Bijna fietser aangereden

01-03-2021 21:10 31 berichten
Alle reacties Link kopieren
En ik ben flink geschrokken! Ik reed vanavond in het donker - fietspad oversteken waar van beide kanten fietsers aan kunnen komen. Ik zag een fietser van rechts over het hoofd. Gelukkig stopte de fietser op tijd. Ik schrok flink en gebaarde "sorry" maar het was donker dus dat kon hij niet zien. Hij bleef m'n auto nakijken en ik overwoog nog of ik ergens moest proberen te keren om sorry te gaan zeggen, maar toen fietste hij ook weer verder. Pfff ik voel me zo schuldig en zo'n oen. Het was niet zo dat ik afgeleid was ofzo, dus ik snap ook niet waarom ik 'm niet zag. Het is juist een grote angst van mij om een ongeluk te krijgen/ veroorzaken in het verkeer.

Hebben jullie wel eens zoiets meegemaakt?
Alle reacties Link kopieren
Yup, ik in de auto, ik op fiets. Wees blij dat het een bijna was. Zouden allen bijna's niet bijna zijn maar echt. Zou het menselijk ras niet bestaan hebben.
fietsen varen vrouwelijk doen
Alle reacties Link kopieren
Kan gebeuren toch? Sommige fietsers fietsen heel hard (zeker met die elektrische fietsen van tegenwoordig) en dan zijn ze daar 'ineens'.
Omdraaien zou ik niet doen als je al sorry hebt gebaard. Je hebt hem niet geraakt, dus klaar.
Dit kan iedereen gebeuren. Ik heb 2x met invoegen in de dode hoek van een vrachtwagen gezeten, die mij gelukkig nog net op tijd zag. Nu kijk ik altijd braaf over mijn schouder met invoegen. Waarschijnlijk kijk jij de komende maanden tot jaren nog een keer extra bij een fietspad. Gewoon blij zijn dat de ander het zag. Het verkeer is één grote samenloop van het oplossen van elkaars fouten.
Alle reacties Link kopieren
Hier vaker maar dan fietsen ze zonder licht en ze komen uit een heel donker stuk de rotonde op. Ik stop altijd kijk trek rustig op en toch gebeurt t vaak. Zijn fietslampjes nou zo duur
where ever you go, go with your heart
Naar is dat hé!
Heb 2 jaar terug bijna een jonge jongen op z’n skateboard geschept. Ging echt net! goed. Nu keek hij niet uit en was het niet mijn schuld, ik schrok mij wezenloos. Echt van moeten huilen, nadien.
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat is schrikken. Ik heb wel eens door stommiteit bijna een fietser aangereden. Ik was op een rotonde zo aan het opletten op een vrachtauto, dat ik de fietsende mevrouw over het hoofd zag. Ze heeft me zeker 10 minuten verrot gescholden, ik heb twee keer sorry gezegd en daarna gezegd dat ze maar moest gaan fietsen.
Ja helaas gebeurt het soms. Voor een ongeluk zijn vaak twee mensen nodig die niet opletten, gelukkig had de fietser dit keer opgelet. Het gaaat gelukkig vaker goed dan fout.

Trek het je niet te veel aan verder. goed opletten en langzaam rijden op dat soort onoverzichtelijke stukken is alles dat je kunt doen. Als ik het zo lees ga jij de volgende keer nog veel beter kijken, dus zie het als een les met gelukkig een goede afloop!
Alle reacties Link kopieren
Ik werd pas ook bijna aangereden op mijn fiets, maar los van een paar lelijke woorden ;-D vanwege de schrik gaat het niet hoor. Kan toch gebeuren, wees blij dat het niet raak was. Lekker slapen straks! Doet de fietser vast ook. :D
Alle reacties Link kopieren
Hier ook, op een rotonde. Ik zag de fietser niet, omdat die achter het stuk auto tussen de zijruit en voorruit zat. Daar kan je dus gewoon iemand missen! Sindsdien vind ik het zó stom dat daar een stuk metaal zit.

Enniewee, ik kon nog net op tijd remmen en die vrouw op de fiets heeft me kwaad aangekeken en is doorgefietst. Van schrik ben ik ook snel verder gereden.
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een keer op een volkomen verlaten parkeerterrein bijna een fietser aangereden. Net toen ik achteruit wegwilde, had ik ineens vanuit het niets iemand die op de fiets achter mijn auto langs kwam over de parkeerplaats. Nog steeds geen idee waar die ineens vandaan kwam. Het ging allemaal goed omdat ik acuut remde en de fietser een zwieper om mijn auto maakte, maar mijn hart zat in mijn keel.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb wel eens bijna een echt gevaarlijk ongeval veroorzaakt. Hoge snelheid, kruising, en ik keek wel maar ik zag het niet.

Heel erg schrikken inderdaad, maar ik denk ook dat je juist door dat soort ervaringen een bepaalde gevoeligheid voor gevaarlijke situaties ontwikkelt.
Dat is schrikken.
Ik heb in de meer dan 20 jaar dat ik auto rijd ook wel een paar keer meegemaakt dat het echt maar net goed afliep. Dan zie je dat een ongeluk echt in een klein hoekje zit en dat het soms NET goed of dus net compleet verkeerd gaat.

De ergste situatie die ik me kan herinneren:
- Een druk kruispunt met stoplichten waar ik keihard door rood reed (heel dat stoplicht echt totaal over het hoofd gezien). Ik reed vrij hard en ging rakelings voor een auto langs. Die reed ook vol gas, kon ook niet meer remmen, was totaal verrast. Die toeterde daarna natuurlijk flink. We misten elkaar net.
Het gebeurde echt in een flits.... toen ik het besefte was het al gebeurd en was ik de kruising ook al voorbij. We misten elkaar echt op een haar na.
Ik ben echt even bij een tankstation gestopt en uitgestapt om bij te komen, zat te trillen op mijn benen.
Het is 20 jaar geleden ongeveer en ik herinner me de situatie en het gevoel nog als de dag van gisteren.
anoniem_6403aefb0a56d wijzigde dit bericht op 02-03-2021 00:19
0.05% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Stad in de buurt waar fietsers voorrang hebben op rotondes..en ze je rechts inhalen want 30 is te langzaam. Ik rijd tegenwoordig helemaal rechts op het fietspad. Inhalen doen ze maar links.

Hier vooral levensmoe in het donker. Geen licht, geen reflectoren. Afslaan zonder aangeven. Door rood fietsen en dan vuil kijken. Voorrang nemen onder het mom van de auto heeft het gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een keer een fiets aangereden met de auto. Gelukkig alleen een krom voorwiel en verder niet gevallen, maar toch.
Sindsdien vermijd ik die weg en neem ik een andere route met meer stoplichten in plaats van kruisingen met veel fietsers waardoor het alsnog even lang duurt.
Gelukkig geen bijna-ongelukken gehad. Wel dat ik als fout onhandige asociale dingen heb gedaan waar mensen boos om werden. Laatst wilde ik invoegen, maar het was druk en niemand maakte ruimte. Ik zag de railing steeds dichterbij komen en werd nerveus. Mensen achter mij op de invoegstrook pikten de lege plekjes in (grr). Toen gewoon mijn richting aan gedaan, om mensen te dwingen ruimte te maken. Mensen schrokken en iemand toeterde. Ik wist eigenlijk ook niet hoe ik het anders moest oplossen. Hoe doen mensen dit? Ik probeer wel altijd langzaam te gaan als ik zie dat er geen ruimte is, maar deze keer kwam die ruimte er überhaupt niet en dan rijd je daar toch maar. En dan voel ik me zooooo kut dat ik blijkbaar een verkeerstokkie ben.

Qua kruisingen zit ik altijd alles drie keer te checken omdat ik dus ook bang ben iemand aan te rijden. Die tweerichtingsfietspaden zijn inderdaad moeilijk. Die liggen ook altijd net na een dikke struik of gebouw zodat je niet zo ver kan kijken.
Alle reacties Link kopieren
Yep, één keer zelf aangereden op de fiets, ik vloog de weg op. Gewoon opgestaan en verder gereden. Adrenaline, denk ik. Thuis zwol mijn been enorm op (auto had mijn been geraakt) en voelde ik pas dat ik bont en blauw was. Gelukkig was dat alles.

Eén keer bijna een fietser aangereden. Ik had voorrang en idd, een elektrische fiets. Nog nooit zo hard geschrokken. Ik trilde helemaal. Uitgestapt, zij was oké en reed gewoon door. Het duurde even voordat ik door kon rijden.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
Ja, de klassieker: klein kindje op loopfiets tussen geparkeerde auto’s door de rijweg op. Het was een geluk of stom toeval dat ik even daarvoor op de rem had gestaan voor wat ik dacht een kat was. Bleek een weggewaaid plastic zakje te zijn. Ik trek op, zie nog in mijn ooghoek iets roods wapperen (de jas van de moeder) en ik sta weer vol op de rem.

Kindje lag met fiets en al op de grond en ik kon amper op mijn benen staan toen ik uitstapte. Het kind bleek gevallen te zijn van schrik, ik had haar niet geraakt gelukkig. Ben wel gelijk gaan janken.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 schreef:
01-03-2021 23:01
Ja, de klassieker: klein kindje op loopfiets tussen geparkeerde auto’s door de rijweg op. Het was een geluk of stom toeval dat ik even daarvoor op de rem had gestaan voor wat ik dacht een kat was. Bleek een weggewaaid plastic zakje te zijn. Ik trek op, zie nog in mijn ooghoek iets roods wapperen (de jas van de moeder) en ik sta weer vol op de rem.

Kindje lag met fiets en al op de grond en ik kon amper op mijn benen staan toen ik uitstapte. Het kind bleek gevallen te zijn van schrik, ik had haar niet geraakt gelukkig. Ben wel gelijk gaan janken.
Oef dat lijkt me inderdaad echt schrikken. Ik zou dan ook niet weten waar ik het moet zoeken.

Ik heb een keer meegemaakt dat ik naar rechts wilde afslaan en ik een wielrenner in mijn dode hoek miste. Die lette gelukkig goed op, kon links al scheldend om mij heen zwieren.

En ik heb een keer een kat doodgereden. Beestje was al aan de overkant, maar rende op het laatste moment terug, vol onder mijn wielen. Daar ben ik echt goed ziek van geweest. Huilend naast het arme dier gezeten, wachtend op de dierenambulance.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een keer bijna een fietser aangeraden die van rechts kwam. Hij stak zijn hand uit om naar rechts te gaan, dacht ik, dus ik reed door. Maar ineens ging hij niet rechts maar rechtdoor. Ik vol in de remmen en er omheen weten te draaien met mijn hart in mijn keel. Snap nog steeds niet of hij zich nou bedacht of waarom ik dacht dat hij zijn arm uit stak...

Maar het was nogal een grote kerel en ik durfde niet te stoppen om excuus te maken. Dacht die slaat me zo nog neer ook. Vond mezelf zo laf, nog eigenlijk als ik er aan denk. :(
"It does not do to dwell on dreams, and forget to live."
Alle reacties Link kopieren
Ik snap dat je geschrokken bent. Zoals al vaker gezegd: zie het als soort van les. Zelf ook een keer bijna een fietser over het hoofd gezien, bij daglicht.

Toen ik 20 was, werd ik aangereden door een optrekkende auto. Was min of meer mijn eigen schuld, want ik fietste aan de 'verkeerde' kant van de weg op het fietspad. De betreffende bestuurder keek alleen naar links toen ze de weg op wilde. Ze had totaal niet gerekend op mij vanaf rechts.

Zo'n 15 jaar geleden dacht een bestuurster op een gelijkwaardige kruising af te rijden. Dat was tot een jaar daarvoor ook zo, maar inmiddels niet meer en reed ik met mijn auto op een voorrangsweg en had zij 'haaientanden'. Door iets gas bij te geven, kon ik voorkomen dat ze de auto raakte ter hoogte van zitplek zoon en raakte ze nog net de achterkant van de auto.

Deze situaties hebben mij nóg bewuster laten rijden. Maar ook nu zie ik soms iets pas echt op het laatste moment of gaat het goed door reactie van de ander. Soms kan ik er best een beetje nerveus van worden, want ik zie ook hoe slecht anderen opletten of letterlijk voorrang némen.

Ik heb er bij mijn zoon van jongs af aan op gehamerd oogcontact te maken met automobilisten, zowel bij kruisingen als op rotondes om zeker te weten dat ze hem gezien hebben. Hij past dat nu nog steeds toe op zijn scooter, maar ook als automobilist.

Wellicht heeft 'jouw' fietser ook al eerdere 'lessen' gehad....
Alle reacties Link kopieren
Kan me voorstellen dat je geschrokken bent.

Ik fiets elke dag op een punt waar automobilisten vaak niet meteen doorhebben dat fietsers voorrang hebben (is een raar punt), en heb minimaal 1 keer per week zo'n moment. Ben zelf nu heel alert, dus gaat vaak goed, maar de eerste keren erg geschrokken. Stoppen lijkt me niet nodig als het goed is gegaan, het is vaak de eerste reactie die heftig is. Sterkte, hopelijk kan je het snel van je af zetten!
Het laatste jaar een paar keer bijna voetgangers aangereden die overal en ergens opduiken buiten de bebouwde kom. Ik zal blij zijn als al die mensen die persé naar buiten willen weer andere dingen gaan doen.
Ik heb geen auto maar ik heb wel een keer een auto over het hoofd gezien omdat ik dacht dat die straat eenrichtingsverkeer was maar net dat stukje dus niet blijkbaar en ik snap nog steeds niet waar die auto nou vandaan kwam want ik had gekeken voor fietsers en ineens was die auto voor m'n neus. Ik probeerde nog uit te wijken en af te remmen maar voor ik het wist zat ik al tegen de zijkant aan en viel ik. Meisje stapt uit, helemaal geschrokken en vroeg of ik okee was, en ik voelde me zo klote dat ik tegen haar auto aan was gereden. Wilde de schade vergoeden maar dat was niet nodig. Gelukkig kon ik ook meteen bij de fietsenmaker terecht om m'n fiets te laten maken want door de val was m'n zadel en stuur scheef.
Alle reacties Link kopieren
Niet heftig, wel grappig.

Een keer met baby voorop mijn fiets staan wachten op een automobiliste die tergend langzaam achteruit haar oprit uit reed. Ik zag haar een kilometer van te voren al dus kon op tijd stoppen. Ze zat zo vol overgave over haar linkerschouder te kijken dat ze rechts vergat. Toen ze volledig dwars op straat stond keer ze naar rechts en zag ze mij met baby. Ze schrok zich wild. Ik stond rustig met één voet op de grond te wachten en schoot in de lach. Zij toen ook. Ik stond echt wortel te schieten :-D

Ze zal denk ik daarna ook rechts zijn gaan kijken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven