Kinderen
alle pijlers
Zelf navelstreng doorknippen
woensdag 24 juni 2009 om 12:25
Ik bedacht me eigenlijk dat het mij dit keer wel bijzonder leek om zelf de navelstreng door te knippen. Vorige keer heeft mijn man het gedaan en nu zou ik dat zelf wel willen eigenlijk. Lijkt me bijzonder dat ik ons kleine mannetje dan ook echt fysiek los van mij maak. Mijn man vond het een hartstikke goed idee.
Als ik het hier en daar laat vallen krijg ik er wisselende reacties op trouwens. Alsof ik mijn man wat ontzeg, hij heeft al zo'n kleine rol tijdens de bevalling en dan pak ik juist dit van hem af, bla bla bla... zelfs mijn verloskundige! Gelukkig zijn er ook positieve reacties. Vooral van eerder bevallen vriendinnen die zeggen 'ja, nu je het zegt had ik dat eigenlijk ook wel willen doen, maar het wordt zo normaal gevonden dat dit de taak is van de man dat ik er niet eens aan gedacht hebt het zelf te doen of te vragen'.
Nou maakt het me niet uit wat anderen ervan vinden, wij gaan het - in ieder geval mits het medisch natuurlijk allemaal kan er geen noodgrepen moeten worden uitgevoerd - gewoon zo doen.
Ben wel benieuwd hoe andere zwangeren en bevallenen hier tegenaan kijken. Hebben jullie dit weleens overwogen of overwegen jullie dit? Wat gaan jullie doen / hebben gedaan?
Als ik het hier en daar laat vallen krijg ik er wisselende reacties op trouwens. Alsof ik mijn man wat ontzeg, hij heeft al zo'n kleine rol tijdens de bevalling en dan pak ik juist dit van hem af, bla bla bla... zelfs mijn verloskundige! Gelukkig zijn er ook positieve reacties. Vooral van eerder bevallen vriendinnen die zeggen 'ja, nu je het zegt had ik dat eigenlijk ook wel willen doen, maar het wordt zo normaal gevonden dat dit de taak is van de man dat ik er niet eens aan gedacht hebt het zelf te doen of te vragen'.
Nou maakt het me niet uit wat anderen ervan vinden, wij gaan het - in ieder geval mits het medisch natuurlijk allemaal kan er geen noodgrepen moeten worden uitgevoerd - gewoon zo doen.
Ben wel benieuwd hoe andere zwangeren en bevallenen hier tegenaan kijken. Hebben jullie dit weleens overwogen of overwegen jullie dit? Wat gaan jullie doen / hebben gedaan?
woensdag 24 juni 2009 om 13:53
Persoonlijk heb ik er niets mee. Mijn man mocht na de KS ook het laatste restje navelstreng doorknippen en heeft dat wel gedaan, maar had er ook weinig mee. Maar ik sluit me aan bij de voorgangers, als jullie dit allebei leuk/mooi vinden is het toch een prima idee.
Offtopic:
Toen in het ziekenhuis het navelstrengstompje van zoon had losgelaten hebben ze dat in een potje gedaan en vroegen ons of we het mee naar huis wouden nemen. Ik vond het wel zo ranzig, ligt dat nou aan mij of is dit een normale vraag en zijn er ouders die dit wel hebben bewaard?
Offtopic:
Toen in het ziekenhuis het navelstrengstompje van zoon had losgelaten hebben ze dat in een potje gedaan en vroegen ons of we het mee naar huis wouden nemen. Ik vond het wel zo ranzig, ligt dat nou aan mij of is dit een normale vraag en zijn er ouders die dit wel hebben bewaard?
The time is now
woensdag 24 juni 2009 om 14:14
quote:Banba schreef op 24 juni 2009 @ 13:53:
Offtopic:
Toen in het ziekenhuis het navelstrengstompje van zoon had losgelaten hebben ze dat in een potje gedaan en vroegen ons of we het mee naar huis wouden nemen. Ik vond het wel zo ranzig, ligt dat nou aan mij of is dit een normale vraag en zijn er ouders die dit wel hebben bewaard?
In andere culturen is er een bijgeloof dat zegt dat wanneer je de navelstrengstompjes van je kinderen bij elkaar bewaart, je kinderen in hun latere leven altijd goede vrienden zullen zijn. Ik vind dat wel een mooie gedachte, daarom heb ik dat gedaan voor mijn drie kinderen.
Maar wel goed verpakt en op een plekje waar niet iedereen ze te pas en te onpas tegenkomt of zo!
Offtopic:
Toen in het ziekenhuis het navelstrengstompje van zoon had losgelaten hebben ze dat in een potje gedaan en vroegen ons of we het mee naar huis wouden nemen. Ik vond het wel zo ranzig, ligt dat nou aan mij of is dit een normale vraag en zijn er ouders die dit wel hebben bewaard?
In andere culturen is er een bijgeloof dat zegt dat wanneer je de navelstrengstompjes van je kinderen bij elkaar bewaart, je kinderen in hun latere leven altijd goede vrienden zullen zijn. Ik vind dat wel een mooie gedachte, daarom heb ik dat gedaan voor mijn drie kinderen.
Maar wel goed verpakt en op een plekje waar niet iedereen ze te pas en te onpas tegenkomt of zo!
woensdag 24 juni 2009 om 14:14
woensdag 24 juni 2009 om 14:15
Bij de eerste heeft mijn man de navelstreng doorgeknipt. Bij de tweede hoefde hij niet perse, hij lag lekker naast bij en heb ik het zelf gedaan.
Is inderdaad net of je een tuinslang doorknipt.
Zelf aangifte doen had ik echt geen zin in, bij de tweede was ik daar ook nog niet helemaal fit genoeg voor, mocht zelfs pas na de tweede nacht naar beneden omdat ik flauw gevallen was na de bevalling (ook wel logisch).
Is inderdaad net of je een tuinslang doorknipt.
Zelf aangifte doen had ik echt geen zin in, bij de tweede was ik daar ook nog niet helemaal fit genoeg voor, mocht zelfs pas na de tweede nacht naar beneden omdat ik flauw gevallen was na de bevalling (ook wel logisch).
woensdag 24 juni 2009 om 14:17
Ik vond dat uitgedroogde stompje ineens weken later terug in een bakje op de plank boven de commode. Had de kraamhulp speciaal daarin gedaan bleek later omdat ze niet wist of we dat wilden bewaren.
Wie heeft trouwens iets met die placenta gedaan? Mijn man zei dat dit het enige vlees is waar geen moord voor is gedaan en dat daarom (en nog een boel andere redenen) in sommige culturen het gebruikelijk is dit op te eten. Toen ik vroeg waar hij op doelde en dat ik niet van plan was een hap te nemen van mijn eigen vleesch, stelde hij me gelukkig gerust. Geen bloedworst na de arbeid hier dus.
Ook hoor ik nog weleens dat mensen hem in de tuin begraven en er een boompje planten. Nou bij mij ging hij gewoon de prullenbak in (vraagt zich af of dat in de GFT-bak of de grijze container had gemoeten )
Wie heeft trouwens iets met die placenta gedaan? Mijn man zei dat dit het enige vlees is waar geen moord voor is gedaan en dat daarom (en nog een boel andere redenen) in sommige culturen het gebruikelijk is dit op te eten. Toen ik vroeg waar hij op doelde en dat ik niet van plan was een hap te nemen van mijn eigen vleesch, stelde hij me gelukkig gerust. Geen bloedworst na de arbeid hier dus.
Ook hoor ik nog weleens dat mensen hem in de tuin begraven en er een boompje planten. Nou bij mij ging hij gewoon de prullenbak in (vraagt zich af of dat in de GFT-bak of de grijze container had gemoeten )
woensdag 24 juni 2009 om 14:24
woensdag 24 juni 2009 om 14:26
woensdag 24 juni 2009 om 14:34
De eerste heeft mijn man gedaan, de tweede ben ik zelf begonnen maar omdat ik de schaar zo raar vasthad, kreeg ik kramp in mijn hand/vingers waardoor man de klus verder heeft geklaard. De derde heeft de stagiaire verloskundige gedaan die dit helemaal geweldig vond, want zij had nog nooit een navelstreng mogen doorknippen en de vierde heb ik tenslotte zelf gedaan. Voor mij ook het gebaar dat dit definitief de laatste bevalling was.
Overigens hebben wij er nooit zo'n waarde aan gehecht wie het deed, gewoon wie op dat moment "beschikbaar" was.
Overigens hebben wij er nooit zo'n waarde aan gehecht wie het deed, gewoon wie op dat moment "beschikbaar" was.
woensdag 24 juni 2009 om 14:41
Ik was zes, toen mocht ik die van mijn broertje doorknippen. Heeft wel indruk gemaakt. Was taai!
Bij mijn twee kinderen heeft mijn man het gedaan. Bij een eventuele derde doet hij het weer denk ik. Ik hoef het zelf niet zo nodig te doen.
Wat mij onwijs gaaf lijkt is zelf je kind aanpakken.
Kan me er alleen geen voorstelling bij maken hoe je dat moet doen.
Ik was blij dat ik met bevallen op mijn rug lag en kon ook met geen mogelijkheid overeind komen tijdens die weeen, dus laat staan, je kind eruit pakken. Hoe deden jullie dat?
Bij mijn twee kinderen heeft mijn man het gedaan. Bij een eventuele derde doet hij het weer denk ik. Ik hoef het zelf niet zo nodig te doen.
Wat mij onwijs gaaf lijkt is zelf je kind aanpakken.
Kan me er alleen geen voorstelling bij maken hoe je dat moet doen.
Ik was blij dat ik met bevallen op mijn rug lag en kon ook met geen mogelijkheid overeind komen tijdens die weeen, dus laat staan, je kind eruit pakken. Hoe deden jullie dat?
woensdag 24 juni 2009 om 15:18
Mijn man wilde eigenlijk niet omdat hij het een raar idee vond dat hij dan moeder en kind van elkaar zou scheiden. Vond hij geen leuke gedachte. Uiteindelijk in alle hektiek in het ZH toch gedaan. Kreeg schaar in handen gedrukt en heeft niet tegengesputterd.
Mijn moeder kreeg toen ze van mijn zusje beviel (in Suriname) ook het stompje mee. Haar is toen verteld dat ze het moest bewaren en over de bruiloftsmaal moest uitstrooien (zou tegen die tijd wel tot stof zijn vergaan) voor een lang en gelukkig huwelijk.
Moeders heeft het weggegooid
On topic; als ik het nog een keer zou moeten doen zo'n bevalling dan zou ik zowel zelf mijn kind willen opvangen (als mogelijk en anders mijn man) en zelf navelstreng willen doorknippen. Maar hier komt geen derde.. (snif snif).
Mijn moeder kreeg toen ze van mijn zusje beviel (in Suriname) ook het stompje mee. Haar is toen verteld dat ze het moest bewaren en over de bruiloftsmaal moest uitstrooien (zou tegen die tijd wel tot stof zijn vergaan) voor een lang en gelukkig huwelijk.
Moeders heeft het weggegooid
On topic; als ik het nog een keer zou moeten doen zo'n bevalling dan zou ik zowel zelf mijn kind willen opvangen (als mogelijk en anders mijn man) en zelf navelstreng willen doorknippen. Maar hier komt geen derde.. (snif snif).
Poep, wie heeft jou gescheten?
woensdag 24 juni 2009 om 15:37
Even voor JepJep,
Het opvangen ging hier zo. Ik lag op mijn rug maar met het perssen kom je wel omhoog. Bij de eerste was het een vacuum omdat ik geen goede persweeen had. Ik had me dus ook voorbereid op lang persen. Na de derde perswee zei de verloskundige kijk maar, pak hem maar aan. Ik ben omhoog gekomen, zijn hoofd en armen waren geboren en ik heb hem onder zijn oksels gepakt en zo bij me genomen en ben weer gaan liggen.
Het opvangen ging hier zo. Ik lag op mijn rug maar met het perssen kom je wel omhoog. Bij de eerste was het een vacuum omdat ik geen goede persweeen had. Ik had me dus ook voorbereid op lang persen. Na de derde perswee zei de verloskundige kijk maar, pak hem maar aan. Ik ben omhoog gekomen, zijn hoofd en armen waren geboren en ik heb hem onder zijn oksels gepakt en zo bij me genomen en ben weer gaan liggen.
woensdag 24 juni 2009 om 15:56
Bij de eerste bevalling heb ik het kindje ook zelf aangepakt. Ze was er nog net niet helemaal uit en de verloskundige zei 'pak maar' en toen had ik haar in mijn handen. Ik lag toen trouwens ook op mijn rug, maar met het persen ga je toch een beetje 'kromtrekken', waardoor je makkelijk bij de baby kan.
Bij de tweede bevalling zat ik op handen en kniën. Mijn man heeft toen de baby 'er uit gepakt'. Was nog extra bijzonder omdat het kindje op deze manier met zijn gezichtje naar boven lag en mijn man dus gelijk zijn gezicht kon zien. (Ik zag deze keer niks, omdat ik met mijn gezicht in een kussen lag..)
Zijn wel hele bijzondere herinneringen voor ons .
Bij de tweede bevalling zat ik op handen en kniën. Mijn man heeft toen de baby 'er uit gepakt'. Was nog extra bijzonder omdat het kindje op deze manier met zijn gezichtje naar boven lag en mijn man dus gelijk zijn gezicht kon zien. (Ik zag deze keer niks, omdat ik met mijn gezicht in een kussen lag..)
Zijn wel hele bijzondere herinneringen voor ons .
woensdag 24 juni 2009 om 16:21
Ik heb er nooit over nagedacht om zelf de navelstreng door te knippen. Eigenlijk vind ik het wel leuk dat mijn man dat 2x heeft gedaan. Voor hem toch ook een mooie symbolische daad, terwijl hij verder niet zo veel kon doen tijdens de bevalling. Ik had het ook niet gekund denk ik, had twee handen nodig om die glibberige baby vast te houden, haha.
Ik wilde wel zelf aanpakken, had dat ook afgesproken met de vk. Bij de eerste lukte het niet, omdat ik bang was dat ik hem kapot zou knijpen door het kracht zetten tijdens het persen. Toen heb ik het wel samen met de vk gedaan.
De tweede vloog er zo snel uit, dat zelfs de verloskundige een snoekduik moest nemen om hem op te vangen. Zelf ging ik op dat moment zowat tegen de vlakte van de heftigheid van die perswee, dus het laatste waar ik aan dacht was dat ik een baby moest pakken.
Hopelijk kan ik over een paar jaar nummer drie dan eindelijk zelf aanpakken.
Navelstompje en placenta zijn hier allebei de kliko ingegaan. Vieze dingen......
Ik wilde wel zelf aanpakken, had dat ook afgesproken met de vk. Bij de eerste lukte het niet, omdat ik bang was dat ik hem kapot zou knijpen door het kracht zetten tijdens het persen. Toen heb ik het wel samen met de vk gedaan.
De tweede vloog er zo snel uit, dat zelfs de verloskundige een snoekduik moest nemen om hem op te vangen. Zelf ging ik op dat moment zowat tegen de vlakte van de heftigheid van die perswee, dus het laatste waar ik aan dacht was dat ik een baby moest pakken.
Hopelijk kan ik over een paar jaar nummer drie dan eindelijk zelf aanpakken.
Navelstompje en placenta zijn hier allebei de kliko ingegaan. Vieze dingen......
..
woensdag 24 juni 2009 om 16:38
woensdag 24 juni 2009 om 17:05
woensdag 24 juni 2009 om 17:27
Ik vond het echt geweldig dat Smolman Mini pakte en bij mij neerlegde. Dat had ik al vroeg in de zwangerschap besloten. Hij had er niet echt een mening over, maar als ik dat dan graag wilde... Achteraf gezien vond hij het helemaal geweldig!
Het stompje van de navelstreng ligt hier nog in de commode. Ligt er prima...
De placenta vond ik super interessant en heb ik dan ook uitgebreid bekeken. Wat er verder mee is gebeurd weet ik niet, het zat in elk geval niet op mijn brood de volgende ochtend.
Het stompje van de navelstreng ligt hier nog in de commode. Ligt er prima...
De placenta vond ik super interessant en heb ik dan ook uitgebreid bekeken. Wat er verder mee is gebeurd weet ik niet, het zat in elk geval niet op mijn brood de volgende ochtend.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 24 juni 2009 om 21:30
Vriend wilde het niet doen. Vond het eng. Zelf hebben we er ook niets mee. 1e keer deed gyn het, sectio. 2e keer vroeg gyn het aan vriend maar die wilde het niet. Toen vroeg gyn het aan mij en heb ik het gedaan. De 3e keer zeiden we tegen ass.gyn dat ze het zelf mocht knippen. Nee we hebben er helemaal niets mee. Het kind moet los en wie het nou knipt wij liever niet.
Aangeven vind ik weer wel leuk. Maar dat heeft vriend 3x gedaan. Had ik graag willen doen maar lukte door omstandigheden niet.
Maar als jij het wilt doen waarom niet. Als jullie dat goed vinden goed toch. En als je hierna nog een kindje wilt kan je man die ontkoppelen.
Aangeven vind ik weer wel leuk. Maar dat heeft vriend 3x gedaan. Had ik graag willen doen maar lukte door omstandigheden niet.
Maar als jij het wilt doen waarom niet. Als jullie dat goed vinden goed toch. En als je hierna nog een kindje wilt kan je man die ontkoppelen.
woensdag 24 juni 2009 om 22:11
donderdag 25 juni 2009 om 09:08
Bij de eerste was het een hectische spoedkeizersnede, waarvan we ons niet eens kunnen herinneren of wurm wel een navelstreng had...
De tweede is op eigen kracht geboren, iets wat ik heel erg hoopte, en ik had tegen manlief gezegd dat ik graag de navelstreng zelf door wilde knippen, om het ook echt helemaal zelf af te maken. Hij vond dat geen punt (is niet zo op bloed e.d.) en ik vond het geweldig om alles nu intens mee te maken, i.t.t. de eerste keer.
De tweede is op eigen kracht geboren, iets wat ik heel erg hoopte, en ik had tegen manlief gezegd dat ik graag de navelstreng zelf door wilde knippen, om het ook echt helemaal zelf af te maken. Hij vond dat geen punt (is niet zo op bloed e.d.) en ik vond het geweldig om alles nu intens mee te maken, i.t.t. de eerste keer.
