Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 5
dinsdag 19 mei 2020 21:29
Deel 4:
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.
zondag 5 juli 2020 16:22
Dat helaas wel.hondenmens schreef: ↑05-07-2020 16:08@Mund: Wat naar van die aanvaring met je vriend. Maar begrijpt hij je standpunt nu wel? Ik zou voorlopig niet meer op hem reageren. Woont hij in je buurt?
Kom hem gelukkig niet zo vaak tegen.
woensdag 8 juli 2020 17:15
Ik heb nooit geen medicijnen genomen voor autisme, er is me daar vroeger niets over gezegd. Ik weet dat ik graag in stilte slaap. Maar overdag denk ik dat ik best wel prikkels kan verdragen. Eigenlijk over die prikkels wist ik ook niet vroeger, is me ook niet gezegd.
Mijn angsten zo als bv voor ziekenhuizen. En sociale angst daar hebben ze ook nooit iets van pillen over gezegd. Nu dat van die ziekenhuizen hebben ze niet gevraagd. Maar ze wisten dat ik een angsthaas ben. Want ik durfde nergens in in het pretpark met school. Eigenlijk als ik dat zo schrijf klinkt dit wel alsof op 15. Ze al wisten dat ik sowieso op uitkering moest en dat het toch niet uitmaakte.
Maar uiteindelijk, ik kwam op spoed en kon altijd antwoorden, terwijl ik leeg gebloed was en dus enorm stressvol. En ook tijdens de operatie toestanden kon ik altijd antwoorden. Dus ging zonder pillen ook uiteindelijk. Natuurlijk blijft het wel met vele autistische karaktertrekken. Neutraal gezicht en geen sarcasme en ironie snappen. Maar denk niet dat angst remmers dit oplossen voor zo ver ik weet.
Mijn angsten zo als bv voor ziekenhuizen. En sociale angst daar hebben ze ook nooit iets van pillen over gezegd. Nu dat van die ziekenhuizen hebben ze niet gevraagd. Maar ze wisten dat ik een angsthaas ben. Want ik durfde nergens in in het pretpark met school. Eigenlijk als ik dat zo schrijf klinkt dit wel alsof op 15. Ze al wisten dat ik sowieso op uitkering moest en dat het toch niet uitmaakte.
Maar uiteindelijk, ik kwam op spoed en kon altijd antwoorden, terwijl ik leeg gebloed was en dus enorm stressvol. En ook tijdens de operatie toestanden kon ik altijd antwoorden. Dus ging zonder pillen ook uiteindelijk. Natuurlijk blijft het wel met vele autistische karaktertrekken. Neutraal gezicht en geen sarcasme en ironie snappen. Maar denk niet dat angst remmers dit oplossen voor zo ver ik weet.
woensdag 15 juli 2020 20:20
Ik heb een paar maanden Citalopram geslikt tot ik er vreetbuien en slapeloosheid van kreeg.
Welbutrin was ook geen succes want ik werd nog drukker in m'n hoofd.
Nu heb ik net Trazolan voorgeschreven gekregen en daar ga ik dus mee testen.
woensdag 15 juli 2020 20:28
Heb vandaag baxter stelara gehad. Voorlopig nog geen bijwerkingen gevoeld. Hopelijk blijft het zo. Viel wel op waren 2 jonge vrouwen. En beiden druk bezig op hun telefoon. Ik zat er maar lusteloos naar de grond te kijken. Ene vrouw kreeg telefoon van haar schat. Hij moest iets kopen voor koffie, denk koffiezet. Maar had iets verkeerds gekocht blijkbaar, en de dame zei, schat ik heb het nog zo gezegd, maar je bent zo koppig schat. En maar doordrammen alsof het een ramp is, schatje heeft het geweten wie thuis de broek draagt. Dan word me toch duidelijk dat ik al jaren. Bezig zit met me zorgen te maken en me slecht te voelen. Zelfs te hopen op overlijden door die operatie. Terwijl anderen daar zitten alsof het normaal is en hun leven weer begint eens ze uit het ziekenhuis stappen. En een miskoop koffie aparraat hun grootste zorg is. Zo hoort het niet te zijn, maar het is mijn vooruitzicht en mijn achteruitzicht.
Ik wilde slim zijn. Maar om één of andere reden ben ik het niet. Maar daar kan ik spijtig genoeg niets aan veranderen. Ik had graag acties ondernomen om me slimmer voor te doen. Maar het werkt enkel in tegenovergestelde richting.
Ik wilde slim zijn. Maar om één of andere reden ben ik het niet. Maar daar kan ik spijtig genoeg niets aan veranderen. Ik had graag acties ondernomen om me slimmer voor te doen. Maar het werkt enkel in tegenovergestelde richting.
donderdag 16 juli 2020 08:53
Ja, toen ik een stuk jonger was heb ik dat wel regelmatig gedacht. Zodat ik me minder druk zou maken over mijn leven etc. omdat ik daar dan de mentale capaciteit niet voor zou hebben.
En ik kan mij niet anders voordoen dan ik ben, dus ook niet dommer of slimmer. Zou ook niet weten waarom ik dat zou willen, veel te ingewikkeld. Daarbij hou ik ook niet van mensen die zich anders voordoen dan ze zijn.
zaterdag 18 juli 2020 12:31
Vanaf ergens komende tijd. Gaan gehandicapten een uitkering krijgen vanaf 18 ipv nu pas op 21 in België. Dit na uitspraak van gerecht.
Eigenlijk was dit toch wel vreemd dat dit zo lang geduurd heeft. Er is enkele jaren geleden een wachttijd gekomen van 1 jaar voor werkloosheidsuitkering van gewone 18 jarige schoolverlaters.
Maar ik weet nog daarvoor kon je als ongehandicapten. Van school gaan even werken en via ontslag in werkloosheidsuitkering geraken. Terwijl een gehandicapte sowieso tot 21 moest wachten eer er iets kwam.
Dat schilt gewoon 3 jaar. Nu als je bv in rolstoel zit en unief kan valt dit niet zo op. Want dan ben je sowieso nog in schooltijd en valt de boel niet stil na 18. Maar personen zo als ik die daar te dom voor zijn. En ook nog eens fysiek niet uitblinken en autistisch zijn. En beschutte werkplaatsen plaats tekort hadden.
Die kwamen dus in dat gat terecht van 3 jaar. Waar je dus volledig financiël afhankelijk bent van ouders.
Ik las vandaag nog iets in de krant van stress. En de gevolgen van jarenlange stress. Misschien had ik die crohn niet gekregen als er iets was toen en niet dat gat van 3 jaar. Ik weet het niet en zal het ook nooit weten, hoewel ik al jaren nu en dan bloede, dus misschien was dat ook deel dat ik fisiek zwakker was. Ik kan alleen maar blij zijn dat toekomstige gehandicapten dit niet meer moeten meemaken.
Sowieso hangt dit ook samen waarom ik weinig gehoord heb van alleen wonen tot 18. Want zonder geld is dat natuurlijk onmogelijk. En tegen 21 was ik al jaren van school en doordrongen van wat als mijn ouders wegvallen wat dan. En misschien gaan ze dat soort dingen willen vermijden. Omdat nu er velen zijn die tussen 18 en 21 vastroesten bij hun ouders zonder enige opvolging van buitenaf. Al weet ik het niet uiteindelijk is het gedwongen door de rechter en kunnen ze niet anders. Het gedeelte wonen is weer appart sowieso ook moeilijk met kleine uitkering en dure prijzen. Om van budgetten van ondersteuning nog maar te zwijgen want daar zitten ook grote wachtlijsten op.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/07/16 ... naf-18-ja/
Eigenlijk was dit toch wel vreemd dat dit zo lang geduurd heeft. Er is enkele jaren geleden een wachttijd gekomen van 1 jaar voor werkloosheidsuitkering van gewone 18 jarige schoolverlaters.
Maar ik weet nog daarvoor kon je als ongehandicapten. Van school gaan even werken en via ontslag in werkloosheidsuitkering geraken. Terwijl een gehandicapte sowieso tot 21 moest wachten eer er iets kwam.
Dat schilt gewoon 3 jaar. Nu als je bv in rolstoel zit en unief kan valt dit niet zo op. Want dan ben je sowieso nog in schooltijd en valt de boel niet stil na 18. Maar personen zo als ik die daar te dom voor zijn. En ook nog eens fysiek niet uitblinken en autistisch zijn. En beschutte werkplaatsen plaats tekort hadden.
Die kwamen dus in dat gat terecht van 3 jaar. Waar je dus volledig financiël afhankelijk bent van ouders.
Ik las vandaag nog iets in de krant van stress. En de gevolgen van jarenlange stress. Misschien had ik die crohn niet gekregen als er iets was toen en niet dat gat van 3 jaar. Ik weet het niet en zal het ook nooit weten, hoewel ik al jaren nu en dan bloede, dus misschien was dat ook deel dat ik fisiek zwakker was. Ik kan alleen maar blij zijn dat toekomstige gehandicapten dit niet meer moeten meemaken.
Sowieso hangt dit ook samen waarom ik weinig gehoord heb van alleen wonen tot 18. Want zonder geld is dat natuurlijk onmogelijk. En tegen 21 was ik al jaren van school en doordrongen van wat als mijn ouders wegvallen wat dan. En misschien gaan ze dat soort dingen willen vermijden. Omdat nu er velen zijn die tussen 18 en 21 vastroesten bij hun ouders zonder enige opvolging van buitenaf. Al weet ik het niet uiteindelijk is het gedwongen door de rechter en kunnen ze niet anders. Het gedeelte wonen is weer appart sowieso ook moeilijk met kleine uitkering en dure prijzen. Om van budgetten van ondersteuning nog maar te zwijgen want daar zitten ook grote wachtlijsten op.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/07/16 ... naf-18-ja/
dinsdag 15 september 2020 16:19
Ik heb geen medicatie die direct te maken heeft met autisme. Ik slikte vroeger nooit medicatie; ik functioneerde daar goed mee.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 15 september 2020 18:06
Ik leef nog. Maar ik heb altijd hetzelfde soort berichten te melden. Spuiten krijgen en me slecht voelen in men hoofd al de rest van de tijd. Lichamelijk is er verbetering qua energie, al had ik opnieuw bloed nu uit onderste deel darm. En hebben ze dit snel kunnen kijken, gaat dit wondje niet toe, lavement en toebranden via camera. Maar hoop dat het vanzelf geneest.
Ik weet nu ook het schema om de 2 maand stelara spuit om de 4 maand bloed prikken. Afwisselend bij huisarts/ziekenhuis.
Ik ga nu alleen naar de huisarts. Ze verwacht baby. Maar hoewel ik daar ben. Ben ik daar soort raadsel. Die komt om te prikken en verder betalen. Ik snap het niet zo veel mensen weten te kunnen kiezen ik doe zelfmoord. Maar bij mij lijkt euthanasie een gedachte maar ik weet het niet en dat is het enige dat ik weet, alsof ik gedoemd ben af te wachten tot ik van verveling sterf.
Ik weet nu ook het schema om de 2 maand stelara spuit om de 4 maand bloed prikken. Afwisselend bij huisarts/ziekenhuis.
Ik ga nu alleen naar de huisarts. Ze verwacht baby. Maar hoewel ik daar ben. Ben ik daar soort raadsel. Die komt om te prikken en verder betalen. Ik snap het niet zo veel mensen weten te kunnen kiezen ik doe zelfmoord. Maar bij mij lijkt euthanasie een gedachte maar ik weet het niet en dat is het enige dat ik weet, alsof ik gedoemd ben af te wachten tot ik van verveling sterf.
dinsdag 15 september 2020 18:45
Ja! Ik heb het gelezen en vind veel herkenning. Al is er van mijn diagnostisch onderzoek naar autisme afgezien door mijn psych omdat ze me er 'te goed' voor vindt. Ik herken echt enorm veel in blogs van vrouwen met autisme, maar volgens haar (en het team) moeten mijn klachten niet in de autismehoek gezocht worden. Ik ben nu bijna een jaar bij haar en nog niet veel opgeschoten naar mijn gevoel.
Ik kwam daar met erge vermoeidheidsklachten. Toen ik begon, werkte ik nog en ik nam stelselmatig te veel hooi op m'n vork. Inmiddels werk ik niet meer en ben ik ook veel minder vaak overprikkeld. Wel stress omdat ik vind dat ik moet werken, maar niks kan vinden en ook niet weer een foute keus wil maken qua baan. Maar echt goed gaat het niet, omdat ik alleen maar thuis zit na te denken en echt heel weinig doe. Ik krijg me ook tot niks gezet. Zaak ik nu dat ik positief blijf denken en dat gaat de ene dag beter dan de andere dag.
Zodra ik verhuisd ben, ga ik op zoek naar vrijwilligerswerk zodat ik mezelf weer een beetje nuttig ga voelen. Hopelijk krijg ik vanuit daar dan ook weer wat meer perspectief op betaald werk en anders ga ik maar in de thuiszorg werken ofzo.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 15 september 2020 19:10
Verder, over prikkels. Ik ben vaak onderprikkeld. Soms frustreert me dat, maar ik merk dat ik dan slaperig word. Geen prikkels -> ontspanning -> slaperigheid. Autorijden in een drukke stad, of een wandeling maken door de drukte is voor mij een goede remedie. Prikkels niet kunnen filteren is dan eerder een voordeel dan een nadeel.
Ik ben zelden (maar niet nooit) overprikkeld. Dan sla ik als het ware op tilt, van de wereld, en na een paar seconden ben ik weer "bij".
World of Warcraft: Legion
dinsdag 15 september 2020 19:16
Autisme bij vrouwen word vaak niet geloofd. Omdat ze meer camoufleren. Maar toch is het er, en de autistic burnout. Die is daar meer probleem dan bij iemand als ik die totaal niet camoufleert. Misschien eens bij andere meer in autisme bij vrouwen gespecialiseerde diagnose steller gaan.
Mijn zus woont op zichzelf met vriend en werkt. En had zich laten testen. En zij had het. Zij ging rechtstreeks naar privé diagnose centrum in België.
Mijn zus woont op zichzelf met vriend en werkt. En had zich laten testen. En zij had het. Zij ging rechtstreeks naar privé diagnose centrum in België.
dinsdag 15 september 2020 20:53
@ Imaginary_Diva:
Ik herkende ook veel van wat ze schreef en terwijl ik haar las vroeg ik me dikwijls af hoe ze het volhoudt (en hopelijk blijft volhouden). Heb dat zelf ook gedaan, maar sinds begin dit jaar thuis; eind dertig.
Als je al een jaar bij dezelfde psych loopt en weinig vooruitgang boekt (eigenlijk is je situatie slechter geworden), waarom consulteer je dan niet iemand anders om een verse blik op de zaak te werpen?
Weet niet precies hoe de zorg in Nederland werkt, dus misschien is het gewoon niet mogelijk.
Zelf trouwens ook bij een centrum gespecialiseerd in ASS geweest voor diagnose, daar het zo onopvallend was bij mij.
Ik herkende ook veel van wat ze schreef en terwijl ik haar las vroeg ik me dikwijls af hoe ze het volhoudt (en hopelijk blijft volhouden). Heb dat zelf ook gedaan, maar sinds begin dit jaar thuis; eind dertig.
Als je al een jaar bij dezelfde psych loopt en weinig vooruitgang boekt (eigenlijk is je situatie slechter geworden), waarom consulteer je dan niet iemand anders om een verse blik op de zaak te werpen?
Weet niet precies hoe de zorg in Nederland werkt, dus misschien is het gewoon niet mogelijk.
Zelf trouwens ook bij een centrum gespecialiseerd in ASS geweest voor diagnose, daar het zo onopvallend was bij mij.
woensdag 16 september 2020 08:52
Imaginary_Diva schreef: ↑15-09-2020 18:45Al is er van mijn diagnostisch onderzoek naar autisme afgezien door mijn psych omdat ze me er 'te goed' voor vindt.
Pfff... ik zou voor een 2nd opinion gaan als je psych niet met een andere mogelijkheid voor je klachten is gekomen om te onderzoeken. Beetje makkelijk om dat zo maar even eenzijdig van tafel te vegen.
Je leven ogenschijnlijk op orde hebben is geen indicatie dat je dus geen ASS kan hebben, wat een onzin.
woensdag 16 september 2020 09:37
Heb regelmatig vrij veel last van spanningsklachten en zweetbuien, door zowel interne als externe prikkels.
Worstel vooral ook met het feit dat ik in de sociale omgang veel problemen ondervind.
Op de werkvloer vind ik het lastig om met bepaalde collega's om te gaan.
Ik probeer me wel aardig en sociaal op te stellen; dit lijkt echter een wat gemaskeerde en gekunstelde houding.
Met vriendschappen heb ik ook regelmatig problemen en dan vooral om deze goed in stand te kunnen houden.
Dit probleem speelt eigenlijk al ca twintig jaar (ben nu 43).
Het lijkt alsof het een soort rollende sneeuwbaleffect is.
En misschien ben ik ook wel te naïef en te 'gemakkelijk' in het aangaan van vriendschappen.
Moet hierin toch meer werken aan mijn inschatting van personen; wie ze daadwerkelijk zijn en of het echt wel goed is om met ze om te gaan.
Ben verder best tevreden over mijn sociale netwerk.
Toch moet ik goed blijven letten op de kwaliteit hiervan en niet de kwantiteit de overhand laten voeren.
Wil mijn vriendenkring wat dat betreft ook compact en overzichtelijk houden.
En niet dat ik me alles en iedereen maar aanpap, om later tot de conclusie te komen dat het toch niet zo'n goede match was.
Moet daar ook veel alerter op worden.
En moet vooral tijdiger en duidelijker mijn grenzen leren aangeven.
Laat me nog veel te veel leiden door onzekerheid, schuldgevoelens en ook onderdanigheid.
Dat moet ik ook echt zo snel mogelijk zien te veranderen.
Vaak stel ik me nog te pleasend op, om maar geen conflicten oid te krijgen.
Tevens voel ik me vaak niet begrepen, in mijn gevoelens, opvattingen etc.
Het lijkt dan ook alsof ik, als ASS-er, een andere taal lijk te spreken.
Worstel vooral ook met het feit dat ik in de sociale omgang veel problemen ondervind.
Op de werkvloer vind ik het lastig om met bepaalde collega's om te gaan.
Ik probeer me wel aardig en sociaal op te stellen; dit lijkt echter een wat gemaskeerde en gekunstelde houding.
Met vriendschappen heb ik ook regelmatig problemen en dan vooral om deze goed in stand te kunnen houden.
Dit probleem speelt eigenlijk al ca twintig jaar (ben nu 43).
Het lijkt alsof het een soort rollende sneeuwbaleffect is.
En misschien ben ik ook wel te naïef en te 'gemakkelijk' in het aangaan van vriendschappen.
Moet hierin toch meer werken aan mijn inschatting van personen; wie ze daadwerkelijk zijn en of het echt wel goed is om met ze om te gaan.
Ben verder best tevreden over mijn sociale netwerk.
Toch moet ik goed blijven letten op de kwaliteit hiervan en niet de kwantiteit de overhand laten voeren.
Wil mijn vriendenkring wat dat betreft ook compact en overzichtelijk houden.
En niet dat ik me alles en iedereen maar aanpap, om later tot de conclusie te komen dat het toch niet zo'n goede match was.
Moet daar ook veel alerter op worden.
En moet vooral tijdiger en duidelijker mijn grenzen leren aangeven.
Laat me nog veel te veel leiden door onzekerheid, schuldgevoelens en ook onderdanigheid.
Dat moet ik ook echt zo snel mogelijk zien te veranderen.
Vaak stel ik me nog te pleasend op, om maar geen conflicten oid te krijgen.
Tevens voel ik me vaak niet begrepen, in mijn gevoelens, opvattingen etc.
Het lijkt dan ook alsof ik, als ASS-er, een andere taal lijk te spreken.
anoniem_397092 wijzigde dit bericht op 16-09-2020 09:52
7.18% gewijzigd
woensdag 16 september 2020 09:39
dinsdag 22 september 2020 12:06
Mijn psych zegt dat ze ook ervaring heeft met autisme, maar ik heb niet de indruk dat ze veel ervaring heeft met autisme bij vrouwen.
Ik vind het best lastig. Ik wilde het onderzoek eigenlijk om het zeker te weten (wel of niet).
Ik kan me wel vinden in hoe ze mijn problemen omschreven heeft (beperkt mentaliserend vermogen, oftewel moeite met voelen wat ik zelf wil en met het uiten daarvan, sociaal vermijdend, perfectionistisch etc.)
Ik krijg nu Mentalisation based treatment (M.B.T.) om beter bij mijn gevoel te komen.
Maar hoe het nou allemaal samenhangt én hoe ik er minder last van krijg, blijft vrij vaag, vooral dat laatste. Ik praat veel bij haar, ze is wel fijn om mee te praten, maar het blijft bij praten.
Vandaag nieuwe afspraken maken over mijn traject, maar ik vind dat zo moeilijk. Ik wil meer concreet en als ik dat zeg, krijg ik de vraag hoe dan. Ik ben toch geen psycholoog?
Ik vind het best lastig. Ik wilde het onderzoek eigenlijk om het zeker te weten (wel of niet).
Ik kan me wel vinden in hoe ze mijn problemen omschreven heeft (beperkt mentaliserend vermogen, oftewel moeite met voelen wat ik zelf wil en met het uiten daarvan, sociaal vermijdend, perfectionistisch etc.)
Ik krijg nu Mentalisation based treatment (M.B.T.) om beter bij mijn gevoel te komen.
Maar hoe het nou allemaal samenhangt én hoe ik er minder last van krijg, blijft vrij vaag, vooral dat laatste. Ik praat veel bij haar, ze is wel fijn om mee te praten, maar het blijft bij praten.
Vandaag nieuwe afspraken maken over mijn traject, maar ik vind dat zo moeilijk. Ik wil meer concreet en als ik dat zeg, krijg ik de vraag hoe dan. Ik ben toch geen psycholoog?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 22 september 2020 15:50
https://www.psyq.nl/persoonlijkheidssto ... tment-mbt-
Ik weet niet precies wat het is dat ze leren. Maar lijkt me niets voor autisten. Ik weet wat ik weet uit mezelf, en dingen die ik niet snap ga ik nooit snappen.
Autisme bij intelligente vrouwen, dat willen velen niet geloven. Op twitter was er iemand die zelfs zei dat dit onmogelijk is. Omdat het normaal al veel vroeger zou zichtbaar moeten zijn. Die persoon was anoniem maar leek zo wat te doen alsof hij belangrijke functie had binnen ggz. En hij had het er over dat dit achterpoortje gesloten ging worden, of in elk geval hij leek er erg op gebrand dat dit ging gebeuren.
Weet niet wat er van te geloven. Na gesprek stond ik op block bij hem terwijl het gewoon andere mening was zonder iets persoonlijks te verwijten.
Nu om diagnose te krijgen zoek je best iemand die het op zen site heeft staan over autisme bij vrouwen. Want blijkbaar is er echt een soort gedeelte dat dit niet wil geloven. En wil kost wat kost proberen die vrouwen normaal te maken. Wat niet kan want autisme maakt dat je hersenen anders zijn. Waarom word het autisten toch zo moeilijk gemaakt, ik snap het niet.
Ik weet niet precies wat het is dat ze leren. Maar lijkt me niets voor autisten. Ik weet wat ik weet uit mezelf, en dingen die ik niet snap ga ik nooit snappen.
Autisme bij intelligente vrouwen, dat willen velen niet geloven. Op twitter was er iemand die zelfs zei dat dit onmogelijk is. Omdat het normaal al veel vroeger zou zichtbaar moeten zijn. Die persoon was anoniem maar leek zo wat te doen alsof hij belangrijke functie had binnen ggz. En hij had het er over dat dit achterpoortje gesloten ging worden, of in elk geval hij leek er erg op gebrand dat dit ging gebeuren.
Weet niet wat er van te geloven. Na gesprek stond ik op block bij hem terwijl het gewoon andere mening was zonder iets persoonlijks te verwijten.
Nu om diagnose te krijgen zoek je best iemand die het op zen site heeft staan over autisme bij vrouwen. Want blijkbaar is er echt een soort gedeelte dat dit niet wil geloven. En wil kost wat kost proberen die vrouwen normaal te maken. Wat niet kan want autisme maakt dat je hersenen anders zijn. Waarom word het autisten toch zo moeilijk gemaakt, ik snap het niet.
vrijdag 25 september 2020 09:18
Goedemorgen,
Mag ik inbreken in dit topic? Ik heb niet alles gelezen, sorry.
Sinds deze week weet ik dat ik ook onder het autistisch spectrum val. Ik ben afgelopen zomer getest op ASS en ADD maar het is dus autisme.
Ik ben blij dat ik nu eindelijk weet wat er met mij aan de hand is en waarom ik vorig jaar uitgevallen ben. Niks burn out of overgang (wat anderen tegen mij zeiden) maar iets totaal anders. Voel me opgelucht en het is verhelderend. Nu ga ik samen met de behandelaar op zoek naar wat voor mij het beste is, zeker tav mijn werk.
Ik ga later dit topic doorlezen.
fijne vrijdag!
Mag ik inbreken in dit topic? Ik heb niet alles gelezen, sorry.
Sinds deze week weet ik dat ik ook onder het autistisch spectrum val. Ik ben afgelopen zomer getest op ASS en ADD maar het is dus autisme.
Ik ben blij dat ik nu eindelijk weet wat er met mij aan de hand is en waarom ik vorig jaar uitgevallen ben. Niks burn out of overgang (wat anderen tegen mij zeiden) maar iets totaal anders. Voel me opgelucht en het is verhelderend. Nu ga ik samen met de behandelaar op zoek naar wat voor mij het beste is, zeker tav mijn werk.
Ik ga later dit topic doorlezen.
fijne vrijdag!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
