Overig
alle pijlers
Vriendin terecht gekrenkt?
woensdag 23 januari 2008 om 23:18
Graag wil ik jullie het volgende voorleggen.
Een goede vriendin van mij viert binnenkort haar verjaardag en wil dat ik ook graag kom. Nu ga ik er ieder jaar heen, maar ieder jaar zit ik er eigenlijk voor spek en bonen bij. Afgezien dat het altijd zo'n typische "kringverjaardag" is, zit ik (single) tussen de stellen en vooral een grote groep kleine kinderen. Een fatsoenlijk gesprek met iemand voeren is er niet bij, want de aandacht voor de kinderen voert de boventoon. Iedere poging tot een gesprek wordt al snel onderbroken door de aandacht voor een kind. Uiteindelijk grijp ik de eerste beste mogelijkheid altijd weer aan om te vertrekken.
Detail is ook dat ik nogal wat reistijd heb om bij haar te komen, maar dat is voor mij dus niet het grootste bezwaar.
Dit jaar heb ik daar dus geen zin meer in en heb haar een mailtje gestuurd dat ik liever een andere keer langskom en ook gewoon eerlijk gezegd dat ik die drukte gewoon niet zo trek.
Ik kreeg een mail van haar terug waaruit duidelijk bleek dat ze gekrenkt was. Ze had me er graag bij gehad liet ze me weten, en vervolgens krijg ik een hele mail psychologie van de koude grond over me heen. Ik moest maar accepteren dat kinderen bij haar leven horen en ze vond dat ik zwaar vermijdingsgedrag had en daar moest ik serieus iets mee doen.
Excuse me?? Ik heb gewoon geen zin meer om een schaarse vrije dag op te offeren voor zo'n verjaardag.
Ben ik nu onredelijk, ondanks dat dat ik met een alternatief kom? Of moet ik voortaan maar gewoon een smoes verzinnen?
Een goede vriendin van mij viert binnenkort haar verjaardag en wil dat ik ook graag kom. Nu ga ik er ieder jaar heen, maar ieder jaar zit ik er eigenlijk voor spek en bonen bij. Afgezien dat het altijd zo'n typische "kringverjaardag" is, zit ik (single) tussen de stellen en vooral een grote groep kleine kinderen. Een fatsoenlijk gesprek met iemand voeren is er niet bij, want de aandacht voor de kinderen voert de boventoon. Iedere poging tot een gesprek wordt al snel onderbroken door de aandacht voor een kind. Uiteindelijk grijp ik de eerste beste mogelijkheid altijd weer aan om te vertrekken.
Detail is ook dat ik nogal wat reistijd heb om bij haar te komen, maar dat is voor mij dus niet het grootste bezwaar.
Dit jaar heb ik daar dus geen zin meer in en heb haar een mailtje gestuurd dat ik liever een andere keer langskom en ook gewoon eerlijk gezegd dat ik die drukte gewoon niet zo trek.
Ik kreeg een mail van haar terug waaruit duidelijk bleek dat ze gekrenkt was. Ze had me er graag bij gehad liet ze me weten, en vervolgens krijg ik een hele mail psychologie van de koude grond over me heen. Ik moest maar accepteren dat kinderen bij haar leven horen en ze vond dat ik zwaar vermijdingsgedrag had en daar moest ik serieus iets mee doen.
Excuse me?? Ik heb gewoon geen zin meer om een schaarse vrije dag op te offeren voor zo'n verjaardag.
Ben ik nu onredelijk, ondanks dat dat ik met een alternatief kom? Of moet ik voortaan maar gewoon een smoes verzinnen?
woensdag 23 januari 2008 om 23:24
woensdag 23 januari 2008 om 23:25
Ik snap haar reactie wel eerlijk gezegd..
Je schrijft dat het een goede vriendin is van je...Persoonlijk zou ik mijn goede vriendinnen graag op mijn verjaardag hebben..en ik zou ook naar de verjaardag van goede vriendinnen gaan, zeker als ze graag hebben dat ik kom, en zou die drukte wel een dagje slikken...
Je schrijft dat het een goede vriendin is van je...Persoonlijk zou ik mijn goede vriendinnen graag op mijn verjaardag hebben..en ik zou ook naar de verjaardag van goede vriendinnen gaan, zeker als ze graag hebben dat ik kom, en zou die drukte wel een dagje slikken...
woensdag 23 januari 2008 om 23:26
Je offert het niet op voor 'zo'n verjaardag' maar om aan haar te laten zien dat je haar vriendin bent en daarom bij haar bent op die dag. Als zij waarde aan verjaardagen hecht dan kan ik me voorstellen dat ze zich in de steek gelaten voelt, omdat jouw reden 'geen zin' is.
Ik snap jouw kant ook wel, dat je het gevoel hebt er voor spek en bonen bij te zitten.. maar voor haar gaat 't erom dat je even je neus laat zien. Ik ben een voorstander van zo eerlijk mogelijk zijn maar in dit geval was een leugentje om bestwil misschien toch beter geweest, bijvoorbeeld dat je die dag niet kon maar haar graag eens meeneemt ergens naartoe.
Misschien had het ook al beter uitgepakt als je in je afwijzing echt een concreet voorstel had gedaan van wat je met haar had willen doen.
Ik vind haar reactie echter ook overdreven, al vermoed ik dat dat voortkomt uit teleurstelling of doordat ze gekwetst is. Als het echt een dierbare vriendin is zou ik haar proberen uit te leggen dat je niet had begrepen hoe belamgrijk het voor haar was, omdat jij het gevoel hebt dat je er voor niets bij zit. Dat jij dacht dat het leuker was als jullie samen iets ondernamen maar dat als zij het niet zo ziet jij wel langs komt...
Als het trouwens een oppervlakkige vriendschap is dan vind ik het niet meer dan logisch dat je afzegt als je er echt geen zin in hebt.
Ik snap jouw kant ook wel, dat je het gevoel hebt er voor spek en bonen bij te zitten.. maar voor haar gaat 't erom dat je even je neus laat zien. Ik ben een voorstander van zo eerlijk mogelijk zijn maar in dit geval was een leugentje om bestwil misschien toch beter geweest, bijvoorbeeld dat je die dag niet kon maar haar graag eens meeneemt ergens naartoe.
Misschien had het ook al beter uitgepakt als je in je afwijzing echt een concreet voorstel had gedaan van wat je met haar had willen doen.
Ik vind haar reactie echter ook overdreven, al vermoed ik dat dat voortkomt uit teleurstelling of doordat ze gekwetst is. Als het echt een dierbare vriendin is zou ik haar proberen uit te leggen dat je niet had begrepen hoe belamgrijk het voor haar was, omdat jij het gevoel hebt dat je er voor niets bij zit. Dat jij dacht dat het leuker was als jullie samen iets ondernamen maar dat als zij het niet zo ziet jij wel langs komt...
Als het trouwens een oppervlakkige vriendschap is dan vind ik het niet meer dan logisch dat je afzegt als je er echt geen zin in hebt.
woensdag 23 januari 2008 om 23:26
Wanneer je vriendin zich enigszins in jou zou kunnen verplaatsen, zou ze toch kunnen begrijpen dat zo'n verjaardag voor jou niet zo leuk is? Bovendien verzin je een alternatief, waaruit ze kan opmaken dat jij haar niet afwijst, maar de verjaardagviering zoals die is.
Je vriendin lijkt me in deze wat onredelijk.
Je vriendin lijkt me in deze wat onredelijk.
woensdag 23 januari 2008 om 23:27
woensdag 23 januari 2008 om 23:28
Mm, ik zou het eerlijk gezegd behoorlijk krenkent vinden als ik zo'n antwoord terug kreeg van mijn vriendin. Ik kan me jou gevoel ook wel voorstellen, dat je hier niet zo'n zin in hebt.
Ben het met Pom eens, dat je wellicht beter even had kunnen bellen. Maar dat kan alsnog.
Ben het met Pom eens, dat je wellicht beter even had kunnen bellen. Maar dat kan alsnog.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 23 januari 2008 om 23:37
Eerlijk gezegd herken ik het wel. Niet zo zeer het 'voor spek en bonen tussen een zooi kinderen', maar als je lang moet reizen om je vriendinnen te zien, zie ik ze ook liever wat meer privé, dan met een hele kliek mensen (waar je mss ook nog eens helemaal niks mee hebt). Waarschijnlijk (hopelijk) is je vriendin nu vooral gekrenkt vanwege de toon van je boodschap, hoewel ik ook het vage vermoeden krijg dat er voor haar misschien meer speelt en dat dat er nu uit komt.
Ik zou in ieder geval nog even de eer aan jezelf houden en haar wél bellen. Haar dan ook niks verwijten, maar gewoon rustig uitleggen hoe je je voelt bij zo'n verjaardag.
Ik zou in ieder geval nog even de eer aan jezelf houden en haar wél bellen. Haar dan ook niks verwijten, maar gewoon rustig uitleggen hoe je je voelt bij zo'n verjaardag.
woensdag 23 januari 2008 om 23:37
Blijkbaar hecht ze er erg veel waarde aan dat je komt. Bovendien vind ik dat je erg de nadruk legt op het stellen-met-kinderen gebeuren. Op een gegeven moment breekt die fase voor veel mensen nu eenmaal aan, en dan krijg je soms een duidelijke tweedeling op dit soort gelegenheden. Ik kan me voorstellen dat je je in zo'n gezelschap niet op je plaats voelt, maar aan de andere kant, naar een verjaardag gaan doe je toch óók voor de jarige, en niet alleen voor jezelf. Maar als het alleen maar ergernis en opoffering voor jou is om daar te zitten, moet je het vooral niet doen. Ik weet niet hoe je het gebracht hebt, maar misschien heb je een beetje boel negatief gedaan over het verschil tussen jou en stellen met kinderen?
woensdag 23 januari 2008 om 23:44
Ik heb ook vriendinnen met kinderen, en zit dus weleens met dezelfde situatie als jij! Op zo'n verjaardag is er inderdaad vaak geen mogelijkheid om een fatsoenlijk gesprek te voeren met wie maar ook, laat staan met je vriendin want die heeft het dan veel te druk om gastvrouw te spelen! Als je dan ook nog een lange reistijd hebt kom je inderdaad alleen maar om je neus te laten zien, m.a.w. je doet het niet omdat je er zelf plezier aan beleeft maar voor haar. Maar hoeveel plezier heeft ze er zelf eigenlijk van, als ze missch 10 minuten tijd heeft om echt met je te praten? Dan gaat het alleen maar om het gevoel dat je geliefd bent omdat je veel gezichten kunt tellen op je verjaardag, terwijl ze er misschien zelf ook meer plezier aan zou beleven als ze je persoonlijk een andere keer kan spreken!
Echter, als je eerlijk zegt dat het met kinderen te maken heeft lijkt het net alsof je haar kinderen niet leuk vindt! Logisch dat ze zich gekrenkt voelt. En dat is ook niet wat je bedoelt, wsch vind je haar kinderen schatjes, alleen kinderen in combinatie met veel gezelschap geeft nu eenmaal veel onrust en weinig gelegenheid voor een goed gesprek. Daar moet je wel zin in hebben, en mensen met kinderen hebben dat, anders hadden ze immers geen kinderen. Maar mensen zonder kinderen?
Echter, als je eerlijk zegt dat het met kinderen te maken heeft lijkt het net alsof je haar kinderen niet leuk vindt! Logisch dat ze zich gekrenkt voelt. En dat is ook niet wat je bedoelt, wsch vind je haar kinderen schatjes, alleen kinderen in combinatie met veel gezelschap geeft nu eenmaal veel onrust en weinig gelegenheid voor een goed gesprek. Daar moet je wel zin in hebben, en mensen met kinderen hebben dat, anders hadden ze immers geen kinderen. Maar mensen zonder kinderen?
woensdag 23 januari 2008 om 23:46
Nee hoor, ik heb de boodschap weliswaar eerlijk, maar niet bot of cru gebracht, en zeker niet gezegd dat ik geen zin heb om tussen een stel luidruchtige koters te zitten.
Nuchter als zij zelf is, kan ze normaal prima tegen eerlijkheid. Maar blijkbaar liggen kinderen toch gevoelig.
Kan ik allemaal nog begrijpen, maar vind het jammer dat al het begrip altijd van mijn kant moet komen. Gezien haar gezin ben ik altijd degene die zich aanpast bij het maken van afspraken en doe ik ook niet moeilijk als ze een maand na mijn verjaardag nog eens aan komt zetten... En nee, dit is geen verkapte "payback"...
Nuchter als zij zelf is, kan ze normaal prima tegen eerlijkheid. Maar blijkbaar liggen kinderen toch gevoelig.
Kan ik allemaal nog begrijpen, maar vind het jammer dat al het begrip altijd van mijn kant moet komen. Gezien haar gezin ben ik altijd degene die zich aanpast bij het maken van afspraken en doe ik ook niet moeilijk als ze een maand na mijn verjaardag nog eens aan komt zetten... En nee, dit is geen verkapte "payback"...
woensdag 23 januari 2008 om 23:49
Trinny, wat ik bedoelde was dat 'een andere keer lamgskomen' zoals jij het stelde in je openingspost iets anders is dan bijvoorbeeld iets feestelijks voorstellen a la: dan neem ik je een dagje mee naar het strand/uit eten/beautydagje... dat kan vaak verschil maken.
Ik maakte uit je post niet op dat je op die manier iets had voorgesteld.
Ik maakte uit je post niet op dat je op die manier iets had voorgesteld.
donderdag 24 januari 2008 om 00:04
oke dan snap ik het! Tja, ik kan het van allebei de kanten voorstellen in dat geval... denk dat het aan jou is wat je nu het belangrijkste vindt. Voor de goede vrede naar die verjaardag gaan of bij je eigen standpunt blijven omdat je het écht niet ziet zitten en dan later langsgaan.
Het is zonde om op zoiets een vriendschap kapot te laten lopen door er echt ruzie over te maken denk ik. Maar ik kan me voorstellen dat je zulke opmerkingen als die zij maakte over 't feit dat jij niks met kinderen ook als kwetsend ervaart. Ik denk echt dat zo;n opmerking voortkomt uit teleurstelling maar het getuigt ook weer van weinig inlevingsvermogen van haar kant.
Wat ben jij nu van plan?
Het is zonde om op zoiets een vriendschap kapot te laten lopen door er echt ruzie over te maken denk ik. Maar ik kan me voorstellen dat je zulke opmerkingen als die zij maakte over 't feit dat jij niks met kinderen ook als kwetsend ervaart. Ik denk echt dat zo;n opmerking voortkomt uit teleurstelling maar het getuigt ook weer van weinig inlevingsvermogen van haar kant.
Wat ben jij nu van plan?
donderdag 24 januari 2008 om 00:05
Wat was er mis met een leugentje om bestwil? Is misschien mosterd maar voor een volgende keer...als je zegt dat je niet kan maar bv wel die week een keer met haar gaat lunchen om haar verjaardag te vieren?
Of ze terecht gekrenkt is doet er eigenlijk niet toe, ze voelt zich gekrenkt. Soms zijn diplomatieke smoesjes een uitkomst ...
Of ze terecht gekrenkt is doet er eigenlijk niet toe, ze voelt zich gekrenkt. Soms zijn diplomatieke smoesjes een uitkomst ...
donderdag 24 januari 2008 om 00:08
Ik vind jou helemaal niet onredelijk.
Ik heb zelf 3 kinderen en één van mijn beste vriendinnen is single en heeft geen kinderen. Zij komt al jaren niet meer op mijn verjaardag tegelijk met familie en vrienden met kinderen. Ze heeft me ooit uitgelegd dat ze zich niet zo op haar plek voelt daar en dat kan ik goed begrijpen. Met haar spreek ik het liefst 's avonds bij mij thuis af, als de kinderen slapen, zodat we gezellig kunnen praten. Of we gaan met z'n tweeën gezellig de stad in.
Het is geen desinteresse dat ze niet op mijn verjaardag komt, want ze stuurt me altijd een mooie kaart of ze belt me. Ook de kinderen krijgen regelmatig zomaar een leuke kaart of cadeautje van haar. Met andere vriendinnen, die wel kinderen hebben, doe ik weer andere dingen samen met onze gezinnen. Ik vind dat juist leuk, die afwisseling.
Ik snap niet dat jouw vriendin van jou 'eist' zich aan te passen aan haar, terwijl ze zich niet in wil leven in jou. Jammer hoor! Hopelijk komen jullie er samen uit.
Ik heb zelf 3 kinderen en één van mijn beste vriendinnen is single en heeft geen kinderen. Zij komt al jaren niet meer op mijn verjaardag tegelijk met familie en vrienden met kinderen. Ze heeft me ooit uitgelegd dat ze zich niet zo op haar plek voelt daar en dat kan ik goed begrijpen. Met haar spreek ik het liefst 's avonds bij mij thuis af, als de kinderen slapen, zodat we gezellig kunnen praten. Of we gaan met z'n tweeën gezellig de stad in.
Het is geen desinteresse dat ze niet op mijn verjaardag komt, want ze stuurt me altijd een mooie kaart of ze belt me. Ook de kinderen krijgen regelmatig zomaar een leuke kaart of cadeautje van haar. Met andere vriendinnen, die wel kinderen hebben, doe ik weer andere dingen samen met onze gezinnen. Ik vind dat juist leuk, die afwisseling.
Ik snap niet dat jouw vriendin van jou 'eist' zich aan te passen aan haar, terwijl ze zich niet in wil leven in jou. Jammer hoor! Hopelijk komen jullie er samen uit.
donderdag 24 januari 2008 om 00:09
Ik heb ook zo n vriendin; hele lieve meid, we kennen elkaar al jaaaaren, maar haar feestjes.....helemaal niet mijn ding. Heel veel hippe mensen die elkaar allemaal kennen, en ik voel me een enorme uit de klei getrokken boerin bij hun. Gesprekken komen ook helemaal niet van de grond, of ik moet mezelf echt lekker volgieten ofzo 
kortom, daar ga ik dus ook liever niet heen. Maar dan verzin ik toch een smoes, want ik wil haar andere vrienden niet afzeiken. Beetje laf misschien...
kortom, daar ga ik dus ook liever niet heen. Maar dan verzin ik toch een smoes, want ik wil haar andere vrienden niet afzeiken. Beetje laf misschien...
donderdag 24 januari 2008 om 00:13
Grappig, ik heb onlangs precies het zelfde meegemaakt. Maar dan met een vriendin zonder kinderen. Zij zou met haar vriend en een paar vrienden uit eten gaan in een tapas restaurant en mijn aanwezigheid was zeer op prijs gesteld.
Ik ben single en heb geen enkele contact met haar vrienden. Moet ik daarvoor van ver reizen, een hele avond uitzitten met onbekenden en na de afloop ook nog de rekening gedeeltelijk betalen.
Nee, mijn tijd is mij heilig. Wel heb ik haar een paar alternatieven voorgesteld, dat wij samen leuk zouden vinden.
Dagje winkelen in Antwerpen waar ze iets leuks mocht uitkiezen voor haar verjaardag.
Samen uit eten op mijn kosten.
Ze was eerst wel gepikeerd. Ze was maar een keer per jaar jarig en wilde al haar vrienden bij zich haar hebben.
Sorry hoor, maar dan heb je aan mij geen goeie vriendin zo.
We gaan alsnog volgende week vrijdag naar Antwerpen.
...dus zo boos zal ze vast niet meer blijven.
Ik heb echt een hekel aan 'sociale verplichtingen'. Bah! Mijn vrienden hoeven van mij helemaal niets 'verplichts' doen of voelen. Alleen als ze er echt zelf zin in hebben en het uit komt. Zo leef ik graag.
Succes nog...!
Ik ben single en heb geen enkele contact met haar vrienden. Moet ik daarvoor van ver reizen, een hele avond uitzitten met onbekenden en na de afloop ook nog de rekening gedeeltelijk betalen.
Nee, mijn tijd is mij heilig. Wel heb ik haar een paar alternatieven voorgesteld, dat wij samen leuk zouden vinden.
Dagje winkelen in Antwerpen waar ze iets leuks mocht uitkiezen voor haar verjaardag.
Samen uit eten op mijn kosten.
Ze was eerst wel gepikeerd. Ze was maar een keer per jaar jarig en wilde al haar vrienden bij zich haar hebben.
Sorry hoor, maar dan heb je aan mij geen goeie vriendin zo.
We gaan alsnog volgende week vrijdag naar Antwerpen.
...dus zo boos zal ze vast niet meer blijven.Ik heb echt een hekel aan 'sociale verplichtingen'. Bah! Mijn vrienden hoeven van mij helemaal niets 'verplichts' doen of voelen. Alleen als ze er echt zelf zin in hebben en het uit komt. Zo leef ik graag.
Succes nog...!
I am Spaaartaaacus.
