Overig
alle pijlers
Hoe maakbaar is het leven?
zondag 16 juni 2019 21:45
Geluk, succes, gezondheid... in hoeverre heb je dat zelf in de hand? Natuurlijk, we maken allemaal onze keuzes. We werken hard, of niet... We gebruiken ons gezonde verstand of we volgen juist ons gevoel. Maar dat uiteindelijke resultaat - het leven dat we leiden - is dat onze eigen verdienste? Of zijn we voor een groot deel overgeleverd aan ons 'lot', de (sociale ) omgeving waarin we geboren worden / ons bevinden en het lijf en de hersens die Moeder Natuur ons gaf?
Ik denk een combinatie daarvan, waarbij ik me regelmatig bedenk dat de eigen regie die we hebben een kleinere rol speelt dan we zouden willen.
Als ik naar mijn eigen leven kijk...
Ik ben een tevreden mens. Ik leef samen met een fijne man, die voor een groot deel hetzelfde in het leven staat als ik. We wonen leuk, verdienen leuk, leven een comfortabel leven. Ik ben gezond. Ik heb vwo en een hbo opleiding afgerond en heb een baan, die niet altijd leuk is, maar vaak wel boeiend en uitdagend. Ik heb geen kinderen, omdat ik die niet wil en daar in de huidige tijd gewoon voor kan kiezen. Ik heb (tegenwoordig) een keurig maatje 38 en heb een gemiddeld aantrekkelijk uiterlijk.
Dan kan ik roepen: ik heb dit fijne leven, omdat ik daar hard voor heb gewerkt en de juiste keuzes heb gemaakt. Nu heb ik ook wel hard gewerkt. En ik heb ook wel keuzes gemaakt die aardig uitpakten. Maar volgens mij heb ik bovenal mazzel.
Mazzel dat ik in Nederland ben geboren. Dat ik een lijf en hersens heb, die doorgaans goed functioneren. Dat ik een opleiding heb kunnen doen. Dat ik daarmee werk kan doen, waar ik een inkomen mee verdien, waarmee ik prima voor mezelf kan zorgen. Dat ik een fijne kerel tegenkwam, die met mij zijn leven wilde delen.
Als ik om me heen kijk, of hier op het forum lees, zie ik waar mensen soms mee worstelen. Soms betrap ik mezelf op de gedachte dat 'ze ook niet zo heel slim aanpakken.' Soms lees ik ook hoe andere forummers die gedachte niet alleen uiten, maar er ook zonder problemen een oordeel aan verbinden. Moet je maar slimmere keuzes maken. Moet je maar harder je best doen. Eigen schuld, dikke bult.
Maar werkt dat echt altijd zo? Hebben we als mens echt zoveel regie op ons eigen leven?
Ik denk een combinatie daarvan, waarbij ik me regelmatig bedenk dat de eigen regie die we hebben een kleinere rol speelt dan we zouden willen.
Als ik naar mijn eigen leven kijk...
Ik ben een tevreden mens. Ik leef samen met een fijne man, die voor een groot deel hetzelfde in het leven staat als ik. We wonen leuk, verdienen leuk, leven een comfortabel leven. Ik ben gezond. Ik heb vwo en een hbo opleiding afgerond en heb een baan, die niet altijd leuk is, maar vaak wel boeiend en uitdagend. Ik heb geen kinderen, omdat ik die niet wil en daar in de huidige tijd gewoon voor kan kiezen. Ik heb (tegenwoordig) een keurig maatje 38 en heb een gemiddeld aantrekkelijk uiterlijk.
Dan kan ik roepen: ik heb dit fijne leven, omdat ik daar hard voor heb gewerkt en de juiste keuzes heb gemaakt. Nu heb ik ook wel hard gewerkt. En ik heb ook wel keuzes gemaakt die aardig uitpakten. Maar volgens mij heb ik bovenal mazzel.
Mazzel dat ik in Nederland ben geboren. Dat ik een lijf en hersens heb, die doorgaans goed functioneren. Dat ik een opleiding heb kunnen doen. Dat ik daarmee werk kan doen, waar ik een inkomen mee verdien, waarmee ik prima voor mezelf kan zorgen. Dat ik een fijne kerel tegenkwam, die met mij zijn leven wilde delen.
Als ik om me heen kijk, of hier op het forum lees, zie ik waar mensen soms mee worstelen. Soms betrap ik mezelf op de gedachte dat 'ze ook niet zo heel slim aanpakken.' Soms lees ik ook hoe andere forummers die gedachte niet alleen uiten, maar er ook zonder problemen een oordeel aan verbinden. Moet je maar slimmere keuzes maken. Moet je maar harder je best doen. Eigen schuld, dikke bult.
Maar werkt dat echt altijd zo? Hebben we als mens echt zoveel regie op ons eigen leven?
Ik geloof niet meer in sprookjes.
maandag 17 juni 2019 00:24
Dat geloof ik zeker, dat de manier waarop je ingesteld bent geen keuze is. Ik behoor tot die andere groep. Nog niks ernstigs gemankeerd, weinig ziek geweest. En toch niet tevreden. Wel op materieel vlak. Maar niet met mezelf.apiejapie schreef: ↑17-06-2019 00:03Voor iedereen die nog twijfelt of het leven wel maakbaar is, lees het verhaal van Petra nog eens hierboven. En voor Petra:
Als het leven maakbaar was, waarom werd er dan eerst een bijna levenloos kindje uit mijn buik gehaald. En paar jaar later een meisje zonder leven in haar lijf en ogen ons huis binnen gebracht? Waarom ben ik gehandicapt geraakt? Als het leven maakbaar was, had ik zóveel gedaan om mijn leven anders in elkaar te draaien.
Ik heb echter het geluk dat ik positief ingesteld ben. Want dat is geen keuze, of je in zware situaties toch lichtpuntjes kunt voelen. Emoties laten zich namelijk niet dwingen. Daarom ben ik ervan overtuigd dat ik het makkelijker in het leven heb met mijn tegenslagen, dan mensen die de pech hebben de wereld wat donkerder te zien, ook al hebben ze maar de helft van mijn tegenslagen. Ik weet niet wat de toekomst brengt, wat mijn emoties gaan doen, wat er op mijn pad komt, maar ik besef me dagelijks hoeveel geluk ik heb met hoe ik tegen de wereld aankijk en wat me in het leven gegeven is.
maandag 17 juni 2019 06:22
Lucifer2018 schreef: ↑16-06-2019 23:06Ik moet altijd een beetje lachen bij dit soort voorbeelden. Je hebt gelijk hoor... Maar ik denk bij zo'n vraag als de OP aan echte problemen en jeugd en kennis en inderdaad draagkracht van mensen.
Het erge is, dat dit voor die mensen de echte problemen zijn. Zij zien andere mensen dingen doen die zij zelf ook wel gewild zouden hebben maar niet kunnen omdat ze andere keuzes gemaakt hebben. Bij elke volgende keuze ontstaan nieuwe problemen omdat ze verbolgen zijn over wat anderen wel 'kunnen' en zij niet.
In feite zit het leven hen behoorlijk mee, maar ze zien het niet zo. Ik denk dan dus dat voor hen het leven maakbaarder is dan zij zelf denken.
maandag 17 juni 2019 08:28
maandag 17 juni 2019 08:32
Wat een draak van een opmerking vind ik dat.
Toen mijn tweede kind overleed heb ik daarop geantwoord dat ik dan wel een heel mooi mens moest worden.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
maandag 17 juni 2019 08:41
Hoe je het leven ervaart bepaal je zelf, en op dat gebied is het leven heel maakbaar. Veel mensen denken in onmogelijkheden. Maar als je bent geboren met weinig, en daarna heel veel pech hebt gehad, kun je er ook voor kiezen gewoon te genieten van het leven. Ik vind het altijd een dooddoener als mensen zeggen dat dat niet zo is, want dan zou je nooit gelukkig kunnen worden als het leven je mindere kaarten heeft gedeeld. Maar dat, gelukkig worden, heb je helemaal zelf in de hand. Geluk is niets meer dan een visie. Daar heb je geen werk, dak, of eten voor nodig.
maandag 17 juni 2019 08:45
Al gaan mensen om je heen dood, leef je op straat, ben je hartstikke ziek, gewoon genieten van het leven!Annelleke schreef: ↑17-06-2019 08:41Hoe je het leven ervaart bepaal je zelf, en op dat gebied is het leven heel maakbaar. Veel mensen denken in onmogelijkheden. Maar als je bent geboren met weinig, en daarna heel veel pech hebt gehad, kun je er ook voor kiezen gewoon te genieten van het leven. Ik vind het altijd een dooddoener als mensen zeggen dat dat niet zo is, want dan zou je nooit gelukkig kunnen worden als het leven je mindere kaarten heeft gedeeld. Maar dat, gelukkig worden, heb je helemaal zelf in de hand. Geluk is niets meer dan een visie. Daar heb je geen werk, dak, of eten voor nodig.
maandag 17 juni 2019 08:58
Ook dat bepaal je niet zelf, althans niet helemaal.Annelleke schreef: ↑17-06-2019 08:41Hoe je het leven ervaart bepaal je zelf, en op dat gebied is het leven heel maakbaar. Veel mensen denken in onmogelijkheden. Maar als je bent geboren met weinig, en daarna heel veel pech hebt gehad, kun je er ook voor kiezen gewoon te genieten van het leven. Ik vind het altijd een dooddoener als mensen zeggen dat dat niet zo is, want dan zou je nooit gelukkig kunnen worden als het leven je mindere kaarten heeft gedeeld. Maar dat, gelukkig worden, heb je helemaal zelf in de hand. Geluk is niets meer dan een visie. Daar heb je geen werk, dak, of eten voor nodig.
Optimistisch of pessimistisch is zeker aangeboren.
Ik heb bijv aanleg voor depressies.
En inmiddels ben ik 55, heb een aantal depressies achter de rug, maar ik weet daardoor alleen maar heel zeker dat ik het niet kan voorkomen.
Heeft niks te maken met hoe ik me opstel, hoe ik het ervaar.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
maandag 17 juni 2019 09:05
Ja en jij leeft zelf als buddha onder een boom denk ik. Hoe komt het dat jij deze wijsheid kunt verkondigen op het internet? Als je alle aardse zaken hebt afgezworen?
Leef eerst maar eens 1 week op straat, in de winter, zonder je pinpas, zonder een beroep te kunnen doen op je familie/vrienden. Kijken hoe gelukkig je dan bent.
maandag 17 juni 2019 09:09
Dat heb ik al gedaan, jaren, ik spreek uit ervaring.Dropdrop schreef: ↑17-06-2019 09:05Ja en jij leeft zelf als buddha onder een boom denk ik. Hoe komt het dat jij deze wijsheid kunt verkondigen op het internet? Als je alle aardse zaken hebt afgezworen?
Leef eerst maar eens 1 week op straat, in de winter, zonder je pinpas, zonder een beroep te kunnen doen op je familie/vrienden. Kijken hoe gelukkig je dan bent.
maandag 17 juni 2019 09:13
maandag 17 juni 2019 09:16
Bij ons thuis kan ik wel zeggen dat het de laatste 13 jaar wel echt een beetje een opstapeling is van ellende. Zoontje ernstig ziek, is er (gelukkig) nog steeds, maar is 1 bron van stress eigenlijk. Kan hij ook niks aan doen, maar 24/7 op je hoede zijn maakt je doorgaans geen relaxt mens. Daarnaast heeft mijn man nog een flink ongeluk gehad, veel ziekte en overleden mensen om ons heen, ook helaas aan beide kanten familieruzies. En ook beiden door onze jeugd wel de nodige zwakheden. Daar heb ik allemaal geen invloed op.
Wat ik wel probeer is mooie dingen te blijven zien en in de tijd die ik over heb dingen te doen die mij geluk brengen en dat gaat me gelukkig goed af. En dat is het enige waar je invloed op hebt. Daarnaast maak ik voor mezelf slimme keuzes door weg te blijven van producten die een risico voor me vormen, zoals alcohol of iets anders wat verdooft, en van me af te praten bij een professional. En verder hoop ik dat ik zo op de been kan blijven.
Wat ik wel probeer is mooie dingen te blijven zien en in de tijd die ik over heb dingen te doen die mij geluk brengen en dat gaat me gelukkig goed af. En dat is het enige waar je invloed op hebt. Daarnaast maak ik voor mezelf slimme keuzes door weg te blijven van producten die een risico voor me vormen, zoals alcohol of iets anders wat verdooft, en van me af te praten bij een professional. En verder hoop ik dat ik zo op de been kan blijven.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 17 juni 2019 09:24
Als het leven écht maakbaar was, dan had niemand meer last van depressies, dan pleegde niemand meer suïcide, dan was iedereen met een ziekte/beperking heel gelukkig, enz. Was het maar zo verdomde simpel. Niemand kiest bewust om ongelukkig te zijn of zich ellendig te voelen.
Ik ben een vechter, een doorzetter. Ik zag de mooie kanten van het leven, ondanks tegenslagen en problemen. Was positief ingesteld. Wilde leven. Maar helaas is het voor mij nu anders geworden.
Ik ben een vechter, een doorzetter. Ik zag de mooie kanten van het leven, ondanks tegenslagen en problemen. Was positief ingesteld. Wilde leven. Maar helaas is het voor mij nu anders geworden.
anoniem_370063 wijzigde dit bericht op 17-06-2019 09:31
26.01% gewijzigd
maandag 17 juni 2019 09:29
Zoiets. Eerste vraag is natuurlijk: "wat versta je onder maakbaarheid?". Waar je geboren wordt en in welke gezondheid en dat soort zaken zijn niet maakbaar natuurlijk.Phoebemeaculpa schreef: ↑16-06-2019 22:16Goede dit...
Zet mij iig aan het denken...
Misschien is het zoiets als bepaalde gebeurtenissen heb je niet in de hand maar hoe je er op reageert en mee omgaat wel?
En het leven is dus voor een deel maakbaar, maar niet helemaal?
Iets in die richting?
Daarnaast versta ik onder maakbaarheid ook niet dat het iets is van je hebt een wens en dan komt het 100% uit zoals je gewenst had. Dat zou het leven mijns inziens ook dodelijk saai maken.
Bijvoorbeeld iemand die zijn leven zo inricht om miljonair te worden met de gedachte dan populair en gelukkig te worden en dan blijkt dat dat totaal niet uitkomt. Hoe ga je daar nu mee om? Dat is voor mij ook het leuke van het leven. Jezelf ontdekken door andere keuzes te maken. Dingen leren en toepassen en kijken wat er gebeurt.
Als ik zo om me heen kijk dan heb ik toch wel de indruk dat veel mensen een dogmatisch bestaan leiden. Mensen zitten zo vaak vast in hun eigen beeldvormingen, hun eigen gelijk dat er ook weinig ruimte is kansen te zien en andere paden te betreden en dat beperkt de maakbaarheid natuurlijk ook voor een groot deel.
maandag 17 juni 2019 09:39
Ik geloof wel in bepaalde maakbaarheid. De grote kaders heb je geen invloed op, maar ik geloof wel dat je binnen die opgelegde kaders (door lot, geluk, god, wat je wil) wel zelf de maakbaarheid bepaalt. Het gaat dan om relatief kleine dingen, maar daar kun je dus wel wat mee (naar mijn mening)
Simpel voorbeeld: Stel je gaat studeren, dat je in een land woont waar studeren uberhaupt een optie is heb je niet gekozen, dat je gezond bent en kunt studeren ook niet, dat je die studie kunt betalen vaak ook niet, maar je kunt wel kiezen WELKE studie je gaat doen en daar kun je goede of slechte keuzes in maken.
Simpel voorbeeld: Stel je gaat studeren, dat je in een land woont waar studeren uberhaupt een optie is heb je niet gekozen, dat je gezond bent en kunt studeren ook niet, dat je die studie kunt betalen vaak ook niet, maar je kunt wel kiezen WELKE studie je gaat doen en daar kun je goede of slechte keuzes in maken.
maandag 17 juni 2019 09:45
Oh ja, ik heb echt zo'n hekel aan die opmerkingen. Ik hoor ze ook wel eens. "ja maar je hebt er toch van geleerd?"
Dat zijn trouwens altijd vrouwen die dat zeggen. Waarom moeten we overal wat van leren? Alsof ik niet dondersgoed weet waarom de dingen zo gegaan zijn? Het was de helft van de tijd mijn eigen schuld dat dingen in de soep liepen.
Ik heb hier vroeger met mijn eerste vriendje vaak over gesproken. Hij geloofde heilig in God en dat alles voorbestemd was. Dat elke ontmoeting onderdeel was van een groter geheel en dat je iedereen tegenkwam voor een reden. Het was het lot.
Ik geloof daar niet zo in. Ik dacht daar vroeger veel over na. Of alles al vastlag of dat we dingen nog kunnen veranderen. Vrije wil. Ik ben er nog steeds niet over uit in welke van de twee ik nou geloof.
Ik denk dat het leven deels maakbaar is. Dat je best invloed hebt over een hoop dingen, maar soms gebeuren er dingen die je niet in de hand hebt. Mensen overlijden, ASS en depressie diagnoses, jaren gepest worden op school, veel eenzaam en ellendig. Het is lastig te zeggen waar dat allemaal begon voor mij. Wellicht bij het overlijden van mijn vader op mijn 5e. Daarvoor was ik een gewoon gelukkig kind. Daarna werd ik gepest met het feit dat ik geen vader meer had. Mijn vader's sterven kan best de catalyst geweest zijn die voor mij alle ellende begon.
Het heeft zeker invloed gehad al kan ik me er niets van herinneren. Soort Butterfly effect. Als hij die nacht niet had gewerkt en onder de mensen was geweest had hij misschien nog geleefd.
Mijn eigen nuchtere houding ( deels aangeleerd ) heeft me wel door alle ellende heen gesleept. Als ik heel fragiel en emotioneel was geweest zoals een vriendin van mijn moeder is dan had ik het niet gered en was ik allang dood geweest.
Goh lekker onderwerp op de maandagochtend na een halve nacht slaap.
Wel boeiend.
maandag 17 juni 2019 09:48
Ik denk dat het leven gedeeltelijk maakbaar is door de keuzes die je maakt. Veel dingen heb je niet in de hand en overkomen je maar als ik andere keuzes had gemaakt dan had mijn leven er heel anders uit gezien. Voor mij was stoppen met werken een hele goede keuze en ik ben daarna veel gelukkiger geworden. Wel had ik het geluk dat mijn man genoeg verdiende zodat het financieel ook makkelijk kon en dat hij er 100% achter stond. Zo was ik jaren intens gelukkig en dan overlijd je man plotseling en ben je 50 en weduwe. Godzijdank waren wij wel goed verzekerd en kan ik in ons koophuis blijven wonen (was al bijna afgelost) en ik heb geen financiele zorgen en ik hoef nooit meer te gaan werken.
maandag 17 juni 2019 10:01
Dat je keuzes hebt maakt het leven toch niet per se maakbaar? Het is voor ons onmogelijk om de consequenties van onze keuzes te overzien. Bijvoorbeeld, sommige van de grootste verschuivingen in mijn leven hebben plaatsgevonden door alledaagse keuzes die er totaal niet toe lijken te doen (ik heb mijn partner ontmoet door te besluiten naar een bepaald feestje te gaan. Superfijn. Ik had ook onderweg doodgereden kunnen worden). En ook bij grotere keuzes die je rationeel tegen elkaar afweegt, weet je niet door welke omstandigheden het bedachte pad allemaal kan veranderen. Die baan op fietsafstand, met veel groeimogelijkheden binnen het bedrijf en een goed salaris was de perfecte eerste baan op papier, maar dan krijg je een labiele collega die de hele afdeling tegen je opzet. Je weet het gewoon niet.
maandag 17 juni 2019 11:09
Eens. Als ik er over nadenk, valt het mij op hoe weinig bepaalde grote beslissingen van invloed zijn geweest op mijn leven. Zowel positief als negatief. En dat kleine beslissingen hier en daar meer invloed hebben gehad...Adelaide schreef: ↑17-06-2019 10:01Dat je keuzes hebt maakt het leven toch niet per se maakbaar? Het is voor ons onmogelijk om de consequenties van onze keuzes te overzien. Bijvoorbeeld, sommige van de grootste verschuivingen in mijn leven hebben plaatsgevonden door alledaagse keuzes die er totaal niet toe lijken te doen (ik heb mijn partner ontmoet door te besluiten naar een bepaald feestje te gaan. Superfijn. Ik had ook onderweg doodgereden kunnen worden). En ook bij grotere keuzes die je rationeel tegen elkaar afweegt, weet je niet door welke omstandigheden het bedachte pad allemaal kan veranderen. Die baan op fietsafstand, met veel groeimogelijkheden binnen het bedrijf en een goed salaris was de perfecte eerste baan op papier, maar dan krijg je een labiele collega die de hele afdeling tegen je opzet. Je weet het gewoon niet.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 17 juni 2019 11:25
Hangt af van wat je verstaat onder de maakbaarheid van het leven. In geval van die eerste baan met labiele collega is het leven zeker wel maakbaar. Je bent namelijk niet verplicht de rest van je leven met die baan en collega opgescheept te zitten.Adelaide schreef: ↑17-06-2019 10:01Dat je keuzes hebt maakt het leven toch niet per se maakbaar? Het is voor ons onmogelijk om de consequenties van onze keuzes te overzien. Bijvoorbeeld, sommige van de grootste verschuivingen in mijn leven hebben plaatsgevonden door alledaagse keuzes die er totaal niet toe lijken te doen (ik heb mijn partner ontmoet door te besluiten naar een bepaald feestje te gaan. Superfijn. Ik had ook onderweg doodgereden kunnen worden). En ook bij grotere keuzes die je rationeel tegen elkaar afweegt, weet je niet door welke omstandigheden het bedachte pad allemaal kan veranderen. Die baan op fietsafstand, met veel groeimogelijkheden binnen het bedrijf en een goed salaris was de perfecte eerste baan op papier, maar dan krijg je een labiele collega die de hele afdeling tegen je opzet. Je weet het gewoon niet.
Maakbaar is in mijn ogen heel iets anders dan planbaar.
