Kinderen
alle pijlers
Waarom is abortus taboe?
zondag 7 april 2013 13:52
Is het echt zo dat je, ook al is de zwangerschap ongewenst, nog jarenlang trauma's overhoudt van een abortus? Waarom? Zou je er minder trauma'a aan overhouden als je er nuchter over nadenkt?
Waarom wordt er niet zo traumatisch gedaan over een morning after pil? Hier is namelijk ook kans dat een perfect bevrucht eitje het innestelen onmogelijk wordt gemaakt. Hier wordt ook een 'mens' vernietigd.
En waarom wordt een klompje cellen een wondertje genoemd? Een wonder is lopen over water. Een wonder is water veranderen in wijn of 10.000 toeschouwers te eten geven met slechts één brood en een stukje vis. Dat klompje cellen heeft wellicht een kloppend hartje, maar dat heeft de eerste de beste fruitvlieg ook. En elke seconde wordt er een kind geboren c.q. gemaakt...
Drie vragen naar aanleiding van het ongewenst zwanger topic.
Waarom wordt er niet zo traumatisch gedaan over een morning after pil? Hier is namelijk ook kans dat een perfect bevrucht eitje het innestelen onmogelijk wordt gemaakt. Hier wordt ook een 'mens' vernietigd.
En waarom wordt een klompje cellen een wondertje genoemd? Een wonder is lopen over water. Een wonder is water veranderen in wijn of 10.000 toeschouwers te eten geven met slechts één brood en een stukje vis. Dat klompje cellen heeft wellicht een kloppend hartje, maar dat heeft de eerste de beste fruitvlieg ook. En elke seconde wordt er een kind geboren c.q. gemaakt...
Drie vragen naar aanleiding van het ongewenst zwanger topic.
maandag 15 april 2013 16:11
quote:kadanz schreef op 15 april 2013 @ 11:29:
[...]
Je doet dit te makkelijk af juniper. Zoals je al ziet in deze discussie zijn er genoeg mensen met een stellige mening Twee, elinjoo en iones.quote:over een zware handicap bij een kind dat nog geboren moet worden.Dat ligt eraan wat je verstaat onder zware handicap.quote:Niet voor niets gaan zwangere Nederlandse vrouwen HELEMAAL naar België om een down-test te doen.Helemaal nog wel, als je nou had gezegd Amerika, dan had ik dat HELEMAAL nog wel begrepen. Je kunt die test ook gewoon in NL krijgen. Maar goed, waar en hoe is niet zo relevant. Wel dat vrouwen graag in een vroeg stadium deze test willen, aangezien sommigen dergelijke beslissingen niet meer willen nemen na de 20 weken echo.quote:Zoals je zegt, het gaat om een gewilde zwangerschap van een echtpaar. Dus wat als de vrouw het gehandicapte kindje weg wil halen terwijl haar man hier niet achter staat? Wiens mening heeft de doorslag?Nogmaals, die vraag kun je niet van een afstand stellen. Er is geen weegschaaltje dat altijd zal vast stellen: die partij, die geeft de doorslag. Daar zullen twee mensen samen uit moeten komen.quote:De suggestie van iones is nog niet eens zo gek: degene die voor de zorg opdraait heeft de doorslag.Ik vind dat geen goede suggestie, aangezien twee ouders voor de zorg zullen opdraaien. Ik stelde al de vraag, welk criterium moet je dan aannemen voor 'het meest'. De meeste tijd, het meeste geld, de meeste kopzorgen? En dan afwegen van tevoren wie het meeste wat? Kortom, de vraag wie waar het meeste voor 'opdraait' zal per stel/persoon anders worden beantwoord.quote:Maar doorgaans zullen beide partners gebukt gaan onder de 'last'. Hiermee verlies je ook het leefbaarheidsaspect uit het oog.Dat ligt toch aan de handicap? En je persoonlijke visie erop. De een zal het syndroom van down echt verschrikkelijk vinden en niet verenigbaar met leven, en de ander heeft daar niet hetzelfde bezwaar tegen en vindt dat iemand hier wel mee geboren kan worden en ermee leven.quote:Volgens el ninjo beslist de vrouw altijd. Maar el ninjo, het gaat hier niet om een ongewenste zwangerschap, maar om een morele beslissing, een gewetensvraag, een financieel en praktisch bezwaar. Waarom zou de vrouw hier per definitie over beslissen? Is baas in eigen buik hier niet een beetje dictatoriaal?In een situatie van een vaste relatie en gezamenlijk gewenste zwangerschap is deze stelling idd wat zwart-wit. Je moet er uiteindelijk samen uitkomen, samen achter de beslissing staan. Althans, dat lijkt me zeer wenselijk, ook gezien de toekomst (van de relatie).quote:Juniper, deze tegenstelling doen zich wel degelijk voor, en kunnen zeker tijdens de planningsfase heel scherp zijn.De tegenstelling doet zich zeker voor, maar zo simpel als jij het stelt: wiens mening geeft de doorslag? En dan van een afstand alleen op basis van vrouw (baas in eigen buik) versus man, die geen abortus ondergaan, kan je (ik in ieder geval) niet aangeven wiens mening de doorslag zou moeten geven (op basis van die verschillen).
[...]
Je doet dit te makkelijk af juniper. Zoals je al ziet in deze discussie zijn er genoeg mensen met een stellige mening Twee, elinjoo en iones.quote:over een zware handicap bij een kind dat nog geboren moet worden.Dat ligt eraan wat je verstaat onder zware handicap.quote:Niet voor niets gaan zwangere Nederlandse vrouwen HELEMAAL naar België om een down-test te doen.Helemaal nog wel, als je nou had gezegd Amerika, dan had ik dat HELEMAAL nog wel begrepen. Je kunt die test ook gewoon in NL krijgen. Maar goed, waar en hoe is niet zo relevant. Wel dat vrouwen graag in een vroeg stadium deze test willen, aangezien sommigen dergelijke beslissingen niet meer willen nemen na de 20 weken echo.quote:Zoals je zegt, het gaat om een gewilde zwangerschap van een echtpaar. Dus wat als de vrouw het gehandicapte kindje weg wil halen terwijl haar man hier niet achter staat? Wiens mening heeft de doorslag?Nogmaals, die vraag kun je niet van een afstand stellen. Er is geen weegschaaltje dat altijd zal vast stellen: die partij, die geeft de doorslag. Daar zullen twee mensen samen uit moeten komen.quote:De suggestie van iones is nog niet eens zo gek: degene die voor de zorg opdraait heeft de doorslag.Ik vind dat geen goede suggestie, aangezien twee ouders voor de zorg zullen opdraaien. Ik stelde al de vraag, welk criterium moet je dan aannemen voor 'het meest'. De meeste tijd, het meeste geld, de meeste kopzorgen? En dan afwegen van tevoren wie het meeste wat? Kortom, de vraag wie waar het meeste voor 'opdraait' zal per stel/persoon anders worden beantwoord.quote:Maar doorgaans zullen beide partners gebukt gaan onder de 'last'. Hiermee verlies je ook het leefbaarheidsaspect uit het oog.Dat ligt toch aan de handicap? En je persoonlijke visie erop. De een zal het syndroom van down echt verschrikkelijk vinden en niet verenigbaar met leven, en de ander heeft daar niet hetzelfde bezwaar tegen en vindt dat iemand hier wel mee geboren kan worden en ermee leven.quote:Volgens el ninjo beslist de vrouw altijd. Maar el ninjo, het gaat hier niet om een ongewenste zwangerschap, maar om een morele beslissing, een gewetensvraag, een financieel en praktisch bezwaar. Waarom zou de vrouw hier per definitie over beslissen? Is baas in eigen buik hier niet een beetje dictatoriaal?In een situatie van een vaste relatie en gezamenlijk gewenste zwangerschap is deze stelling idd wat zwart-wit. Je moet er uiteindelijk samen uitkomen, samen achter de beslissing staan. Althans, dat lijkt me zeer wenselijk, ook gezien de toekomst (van de relatie).quote:Juniper, deze tegenstelling doen zich wel degelijk voor, en kunnen zeker tijdens de planningsfase heel scherp zijn.De tegenstelling doet zich zeker voor, maar zo simpel als jij het stelt: wiens mening geeft de doorslag? En dan van een afstand alleen op basis van vrouw (baas in eigen buik) versus man, die geen abortus ondergaan, kan je (ik in ieder geval) niet aangeven wiens mening de doorslag zou moeten geven (op basis van die verschillen).
maandag 15 april 2013 16:26
quote:Volgens el ninjo beslist de vrouw altijd. Maar el ninjo, het gaat hier niet om een ongewenste zwangerschap, maar om een morele beslissing, een gewetensvraag, een financieel en praktisch bezwaar. Waarom zou de vrouw hier per definitie over beslissen? Is baas in eigen buik hier niet een beetje dictatoriaal?Volgens de wet beslist de vrouw altijd, niet volgens mij hoor! Ik zou liever zien dat alles met 'n mogelijke handicap al geaborteerd zou worden. Waarom afwegen of je 'n handicap nog wel te doen vindt? Waarom niet gewoon opnieuw proberen om 'n gezond kind te verwekken? Denk na bij jezelf of je als downkind geboren had willen worden en zo had moeten leven? Of zonder arm, of blind? En wat had je er van gemerkt als je niet geboren was geworden? Niets toch? En voor de gelovigen: als je echt als zieltje in de foetus komt, dan gaat dat zieltje toch ook weer terug naar waar ie vandaan kwam, of hij komt gewoon op herhaling in de foetus van het volgende gezonde kind wat je hebt verwekt.
maandag 15 april 2013 17:32
quote:elninjoo schreef op 15 april 2013 @ 16:28:
[...]
Als de man in kwestie het kind niet wil, hoeft hij niet voor de zorg op te draaien. Hij kan wettelijk gezien alleen moeten betalen.Elninjoo, je kunt altijd wegrennen van een kind, zowel de man als de vrouw. Dan komt jeugdzorg om de hoek kijken, als een kind wordt verwaarloosd. Als een man en vrouw een kind verwachten, gewenst en wel, dan zijn ze vaak getrouwd en zullen ze beiden zorg dragen voor het kind (verstoorde relaties en slechte huwelijken buiten beschouwing gelaten).
[...]
Als de man in kwestie het kind niet wil, hoeft hij niet voor de zorg op te draaien. Hij kan wettelijk gezien alleen moeten betalen.Elninjoo, je kunt altijd wegrennen van een kind, zowel de man als de vrouw. Dan komt jeugdzorg om de hoek kijken, als een kind wordt verwaarloosd. Als een man en vrouw een kind verwachten, gewenst en wel, dan zijn ze vaak getrouwd en zullen ze beiden zorg dragen voor het kind (verstoorde relaties en slechte huwelijken buiten beschouwing gelaten).
woensdag 17 april 2013 16:11
Tja, abortus....daar heb ik nou nog nooit bij stil gestaan. Waarom zou ik ook? Ik heb een goeie vent getrouwd, twee leuke zonen en we zorgen wel dat het draait.
Wij zouden als gezin nog een baby wel trekken hoor en nog eentje erbij zou echt geen "probleem" zijn. Ook al zou ik daar op het moment zelf helemaal geen zin in hebben.
Ik zou hier eigenlijk op een soortgelijke wijze mee om gaan als een van ons werkeloos zou worden, of ziek of weet ik veel wat er in een mensenleven wel niet kan gebeuren. En dan is een kind nog wel het meest gunstige "onverwachtse" wat op je pad kan komen. Je huilt uit met van die flinke snottebellen als dat nodig is, slikt je ongenoegen weg, je trekt jezelf omhoog en je maakt er wat van. Volgens mij is dat ook de essentie van een huwelijk...dat wat er ook gebeurd je samen er toch een feestje van probeert te maken.
Wij zouden als gezin nog een baby wel trekken hoor en nog eentje erbij zou echt geen "probleem" zijn. Ook al zou ik daar op het moment zelf helemaal geen zin in hebben.
Ik zou hier eigenlijk op een soortgelijke wijze mee om gaan als een van ons werkeloos zou worden, of ziek of weet ik veel wat er in een mensenleven wel niet kan gebeuren. En dan is een kind nog wel het meest gunstige "onverwachtse" wat op je pad kan komen. Je huilt uit met van die flinke snottebellen als dat nodig is, slikt je ongenoegen weg, je trekt jezelf omhoog en je maakt er wat van. Volgens mij is dat ook de essentie van een huwelijk...dat wat er ook gebeurd je samen er toch een feestje van probeert te maken.
