Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
zondag 7 december 2008 om 21:32
Hey Jojanneke, Alfie, thanx voor jullie uitgebreide antwoord!
Ik ben 25 jaar en volg een HBO opleiding. De vraag 'wat ik met school wilde' komt van een 30-jarige klasgenoot.
Wat betreft de SMARTmethode; is inderdaad een goede methode. We worden er bij wijze van mee doodgesmeten. Alles moet SMART, dus dat leren inzetten zit wel goed.
Helaas gaat het niet om 1 project maar om huiswerk dat gedaan moet worden. Schoolwerk dat individueel gedaan kan worden kent men op mijn opleiding bijna niet.
Ze zetten zich wel in, maar ik niet. Ik trek het namelijk niet meer. En dat ze daarvan baalt, oke. Snap ik, en dat mag.
Ik heb mijn grens aangegeven; dat het niet gaat en dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Dat zij dat ook hebben is, zoals jij ook omschreef, verder hun zaak.
Ik heb nog even met de betreffende klasgenoot gesproken op msn (wat een medium ook voro dit soort dingen...) en gezegd dat ik er maandag verder over wilde praten, dat ik mail en msn niet het goede medium vond.
Verder steekt het me vooral dat mij een mail wordt gestuurd met die vraag en ze haar persoonlijke zaken ineens op de anderen (niet alleen op mij) afreageert, dat is wat mij de afgelopen week opviel. Daarbij is de betreffende persoon erg direct en kan ze heel overheersend zijn, wat voor de rest ook geen ruimte laat om 'de kar te trekken'.
Ik ga inderdaad nadenken over wat ik wél wil, helaas ligt het heerlijk simpele 'stoppen of doorgaan' in mijn ogen wat minder zwartwit dan hier gesteld. Donderdag heb ik een afspraak met mijn decaan over de organisatorische kant van het plannen van mijn studie. Ik zit nu zo ver in de stress en de mineur dat ik er voor het eerst in 4 jaar tijd de gedachte 'stoppen en wegrennen' serieuzer in me opkomt. Ik hoef nog maar 1,5 jaar, waarvan 1 jaar studie/scriptie is. En ik wil zo graag dat papiertje.. Maar ergens zit iets helemaal niet goed.
Helaas blijf ik, zoals je zegt, inderdaad vaak hangen in emoties en verwachtingen van anderen. Door deze (en in meerdere zaken) mijn grenzen te trekken heb ik al een stapje genomen. Nu moet ie alleen doorgezet worden.
Ik heb het momenteel zo druk met mezelf en mijn gedachten over wat ik wil als ik straks afgestudeerd ben, en wat ik NU wil dat ik er echt niets bij kan hebben. Om het minste of geringste sta/zit/lig ik te huilen, ben kortaf en heel licht geraakt. En dat vind ik voor zowel mezelf als mijn omgeving heel erg naar.
Ik denk zelf dat ik het allemaal niet meer overzie en ik een beetje overwerkt ben.
Nogmaals; thanx voor de reacties
Ik ben 25 jaar en volg een HBO opleiding. De vraag 'wat ik met school wilde' komt van een 30-jarige klasgenoot.
Wat betreft de SMARTmethode; is inderdaad een goede methode. We worden er bij wijze van mee doodgesmeten. Alles moet SMART, dus dat leren inzetten zit wel goed.
Helaas gaat het niet om 1 project maar om huiswerk dat gedaan moet worden. Schoolwerk dat individueel gedaan kan worden kent men op mijn opleiding bijna niet.
Ze zetten zich wel in, maar ik niet. Ik trek het namelijk niet meer. En dat ze daarvan baalt, oke. Snap ik, en dat mag.
Ik heb mijn grens aangegeven; dat het niet gaat en dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Dat zij dat ook hebben is, zoals jij ook omschreef, verder hun zaak.
Ik heb nog even met de betreffende klasgenoot gesproken op msn (wat een medium ook voro dit soort dingen...) en gezegd dat ik er maandag verder over wilde praten, dat ik mail en msn niet het goede medium vond.
Verder steekt het me vooral dat mij een mail wordt gestuurd met die vraag en ze haar persoonlijke zaken ineens op de anderen (niet alleen op mij) afreageert, dat is wat mij de afgelopen week opviel. Daarbij is de betreffende persoon erg direct en kan ze heel overheersend zijn, wat voor de rest ook geen ruimte laat om 'de kar te trekken'.
Ik ga inderdaad nadenken over wat ik wél wil, helaas ligt het heerlijk simpele 'stoppen of doorgaan' in mijn ogen wat minder zwartwit dan hier gesteld. Donderdag heb ik een afspraak met mijn decaan over de organisatorische kant van het plannen van mijn studie. Ik zit nu zo ver in de stress en de mineur dat ik er voor het eerst in 4 jaar tijd de gedachte 'stoppen en wegrennen' serieuzer in me opkomt. Ik hoef nog maar 1,5 jaar, waarvan 1 jaar studie/scriptie is. En ik wil zo graag dat papiertje.. Maar ergens zit iets helemaal niet goed.
Helaas blijf ik, zoals je zegt, inderdaad vaak hangen in emoties en verwachtingen van anderen. Door deze (en in meerdere zaken) mijn grenzen te trekken heb ik al een stapje genomen. Nu moet ie alleen doorgezet worden.
Ik heb het momenteel zo druk met mezelf en mijn gedachten over wat ik wil als ik straks afgestudeerd ben, en wat ik NU wil dat ik er echt niets bij kan hebben. Om het minste of geringste sta/zit/lig ik te huilen, ben kortaf en heel licht geraakt. En dat vind ik voor zowel mezelf als mijn omgeving heel erg naar.
Ik denk zelf dat ik het allemaal niet meer overzie en ik een beetje overwerkt ben.
Nogmaals; thanx voor de reacties
maandag 8 december 2008 om 20:26
Ik heb m'n SPW opleiding niet afgemmaakt;had slechte begeleiding en had startproblemen met m'n endscriptie,heb wel deelcertificaten gehaald.Dit lukte me o.a niet door m'n ADHD en slechte stagebegeleiding.Zou de draad wel weer op kunnen pakken maar ben bang voor herhaling.Bovendien ben ik sinds september officieel arbeidsongeschikt verklaard,dus de druk om te solliciteren is gelukkig weg.
Ik wou dit gewoon even kwijt ,groeten Spongebabe
Ik wou dit gewoon even kwijt ,groeten Spongebabe
dinsdag 9 december 2008 om 18:46
Naja, het is nu organisatorisch zo geregeld dat ons 'probleemgroepje' nu uiteenvalt en zich verdeelt onder de andere groepen. Ik kom terecht in een groep die heel gestructureerd en plannerig is, dus voor mij moeilijk maar ook wel erg goed.
Overmorgen begin ik met Ritalin (heb gewoon de stofnaam op 't doosje staan) 3x 10 mg en ik ben erg benieuwd. Stiekem wil ik morgen al beginnen, maarja. Zo heb ik dat niet afgesproken
Overmorgen begin ik met Ritalin (heb gewoon de stofnaam op 't doosje staan) 3x 10 mg en ik ben erg benieuwd. Stiekem wil ik morgen al beginnen, maarja. Zo heb ik dat niet afgesproken
dinsdag 9 december 2008 om 19:10
quote:Pippin schreef op 09 december 2008 @ 18:46:
Naja, het is nu organisatorisch zo geregeld dat ons 'probleemgroepje' nu uiteenvalt en zich verdeelt onder de andere groepen. Ik kom terecht in een groep die heel gestructureerd en plannerig is, dus voor mij moeilijk maar ook wel erg goed.
Overmorgen begin ik met Ritalin (heb gewoon de stofnaam op 't doosje staan) 3x 10 mg en ik ben erg benieuwd. Stiekem wil ik morgen al beginnen, maarja. Zo heb ik dat niet afgesproken
Kijk.... dat scheelt.
Fijn dat die struktuur er is, hoef nu alleen maar te kijken wat jij kunt doen om met die struktuur om te gaan.
En hoe lullig het ook klinkt, dingen hoeven niet altijd leuk en fijn te zijn. Soms moet je het gewoon doen. Klaar. Dan maar met opgewekte tegenzin.
Fijn trouwens dat je met de ritalin begint. En... blijf in contact met je mentor/studiebegeleider, blijf hem op de hoogte houden van hoe het met jou gaat, met het nieuwe studiegroepje, en met de ritalin, en de invloed daarvan op school.
Dat kan namelijk het verschil maken tussen een afronding naar boven, of een afronding naar beneden...
JOjanneke
Naja, het is nu organisatorisch zo geregeld dat ons 'probleemgroepje' nu uiteenvalt en zich verdeelt onder de andere groepen. Ik kom terecht in een groep die heel gestructureerd en plannerig is, dus voor mij moeilijk maar ook wel erg goed.
Overmorgen begin ik met Ritalin (heb gewoon de stofnaam op 't doosje staan) 3x 10 mg en ik ben erg benieuwd. Stiekem wil ik morgen al beginnen, maarja. Zo heb ik dat niet afgesproken
Kijk.... dat scheelt.
Fijn dat die struktuur er is, hoef nu alleen maar te kijken wat jij kunt doen om met die struktuur om te gaan.
En hoe lullig het ook klinkt, dingen hoeven niet altijd leuk en fijn te zijn. Soms moet je het gewoon doen. Klaar. Dan maar met opgewekte tegenzin.
Fijn trouwens dat je met de ritalin begint. En... blijf in contact met je mentor/studiebegeleider, blijf hem op de hoogte houden van hoe het met jou gaat, met het nieuwe studiegroepje, en met de ritalin, en de invloed daarvan op school.
Dat kan namelijk het verschil maken tussen een afronding naar boven, of een afronding naar beneden...
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
woensdag 10 december 2008 om 09:30
Fijn Pippin, hopelijk krijg je door dit nieuwe groepje en misschien de medicatie een nieuwe stimulans.
JOjanneke, dat is een waar woord dat je zegt: niet alles hoeft altijd leuk te zijn. Voor mij is dat een zin die ik af en toe tegen mezelf zeg. Ik was 'm geloof ik weer een beetje vergeten, mooi dat jij 'm even afstoft! Want het relativeert heel goed.
In de tijd dat ik zelf borstvoeding gaf, en dat heb ik vrij lang gedaan bij beide kinderen, was ik een heftig promotor daarvan. Als mensen dan het tegen-argument gebruikten dat borstvoeden "echt niet altijd leuk is" (en dat is het ook heus niet altijd door duizend mogelijke redenen), stelde ik daar tegenover dat poepluiers verschonen en 's nachts een kind moeten troosten enzovoort óók echt niet altijd leuk zijn. Maar dat doe je toch ook?
Anyway, niet teveel off topic gaan (tikt zichzelf op de vingers, au!).
Wat ik maar bedoel: het kan een goede relativering zijn om inderdaad jezelf soms te zeggen dat niet alles altijd leuk is, dat je best weerzin mag voelen maar het wel gewoon echt nu even moet doen.
(bij mij kwam tot ik aan hypnotherapie begon mijn 'stoorzender' op die momenten altijd extra manifest naar voren, die stoorzenden die ik letterlijk voor mijn geestesoog ook gezien heb - een meisje van een jaar of acht, negen en dat was ik zelf - die altijd haar eigen gang wilde gaan, dat was een fascinerende belevenis bij die therapeute, maar dit ook weer terzijde, wie er meer van wil weten vraag gerust)
Anyway. Hier weer een hilarisch voorval. Onze kat heeft hart-pilletjes, elke dag moet hij een half tabletje. Mijn pillen liggen naast de kattenpillen. Gisteravond maakte ik het bakje voor de kat klaar (we mengen het pilletje door het voer) en vroeg mijn man waarom hij vorige week maar één strip gehaald had. Ik haal er altijd twee, anders is het weer zo snel op. Mijn man bezwoer mij dat hij twee strips gekocht had. Hij noemde ook het bedrag dat daarvoor staat. Ik zoeken, maar er was geen tweede strip te vinden, dus ook niet achter wat spulletjes terechtgekomen die er in de buurt staan ofzo. Ik kreeg het benauwd! Zou ik dan... maar de kattenpilletjes zijn toch anders van vorm, langwerpig en met een gleufje om door te breken in het midden, de mijne zijn kleiner en rond... maarja, je weet maar niet... ik had het wel de hele dag een beetje benauwd gehad en ook een keertje een hartklopping... en ik doe wel vaker vreemde dingen...
Sjongejonge...
Daarnet de dierenartsenpraktijk gebeld. Mijn man heeft gewoon één strip gekocht. Duh... heb ik hem meteen even ingewreven via SMS.
Verder heb ik momenteel het idee niets aan de medicatie te hebben. Ik vergeet het meestal ook. Dat komt omdat ik me goed voel. Ik ben nu ook wel weer in de 'goede dagen' van mijn cyclus, dat maakt heel veel uit. Ik ben energiek, heb zin in werken, heb gisteren gereageerd op weer nieuw werk dat in januari start, als ik ervoor geselecteerd wordt. Het is marktonderzoek, maar dan als diëtist. Voedselconsumptieonderzoek. Een klein aantal uren per week en wederom flexibel en vanuit huis meest. Dat kan er mooi nog bij.
Verder heb ik spijkers met koppen geslagen en een nieuwe oppas gevonden. Die begint half januari. Vrijdag komt er een werkster praten. En ik heb wilde plannen om samen met iemand een boek te gaan schrijven, in mijn eentje komt het er niet van en deze dame, die ik onlangs ontmoet heb, zou weleens een heel goede sparringpartner kunnen zijn.
Ik stop met ratelen en ga aan het werk!
Deze dagen moet ik uitbuiten!
xx lisa.
JOjanneke, dat is een waar woord dat je zegt: niet alles hoeft altijd leuk te zijn. Voor mij is dat een zin die ik af en toe tegen mezelf zeg. Ik was 'm geloof ik weer een beetje vergeten, mooi dat jij 'm even afstoft! Want het relativeert heel goed.
In de tijd dat ik zelf borstvoeding gaf, en dat heb ik vrij lang gedaan bij beide kinderen, was ik een heftig promotor daarvan. Als mensen dan het tegen-argument gebruikten dat borstvoeden "echt niet altijd leuk is" (en dat is het ook heus niet altijd door duizend mogelijke redenen), stelde ik daar tegenover dat poepluiers verschonen en 's nachts een kind moeten troosten enzovoort óók echt niet altijd leuk zijn. Maar dat doe je toch ook?
Anyway, niet teveel off topic gaan (tikt zichzelf op de vingers, au!).
Wat ik maar bedoel: het kan een goede relativering zijn om inderdaad jezelf soms te zeggen dat niet alles altijd leuk is, dat je best weerzin mag voelen maar het wel gewoon echt nu even moet doen.
(bij mij kwam tot ik aan hypnotherapie begon mijn 'stoorzender' op die momenten altijd extra manifest naar voren, die stoorzenden die ik letterlijk voor mijn geestesoog ook gezien heb - een meisje van een jaar of acht, negen en dat was ik zelf - die altijd haar eigen gang wilde gaan, dat was een fascinerende belevenis bij die therapeute, maar dit ook weer terzijde, wie er meer van wil weten vraag gerust)
Anyway. Hier weer een hilarisch voorval. Onze kat heeft hart-pilletjes, elke dag moet hij een half tabletje. Mijn pillen liggen naast de kattenpillen. Gisteravond maakte ik het bakje voor de kat klaar (we mengen het pilletje door het voer) en vroeg mijn man waarom hij vorige week maar één strip gehaald had. Ik haal er altijd twee, anders is het weer zo snel op. Mijn man bezwoer mij dat hij twee strips gekocht had. Hij noemde ook het bedrag dat daarvoor staat. Ik zoeken, maar er was geen tweede strip te vinden, dus ook niet achter wat spulletjes terechtgekomen die er in de buurt staan ofzo. Ik kreeg het benauwd! Zou ik dan... maar de kattenpilletjes zijn toch anders van vorm, langwerpig en met een gleufje om door te breken in het midden, de mijne zijn kleiner en rond... maarja, je weet maar niet... ik had het wel de hele dag een beetje benauwd gehad en ook een keertje een hartklopping... en ik doe wel vaker vreemde dingen...
Sjongejonge...
Daarnet de dierenartsenpraktijk gebeld. Mijn man heeft gewoon één strip gekocht. Duh... heb ik hem meteen even ingewreven via SMS.
Verder heb ik momenteel het idee niets aan de medicatie te hebben. Ik vergeet het meestal ook. Dat komt omdat ik me goed voel. Ik ben nu ook wel weer in de 'goede dagen' van mijn cyclus, dat maakt heel veel uit. Ik ben energiek, heb zin in werken, heb gisteren gereageerd op weer nieuw werk dat in januari start, als ik ervoor geselecteerd wordt. Het is marktonderzoek, maar dan als diëtist. Voedselconsumptieonderzoek. Een klein aantal uren per week en wederom flexibel en vanuit huis meest. Dat kan er mooi nog bij.
Verder heb ik spijkers met koppen geslagen en een nieuwe oppas gevonden. Die begint half januari. Vrijdag komt er een werkster praten. En ik heb wilde plannen om samen met iemand een boek te gaan schrijven, in mijn eentje komt het er niet van en deze dame, die ik onlangs ontmoet heb, zou weleens een heel goede sparringpartner kunnen zijn.
Ik stop met ratelen en ga aan het werk!
Deze dagen moet ik uitbuiten!
xx lisa.
woensdag 10 december 2008 om 09:57
quote:lisa schreef op 10 december 2008 @ 09:30:
JOjanneke, dat is een waar woord dat je zegt: niet alles hoeft altijd leuk te zijn. Voor mij is dat een zin die ik af en toe tegen mezelf zeg. Ik was 'm geloof ik weer een beetje vergeten, mooi dat jij 'm even afstoft! Want het relativeert heel goed.xx lisa.
Weet je, met dit soort opmerkingen ben ik altijd bang dat ik me niet populairder maak. Ik kan soms nog wel eens kort door de bocht gaan, en dan redelijk ongenuanceerd zeggen hoe ik er over denk.
Laten we wel wezen : ADD/ADHD ontslaat je niet van je verplichtingen, en is ook geen reden om iets maar niet te doen. Het kan wel een reden zijn waarom of je er hulp en ondersteuning bij nodig hebt, of een reden waarom je het op een andere manier doet.
Soms bekruipt mij het gevoel, dat het ook als "vrijbriefje" gebruikt wordt. En even voor alle duidelijkheid, ik zeg niet dat één van de dames in dit topic dat gedrag vertoont. Mijn leven en het internet is groter als dit topic.
Ik heb heel erg de instelling van : "nou prima, je hebt hoofdpijn/keelpijn/gebroken been/dyslexi/vul_maar_wat_in, je wilt dat_en_dat doen, wat ga je doen om dat te bereiken?
.............
stilte
........
Nu ben ik mijn draad kwijt... bwhoehahahahahaha.. Ik weet alleen nog dat ik mijn gedachtes heel diep en wijs vond....
Goed, ik ga mezelf maar even zinvol bezighouden, kijken of ik mijn lijstje voor vandaag qua huishouden kan afwerken.
En mocht die diepe gedachte me nog te binnen schieten, dan post ik hem wel....LOL
JOjanneke
JOjanneke, dat is een waar woord dat je zegt: niet alles hoeft altijd leuk te zijn. Voor mij is dat een zin die ik af en toe tegen mezelf zeg. Ik was 'm geloof ik weer een beetje vergeten, mooi dat jij 'm even afstoft! Want het relativeert heel goed.xx lisa.
Weet je, met dit soort opmerkingen ben ik altijd bang dat ik me niet populairder maak. Ik kan soms nog wel eens kort door de bocht gaan, en dan redelijk ongenuanceerd zeggen hoe ik er over denk.
Laten we wel wezen : ADD/ADHD ontslaat je niet van je verplichtingen, en is ook geen reden om iets maar niet te doen. Het kan wel een reden zijn waarom of je er hulp en ondersteuning bij nodig hebt, of een reden waarom je het op een andere manier doet.
Soms bekruipt mij het gevoel, dat het ook als "vrijbriefje" gebruikt wordt. En even voor alle duidelijkheid, ik zeg niet dat één van de dames in dit topic dat gedrag vertoont. Mijn leven en het internet is groter als dit topic.
Ik heb heel erg de instelling van : "nou prima, je hebt hoofdpijn/keelpijn/gebroken been/dyslexi/vul_maar_wat_in, je wilt dat_en_dat doen, wat ga je doen om dat te bereiken?
.............
stilte
........
Nu ben ik mijn draad kwijt... bwhoehahahahahaha.. Ik weet alleen nog dat ik mijn gedachtes heel diep en wijs vond....
Goed, ik ga mezelf maar even zinvol bezighouden, kijken of ik mijn lijstje voor vandaag qua huishouden kan afwerken.
En mocht die diepe gedachte me nog te binnen schieten, dan post ik hem wel....LOL
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
woensdag 10 december 2008 om 10:24
hahaha Jojanneke, gelukkig weet je nog dat het diep en wijs was
Lisa, het schijnt dat een van de meest voorkomende redenen waardoor adhd medicatie niet werkt is, dat deze niet goed wordt ingenomen.... Misschien toch proberen consequent te slikken. Wekkertje erbij enzo. Hoewel je nu blijkbaar in een actieve periode zit, ondanks dat....
Uitbuiten die hap!
Lisa, het schijnt dat een van de meest voorkomende redenen waardoor adhd medicatie niet werkt is, dat deze niet goed wordt ingenomen.... Misschien toch proberen consequent te slikken. Wekkertje erbij enzo. Hoewel je nu blijkbaar in een actieve periode zit, ondanks dat....
Uitbuiten die hap!
woensdag 10 december 2008 om 10:59
Mss overgaan op concerta?
Merk zelf dat op werkdagen de structuur en regelmaat er wel inzit, mar als ik vrij ben merk ik ook pas dat ik vergeten ben als ik in de rebound schiet. heb de medicatie ook het hardste nodig op werk, dus dat scheelt dan alweer.
En idd door adhd kosten sommige dingen meer moeite, maar ze zullen toch moeten gebeuren. De kaboutertjes doen het niet voor me, dus ga zo maar weer eens een poging wagen om te doen waar baas me voor betaalt.
Merk zelf dat op werkdagen de structuur en regelmaat er wel inzit, mar als ik vrij ben merk ik ook pas dat ik vergeten ben als ik in de rebound schiet. heb de medicatie ook het hardste nodig op werk, dus dat scheelt dan alweer.
En idd door adhd kosten sommige dingen meer moeite, maar ze zullen toch moeten gebeuren. De kaboutertjes doen het niet voor me, dus ga zo maar weer eens een poging wagen om te doen waar baas me voor betaalt.
woensdag 10 december 2008 om 17:43
Hier ook even forummen onder werktijd
Thuis komt er absoluut niks van... Super veel gewerkt, druk met dingen in en rond het huis (vanwege net verhuisd) en sinds vrijdag een puppy. Erg leuk, kost natuurlijk wel veel zorg en aandacht en omdat we nog een losse internetkabel hebben die ze heel interessant vind zie ik bijna geen internet meer!
Alfie; de verhuizing is best goed verlopen, het is nog lang niet af, maar wel prima leefbaar. En als ik vanavond thuiskom van het werk en vriendlief heeft tijd gevonden om rolgordijnen en lampen op te hangen in de huiskamer ziet dat er ook wat gezelliger uit!
Het is mij trouwens wel gelukt om veel weg te gooien, maar mijn vriend is daarin wel een goede stok achter de deur. Die is echt het tegenovergestelde van mij; super nauwkeurig, perfectionistisch, ordelijk en gestructureerd. Soms zorgt dat voor ruzie, maar rondom de verhuizing en het inrichten e.d. zijn we elkaar zoveel mogelijk tegemoet gekomen.
Ik weet dat ik redelijk 'extreem' ben in mijn chaos, maar jullie begrijpen vast heel goed dat ik echt mijn ogen uitkijk wanneer iemand bij het vastmaken een 'snoerenbakje' dat onder je bureau vast gemaakt moet worden (je ziet dat ding dus niet) een waterpas gebruikt! En dat ik toch echt moest lachen omdat mijn vriend voorstelde om 3(!) wasmanden neer te zetten; 1 voor de witte was, 1 voor de bonte en.... 1 voor de "delicate" was. Ik wist niet eens wat dat was! Maar goed, het helpt denk ik wel tegen het feit dat mijn wollen truien altijd als poppenkleertjes uit de was komen, omdat ik de machine gewoon op 40 graden zet...
Wat mijn vriend trouwens super irritant vind aan mij, is dat ik schijnbaar bij voorstellen die hij doet, of in discussies, altijd op alles wat hij zegt "ja, maar..... " zeg en er iets tegenin breng. (Toen hij dat zei, kon ik het ook echt niet laten om hem te vertellen dat hij dit ook altijd doet, waarmee ik dus meteen zijn gelijk bevestigde...)
Is dit herkenbaar? En ik heb dus echt geen idee wat ik er tegen moet doen. Ik probeer er op te letten, maar dan kom ik niet verder dan dat ik gewoon mijn mond dichthoud. Ik zeg dan ook niks anders, dat is het enige dat in me opkomt. En als ik het niet zeg blijf ik daar ook over malen, heb ik het gevoel dat ik niet voor mezelf ben opgekomen ofzo, dat ik het maar over me heen laat komen.
We hebben ook vaak zo'n verschillend beeld van hoe we doen tov hoe we op de ander overkomen. Dingen die ik goed bedoel ziet hij juist als vervelend en volgens hem zie ik de dingen die hij goed bedoelt ook niet zo. En ik raak dan altijd kwijt of dat dit idd alleen aan mij ligt (schat ik het dan verkeerd in, zend ik de foute signalen uit, ben ik niet duidelijk genoeg, enz) of dat we elkáár gewoon dan niet begrijpen.
Thuis komt er absoluut niks van... Super veel gewerkt, druk met dingen in en rond het huis (vanwege net verhuisd) en sinds vrijdag een puppy. Erg leuk, kost natuurlijk wel veel zorg en aandacht en omdat we nog een losse internetkabel hebben die ze heel interessant vind zie ik bijna geen internet meer!
Alfie; de verhuizing is best goed verlopen, het is nog lang niet af, maar wel prima leefbaar. En als ik vanavond thuiskom van het werk en vriendlief heeft tijd gevonden om rolgordijnen en lampen op te hangen in de huiskamer ziet dat er ook wat gezelliger uit!
Het is mij trouwens wel gelukt om veel weg te gooien, maar mijn vriend is daarin wel een goede stok achter de deur. Die is echt het tegenovergestelde van mij; super nauwkeurig, perfectionistisch, ordelijk en gestructureerd. Soms zorgt dat voor ruzie, maar rondom de verhuizing en het inrichten e.d. zijn we elkaar zoveel mogelijk tegemoet gekomen.
Ik weet dat ik redelijk 'extreem' ben in mijn chaos, maar jullie begrijpen vast heel goed dat ik echt mijn ogen uitkijk wanneer iemand bij het vastmaken een 'snoerenbakje' dat onder je bureau vast gemaakt moet worden (je ziet dat ding dus niet) een waterpas gebruikt! En dat ik toch echt moest lachen omdat mijn vriend voorstelde om 3(!) wasmanden neer te zetten; 1 voor de witte was, 1 voor de bonte en.... 1 voor de "delicate" was. Ik wist niet eens wat dat was! Maar goed, het helpt denk ik wel tegen het feit dat mijn wollen truien altijd als poppenkleertjes uit de was komen, omdat ik de machine gewoon op 40 graden zet...
Wat mijn vriend trouwens super irritant vind aan mij, is dat ik schijnbaar bij voorstellen die hij doet, of in discussies, altijd op alles wat hij zegt "ja, maar..... " zeg en er iets tegenin breng. (Toen hij dat zei, kon ik het ook echt niet laten om hem te vertellen dat hij dit ook altijd doet, waarmee ik dus meteen zijn gelijk bevestigde...)
Is dit herkenbaar? En ik heb dus echt geen idee wat ik er tegen moet doen. Ik probeer er op te letten, maar dan kom ik niet verder dan dat ik gewoon mijn mond dichthoud. Ik zeg dan ook niks anders, dat is het enige dat in me opkomt. En als ik het niet zeg blijf ik daar ook over malen, heb ik het gevoel dat ik niet voor mezelf ben opgekomen ofzo, dat ik het maar over me heen laat komen.
We hebben ook vaak zo'n verschillend beeld van hoe we doen tov hoe we op de ander overkomen. Dingen die ik goed bedoel ziet hij juist als vervelend en volgens hem zie ik de dingen die hij goed bedoelt ook niet zo. En ik raak dan altijd kwijt of dat dit idd alleen aan mij ligt (schat ik het dan verkeerd in, zend ik de foute signalen uit, ben ik niet duidelijk genoeg, enz) of dat we elkáár gewoon dan niet begrijpen.
woensdag 10 december 2008 om 21:07
Leuk, een puppy!!! Ik wil ook graag een hond, 'als ik later groot ben'. Nu studerend op een kamer in een studentenhuis wil ik zo'n beestje neit aandoen... hihi! Wat fijn dat de verhuizing goed is gegaan! Nu de kleine klussen? Of zijn er nog grotere klussen die wachten?
JOJanneke, wat jij zegt over dingen die niet altijd leuk hoeven te zijn.. ik moest ineens aan mijn moeder denken. Die zei dat vroeger ook wel eens. Ik ga hem ook maar eens vaker herhalen, want hij is wel waar.
Waar ik nog een beetje mee worstel is een soort van faalangst. Niet zozeer om fouten te maken, maar om voor de klas iets te moeten uitvoeren, niet te voldoen aan de verwachtingen. Het maken van fouten is het ergste niet, en zo voel ik dat ook.
Overigens heeft de decaan mij gebeld. Zij wilde mij doorgeven dat een lid van de examencommissie (tevens opleidingscoordinator) contact met me zou opnemen om door te spreken wat ik nodig heb voor school, om het zo goed mogelijk te doorlopen. Gesprekken met mijn studieloopbaanbegeleider vinden alleen plaats in aanwezigheid van de decaan. Ik kan nl niet goed overweg met mijn studieloopblaanbegeleider, vandaar.
Maar.. ik weet niet wat ik nodig heb Hoe langer ik erover nadenk, hoe minder ik het snap. Want ik wil alleen werken, maar heb ook mijn medeklasgenoten nodig om iets af te ronden of te overleggen. Ik kan best plannen en dat zelf indelen, maar doordat het groepswerk is verschuiven deze afspraken vaak teveel naar tijdstippen die ik niet kan handelen of andere afspraken heb. Lastig.
Iemand een idee, tips of opmerkingen?
JOJanneke, wat jij zegt over dingen die niet altijd leuk hoeven te zijn.. ik moest ineens aan mijn moeder denken. Die zei dat vroeger ook wel eens. Ik ga hem ook maar eens vaker herhalen, want hij is wel waar.
Waar ik nog een beetje mee worstel is een soort van faalangst. Niet zozeer om fouten te maken, maar om voor de klas iets te moeten uitvoeren, niet te voldoen aan de verwachtingen. Het maken van fouten is het ergste niet, en zo voel ik dat ook.
Overigens heeft de decaan mij gebeld. Zij wilde mij doorgeven dat een lid van de examencommissie (tevens opleidingscoordinator) contact met me zou opnemen om door te spreken wat ik nodig heb voor school, om het zo goed mogelijk te doorlopen. Gesprekken met mijn studieloopbaanbegeleider vinden alleen plaats in aanwezigheid van de decaan. Ik kan nl niet goed overweg met mijn studieloopblaanbegeleider, vandaar.
Maar.. ik weet niet wat ik nodig heb Hoe langer ik erover nadenk, hoe minder ik het snap. Want ik wil alleen werken, maar heb ook mijn medeklasgenoten nodig om iets af te ronden of te overleggen. Ik kan best plannen en dat zelf indelen, maar doordat het groepswerk is verschuiven deze afspraken vaak teveel naar tijdstippen die ik niet kan handelen of andere afspraken heb. Lastig.
Iemand een idee, tips of opmerkingen?
woensdag 10 december 2008 om 22:00
quote:Pippin schreef op 10 december 2008 @ 21:07:
JOJanneke, wat jij zegt over dingen die niet altijd leuk hoeven te zijn.. ik moest ineens aan mijn moeder denken. Die zei dat vroeger ook wel eens. Ik ga hem ook maar eens vaker herhalen, want hij is wel waar.
<<grijns>>, meid, ik geloof dat ik je moeder had kunnen zijn
quote:Maar.. ik weet niet wat ik nodig heb Hoe langer ik erover nadenk, hoe minder ik het snap.
Stop met nadenken hierover. NU! Je verzuipt in iets wat je veel te groot maakt, en daardoor niet kunt overzien en niet snapt.
Je maakt alleen jezelf gek hiermee.
Hou het klein, hou het overzichtelijk.
quote:
Want ik wil alleen werken, maar heb ook mijn medeklasgenoten nodig om iets af te ronden of te overleggen. Ik kan best plannen en dat zelf indelen, maar doordat het groepswerk is verschuiven deze afspraken vaak teveel naar tijdstippen die ik niet kan handelen of andere afspraken heb. Lastig.
Iemand een idee, tips of opmerkingen?
Eens kijken of ik je op deze manier een idee aan de hand doe.
Ik hou het even met een voorbeeld vanuit mijn eigen leven, dat is makkelijker.
Situatie : Het is mijn beurt om een BBQ te plannen voor 50 mensen bij ons in de tuin. De mensen wonen door heel nederland heen, en het is de bedoeling dat er eten, drinken en eventueel slaapgelegenheid is.
Nu ga ik mijzelf voorstellen hoe we op die dag bij elkaar zitten.
We praten, we lachen, het weer is mooi, en de grill begint warm te worden. Ik zie al mensen eten, en er ligt al afval op het gras.
Dan is mijn volgende vraag, wat heb ik nodig om dit te creeren.
Dat schrijf ik op.
stoelentafelsgrilafvalemmersafvalzakkenruimte om samen te komen
Hierna pak ik bovenstaande punten er weer bij, en bedenk ik mij wat ik moet doen om dat te creeren. Wat is er voor nodig.
Neem de gril. Wat moet ik doen voor de gril-->Slager opbellen.
Wat moet ik doen om de slager op te bellen--> telefoonnummer zoeken.
Etc.
Dit kun je ook doen voor een project op school.
En dan is de vraag "wat heb jij nodig om daar optimaal bij te kunnen functioneren".
Visualiseer dat maar eens.
Ik kan me voorstellen dat je een rustige kamer wilt hebben voor overleg, zodat je niet afgeleid wordt door mede studenten.
Je wil graag met de rug naar de muur zitten, zodat je de hele ruimte kunt overzien.
Je wil graag dat er 3 vaste momenten zijn in de week voor overleg.
En dat dat momenten zijn, die voor of na schooltijd zijn, maar wel aansluitend.
Dit soort dingen wordt er volgens mij bedoeld.
Kun je hier iets mee?
JOjanneke
JOJanneke, wat jij zegt over dingen die niet altijd leuk hoeven te zijn.. ik moest ineens aan mijn moeder denken. Die zei dat vroeger ook wel eens. Ik ga hem ook maar eens vaker herhalen, want hij is wel waar.
<<grijns>>, meid, ik geloof dat ik je moeder had kunnen zijn
quote:Maar.. ik weet niet wat ik nodig heb Hoe langer ik erover nadenk, hoe minder ik het snap.
Stop met nadenken hierover. NU! Je verzuipt in iets wat je veel te groot maakt, en daardoor niet kunt overzien en niet snapt.
Je maakt alleen jezelf gek hiermee.
Hou het klein, hou het overzichtelijk.
quote:
Want ik wil alleen werken, maar heb ook mijn medeklasgenoten nodig om iets af te ronden of te overleggen. Ik kan best plannen en dat zelf indelen, maar doordat het groepswerk is verschuiven deze afspraken vaak teveel naar tijdstippen die ik niet kan handelen of andere afspraken heb. Lastig.
Iemand een idee, tips of opmerkingen?
Eens kijken of ik je op deze manier een idee aan de hand doe.
Ik hou het even met een voorbeeld vanuit mijn eigen leven, dat is makkelijker.
Situatie : Het is mijn beurt om een BBQ te plannen voor 50 mensen bij ons in de tuin. De mensen wonen door heel nederland heen, en het is de bedoeling dat er eten, drinken en eventueel slaapgelegenheid is.
Nu ga ik mijzelf voorstellen hoe we op die dag bij elkaar zitten.
We praten, we lachen, het weer is mooi, en de grill begint warm te worden. Ik zie al mensen eten, en er ligt al afval op het gras.
Dan is mijn volgende vraag, wat heb ik nodig om dit te creeren.
Dat schrijf ik op.
stoelentafelsgrilafvalemmersafvalzakkenruimte om samen te komen
Hierna pak ik bovenstaande punten er weer bij, en bedenk ik mij wat ik moet doen om dat te creeren. Wat is er voor nodig.
Neem de gril. Wat moet ik doen voor de gril-->Slager opbellen.
Wat moet ik doen om de slager op te bellen--> telefoonnummer zoeken.
Etc.
Dit kun je ook doen voor een project op school.
En dan is de vraag "wat heb jij nodig om daar optimaal bij te kunnen functioneren".
Visualiseer dat maar eens.
Ik kan me voorstellen dat je een rustige kamer wilt hebben voor overleg, zodat je niet afgeleid wordt door mede studenten.
Je wil graag met de rug naar de muur zitten, zodat je de hele ruimte kunt overzien.
Je wil graag dat er 3 vaste momenten zijn in de week voor overleg.
En dat dat momenten zijn, die voor of na schooltijd zijn, maar wel aansluitend.
Dit soort dingen wordt er volgens mij bedoeld.
Kun je hier iets mee?
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
woensdag 10 december 2008 om 22:54
Jojanneke, ik bombardeer je bij deze tot onze online psych!
Nee serieus, vind dat je met goede adviezen komt, volgens mij heb jij al een tijdje terug met add leren omgaan (of zit ik er nu totaal naast?).
Ik heb zelf dinsdag aan mijn psychologe gezegd dat ik met de medicatie & therapie ga stoppen (medicatie ben ik al mee gestopt), ik heb gewoon niet het idee dat ze zich in kan leven in mensen die ad/hd hebben. Had al eerder gezegd, ze had een cursus georganiseerd, 'omgaan met adhd'. We krijgen dus gewoon elke keer punten waar we mee zitten, en eventuele oplossingen. Die oplossingen zijn dus, of dingen die ik al heb toegepast in mijn leven, of dingen die totaal geen nut hebben! Misschien dat iemand er wat aan heeft, maar ik dus niet...
En bij mijn individuele gesprekken vraagt ze alleen of ik verschil merk, meet ze mijn bloeddruk en word ik gewogen (ben al 6 kilo lichter door de medicatie...niet echt de bedoeling bij mij...). Na 5 a 10 minuten sta ik weer buiten.
Heb het geprobeerd het aan te geven, maar ze snapte nog steeds niet waarom ik wou stoppen.
Ach, ik doe het, zoals ik de laatste 28 jaar heb gedaan, lekker zelf wel! (En af en toe een bezoekje aan het viva forum )
Nee serieus, vind dat je met goede adviezen komt, volgens mij heb jij al een tijdje terug met add leren omgaan (of zit ik er nu totaal naast?).
Ik heb zelf dinsdag aan mijn psychologe gezegd dat ik met de medicatie & therapie ga stoppen (medicatie ben ik al mee gestopt), ik heb gewoon niet het idee dat ze zich in kan leven in mensen die ad/hd hebben. Had al eerder gezegd, ze had een cursus georganiseerd, 'omgaan met adhd'. We krijgen dus gewoon elke keer punten waar we mee zitten, en eventuele oplossingen. Die oplossingen zijn dus, of dingen die ik al heb toegepast in mijn leven, of dingen die totaal geen nut hebben! Misschien dat iemand er wat aan heeft, maar ik dus niet...
En bij mijn individuele gesprekken vraagt ze alleen of ik verschil merk, meet ze mijn bloeddruk en word ik gewogen (ben al 6 kilo lichter door de medicatie...niet echt de bedoeling bij mij...). Na 5 a 10 minuten sta ik weer buiten.
Heb het geprobeerd het aan te geven, maar ze snapte nog steeds niet waarom ik wou stoppen.
Ach, ik doe het, zoals ik de laatste 28 jaar heb gedaan, lekker zelf wel! (En af en toe een bezoekje aan het viva forum )
woensdag 10 december 2008 om 23:31
quote:Alfie schreef op 10 december 2008 @ 22:54:
Jojanneke, ik bombardeer je bij deze tot onze online psych!
Nee serieus, vind dat je met goede adviezen komt, volgens mij heb jij al een tijdje terug met add leren omgaan (of zit ik er nu totaal naast?).
<knip>
Ach, ik doe het, zoals ik de laatste 28 jaar heb gedaan, lekker zelf wel! (En af en toe een bezoekje aan het viva forum )
Dank je wel voor het compliment.
Dat doet me goed.
En... ik heb nu 3 weken een officiële diagnose op zak
JOjanneke
Jojanneke, ik bombardeer je bij deze tot onze online psych!
Nee serieus, vind dat je met goede adviezen komt, volgens mij heb jij al een tijdje terug met add leren omgaan (of zit ik er nu totaal naast?).
<knip>
Ach, ik doe het, zoals ik de laatste 28 jaar heb gedaan, lekker zelf wel! (En af en toe een bezoekje aan het viva forum )
Dank je wel voor het compliment.
Dat doet me goed.
En... ik heb nu 3 weken een officiële diagnose op zak
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
donderdag 11 december 2008 om 12:24
JOJanneke; ik heb mezelf inderdaad gisteravond niet meer toegestaan om er over na te denken.
Zoals jij het beschrijft met de BBQ, zo probeer ik er ook naar te kijken. Ik zie mezelf dan op school, in een situatie waarin ik het op orde heb.
Helaas gaat het nooit om een project maar om 'gewoon' schoolwerk. Om een idee te geven:
Ik zit op een opleiding waar gebruik wordt gemaakt van PGO onderwijs. ProbleemGestuurdOnderwijs. Nu valt dat (vanuit docenten) 'gestuurd' weg omdat ik nu halverwege het 3e jaar ben van een 4 jarige studie.
Concreet houdt het in dat de lesstof verdeeld wordt over
- practicums (lessen van 2 uur achterlkaar, doen en zien van praktijkdingen, gesprekken en/of onderzoeken, bespreken van plannen die gemaakt moeten worden e.d.),
- colleges (50 minuten theorie)
- werkcolleges (waar het hele jaar vragen kan stellen aan 1 docent over 1 onderwerp)
- Leergroeponderwijs. (Een klas van 13 meiden. Eigen lesstof uitzoeken, opdrachten voor de practicumlessen plannen en maken. We hebben hiervoor de klas onderverdeeld in groepen van 3 personen, maar nu het bij ons niet goed gaat wordt dat 4 tot 5 personen)
Ik merk dat ik moeite heb met de 'vergaderingen' van de Leergroep. Als initiatief heb ik genomen dat ik verteld heb wat er met mij aan de hand is en waar ik in deze lessen tegenaan loop; ik heb een format voor een 'agenda' gemaakt een kenbaar gemaakt dat ik het fijn vindt als afspraken genotuleerd worden een aan iedereen worden doorgemaild. Dit gebeurt niet of niet altijd. Ik zal dit nog een keer aangeven naar de Leergroep toe.
De colleges en werkcolleges neem ik vaak op; zo kan ik later mijn colleges nog eens terug luisteren of meerdere malen horen, zodat ik niet van papier hoef te leren.
Het grootste probleem ligt voor mij denk ik bij het meedraaien in de Leergroep en de subgroepjes. Het overzicht houden vind ik erg moeilijk. Heb ik echter een keer wél overzicht en doe ik mijn best om alles in kaart te brengen zodat ik meer rust heb, dan plan ik het in. Maar mijn planningen moeten altijd omgegooid worden omdat je met een groep samenwerkt. Niet iedereen kan op hetzeflde tijdstip.
Ik denk dat we wat dat laatste betreft er maar uit moeten komen. Helaas moet ik wel werken om rond te komen en wil ik niet 40+ uur met studeren bezig zijn.
Als ik dan de denkwijze toepas die jij, JOJanneke, aandraagt, dan zou ik voor mezelf zeggen dat ik overzicht en een vaste planning nodig heb zonder al te veel veranderingen.
Hoe pak ik dat aan... Mijn groepsgenoten zeggen dat ik die structuur nodig heb, en iemand die het overzicht voor me houdt als ik het kwijt ben. Ik ga nog even verder denken en het ook even bespreken met Lief en met mijn ouders.
Ik ben nl heel bang dat de opleidingscoordinator/lid examencommissie het stom vindt dat ik niet weet wat ik precies nodig heb en wel om ondewijsaanpassing heb gevraagd, met daarin globale behoeftes. Eigenlijk is dat het hele punt, denk ik. Want ik heb laatst knallende ruzie met haar gehad
Kortom.. ik wil goedbeslagen ten ijs komen om me niet weer door haar te laten overrompelen...
Zoals jij het beschrijft met de BBQ, zo probeer ik er ook naar te kijken. Ik zie mezelf dan op school, in een situatie waarin ik het op orde heb.
Helaas gaat het nooit om een project maar om 'gewoon' schoolwerk. Om een idee te geven:
Ik zit op een opleiding waar gebruik wordt gemaakt van PGO onderwijs. ProbleemGestuurdOnderwijs. Nu valt dat (vanuit docenten) 'gestuurd' weg omdat ik nu halverwege het 3e jaar ben van een 4 jarige studie.
Concreet houdt het in dat de lesstof verdeeld wordt over
- practicums (lessen van 2 uur achterlkaar, doen en zien van praktijkdingen, gesprekken en/of onderzoeken, bespreken van plannen die gemaakt moeten worden e.d.),
- colleges (50 minuten theorie)
- werkcolleges (waar het hele jaar vragen kan stellen aan 1 docent over 1 onderwerp)
- Leergroeponderwijs. (Een klas van 13 meiden. Eigen lesstof uitzoeken, opdrachten voor de practicumlessen plannen en maken. We hebben hiervoor de klas onderverdeeld in groepen van 3 personen, maar nu het bij ons niet goed gaat wordt dat 4 tot 5 personen)
Ik merk dat ik moeite heb met de 'vergaderingen' van de Leergroep. Als initiatief heb ik genomen dat ik verteld heb wat er met mij aan de hand is en waar ik in deze lessen tegenaan loop; ik heb een format voor een 'agenda' gemaakt een kenbaar gemaakt dat ik het fijn vindt als afspraken genotuleerd worden een aan iedereen worden doorgemaild. Dit gebeurt niet of niet altijd. Ik zal dit nog een keer aangeven naar de Leergroep toe.
De colleges en werkcolleges neem ik vaak op; zo kan ik later mijn colleges nog eens terug luisteren of meerdere malen horen, zodat ik niet van papier hoef te leren.
Het grootste probleem ligt voor mij denk ik bij het meedraaien in de Leergroep en de subgroepjes. Het overzicht houden vind ik erg moeilijk. Heb ik echter een keer wél overzicht en doe ik mijn best om alles in kaart te brengen zodat ik meer rust heb, dan plan ik het in. Maar mijn planningen moeten altijd omgegooid worden omdat je met een groep samenwerkt. Niet iedereen kan op hetzeflde tijdstip.
Ik denk dat we wat dat laatste betreft er maar uit moeten komen. Helaas moet ik wel werken om rond te komen en wil ik niet 40+ uur met studeren bezig zijn.
Als ik dan de denkwijze toepas die jij, JOJanneke, aandraagt, dan zou ik voor mezelf zeggen dat ik overzicht en een vaste planning nodig heb zonder al te veel veranderingen.
Hoe pak ik dat aan... Mijn groepsgenoten zeggen dat ik die structuur nodig heb, en iemand die het overzicht voor me houdt als ik het kwijt ben. Ik ga nog even verder denken en het ook even bespreken met Lief en met mijn ouders.
Ik ben nl heel bang dat de opleidingscoordinator/lid examencommissie het stom vindt dat ik niet weet wat ik precies nodig heb en wel om ondewijsaanpassing heb gevraagd, met daarin globale behoeftes. Eigenlijk is dat het hele punt, denk ik. Want ik heb laatst knallende ruzie met haar gehad
Kortom.. ik wil goedbeslagen ten ijs komen om me niet weer door haar te laten overrompelen...
donderdag 11 december 2008 om 12:29
Wat een lange post
Online-psych indeed
Ben vandaag begonnen met de Ritalin. Ik heb alleen de stofnaam op het doosje staan en ik neem vandaag 3 x 10 mg. De laatste dosis om 16:00.
Ik heb na de 8:00 pil nog heerlijk verder geslapen, dus stuiteren doe ik er niet van. Het enige wat ik merk is dat ik een gek gevoel in mijn hoofd heb en mijn hartslag wat hoger is dan normaal. En een beetje hoofdpijn. Maar dat had ik gisteravond voor de Ritalin ook al en het is niet erger geworden.
Online-psych indeed
Ben vandaag begonnen met de Ritalin. Ik heb alleen de stofnaam op het doosje staan en ik neem vandaag 3 x 10 mg. De laatste dosis om 16:00.
Ik heb na de 8:00 pil nog heerlijk verder geslapen, dus stuiteren doe ik er niet van. Het enige wat ik merk is dat ik een gek gevoel in mijn hoofd heb en mijn hartslag wat hoger is dan normaal. En een beetje hoofdpijn. Maar dat had ik gisteravond voor de Ritalin ook al en het is niet erger geworden.
donderdag 11 december 2008 om 13:02
quote:Pippin schreef op 11 december 2008 @ 12:24:
JOJanneke; ik heb mezelf inderdaad gisteravond niet meer toegestaan om er over na te denken.
Zoals jij het beschrijft met de BBQ, zo probeer ik er ook naar te kijken. Ik zie mezelf dan op school, in een situatie waarin ik het op orde heb.
Helaas gaat het nooit om een project maar om 'gewoon' schoolwerk.
Even kort door de bocht : Tuurlijk kan je van "gewoon" schoolwerk ook een project maken.
Doe mij eens één valide reden waarom dat niet zou kunnen.
Je omschrijft al 4 manieren van hoe de lessen vorm gegeven worden op school.
Dan maak je toch een project van de manier waar je moeite mee hebt? En dan niet inhoudelijk, met de focus op de inhoud van de les, maar weer wat JIJ nodig hebt om optimaal te kunnen leren in die leersituatie.
quote:
Ik ben nl heel bang dat de opleidingscoordinator/lid examencommissie het stom vindt dat ik niet weet wat ik precies nodig heb en wel om ondewijsaanpassing heb gevraagd, met daarin globale behoeftes. Eigenlijk is dat het hele punt, denk ik. Want ik heb laatst knallende ruzie met haar gehad
Kortom.. ik wil goedbeslagen ten ijs komen om me niet weer door haar te laten overrompelen...
JIJ denkt : dat de opleidingscoordinator/lid examencommissie het stom vindt dat ik niet weet wat ik precies nodig heb en wel om ondewijsaanpassing heb gevraagd, met daarin globale behoeftes.
Dat is een invulling. Dat weet je niet zeker. Je reageert wel vanuit die invulling.
Zoek eens uit of jou invulling terecht is? En dan niet vragen bij klasgenoten hoe zij daar over denken, wat dat weten zij ook niet, hoe de opleidingscooordinator denkt, maar bij de opleidingscooordinator zelf.
Als jij de vraag stelt : "Ik heb het gevoel dat u het stom vindt dat ik niet weet wat ik precies nodig heb en wel om ondewijsaanpassing heb gevraagd, met daarin mijn globale behoeftes. Ik merk dat ik daar heel onzeker en angstig van wordt, en dat dat mijn leerprestaties negatief beinvloed,.Klopt dat??"
Op die manier "weet" je wat ze denkt, en hoef je daar geen energie meer in te stoppen.
Dit zou je ook samen met een leerkracht van de opleiding kunnen doen, waarvan je wel het gevoel hebt dat die snapt hoe je erin zit.
Tot zover mijn 5 cent
JOjanneke
JOJanneke; ik heb mezelf inderdaad gisteravond niet meer toegestaan om er over na te denken.
Zoals jij het beschrijft met de BBQ, zo probeer ik er ook naar te kijken. Ik zie mezelf dan op school, in een situatie waarin ik het op orde heb.
Helaas gaat het nooit om een project maar om 'gewoon' schoolwerk.
Even kort door de bocht : Tuurlijk kan je van "gewoon" schoolwerk ook een project maken.
Doe mij eens één valide reden waarom dat niet zou kunnen.
Je omschrijft al 4 manieren van hoe de lessen vorm gegeven worden op school.
Dan maak je toch een project van de manier waar je moeite mee hebt? En dan niet inhoudelijk, met de focus op de inhoud van de les, maar weer wat JIJ nodig hebt om optimaal te kunnen leren in die leersituatie.
quote:
Ik ben nl heel bang dat de opleidingscoordinator/lid examencommissie het stom vindt dat ik niet weet wat ik precies nodig heb en wel om ondewijsaanpassing heb gevraagd, met daarin globale behoeftes. Eigenlijk is dat het hele punt, denk ik. Want ik heb laatst knallende ruzie met haar gehad
Kortom.. ik wil goedbeslagen ten ijs komen om me niet weer door haar te laten overrompelen...
JIJ denkt : dat de opleidingscoordinator/lid examencommissie het stom vindt dat ik niet weet wat ik precies nodig heb en wel om ondewijsaanpassing heb gevraagd, met daarin globale behoeftes.
Dat is een invulling. Dat weet je niet zeker. Je reageert wel vanuit die invulling.
Zoek eens uit of jou invulling terecht is? En dan niet vragen bij klasgenoten hoe zij daar over denken, wat dat weten zij ook niet, hoe de opleidingscooordinator denkt, maar bij de opleidingscooordinator zelf
. Als jij de vraag stelt : "Ik heb het gevoel dat u het stom vindt dat ik niet weet wat ik precies nodig heb en wel om ondewijsaanpassing heb gevraagd, met daarin mijn globale behoeftes. Ik merk dat ik daar heel onzeker en angstig van wordt, en dat dat mijn leerprestaties negatief beinvloed,.Klopt dat??"
Op die manier "weet" je wat ze denkt, en hoef je daar geen energie meer in te stoppen.
Dit zou je ook samen met een leerkracht van de opleiding kunnen doen, waarvan je wel het gevoel hebt dat die snapt hoe je erin zit.
Tot zover mijn 5 cent
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
donderdag 11 december 2008 om 14:05
JOjanneke; ik schreef ook dat ik daar bang voor was, niet dat dat zo is. Ik moet dat inderdaad checken en/of afwachten. Of ze zo reageert als ik verwacht is een tweede. En ik ben me ook terdege bewust dat mijn houding naar haar toe niet ideaal is, daar is de ruzie die we hebben gehad debet aan. Er zijn daar nogal harde woorden gevallen, zowel van haar als van mijn kant.
Ik vind het moeilijk om schoolwerk als projecten te zien; in een project werk je namelijk voor mijn gevoel aan 1 groot onderwerp dat uiteenvalt in kleinere onderwerpen. En ook al is dat bij school misschien ook wel zo, ik voel het niet als zodanig.
Bij een project kan ik de grote lijn nog vasthouden, bij school lukt me dat niet, juist omdat het 5 lijnen zijn die weer door 3 worden opgedeeld, en die opdrachten die daaruit worden opgedeeld weer een apart deel is. Dan ben ik het overzicht kwijt.
Misschien kan ik zulke opdrachten die opgesplitst worden opschrijven. Dat PIetje onderdeel x doet en Keesje onderdeel y. Dat ik dan wel het overzicht heb.
Leerkrachten hoef ik niet in te schakelen (helaas..) hebben zij het veel te druk om zich bezig te houden met hun vak: lesgeven en de studenten. (Dit heb ik ook bij de opleidingscoordinator en de decaan neergelegd overigens). Maar.. dan is er nog mijn decaan waar ik wél wat mee kan gelukkig. Met haar heb ik aankomende woensdag weer een gesprek.
Ik vind het moeilijk om schoolwerk als projecten te zien; in een project werk je namelijk voor mijn gevoel aan 1 groot onderwerp dat uiteenvalt in kleinere onderwerpen. En ook al is dat bij school misschien ook wel zo, ik voel het niet als zodanig.
Bij een project kan ik de grote lijn nog vasthouden, bij school lukt me dat niet, juist omdat het 5 lijnen zijn die weer door 3 worden opgedeeld, en die opdrachten die daaruit worden opgedeeld weer een apart deel is. Dan ben ik het overzicht kwijt.
Misschien kan ik zulke opdrachten die opgesplitst worden opschrijven. Dat PIetje onderdeel x doet en Keesje onderdeel y. Dat ik dan wel het overzicht heb.
Leerkrachten hoef ik niet in te schakelen (helaas..) hebben zij het veel te druk om zich bezig te houden met hun vak: lesgeven en de studenten. (Dit heb ik ook bij de opleidingscoordinator en de decaan neergelegd overigens). Maar.. dan is er nog mijn decaan waar ik wél wat mee kan gelukkig. Met haar heb ik aankomende woensdag weer een gesprek.
donderdag 11 december 2008 om 14:46
quote:Pippin schreef op 11 december 2008 @ 14:05:
JOjanneke; ik schreef ook dat ik daar bang voor was, niet dat dat zo is. Ik moet dat inderdaad checken en/of afwachten. Of ze zo reageert als ik verwacht is een tweede. En ik ben me ook terdege bewust dat mijn houding naar haar toe niet ideaal is, daar is de ruzie die we hebben gehad debet aan. Er zijn daar nogal harde woorden gevallen, zowel van haar als van mijn kant.
Precies. Dat schreef ik ook. Dat dat jou gedachte is, en dat je vanuit die gedachte reageert.
Juist door dat af te checken, kun je het in proporties zien. Kun je je daar op in stellen.
quote:
Ik vind het moeilijk om schoolwerk als projecten te zien; in een project werk je namelijk voor mijn gevoel aan 1 groot onderwerp dat uiteenvalt in kleinere onderwerpen. En ook al is dat bij school misschien ook wel zo, ik voel het niet als zodanig.
Bij een project kan ik de grote lijn nog vasthouden, bij school lukt me dat niet, juist omdat het 5 lijnen zijn die weer door 3 worden opgedeeld, en die opdrachten die daaruit worden opgedeeld weer een apart deel is. Dan ben ik het overzicht kwijt.
Misschien kan ik zulke opdrachten die opgesplitst worden opschrijven. Dat PIetje onderdeel x doet en Keesje onderdeel y. Dat ik dan wel het overzicht heb.
Kijk!! Al schrijvend bedenk je dus wel een manier quote:Leerkrachten hoef ik niet in te schakelen (helaas..) hebben zij het veel te druk om zich bezig te houden met hun vak: lesgeven en de studenten. (Dit heb ik ook bij de opleidingscoordinator en de decaan neergelegd overigens). Maar.. dan is er nog mijn decaan waar ik wél wat mee kan gelukkig. Met haar heb ik aankomende woensdag weer een gesprek.
Succes daarmee, en nogmaals, hou haar up to date hoe het met je gaat. Ook ivm je medicatie.
Als zij niet weet hoe het met je gaat, kan ze je niet helpen.
Liefs JOjanneke
JOjanneke; ik schreef ook dat ik daar bang voor was, niet dat dat zo is. Ik moet dat inderdaad checken en/of afwachten. Of ze zo reageert als ik verwacht is een tweede. En ik ben me ook terdege bewust dat mijn houding naar haar toe niet ideaal is, daar is de ruzie die we hebben gehad debet aan. Er zijn daar nogal harde woorden gevallen, zowel van haar als van mijn kant.
Precies. Dat schreef ik ook. Dat dat jou gedachte is, en dat je vanuit die gedachte reageert.
Juist door dat af te checken, kun je het in proporties zien. Kun je je daar op in stellen.
quote:
Ik vind het moeilijk om schoolwerk als projecten te zien; in een project werk je namelijk voor mijn gevoel aan 1 groot onderwerp dat uiteenvalt in kleinere onderwerpen. En ook al is dat bij school misschien ook wel zo, ik voel het niet als zodanig.
Bij een project kan ik de grote lijn nog vasthouden, bij school lukt me dat niet, juist omdat het 5 lijnen zijn die weer door 3 worden opgedeeld, en die opdrachten die daaruit worden opgedeeld weer een apart deel is. Dan ben ik het overzicht kwijt.
Misschien kan ik zulke opdrachten die opgesplitst worden opschrijven. Dat PIetje onderdeel x doet en Keesje onderdeel y. Dat ik dan wel het overzicht heb.
Kijk!! Al schrijvend bedenk je dus wel een manier quote:Leerkrachten hoef ik niet in te schakelen (helaas..) hebben zij het veel te druk om zich bezig te houden met hun vak: lesgeven en de studenten. (Dit heb ik ook bij de opleidingscoordinator en de decaan neergelegd overigens). Maar.. dan is er nog mijn decaan waar ik wél wat mee kan gelukkig. Met haar heb ik aankomende woensdag weer een gesprek.
Succes daarmee, en nogmaals, hou haar up to date hoe het met je gaat. Ook ivm je medicatie.
Als zij niet weet hoe het met je gaat, kan ze je niet helpen.
Liefs JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
donderdag 11 december 2008 om 16:29
Voor halvemaan:
Ja-maren, heeft eigenlijk weinig met ADHD te maken, het is een ingeslopen gewoonte. Er bestaan trainingen en cursussen die het hele concept er achter proberen bloot te leggen.
In en notedop: "ja-maar" is een negatieve benadering, of iig een die door de ontavnager zo gevoeld wordt. ja-maar ompliceert, ik zeg dat je gelijk hebt maar eigenlijk vind ik dat je verkeerd zit. In plaats van ja-maar moet je bewuster bezig zijn met de inhoud van de boodschap en kies je voor een ja-en.... als je tot de conclusie komt dat de ander een punt heeft maar je wilt aanvullen, of voor en nee, want.. wanneer je vind dat de ander ongelijk heeft. Zal hel wat training vergen voordat je het automatisme er uit hebt en je zult nog heel wat keren bij ja, m... op je tong bijten, mar het kan dus wel.
Succes.
Ja-maren, heeft eigenlijk weinig met ADHD te maken, het is een ingeslopen gewoonte. Er bestaan trainingen en cursussen die het hele concept er achter proberen bloot te leggen.
In en notedop: "ja-maar" is een negatieve benadering, of iig een die door de ontavnager zo gevoeld wordt. ja-maar ompliceert, ik zeg dat je gelijk hebt maar eigenlijk vind ik dat je verkeerd zit. In plaats van ja-maar moet je bewuster bezig zijn met de inhoud van de boodschap en kies je voor een ja-en.... als je tot de conclusie komt dat de ander een punt heeft maar je wilt aanvullen, of voor en nee, want.. wanneer je vind dat de ander ongelijk heeft. Zal hel wat training vergen voordat je het automatisme er uit hebt en je zult nog heel wat keren bij ja, m... op je tong bijten, mar het kan dus wel.
Succes.
donderdag 11 december 2008 om 20:20
