Psyche
alle pijlers
Burn-out / overspannen; wie praat er mee?
vrijdag 2 augustus 2019 14:09
Hoi allemaal,
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zaterdag 9 november 2019 14:38
Hoi,
Dit is de eerste keer dat ik hier op dit topic kom kijken en wat vind ik hier veel herkenning!
Twee jaar geleden ben ik compleet ingestort. Burn-out en daarnaast gegeneraliseerde angststoornis en paniekaanvallen. In het verleden had ik dit ook, maar na de geboorte van mijn dochter had ik er bijna geen last meer van. Tot er in een bepaald jaar veel moeilijke dingen gebeurden waar ik mee moest dealen. De jaren daarna bouwde ik veel spanningen op, met name op mijn werk waar veel dingen veranderd waren waar ik niet gelukkig van werd. Toen dus twee jaar geleden die burn-out, eigenlijk drie jaar geleden al, maar de bom barstte pas in juni 2017.
Aangemeld bij psycholoog en psychiater. Slikte al antidepressiva vanwege eerdere depressies. Dat werd opgehoogd en ik kreeg ook therapie. Die therapie sloeg wel aan, maar ik merk nog steeds de gevolgen van de burn-out. Ik ben inmiddels weer helemaal aan het werk voor 3 dagen per week. Dat gaat wel goed, maar ik merk ook dat mijn energie niet meer hetzelfde is als vroeger. Dat ik veel meer moet doseren. Dat ik soms in een dip kom, net als ik me lekker in mijn vel voel. Daar heb ik nu last van. Gelukkig heb ik op het moment een fijne baas die graag een vinger aan de pols wil houden en met mij wil kijken hoe en wat. Helaas gaat hij over een half jaar weg.
Die angst voor bepaalde uitjes en plannen herken ik heel erg. Op het moment zelf valt het erg mee, maar van te voren kan ik me al zenuwachtig maken. Ik weet best dat dat nergens voor nodig is. En heb ook fijne vrienden die weten wat ik heb. Een vriendin geeft me regelmatig een virtuele schop onder de kont. Dat helpt wel goed.
Waar ik vooral erg van baal, is dat ik qua energie niet boven de 70% kom. En heb begrepen dat het erg lang kan duren bij een burn-out. Was het maar duidelijk hoe lang zoiets kan duren. Dat zou zoveel schelen.
Sorry voor mijn lange verhaal. Maar moest het kwijt.
Dit is de eerste keer dat ik hier op dit topic kom kijken en wat vind ik hier veel herkenning!
Twee jaar geleden ben ik compleet ingestort. Burn-out en daarnaast gegeneraliseerde angststoornis en paniekaanvallen. In het verleden had ik dit ook, maar na de geboorte van mijn dochter had ik er bijna geen last meer van. Tot er in een bepaald jaar veel moeilijke dingen gebeurden waar ik mee moest dealen. De jaren daarna bouwde ik veel spanningen op, met name op mijn werk waar veel dingen veranderd waren waar ik niet gelukkig van werd. Toen dus twee jaar geleden die burn-out, eigenlijk drie jaar geleden al, maar de bom barstte pas in juni 2017.
Aangemeld bij psycholoog en psychiater. Slikte al antidepressiva vanwege eerdere depressies. Dat werd opgehoogd en ik kreeg ook therapie. Die therapie sloeg wel aan, maar ik merk nog steeds de gevolgen van de burn-out. Ik ben inmiddels weer helemaal aan het werk voor 3 dagen per week. Dat gaat wel goed, maar ik merk ook dat mijn energie niet meer hetzelfde is als vroeger. Dat ik veel meer moet doseren. Dat ik soms in een dip kom, net als ik me lekker in mijn vel voel. Daar heb ik nu last van. Gelukkig heb ik op het moment een fijne baas die graag een vinger aan de pols wil houden en met mij wil kijken hoe en wat. Helaas gaat hij over een half jaar weg.
Die angst voor bepaalde uitjes en plannen herken ik heel erg. Op het moment zelf valt het erg mee, maar van te voren kan ik me al zenuwachtig maken. Ik weet best dat dat nergens voor nodig is. En heb ook fijne vrienden die weten wat ik heb. Een vriendin geeft me regelmatig een virtuele schop onder de kont. Dat helpt wel goed.
Waar ik vooral erg van baal, is dat ik qua energie niet boven de 70% kom. En heb begrepen dat het erg lang kan duren bij een burn-out. Was het maar duidelijk hoe lang zoiets kan duren. Dat zou zoveel schelen.
Sorry voor mijn lange verhaal. Maar moest het kwijt.
zaterdag 9 november 2019 20:26
Hoi Miste; leuk dat je even meeschrijft!
Goh, zelfs na twee jaar dus nog niet op je oude niveau. Wat zegt je psycholoog ervan?
Want ergens denk ik ook dat we niet meer op ons oude niveau kunnen komen, want dat was immers een ongezond niveau. Het is denk ik de truc om te leren accepteren en herkennen wat het nieuwe niveau is. (Makkelijker gezegd dan gedaan, helaas)
Goh, zelfs na twee jaar dus nog niet op je oude niveau. Wat zegt je psycholoog ervan?
Want ergens denk ik ook dat we niet meer op ons oude niveau kunnen komen, want dat was immers een ongezond niveau. Het is denk ik de truc om te leren accepteren en herkennen wat het nieuwe niveau is. (Makkelijker gezegd dan gedaan, helaas)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
vrijdag 15 november 2019 11:52
Bedankt voor al jullie reacties!
Hier gaat het met UPS and DOWNS met het reïntegreren. Ik heb nog veel moeite met me energie. Heb dan ook vorige week met de ARBO een afspraak gehad en die heeft als advies gegeven dat ik nu 5 dagen 5 uur per dag kan werken en dat voor de komende 6 weken. De ARBO was bang als ik nog verder ging opbouwen met mijn uren dat het te snel zou gaan en ik een terugval zou krijgen.
Ik merk dat ik na het werk toch veel nog moe ben en dat ik nog spanningen in me lichaam heb. Ook voel ik me de laatste 2 weken toch wazig en zweverig. Ik ben er wel maar het zou ook zo maar kunnen zijn dat ik omval. Ik val natuurlijk niet om maar het voelt wel zo. Volgens mij bouw ik toch spanning op als ik aan het werk ben en dat heeft weer zijn werking op mijn fysiek/mentaal. Me hoofd zit soms weer overvol en heb deze week weer last van obstipatie.
Denken jullie dat dit allemaal een onderdeel kan zijn van het reïntegreren? iemand ervaringen hiermee? ik hoor graag jullie verhaal of advies
Hier gaat het met UPS and DOWNS met het reïntegreren. Ik heb nog veel moeite met me energie. Heb dan ook vorige week met de ARBO een afspraak gehad en die heeft als advies gegeven dat ik nu 5 dagen 5 uur per dag kan werken en dat voor de komende 6 weken. De ARBO was bang als ik nog verder ging opbouwen met mijn uren dat het te snel zou gaan en ik een terugval zou krijgen.
Ik merk dat ik na het werk toch veel nog moe ben en dat ik nog spanningen in me lichaam heb. Ook voel ik me de laatste 2 weken toch wazig en zweverig. Ik ben er wel maar het zou ook zo maar kunnen zijn dat ik omval. Ik val natuurlijk niet om maar het voelt wel zo. Volgens mij bouw ik toch spanning op als ik aan het werk ben en dat heeft weer zijn werking op mijn fysiek/mentaal. Me hoofd zit soms weer overvol en heb deze week weer last van obstipatie.
Denken jullie dat dit allemaal een onderdeel kan zijn van het reïntegreren? iemand ervaringen hiermee? ik hoor graag jullie verhaal of advies
vrijdag 15 november 2019 14:03
Gun het zou mijn verhaal kunnen zijn!
Ook hier gaat het re-integreren moeizaam. Deze week gesprek met de bedrijfsarts gehad en die zei dat het ook veel te snel ging. Ik mag maar een kwartier per week opbouwen en niet zoals nu een uur. Ik werk nu 2x3 uur maar het laatste uur krijg ik een vol hoofd, drukken gevoel een soort hoofdpijn. Soms ook spanning in mijn lijf. Ook mag ik maar een half uur op de groep en dan 5 minuten er uit, dat moet echt zegt ze. Bedrijfsmaatschappelijk werk en werkgever willen sneller daar komt de opbouw van een uur ook vandaan maar die denken ook in hun eigen belang.
Dus ik denk zeker dat dit een onderdeel van het re-integreren is, ik ervaar precies hetzelfde....
Maar ook een positief iets ik voel me wel steeds gelukkiger en geniet ook steeds meer, steeds meer zin om dingen te doen en te ondernemen. Zeker ook nog wel dagen dat ik denk is dit het nou maar die komen wel steeds minder voor! En dat voelt goed!
Ook hier gaat het re-integreren moeizaam. Deze week gesprek met de bedrijfsarts gehad en die zei dat het ook veel te snel ging. Ik mag maar een kwartier per week opbouwen en niet zoals nu een uur. Ik werk nu 2x3 uur maar het laatste uur krijg ik een vol hoofd, drukken gevoel een soort hoofdpijn. Soms ook spanning in mijn lijf. Ook mag ik maar een half uur op de groep en dan 5 minuten er uit, dat moet echt zegt ze. Bedrijfsmaatschappelijk werk en werkgever willen sneller daar komt de opbouw van een uur ook vandaan maar die denken ook in hun eigen belang.
Dus ik denk zeker dat dit een onderdeel van het re-integreren is, ik ervaar precies hetzelfde....
Maar ook een positief iets ik voel me wel steeds gelukkiger en geniet ook steeds meer, steeds meer zin om dingen te doen en te ondernemen. Zeker ook nog wel dagen dat ik denk is dit het nou maar die komen wel steeds minder voor! En dat voelt goed!
zondag 17 november 2019 12:30
Hier ook ups en downs... Afgelopen week best een aardige week gehad. Ik werk sinds vorige week met plusjes en minnen om mijn dagen een soort cijfer te geven (3 minnen, plus min, 3 plussen) en dat is wel overzichtelijk merk ik 
Ik ben vorige week voor het eerst gaan zwemmen. Het was heel erg fijn. Mooi zwembad, super schoon en netjes. En je kunt hier de hele dag door baantjes trekken, en in de middag is het vaak erg rustig. Heerlijk! En na afloop kun je gratis in de sauna...! (mannen en vrouwen apart)
Gisteren had ik mijn eerste les borduren (in totaal 3 zaterdagen, om de week). Superleuk, maar wel een veel te volle dag. Het was van 10.00 - 16.00 en ik wilde in m'n eentje lunchen, maar liep toevallig met een medecursist naar buiten en die stelde voor samen ergens te eten. Dat ga ik volgende keer niet meer doen. Ik heb dat uurtje alleen echt nodig. Ben nu ook een half uurtje eerder naar huis gegaan (de les was inhoudelijk klaar, dus ik vond 't wel mooi geweest).
Maar heb sinds gisteravond ook weer zo'n enorm vol hoofd, en ik voel me ook erg afwezig of wazig. Je verwoord het precies zoals ik het ook voel @Gun!
En ik blijf last houden van m'n schouderblad. Over 1,5 week kan ik weer naar de fysio. Ik denk dat er ook een hoop spanning in m'n lijf zit voor m'n reis naar NL. Het zijn 4 dagen, maar ze zijn erg volgepland. Wel met redelijk wat tussenmomenten in m'n eentje. Dus ik dénk wel dat het gaat lukken, maar we gaan het zien...
Ik houd er rekening mee dat ik die week na terugkomst gewoon weer even een stap terug moet doen.
Ik probeer gewoon per dag aan te voelen wat ik wel kan en wat niet. En wat 'moet' nou echt? Ik heb deze week gewoon eens niet schoongemaakt (is nu ook wel te zien...oeps...) maar was dus lekker gaan zwemmen en naar de sauna. (is gewoon zo'n basic sauna kamertje hoor, geen enorm wellness ding
)
Ik ben vorige week voor het eerst gaan zwemmen. Het was heel erg fijn. Mooi zwembad, super schoon en netjes. En je kunt hier de hele dag door baantjes trekken, en in de middag is het vaak erg rustig. Heerlijk! En na afloop kun je gratis in de sauna...! (mannen en vrouwen apart)
Gisteren had ik mijn eerste les borduren (in totaal 3 zaterdagen, om de week). Superleuk, maar wel een veel te volle dag. Het was van 10.00 - 16.00 en ik wilde in m'n eentje lunchen, maar liep toevallig met een medecursist naar buiten en die stelde voor samen ergens te eten. Dat ga ik volgende keer niet meer doen. Ik heb dat uurtje alleen echt nodig. Ben nu ook een half uurtje eerder naar huis gegaan (de les was inhoudelijk klaar, dus ik vond 't wel mooi geweest).
Maar heb sinds gisteravond ook weer zo'n enorm vol hoofd, en ik voel me ook erg afwezig of wazig. Je verwoord het precies zoals ik het ook voel @Gun!
En ik blijf last houden van m'n schouderblad. Over 1,5 week kan ik weer naar de fysio. Ik denk dat er ook een hoop spanning in m'n lijf zit voor m'n reis naar NL. Het zijn 4 dagen, maar ze zijn erg volgepland. Wel met redelijk wat tussenmomenten in m'n eentje. Dus ik dénk wel dat het gaat lukken, maar we gaan het zien...
Ik houd er rekening mee dat ik die week na terugkomst gewoon weer even een stap terug moet doen.
Ik probeer gewoon per dag aan te voelen wat ik wel kan en wat niet. En wat 'moet' nou echt? Ik heb deze week gewoon eens niet schoongemaakt (is nu ook wel te zien...oeps...) maar was dus lekker gaan zwemmen en naar de sauna. (is gewoon zo'n basic sauna kamertje hoor, geen enorm wellness ding
)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 17 november 2019 19:08
@ Twinkelrainbowstar: Ga je naar een reguliere fysio? Ten tijde van mijn burn-out ging ik naar een gediplomeerde fysiotherapeut die ook psycholoog was en ook nog eens spiritueel. Voor mij een heerlijke combinatie. En wat was dat lekker zeg! Ik weet niet of er veel fysio’s bestaan zoals zij, maar lichamelijke klachten zijn toch ook regelmatig psychisch en ik ben blij dat zij dat zo in de gaten had. Dus ik werd lekker gemasseerd en ondertussen kon ik mijn ei ook kwijt. Nu ik het er zo over heb... Ik geloof dat ik maar weer eens een afspraak moet maken bij haar.
Ik voel me zo naar. Voel me niet thuis in mijn huis, niet in mijn lijf, niet in mijn hoofd, niet in mijn studie, niet in mijn werk. En ik weet het gewoon even niet meer. Mijn huid reageert altijd op stress, gevolg: een koortslip waar je u tegen zegt en eczeem. Ga zo maar even een kerstfilmpje kijken denk ik. Sterkte iedereen!
Ik voel me zo naar. Voel me niet thuis in mijn huis, niet in mijn lijf, niet in mijn hoofd, niet in mijn studie, niet in mijn werk. En ik weet het gewoon even niet meer. Mijn huid reageert altijd op stress, gevolg: een koortslip waar je u tegen zegt en eczeem. Ga zo maar even een kerstfilmpje kijken denk ik. Sterkte iedereen!
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
maandag 18 november 2019 09:38
Goedemorgen,
Ben ik ook weer een keertje.
Het lijkt hier weer de goede kant op te gaan. Het lukt me wat beter om met de ups en downs van het herstel om te gaan. Als ik me goed voel geniet ik daar van en als ik me slecht voel probeer ik dat te accepteren. En ik probeer het ook met kleine stapjes te doen ben er inmiddels achter dat grote stappen niet werken![😉]()
Heerlijk zwemmen en sauna twinkel! Fijn dat je daarvan kan genieten!
Ben ik ook weer een keertje.
Het lijkt hier weer de goede kant op te gaan. Het lukt me wat beter om met de ups en downs van het herstel om te gaan. Als ik me goed voel geniet ik daar van en als ik me slecht voel probeer ik dat te accepteren. En ik probeer het ook met kleine stapjes te doen ben er inmiddels achter dat grote stappen niet werken
Heerlijk zwemmen en sauna twinkel! Fijn dat je daarvan kan genieten!
dinsdag 19 november 2019 08:25
Hier gaat het weer iets beter. Ik heb wel de hele zondag (en maandag eigenlijk ook) nodig gehad om te herstellen van zaterdag. Maar ik ben zondag om 20.30 naar bed gegaan en heb ruim 10 uur geslapen. Daarna voelde ik me weer aardig opgeknapt
Ik houd mijn dagen nu bewust heel rustig, omdat ik morgen naar Nederland reis. Ik merk dat ik daar nu wel wat spanning over voel. Ik heb dat altijd wel, maar ben er nu wat meer bewust van, denk ik.
@Turtle;
Ik ga naar een gewone fysio. Ik voel me niet capabel genoeg om in het Zweeds over diepere gevoelens en gedachten te praten. Ook in het Engels zou ik dat al lastig vinden, terwijl ik dat wel gewoon redelijk vloeiend spreek. Ik heb met een Nederlandse coach gepraat in het begin van mijn burn-out, maar op een gegeven moment had ik niet zoveel meer te bespreken. Maar kan me voorstellen dat jouw combi erg fijn is. Als ik in NL had gewoond had ik ook zoiets gewild, denk ik
Goed idee om er weer eens een afspraak te maken!
Ik houd mijn dagen nu bewust heel rustig, omdat ik morgen naar Nederland reis. Ik merk dat ik daar nu wel wat spanning over voel. Ik heb dat altijd wel, maar ben er nu wat meer bewust van, denk ik.
@Turtle;
Ik ga naar een gewone fysio. Ik voel me niet capabel genoeg om in het Zweeds over diepere gevoelens en gedachten te praten. Ook in het Engels zou ik dat al lastig vinden, terwijl ik dat wel gewoon redelijk vloeiend spreek. Ik heb met een Nederlandse coach gepraat in het begin van mijn burn-out, maar op een gegeven moment had ik niet zoveel meer te bespreken. Maar kan me voorstellen dat jouw combi erg fijn is. Als ik in NL had gewoond had ik ook zoiets gewild, denk ik
Goed idee om er weer eens een afspraak te maken!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 17 december 2019 12:47
Hoi,miste69 schreef: ↑09-11-2019 14:38Hoi,
Dit is de eerste keer dat ik hier op dit topic kom kijken en wat vind ik hier veel herkenning!
Twee jaar geleden ben ik compleet ingestort. Burn-out en daarnaast gegeneraliseerde angststoornis en paniekaanvallen. In het verleden had ik dit ook, maar na de geboorte van mijn dochter had ik er bijna geen last meer van. Tot er in een bepaald jaar veel moeilijke dingen gebeurden waar ik mee moest dealen. De jaren daarna bouwde ik veel spanningen op, met name op mijn werk waar veel dingen veranderd waren waar ik niet gelukkig van werd. Toen dus twee jaar geleden die burn-out, eigenlijk drie jaar geleden al, maar de bom barstte pas in juni 2017.
Aangemeld bij psycholoog en psychiater. Slikte al antidepressiva vanwege eerdere depressies. Dat werd opgehoogd en ik kreeg ook therapie. Die therapie sloeg wel aan, maar ik merk nog steeds de gevolgen van de burn-out. Ik ben inmiddels weer helemaal aan het werk voor 3 dagen per week. Dat gaat wel goed, maar ik merk ook dat mijn energie niet meer hetzelfde is als vroeger. Dat ik veel meer moet doseren. Dat ik soms in een dip kom, net als ik me lekker in mijn vel voel. Daar heb ik nu last van. Gelukkig heb ik op het moment een fijne baas die graag een vinger aan de pols wil houden en met mij wil kijken hoe en wat. Helaas gaat hij over een half jaar weg.
Die angst voor bepaalde uitjes en plannen herken ik heel erg. Op het moment zelf valt het erg mee, maar van te voren kan ik me al zenuwachtig maken. Ik weet best dat dat nergens voor nodig is. En heb ook fijne vrienden die weten wat ik heb. Een vriendin geeft me regelmatig een virtuele schop onder de kont. Dat helpt wel goed.
Waar ik vooral erg van baal, is dat ik qua energie niet boven de 70% kom. En heb begrepen dat het erg lang kan duren bij een burn-out. Was het maar duidelijk hoe lang zoiets kan duren. Dat zou zoveel schelen.
Sorry voor mijn lange verhaal. Maar moest het kwijt.
Zo herkenbaar je verhaal. Wat voor anti depr.gebruik je? Ik twijfel nl.ook erg, zou ook willen beginnen. Had ook burnout met GAS. Nu in rouwperiode is alles veel erger teruggekomen....Kan mn gedachtes ook niet beheersen en t beinvloedt mn leven..
Sterkte!
Groetjes
donderdag 19 december 2019 10:20
Hoi Rammie,
Ik slik fluoxetine 20 mg per dag. Dit werkt wel goed. Weinig bijwerkingen bij mij.
Ik ken dat gevoel van het niet kunnen beheersen maar al te goed. Mij helpt het om afleiding te zoeken. Filmpjes kijken op iPad, huishoudelijke dingetjes, wandelen. Ook met een goede vriendin praten helpt goed. En ik hou mezelf altijd voor dat het ook weer over gaat, hoe moeilijk het ook is.
Overleg met je psychiater of huisarts over antidepressiva. Er zijn verschillende soorten antidepressiva en het kan wel een paar weken duren voor het werkt.
Gebeurtenissen zoals verlies van een dierbare kunnen inderdaad dingen triggeren waardoor je een terugval krijgt. Je kunt het dan even niet bolwerken.
Heel veel sterkte in deze periode en hou jezelf voor dat rouwen erbij hoort, op welke manier dan ook.
Groetjes Miste
Ik slik fluoxetine 20 mg per dag. Dit werkt wel goed. Weinig bijwerkingen bij mij.
Ik ken dat gevoel van het niet kunnen beheersen maar al te goed. Mij helpt het om afleiding te zoeken. Filmpjes kijken op iPad, huishoudelijke dingetjes, wandelen. Ook met een goede vriendin praten helpt goed. En ik hou mezelf altijd voor dat het ook weer over gaat, hoe moeilijk het ook is.
Overleg met je psychiater of huisarts over antidepressiva. Er zijn verschillende soorten antidepressiva en het kan wel een paar weken duren voor het werkt.
Gebeurtenissen zoals verlies van een dierbare kunnen inderdaad dingen triggeren waardoor je een terugval krijgt. Je kunt het dan even niet bolwerken.
Heel veel sterkte in deze periode en hou jezelf voor dat rouwen erbij hoort, op welke manier dan ook.
Groetjes Miste
donderdag 19 december 2019 17:55
Wat een lief berichtje! Ik stuur je wel een pbmiste69 schreef: ↑19-12-2019 10:20Hoi Rammie,
Ik slik fluoxetine 20 mg per dag. Dit werkt wel goed. Weinig bijwerkingen bij mij.
Ik ken dat gevoel van het niet kunnen beheersen maar al te goed. Mij helpt het om afleiding te zoeken. Filmpjes kijken op iPad, huishoudelijke dingetjes, wandelen. Ook met een goede vriendin praten helpt goed. En ik hou mezelf altijd voor dat het ook weer over gaat, hoe moeilijk het ook is.
Overleg met je psychiater of huisarts over antidepressiva. Er zijn verschillende soorten antidepressiva en het kan wel een paar weken duren voor het werkt.
Gebeurtenissen zoals verlies van een dierbare kunnen inderdaad dingen triggeren waardoor je een terugval krijgt. Je kunt het dan even niet bolwerken.
Heel veel sterkte in deze periode en hou jezelf voor dat rouwen erbij hoort, op welke manier dan ook.
Groetjes Miste
Gr
donderdag 2 januari 2020 15:48
Hai allemaal!
Allereerst de beste wensen voor 2020!! Hopelijk gaat het beter worden als 2019!!
Ben benieuwd hoe het met jullie gaat?
Ik ga met kleine stapjes vooruit. Ben zelfs alweer 2 X een poosje naar een feestje geweest
Ik kan inmiddels aardig naar de signalen van mijn hoofd/lijf luisteren en zolang ik dat blijf doen gaat het redelijk. We zijn er nog lang niet maar ik ben een stuk positiever als dat ik was!
Liefs mip
Allereerst de beste wensen voor 2020!! Hopelijk gaat het beter worden als 2019!!
Ben benieuwd hoe het met jullie gaat?
Ik ga met kleine stapjes vooruit. Ben zelfs alweer 2 X een poosje naar een feestje geweest
Ik kan inmiddels aardig naar de signalen van mijn hoofd/lijf luisteren en zolang ik dat blijf doen gaat het redelijk. We zijn er nog lang niet maar ik ben een stuk positiever als dat ik was!
Liefs mip
donderdag 2 januari 2020 16:55
Jij ook de beste wensen @Mip!
Hier gaat het ook met kleine stapjes vooruit!
Ik ben in december 2x op proef wezen zwemmen in het zwembad hier in de buurt. Érg netjes, mooi, schoon, rustig. Je mag hier de hele dag door baantjes zwemmen, ipv op gezette tijden zoals in NL vaak het geval is. Daardoor is het altijd heel verspreid met de drukte ('druk' betekent 10-20 mensen in het bad...) En na afloop kun je gratis in de sauna, die bij de kleedruimte zit. Echt heel fijn!
Heb nu een jaarkaart gekocht, zodat ik kan gaan wanneer ik wil. Ben vanmorgen geweest. 20 minuten baantjes trekken en dan nog 10-15 minuten in de sauna.
Ik voel me ook veel meer in balans. Heb de laatste tijd veel minder last van hormonale schommelingen ook. Dat is echt wel bijzonder!
Afgelopen week hadden we voor het eerst sinds mijn uitval bezoek, en ook het eerste bezoek überhaupt in ons nieuwe huis. Het was erg gezellig. Hij zit zelf nu ook thuis omdat hij overspannen is, dus hij begrijpt ook goed waar ik vandaan kom. Sowieso is het el een van onze fijnste vrienden, die ik wat langer over de vloer kan hebben.
Ik vind het wel fijn dat we nu weer samen zijn, en dat volgende week de vrije dagen er weer op zitten. Dan kan ik gaan beginnen met opbouwen van werken. Zo'n zin in!
Ik wil gaan beginnen met 1 ochtend per week, en als dat goed gaat, wil ik rond februari 2 ochtenden per week doen.
Over het algemeen voel ik me ook weer blij en positief, en ik heb veel zin in het nieuwe jaar. Erger kan het haast niet worden...
Ik heb ook meer energie, en minder van die enorme dips. Als er een terugval is, dan is het vaak 1-2 dagen, maar dat eindeloze, lege gevoel heb ik al een tijd niet meer zo erg gehad
Hier gaat het ook met kleine stapjes vooruit!
Ik ben in december 2x op proef wezen zwemmen in het zwembad hier in de buurt. Érg netjes, mooi, schoon, rustig. Je mag hier de hele dag door baantjes zwemmen, ipv op gezette tijden zoals in NL vaak het geval is. Daardoor is het altijd heel verspreid met de drukte ('druk' betekent 10-20 mensen in het bad...) En na afloop kun je gratis in de sauna, die bij de kleedruimte zit. Echt heel fijn!
Heb nu een jaarkaart gekocht, zodat ik kan gaan wanneer ik wil. Ben vanmorgen geweest. 20 minuten baantjes trekken en dan nog 10-15 minuten in de sauna.
Ik voel me ook veel meer in balans. Heb de laatste tijd veel minder last van hormonale schommelingen ook. Dat is echt wel bijzonder!
Afgelopen week hadden we voor het eerst sinds mijn uitval bezoek, en ook het eerste bezoek überhaupt in ons nieuwe huis. Het was erg gezellig. Hij zit zelf nu ook thuis omdat hij overspannen is, dus hij begrijpt ook goed waar ik vandaan kom. Sowieso is het el een van onze fijnste vrienden, die ik wat langer over de vloer kan hebben.
Ik vind het wel fijn dat we nu weer samen zijn, en dat volgende week de vrije dagen er weer op zitten. Dan kan ik gaan beginnen met opbouwen van werken. Zo'n zin in!
Ik wil gaan beginnen met 1 ochtend per week, en als dat goed gaat, wil ik rond februari 2 ochtenden per week doen.
Over het algemeen voel ik me ook weer blij en positief, en ik heb veel zin in het nieuwe jaar. Erger kan het haast niet worden...
Ik heb ook meer energie, en minder van die enorme dips. Als er een terugval is, dan is het vaak 1-2 dagen, maar dat eindeloze, lege gevoel heb ik al een tijd niet meer zo erg gehad
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
donderdag 2 januari 2020 20:32
Ook van mij de allerbeste wensen!
Ik ben vanaf 1 januari uit dienst dus nu in de ziektewet. Had een jaarcontract en ben er totaal niet rouwig om dat het niet is verlengd.
Loop via mijn (oud)werkgever nog wel bij een coach. Dat betalen ze voor me, ben ik wel blij mee. Daar heb ik nu nog 8 sessies mee om orde te scheppen in de chaos in mijn hoofd en er achter te komen wat ik nu écht wil qua werk enzo.
Daarnaast loop ik nog steeds bij de haptotherapeut en sta ik nog op de wachtlijst bij de gewone GGZ.
Ik doe steeds stapjes vooruit, al heb ik ook nog steeds slechte dagen. Maar ik bekijk het van dag tot dag.
Ik was bij mijn werk wel bezig met reïntegreren, 3 dagen per week 2 uur. Dat gaat nu wel wegvallen en dat is wel iets waar ik bang voor ben. Ondanks dat ik daar bar weinig deed qua werk, gaf het me wel een soort van structuur. Dus dat wordt een uitdaging.
Maar verder zie ik t wel steeds meer positief in. Ik voel geen schaamte meer als ik leuke dingen voor mezelf doe. Of als ik een dag alleen maar op de bank hang.
Ik ben vanaf 1 januari uit dienst dus nu in de ziektewet. Had een jaarcontract en ben er totaal niet rouwig om dat het niet is verlengd.
Loop via mijn (oud)werkgever nog wel bij een coach. Dat betalen ze voor me, ben ik wel blij mee. Daar heb ik nu nog 8 sessies mee om orde te scheppen in de chaos in mijn hoofd en er achter te komen wat ik nu écht wil qua werk enzo.
Daarnaast loop ik nog steeds bij de haptotherapeut en sta ik nog op de wachtlijst bij de gewone GGZ.
Ik doe steeds stapjes vooruit, al heb ik ook nog steeds slechte dagen. Maar ik bekijk het van dag tot dag.
Ik was bij mijn werk wel bezig met reïntegreren, 3 dagen per week 2 uur. Dat gaat nu wel wegvallen en dat is wel iets waar ik bang voor ben. Ondanks dat ik daar bar weinig deed qua werk, gaf het me wel een soort van structuur. Dus dat wordt een uitdaging.
Maar verder zie ik t wel steeds meer positief in. Ik voel geen schaamte meer als ik leuke dingen voor mezelf doe. Of als ik een dag alleen maar op de bank hang.
vrijdag 3 januari 2020 15:06
@Cherokee: Wat goed van je!
En misschien kun je iets anders verzinnen wat je 2 á 3 keer per week kunt doen, op de tijden dat je werkte? Zwemmen of wandelen of zo? Of thuis iets wat je graag wilt doen/leren? Dan kun je dat ritme misschien een beetje behouden.
Wel lief dat je die coach vergoed krijgt. Hopelijk kom je er via hem/haar achter wat je zou willen doen
En misschien kun je iets anders verzinnen wat je 2 á 3 keer per week kunt doen, op de tijden dat je werkte? Zwemmen of wandelen of zo? Of thuis iets wat je graag wilt doen/leren? Dan kun je dat ritme misschien een beetje behouden.
Wel lief dat je die coach vergoed krijgt. Hopelijk kom je er via hem/haar achter wat je zou willen doen
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
donderdag 9 januari 2020 17:06
Sorry voor het inbreken.
Wat waren bij jullie de eerste tekenen waardoor je besefte dat het geen dipje of een lichte depressie was?
Ik ben iemand die graag en hard werkt maar mijn laatste werknacht was er eentje waarbij ik in het begin totaal geen overzicht kreeg over de indeling van het werk en gans de nacht heb ik toen in de stress gezeten over de vraag of ik alles wel tijdig ging gedaan krijgen. Nachtje van twaalf uur, waarbij alles uiteindelijk wel gelukt is maar bij de volgende nacht ben ik gecrasht toen ik de bestellingen zag en niet wist hoe ik alles moest regelen.
Ondertussen twee weken thuis en nog één week ziekteverlof te gaan, maar elke nacht droom ik over het werk, constant denk ik eraan en momenteel ben ik vrij onzeker voor die eerste dag. Wat absurd is, want ik ben goed in mijn baan en doe dit al jaren.
Ik heb geen idee hoe het verder moet, maar mede door de fysieke klachten voel ik me helemaal niet klaar om terug aan de slag te gaan.
Wat waren bij jullie de eerste tekenen waardoor je besefte dat het geen dipje of een lichte depressie was?
Ik ben iemand die graag en hard werkt maar mijn laatste werknacht was er eentje waarbij ik in het begin totaal geen overzicht kreeg over de indeling van het werk en gans de nacht heb ik toen in de stress gezeten over de vraag of ik alles wel tijdig ging gedaan krijgen. Nachtje van twaalf uur, waarbij alles uiteindelijk wel gelukt is maar bij de volgende nacht ben ik gecrasht toen ik de bestellingen zag en niet wist hoe ik alles moest regelen.
Ondertussen twee weken thuis en nog één week ziekteverlof te gaan, maar elke nacht droom ik over het werk, constant denk ik eraan en momenteel ben ik vrij onzeker voor die eerste dag. Wat absurd is, want ik ben goed in mijn baan en doe dit al jaren.
Ik heb geen idee hoe het verder moet, maar mede door de fysieke klachten voel ik me helemaal niet klaar om terug aan de slag te gaan.
donderdag 9 januari 2020 20:47
maandag 13 januari 2020 01:24
Hey hallo,
Heb nu meerdere keren een burn-out gehad.
En ben de burn-out zelf en de weg daar naar toe goed leren kennen en herkennen.
Ik heb geleerd te vertrouwen op mijn burn-out en naar mijn lichaam te luisteren.
Burn-out ís je genezing
De oude versie van jezelf was ziek. Je oude levenshouding was ziekelijk. Dit, waar je nu bent, dit is genezing. Daar hoef je niets voor te doen, dat gebeurt wanneer jij het toestaat en laat gebeuren. Deze burn out leidt jou naar een volkomen gezonde versie van jezelf, als jij met al je ge-doe niet de hele tijd in de weg gaat staan.
Wat veroorzaakt een burn out?
Stress!
Stress zorgt voor de vlucht of vecht reactie.( kijk maar naar de natuur)
De stress hormonen zorgen ervoor dat een groot gedeelte van je bloed naar je armen en benen gaat.
Zodat je kan vechten of rennen.
Het meeste bloed wat daar heen gaat is afkomstig van de viscera in ons lichaam.
Deze heeft als functie
: gezondheid , onderhoud , celgroei
Groei is heel belangrijk omdat er elke dag cellen afsterven
Biljoenen cellen gaan dood
Zoals het buitenste laagje van de darmen moet elke 3 dagen vervangen worden
Als je stress hebt, groeien cellen niet op het tempo dat ze normaal zouden moeten
De stress hormonen verzamelen alle energie samen om te rennen of te vechten.
Hierdoor sluiten er functies af die niet meer nodig zijn tijdens vechten of vluchten
Het immuunsysteem word afgesloten.
Want als je een griepje hebt en je word achterna gezeten door een leeuw wat is dan belangrijker?
Iedereen draagt erg veel bacteriën , parasieten virussen al met zich mee.
Door het immuunsysteem merk je hier vaak niets van
Maar door stress kunnen deze dus weer groeien
Je word dus niet ziek van stress je was al ziek
Maar het immuunsysteem vecht er niet meer tegen
Door het stresshormoon word er ook meer bloed vanuit je voorkant van je Hersenen wast je intelligentie zit, naar achter gedrukt naar je reflex gedeelte.
Omdat je in vecht of ren modus zit.
Helder nadenken gaat steeds minder goed.
Je word er dus oprecht minder intelligent van.
Ik heb kennis op gedaan waar een burn out voor mij vandaag kwam en ik heb de oorzaken aangepakt.
Ik heb een baan gevonden met veel minder stress.
Dit zorgde ervoor dat ik sneller ( zelf) ben genezen.
Geef jezelf de tijd en vraag je af waar het vandaan komt!
Hoe is het nu met je?
Beterschap,
L.
Heb nu meerdere keren een burn-out gehad.
En ben de burn-out zelf en de weg daar naar toe goed leren kennen en herkennen.
Ik heb geleerd te vertrouwen op mijn burn-out en naar mijn lichaam te luisteren.
Burn-out ís je genezing
De oude versie van jezelf was ziek. Je oude levenshouding was ziekelijk. Dit, waar je nu bent, dit is genezing. Daar hoef je niets voor te doen, dat gebeurt wanneer jij het toestaat en laat gebeuren. Deze burn out leidt jou naar een volkomen gezonde versie van jezelf, als jij met al je ge-doe niet de hele tijd in de weg gaat staan.
Wat veroorzaakt een burn out?
Stress!
Stress zorgt voor de vlucht of vecht reactie.( kijk maar naar de natuur)
De stress hormonen zorgen ervoor dat een groot gedeelte van je bloed naar je armen en benen gaat.
Zodat je kan vechten of rennen.
Het meeste bloed wat daar heen gaat is afkomstig van de viscera in ons lichaam.
Deze heeft als functie
: gezondheid , onderhoud , celgroei
Groei is heel belangrijk omdat er elke dag cellen afsterven
Biljoenen cellen gaan dood
Zoals het buitenste laagje van de darmen moet elke 3 dagen vervangen worden
Als je stress hebt, groeien cellen niet op het tempo dat ze normaal zouden moeten
De stress hormonen verzamelen alle energie samen om te rennen of te vechten.
Hierdoor sluiten er functies af die niet meer nodig zijn tijdens vechten of vluchten
Het immuunsysteem word afgesloten.
Want als je een griepje hebt en je word achterna gezeten door een leeuw wat is dan belangrijker?
Iedereen draagt erg veel bacteriën , parasieten virussen al met zich mee.
Door het immuunsysteem merk je hier vaak niets van
Maar door stress kunnen deze dus weer groeien
Je word dus niet ziek van stress je was al ziek
Maar het immuunsysteem vecht er niet meer tegen
Door het stresshormoon word er ook meer bloed vanuit je voorkant van je Hersenen wast je intelligentie zit, naar achter gedrukt naar je reflex gedeelte.
Omdat je in vecht of ren modus zit.
Helder nadenken gaat steeds minder goed.
Je word er dus oprecht minder intelligent van.
Ik heb kennis op gedaan waar een burn out voor mij vandaag kwam en ik heb de oorzaken aangepakt.
Ik heb een baan gevonden met veel minder stress.
Dit zorgde ervoor dat ik sneller ( zelf) ben genezen.
Geef jezelf de tijd en vraag je af waar het vandaan komt!
Hoe is het nu met je?
Beterschap,
L.
maandag 13 januari 2020 20:32
hoi hoi
ik ga jullie verhalen nog even doorlezen ,maar wil me eerst even voorstellen
al 2 x totaal in gestort geweest maar dat is vel jaren terug dus ga het nu over deze keer hebben
sinds een week eigenlijk zomaar uit t niets lukt me gewoon niks meer
ja de hele dag huilen onrust boos zijn rare gedachten vele angsten me lichaam in spanning weet soms echt niet waar ik t zoeken moet.. heb nu oxazepam maar ben daar ook als de dood voor.. ook gebruik ik AD van de vorige keren .daar is t toen ook mee beter geworden... nou dus bang dat het niet meer helpt wie herkend die klachten?
ik ga jullie verhalen nog even doorlezen ,maar wil me eerst even voorstellen
al 2 x totaal in gestort geweest maar dat is vel jaren terug dus ga het nu over deze keer hebben
sinds een week eigenlijk zomaar uit t niets lukt me gewoon niks meer
ja de hele dag huilen onrust boos zijn rare gedachten vele angsten me lichaam in spanning weet soms echt niet waar ik t zoeken moet.. heb nu oxazepam maar ben daar ook als de dood voor.. ook gebruik ik AD van de vorige keren .daar is t toen ook mee beter geworden... nou dus bang dat het niet meer helpt wie herkend die klachten?
