Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
dinsdag 18 augustus 2015 20:10
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~9000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste drie delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Eind 2014 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~9000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste drie delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Eind 2014 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 23 augustus 2015 23:03
maandag 24 augustus 2015 07:27
Jadaiswa: dat laatste wat je zegt is echt een hele goede voor mij.
Ik ben sinds een paar weken (weten ze hier al) totaal onverwacht helemaal hoteldebotel en in de war van iemand. (Ook van mn werk)
Ik weet nog niet hoe dat af gaat lopen en ik begin aardig gek te worden van die onzekerheid. En ik denk uit een soort van veiligheid voorhet gemak vooral negatief erover. Echter dat gaat niet werken...
Ik weet helemaal niet of ik daarin geloof maar als het liefde is en 'ment to be' dan komt het vast goed..
Bedankt voor je opsteker!
Ik ben sinds een paar weken (weten ze hier al) totaal onverwacht helemaal hoteldebotel en in de war van iemand. (Ook van mn werk)
Ik weet nog niet hoe dat af gaat lopen en ik begin aardig gek te worden van die onzekerheid. En ik denk uit een soort van veiligheid voorhet gemak vooral negatief erover. Echter dat gaat niet werken...
Ik weet helemaal niet of ik daarin geloof maar als het liefde is en 'ment to be' dan komt het vast goed..
Bedankt voor je opsteker!
maandag 24 augustus 2015 18:19
quote:stefanieeee schreef op 23 augustus 2015 @ 23:26:
Hi suzy,
Ik ben erg benieuwd hoe het met je gaat? Lang niet gesproken, moest opeens weer aan jullie en de tijd dat we hadden afgesproken denken!
Groetjes
Lief dat je het vraagt.
Hier okay, in het kort: nieuwe levensfase breekt aan, zoon gaat het huis uit, ik heb een stacaravan waar ik door het jaar heen wat vakantiegevoel opdoe (en nieuwe mensen ontmoet), weer werk gevonden.
Hoe is het bij jou?
Hi suzy,
Ik ben erg benieuwd hoe het met je gaat? Lang niet gesproken, moest opeens weer aan jullie en de tijd dat we hadden afgesproken denken!
Groetjes
Lief dat je het vraagt.
Hier okay, in het kort: nieuwe levensfase breekt aan, zoon gaat het huis uit, ik heb een stacaravan waar ik door het jaar heen wat vakantiegevoel opdoe (en nieuwe mensen ontmoet), weer werk gevonden.
Hoe is het bij jou?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 24 augustus 2015 18:23
Amy, hoe gaat het daar bij jou en met familielid?
Ik hoop dat het jullie goed doet dat jij er nu ook bent, lijkt me zo moeilijk en zwaar..
Maar een fijn idee dat je nu toch in de buurt bent.
Kunnen jullie elkaar een beetje afwisselen?
Heb je wat steun aan je familie verder?
Sterkte!
Ik hoop dat het jullie goed doet dat jij er nu ook bent, lijkt me zo moeilijk en zwaar..
Maar een fijn idee dat je nu toch in de buurt bent.
Kunnen jullie elkaar een beetje afwisselen?
Heb je wat steun aan je familie verder?
Sterkte!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 24 augustus 2015 18:30
Nicci: ja, dat was zeker leuk en alsof we elkaar al jaren kennen (spreek ff voor mezelf iig).
Storm is hopelijk ook wat bijgetankt intussen, haha, ikzelf vannacht op zich goed en genoeg geslapen maar nog wel sloom.
Gisteren nog een lekker dagje gehad, wel laat thuis omdat ik gisteravond laat zoon nog opgehaald heb bij festival en toen nog een eind moest rijden naar huis in de regen.
En dan dat herfstachtige/donkere weer buiten vandaag vind ik dan zó'n overgang, al krijg ik dan ook altijd wel zin om aktiever te zijn.
Storm is hopelijk ook wat bijgetankt intussen, haha, ikzelf vannacht op zich goed en genoeg geslapen maar nog wel sloom.
Gisteren nog een lekker dagje gehad, wel laat thuis omdat ik gisteravond laat zoon nog opgehaald heb bij festival en toen nog een eind moest rijden naar huis in de regen.
En dan dat herfstachtige/donkere weer buiten vandaag vind ik dan zó'n overgang, al krijg ik dan ook altijd wel zin om aktiever te zijn.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 24 augustus 2015 20:08
Wat een lieve reacties allemaal, dank jullie wel. Ik kan jullie verhalen nog niet allemaal enorm goed volgen (ondanks teruglezen) maar ik doe mijn best komende tijd
@ Qian: ik volg je ook op het internetdaten topic en daar schrijf je soms dingen die voor mij weer heel herkenbaar zijn. Daten is een moeilijk iets, voor mij een reden om niet via internet te daten. Dit vanwege het feit dat ik iemand moet " zien" om in mijn gevoel te komen en vooral aantrekkelijk te vinden. Ook ben ik dan meer "mijzelf".
Ik ben trouwens op aanraden van een goede vriendin begonnen in het boek Liefdesbang van Hannah Cuppen. Ik heb er goede verhalen over gehoord en wellicht brengt het mij weer tot nieuwe inzichten.
Hebben jullie ervaring met dit boek?
Over alleen en gelukkig zijn: dit gaat bij tijd en wijlen goed, vooral met hoge pieken en dalen. Nu net vakantie gehad en dan gaat alles nog goed, maar zeker als het straks donkerder wordt ga ik dat moeilijker vinden. de Winter is voor mij sowieso altijd een hele lastige periode met feestdagen, verjaardag en donker. Bah!
@ iedereen: hopelijk een goede dag vandaag gehad ondanks het noodweer hier op dit moment.
@ Qian: ik volg je ook op het internetdaten topic en daar schrijf je soms dingen die voor mij weer heel herkenbaar zijn. Daten is een moeilijk iets, voor mij een reden om niet via internet te daten. Dit vanwege het feit dat ik iemand moet " zien" om in mijn gevoel te komen en vooral aantrekkelijk te vinden. Ook ben ik dan meer "mijzelf".
Ik ben trouwens op aanraden van een goede vriendin begonnen in het boek Liefdesbang van Hannah Cuppen. Ik heb er goede verhalen over gehoord en wellicht brengt het mij weer tot nieuwe inzichten.
Hebben jullie ervaring met dit boek?
Over alleen en gelukkig zijn: dit gaat bij tijd en wijlen goed, vooral met hoge pieken en dalen. Nu net vakantie gehad en dan gaat alles nog goed, maar zeker als het straks donkerder wordt ga ik dat moeilijker vinden. de Winter is voor mij sowieso altijd een hele lastige periode met feestdagen, verjaardag en donker. Bah!
@ iedereen: hopelijk een goede dag vandaag gehad ondanks het noodweer hier op dit moment.
maandag 24 augustus 2015 20:48
Welkom chairwoman om hier mee te schrijven, hoop dat je er wat aan hebt.
Ik hoor ook vaak dat mensen zich zomers eenzamer voelen maar jij hebt het dus meer winters.
Misschien heb je nog wat leuke eet gezond tips voor ons haha, is ook nooit weg.
@Phoebe, heb je nog wat gehoord van or? Vervelend is dat als je zo onzeker wordt, vooral nu je hem leuk bent gaan vinden.
Heb zelf een sollicitatie brief geschreven voor een functie die volgend jaar vrijkomt. Maar hoe weet je of je een goede brief hebt geschreven waarin alles staat zoals het moet. Vindt hem zelf aardig goed gelukt haha maar ja dat vind ik.
En als je zegt vind ik is het dan met alleen een d of dt?
Ik hoor ook vaak dat mensen zich zomers eenzamer voelen maar jij hebt het dus meer winters.
Misschien heb je nog wat leuke eet gezond tips voor ons haha, is ook nooit weg.
@Phoebe, heb je nog wat gehoord van or? Vervelend is dat als je zo onzeker wordt, vooral nu je hem leuk bent gaan vinden.
Heb zelf een sollicitatie brief geschreven voor een functie die volgend jaar vrijkomt. Maar hoe weet je of je een goede brief hebt geschreven waarin alles staat zoals het moet. Vindt hem zelf aardig goed gelukt haha maar ja dat vind ik.
En als je zegt vind ik is het dan met alleen een d of dt?
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
maandag 24 augustus 2015 21:06
maandag 24 augustus 2015 21:23
Het noodweer is tot nu toe aan onze deur voorbij gegaan, Chairwoman.
Ik ken het ook hoor, dat ik de winter lastiger vind, maar niet om de feestdagen.
Feestdagen boeien mij eigenlijk niet meer dan andere dagen, het zit in je hoofd (en wordt nogal aangepraat ook door de media enzo dat dan "niemand alleen zou hoeven/horen te zijn" enzo.
Dat geeft een soort sneu beeld als je wel op dat soort dagen alleen bent.
Als je het zelf zo niet (langer) beschouwt, en er zelf een leuke invulling aan geeft, blijkt het helemaal niet "dubbel zo erg" te zijn als op willekeurige andere dag.
Aan de wintermaanden vind ik eerder lastig dat iedereen in zijn huis verstopt lijkt te zitten, ramen en deuren dicht, weinig mensen op straat.
Zelf zie ik er dan ook meer tegenop om in regen en wind de kou in te gaan, als single isoleer je jezelf dan als je jezelf niet naar buiten schopt (of naar de sportschool, dansen, spaanse les, eoa hobby, oid).
Dat boek ken ik niet.
Soms denk ik dat je ook niet het single-zijn en dergelijke als een probleem moet benaderen.
Ik ben weleens bang dat dát soort zelfhulpboeken je ook kunnen aanpraten dat er iets aan je mankeert, dat je van alles achter jezelf gaat zoeken als het daten niet zo wil "lukken" of dat je weinig leukerds lijkt tegen te komen die mogelijk matchen met jou.
Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat je zelf lekker in je vel bent, omdat je allereerst elke dag met jezelf te maken hebt.
En pas dan focussen op andere rollen (als potentiele partner enz).
Ik ken het ook hoor, dat ik de winter lastiger vind, maar niet om de feestdagen.
Feestdagen boeien mij eigenlijk niet meer dan andere dagen, het zit in je hoofd (en wordt nogal aangepraat ook door de media enzo dat dan "niemand alleen zou hoeven/horen te zijn" enzo.
Dat geeft een soort sneu beeld als je wel op dat soort dagen alleen bent.
Als je het zelf zo niet (langer) beschouwt, en er zelf een leuke invulling aan geeft, blijkt het helemaal niet "dubbel zo erg" te zijn als op willekeurige andere dag.
Aan de wintermaanden vind ik eerder lastig dat iedereen in zijn huis verstopt lijkt te zitten, ramen en deuren dicht, weinig mensen op straat.
Zelf zie ik er dan ook meer tegenop om in regen en wind de kou in te gaan, als single isoleer je jezelf dan als je jezelf niet naar buiten schopt (of naar de sportschool, dansen, spaanse les, eoa hobby, oid).
Dat boek ken ik niet.
Soms denk ik dat je ook niet het single-zijn en dergelijke als een probleem moet benaderen.
Ik ben weleens bang dat dát soort zelfhulpboeken je ook kunnen aanpraten dat er iets aan je mankeert, dat je van alles achter jezelf gaat zoeken als het daten niet zo wil "lukken" of dat je weinig leukerds lijkt tegen te komen die mogelijk matchen met jou.
Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat je zelf lekker in je vel bent, omdat je allereerst elke dag met jezelf te maken hebt.
En pas dan focussen op andere rollen (als potentiele partner enz).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 24 augustus 2015 21:53
maandag 24 augustus 2015 22:03
Sterkte Jadaiswa! Klinkt als een pittig dagje voor je.
Phoebe: heel naar dit voor je! Ik leef met je mee, het is altijd een onwijze rotperiode.
Suzy: helemaal eens met je post. Bij mij is er een soort noodzaak tot licht in de wintermaanden, een zogenaamde winterdepressie in lichte vorm. Ik ga dan ook minder goed voor mijzelf zorgen en hok inderdaad binnenshuis. Ik heb eerder geschreven dat ik hulp heb gehad bij mijn verlatingsangst, waar ik helaas mee moet dealen en ook handvatten voor gekregen heb. Feestdagen zijn o.a. om die reden ook altijd heel pittig en niet leuk. De dag zelf heeft voor mij eerder een negatieve waarde, maar in mijn familie blijft het een " hoogtepunt". Liever zou ik het net zo benaderen als een andere dag en niet zo verplicht dit als feestdag hoeven vieren.
Dat boek van Hannah Cuppen is een soort hulp boek voor mensen met verlatings/ bindingsangst (en voor partners hoe er mee om te gaan) en heb ik nu op aanraden van mijn psycholoog toch eens aangeschaft om te gebruiken nu de therapie gestopt is,als een soort extra hulpmiddel/naslagwerk. Ik ben pas in hoofdstuk 2, maar ik herken veel en ook van wat de psycholoog gezegd heeft.
Ik ben zelf prima happy als single, mede doordat ik toch mogelijke partners wegduw die dichtbij komen Ik ben nu ruim 2 jaar vrijgezel en in de tussentijd, naast de bloemetjes even buiten gezet te hebben, geen echte relatie aangegaan. Ik wilde eerst aan mijzelf werken en bovendien zou het ook niet gelukt zijn. Daarvoor is/was de angst te groot. nu voorzichtig aan het daten met iemand die al twee jaar wacht (letterlijk!) en ik merk dat ik mijn eigenwaarde er nog wel aan neig op te hangen nu het allemaal nog zo lekker onzeker is. Maar ik moet het gewoon proberen als ik iemand interessant genoeg vind en dan heel langzaam aan. Maar elke stap is een stap....en we doen dit heel voorzichtig:)
Phoebe: heel naar dit voor je! Ik leef met je mee, het is altijd een onwijze rotperiode.
Suzy: helemaal eens met je post. Bij mij is er een soort noodzaak tot licht in de wintermaanden, een zogenaamde winterdepressie in lichte vorm. Ik ga dan ook minder goed voor mijzelf zorgen en hok inderdaad binnenshuis. Ik heb eerder geschreven dat ik hulp heb gehad bij mijn verlatingsangst, waar ik helaas mee moet dealen en ook handvatten voor gekregen heb. Feestdagen zijn o.a. om die reden ook altijd heel pittig en niet leuk. De dag zelf heeft voor mij eerder een negatieve waarde, maar in mijn familie blijft het een " hoogtepunt". Liever zou ik het net zo benaderen als een andere dag en niet zo verplicht dit als feestdag hoeven vieren.
Dat boek van Hannah Cuppen is een soort hulp boek voor mensen met verlatings/ bindingsangst (en voor partners hoe er mee om te gaan) en heb ik nu op aanraden van mijn psycholoog toch eens aangeschaft om te gebruiken nu de therapie gestopt is,als een soort extra hulpmiddel/naslagwerk. Ik ben pas in hoofdstuk 2, maar ik herken veel en ook van wat de psycholoog gezegd heeft.
Ik ben zelf prima happy als single, mede doordat ik toch mogelijke partners wegduw die dichtbij komen Ik ben nu ruim 2 jaar vrijgezel en in de tussentijd, naast de bloemetjes even buiten gezet te hebben, geen echte relatie aangegaan. Ik wilde eerst aan mijzelf werken en bovendien zou het ook niet gelukt zijn. Daarvoor is/was de angst te groot. nu voorzichtig aan het daten met iemand die al twee jaar wacht (letterlijk!) en ik merk dat ik mijn eigenwaarde er nog wel aan neig op te hangen nu het allemaal nog zo lekker onzeker is. Maar ik moet het gewoon proberen als ik iemand interessant genoeg vind en dan heel langzaam aan. Maar elke stap is een stap....en we doen dit heel voorzichtig:)
maandag 24 augustus 2015 22:21
Dank je nonaa!
Of je echt jezelf ziek gemaakt hebt? Ik betwijfel of je echt zoveel macht hebt. Wel geloof ik dat van stress, verdriet, enzo je weerstand omlaag vliegt en je vatbaarder bent voor dingen (ik kreeg in zo'n periodes bijv altijd een koortslip)
Phoebe, ik ken niet het gehele verhaal rondom je collega. Wat me wel opvalt is dat je enorm verliefd klinkt. Dat kan mooi zijn denk ik? (Maar 1 keer in mijn leven echt verliefd geweest, de partner waar ik nu mee ben kon ik gewoon nog eten, slapen, enz, enz.) verliefdheid geeft je een roze bril maar dat lijkt me ophet werk heel lastig. Jullie hebben ook een progfesionele bamd lijkt me? Is relatie toegestaan op jullie werk?
Chairwoman, ik denk dat jij een ander bedoelt in je post
Geef je je date ook de kans om om te gaan met jouw angst?
Of je echt jezelf ziek gemaakt hebt? Ik betwijfel of je echt zoveel macht hebt. Wel geloof ik dat van stress, verdriet, enzo je weerstand omlaag vliegt en je vatbaarder bent voor dingen (ik kreeg in zo'n periodes bijv altijd een koortslip)
Phoebe, ik ken niet het gehele verhaal rondom je collega. Wat me wel opvalt is dat je enorm verliefd klinkt. Dat kan mooi zijn denk ik? (Maar 1 keer in mijn leven echt verliefd geweest, de partner waar ik nu mee ben kon ik gewoon nog eten, slapen, enz, enz.) verliefdheid geeft je een roze bril maar dat lijkt me ophet werk heel lastig. Jullie hebben ook een progfesionele bamd lijkt me? Is relatie toegestaan op jullie werk?
Chairwoman, ik denk dat jij een ander bedoelt in je post
Geef je je date ook de kans om om te gaan met jouw angst?
maandag 24 augustus 2015 22:49
@Nicci: Als je een brief nagekeken wilt hebben, mag je me wel een pb sturen. Ik heb geen taal-opleiding, maar vind het leuk om te doen (krijg van sommige kennissen ook zo nu en dan 'nakijkwerk').
@Chairwoman: Ken het boek ook niet, maar ik ga morgen even googlen.
Wat betreft internetdaten. Heb er niet echt een mening over. Ik schrijf soms op dat topic, leuk daar, terwijl ik afgelopen half jaar maar 1 internetdate heb gehad. De man van nu/net kwam 'aanwaaien' (oude kennis), maar eigenlijk maakte het nu weinig uit of hij van internet komt of niet.
@Chairwoman: Ken het boek ook niet, maar ik ga morgen even googlen.
Wat betreft internetdaten. Heb er niet echt een mening over. Ik schrijf soms op dat topic, leuk daar, terwijl ik afgelopen half jaar maar 1 internetdate heb gehad. De man van nu/net kwam 'aanwaaien' (oude kennis), maar eigenlijk maakte het nu weinig uit of hij van internet komt of niet.
maandag 24 augustus 2015 23:20
ben inderdaad bang dat ik het behoorlijk te pakken heb ja. Echt compleet onverwacht.
Geen idee, het lijkt me niet verboden maar we zijn volwassen mensen. Ik werk parttime en we zijn dus niet erg vaak tegelijk op kantoor. (Althans de afgelopen maanden, maar was ivm vakantieperiode ook rustiger natuurlijk)
Maar goed we hebben al afgesproken dat we op kantoor gewoon normaal doen.
Een paar collega's met wie ik bevriend ben/goed op kan schieten weten het wel maar die zijn betrouwbaar.
Enne.... we hebben (nog) niks he... we gaam voorlopig nog leuk door met puberaal zijn en om mekaar heendraaien heb ik zo'n vermoeden... .
Ik ben overigens weer rustig, gaan doemdenken omdat iemand ff bezig is/ff ern paar dagen niks zegt lijkt me wat overdreven.
Bovendien mocht het niet gaan hoe ik hoop dan overleef ik dat vast wel.
Zo, ik ga ff afleiding zoeken in mijn nieuwe verslaving. (Stabat Mater van Vivaldi. Zo mooi...)
Geen idee, het lijkt me niet verboden maar we zijn volwassen mensen. Ik werk parttime en we zijn dus niet erg vaak tegelijk op kantoor. (Althans de afgelopen maanden, maar was ivm vakantieperiode ook rustiger natuurlijk)
Maar goed we hebben al afgesproken dat we op kantoor gewoon normaal doen.
Een paar collega's met wie ik bevriend ben/goed op kan schieten weten het wel maar die zijn betrouwbaar.
Enne.... we hebben (nog) niks he... we gaam voorlopig nog leuk door met puberaal zijn en om mekaar heendraaien heb ik zo'n vermoeden... .
Ik ben overigens weer rustig, gaan doemdenken omdat iemand ff bezig is/ff ern paar dagen niks zegt lijkt me wat overdreven.
Bovendien mocht het niet gaan hoe ik hoop dan overleef ik dat vast wel.
Zo, ik ga ff afleiding zoeken in mijn nieuwe verslaving. (Stabat Mater van Vivaldi. Zo mooi...)
dinsdag 25 augustus 2015 00:38
Wat ben ik toch een sentimentele dweil
Zoon naar de stad gebracht, waar hij voortaan gaat wonen en op de terugweg net zoveel tranen binnen in de auto als het buiten regende.
Terwijl hij waarschijnlijk in de weekenden nog graag hier zal zijn, dit nog als thuis zal beschouwen en meer eigen ruimte heeft.
Het is ook niet zo ver weg, en ook niet echt weg, eerder officieel/ symbolisch, die woorden dekken de lading niet, maar hier niet wonen voelt meteen anders dan een week/paar weken op vakantie.
Kom je thuis, brandt het licht in zijn woonkamer, en is daar niks veranderd dan een paar uur eerder, behalve dat het zo leeg lijkt.
En ik weet dat dat andersom ook zo is, hij staat niet te springen om elders te wonen.
Hoezeer het er ook bij hoort om op eigen benen te staan rond die leeftijd.
Als je het thuis naar je zin én alle vrijheid hebt ís er ook minder behoefte om het huis uit te gaan.
Hij had hier best nog jaren willen wonen, en dat had ik ook best gewild, haha, door die sabattical was dat al een jaartje uitgesteld.
Wat ben ik daar blij om, dat close pakt niemand meer af, de gesprekken, of ff dagelijkse dingen delen en dan weer ieder ons ding doen.
Ik vond het zelf destijds juist heerlijk: eindelijk mijn vrijheid, geen bemoeienis meer, het lekker zelf mogen uitvinden: ik was er dan ook helemaal aan toe!
Met nog een paar kinderen thuis hadden mijn ouders volgens mij ook helemaal geen moeite met empty nest, ik denk meer moeite met de laatste die uit huis ging. En die hadden elkaar daarna ook nog natuurlijk, hoewel dat geen garantie is dat je dat samen gemakkelijker invult of weer closer met elkaar wordt als je wel een partner hebt. Dan heb je ook nog met elkaar rekening te houden en is het nog afwachten of je op 1 lijn komt als allebei daar heel verschillende behoeftes in krijgt.
Het is niet het alleenzijn waar ik tegenop zie, maar net als Amy dat heeft, dat je je kinderen liefst om je heen wil hebben.
Je staat er nu zo bij stil hoe snel die jaren zijn gegaan, hun schooltijd, vrienden die ze meebrachten.
Zo'n 25 jaar geleden besloten we om aan een gezin te beginnen, gingen we uit diezelfde stad vandaan en nu ben ik een scheiding en 2 kinderen verder en sta ik opnieuw op een kruispunt, word ik cynisch, zeg ik tegen mezelf: "daar heb je dan je felbegeerde privacy" en stel ik mezelf de vraag: "wat ga ik met de rest van mijn leven doen?"
En ik weet dat dat een momentopname is, maar wel 1 waar ik me (over)bewust van ben, weer een nieuwe fase, weer loslaten, alle ruimte voor mezelf.
Op dit moment kan die hele vrijheid om te kunnen doen en laten wat ik wil me gestolen worden.
En alle bestaande bekende & nieuwe vrienden en vriendinnen compenseren dat niet, niemand is zo vertrouwd als je kinderen (als je een goede band met ze hebt, he), we passen zo goed bij elkaar, haha, het ging en gaat altijd zo vanzelfsprekend en moeiteloos, zowel het samenwonen als vakanties, we kennen elkaar zo door en door en voelen elkaar allemaal zo goed aan.
Maar goed, het hoort erbij, het is de natuur, het is een gezonde ontwikkeling en dat houd ik dan maar voor ogen.
Ook dat je gewoon close kunt blijven, ook al woon je niet langer dagelijks in 1 huis.
Dat is me eerder goed afgegaan met ex en daarna dochter en dat lukt me nu ook.
Ik wens echt dat hij een fijne studententijd krijgt en er plezier in krijgt, leuke mensen zal ontmoeten, wie weet een leuke verkering tzt, zich vrij voelt, wie met hem vrienden wordt (of vriendin(en)) mag in zijn/haar handjes klappen!
Ik ben elke dag blij geweest en nog steeds elke dag blij dat ik precies déze kinderen mocht krijgen, ben zo trots op ze, wie & hoe ze als mens zijn!
Zoon naar de stad gebracht, waar hij voortaan gaat wonen en op de terugweg net zoveel tranen binnen in de auto als het buiten regende.
Terwijl hij waarschijnlijk in de weekenden nog graag hier zal zijn, dit nog als thuis zal beschouwen en meer eigen ruimte heeft.
Het is ook niet zo ver weg, en ook niet echt weg, eerder officieel/ symbolisch, die woorden dekken de lading niet, maar hier niet wonen voelt meteen anders dan een week/paar weken op vakantie.
Kom je thuis, brandt het licht in zijn woonkamer, en is daar niks veranderd dan een paar uur eerder, behalve dat het zo leeg lijkt.
En ik weet dat dat andersom ook zo is, hij staat niet te springen om elders te wonen.
Hoezeer het er ook bij hoort om op eigen benen te staan rond die leeftijd.
Als je het thuis naar je zin én alle vrijheid hebt ís er ook minder behoefte om het huis uit te gaan.
Hij had hier best nog jaren willen wonen, en dat had ik ook best gewild, haha, door die sabattical was dat al een jaartje uitgesteld.
Wat ben ik daar blij om, dat close pakt niemand meer af, de gesprekken, of ff dagelijkse dingen delen en dan weer ieder ons ding doen.
Ik vond het zelf destijds juist heerlijk: eindelijk mijn vrijheid, geen bemoeienis meer, het lekker zelf mogen uitvinden: ik was er dan ook helemaal aan toe!
Met nog een paar kinderen thuis hadden mijn ouders volgens mij ook helemaal geen moeite met empty nest, ik denk meer moeite met de laatste die uit huis ging. En die hadden elkaar daarna ook nog natuurlijk, hoewel dat geen garantie is dat je dat samen gemakkelijker invult of weer closer met elkaar wordt als je wel een partner hebt. Dan heb je ook nog met elkaar rekening te houden en is het nog afwachten of je op 1 lijn komt als allebei daar heel verschillende behoeftes in krijgt.
Het is niet het alleenzijn waar ik tegenop zie, maar net als Amy dat heeft, dat je je kinderen liefst om je heen wil hebben.
Je staat er nu zo bij stil hoe snel die jaren zijn gegaan, hun schooltijd, vrienden die ze meebrachten.
Zo'n 25 jaar geleden besloten we om aan een gezin te beginnen, gingen we uit diezelfde stad vandaan en nu ben ik een scheiding en 2 kinderen verder en sta ik opnieuw op een kruispunt, word ik cynisch, zeg ik tegen mezelf: "daar heb je dan je felbegeerde privacy" en stel ik mezelf de vraag: "wat ga ik met de rest van mijn leven doen?"
En ik weet dat dat een momentopname is, maar wel 1 waar ik me (over)bewust van ben, weer een nieuwe fase, weer loslaten, alle ruimte voor mezelf.
Op dit moment kan die hele vrijheid om te kunnen doen en laten wat ik wil me gestolen worden.
En alle bestaande bekende & nieuwe vrienden en vriendinnen compenseren dat niet, niemand is zo vertrouwd als je kinderen (als je een goede band met ze hebt, he), we passen zo goed bij elkaar, haha, het ging en gaat altijd zo vanzelfsprekend en moeiteloos, zowel het samenwonen als vakanties, we kennen elkaar zo door en door en voelen elkaar allemaal zo goed aan.
Maar goed, het hoort erbij, het is de natuur, het is een gezonde ontwikkeling en dat houd ik dan maar voor ogen.
Ook dat je gewoon close kunt blijven, ook al woon je niet langer dagelijks in 1 huis.
Dat is me eerder goed afgegaan met ex en daarna dochter en dat lukt me nu ook.
Ik wens echt dat hij een fijne studententijd krijgt en er plezier in krijgt, leuke mensen zal ontmoeten, wie weet een leuke verkering tzt, zich vrij voelt, wie met hem vrienden wordt (of vriendin(en)) mag in zijn/haar handjes klappen!
Ik ben elke dag blij geweest en nog steeds elke dag blij dat ik precies déze kinderen mocht krijgen, ben zo trots op ze, wie & hoe ze als mens zijn!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 25 augustus 2015 00:46
quote:phoebe1982 schreef op 24 augustus 2015 @ 23:20:
ben inderdaad bang dat ik het behoorlijk te pakken heb ja. Echt compleet onverwacht.
Geen idee, het lijkt me niet verboden maar we zijn volwassen mensen. Ik werk parttime en we zijn dus niet erg vaak tegelijk op kantoor. (Althans de afgelopen maanden, maar was ivm vakantieperiode ook rustiger natuurlijk)
Maar goed we hebben al afgesproken dat we op kantoor gewoon normaal doen.
Een paar collega's met wie ik bevriend ben/goed op kan schieten weten het wel maar die zijn betrouwbaar.
Enne.... we hebben (nog) niks he... we zgaam voorlopig nog leuk door met puberaal zijn en om mekaar heendraaien heb ik zo'n vermoeden... .
Ik ben overigens weer rustig, gaan doemdenken omdat iemand ff bezig is/ff ern paar dagen niks zegt lijkt me wat overdreven.
Bovendien mocht het niet gaan hoe ik hoop dan overleef ik dat vast wel.
Zo, ik ga ff afleiding zoeken in mijn nieuwe verslaving. (Stabat Mater van Vivaldi. Zo mooi...)
Phoebe: wat let jou om zelf wat initiatief te nemen en hem uit te nodigen om iets leuks te gaan doen samen of voor hem te koken oid?
Ga je nou svp niet blindstaren op dat whatsappen en daar stiltes in, he.
Geef jezelf (en hem) de kans om elkaar beter te leren kennen, zeker omdat jullie elkaar al irl kennen en het niet hoeven te hebben van dat appen!
Je kunt wel afwachten op een uitnodiging, maar vergeet niet dat je zelf signalen gaf dat je rustig aan wilde doen en hij nou ook niet precies weet wat te doen. Hij laat het waarschijnlijk een beetje van jou afhangen en als jullie allebei nu geen move maken schiet het niet op, he!
ben inderdaad bang dat ik het behoorlijk te pakken heb ja. Echt compleet onverwacht.
Geen idee, het lijkt me niet verboden maar we zijn volwassen mensen. Ik werk parttime en we zijn dus niet erg vaak tegelijk op kantoor. (Althans de afgelopen maanden, maar was ivm vakantieperiode ook rustiger natuurlijk)
Maar goed we hebben al afgesproken dat we op kantoor gewoon normaal doen.
Een paar collega's met wie ik bevriend ben/goed op kan schieten weten het wel maar die zijn betrouwbaar.
Enne.... we hebben (nog) niks he... we zgaam voorlopig nog leuk door met puberaal zijn en om mekaar heendraaien heb ik zo'n vermoeden... .
Ik ben overigens weer rustig, gaan doemdenken omdat iemand ff bezig is/ff ern paar dagen niks zegt lijkt me wat overdreven.
Bovendien mocht het niet gaan hoe ik hoop dan overleef ik dat vast wel.
Zo, ik ga ff afleiding zoeken in mijn nieuwe verslaving. (Stabat Mater van Vivaldi. Zo mooi...)
Phoebe: wat let jou om zelf wat initiatief te nemen en hem uit te nodigen om iets leuks te gaan doen samen of voor hem te koken oid?
Ga je nou svp niet blindstaren op dat whatsappen en daar stiltes in, he.
Geef jezelf (en hem) de kans om elkaar beter te leren kennen, zeker omdat jullie elkaar al irl kennen en het niet hoeven te hebben van dat appen!
Je kunt wel afwachten op een uitnodiging, maar vergeet niet dat je zelf signalen gaf dat je rustig aan wilde doen en hij nou ook niet precies weet wat te doen. Hij laat het waarschijnlijk een beetje van jou afhangen en als jullie allebei nu geen move maken schiet het niet op, he!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 25 augustus 2015 00:56
quote:Qian schreef op 24 augustus 2015 @ 22:52:
p.s. leuk dat er mini-meets plaatsvinden Suzy&Storm
Grappige is natuurlijk dat Storm en ik elkaar ook nog helemaal niet zo goed kenden en we trokken op met een (bizar) groepje (qua samenstelling) dat ik verder ook nog niet kende. Dachten dat zij mijn dochter was, haha, bevriend ligt dan blijkbaar niet zo voor de hand.
Of we leken gewoon op elkaar
p.s. leuk dat er mini-meets plaatsvinden Suzy&Storm
Grappige is natuurlijk dat Storm en ik elkaar ook nog helemaal niet zo goed kenden en we trokken op met een (bizar) groepje (qua samenstelling) dat ik verder ook nog niet kende. Dachten dat zij mijn dochter was, haha, bevriend ligt dan blijkbaar niet zo voor de hand.
Of we leken gewoon op elkaar
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 25 augustus 2015 01:17
Suzy , wat schrijf je mooi over je zoon
Geef jezelf nu de tijd om sentimenteel / emotioneel etc te zijn he, heel begrijpelijk allemaal, en heel menselijk. Blij voor je dat jullie zo'n warme en goede band hebnen
Ja het was een leuke avond en die mensen was idd een vrij bizarre ervaring, ach weer een ervaring rijker en idd hoeveel hebben wel niet gevraagd of ik je dochter was, minstens 10. Ja ik vond het ook voelen of we elkaar al jaren kenden. Heb ook echt veel zin om de anderen straks te ontmoeten met de Topic Meet!!!
Hoe is het met Amy en Mali en Sansiny, Social, we denken aan jullie, dames. (Ik vergeet vast weer mensen, sorry!)
Phoebe ; komt welgoed schatje(roosvicee) lekker hoor verliefd zijn!
Nonaa hopelijk voel je snel minder ziek
Nicci, zo lief wat je schreef over mee genieten van de moeders hier en klote dat dat bij jou zo anders ging,,, hoe ging die verjaardag van je schoonfamilie, of was die nog niet geweest?
Geef jezelf nu de tijd om sentimenteel / emotioneel etc te zijn he, heel begrijpelijk allemaal, en heel menselijk. Blij voor je dat jullie zo'n warme en goede band hebnen
Ja het was een leuke avond en die mensen was idd een vrij bizarre ervaring, ach weer een ervaring rijker en idd hoeveel hebben wel niet gevraagd of ik je dochter was, minstens 10. Ja ik vond het ook voelen of we elkaar al jaren kenden. Heb ook echt veel zin om de anderen straks te ontmoeten met de Topic Meet!!!
Hoe is het met Amy en Mali en Sansiny, Social, we denken aan jullie, dames. (Ik vergeet vast weer mensen, sorry!)
Phoebe ; komt welgoed schatje(roosvicee) lekker hoor verliefd zijn!
Nonaa hopelijk voel je snel minder ziek
Nicci, zo lief wat je schreef over mee genieten van de moeders hier en klote dat dat bij jou zo anders ging,,, hoe ging die verjaardag van je schoonfamilie, of was die nog niet geweest?
