Kinderen
alle pijlers
Wel of niet aankaarten en hoe? (kinderopvang)
maandag 11 mei 2020 om 19:58
Hi,
Ik heb even een situatie waarvan ik benieuwd ben wat anderen ervan denken /vinden en mij aanraden.
Mijn dochtertje word in juli 3 jaar. Ze heeft lange tijd (vanaf 2 tot 2.5 jaar) weinig gepraat en sinds ze in november buisjes in haar oren heeft is ze enorm vooruit gegaan met praten. Ze heeft een veel grotere woordenschat en er komen telkens nieuwe woorden bij. Dat doet me erg goed want ik heb zoiets van zolang er vooruitgang is gaat het de goede kant op. Ongeacht of anderen kinderen van dezelfde leeftijd meer of beter praten. Vooruitgang is altijd beter dan stilstand.
Ze heeft ook een tijdje logopedie gehad. Maar ik vond haar daar toch wel erg jong voor. Ze had vaak geen zin om mee te doen of opdrachtjes uit te voeren (met name testjes) de logopedist was ook tevreden want ook zij zag wel vooruitgang. Haar uitspraak is soms slecht en moeilijk te verstaan maar ze maakt wel goede zinnen en kent en begrijpt veel woorden.
Nu heeft de logopedie door de corona crisis even helemaal stil gestaan en ook vraag ik me af of ze in juni nog wel een gehoortest krijgt (de kno arts adviseerde dit rond haar 3e verjaardag) dus ik ben nu nog niet helemaal zeker of ze optimaal hoort.
Met de logopedist afgesproken dat we in juli weer even opnieuw kjjken wat dan de stand van zaken is omdat ze dan ook 3 is. En of we weer logopedie moeten oppakken. Kortom :ik ben er veel mee bezig en zit er bovenop.
Nu is ze sinds vandaag ook weer naar de opvang geweest op haar eigen groep. Na alle corona maatregelen is de opvang weer open.
Het valt me op als ik haar ophaal dat er altijd iets "aangekaart" word. Maar dit gaat altijd haastig... Omdat er andere ouders ook rondlopen en m'n dochter is er dan klaar mee en wil naar huis
Gaat aan m'n benen hangen. Elke week is het iets anders. Dan is het dat ze snel boos word als iets niet lukt (schoenen aan doen of brood smeren) en dat ik haar meer moet stimuleren hierin. Dan is het weer dat ze vaak geen antwoord wil geven als ze d'r iets vragen. Dat ze soms "niet passend gedrag" heeft bij de situatie"?? (hard lachen zonder aanleiding bv) Of dat ze de kleuren niet kent. Vandaag was het dat ze haar achteruit gegaan vonden met praten. Ze verstaan haar slecht.... Ik dacht huh?! Ze is echt oprecht vooruit gegaan....
Kennelijk ervaren zij dit anders. Ik begin aan mezelf te merken dat het me irriteert dat er nooit iets leuks gezegd kan worden. Bijvoorbeeld ze kan leuk spelen, of ze heeft veel fantasie, ze kan zo lekker enthousiast zijn, ze eet en slaapt goed. Ik zeg maar wat. Of een leuke gebeurtenis van die dag. Want ze is echt niet heel lastig ofzo. Ze is met veel dingen best makkelijk.
Iedere keer denk ik: "nouja, laat maar gaan." maar heb er dan een rot gevoel bij. Nu vraag ik me af wat ik steeds moet met deze abrubte mededelingen bij het ophalen. Die mij nog onzekerder raken als moeder maar ook over de ontwikkeling van m'n kind. Vinden ze haar wel leuk?? Ze zijn nooit positief over iets. Of dat ze wat opnoemen wat leuk is aan haar...
Ik wil dit aankaarten. Maar wil er eigenlijk ook weer geen "ding" van maken... Dat ik de zeur moeder ben ofzo. En moet ik dit wel aankaarten?? Zo ja op welke manier dan?
Ik heb even een situatie waarvan ik benieuwd ben wat anderen ervan denken /vinden en mij aanraden.
Mijn dochtertje word in juli 3 jaar. Ze heeft lange tijd (vanaf 2 tot 2.5 jaar) weinig gepraat en sinds ze in november buisjes in haar oren heeft is ze enorm vooruit gegaan met praten. Ze heeft een veel grotere woordenschat en er komen telkens nieuwe woorden bij. Dat doet me erg goed want ik heb zoiets van zolang er vooruitgang is gaat het de goede kant op. Ongeacht of anderen kinderen van dezelfde leeftijd meer of beter praten. Vooruitgang is altijd beter dan stilstand.
Ze heeft ook een tijdje logopedie gehad. Maar ik vond haar daar toch wel erg jong voor. Ze had vaak geen zin om mee te doen of opdrachtjes uit te voeren (met name testjes) de logopedist was ook tevreden want ook zij zag wel vooruitgang. Haar uitspraak is soms slecht en moeilijk te verstaan maar ze maakt wel goede zinnen en kent en begrijpt veel woorden.
Nu heeft de logopedie door de corona crisis even helemaal stil gestaan en ook vraag ik me af of ze in juni nog wel een gehoortest krijgt (de kno arts adviseerde dit rond haar 3e verjaardag) dus ik ben nu nog niet helemaal zeker of ze optimaal hoort.
Met de logopedist afgesproken dat we in juli weer even opnieuw kjjken wat dan de stand van zaken is omdat ze dan ook 3 is. En of we weer logopedie moeten oppakken. Kortom :ik ben er veel mee bezig en zit er bovenop.
Nu is ze sinds vandaag ook weer naar de opvang geweest op haar eigen groep. Na alle corona maatregelen is de opvang weer open.
Het valt me op als ik haar ophaal dat er altijd iets "aangekaart" word. Maar dit gaat altijd haastig... Omdat er andere ouders ook rondlopen en m'n dochter is er dan klaar mee en wil naar huis
Gaat aan m'n benen hangen. Elke week is het iets anders. Dan is het dat ze snel boos word als iets niet lukt (schoenen aan doen of brood smeren) en dat ik haar meer moet stimuleren hierin. Dan is het weer dat ze vaak geen antwoord wil geven als ze d'r iets vragen. Dat ze soms "niet passend gedrag" heeft bij de situatie"?? (hard lachen zonder aanleiding bv) Of dat ze de kleuren niet kent. Vandaag was het dat ze haar achteruit gegaan vonden met praten. Ze verstaan haar slecht.... Ik dacht huh?! Ze is echt oprecht vooruit gegaan....
Kennelijk ervaren zij dit anders. Ik begin aan mezelf te merken dat het me irriteert dat er nooit iets leuks gezegd kan worden. Bijvoorbeeld ze kan leuk spelen, of ze heeft veel fantasie, ze kan zo lekker enthousiast zijn, ze eet en slaapt goed. Ik zeg maar wat. Of een leuke gebeurtenis van die dag. Want ze is echt niet heel lastig ofzo. Ze is met veel dingen best makkelijk.
Iedere keer denk ik: "nouja, laat maar gaan." maar heb er dan een rot gevoel bij. Nu vraag ik me af wat ik steeds moet met deze abrubte mededelingen bij het ophalen. Die mij nog onzekerder raken als moeder maar ook over de ontwikkeling van m'n kind. Vinden ze haar wel leuk?? Ze zijn nooit positief over iets. Of dat ze wat opnoemen wat leuk is aan haar...
Ik wil dit aankaarten. Maar wil er eigenlijk ook weer geen "ding" van maken... Dat ik de zeur moeder ben ofzo. En moet ik dit wel aankaarten?? Zo ja op welke manier dan?
babs87 wijzigde dit bericht op 11-05-2020 19:59
Reden: Typ fout
Reden: Typ fout
0.13% gewijzigd
maandag 11 mei 2020 om 20:03
Als pedagogisch medewerker zeg ik, aankaarten! Ik zorg er altijd voor dat er bij elke overdracht iets positiefs gezegd wordt. ‘Negatieve‘ dingen uiteraard ook wanneer daar sprake van is, maar dat is nooit het enige en zo zou het naar mijn mening ook nooit moeten zijn.
Aanvulling:
Tuurlijk heeft elk kind wel eens een mindere dag. Daar is niks mis mee en dat mag (moet) ook benoemd worden. Maar wanneer het iets anders betreft dat ‘gewoon een mindere dag’ is het ook in het belang van het kind dat dit benoemd wordt, zodat er wanneer nodig samen met ouders naar een oplossing gezocht kan worden. Naar mijn mening zijn ouders en pm-ers elkaar hierin nodig.
Aanvulling:
Tuurlijk heeft elk kind wel eens een mindere dag. Daar is niks mis mee en dat mag (moet) ook benoemd worden. Maar wanneer het iets anders betreft dat ‘gewoon een mindere dag’ is het ook in het belang van het kind dat dit benoemd wordt, zodat er wanneer nodig samen met ouders naar een oplossing gezocht kan worden. Naar mijn mening zijn ouders en pm-ers elkaar hierin nodig.
happy__ wijzigde dit bericht op 11-05-2020 20:07
42.00% gewijzigd
maandag 11 mei 2020 om 20:04
Gewoon vragen wat en wel is goed gegaan die dag. En de andere ouders kunnen best een minuutje wachten.
En tuurlijk is het even wennen weer aan elkaar nadat de kinderen en opvang elkaar een tijd niet gezien hebben. Laat de opvang ook gewoon weer wennen aan haar spraak en dan komt het wel weer goed. Ze is pas twee jaar.
En tuurlijk is het even wennen weer aan elkaar nadat de kinderen en opvang elkaar een tijd niet gezien hebben. Laat de opvang ook gewoon weer wennen aan haar spraak en dan komt het wel weer goed. Ze is pas twee jaar.
maandag 11 mei 2020 om 20:08
Ik begrijp heel goed hoe jij je voelt. Lijkt me heel vervelend. En ik denk ook dat je dit gevoel mag bespreken. Heeft jouw dochtertje een 'mentor' met wie je een gesprek hierover kunt aanvragen?
Laat je alsjeblieft niet onzeker maken hierdoor.
Verder zou je misschien kunnen proberen om zelf het gesprekje bij het ophalen iets meer te sturen door bijvoorbeeld zelf te vragen, wat heeft ze vandaag gedaan. Misschien dat hen dat meer aanleiding geeft om iets leuks te vertellen over je dochter
Laat je alsjeblieft niet onzeker maken hierdoor.
Verder zou je misschien kunnen proberen om zelf het gesprekje bij het ophalen iets meer te sturen door bijvoorbeeld zelf te vragen, wat heeft ze vandaag gedaan. Misschien dat hen dat meer aanleiding geeft om iets leuks te vertellen over je dochter
maandag 11 mei 2020 om 20:08
Ik vind het fijn dat jullie me zo goed op de hoogte willen houden maar ik heb het gevoel dat er vooral wordt gekeken naar wat niet goed is en ga ik steeds vaker met een naar gevoel weg. Ik zou liever zien dat jullie kijken naar welke groei ze wel doormaakt en ook daar aandacht aan schenken. Ik heb al hulp ingeschakeld daar weten jullie vanaf. Ik weet niet zo goed wat jullie verder van mij verwachten.
Ik zou het wel aangeven, het helpt niets om steeds in het negatieve te blijven.
Overigens verstaat de directe omgeving van het kind het kind vaak beter dan de buitenwereld. Ook kan het zijn dat ze een actievere woordenschat heeft in huis dan op het kdv. Vertrouw op je logopediste en geniet van elke stap die ze maakt:)
Ik zou het wel aangeven, het helpt niets om steeds in het negatieve te blijven.
Overigens verstaat de directe omgeving van het kind het kind vaak beter dan de buitenwereld. Ook kan het zijn dat ze een actievere woordenschat heeft in huis dan op het kdv. Vertrouw op je logopediste en geniet van elke stap die ze maakt:)
maandag 11 mei 2020 om 20:09
Ik heb het meteen aangekaart toen er een nieuwe leidster was. Die had alleen maar negatieve opmerkingen. Vooral ook dingen waarvan ik me afvroeg wat het toevoegde. Zoals dat ze niet zo goed op haar beurt kon wachten. (No shit, ze was toen 2).
Bij die leidster heb ik na de tweede keer ook meteen gevraagd of ze ook nog leuke dingen te melden had.
Maar heb het aan de leiding gemeld en die leidster was na een maand weg.
Dus zeker aankaarten. Ik vind het raar dat ze alleen maar negatieve dingen te melden hebben. Zo lang het niet van levensbelang is of ze een ander en kwaad mee doet hoeven ze dat toch helemaal niet te melden. Dat doen ze dan maar op het oudergesprek of zo.
Bij die leidster heb ik na de tweede keer ook meteen gevraagd of ze ook nog leuke dingen te melden had.
Maar heb het aan de leiding gemeld en die leidster was na een maand weg.
Dus zeker aankaarten. Ik vind het raar dat ze alleen maar negatieve dingen te melden hebben. Zo lang het niet van levensbelang is of ze een ander en kwaad mee doet hoeven ze dat toch helemaal niet te melden. Dat doen ze dan maar op het oudergesprek of zo.
maandag 11 mei 2020 om 20:11
Ben ik met je eens. Maar voor mij voelt het vrij steeds als een vrij abrupte mededeling zonder verdere toelichting. Of een advies of tips wat ik daar mee zou kunnen /moeten doen. En of ik er wel iets mee moet?Happy__ schreef: ↑11-05-2020 20:03Als pedagogisch medewerker zeg ik, aankaarten! Ik zorg er altijd voor dat er bij elke overdracht iets positiefs gezegd wordt. ‘Negatieve‘ dingen uiteraard ook wanneer daar sprake van is, maar dat is nooit het enige en zo zou het naar mijn mening ook nooit moeten zijn.
Aanvulling:
Tuurlijk heeft elk kind wel eens een mindere dag. Daar is niks mis mee en dat mag (moet) ook benoemd worden. Maar wanneer het iets anders betreft dat ‘gewoon een mindere dag’ is het ook in het belang van het kind dat dit benoemd wordt, zodat er wanneer nodig samen met ouders naar een oplossing gezocht kan worden. Naar mijn mening zijn ouders en pm-ers elkaar hierin nodig.
Ik denk dat ik binnenkort toch eens een gesprek aanvraag om dit op tafel te leggen en duidelijkheid te vragen.
maandag 11 mei 2020 om 20:15
Zou het zeker aankaarten. Het doet je duidelijk wat. Overigens vind ik de voorbeelden die je noemt normaal peutergedrag en niet iets om aan de ouder mede te delen als iets waar aan gewerkt moet worden. Op praten na, dat is lastiger inschatten vanaf een beeldscherm, maar als jij zegt dat ze vooruit is gegaan lijkt me dat dat zo is.
Succes!
Succes!
maandag 11 mei 2020 om 20:18
Een collega van mij kreeg te horen dat zijn zoon weinig reflectie op zijn eigen (knutsel) werk had. Het kind was 3. Heel gek dat die niet vaststelt dat zijn koe misschien niet helemaal aan de wetten van perspectief voldoet.Hecamel schreef: ↑11-05-2020 20:09Ik heb het meteen aangekaart toen er een nieuwe leidster was. Die had alleen maar negatieve opmerkingen. Vooral ook dingen waarvan ik me afvroeg wat het toevoegde. Zoals dat ze niet zo goed op haar beurt kon wachten. (No shit, ze was toen 2).
Bij die leidster heb ik na de tweede keer ook meteen gevraagd of ze ook nog leuke dingen te melden had.
Maar heb het aan de leiding gemeld en die leidster was na een maand weg.
Dus zeker aankaarten. Ik vind het raar dat ze alleen maar negatieve dingen te melden hebben. Zo lang het niet van levensbelang is of ze een ander en kwaad mee doet hoeven ze dat toch helemaal niet te melden. Dat doen ze dan maar op het oudergesprek of zo.
maandag 11 mei 2020 om 20:19
Je kan een ander niet dwingen om jouw kind leuk te vinden. Een gesprek gaat daar echt niets aan veranderen.
Hooguit verzinnen ze snel iets positiefs om te zeggen bij het ophalen omdat jij dat wil maar de rest van de dag zullen ze haar negatief benaderen.
Ongetwijfeld doet dit wat met haar zelfbeeld. Ik zou andere opvang zoeken waar de leidster wel lief en positief tegen haar en over haar kunnen doen.
Hooguit verzinnen ze snel iets positiefs om te zeggen bij het ophalen omdat jij dat wil maar de rest van de dag zullen ze haar negatief benaderen.
Ongetwijfeld doet dit wat met haar zelfbeeld. Ik zou andere opvang zoeken waar de leidster wel lief en positief tegen haar en over haar kunnen doen.
maandag 11 mei 2020 om 20:22
Iets andere situatie hadden wij met onze oudste op bepaald moment in groep 3.
Elke dag wilde de juf me wat vertellen en hield me dan staande. Omdat ik toen ook nog een kleuter en een baby had en de pauze maar 1 uurtje duurde (waarin ik op en neer fietste en dan thuis boterham met de kinderen at) vond ik dat ook heel vervelend worden.
Maar wij hebben toen op bepaald moment afgesproken dat ze aan het eind van de dag een mailtje stuurde zonder aanhef of afsluiting maar puur dat wat er wel/niet goed gegaan was.
Dat vond ik echt zoveel fijner dan steeds die “korte” gesprekjes, idd in de stroom van kinderen en ouders om je heen op het schoolplein.
——- Uiteindelijk bleek mijn kind hoogbegaafd en is ze van school gewisseld dus er was ook wel een reden voor haar “afwijkend” gedrag. Sinds ze op HB onderwijs zit, en ze zich niet meer doodverveelt is ze helemaal opgebloeid.
Ik wil hiermee niet zeggen dat jouw kind ook iets anders heeft dan de andere kinderen maar dat je de communicatie waarschijnlijk wel kan veranderen als hij niet bevalt.
Elke dag wilde de juf me wat vertellen en hield me dan staande. Omdat ik toen ook nog een kleuter en een baby had en de pauze maar 1 uurtje duurde (waarin ik op en neer fietste en dan thuis boterham met de kinderen at) vond ik dat ook heel vervelend worden.
Maar wij hebben toen op bepaald moment afgesproken dat ze aan het eind van de dag een mailtje stuurde zonder aanhef of afsluiting maar puur dat wat er wel/niet goed gegaan was.
Dat vond ik echt zoveel fijner dan steeds die “korte” gesprekjes, idd in de stroom van kinderen en ouders om je heen op het schoolplein.
——- Uiteindelijk bleek mijn kind hoogbegaafd en is ze van school gewisseld dus er was ook wel een reden voor haar “afwijkend” gedrag. Sinds ze op HB onderwijs zit, en ze zich niet meer doodverveelt is ze helemaal opgebloeid.
Ik wil hiermee niet zeggen dat jouw kind ook iets anders heeft dan de andere kinderen maar dat je de communicatie waarschijnlijk wel kan veranderen als hij niet bevalt.
maandag 11 mei 2020 om 20:24
Ik zou gewoon vriendelijk zeggen dat er best vaak een losse mededeling gedaan wordt en dat je dit liever eens in een rustig gesprek met ze bespreekt. Misschien is desbetreffende leidster verbaal niet zo sterk, misschien is ze gewoon echt niet geschikt. Dat weet je nu nog niet, maar dat wil je uiteraard wel weten. Je kind is er vaak, je hebt echt recht op zo'n gesprek.
maandag 11 mei 2020 om 20:25
Ja, vind ik ook. Maar voor hen wel de moeite waard om te delen. Waardoor ik dus twijfel of het wel abnormaal is? Mijn dochter heeft moeite met de N, L en T/D. Soms klinkt ze een beetje Twents en slikt woorden inDrijfzand_ schreef: ↑11-05-2020 20:15Zou het zeker aankaarten. Het doet je duidelijk wat. Overigens vind ik de voorbeelden die je noemt normaal peutergedrag en niet iets om aan de ouder mede te delen als iets waar aan gewerkt moet worden. Op praten na, dat is lastiger inschatten vanaf een beeldscherm, maar als jij zegt dat ze vooruit is gegaan lijkt me dat dat zo is.
Succes!
Dus ik ben me ervan bewust dat dit wel moet verbeteren en daarom dat ik ook logopedie had aangevraagd.
Het viel me gewoon rauw op m'n dak dat ze haar zo achteruit gegaan vonden?? Want dat vind ik ik niet. En kwam echt over als een domper.. Ik was juist heel trots. Toen bedacht ik me dat het commentaar altijd vrij negatief is. En dat begint me tegen te staan. Zet er ook iets positiefs tegenover.
Ik weet ook niet wat ik ermee moet vaak. Net als dat ze soms geen passend gedrag heeft bij de situatie..? Dus hard lachen als er voor hen geen directe aanleiding voor is bv?? Of juist huilen als ze niet weten wat de reden is. Ja euhhh, wat moet ik daarmee? Is dat een symptoom van iets? Storen ze zich daar aan? Is dat slecht?
maandag 11 mei 2020 om 20:27
Hee Babs, da’s even geleden. Fijn om wat van je te lezen! Hoe gaat het met je?
Ik zou eens een goed gesprek aangaan hierover en anders zelfs overwegen naar een andere opvang te zoeken. Als ze je kind stelselmatig als negatief ervaren, dan lijkt me dat voor je dochter ook niet prettig.
Ik herken het ook niet van mijn kdv, daar zeggen ze altijd gewoon dat hij een fijne dag heeft gehad en leuk heeft gespeeld met dat vriendje en goed heeft gegeten. En soms wel van ‘oh hij wordt wel ondeugend hoor’, maar ‘negatiever’ dan dat wordt het niet echt. Aangezien het bij jouw kdv iedere keer commentaar is lijkt het me terecht dat als ze echt zorgen hebben om je dochter dat ze dan een gesprek met jullie inplannen, ipv hierover te gaan lopen - pardon my french - zeiken.
En als het nu eenmaal mensen zijn die graag zeiken weet ik niet of ik mijn kind wel in zo’n omgeving zou willen, dat lijkt me namelijk nergens goed voor.
Sterkte, lijkt me heel vervelend. Maar aankaarten hoor! Je bent niet gek. Ik vind dit niet normaal.
Ik zou eens een goed gesprek aangaan hierover en anders zelfs overwegen naar een andere opvang te zoeken. Als ze je kind stelselmatig als negatief ervaren, dan lijkt me dat voor je dochter ook niet prettig.
Ik herken het ook niet van mijn kdv, daar zeggen ze altijd gewoon dat hij een fijne dag heeft gehad en leuk heeft gespeeld met dat vriendje en goed heeft gegeten. En soms wel van ‘oh hij wordt wel ondeugend hoor’, maar ‘negatiever’ dan dat wordt het niet echt. Aangezien het bij jouw kdv iedere keer commentaar is lijkt het me terecht dat als ze echt zorgen hebben om je dochter dat ze dan een gesprek met jullie inplannen, ipv hierover te gaan lopen - pardon my french - zeiken.
En als het nu eenmaal mensen zijn die graag zeiken weet ik niet of ik mijn kind wel in zo’n omgeving zou willen, dat lijkt me namelijk nergens goed voor.
Sterkte, lijkt me heel vervelend. Maar aankaarten hoor! Je bent niet gek. Ik vind dit niet normaal.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 11 mei 2020 om 20:31
Als jij hoort dat ze vooruit is gegaan is dat zo hoor, jij kent haar het best.Babs87 schreef: ↑11-05-2020 20:25Ja, vind ik ook. Maar voor hen wel de moeite waard om te delen. Waardoor ik dus twijfel of het wel abnormaal is? Mijn dochter heeft moeite met de N, L en T/D. Soms klinkt ze een beetje Twents en slikt woorden in
Dus ik ben me ervan bewust dat dit wel moet verbeteren en daarom dat ik ook logopedie had aangevraagd.
Het viel me gewoon rauw op m'n dak dat ze haar zo achteruit gegaan vonden?? Want dat vind ik ik niet. En kwam echt over als een domper.. Ik was juist heel trots. Toen bedacht ik me dat het commentaar altijd vrij negatief is. En dat begint me tegen te staan. Zet er ook iets positiefs tegenover.
Ik weet ook niet wat ik ermee moet vaak. Net als dat ze soms geen passend gedrag heeft bij de situatie..? Dus hard lachen als er voor hen geen directe aanleiding voor is bv?? Of juist huilen als ze niet weten wat de reden is. Ja euhhh, wat moet ik daarmee? Is dat een symptoom van iets? Storen ze zich daar aan? Is dat slecht?
Wat betreft dat gedrag: mijn zoontje heeft ook een tijdje zoiets gedaan, ging vanzelf weer over. Kennelijk vond hij iets aan een witte muur/raam/lamp enorm om te giebelen. Tja. Prima toch. Nu zoeft hij af en toe heel onaangepast hard taatuu en broem gillend over straat. Ik zeg wel ‘met je zachte stem, schat’, maar het maakt nog niet erg veel indruk. Komt wel. Het zijn peutertjes.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 11 mei 2020 om 20:44
+1Betty_Slocombe schreef: ↑11-05-2020 20:24Ik zou gewoon vriendelijk zeggen dat er best vaak een losse mededeling gedaan wordt en dat je dit liever eens in een rustig gesprek met ze bespreekt. Misschien is desbetreffende leidster verbaal niet zo sterk, misschien is ze gewoon echt niet geschikt. Dat weet je nu nog niet, maar dat wil je uiteraard wel weten. Je kind is er vaak, je hebt echt recht op zo'n gesprek.
Laat je niet onzeker maken en kaart het aan.Succes!
maandag 11 mei 2020 om 20:51
Exact dit! Ik hoor echt nooit iets negatiefs, misschien een keer 'hij vindt aan tafel blijven zitten moeilijk, dus we zetten hem tussen alle kinderen in, zodat hij niet weg kan'. Daar blijft het dan wel bij. Dan zeg ik 'ja haha, dat vindt hij thuis ook wel lastig' en dat is het. Verder de normale ' we hebben buitengespeeld en liedjes gezongen, dat vond hij heel leuk en gezellig'.lux- schreef: ↑11-05-2020 20:27Hee Babs, da’s even geleden. Fijn om wat van je te lezen! Hoe gaat het met je?
Ik zou eens een goed gesprek aangaan hierover en anders zelfs overwegen naar een andere opvang te zoeken. Als ze je kind stelselmatig als negatief ervaren, dan lijkt me dat voor je dochter ook niet prettig.
Ik herken het ook niet van mijn kdv, daar zeggen ze altijd gewoon dat hij een fijne dag heeft gehad en leuk heeft gespeeld met dat vriendje en goed heeft gegeten. En soms wel van ‘oh hij wordt wel ondeugend hoor’, maar ‘negatiever’ dan dat wordt het niet echt. Aangezien het bij jouw kdv iedere keer commentaar is lijkt het me terecht dat als ze echt zorgen hebben om je dochter dat ze dan een gesprek met jullie inplannen, ipv hierover te gaan lopen - pardon my french - zeiken.
En als het nu eenmaal mensen zijn die graag zeiken weet ik niet of ik mijn kind wel in zo’n omgeving zou willen, dat lijkt me namelijk nergens goed voor.
Sterkte, lijkt me heel vervelend. Maar aankaarten hoor! Je bent niet gek. Ik vind dit niet normaal.
Ik vind het ook niet zo positief als ze zo naar haar kijken. Snap dat leidsters ook zo hun voorkeuren hebben, maar ik vind het toch wel belangrijk dat ze ook positief naar mijn kind kunnen kijken hoor. Denk dat je daar best wat van kan zeggen en over kunt nadenken of jij dit wel wilt zo. Maar misschien is het toevallig en begrijpen jullie elkaar verkeerd natuurlijk!
Ik heb trouwens een zoon die in augustus 3 wordt die pas sinds 3 maanden begint te praten. Hij is ook zeker nog niet altijd verstaanbaar, maar wij verstaan hem natuurlijk wel heel goed. Als jij hoort dat ze vooruit gaat, is dat echt zo. Niet aan twijfelen hoor! Je hoort als ouders toch nieuwe woordjes/ nieuwe combinaties/ etc?
maandag 11 mei 2020 om 21:04
Wat leuk Lux dat je m'n nick herkent en nog weet wie ik benlux- schreef: ↑11-05-2020 20:27Hee Babs, da’s even geleden. Fijn om wat van je te lezen! Hoe gaat het met je?
Ik zou eens een goed gesprek aangaan hierover en anders zelfs overwegen naar een andere opvang te zoeken. Als ze je kind stelselmatig als negatief ervaren, dan lijkt me dat voor je dochter ook niet prettig.
Ik herken het ook niet van mijn kdv, daar zeggen ze altijd gewoon dat hij een fijne dag heeft gehad en leuk heeft gespeeld met dat vriendje en goed heeft gegeten. En soms wel van ‘oh hij wordt wel ondeugend hoor’, maar ‘negatiever’ dan dat wordt het niet echt. Aangezien het bij jouw kdv iedere keer commentaar is lijkt het me terecht dat als ze echt zorgen hebben om je dochter dat ze dan een gesprek met jullie inplannen, ipv hierover te gaan lopen - pardon my french - zeiken.
En als het nu eenmaal mensen zijn die graag zeiken weet ik niet of ik mijn kind wel in zo’n omgeving zou willen, dat lijkt me namelijk nergens goed voor.
Sterkte, lijkt me heel vervelend. Maar aankaarten hoor! Je bent niet gek. Ik vind dit niet normaal.
Na vallen en opstaan als nieuwe moeder en het overwinnen van een PPD kan ik na bijna 3 jaar zeggen dat het eigenlijk best wel goed gaat! En daar ben ik wel trots op. Ik heb wel een knal gehad.. En ben dus nog steeds onzeker hoor... Let dus ook extra goed op mijn dochter. Maar ze is zo vooruit gegaan... Op zoveel vlakken. En dat zie ik. Daar hou ik me aan vast. En ook als moeder sta ik steviger in mijn schoenen. Ze kan zo grappig en lief zijn, ik ervaar nu een band met haar en ben mentaal stabieler. Daarom vind ik het extra lastig ( denk ik) dat ik weinig positieve feedback krijg vanuit de opvang. Ergens heb ik meer bevestig nodig.. En ook neem ik bepaalde dingen daardoor misschien "heftiger" op dan een andere moeder zou doen. Soms denk ik wel eens misschien moet ik dit delen met haar mentor leidster... Zodat ze wat meer achtergrondinformatie hebben en wat meer begrip misschien. Maar dat is toch wel moeilijk en dan stel ik me te kwetsbaar op... Voor mijn gevoel. Hoe gaat het met jou? Nog geen kriebels voor een tweede?? (vreselijke vraag he haha.. ) of geen behoefte aan opnieuw medisch traject in/happy met 1
maandag 11 mei 2020 om 21:07
Heel goed, zo zou ik het ook zeggen.Saartjepoes2 schreef: ↑11-05-2020 20:08Ik vind het fijn dat jullie me zo goed op de hoogte willen houden maar ik heb het gevoel dat er vooral wordt gekeken naar wat niet goed is en ga ik steeds vaker met een naar gevoel weg. Ik zou liever zien dat jullie kijken naar welke groei ze wel doormaakt en ook daar aandacht aan schenken. Ik heb al hulp ingeschakeld daar weten jullie vanaf. Ik weet niet zo goed wat jullie verder van mij verwachten.
Ik zou het wel aangeven, het helpt niets om steeds in het negatieve te blijven.
Overigens verstaat de directe omgeving van het kind het kind vaak beter dan de buitenwereld. Ook kan het zijn dat ze een actievere woordenschat heeft in huis dan op het kdv. Vertrouw op je logopediste en geniet van elke stap die ze maakt:)
Ik snap je helemaal to.
Je vertrouwt je kind daar toch een hele dag aan toe en dan wil je het gevoel hebben dat ze haar wel leuk vinden.
maandag 11 mei 2020 om 21:09
Loep evenBabs87 schreef: ↑11-05-2020 21:04Wat leuk Lux dat je m'n nick herkent en nog weet wie ik ben
Hoe gaat het met jou? Nog geen kriebels voor een tweede?? (vreselijke vraag he haha.. ) of geen behoefte aan opnieuw medisch traject in/happy met 1
maandag 11 mei 2020 om 21:20
Wat fijn! Dat is je erg gegund. Kan me voorstellen dat het niet goed is voor je nog ontwakende vertrouwen om zulke opmerkingen te krijgen maar ik denk dat de meeste moeders hun kinderen heel goed zien zoals ze zijn. Jij kent haar gewoon veel beter en dat ze daar niet zien wat jij ziet is hun gebrek, niet dat van jou of je dochter.Babs87 schreef: ↑11-05-2020 21:04Wat leuk Lux dat je m'n nick herkent en nog weet wie ik ben
Hoe gaat het met jou? Nog geen kriebels voor een tweede?? (vreselijke vraag he haha.. ) of geen behoefte aan opnieuw medisch traject in/happy met 1
Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om dat aan te kaarten, maar misschien helpt het idd wel heel erg voor hen om te snappen dat jij nog iets kwetsbaarder bent dan gemiddeld en dan kunnen ze daar mssn ook beter mee omgaan.
Hoe dan ook, trots op en blij voor je dat het zo goed gaat!
En wat betreft die 2de; die is 16 weken onderweg inmiddels
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 11 mei 2020 om 21:22
Vraag een gesprek aan. Zodat jullie beiden echt even de tijd hebben om het over deze situatie te hebben. In plaats van tijdens een snelle en onrustige overdracht.
Benoem wat je hier ook zegt. Vraag of ze mee willen denken om haar ontwikkeling te stimuleren, zowel voor thuis als op de opvang.
Maar benoem ook wat het met jou doet. Want altijd een negatieve overdracht krijgen is niet leuk. Zij heeft ook haar leuke en lieve kanten.
Weten zij op de opvang een beetje hoe de ontwikkeling van jullie dochter is gegaan?
Sterkte.
Benoem wat je hier ook zegt. Vraag of ze mee willen denken om haar ontwikkeling te stimuleren, zowel voor thuis als op de opvang.
Maar benoem ook wat het met jou doet. Want altijd een negatieve overdracht krijgen is niet leuk. Zij heeft ook haar leuke en lieve kanten.
Weten zij op de opvang een beetje hoe de ontwikkeling van jullie dochter is gegaan?
Sterkte.
