Psyche
alle pijlers
Alles voelt steeds als moeten
vrijdag 23 juli 2010 om 20:23
Ik heb een sterke mentale discipline volgens m'n psycholoog.
Het komt erop neer, dat ik me eigenlijk bijna nooit goed voel of
lekker in m'n vel, maar wel altijd van alles doe; omdat mijn schrikbeeld is dat ik alleen nog maar op de bank ga hangen of in bed liggen omdat ik me zo leeg van binnen voel en zo moedeloos.
Maar hier word ik toch echt moedeloos van, dat ik zoveel dingen doe (werk, vrijwilligerswerk, afspreken met vrienden, leuke dingen verzinnen, in m'n moestuin werken) in de hoop dat ik ooit van dat depressieve gevoel af kom, maar het werkt niet.
Ik ga morgen een paar dagen op vakantie met een vriendin, maar ik kan me er gewoon niet toe zetten om m'n huis op te ruimen en in te pakken, terwijl dat helemaal niet zoveel werk is.
Ik loop al bij de haptonome, om meer met m'n gevoel in contact te komen. Als kind werd er nooit naar m'n gevoel of zo geluisterd, je moest gewoon doen wat je gezegd werd, geen inspraak en zin maken als je geen zin had. Ik heb 't idee dat dat met m'n huidige toestand te maken heeft.
Ik wil niet zeuren, een hoop mensen hebben 't zwaarder dan ik maar ik kom hier toch moeilijk uit. Hoe vind ik mezelf weer een beetje terug?
Het komt erop neer, dat ik me eigenlijk bijna nooit goed voel of
lekker in m'n vel, maar wel altijd van alles doe; omdat mijn schrikbeeld is dat ik alleen nog maar op de bank ga hangen of in bed liggen omdat ik me zo leeg van binnen voel en zo moedeloos.
Maar hier word ik toch echt moedeloos van, dat ik zoveel dingen doe (werk, vrijwilligerswerk, afspreken met vrienden, leuke dingen verzinnen, in m'n moestuin werken) in de hoop dat ik ooit van dat depressieve gevoel af kom, maar het werkt niet.
Ik ga morgen een paar dagen op vakantie met een vriendin, maar ik kan me er gewoon niet toe zetten om m'n huis op te ruimen en in te pakken, terwijl dat helemaal niet zoveel werk is.
Ik loop al bij de haptonome, om meer met m'n gevoel in contact te komen. Als kind werd er nooit naar m'n gevoel of zo geluisterd, je moest gewoon doen wat je gezegd werd, geen inspraak en zin maken als je geen zin had. Ik heb 't idee dat dat met m'n huidige toestand te maken heeft.
Ik wil niet zeuren, een hoop mensen hebben 't zwaarder dan ik maar ik kom hier toch moeilijk uit. Hoe vind ik mezelf weer een beetje terug?
vrijdag 23 juli 2010 om 20:25
vrijdag 23 juli 2010 om 20:30
Ik denk dat het belangrijk is dat je idd in contact komt met je gevoel, want anders blijf je dingen ondernemen die niet bij je passen en dat veroorzaakt steeds een teleurstelling en ontevreden gevoel.
Het is stap 1 dat je je realiseert waar dit patroon vandaan komt, nl uit je jeugd. Neem de tijd voor het traject bij die haptonoom en psycholoog. Dit is je kans om je patronen te doorbreken. Dat kan niet van de ene op de andere dag (en leg jezelf dat vooral niet op) want dat is niet realistisch.
Fijne vakantie!
Het is stap 1 dat je je realiseert waar dit patroon vandaan komt, nl uit je jeugd. Neem de tijd voor het traject bij die haptonoom en psycholoog. Dit is je kans om je patronen te doorbreken. Dat kan niet van de ene op de andere dag (en leg jezelf dat vooral niet op) want dat is niet realistisch.
Fijne vakantie!
vrijdag 23 juli 2010 om 20:44
Je moet niets, dat moet je je beseffen. Het is iets van deze tijd, denk ik. Iedereen moet steeds maar met van alles en nog wat bezig zijn, anders... Ja, wat anders??
Het is niet slecht om dingen te doen die 'moeten' gebeuren: opruimen, schoonmaken, in de moestuin werken, zoals jij beschrijft. Dat zijn dingen die als ze gedaan zijn, een goed gevoel geven, neem ik aan.
Misschien moet je de tijd nemen om te denken aan wat je zou willen doen waar je blij van wordt. Zoals bij mijzelf bijvoorbeeld: lezen, wandelen en af en toe de rust nemen om ergens te zitten en om je heen te kijken.
Als je geen zin hebt om af te spreken, maar lekker 'nutteloos' op de bank televisie te kijken is dat echt niet erg. Je vertelt dat je je dan leeg en moedeloos voelt, komt dat voort uit een (vroeger opgelegd?) gevoel dat je je altijd 'nuttig' moet maken?
Het is niet slecht om dingen te doen die 'moeten' gebeuren: opruimen, schoonmaken, in de moestuin werken, zoals jij beschrijft. Dat zijn dingen die als ze gedaan zijn, een goed gevoel geven, neem ik aan.
Misschien moet je de tijd nemen om te denken aan wat je zou willen doen waar je blij van wordt. Zoals bij mijzelf bijvoorbeeld: lezen, wandelen en af en toe de rust nemen om ergens te zitten en om je heen te kijken.
Als je geen zin hebt om af te spreken, maar lekker 'nutteloos' op de bank televisie te kijken is dat echt niet erg. Je vertelt dat je je dan leeg en moedeloos voelt, komt dat voort uit een (vroeger opgelegd?) gevoel dat je je altijd 'nuttig' moet maken?
vrijdag 23 juli 2010 om 21:03
Ik weet niet meer waar ik blij van word. Dingen bedenken vanuit m'n hoofd kan ik wel, maar dat heb ik al heel lang gedaan en is niet de oplossing.
Bezinning wel ja, denk ik ook. Mindfulness: ik probeer soms even te mediteren, maar doe 't niet vaak genoeg, denk ik. Zelfs voor zoiets heb je dan weer discipline nodig..
Ik ben gewoon heel vaak bezig met: welke klussen moeten er allemaal nog gedaan worden. Ik denk niet vaak: waar heb ik zin in. Dat gun ik mezelf dan misschien niet. Heb inderdaad de neiging/drang om altijd maar nuttig bezig te zijn. Soms ook juist om te ontkomen aan die vraag: waar heb ik zin in? Omdat ik daar het antwoord niet op weet.
Maar ben toch ook niet geboren om m'n hele leven slaafs de klusjes uit te voeren die ik mezelf opleg.
Misschien loop ik toch wel een beetje weg voor die vraag: wat wil ik.
Thanx voor de feedback.
Bezinning wel ja, denk ik ook. Mindfulness: ik probeer soms even te mediteren, maar doe 't niet vaak genoeg, denk ik. Zelfs voor zoiets heb je dan weer discipline nodig..
Ik ben gewoon heel vaak bezig met: welke klussen moeten er allemaal nog gedaan worden. Ik denk niet vaak: waar heb ik zin in. Dat gun ik mezelf dan misschien niet. Heb inderdaad de neiging/drang om altijd maar nuttig bezig te zijn. Soms ook juist om te ontkomen aan die vraag: waar heb ik zin in? Omdat ik daar het antwoord niet op weet.
Maar ben toch ook niet geboren om m'n hele leven slaafs de klusjes uit te voeren die ik mezelf opleg.
Misschien loop ik toch wel een beetje weg voor die vraag: wat wil ik.
Thanx voor de feedback.
vrijdag 23 juli 2010 om 21:15
En als je de boel gewoon eens de boel laat? (wel zorgen dat je blijft eten en wassen en niet vervuilt natuurlijk maar de rest gewoon even minderen). Als je dat eens een tijdje probeert, echt gewoon héél weinig doen en inplannen? En dan eens kijken wat er in je opkomt om te gaan doen, waar je 'zín' in krijgt....
Dat doe ik dus wel eens. Gewoon een tijd heel weinig inplannen en dan krijg ik vanzelf zin in dit of dat boek, of die oude/nieuwe hobby, of die en die oude/nieuwe vriendin.
Is het ook geen 'controlebehoefte' dat je altijd maar zorgt dat alle klusjes af komen?
Dat doe ik dus wel eens. Gewoon een tijd heel weinig inplannen en dan krijg ik vanzelf zin in dit of dat boek, of die oude/nieuwe hobby, of die en die oude/nieuwe vriendin.
Is het ook geen 'controlebehoefte' dat je altijd maar zorgt dat alle klusjes af komen?
vrijdag 23 juli 2010 om 21:25
Heb ooit eens gelezen dat je het 'moeten' zou kunnen proberen te vervangen door 'willen'.
Tja: ik 'wil' afwassen, ik 'wil' stofzuigen(??), maar het doel was geloof ik dan tot de conclusie te komen dat je daar zelf voor kiest. Positief dus: je wilt een schoon huis, in dit geval.
Ik ben zelf ook wel van de klusjes die 'moeten gebeuren' afmaken, maar daarna ga ik iets doen wat ik leuk vind!
Fijne vakantie!
Tja: ik 'wil' afwassen, ik 'wil' stofzuigen(??), maar het doel was geloof ik dan tot de conclusie te komen dat je daar zelf voor kiest. Positief dus: je wilt een schoon huis, in dit geval.
Ik ben zelf ook wel van de klusjes die 'moeten gebeuren' afmaken, maar daarna ga ik iets doen wat ik leuk vind!
Fijne vakantie!
vrijdag 23 juli 2010 om 21:39
Als ik dat ga doen (de boel minderen en alleen het hoognodige) dan word ik heel onrustig en ga ik allemaal dingen verzinnen. Ik kan gewoon niet zo goed tegen "leegte", geloof ik. Met jezelf geconfronteerd worden. Dus het doen van klusjes is voor mij een manier om niet met de leegte in mezelf geconfronteerd te worden.
Goh, doordat ik het er hier zo over heb worden er wel dingen duidelijker..
Goh, doordat ik het er hier zo over heb worden er wel dingen duidelijker..
vrijdag 23 juli 2010 om 21:43
@huppelepup: ga er dan eens 'doorhéén'. Anders verandert er nóóit wat!
Ik heb het ook gehad hoor, zo'n periode; studeren, bijbaan, uitgaan, daten, vriendinnen, ouders, en nog een (andere) cursus ernaast ook! Om maar niet bezig te zijn met het gevoel dat je niet weet wat je eigenlijk voelt of wilt. Dus gewoon maar bezig blijven.
Nu (10 jaar later) ken ik mezelf en weet ik dat ik soms gewoon een weekeinde niets wil doen behalve ff een uurtje door de stad lopen of een boek lezen en een beetje internetten. En daar ga ik mezelf dus echt niet schuldig om voelen. En dat er mensen zijn die véél productiever zijn in hun weekeinde? Good for them! Ik word dat weekeinde gelukkig van niks doen!
(Het weekeinde erna haal ik dat meestal weer ruimschoots in. Maar ik luister wel meer/vaker naar mijn eigen gevoel).
Ik heb het ook gehad hoor, zo'n periode; studeren, bijbaan, uitgaan, daten, vriendinnen, ouders, en nog een (andere) cursus ernaast ook! Om maar niet bezig te zijn met het gevoel dat je niet weet wat je eigenlijk voelt of wilt. Dus gewoon maar bezig blijven.
Nu (10 jaar later) ken ik mezelf en weet ik dat ik soms gewoon een weekeinde niets wil doen behalve ff een uurtje door de stad lopen of een boek lezen en een beetje internetten. En daar ga ik mezelf dus echt niet schuldig om voelen. En dat er mensen zijn die véél productiever zijn in hun weekeinde? Good for them! Ik word dat weekeinde gelukkig van niks doen!
(Het weekeinde erna haal ik dat meestal weer ruimschoots in. Maar ik luister wel meer/vaker naar mijn eigen gevoel).
vrijdag 23 juli 2010 om 21:46
vrijdag 23 juli 2010 om 21:47
quote:huppelepup schreef op 23 juli 2010 @ 20:23:
mijn schrikbeeld is dat ik alleen nog maar op de bank ga hangen of in bed liggen omdat ik me zo leeg van binnen voel en zo moedeloos.
Is dat nou echt heel reëel? Ik denk dat je dat eventjes lukt, een halve dag in bed liggen, maar dan gaat je 'echte ik' toch echt wel kriebelen om leuke dingen hoor!
quote:Maar hier word ik toch echt moedeloos van, dat ik zoveel dingen doe (werk, vrijwilligerswerk, afspreken met vrienden, leuke dingen verzinnen, in m'n moestuin werken) in de hoop dat ik ooit van dat depressieve gevoel af kom, maar het werkt niet.Je zegt het zelf al, wat je nu doet werkt niet. Dus dan maar eens over een andere boeg gooien nietwaar? Misschien wordt het ff moeilijk maar dat overleef je ook wel weer!
mijn schrikbeeld is dat ik alleen nog maar op de bank ga hangen of in bed liggen omdat ik me zo leeg van binnen voel en zo moedeloos.
Is dat nou echt heel reëel? Ik denk dat je dat eventjes lukt, een halve dag in bed liggen, maar dan gaat je 'echte ik' toch echt wel kriebelen om leuke dingen hoor!
quote:Maar hier word ik toch echt moedeloos van, dat ik zoveel dingen doe (werk, vrijwilligerswerk, afspreken met vrienden, leuke dingen verzinnen, in m'n moestuin werken) in de hoop dat ik ooit van dat depressieve gevoel af kom, maar het werkt niet.Je zegt het zelf al, wat je nu doet werkt niet. Dus dan maar eens over een andere boeg gooien nietwaar? Misschien wordt het ff moeilijk maar dat overleef je ook wel weer!
vrijdag 23 juli 2010 om 21:52
In mijn werk heb ik te maken met heel veel mensen. En ik kom ook wel eens (gepensioneerde) mensen tegen die bijna nooit de deur uit komen. Die 1 of 2 familieleden hebben die ze dan maandelijks zien. Die alleen buiten komen voor de boodschapjes, en die verder in huis hun tijd besteden aan actualiteiten volgen, krant lezen, borduren, boeken lezen, gedichtjes schrijven, nadenken, noem maar op.
En dat zijn dan nog mensen waar gewoon een goed gesprek mee te voeren is, die slim zijn, aardig, geinteresseerd in een ander. Maar die niet de behoefte hebben aan veel contacten of veel activiteiten. En die daar gelukkig mee zijn.
Nou is dit dus weer het andere uiterste. Maar met de jaren zal voor jezelf wel duidelijk worden waar jouw balans ligt. Hoe oud ben je?
En dat zijn dan nog mensen waar gewoon een goed gesprek mee te voeren is, die slim zijn, aardig, geinteresseerd in een ander. Maar die niet de behoefte hebben aan veel contacten of veel activiteiten. En die daar gelukkig mee zijn.
Nou is dit dus weer het andere uiterste. Maar met de jaren zal voor jezelf wel duidelijk worden waar jouw balans ligt. Hoe oud ben je?
vrijdag 23 juli 2010 om 22:25
OK, dan zal het een pittige kluif worden, je hebt deze gewoontes er al heel veel jaren ingesleten. Maar dat kan (zal) best lukken!
Bespreek het eens met je vriendinnen, die hebben soms weer een heel ander licht op de zaak dan jijzelf, ze kunnen je soms echt voor verrassingen komen laten te staan omdat ze je al zo lang kennen.
Veel plezier op je vakantie!
Bespreek het eens met je vriendinnen, die hebben soms weer een heel ander licht op de zaak dan jijzelf, ze kunnen je soms echt voor verrassingen komen laten te staan omdat ze je al zo lang kennen.
Veel plezier op je vakantie!
zaterdag 24 juli 2010 om 02:03
alles voelt steeds als moeten. Ik herken dit zo, net als alles wat je schrijft.
Weet je wat ik denk? Dat ik het fijn vind om die dingen te 'moeten' omdat ik het anders niet doe. Klusjes zijn praktisch, je bent lekker bezig en hoeft niet aan jezelf te denken.
Ik weet ook niet wat ik leuk vind om te doen. Ja, series kijken maar dat moet dan weer gecompenseerd worden met klusjes
ik lees nog even mee hier.
Ik loop ook trouwens bij een haptonoom
Weet je wat ik denk? Dat ik het fijn vind om die dingen te 'moeten' omdat ik het anders niet doe. Klusjes zijn praktisch, je bent lekker bezig en hoeft niet aan jezelf te denken.
Ik weet ook niet wat ik leuk vind om te doen. Ja, series kijken maar dat moet dan weer gecompenseerd worden met klusjes
ik lees nog even mee hier.Ik loop ook trouwens bij een haptonoom
zaterdag 24 juli 2010 om 13:46
Goh, wat herken ik veel in jouw verhaal zeg. Ik heb eigenlijk altijd het idee dat ik geen flauw idee heb wat ik nou leuk vind en dat ik bij de dingen waar toch wel gevoel bij hoort te zitten (verdriet om een ruzie, vrolijkheid bij een vakantie enzovoort) helemaal niets voel.
FutureLegend: je loopt bij een haptonoom. Ik heb even gegoogled hoe en wat dat nou precies is want ik had er nog nooit van gehoord, maar ik kan er toch niet helemaal uit komen hoe het er daar aan toe gaat. Hoe gaat dat in de praktijk in zijn werk?
FutureLegend: je loopt bij een haptonoom. Ik heb even gegoogled hoe en wat dat nou precies is want ik had er nog nooit van gehoord, maar ik kan er toch niet helemaal uit komen hoe het er daar aan toe gaat. Hoe gaat dat in de praktijk in zijn werk?
zaterdag 24 juli 2010 om 20:33
Sprookjesbos; Toen ik daar acht (of zeven) jaar geleden begon, werd ik vooral eerst 'weerbaar' gemaakt tegen de (toen) grote boze buitenwereld Eerst leren goed te staan, je personal space aan te geven, dat soort dingen.
Later oefeningen waarbij je ligt en je je bewust wordt van de ruimte waarin je je begeeft. Eerst maak je je gevoel zo groot als de kamer en laat alles zijn zoals het is. Daarna ga je naar de kern van je gevoel toe (in je buik) en dan kom je dicht bij jezelf. Je geest maakt dan weer connectie met je lichaam. Klinkt allemaal erg zweverig maar in de praktijk valt dat ontzettend mee en het mooiste van alles is; het werkt ook nog
Zodra ik daar weg ben, voel ik me completer. Alsof mijn geest weer terug is gegaan in mijn lichaam. Ik ga namelijk nogal vaak op de automatische piloot, doe de dingen die ik moet doen en daarna niks.
De laatste jaren geeft hij me vaak ook een soort advies. Een plek waar ik vrijuit kan praten en waarbij hij ook mijn grenzen richting anderen in de gaten houdt. Ik laat me namelijk nogal beïnvloeden (zit altijd wel met zorgen) en dat heeft ontzettend veel invloed op de energie die ik heb. Ben zo vaak moe, echt uitgeput
Wat ik vooral bij hem heb geleerd is dat ik mijn gevoel moet accepteren. Ik dacht altijd in goede en slechte gevoelens. Maar "het is zoals het is"
Eerst leren goed te staan, je personal space aan te geven, dat soort dingen.Later oefeningen waarbij je ligt en je je bewust wordt van de ruimte waarin je je begeeft. Eerst maak je je gevoel zo groot als de kamer en laat alles zijn zoals het is. Daarna ga je naar de kern van je gevoel toe (in je buik) en dan kom je dicht bij jezelf. Je geest maakt dan weer connectie met je lichaam. Klinkt allemaal erg zweverig maar in de praktijk valt dat ontzettend mee en het mooiste van alles is; het werkt ook nog
Zodra ik daar weg ben, voel ik me completer. Alsof mijn geest weer terug is gegaan in mijn lichaam. Ik ga namelijk nogal vaak op de automatische piloot, doe de dingen die ik moet doen en daarna niks.
De laatste jaren geeft hij me vaak ook een soort advies. Een plek waar ik vrijuit kan praten en waarbij hij ook mijn grenzen richting anderen in de gaten houdt. Ik laat me namelijk nogal beïnvloeden (zit altijd wel met zorgen) en dat heeft ontzettend veel invloed op de energie die ik heb. Ben zo vaak moe, echt uitgeput
Wat ik vooral bij hem heb geleerd is dat ik mijn gevoel moet accepteren. Ik dacht altijd in goede en slechte gevoelens. Maar "het is zoals het is"
zondag 25 juli 2010 om 17:56
hee dit klinkt voor mij ook herkenbaar: ik moet ook alles van mezelf..ik MOET sporten, ik MOET het huishouden doen,ik MOET voor het eten eerst opruimen en ga zo maar door..
moeword ik ervan...
maar merk dat ik het nu langzaam aan kan loslaten, nu ik beter in mijn vel zit.. ik heb zelf ook baat gehad bij ademshalingoefeningen..misschien dat je daar iets mee kan?
iedereen succes ermee!!!!
moeword ik ervan...
maar merk dat ik het nu langzaam aan kan loslaten, nu ik beter in mijn vel zit.. ik heb zelf ook baat gehad bij ademshalingoefeningen..misschien dat je daar iets mee kan?
iedereen succes ermee!!!!
maandag 26 juli 2010 om 23:19
Heel herkenbaar.......
Ik moet van alles, zelfs afspreken met mensen is idd moeten.
Ook ik loop bij een haptonoom, maar krijg de tijd niet gevonden om mijn huiswerk te doen, want ik moet nog zoveel doen. En met een verhuizing in het vooruitzicht is voelen er helemaal niet bij.
Het ergste vind ik dat ik op mijn werk allemaal bedenk wat ik 's avonds moet doen, en vaak niet verder kom dan dutten op de bank, een beetje computeren en rondhangen. Weer een avond voorbij......
Ik moet van alles, zelfs afspreken met mensen is idd moeten.
Ook ik loop bij een haptonoom, maar krijg de tijd niet gevonden om mijn huiswerk te doen, want ik moet nog zoveel doen. En met een verhuizing in het vooruitzicht is voelen er helemaal niet bij.
Het ergste vind ik dat ik op mijn werk allemaal bedenk wat ik 's avonds moet doen, en vaak niet verder kom dan dutten op de bank, een beetje computeren en rondhangen. Weer een avond voorbij......
