meer en ik wil er zeker ook geen!) maar de communicatie blijft jammer genoeg 0. Papa regelt alles via de dochter. Ik probeer dat steeds te negeren door rechtstreeks naar hem te sturen. Bellen of afspreken is zeker geen optie, daar wil hij niet op ingaan.