Wie kan mij op weg helpen?

20-11-2024 11:47 65 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Ik zit met een ontzettende knoop in mijn maag. Mijn moeder heeft vorige week een TIA gehad en is helaas halfzijdig verlamd geraakt. Ik ben 23 jaar en nog inwonend bij haar omdat ik geen huis kan vinden. Ik sta wel al 5 jaar ingeschreven.

Mijn moeder heeft een huurhuis en er is besloten (vanuit het ziekenhuis) dat zij naar een aanleunwoning of seniorenwoning moet verhuizen. Een eensgezinswoning is voor haar te groot en gevaarlijk.

Ik sta al bol van de stress vanwege mijn moeder haar toestand, ik zag het allemaal gebeuren en slaap sindsdien bijna niet. Ik maak me zo'n zorgen en ben zo bang om haar te verliezen. Maar ik wordt beladen met extra stress en spanning.

Vanmorgen heb ik een gesprek gehad met de neuroloog en zij zal niet meer naar deze woning (kunnen) terugkeren. Het werd mij ook duidelijk dat jongvolwassenen, wat ik enigszins ook begrijp, niet welkom zijn in een seniorenwoning of aanleunwoning. Echter heeft mijn moeder een huurhuis via de woningbouw en vraag ik mij af waar ik dan terecht zou moeten komen. Ik heb niemand anders behalve mijn moeder waar ik terecht zou kunnen, het is altijd alleen ons 2 geweest. Ik heb zoveel angst en stress. Ik weet gewoon niet meer waar ik het zoeken moet. Ik ben zo bang om op straat te komen staan, want van de woningbouw mag ik hier niet blijven wonen en moet ik blijven reageren op woningen tot ik een keer geluk heb.

Ik weet van de stress even niet waar ik moet beginnen met stappen ondernemen en informatie in te winnen. Kunnen jullie mij op weg helpen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je zorgen en vind net als de rest dat dit heel snel gaat. Ook een ouder gehad die ineens iets kreeg. Eerst in het ziekenhuis gelegen, daarna doorgegaan naar de revalidatie. Toen duidelijk was dat daar op een gegeven moment niet veel vooruitgang meer te boeken was, is er iemand van de gemeente (WMO?) thuis wezen kijken of thuiswonen met evt aanpassingen nog een optie was. Daarin werd gekeken naar dingen zoals douche/slaapruimte op begane grond, drempels ivm struikelen, mogelijkheden voor traplift, etc. Pas toen zij geconcludeerd hadden dat terug naar huis geen optie was, kwam de aanleunwoning als optie voorbij. Toen ging het ineens wel snel omdat er meteen plek in de buurt was. Als er geen plek in de buurt was geweest, was ouder (al dan niet tijdelijk) mogelijk veel verder weg ergens geplaatst omdat hij weg moest uit het revalidatiecentrum. Hou ook rekening dat dit in jullie geval uiteindelijk zou kunnen.

Zorg dat je de juiste instanties heb die je moeder helpen maar ook die jou helpen. Ik weet niet goed wie, maar dat weten anderen hier vast wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO ik zou toch proberen te kijken of er mogelijkheden tot revalidatie zijn, voordat er nu drastische besluiten worden genomen die voor zowel je moeder als jou verstrekkende gevolgen hebben. Misschien vindt moeder het straks als het beter gaat ook helemaal niet fijn dat ze nu haar huis kwijt is.

Mijn vader, ook een herseninfarct gehad en echt helemaal verlamd, heeft bijna een jaar in de woonkamer gelegen met drie keer per dag thuiszorg, voor wassen en aankleden en toedienen medicatie, bijvoorbeeld. Maar dit was ná een revalidatietraject dat niet was geslaagd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nanouk schreef:
20-11-2024 12:17
Dat vind ik ook idd.
TO neem contact op met de woningbouw en leg je verhaal voor. Dat je als 2e jarige niet in de eengezinswoning mag blijven snap ik wel. Maar misschien heb je in deze situatie recht op urgentie voor een kleinere woning. Jullie laten immers een huurwoning achter.

Moeder zou naar een seniorenwoning via de woningstichting moeten gaan, dus er wordt niet echt iets achter gelaten, er wordt verhuisd naar een andere woning.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Om je een beetje hoop te geven: ik ken in mijn naaste omgeving een jongere die in dezelfde situatie een eigen woning vlakbij de aanleunwoning van de ouder heeft gekregen. Dus er zijn echt wel mogelijkheden.
Met de wbv praten en naar de gemeente gaan kan je echt helpen.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
20-11-2024 12:48
TO ik zou toch proberen te kijken of er mogelijkheden tot revalidatie zijn, voordat er nu drastische besluiten worden genomen die voor zowel je moeder als jou verstrekkende gevolgen hebben. Misschien vindt moeder het straks als het beter gaat ook helemaal niet fijn dat ze nu haar huis kwijt is.

Mijn vader, ook een herseninfarct gehad en echt helemaal verlamd, heeft bijna een jaar in de woonkamer gelegen met drie keer per dag thuiszorg, voor wassen en aankleden en toedienen medicatie, bijvoorbeeld. Maar dit was ná een revalidatietraject dat niet was geslaagd.
Dit. Ik ken zoveel mensen die hersteld zijn.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
Alle reacties Link kopieren Quote
Valtifest schreef:
20-11-2024 12:50
Om je een beetje hoop te geven: ik ken in mijn naaste omgeving een jongere die in dezelfde situatie een eigen woning vlakbij de aanleunwoning van de ouder heeft gekregen. Dus er zijn echt wel mogelijkheden.
Met de wbv praten en naar de gemeente gaan kan je echt helpen.
Maar moeder is nu op haar zwakst, moeten ze nu al zulke grote beslissingen voor haar nemen? Straks knapt ze helemaal op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Valtifest schreef:
20-11-2024 12:51
Dit. Ik ken zoveel mensen die hersteld zijn.
Ik ook. Kijk, mijn vader was al oud. Maar schat dat moeder van TO een stuk jonger is, dan zijn de kansen op herstel vaak best goed, als er maar geen tijd verloren gaat. De eerste weken zijn belangrijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het net als de rest wel erg vroeg. Ik heb op een revalidatieafdeling voor CVA (herseninfarct/bloeding) gewerkt. Daar werd tussentijds geevalueerd wat de doelen waren en richting het einde (bij twijfel) vond een huisbezoek plaats om te zien of iemand terug naar huis kon. Zo nodig werd geadviseerd over aanpassingen, WMO ingeschakeld ed. Pas als mensen dan naar een andere woning moesten eindigde de inschrijving op de oude woning. En dan was men maanden tot een half jaar, in enkele gevallen zelfs een jaar, verder.

In uitzonderingen was en geen indicatie voor revalidatie. Maar dat was als al in een vroeg stadium duidelijk was dat iemand naar een verpleegkliniek moest. Vanwege de ernst van de verschijnselen en/of vanwege de leeftijd en/of vanwege bijkomende ziektes. Maar die mensen gingen dus niet naar een aanleunwoning. Die situatie is bij jouw moeder kennelijk niet aan de orde.

Is echt gezegd dat zij zeker naar een aanleunwoning gaat? Of is gezegd dat zij na de ziekenhuisopname niet naar huis kan? Dat zijn 2 verschillende dingen. In het laatste geval; niet terug naar huis kan dan ook naar een revalidatie kliniek zijn waarna eventueel een aanleunwoning wordt geadviseerd.
Heb je alles goed begrepen? Of is in de schrik een deel langs je heen gegaan, cq heb je alleen 'het ergst mogelijke' onthouden? Dat komt namelijk veel voor.
yinna wijzigde dit bericht op 20-11-2024 13:07
Reden: Aanvulling
12.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Allereerst: dikke :hug:

Net als mijn voorgangers hier, vind ik dat ze wel erg snel zijn in de conclusie dat je moeder nooit meer naar huis kan. Ze zal eerst moeten revalideren en daarna zal pas worden gekeken naar de (onmogelijkheden) op de langere termijn. Tot die tijd zou ik zeker geen huur op (laten) zeggen.

Mocht ze daadwerkelijk niet meer naar huis kunnen na revalidatie, dan is de kans inderdaad helaas groot dat je het huis moet verlaten. Urgentie zal je waarschijnlijk niet snel krijgen. Ze zullen je dan verwijzen naar kamerhuur. In de huidige woningmarkt ook best begrijpelijk, maar enorm zuur en verdrietig voor jou....

Hoop van harte dat je moeder goed zal herstellen 🍀
Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
20-11-2024 12:38
Ik had geen woningbouw ingelicht en je als dochter medehuurder gemaakt zodat je er kan blijven wonen.
Dit kan dus niet bij inwonende jongvolwassen kinderen!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
20-11-2024 12:38
Ik had geen woningbouw ingelicht en je als dochter medehuurder gemaakt zodat je er kan blijven wonen.
Dat kan dus niet, er is geen sprake van duurzame gezamenlijke huishouding. Geen woningbouwvereniging die dat toestaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
20-11-2024 12:38
Ik had geen woningbouw ingelicht en je als dochter medehuurder gemaakt zodat je er kan blijven wonen.
ik weet van jaren terug dat toen mijn vader samen ging wonen in het huurhuis van zijn vriendin dat ze er na inschrijven 2 jaar moesten wonen voordat mijn vader rechten zou krijgen als zijn vriendin weg zou vallen
En doooooor!
Alle reacties Link kopieren Quote
Mirthe, voor nu neem je tijd. Zorg vooral ook goed voor jezelf, zorg ervoor dat ook jij je verhaal kwijt kunt.

Je moeder gaat nu eerst naar een revalidatiecentrum. Daar is ook hulp om jou te ondersteunen. Maar daar gebruik van. Zij kunnen je een wat reëler beeld geven over de verwachtingen wat je moeder mogelijk later wel en niet kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Uit mn hoofd:

bij indicatie revalidatie zeg je je huur huis nog niet op.
Zodra de indicatie verpleeghuis wordt (WLZ) heb je 3 of 6 maanden om de situatie nog aan te kijken om te zien of terug keer mogelijk is. Pas daarna hoeft er een huur opgezegd te worden. Als er een senioren woning nodig is (ipv verpleeghuis) heb je ook een beschikbaarheidsprobleem en kan wellicht de huidige woning geschikt gemaakt worden voor je mam om op 1 verdieping te wonen. (bed beneden, traplift naar de douche, zorg thuis).

Volgens mij hoeven er OP DIT MOMENT geen keuzes gemaakt te worden.

Neem contact op met MEE voor client-ondersteuning (voor je moeder, met jou als contact persoon) zij kennen de precieze regels voor jullie situatie .
Alle reacties Link kopieren Quote
Mirthe_ schreef:
20-11-2024 12:24
Ik vind het zelf ook allemaal snel gaan. Mij werd gevraagd of ik erbij kon komen i.v.m. uitleg over revalidatie, dus ik verwachtte deze stappen ook niet. Er werd ook al gezegd dat zij nooit meer zal kunnen autorijden. Ik heb het gevoel dat ze tè ver vooruit kijken, maar het bezorgd mij wel 10x meer stress en ik wil mij nu wel beter voorbereiden op wat er eventueel komen gaat.

Ik heb oprecht zoveel vragen.
Zolang je moeder nog aan het revalideren en is niet definitief ergens anders gaat wonen hoef jij toch ook niet weg? Volgens mij hoeft de woningstichting dit niet eens te weten. Pas als er na revalidatie blijkt dat herstel niet mogelijk is en duidelijk is dat er voor je moeder een andere woning gezocht moet worden lijkt het me nodig de vraag bij de woningstichting uit te zetten of jij daar kan blijven/het huurcontract op jouw naam gezet kan worden. Ondertussen kan je natuurlijk al wel uitkijken naar andere mogelijkheden maar dit gaat wel heel erg snel allemaal. Sterkte in elk geval!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een onzekerheid zeg. En dat allemaal nog eens naast de zorgen om je moeder.
Ik zit toevallig net een oud Volkskrant Magazine te lezen en daar staat het volgende hierover in bij een stuk waar ook een ouder/ouder is/zijn weggevallen.

Ik zal het even letterlijk citeren:

' Huurwoning;
Jongvolwassenen mogen in hun ouderlijk huis blijven wonen mits de grootte van het huishouden bij de woning past en ze de huur kunnen opbrengen. Als de huur te hoog is, moet een woningcorporatie die maximaal twee jaar lang verlagen en hen daarna een passende woning aanbieden. Andere verhuurders hoeven dit niet.'
Volkskrant Magazine 2023

Het valt of staat dus met de vraag of je in je eentje in een eengezinswoning met bv. 4 slaapkamers achterblijft of in een kleinere woning.
Ga ik over nadenken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ook dat betreft volgens mij het overlijden van de ouders. Over wat er mogelijk is als ouder wordt opgenomen in een instelling kan ik geen informatie vinden.

Maar TO, maak je daar voor nu geen zorgen om. Doe het dag voor dag, stap voor stap. Eerst je moeder zsm naar een revalidatiecentrum en van daaruit verder kijken.

Zorg ook echt voor goede hulp voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je al contact met het wijkteam? En de huisarts (voor jezelf dus)?
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dahlia74 schreef:
20-11-2024 14:14
Ook dat betreft volgens mij het overlijden van de ouders. Over wat er mogelijk is als ouder wordt opgenomen in een instelling kan ik geen informatie vinden.

Maar TO, maak je daar voor nu geen zorgen om. Doe het dag voor dag, stap voor stap. Eerst je moeder zsm naar een revalidatiecentrum en van daaruit verder kijken.

Zorg ook echt voor goede hulp voor jezelf.
Ach ja, dan wordt het waarschijnlijk een heel ander verhaal. To heel veel sterkte en ik hoop dat er een passende oplossing komt.
Ga ik over nadenken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve TO,

Wat een rotsituatie, en alles is nu ook nog zo vers. Ik kan me voorstellen dat je superveel stress hebt en alles strak staat van de spanning. Ik raad je aan om in ieder geval naar de huisarts te gaan en je verhaal daar te delen. Mogelijk kan je tijdelijk een pammetje krijgen om een beetje rustig te worden. Als je iets minder gespannen bent kan je de situatie beter overzien en betere keuzes maken. Want hoe zwaar dit ook is, het zal nog wel even duren en beter zorg je ook dat je zelf overeind blijft.
Heb je nog andere familie die met je mee kan denken?

Adviezen over revalidatie/woonsituatie heb ik niet voor je, maar ik heb wel op mijn 20e en 22e voor mijn ouders gemantelzorgd en het is gewoon heel tyfuszwaar. Sterkte! :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen antwoord op je vraag, maar niet muggezifterig bedoeld. Wellicht belangrijk in de communicatie met andere partijen. Een TIA is zuurstoftekort in de hersenen, maar met tijdelijke uitval/symptomen, dus geen (of minimale) restverschijnselen. Als je zegt dat je moeder halfzijdig verlamd is sindsdien, dan is het geen TIA geweest maar een CVA (herseninfarct/hersenbloeding). Een CVA heeft (bijna altijd) wel restverschijnselen en is dus ernstiger. Eens met anderen dat er in het eerste (half) jaar nog wel significante verbetering kan optreden met revalidatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Beschouw wat je verteld wordt maar gewoon als advies. En je gaat nog een heleboel advies inwinnen voor je iets onderneemt. Beweert iemand weer heel stellig dat je zus of zo moet dan zeg je 'dank je wel ik zal er over nadenken'. Schrijf het desnoods even op voor jezelf, of maak een notitie in je telefoon. Maar zeg niks toe. Leuk dat iedereen wat vindt maar jij beschermt de belangen van je moeder en jouzelf. Zo lang jullie braaf de huur betalen sta je niet ala minute op straat. Daar kan jullie familie op afstand toch wel bij helpen? Je moeder heeft ook rechten.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is de reden dat ze niet meer in haar huis zou kunnen wonen? Jij woont er ook, dus alleen is ze niet, niet alleener dan wanneer ze in een aanleunwoning zou wonen.
Ik zou denken: alarmketting om haar nek, traplift naar boven, evt. toilet of sanibroyeur installeren en lekker blijven wonen, samen met jou.
En kijk of je als medehuurder op het contract kunt komen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap het even niet. Als ze een TIA heeft gehad, verwacht je op dit moment geen restverschijnselen. Heeft ze een CVA gehad? En waarom niet eerst naar een revalidatiecentrum?
Het is de taak van het ziekenhuis helemaal niet om aan te geven dat ze nooit meer naar huis kan. Daar gaan ze niet over.
Ze kunnen alleen maar adviseren dat ze NU niet naar huis kan, en dan moeten zij zorgen voor opname in een revalidatiecentrum of verpleeghuis.
Je verhaal klopt niet. Ergens ben je niet goed voorgelicht of gooi je dingen door elkaar. Zorg dat er iemand gaat meeluisteren met de gesprekken! Zorg dat je een gesprek krijgt met een transferverpleegkundige in het ziekenhuis.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
20-11-2024 16:00
Beschouw wat je verteld wordt maar gewoon als advies. En je gaat nog een heleboel advies inwinnen voor je iets onderneemt. Beweert iemand weer heel stellig dat je zus of zo moet dan zeg je 'dank je wel ik zal er over nadenken'. Schrijf het desnoods even op voor jezelf, of maak een notitie in je telefoon. Maar zeg niks toe. Leuk dat iedereen wat vindt maar jij beschermt de belangen van je moeder en jouzelf. Zo lang jullie braaf de huur betalen sta je niet ala minute op straat. Daar kan jullie familie op afstand toch wel bij helpen? Je moeder heeft ook rechten.
En dit. Zorg dat je zelf de regie houdt, to. Jij bent degene die de beslissingen neemt. Ik snap dat dat eng is, helemaal als je al jaren gewend bent om alles samen met je moeder te doen. Toch moet jij nu de rol op je nemen van de vrouw die voor zichzelf en haar moeder zorgt. Dus, wat turquasi ook schrijft: luister naar alle advies, maar neem zelf beslissingen.
Voorlopig gaat je moeder nergens heen behalve het ziekenhuis, en daarna naar een revalidatiecentrum. Daar hebben ze weer verstand van revalidatie en hoe een woning voor iemand met een handicap moet zijn. Jij woont nu nog in jullie huis en je hoeft nergens heen. Voorlopig richt je je op het herstel van je moeder. Zolang zij niet is uitbehandelt, hoef jij nog niet over verhuizen na te denken.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven