Lijf & Lijn
alle pijlers
Heb je overgewicht/obesitas zelf in de hand of niet?
vrijdag 21 februari 2020 10:10
Ik snap niet er echt niets meer van. Hopelijk kunnen de mensen met kennis van zaken mij wat informeren.
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)
Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
... De meest succussvolle mensen uit de geschiedenis van onze wereld hadden een te hoog BMI.
vrijdag 21 februari 2020 11:19
vrijdag 21 februari 2020 11:19
Idd, hongergevoel hebben is vreselijk. En sommige mensen zoals mijn schoonmoeder hebben nooit honger (die vergeet zelfs wel eens te eten). En ik heb altijd honger.Th∅rdis schreef: ↑21-02-2020 11:12Als afvallen en obesitas zo simpel was waren er geen dikke mensen en werden er geen complete studies naar gedaan. Het wordt langzaam duidelijk dat blijven afvallen voor veel mensen met obesitas bijna onmogelijk is, en dat dat niet een kwestie is van ‘gewoon minder eten’.
Voor iedereen een groene tuin
vrijdag 21 februari 2020 11:19
ManManMan12 schreef: ↑21-02-2020 11:10Nee jij niet, ik wel. Je hebt nu in een half uur tijd al 2x aangegeven dat het laten staan van eten voor jou toch wel speciaal erg moeilijk is. Door dat maar tegen jezelf te blijven zeggen, blijft het moeilijk, blijft het mislukken. Verliezers maken excuses, winnaars doen aanpassingen.
Toch zit je ernaast. Ben je toch een loser.
vrijdag 21 februari 2020 11:20
Nee, ik ben niet obsessiever dan een ander.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 21 februari 2020 11:21
Ja precies, door het maar te blijven herhalen veranderd er niks. "Het is voor mij zo moeilijk", "Ik vind het gewoon lekker" dat geld voor iedereen hoor, je bent niet speciaal, echt niet. Pas als je tegen jezelf gaat zeggen "Moeilijk of niet, ik kan het, ik ga het doen, er is geen weg terug!" en "Lekker of niet, ik laat het staan, ik pak wel een appel" gaat er wat veranderen.
Nouja ikneen topic wat over gewicht gaat, waar bij een specifieke opmerking gemaakt worden over het wel of niet (kunen)afvallen en iemands houding daarin kunnen we mensen met te hoog BMI nou niet bepaald tot de winnaars benoemen. Natuurlijk zijn er mensen met een te hoog BMI die succes hebben in hun leven, maar niet op het gebied 'op gezond gewicht blijven'.
Het BMI van iemand zegt wel iets over iemand mentaliteit als die gene het doel heeft een lager BMI te hebben.
vrijdag 21 februari 2020 11:21
Je bent me net voor.Th∅rdis schreef: ↑21-02-2020 11:16En artsen zijn realistisch
https://www.vn.nl/obesitas-vetwetenscha ... elangrijk/
Liesbeth van Rossem moet veel vaker de publiciteit opzoeken. Zij wijst o.a. ook op de invloed van medicijnen op gewicht. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat dat soms tientallen kilo's ellende kan opleveren die je er niet meer af krijgt, tenzij ik stop met eten, maar dat heeft een vervelende bijwerking (doodhongeren).
Overgewicht is niet alleen maar die vretende vetzak in de snackbar.
vrijdag 21 februari 2020 11:22
vrijdag 21 februari 2020 11:23
Sterker nog, voor een deel bepaalt de zwangerschap al hoe een kind later reageert op voeding en bepaalt dat de kans op overgewicht. Als een kind een groeiachterstand heeft gehad door een tekort in de baarmoeder heeft dat kind al meer kans op obesitas want dat systeem is ingesteld op alle vet opslaan als reserve. Even kort door de bocht. Maar dan heb je dus al gewoon fysiek meer kan op overgewicht omdat je systeem zo is ingesteld, waardoor het al lastiger wordt om betere keuzes te maken. Niet onmogelijk en je bent niet veroordeeld tot overgewicht, maar het is al wel lastiger. Als daar wat andere zaken bij komen kan het nog lastiger worden. En zo kan de een makkelijk op gewicht blijven en moet de ander daar hard voor werkenmalibu82 schreef: ↑21-02-2020 11:17"Gewoon minder eten" wordt volgens mij ook te gemakkelijk gezegd. Ik vermoed dat veel mensen met obesitas best minder willen eten, maar tegelijkertijd enorme honger hebben.
Minder eten terwijl je al honger hebt... dat hou je niet vol. En daar worden ze vervolgens weer op aangekeken.
vrijdag 21 februari 2020 11:24
eet gedrag is ook aangeleerd. Leerde je als kind geen gezonde eetgewoonten of werd je als kind getroost met voedsel dan wordt het al heel moeilijk. is de rest van je familie te dik dan sta je ook al 2-0 achter.quattro-stagioni schreef: ↑21-02-2020 11:21Je bent me net voor.
Liesbeth van Rossem moet veel vaker de publiciteit opzoeken. Zij wijst o.a. ook op de invloed van medicijnen op gewicht. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat dat soms tientallen kilo's ellende kan opleveren die je er niet meer af krijgt, tenzij ik stop met eten, maar dat heeft een vervelende bijwerking (doodhongeren).
Overgewicht is niet alleen maar die vretende vetzak in de snackbar.
vrijdag 21 februari 2020 11:24
Ik vind je elke dag wegen behoorlijk obsessief. Let op, ik doe dat ook.
Maar als jij 52,2 weegt en je wilt die 2 ons afvallen door minder snoep en koek te eten.... dan is het niet zo verwonderlijk dat je het obesitasprobleem niet kunt begrijpen. Je wilt het ook niet begrijpen, dat is ook duidelijk. Je zou je ervoor kunnen openstellen dat niet ieder lijf en ieder hoofd hetzelfde werkt. Dat het niet iedereen gegeven is om 52 kilo te kunnen wegen zonder zichzelf dagelijks daadwerkelijk uit te hongeren.
vrijdag 21 februari 2020 11:26
Onzin. Iemand die slechtziend is gaat niet beter zien als hij het maar graag genoeg wil, iemand die motorisch nogal uitgedaagd is gaat geen topvoetballer worden als hij het maar graag genoeg wil en iemand met fors overgewicht gaat niet een heel complex systeem kunnen verslaan alleen door het graag genoeg te willen. Dat is een simplistische voorstelling van zaken.ManManMan12 schreef: ↑21-02-2020 11:21Ja precies, door het maar te blijven herhalen veranderd er niks. "Het is voor mij zo moeilijk", "Ik vind het gewoon lekker" dat geld voor iedereen hoor, je bent niet speciaal, echt niet. Pas als je tegen jezelf gaat zeggen "Moeilijk of niet, ik kan het, ik ga het doen, er is geen weg terug!" en "Lekker of niet, ik laat het staan, ik pak wel een appel" gaat er wat veranderen.
Nouja ikneen topic wat over gewicht gaat, waar bij een specifieke opmerking gemaakt worden over het wel of niet (kunen)afvallen en iemands houding daarin kunnen we mensen met te hoog BMI nou niet bepaald tot de winnaars benoemen. Natuurlijk zijn er mensen met een te hoog BMI die succes hebben in hun leven, maar niet op het gebied 'op gezond gewicht blijven'.
Het BMI van iemand zegt wel iets over iemand mentaliteit als die gene het doel heeft een lager BMI te hebben.
Artsen zijn er nog niet eens over uit hoe dit precies werkt en zien dat afvallen vaak nog wel lukt maar dat duurzaam afvallen bijna niet te doen is. Maar jij hebt de oplossing. Ik zou er ruchtbaarheid aan geven, kun je heel rijk mee wordne
vrijdag 21 februari 2020 11:27
Th∅rdis schreef: ↑21-02-2020 11:26Onzin. Iemand die slechtziend is gaat niet beter zien als hij het maar graag genoeg wil, iemand die motorisch nogal uitgedaagd is gaat geen topvoetballer worden als hij het maar graag genoeg wil en iemand met fors overgewicht gaat niet een heel complex systeem kunnen verslaan alleen door het graag genoeg te willen. Dat is een simplistische voorstelling van zaken.
Artsen zijn er nog niet eens over uit hoe dit precies werkt en zien dat afvallen vaak nog wel lukt maar dat duurzaam afvallen bijna niet te doen is. Maar jij hebt de oplossing. Ik zou er ruchtbaarheid aan geven, kun je heel rijk mee wordne
Wel jammer dat de slogan 'Just do it' al bezet is.
vrijdag 21 februari 2020 11:27
Ik ben opgegroeid met een moeder met een eetstoornis, ze is in de 70 en heeft het nog. Vergelijkt hoe dik de buik van haar zus is. Vertelt wat ze niet gegeten heeft op vakantie (En wat anderen wel aten).
Ik heb lang gedacht dat ik trots mocht zijn op mijn slank-zijn. Nu zie ik hoe verknipt mijn wereldbeeld was.
Bij mijn stopt de verslaving, dochters eten gezond, snoepen en staan nooit op de weegschaal
vrijdag 21 februari 2020 11:30
Bij mij helpt discipline wel omdat ik eetbuien heb. Ik kan niet 1 koekje eten. Ik ben zonder hulp van een dietist de eerste 15 kg afgevallen, nu van morbide obesitas naar obesitas.
Verder was het bij mij onwetendheid, mijn ouders kookten ook nooit gezond, altijd pakjes en zakjes en grote porties. Ik dronk vroeger bijvoorbeeld bizar veel cola en een hele zak Snickers leeg. In de middag ham kaas croissantjes enzo. Er was thuis meer snoep en koek dan fruit. Ik heb nooit echt fruit leren eten thuis.
Verder was het bij mij onwetendheid, mijn ouders kookten ook nooit gezond, altijd pakjes en zakjes en grote porties. Ik dronk vroeger bijvoorbeeld bizar veel cola en een hele zak Snickers leeg. In de middag ham kaas croissantjes enzo. Er was thuis meer snoep en koek dan fruit. Ik heb nooit echt fruit leren eten thuis.
Wie wat wil die moet wat.
vrijdag 21 februari 2020 11:39
Ik vind het knap dat je dit hebt kunnen doorbreken en dat jouw dochters op een ontspannen manier met eten om kunnen gaan, als je zo'n achtergrond hebt. Daar geef je hen een groot cadeau meelilalinda schreef: ↑21-02-2020 11:27Ik ben opgegroeid met een moeder met een eetstoornis, ze is in de 70 en heeft het nog. Vergelijkt hoe dik de buik van haar zus is. Vertelt wat ze niet gegeten heeft op vakantie (En wat anderen wel aten).
Ik heb lang gedacht dat ik trots mocht zijn op mijn slank-zijn. Nu zie ik hoe verknipt mijn wereldbeeld was.
Bij mijn stopt de verslaving, dochters eten gezond, snoepen en staan nooit op de weegschaal
vrijdag 21 februari 2020 11:40
Hier ook een moeder met een eetobsessie. En grootouders die er ook altijd mee bezig zijn. En ik kreeg en krijg nog steeds opmerkingen naar mijn hoofd over mijn gewicht. Dan was ik weer te dun, dan weer te dik. Dan moest ik toch weer gaan opletten blablabla. Het heeft mijn kijk naar eten nou niet verbeterd kan ik je vertellen.lilalinda schreef: ↑21-02-2020 11:27Ik ben opgegroeid met een moeder met een eetstoornis, ze is in de 70 en heeft het nog. Vergelijkt hoe dik de buik van haar zus is. Vertelt wat ze niet gegeten heeft op vakantie (En wat anderen wel aten).
Ik heb lang gedacht dat ik trots mocht zijn op mijn slank-zijn. Nu zie ik hoe verknipt mijn wereldbeeld was.
Bij mijn stopt de verslaving, dochters eten gezond, snoepen en staan nooit op de weegschaal
Voor iedereen een groene tuin
vrijdag 21 februari 2020 11:41
Ik denk dat het voor een groot deel geluk is. Bij mij is het geluk dat ik best veel calorieën kan eten/drinken zonder aan te komen en ik snel vol zit. Geluk dat ik de slanke, sportieve bouw van mijn vader heb en ik van bewegen houd. En dat ik opgegroeid ben met ouders die op een gezonde manier met voeding omgingen. Wel denk ik dat gezonde mensen geen enorm overgewicht hoeven te krijgen, dat is iets wat iedereen zou moeten kunnen voorkomen (al is het maar door tijdig hulp te zoeken), maar psychische aspecten heb je ook niet altijd in de hand.
Verder heeft de een nou eenmaal meer aanleg dan de ander. Mijn ene dochter is bijvoorbeeld vrij stevig terwijl ze heel gezond eet en ook niet veel. Ze beweegt elke dag genoeg. Klasgenoten van haar lopen met vette snacks en frisdrank en zitten vaak bij de Mac en zijn superslank. Bij haar heb ik het idee dat het met hormonen te maken heeft.
Verder heeft de een nou eenmaal meer aanleg dan de ander. Mijn ene dochter is bijvoorbeeld vrij stevig terwijl ze heel gezond eet en ook niet veel. Ze beweegt elke dag genoeg. Klasgenoten van haar lopen met vette snacks en frisdrank en zitten vaak bij de Mac en zijn superslank. Bij haar heb ik het idee dat het met hormonen te maken heeft.
vrijdag 21 februari 2020 11:42
Maar heb er zelf wel last van hoor. Flinke klap van de magere molen.
Heb echt moeten leren dat dikkere mensen geen lasers zijn. Dat zat er diep in
vrijdag 21 februari 2020 11:44
Ik had een ernstig meervoudig beperkte sibling, dus zoveel aandacht was er niet voor mij. Dat ik een stukje witbrood pakte en daar een half pak hagelslag overheen mieterde interesseerde niemand, ouders waren allang blij dat ik ‘mezelf kon redden’. Bovendien was ik te mager als kind, ondanks ongezond eten, dus dat viel niet op. Pas in de puberteit begon ik echt aan te komen.
vrijdag 21 februari 2020 11:45
Dat begrijp ik helemaal, daarom vind ik het extra knap dat je het niet hebt doorgegeven.
Ik weet zelf niet of ik ooit moeder durf te worden, omdat ik zo verknipt met eten omga en daar geen kind mee wil belasten. Jouw berichtje deed me goed, het kán wel
