Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
dinsdag 19 november 2019 16:52
Hoe gaat het nu? Heb je nog iets gehoord van het UWV? Vervelend zulke gesprekkenlibe schreef: ↑14-11-2019 11:53
Ik moest gister naar het UWV, op gesprek voor werk. Die mevrouw bleef maar doorvragen waarom ik me niet verder liet behandelen voor mijn angststoornis. Ik heb gezegd dat ik al zoveel therapie gehad heb in het verleden, dat ik voor mijn gevoel wel klaar ben om met mensen te praten over mijn angst. Ik word altijd zo moe van mensen die zelf geen angststoornis hebben en denken dat alles te behandelen is.
Ze wist uiteindelijk niet meer wat ze met me aan moest, dus ik heb beroepskeuzetesten meegekregen om een beter beeld te krijgen van welke banen misschien bij me zouden passen.
Ik weet hoe stressvol het kan zijn..Ik heb nu al heel lang geen sollicitatie plicht, ik zou dat ook echt niet trekken.
Maar ik snap helemaal wat je bedoeld, onbegrip blijft een lastig iets. Ben benieuwd of je al iets meer duidelijkheid hebt.
Ik wil ook geen therapie meer, heb ook veel therapieën gehad, groepstherapie, individueel, bij mijn vorige psycholoog had ik het idee in cirkels te praten... Ik zag het op een gegeven moment alleen maar als extra verplichting. En als ik dan een gesprek had was dat altijd op een goede dag, dus dan wilde ik gewoon even niet praten en iets leuks doen...
Het maakte het voor mij alleen maar zwaarder en er kwam gewoon nooit een echte doorbraak/oplossing, buiten dat ging ze nooit in op hormonale klachten, het is dan meer gericht op je angsten aangaan. Maar ja, die lichamelijke klachten worden dan een beetje genegeerd.
Groepstherapie wil ik al helemaal niet meer, teveel prikkels, al die energieën en verhalen van anderen...
Maar hoe ik er nu het beste mee om kan gaan weet ik nog steeds niet.
Heb weer een paar moeizame dagen, gisteren weer beroerd van vermoeidheid. Vrijwilligers werk gehad en mijn batterij was helemaal leeg na een paar uur... De rest van de middag op de bank gelegen en vandaag nog steeds heel moe.
Zit wel weer tegen mijn menstruatie aan dus dat zal wel weer een hele grote rol spelen.
Vanmorgen ging er even iets niet zoals ik had gehoopt en dat heeft ervoor gezorgd dat ik de rest van de dag me rot heb gevoeld en huilbuien heb gehad.
Het was eigenlijk maar iets 'kleins' en het was niet specifiek datgene, maar meer een druppel en werd zo gefrustreerd, dat zoiets dan al niet lukt en ik nooit eens echt door kan pakken...
Ik hoop echt een beetje op te laden de komende dagen anders ga ik me echt even afmelden voor vrijwilligers werk.
Hoe is het met iedereen?
Fijne avond allemaal
woensdag 20 november 2019 08:54
Hey Yesss, lief dat je er naar vraagt. Met mij gaat het ook een beetje op en af. Ik schrik de laatste nachten steeds wakker met hartkloppingen en kom daarna moeilijk in slaap. Ik ben bang dat er dan iemand in huis is. Overdag ben ik daardoor moe en onrustig en kan ik weinig prikkels hebben. In de loop van de middag gaat het dan vaak weer wat beter. Ik moet volgende week woensdag terug naar het UWV om de resultaten van de beroepskeuzetest te bespreken. Ben benieuwd waar ze dan mee komen. Ik denk niet dat ik het nu zou aankunnen om alweer te gaan werken, maar wil ook niet dat mijn WW wordt stopgezet. Krijg jij ook nog WW naast je vrijwilligerswerk? Of loopt dat niet via het UWV?
Ik vind het ook raar dat er tijdens therapie nooit aandacht wordt besteed aan hormonen. Ik denk dat ze daar niets mee kunnen. Ik heb ook therapie gehad met anderen en dat was inderdaad heel zwaar om de reden die jij benoemt.
Sterkte de komende dagen, wat je beschrijft klinkt wel heel erg als PMS.
Ik vind het ook raar dat er tijdens therapie nooit aandacht wordt besteed aan hormonen. Ik denk dat ze daar niets mee kunnen. Ik heb ook therapie gehad met anderen en dat was inderdaad heel zwaar om de reden die jij benoemt.
Sterkte de komende dagen, wat je beschrijft klinkt wel heel erg als PMS.
Do you want to be right?
Or happy?
vrijdag 22 november 2019 21:29
Ik ben er vandaag achtergekomen dat ik zwanger ben! ![🥰]()
Had woensdag al getest, maar op de test was nog bijna niets te zien, dus vandaag nog maar een test gedaan en jahoor! Kan het bijna niet geloven, want ik voel me niet anders. Vermoedelijk ben ik ook pas 4 weken zwanger. Officieel pas vanaf vorige week.
Maar ik heb me net weer te druk gemaakt over iets en nu zit ik met hartkloppingen op de bank. Hoewel ik me vandaag best oke voelde na het goede nieuws. Gelukkig en blij. Nu denk ik wat als ik een miskraam krijg door de hartkloppingen, wat als het fout gaat, kan ik dit wel aan met mijn angststoornis? Nou, ik hoop dat ik snel weer wat rustiger word....
Had woensdag al getest, maar op de test was nog bijna niets te zien, dus vandaag nog maar een test gedaan en jahoor! Kan het bijna niet geloven, want ik voel me niet anders. Vermoedelijk ben ik ook pas 4 weken zwanger. Officieel pas vanaf vorige week.
Maar ik heb me net weer te druk gemaakt over iets en nu zit ik met hartkloppingen op de bank. Hoewel ik me vandaag best oke voelde na het goede nieuws. Gelukkig en blij. Nu denk ik wat als ik een miskraam krijg door de hartkloppingen, wat als het fout gaat, kan ik dit wel aan met mijn angststoornis? Nou, ik hoop dat ik snel weer wat rustiger word....
Do you want to be right?
Or happy?
zaterdag 23 november 2019 13:04
Libe wat een ontzettend goed en mooi nieuws! Mooi, spannend en eng, want dit is nieuw en je hebt geen controle over hoe t gaat. Dus het lijkt me logisch dat je daar angst over krijgt.
Misschien is t goed om snel met je huisarts te praten, over je angst en je zwangerschap zodat je een kort lijntje heb, mocht je je zorgen maken. Ik hoop dat je je zorgen een beetje opzij kan zetten. Ik ga niet zeggen 'geniet ervan' want ik weet dat dat best lastig is. Vooral de eerste weken.
Yess hoe gaat t nu met je? Wat je schrijft over therapie herken ik ook. Ik ben ook gestopt gestopt na veel therapie. Het praten erover, het lijkt me niet te helpen. Jammer dat je vrijwilligerswerk je zo uitput . Vind je t wel leuk?
Hier gaat t oké. Ik had goede weken, maar er is wat stress in huis met onze puberzoon. Zijn cijfers op school zijn echt heel slecht en zijn buien en de discussies drukken een flinke stempel de laatste tijd. Ook is t druk met sociale dingen (die ik vaak organiseer, maar als dan t puntje bij t paaltje komt, raak ik in de stress).
Gisteren ook weer flink paniek en stress gehad, maar ik merk dat ik tijdens mijn paniek ook kan denken 'Dit gaat er over, ik voel me straks beter'. Het helpt niet direct, maar het neemt wel de ergste paniek weg.
Ik blijf t alleen jammer vinden dat ik overal tegenop zit en me nergens op kan verheugen doordat ik beren op de weg zie en denk dat ik t niet aan kan.
Hoe gaat t verder met iedereen? Wens jullie een fijn weekend.
Misschien is t goed om snel met je huisarts te praten, over je angst en je zwangerschap zodat je een kort lijntje heb, mocht je je zorgen maken. Ik hoop dat je je zorgen een beetje opzij kan zetten. Ik ga niet zeggen 'geniet ervan' want ik weet dat dat best lastig is. Vooral de eerste weken.
Yess hoe gaat t nu met je? Wat je schrijft over therapie herken ik ook. Ik ben ook gestopt gestopt na veel therapie. Het praten erover, het lijkt me niet te helpen. Jammer dat je vrijwilligerswerk je zo uitput . Vind je t wel leuk?
Hier gaat t oké. Ik had goede weken, maar er is wat stress in huis met onze puberzoon. Zijn cijfers op school zijn echt heel slecht en zijn buien en de discussies drukken een flinke stempel de laatste tijd. Ook is t druk met sociale dingen (die ik vaak organiseer, maar als dan t puntje bij t paaltje komt, raak ik in de stress).
Gisteren ook weer flink paniek en stress gehad, maar ik merk dat ik tijdens mijn paniek ook kan denken 'Dit gaat er over, ik voel me straks beter'. Het helpt niet direct, maar het neemt wel de ergste paniek weg.
Ik blijf t alleen jammer vinden dat ik overal tegenop zit en me nergens op kan verheugen doordat ik beren op de weg zie en denk dat ik t niet aan kan.
Hoe gaat t verder met iedereen? Wens jullie een fijn weekend.
maandag 25 november 2019 16:22
Van harte gefeliciteerd Libe! 
Wat een mooi nieuws en wat spannend.
Natuurlijk brengt het ook weer spanningen met zich mee, dat is logisch. Heb je een beetje rust kunnen vinden inmiddels? Inderdaad wat Kaatje zegt, misschien fijn om inderdaad gauw met de huisarts de gaan praten en verder zo rustig mogelijk proberen te houden, maar ja, dat zeg ik nu heel makkelijk... We weten allemaal dat dat heel lastig is.
Hopelijk kun je er toch ook wel van genieten
Wat vervelend dat je zoveel spanningen hebt Kaatje. Maar ik vind het wel heel knap dat je toch die knop op zo'n moment een beetje om kan zetten en kan denken, dit gaat weet over. Mij lukt dat op zo'n moment nog steeds niet.
Overal tegenop zien herken ik ook... Ik ga nooit echt ergens ontspannen in.
Hoe gaat het nu en met je zoon?
Hier gaat het nog steeds niet zo denderend. Vanmorgen weer naar vrijwilligers werk geweest. Even een kort gesprekje gehad want was vorige week ziek, als in, oververmoeid en het ging weer even niet.
Maar ik merk gewoon toch weer een beetje dat onbegrip,.. degene waarmee ik het gesprekje had is zelf heel ondernemend en ik vertelde dus dat ik dus veel te weinig leuke dingen voor mezelf doe en hij reageerde met, dat leuke dingen toch ontspanning zijn...
Ik probeerde uit te leggen dat ook leuke dingen energie kosten en dat ik niet een dag ga winkelen als ik al aan mijn tax zit, omdat dat dan gewoon echt niet lukt, en dat ik zelden op een punt kom dat ik dus voor dat soort dingen echt rust en energie heb.
Ja dat snappen sommige mensen gewoon echt niet. Dan denk ik, ben blij, ik kan daar echt jaloers op zijn. Mensen die blaken van de energie. Heerlijk lijkt me dat...
Ik heb me ik ieder geval voor vrijdag afgemeld, ik heb deze week wat andere dingen en ik trek het echt even niet. Gelukkig is dat geregeld dus heb deze week hópelijk wat meer energie, wil ook even de stad in, gewoon mezelf trakteren op iets leuks!
Wat een mooi nieuws en wat spannend. Natuurlijk brengt het ook weer spanningen met zich mee, dat is logisch. Heb je een beetje rust kunnen vinden inmiddels? Inderdaad wat Kaatje zegt, misschien fijn om inderdaad gauw met de huisarts de gaan praten en verder zo rustig mogelijk proberen te houden, maar ja, dat zeg ik nu heel makkelijk... We weten allemaal dat dat heel lastig is.
Hopelijk kun je er toch ook wel van genieten
Wat vervelend dat je zoveel spanningen hebt Kaatje. Maar ik vind het wel heel knap dat je toch die knop op zo'n moment een beetje om kan zetten en kan denken, dit gaat weet over. Mij lukt dat op zo'n moment nog steeds niet.
Overal tegenop zien herken ik ook... Ik ga nooit echt ergens ontspannen in.
Hoe gaat het nu en met je zoon?
Hier gaat het nog steeds niet zo denderend. Vanmorgen weer naar vrijwilligers werk geweest. Even een kort gesprekje gehad want was vorige week ziek, als in, oververmoeid en het ging weer even niet.
Maar ik merk gewoon toch weer een beetje dat onbegrip,.. degene waarmee ik het gesprekje had is zelf heel ondernemend en ik vertelde dus dat ik dus veel te weinig leuke dingen voor mezelf doe en hij reageerde met, dat leuke dingen toch ontspanning zijn...
Ik probeerde uit te leggen dat ook leuke dingen energie kosten en dat ik niet een dag ga winkelen als ik al aan mijn tax zit, omdat dat dan gewoon echt niet lukt, en dat ik zelden op een punt kom dat ik dus voor dat soort dingen echt rust en energie heb.
Ja dat snappen sommige mensen gewoon echt niet. Dan denk ik, ben blij, ik kan daar echt jaloers op zijn. Mensen die blaken van de energie. Heerlijk lijkt me dat...
Ik heb me ik ieder geval voor vrijdag afgemeld, ik heb deze week wat andere dingen en ik trek het echt even niet. Gelukkig is dat geregeld dus heb deze week hópelijk wat meer energie, wil ook even de stad in, gewoon mezelf trakteren op iets leuks!
dinsdag 26 november 2019 08:52
Dankjewel Yesss en Kaatje, ik heb het dit weekend heel rustig aangedaan en ben weer wat tot rust gekomen. Ik heb wel wat steekjes en krampjes en last van mijn darmen, maar meer gelukkig nog niet. Ik slaap wel nog steeds onrustig. Ik ben me aan het oriënteren op een eventuele zwangerschapscursus die bij me past, zodat ik er straks wat beter mee kan omgaan. Heb momenteel veel last van hyperventilatie, dus misschien een combinatie van ademhaling en oefeningen. Morgen moet ik weer naar het UWV. Ik twijfel of ik al moet vertellen dat ik zwanger ben.
Lastig Kaatje van jouw zoon. Troost je met de gedachte dat de meeste pubers zo'n periode doormaken en dat het uiteindelijk wel goed komt als de hormonen wat minder zijn. Probeer hem niet te serieus te nemen, want pubers denken erg egocentrisch en daar kunnen ze niets aan doen. Betrek het vooral niet te erg op jezelf, ook al is dat heel lastig, het is een fase die erbij hoort.
Yesss ik herken dat wel van die lage energie. Als je lichaam dat aangeeft is het goed om daar naar te luisteren. Ik krijg meestal wel weer meer energie van een stukje wandelen in de buitenlucht. Doe inderdaad dingen die je leuk vindt en die je positieve energie geven, dan gaat het vast snel weer wat beter.
Lastig Kaatje van jouw zoon. Troost je met de gedachte dat de meeste pubers zo'n periode doormaken en dat het uiteindelijk wel goed komt als de hormonen wat minder zijn. Probeer hem niet te serieus te nemen, want pubers denken erg egocentrisch en daar kunnen ze niets aan doen. Betrek het vooral niet te erg op jezelf, ook al is dat heel lastig, het is een fase die erbij hoort.
Yesss ik herken dat wel van die lage energie. Als je lichaam dat aangeeft is het goed om daar naar te luisteren. Ik krijg meestal wel weer meer energie van een stukje wandelen in de buitenlucht. Doe inderdaad dingen die je leuk vindt en die je positieve energie geven, dan gaat het vast snel weer wat beter.
Do you want to be right?
Or happy?
woensdag 27 november 2019 11:21
Yess dat onbegrip is heel lastig. De vraag "waarom ben je nu angstig, er is toch niks om zo angstig om te zijn"? Ik kan m ook nooit goed beantwoorden. Ik probeer nu tegen bv mijn man te zeggen, probeer het niet te begrijpen, geloof gewoon dat t zo is. Want al die uitleg, dat helpt toch niet.
Jammer hè, dat ook leuke dingen spanning geven. Is t nog gelukt om de stad in te gaan?
Libe succes vandaag bij t UWV. Inderdaad moeilijk of je t al moet zeggen. Ik zou t nog even bij me houden denk ik. Wat is de reden dat je bij t UWV moest zijn? Want je was nog niet zo lang geleden ook geweest toch? Ik hoop dat je gesprek een beetje oké was..
Hier is t met onze zoon wat beter. Hij heeft duidelijke regels gekregen over bv tijd die hij op zijn play station mag, dat hadden we een beetje laten versloffen . Hij was er niet bij mee, maar hij moet t er mee doen. Afgelopen zondagmiddag was zijn speeltijd op, vrienden hadden allemaal wat te doen en toen ging hij maar met ons mee naar t bos. En eigenlijk was t best leuk. En t lijkt wel of hij die duidelijke regels ook nodig heeft om zich aan vast te houden. Nu hopen dat zijn cijfers ook wat verbeteren..
Matz hoe doen jullie dat met je zoon? Is hij ook zo'n gamer? Hebben jullie daar vaste afspraken over?
Jammer hè, dat ook leuke dingen spanning geven. Is t nog gelukt om de stad in te gaan?
Libe succes vandaag bij t UWV. Inderdaad moeilijk of je t al moet zeggen. Ik zou t nog even bij me houden denk ik. Wat is de reden dat je bij t UWV moest zijn? Want je was nog niet zo lang geleden ook geweest toch? Ik hoop dat je gesprek een beetje oké was..
Hier is t met onze zoon wat beter. Hij heeft duidelijke regels gekregen over bv tijd die hij op zijn play station mag, dat hadden we een beetje laten versloffen . Hij was er niet bij mee, maar hij moet t er mee doen. Afgelopen zondagmiddag was zijn speeltijd op, vrienden hadden allemaal wat te doen en toen ging hij maar met ons mee naar t bos. En eigenlijk was t best leuk. En t lijkt wel of hij die duidelijke regels ook nodig heeft om zich aan vast te houden. Nu hopen dat zijn cijfers ook wat verbeteren..
Matz hoe doen jullie dat met je zoon? Is hij ook zo'n gamer? Hebben jullie daar vaste afspraken over?
woensdag 27 november 2019 12:37
Hey Kaatje, fijn dat het wat beter gaat met je zoon.
Ik heb mijn afspraak bij het UWV afgezegd. Had slecht geslapen en stond op met maag/buikpijn en veel angst. Had ook veel last van hyperventilatie, dus misschien vandaar de maagpijn? Baalde er wel van. Had aangegeven dat ik net zwanger ben en dat ik me ziek voel. Gelukkig was daar wel begrip voor. Over 3 weken moet ik terug om mijn beroepskeuzetesten te bespreken die ik heb gemaakt. Mijn hoofd staat ook niet echt naar werk nu.
Ik heb mijn afspraak bij het UWV afgezegd. Had slecht geslapen en stond op met maag/buikpijn en veel angst. Had ook veel last van hyperventilatie, dus misschien vandaar de maagpijn? Baalde er wel van. Had aangegeven dat ik net zwanger ben en dat ik me ziek voel. Gelukkig was daar wel begrip voor. Over 3 weken moet ik terug om mijn beroepskeuzetesten te bespreken die ik heb gemaakt. Mijn hoofd staat ook niet echt naar werk nu.
Do you want to be right?
Or happy?
woensdag 27 november 2019 13:56
Libe, van harte met je zwangerschap! Om je misschien een beetje gerust te stellen..ik had in t begin van mn zwangerschap steeds dat mijn hart oversloeg. Waarschijnlijk door de hormonen..die stijgen natuurlijk aardig en daar moet je lichaam aan wennen.
Kaatje; zoo herkenbaar met een puberzoon
. Onze zoon heeft zn 1e toetsweek ook aardig wat onvoldoendes gehaald. Hij is inderdaad ook van het gamen. Wat we nu vaak doen vooraf aan een toetsweek is dat we hem overhoren. Kent hij t goed dan mag hij gamen en anders dus niet.
We krijgen ook regelmatig de wind van voren als hij de hond moet uitlaten of zo. Hij denkt dan dat ie de enige is die het druk heeft. Als we uitleggen dat wijj ook werken en huishouden en boodschappen moeten doen dan bindt hij wel snel in.
En pubers zijn nou eenmaal egocentrisch wat Libe al zei. En plannen (wanneer hij begint met leren bijv) schijnt ook echt lastig te zijn op deze leeftijd dus daar helpen we hem bij.
We hebben een boek 'Het tienerbrein' ..is echt interessant.
Kaatje; zoo herkenbaar met een puberzoon
. Onze zoon heeft zn 1e toetsweek ook aardig wat onvoldoendes gehaald. Hij is inderdaad ook van het gamen. Wat we nu vaak doen vooraf aan een toetsweek is dat we hem overhoren. Kent hij t goed dan mag hij gamen en anders dus niet. We krijgen ook regelmatig de wind van voren als hij de hond moet uitlaten of zo. Hij denkt dan dat ie de enige is die het druk heeft. Als we uitleggen dat wijj ook werken en huishouden en boodschappen moeten doen dan bindt hij wel snel in.
En pubers zijn nou eenmaal egocentrisch wat Libe al zei. En plannen (wanneer hij begint met leren bijv) schijnt ook echt lastig te zijn op deze leeftijd dus daar helpen we hem bij.
We hebben een boek 'Het tienerbrein' ..is echt interessant.
donderdag 28 november 2019 03:47
) en wat je zegt..vaak kun je je even later alweer beter voelen.
woensdag 4 december 2019 10:11
Hallo hoe gaat t met jullie? Libe hoe voel je je?
Hebben jullie zin in december met alle feestdagen of juist niet? Wij houden t gelukkig klein, met alleen directe familie. Dus ik heb er wel zin in.
Verder gaat t hier zijn gangetje, t ene moment Stress en dan weer redelijk oké. Ben benieuwd hoe t met jullie is.
Hebben jullie zin in december met alle feestdagen of juist niet? Wij houden t gelukkig klein, met alleen directe familie. Dus ik heb er wel zin in.
Verder gaat t hier zijn gangetje, t ene moment Stress en dan weer redelijk oké. Ben benieuwd hoe t met jullie is.
woensdag 4 december 2019 18:35
Hé Kaatje, fijn zo lekker klein de feestdagen. Vindcik ook altijd t prettigst. We hebben Sinterklaas erop zitten en met kerst zitten we op Vlieland met ons gezin. Mijn moeder en haar vriend komen met kerst daar ook dus dat is wel gezellig..
Verder zit ik in mijn pms fase en dat is kl#te...snel huilen, angstig..bleeh..maar gaat weer over
Libe, ook erg benieuwd hoe t met je gaat
Verder zit ik in mijn pms fase en dat is kl#te...snel huilen, angstig..bleeh..maar gaat weer over
Libe, ook erg benieuwd hoe t met je gaat
woensdag 4 december 2019 19:10
Hey dankjewel Matz en Kaatje! Met mij gaat het op hormonaal gebied wel goed (zoals jullie ook voorspeld hadden). Geen PMS meer haha! Helaas wel veel zorgen om de zwangerschap. Had afgelopen zondag avond laat ineens zo'n ondraaglijke buikkramp dat ik bijna 112 heb gebeld. Volgende dag meteen naar de verloskundige maar ze zag niets op de echo. Alleen een lege vruchtzak. De bedoeling is dat daar nog wat in gaat groeien, maar ik was toen nog maar 5.5 week zwanger, dus dat komt vast nog wel. Moet op 17 december terug voor een echo en dan hopelijk goed nieuws. Verder voel ik me wel wat raar. Snel duizelig, licht in mijn hoofd, viel straks bijna flauw in de winkel omdat ik sterretjes zag, dus ik moest even zitten. Nog niet erg misselijk gelukkig. Wel veel last van buikpijn en pijn in mijn borsten. Nouja, we zullen het zien.. er gebeurt natuurlijk heel veel in mijn lichaam, dus het zal er wel bij horen. Wij vieren trouwens sinterklaasavond bij mijn ouders (gourmetten) en met kerst blijven we waarschijnlijk gewoon thuis. Alvast fijne sinterklaasavond allemaal!
Do you want to be right?
Or happy?
vrijdag 6 december 2019 13:56
Ik voel mij vandaag ineens zo depressief en angstig ben naar mijn ouders gegaan om mijn hart te luchten en mijn vader zegt alleen maar dat ik me niet zo moet aanstellen en niet zo negatief moet doen. ![😥]()
Ik ben echt zo boos op hem, want het enige wat hij altijd doet is mijn probleem ontkennen en daardoor voel ik me alleen maar ellendiger. ![🤨]()
Ik ben echt zo boos op hem, want het enige wat hij altijd doet is mijn probleem ontkennen en daardoor voel ik me alleen maar ellendiger. 
Do you want to be right?
Or happy?
vrijdag 6 december 2019 14:44
Ach Libe toch.... zo rot als je gewoon een arm om je heen wil, of even van je af praten, en iemand van wie je houdt reageert dan zo lomp... Ik denk dat mensen vaak niet weten hoe te reageren en dan zoiets zeggen.
Ik geef je een dikke virtuele knuffel. En onthoudt je eigen onderschrift... alles komt en alles gaat.. al lijkt dat soms moeilijk voor te stellen als je je slecht voelt.
Hoe voel je je verder lichamelijk? Nog last van krampen gehad?
Nou zorg goed voor jezelf ❤
Ik geef je een dikke virtuele knuffel. En onthoudt je eigen onderschrift... alles komt en alles gaat.. al lijkt dat soms moeilijk voor te stellen als je je slecht voelt.
Hoe voel je je verder lichamelijk? Nog last van krampen gehad?
Nou zorg goed voor jezelf ❤
vrijdag 6 december 2019 14:54
Dankjewel Kaatje, precies dat....❤ mijn ouders schijnen dat totaal niet te begrijpen. Zij hanteren alleen maar de niet aanstel houding. ![😔]()
Ik heb nu wel last van mijn buik, maar dat is omdat ik ook last heb van hyperventilatie. Geen krampen meer door de zwangerschap gelukkig.
Ik heb nu wel last van mijn buik, maar dat is omdat ik ook last heb van hyperventilatie. Geen krampen meer door de zwangerschap gelukkig.
Do you want to be right?
Or happy?
dinsdag 10 december 2019 09:21
Hoi! Ik kom ook weer eens buurten want was benieuwd hoe het met iedereen ging! Jullie waren allemaal zo lief vorige keer dat ik er even doorheen zat.
@yess: die frustraties met psychologen ken ik, ik heb een keer een man gehad waar ik eerder meer klachten van kreeg dan dat het wat oploste
gelukkig was ik daar snel weg. Heb jij al eens groepstherapie gevolgd? Omdat je erover schrijft dat je dat echt niet wilt. Ik niet, maar het lijkt me altijd wel interessant. Ik hoop dat je je inmiddels trouwens weer iets beter voelt! Heb je nog lekker geshopt?
@libe: gefeliciteeeeerd!
wat ontzettend leuk dat je zwanger bent! Hopelijk voel je je ondanks de hormonen binnenkort een stukje rustiger/beter. (Zwangerschaps)yoga? Lekker ontspannend, en nu zit die buik nog niet in de weg 
@Kaatje71: Wat vervelend van je zoon, hopelijk gaat die pubertijd snel voorbij, ik heb geen goede tips voor je sorry
Maar goed om te lezen dat het met jouzelf wel (redelijk) goed gaat!
@yess: die frustraties met psychologen ken ik, ik heb een keer een man gehad waar ik eerder meer klachten van kreeg dan dat het wat oploste
gelukkig was ik daar snel weg. Heb jij al eens groepstherapie gevolgd? Omdat je erover schrijft dat je dat echt niet wilt. Ik niet, maar het lijkt me altijd wel interessant. Ik hoop dat je je inmiddels trouwens weer iets beter voelt! Heb je nog lekker geshopt? @libe: gefeliciteeeeerd!
wat ontzettend leuk dat je zwanger bent! Hopelijk voel je je ondanks de hormonen binnenkort een stukje rustiger/beter. (Zwangerschaps)yoga? Lekker ontspannend, en nu zit die buik nog niet in de weg @Kaatje71: Wat vervelend van je zoon, hopelijk gaat die pubertijd snel voorbij, ik heb geen goede tips voor je sorry
Maar goed om te lezen dat het met jouzelf wel (redelijk) goed gaat!
dinsdag 10 december 2019 09:33
Ook even een update van mij; ik ben nu vrij weinig op school (die 1-jarige opleiding) omdat er simpelweg weinig te doen is, als ik dan heen ga zit ik daar regelmatig van 'wat doe ik hier'. En omdat het volledig vrijwillig is ga ik dan nu echt vrijwel niet... Vind ik ergens heel zonde, maar ik ben daarnaast opzoek naar nieuw werk zodat ik goed kan sparen. Ik heb besloten in september weer aan een volledige studie te beginnen, dus richt me nu vooral daarop. Vind het wel spannend, vooral omdat ik waarschijnlijk moet verhuizen en de laatste keer tijdens mijn studie echt een enorme burn out heb gekregen met verschrikkelijke dwanggedachten en enorme angst en paniek. Maar goed, ik doe nu zoveel mogelijk mijn best om mij goed voor te bereiden en ik heb nog even.
Verder gaat het met mij gelukkig erg goed! Weinig paniekaanvallen, toevallig gister na het sporten werd ik opeens helemaal niet lekker, dacht ik dat er iets mis ging in m'n hoofd want het voelde opeens heel erg gek, en geen seconde later had ik enorme hartkloppingen en stond ik helemaal te shaken. Even een koekje gegeten, rustig naar huis gereden en na een nachtje slapen voel ik me nu wel weer prima. Wel erg moe, heb vandaag wel wat afspraken maar kan over het algemeen rustig aan doen gelukkig.
Sporten jullie trouwens (veel)? Ik sport eigenlijk altijd wel maar dan vaak 1 keer per week, en ook regelmatig een week niet, en als ik sportte hield ik mezelf vaak heel erg in omdat ik bang was het niet aan te kunnen. Daar heb ik nu gelukkig niet meer zoveel last van, en ik probeer dus meer te sporten, maar merk wel dat de spierpijn + vermoeidheid ook triggers zijn en ik daardoor nog steeds niet zoveel sport als ik zou willen (3/4 keer per week is het doel maar nu nog steeds 1/2 keer) hoe gaan jullie daarmee om? Ik weet echt niet goed wanneer ik rust moet nemen om bij te komen of waneer ik mezelf juist een schop onder m'n kont moet geven.
Verder gaat het met mij gelukkig erg goed! Weinig paniekaanvallen, toevallig gister na het sporten werd ik opeens helemaal niet lekker, dacht ik dat er iets mis ging in m'n hoofd want het voelde opeens heel erg gek, en geen seconde later had ik enorme hartkloppingen en stond ik helemaal te shaken. Even een koekje gegeten, rustig naar huis gereden en na een nachtje slapen voel ik me nu wel weer prima. Wel erg moe, heb vandaag wel wat afspraken maar kan over het algemeen rustig aan doen gelukkig.
Sporten jullie trouwens (veel)? Ik sport eigenlijk altijd wel maar dan vaak 1 keer per week, en ook regelmatig een week niet, en als ik sportte hield ik mezelf vaak heel erg in omdat ik bang was het niet aan te kunnen. Daar heb ik nu gelukkig niet meer zoveel last van, en ik probeer dus meer te sporten, maar merk wel dat de spierpijn + vermoeidheid ook triggers zijn en ik daardoor nog steeds niet zoveel sport als ik zou willen (3/4 keer per week is het doel maar nu nog steeds 1/2 keer) hoe gaan jullie daarmee om? Ik weet echt niet goed wanneer ik rust moet nemen om bij te komen of waneer ik mezelf juist een schop onder m'n kont moet geven.
vrijdag 13 december 2019 10:37
Monochra wat zonde dat er nu weinig te doen is bij je studie. Is dan inderdaad beetje zonde van je tijd om er maar gewoon te gaan zitten.
Spannend om weer een studie op te pakken! wordt t een lange studie?
Je vraag over sport... ik sport eigenlijk niet meer. Ik ging naar een sportschool maar raakte daar zo overprikkeld door alle mensen, ruimte, geluiden en muziek, dat ik gestopt ben. Toen ben ik gaan hardlopen, maar vind er gewoon niks aan. Ook voel ik me daarna niet beter, eerder uitgeput, trillerig en dat blijft lang hangen. Dus ik doe rustige sporten, wat yoga thuis en wandelen. Maar van tijd tot tijd bekruipt me het gevoel dat ik ' moet sporten' want dat is goed...
Met zoon is t gelukkig weer wat beter, hij is echt zo aan t puberen, bijna 15 jaar en zo wisselvallig in zijn humeur. Maar we hebben weer goede afspraken dus dat is even rustig.
Gisterenochtend werd ik al wakker met een enorm opgefokt en druk hoofd. Meestal gaat t beter als ik aan t werk ben, maar t werd enkel erger. Zoveel spanning in mijn lijf zonder reden. Na werk ben ik in bed gaan liggen, ik wilde het gewoon weg slapen... maar helaas. Ik weet op zo'n moment dat bv wandelen beter is, maar ik kreeg t niet voor elkaar. Kennen jullie dat gevoel, dat je echt wel weet wat je zou moeten doen, maar dat je juist t tegenovergestelde doet en je daar nog rot en dom om gaat voelen ook?
Libe hoe is t met je??? Ik hoop van harte dat je je oké voelt.
Spannend om weer een studie op te pakken! wordt t een lange studie?
Je vraag over sport... ik sport eigenlijk niet meer. Ik ging naar een sportschool maar raakte daar zo overprikkeld door alle mensen, ruimte, geluiden en muziek, dat ik gestopt ben. Toen ben ik gaan hardlopen, maar vind er gewoon niks aan. Ook voel ik me daarna niet beter, eerder uitgeput, trillerig en dat blijft lang hangen. Dus ik doe rustige sporten, wat yoga thuis en wandelen. Maar van tijd tot tijd bekruipt me het gevoel dat ik ' moet sporten' want dat is goed...
Met zoon is t gelukkig weer wat beter, hij is echt zo aan t puberen, bijna 15 jaar en zo wisselvallig in zijn humeur. Maar we hebben weer goede afspraken dus dat is even rustig.
Gisterenochtend werd ik al wakker met een enorm opgefokt en druk hoofd. Meestal gaat t beter als ik aan t werk ben, maar t werd enkel erger. Zoveel spanning in mijn lijf zonder reden. Na werk ben ik in bed gaan liggen, ik wilde het gewoon weg slapen... maar helaas. Ik weet op zo'n moment dat bv wandelen beter is, maar ik kreeg t niet voor elkaar. Kennen jullie dat gevoel, dat je echt wel weet wat je zou moeten doen, maar dat je juist t tegenovergestelde doet en je daar nog rot en dom om gaat voelen ook?
Libe hoe is t met je??? Ik hoop van harte dat je je oké voelt.
zaterdag 14 december 2019 16:35
Kaatje, dat herken ik wel. Dat je dingen eigenlijk wil doen omdat ze goed voor je zijn, ze vervolgens niet doet en je dan schuldig voelt. Ik heb dat met sporten. Ben deze week geen één keer geweest, terwijl ik normaal wel 1 of 2 keer ga. Voel jij je inmiddels wat beter?
Monochra, bedankt voor je update.
Ik vind dat je je er knap doorheen slaat en als je toch paniek ervaart, reageer je daar op de juiste manier op, zodat het niet erger wordt.
Ik schrijf nu precies 1 jaar mee in dit onderwerp en het is weer december. December is de minst wonderful time of the year. Veel verplichtingen, weinig zonlicht, alleen maar kou en nattigheid, alles is donker en grijs. Dit zal elk jaar hetzelfde zijn. Ik voel me moe, depressief, sneller angstig, ik heb nergens zin in en denk vaak aan ziekte en dood, mijn gedachten zijn negatief.
Het is nu niet beter dan vorig jaar. De omstandigheden zijn denk ik wel verbeterd, want ik heb geen werk meer wat me veel stress oplevert. Ik merk dat ik daardoor minder angst en paniekaanvallen heb. Ik heb wel zorgen om de zwangerschap, heb regelmatig krampen en geen eetlust. Vandaag voel ik me zo moe. Ik wil het liefst de hele dag slapen...![😴]()
Monochra, bedankt voor je update.
Ik vind dat je je er knap doorheen slaat en als je toch paniek ervaart, reageer je daar op de juiste manier op, zodat het niet erger wordt.
Ik schrijf nu precies 1 jaar mee in dit onderwerp en het is weer december. December is de minst wonderful time of the year. Veel verplichtingen, weinig zonlicht, alleen maar kou en nattigheid, alles is donker en grijs. Dit zal elk jaar hetzelfde zijn. Ik voel me moe, depressief, sneller angstig, ik heb nergens zin in en denk vaak aan ziekte en dood, mijn gedachten zijn negatief.
Het is nu niet beter dan vorig jaar. De omstandigheden zijn denk ik wel verbeterd, want ik heb geen werk meer wat me veel stress oplevert. Ik merk dat ik daardoor minder angst en paniekaanvallen heb. Ik heb wel zorgen om de zwangerschap, heb regelmatig krampen en geen eetlust. Vandaag voel ik me zo moe. Ik wil het liefst de hele dag slapen...
Do you want to be right?
Or happy?
zondag 15 december 2019 11:00
Hi Libe, ik heb je bericht en paar keer gelezen en het voelt zo somber. December is donker, nat en koud, maar ook een tijd waarin je met familie, vrienden of geliefden kan zijn. De verplichtingen zijn er inderdaad, maar ik hoop dat je daar ook enige liefde of verbinding bij voelt.
Je zorgen om je zwangerschap zijn heel natuurlijk. Het is vreselijk eng en nieuw en spannend. Maar je klinkt zo down als je schrijft dat je veel denkt aan ziektes en dood. Bedoel je daarmee dat je angst heb voor ziekte en dood? en wat bedoel je met dat je gedachten negatief zijn?
Veel vragen waar je geen antwoord op hoeft te geven. Ik ken jou niet persoonlijk, maar zou het niet goed zijn om met iemand te gaan praten, (weer) hulp te zoeken (want dat heb je niet meer toch?). Nogmaals, ik hoop dat ik me niet met zaken bemoei waar ik niks mee te maken heb of je ongevraagd advies geef waar je niet op zit te wachten.
Hoop dat je je vandaag beter voelt
Je zorgen om je zwangerschap zijn heel natuurlijk. Het is vreselijk eng en nieuw en spannend. Maar je klinkt zo down als je schrijft dat je veel denkt aan ziektes en dood. Bedoel je daarmee dat je angst heb voor ziekte en dood? en wat bedoel je met dat je gedachten negatief zijn?
Veel vragen waar je geen antwoord op hoeft te geven. Ik ken jou niet persoonlijk, maar zou het niet goed zijn om met iemand te gaan praten, (weer) hulp te zoeken (want dat heb je niet meer toch?). Nogmaals, ik hoop dat ik me niet met zaken bemoei waar ik niks mee te maken heb of je ongevraagd advies geef waar je niet op zit te wachten.
Hoop dat je je vandaag beter voelt
zondag 15 december 2019 11:50
Hoi Kaatje, ik voel mij helaas niet beter. Vannacht onrustig geslapen en ben al de hele ochtend misselijk. ![😥]()
Wat je zegt over hulp zoeken snap ik wel. Ik voel mij elk jaar in december heel depressief en angstig. Ik denk dan veel aan ziekte en dood omdat ik er zelf bang voor ben, maar ook aan mensen in mijn omgeving die zijn gestorven en ziek zijn. Normaal heb ik veel zin om erop uit te gaan, maar in december lig ik het liefst hele dagen in bed vanwege het weer. Binnen zijn, samen zijn met andere mensen levert me eerder stress op dan een gezellig gevoel. Als ik dit zo lees zou ik mezelf ook in therapie sturen (wat anders?), maar het idee dat ik nu weer naar een psycholoog zou moeten gaan, maakt die nare gevoelens alleen maar erger. Ook omdat ik weet dat dit vanzelf wel weer over gaat zodra de dagen weer gaan lengen. Zelf noem ik het een winterdepressie, die niet te behandelen is. Je hoort wel eens over lichttherapie, maar dat mag ik niet omdat ik last heb gehad van epilepsie. Medicijnen durf ik ook niet te nemen, alternatieve therapie vind ik gebakken lucht en bovendien veel te duur en praten lost voor mij niets op. Dan blijft er helaas niet meer zoveel over dan wachten tot het vanzelf weer beter gaat.
Edit: misschien helpt het om wat actiever te worden, zodat ik me beter ga voelen. Ik zal volgende week proberen om weer te gaan sporten.
Wat je zegt over hulp zoeken snap ik wel. Ik voel mij elk jaar in december heel depressief en angstig. Ik denk dan veel aan ziekte en dood omdat ik er zelf bang voor ben, maar ook aan mensen in mijn omgeving die zijn gestorven en ziek zijn. Normaal heb ik veel zin om erop uit te gaan, maar in december lig ik het liefst hele dagen in bed vanwege het weer. Binnen zijn, samen zijn met andere mensen levert me eerder stress op dan een gezellig gevoel. Als ik dit zo lees zou ik mezelf ook in therapie sturen (wat anders?), maar het idee dat ik nu weer naar een psycholoog zou moeten gaan, maakt die nare gevoelens alleen maar erger. Ook omdat ik weet dat dit vanzelf wel weer over gaat zodra de dagen weer gaan lengen. Zelf noem ik het een winterdepressie, die niet te behandelen is. Je hoort wel eens over lichttherapie, maar dat mag ik niet omdat ik last heb gehad van epilepsie. Medicijnen durf ik ook niet te nemen, alternatieve therapie vind ik gebakken lucht en bovendien veel te duur en praten lost voor mij niets op. Dan blijft er helaas niet meer zoveel over dan wachten tot het vanzelf weer beter gaat.Edit: misschien helpt het om wat actiever te worden, zodat ik me beter ga voelen. Ik zal volgende week proberen om weer te gaan sporten.
Do you want to be right?
Or happy?
maandag 16 december 2019 15:35
Hoi libe, volgens mij heb je er veel aan gedaan ook ervan af te komen en het lijkt duidelijk dat je t moet uitzitten... jammer dat je ook stress krijgt van thuis zijn met andere mensen. Heb ik ook, maar sinds een jaar of 2 ga ik op bv kerst dag gewoon een uurtje ofzo even naar boven. Als ik merk dat t veel wordt. Mijn ouders vinden dat wel een beetje raar, maar ik probeer me er niks van aan te trekken. Ik moet dan gewoon even uit de drukte.
Zou zoiets voor je kunnen helpen?
Wanneer mag je trouwens voor een echo?
Zou zoiets voor je kunnen helpen?
Wanneer mag je trouwens voor een echo?
maandag 16 december 2019 17:41
Hey Kaatje dankjewel voor de tip over mezelf even terugtrekken met kerst. Ik doe dat in principe ook wel. Alleen dit jaar gaan we met de hele fam. uit eten en dan is het iets lastiger. Ook omdat ik nu vaak misselijk ben door de zwangerschap. Ik heb al aangegeven dat ik even kijk hoe ik me dan voel en anders misschien niet mee ga. Wat ga jij doen met kerst?
Ik voel me vandaag gelukkig wel weer wat minder misselijk en somber dan de afgelopen dagen! Morgen om 10:30 is de echo, vind het zo spannend. En ik hoop dat er nu in elk geval een kloppend hartje te zien is.
Ik voel me vandaag gelukkig wel weer wat minder misselijk en somber dan de afgelopen dagen! Morgen om 10:30 is de echo, vind het zo spannend. En ik hoop dat er nu in elk geval een kloppend hartje te zien is.
Do you want to be right?
Or happy?
