Psyche
alle pijlers
depressie, weg ermee!
zondag 12 december 2010 om 17:19
Hai iedereen!
Ik open dit topic omdat ik bij mezelf het een en ander merk.
De laatste tijd ben ik weer erg down, en herken deze gevoelens.
Ik heb vaak last van angst gevoelens. Eigenlijk ging het het afgelopen jaar redelijk goed, hoewel de laatste tijd weer wat minder dus.
Nu merk ik wel dat ik klaar ben met die gevoelens. Er komt een soort survivordrang naar boven. Ondanks dat ik deze gevoelens heb, heb ik er ook een gevoel naast dat ik er klaar mee ben.
Klaar met de depressieve gevoelens.
Nu wil het niet zeggen dat het lukt om mijn gevoelens zo hupsakee aan de kant te schuiven, want de gevoelens geven natuurlijk ook een signaal af en ze zijn er niet voor niets. ben ook bereid er naar te luisteren en mezelf tijd te geven.
Ik probeer het los te zien. Voorheen kon het mij wanhopig maken. Nu probeer ik er anders naar te kijken en zie ik het echt als een uitdaging om er bovenop te komen.
Juist de dagelijkse dingen blijven doen. Proberen te genieten van de momenten als ze er zijn. En mezelf een schop onder de kont te geven als het nodig is.
Herkent iemand het? Natuurlijk wil niemand zich somber voelen, maar ik dacht, misschien is het wel fijn elkaar soms even op te vrolijken en met elkaar te delen wanneer het juist wel goed gaat.
Ik weet dat er andere topics over depressie zijn, maar ik wil niet met een bepaald statement iemands topic binnen vallen.
Vandaar dat ik er een topic over begin.
Voor iedereen die zich geroepen voelt om mee te schrijven : Je bent welkom.
Ik open dit topic omdat ik bij mezelf het een en ander merk.
De laatste tijd ben ik weer erg down, en herken deze gevoelens.
Ik heb vaak last van angst gevoelens. Eigenlijk ging het het afgelopen jaar redelijk goed, hoewel de laatste tijd weer wat minder dus.
Nu merk ik wel dat ik klaar ben met die gevoelens. Er komt een soort survivordrang naar boven. Ondanks dat ik deze gevoelens heb, heb ik er ook een gevoel naast dat ik er klaar mee ben.
Klaar met de depressieve gevoelens.
Nu wil het niet zeggen dat het lukt om mijn gevoelens zo hupsakee aan de kant te schuiven, want de gevoelens geven natuurlijk ook een signaal af en ze zijn er niet voor niets. ben ook bereid er naar te luisteren en mezelf tijd te geven.
Ik probeer het los te zien. Voorheen kon het mij wanhopig maken. Nu probeer ik er anders naar te kijken en zie ik het echt als een uitdaging om er bovenop te komen.
Juist de dagelijkse dingen blijven doen. Proberen te genieten van de momenten als ze er zijn. En mezelf een schop onder de kont te geven als het nodig is.
Herkent iemand het? Natuurlijk wil niemand zich somber voelen, maar ik dacht, misschien is het wel fijn elkaar soms even op te vrolijken en met elkaar te delen wanneer het juist wel goed gaat.
Ik weet dat er andere topics over depressie zijn, maar ik wil niet met een bepaald statement iemands topic binnen vallen.
Vandaar dat ik er een topic over begin.
Voor iedereen die zich geroepen voelt om mee te schrijven : Je bent welkom.
vrijdag 17 december 2010 om 22:37
quote:violetje schreef op 17 december 2010 @ 21:34:
Dag dames, allemaal weer een fijne dag gehad? Hier gaat het nog steeds super. Vanavond lekker relaxen want verder een druk weekend voor de boeg, en de hele week druk geweest. Vanavond even weer me-time en lekker slapen straks!
Ook echt Mindfulness-achtige technieken die je toepast dus somehow! Daar ben ik ook veel mee bezig. En inderdaad, dat anders denken hè? Dat is zo'n eye-opener voor me geweest.We weten gewoon dat er weer goede tijden komen als die rotgevoelens er even zijn. Waarnemen en voelen moeten we, ipv continue denken.
Vervelend dat het zo wisselt La Parisienne. Of het ooit echt helemaal verdwijnt? We kunnen er mee leren omgaan inderdaad, maar of het echt weg kan gaan, ik weet het niet..Voor jou en alle anderen: geniet van een lekker avondje relaxen. Neem lekker de tijd voor jezelf, want dat is gewoon belangrijk!
Dag dames, allemaal weer een fijne dag gehad? Hier gaat het nog steeds super. Vanavond lekker relaxen want verder een druk weekend voor de boeg, en de hele week druk geweest. Vanavond even weer me-time en lekker slapen straks!
Ook echt Mindfulness-achtige technieken die je toepast dus somehow! Daar ben ik ook veel mee bezig. En inderdaad, dat anders denken hè? Dat is zo'n eye-opener voor me geweest.We weten gewoon dat er weer goede tijden komen als die rotgevoelens er even zijn. Waarnemen en voelen moeten we, ipv continue denken.
Vervelend dat het zo wisselt La Parisienne. Of het ooit echt helemaal verdwijnt? We kunnen er mee leren omgaan inderdaad, maar of het echt weg kan gaan, ik weet het niet..Voor jou en alle anderen: geniet van een lekker avondje relaxen. Neem lekker de tijd voor jezelf, want dat is gewoon belangrijk!
maandag 20 december 2010 om 00:34
Dag lieve iedereen, sorry voor mijn laat bericht op het topic. Er waren zoveel andere dingen om mee bezig te houden.
Heb een aantal knopen doorgehakt die ik erg moeilijk vond, maar heb er nu wel rust mee en ben blij dat ik het gedaan heb.
Verder merkte ik weer een paar moeilijke momenten, wonderbaarlijk genoeg helpt het mij echt door anders te denken in zo'n moment. Hoewel dat ook het moeilijkste is omdat het gevoel hele andere dingen zegt. Maar na een tijdje weet ik wel beter en weet ik ook echt dat hoe moeilijk zo'n moment ook is er altijd weer een beter moment komt..
Hoe is het verder met iedereen ? Violetje, hoe is jouw weekend?
Je vertelde laatst dat je ook knopen moest gaan doorhakken op relatie en werk gebied ? Wil je daar iets over kwijt ?
@ Sofievrouw... Ja angsten, het voelt voor mij soms als een gevangenis waar ik continu in verblijf ook al ben ik feitelijk gezien zo vrij als een vogel.. Mag ik vragen wat voor angsten je hebt ?
ik zat zo te bedenken, dit topic is wel een positief topic, maar dat betekend niet dat jullie geen minder leuke dingen mogen delen he ? Ook als jullie je even down voelen kan je hier gewoon schrijven.. Dan kunnen we elkaar misschien wat helpen
Voor iedereen een en geniet van de sneeuw
Althans ik vind het prachtig!
Heb een aantal knopen doorgehakt die ik erg moeilijk vond, maar heb er nu wel rust mee en ben blij dat ik het gedaan heb.
Verder merkte ik weer een paar moeilijke momenten, wonderbaarlijk genoeg helpt het mij echt door anders te denken in zo'n moment. Hoewel dat ook het moeilijkste is omdat het gevoel hele andere dingen zegt. Maar na een tijdje weet ik wel beter en weet ik ook echt dat hoe moeilijk zo'n moment ook is er altijd weer een beter moment komt..
Hoe is het verder met iedereen ? Violetje, hoe is jouw weekend?
Je vertelde laatst dat je ook knopen moest gaan doorhakken op relatie en werk gebied ? Wil je daar iets over kwijt ?
@ Sofievrouw... Ja angsten, het voelt voor mij soms als een gevangenis waar ik continu in verblijf ook al ben ik feitelijk gezien zo vrij als een vogel.. Mag ik vragen wat voor angsten je hebt ?
ik zat zo te bedenken, dit topic is wel een positief topic, maar dat betekend niet dat jullie geen minder leuke dingen mogen delen he ? Ook als jullie je even down voelen kan je hier gewoon schrijven.. Dan kunnen we elkaar misschien wat helpen
Voor iedereen een en geniet van de sneeuw
Althans ik vind het prachtig!
maandag 20 december 2010 om 00:51
quote:LaParisienne schreef op 16 december 2010 @ 16:29:
He wat een fijn topic! ik ga meelezen!
Ook ik heb al jaren last van depressieve gedachten en gevoelens. Nu lijkt het nu alleen maar erger te worden. Ik loop al 4 jaar bij een psycholoog maar werkt volgens mij niet meer. Het gaat heeel erg op en af bij mij. De ene week goed, de andere week heel slecht.
Ik vraag me altijd af of je die depressieve gevoelens zelf in de hand hebt. Dus dat je ze zelf kan oplossen of dat dat niet gaat. En of je ze zelf creëert of dat dat allemaal onbewust door stofjes in je hersenen gaat. Je kunt denk ik wel leren omgaan met die gevoelens (door mindfulness bv), maar zou je ze ook helemaal kunnen verwijderen? Dat dat rotgevoel niet meer terug komt? Ik vind het zo'n nare gedachte dat ik straks mijn hele leven zoveel last heb van depressieve gevoelens (ben pas 22).
Maar goed, wil nu niet negatief gaan lopen doen in dit positieve topic
Jullie hebben iig een heel positieve instelling en probeer die vast te houden!Hey meis, Ik ben geen psychiater en ik kan dus niet vaststellen of het bij jou stofjes in je hersenen zijn die je tekort komt. Wel weet ik dat je in je jeugd bepaalde systemen aan leert waar je later last van kan krijgen.. Heb je al vier jaar dezelfde psycholoog ?
He wat een fijn topic! ik ga meelezen!
Ook ik heb al jaren last van depressieve gedachten en gevoelens. Nu lijkt het nu alleen maar erger te worden. Ik loop al 4 jaar bij een psycholoog maar werkt volgens mij niet meer. Het gaat heeel erg op en af bij mij. De ene week goed, de andere week heel slecht.
Ik vraag me altijd af of je die depressieve gevoelens zelf in de hand hebt. Dus dat je ze zelf kan oplossen of dat dat niet gaat. En of je ze zelf creëert of dat dat allemaal onbewust door stofjes in je hersenen gaat. Je kunt denk ik wel leren omgaan met die gevoelens (door mindfulness bv), maar zou je ze ook helemaal kunnen verwijderen? Dat dat rotgevoel niet meer terug komt? Ik vind het zo'n nare gedachte dat ik straks mijn hele leven zoveel last heb van depressieve gevoelens (ben pas 22).
Maar goed, wil nu niet negatief gaan lopen doen in dit positieve topic
Jullie hebben iig een heel positieve instelling en probeer die vast te houden!Hey meis, Ik ben geen psychiater en ik kan dus niet vaststellen of het bij jou stofjes in je hersenen zijn die je tekort komt. Wel weet ik dat je in je jeugd bepaalde systemen aan leert waar je later last van kan krijgen.. Heb je al vier jaar dezelfde psycholoog ?
maandag 20 december 2010 om 14:02
Hallo allemaal,
Even een korte reactie van mijn kant, er is zoveel geschreven sinds de laatste keer dat ik op dit forum was dat ik nu even niet in 1 keer op alles kan reageren. Ben namelijk eigenlijk hard aan het werk op dit moment
Ik wilde graag een positieve noot melden op deze dag, hopelijk werkt het op jullie door.....
Ik heb een paar hele goede en fijne dagen gehad, helemaal angst- en sombervrij. Afgelopen donderdag ben ik lekker met moeders naar de Thermen geweest en daar ben ik zo tot ontspanning gekomen, met als kers op de taart een heerlijke hotstonemassage! Ik kan het iedereen aanraden! Vrijdag kreeg ik een vriendin op bezoek en voor het eerst in anderhalf jaar tijd ben ik weer eens goed gaan stappen en dan beviel prima! Gisteren naar de Winterefteling geweest, prachtig zo in die sneeuw. Ik heb de afgelopen dagen weer eens een sprankje geluk gevoeld en dat was heel lang geleden.
Verlies dus nooit de hoop want (heel cliche) gezegd 'Na regen komt zonneschijn' (ook al is die zon niet blijvend).
Wat ik ook een mooie uitspraak vindt en die ook wel aansluit bij alle verhalen hier (in het kader van je manier van denken aanpassen) is "Kijk niet hoever je nog hebt te gaan, maar hoever je al bent gekomen"
Werken aan jezelf is heel moedig en vraagt veel van jezelf en iedereen hier is hartsikke goed bezeg!!
Somehow, wat goed dat je knopen aan het doorhakken bent. We kunnen elkaar de hand schudden, want ik heb met mijn huidige werkgever een regeling kunnen treffen en dat betekent dat ik deze week voor het laatst ben. Daarna kan ik in alle rust naar iets nieuws zoeken. Ik ben er echt aan toe om in het diepe te springen!!! Hebben jouw knopen ook met werk te maken? Veel geluk ermee in elk geval!
Violetje, ook een korte reactie op jouw verhaal. Ik herken de overgevoeligheid en het gevoel dat de wereld soms zo overweldigend is. Ik kan daar soms ook erg angstig op reageren. Ik weet niet in hoeverre je er iets mee hebt, maar ik heb onlangs een boek over hoogsensitiviteit. Ik geloof dat de titel is; "Hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigd". Ik heb het boek nog niet helemaal uit maar er staan herkenbare en nuttige dingen in voor mij. Misschien heb jij er ook iets aan!
Veel sneeuwplezier!!
Groetjes
Even een korte reactie van mijn kant, er is zoveel geschreven sinds de laatste keer dat ik op dit forum was dat ik nu even niet in 1 keer op alles kan reageren. Ben namelijk eigenlijk hard aan het werk op dit moment
Ik wilde graag een positieve noot melden op deze dag, hopelijk werkt het op jullie door.....
Ik heb een paar hele goede en fijne dagen gehad, helemaal angst- en sombervrij. Afgelopen donderdag ben ik lekker met moeders naar de Thermen geweest en daar ben ik zo tot ontspanning gekomen, met als kers op de taart een heerlijke hotstonemassage! Ik kan het iedereen aanraden! Vrijdag kreeg ik een vriendin op bezoek en voor het eerst in anderhalf jaar tijd ben ik weer eens goed gaan stappen en dan beviel prima! Gisteren naar de Winterefteling geweest, prachtig zo in die sneeuw. Ik heb de afgelopen dagen weer eens een sprankje geluk gevoeld en dat was heel lang geleden.
Verlies dus nooit de hoop want (heel cliche) gezegd 'Na regen komt zonneschijn' (ook al is die zon niet blijvend).
Wat ik ook een mooie uitspraak vindt en die ook wel aansluit bij alle verhalen hier (in het kader van je manier van denken aanpassen) is "Kijk niet hoever je nog hebt te gaan, maar hoever je al bent gekomen"
Werken aan jezelf is heel moedig en vraagt veel van jezelf en iedereen hier is hartsikke goed bezeg!!
Somehow, wat goed dat je knopen aan het doorhakken bent. We kunnen elkaar de hand schudden, want ik heb met mijn huidige werkgever een regeling kunnen treffen en dat betekent dat ik deze week voor het laatst ben. Daarna kan ik in alle rust naar iets nieuws zoeken. Ik ben er echt aan toe om in het diepe te springen!!! Hebben jouw knopen ook met werk te maken? Veel geluk ermee in elk geval!
Violetje, ook een korte reactie op jouw verhaal. Ik herken de overgevoeligheid en het gevoel dat de wereld soms zo overweldigend is. Ik kan daar soms ook erg angstig op reageren. Ik weet niet in hoeverre je er iets mee hebt, maar ik heb onlangs een boek over hoogsensitiviteit. Ik geloof dat de titel is; "Hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigd". Ik heb het boek nog niet helemaal uit maar er staan herkenbare en nuttige dingen in voor mij. Misschien heb jij er ook iets aan!
Veel sneeuwplezier!!
Groetjes
maandag 20 december 2010 om 15:51
Dat klinkt allemaal heerlijk Ess, wat fijn dat je je de afgelopen dagen weer fijn hebt gevoeld! Goed idee ook van de Thermen/ een massage, dat moet ik ook snel maar eens doen. Lekker ontspannen, heerlijk!
En die uitspraken zijn ook zeker goed. Het is zeker goed om je te realiseren hoever je al bent gekomen. Ik heb de neiging me altijd te focussen op het negatieve/ te verzanden in negatieve gedachten, vandaar ook die depressie-gevoeligheid. Maar als ik zie wat ik wél heb (bereikt)...
En bedankt voor de boekentip!
En die uitspraken zijn ook zeker goed. Het is zeker goed om je te realiseren hoever je al bent gekomen. Ik heb de neiging me altijd te focussen op het negatieve/ te verzanden in negatieve gedachten, vandaar ook die depressie-gevoeligheid. Maar als ik zie wat ik wél heb (bereikt)...
En bedankt voor de boekentip!
maandag 20 december 2010 om 17:31
Yoga/mindfulness/meditatie is wel echt een aanrader. Ik kan je dit boek aanraden:
http://www.bol.com/nl/p/n ... 01004004823101/index.html[/quote]
N.a.v. dit topic ben ik dit boek gaan lezen; een heel fijn boek. Heel herkenbaar allemaal, maar ook heel praktisch
http://www.bol.com/nl/p/n ... 01004004823101/index.html[/quote]
N.a.v. dit topic ben ik dit boek gaan lezen; een heel fijn boek. Heel herkenbaar allemaal, maar ook heel praktisch
dinsdag 21 december 2010 om 17:24
Hai violetje! en de rest ! Ik herken de gevoeligheid heel erg. Soms vind ik de wereld ook te hard. Alles wat je hoort en tegen komt. Alle nare dingen en soms lijkt het wel eens alsof er helemaal geen oprechte schoonheid en geluk meer is in deze wereld. ik heb ook voor mezelf besloten dit wel op te zoeken in mijn eigen leven, want als je goed kijkt is het er nog wel hoor !
Ik denk dat de meeste van ons hier wel gevoelig zijn. Wat ik ook vaak heb is dat ik het verdriet en de pijn van een ander heel goed kan invoelen. ik ben heel gevoelig voor sferen. Dit klinkt wat zweverig maar zo is het niet bedoeld. Als ik een huis binnen loop of in een groep mensen sta kan ik ineens zoveel voelen. De gedachte dat dit gevoel van een ander is en niet van mij helpt dan wel vaak.
Ik begin ook steeds meer te leren dat een bepaalde egoistische houding wel echt nodig is op deze wereld om je staande te kunnen houden. Je kan gewoon niet overal en iedereen willen helpen. ik ben ook een persoon die dingen snel persoonlijk kan opvatten. om eerlijk te zijn vond ik het zelfs eng om dit topic te openen... Want misschien vonden mensen mij wel raar of dachten ze : Heb je er weer een die een topic begint over depressie..
Toch heb ik het gedaan omdat ik een positieve vibe en houding wilde delen.
Probeer vooral in je eigen leven de fijne en veilige momenten te beleven.. Die zijn heel waardevol. Ik ben ook van mening dat wij ( De maatschappij) In een veel te hoge concentratie informatie te verwerken krijgen..
Zoals bijvoorbeeld het nieuws. Als je wil kan je elk half uur op de hoogte blijven van de ontwikkelingen in de wereld. Radio, t.v, krant, internet etc.. Je ontkomt er vaak ook gewoon niet aan.
Vooral op de momenten dat iemand niet lekker in zijn vel zit en wat minder stevig in zijn schoenen staan komt slecht nieuws dan al veeeeel meer binnen..
100 jaar geleden kregen we toch ook niet te horen dat er weer ergens aan de andere kant van de wereld een burger oorlog uitbrak? Of meer van dat soort dingen.
Ik heb dit wel eens voorgelegd aan een vriendin... toen zei ze : "Ja maar als je het nieuws niet volgt dan is dit gewoon je ogen sluiten van de realiteit"
Waarop ik het volgende antwoord gaf : " Daar ben ik het niet mee eens, wij krijgen informatie toegespeeld waar wij niets aan kunnen doen, ik kan niets doen aan een burger oorlog waar mensen elkaar doden aan de andere kant van de wereld, ik kan het alleen maar erg vinden en mij er naar over voelen. Verder kan ik helemaal niets met die informatie.Behalve dan het weten dat ik allerlei negatieve shit ongevraagd te verwerken krijg.
Ik hoef niet afgesloten te worden van de hele wereld. Maar een mens heeft te dealen met zijn eigen dingen in het leven, het leven is niet altijd makkelijk. Iemand heeft het nodig zijn eigen weg te vinden, en ik denk dat wij er door media massaal van worden afgeleid. Onze hoofd wordt ongevraagd volgepropt met idealen en nieuws, daar hebben wij allemaal gedachten over die eigenlijk niet bij ons horen omdat zij ons op een eigenlijk onnatuurlijke manier worden opgedrongen.
Het zorgt ervoor dat mensen te veel vinden over andere dingen, onzeker worden, waardoor wij veel minder bij onszelf stilstaan en veel verder van onszelf af komen te staan.
Het is ook normaal geworden, men wordt geacht op de hoogte te blijven, wij willen ons conformeren en over dingen mee kunnen praten omdat wij ons niet dom willen voelen.
Ik denk dat mensen nu soms zo verward, angstig, onzeker en depressief zijn omdat wij te ver van onszelf afstaan, te veel afgeleid worden en onze 'eigen' gevoelens vragen om gehoord te worden..
Wij worden opgevoed met bepaalde ideen. Prestatiedruk, 'Gelukkig' MOETEN zijn..De juiste baan vinden, ergens bij moeten horen.
Wij luisteren als mens vaak naar de verwachtingen van anderen en de maatschappij. Want wanneer je daarvan afwijkt, niet aan die verwachtingen voldoet wordt dit vaak gezien alsof je niet 'compleet' bent.
Wij denken vaak dan al wel niet onbewust 'Als ik dit en dat doe, voldoe ik aan verwachtingen, dan word ik geaccepteerd, erkent en gewaardeerd. Het gevolg daarvan is dat wij ons pas gelukkig denken te voelen wanneer wij voldoen aan die verwachtingen..
Dit gebeurd al van jongs af aan bij je ouders (hoewel die het ook vaak goed bedoelen). Ouders hebben vaak allerlei ideen over hoe zij willen dat hun kind is.
Hoevaak komt het voor dat mensen alles hebben wat ze ooit wilde hebben en vervolgens zich dood ongelukkig voelen. Ze hebben Een mooi huis, kinderen, een goede baan, vrienden familie.. En toch voelen zij zich ongelukkig..
Ik ben van mening dat dit komt omdat men (Hoe kan het ook anders, je weet vaak niets eens beter, het zit al zo lang in je systeem) leeft naar wat er verwacht wordt terwijl er van binnen hele andere behoeftes zijn.
Die behoeftes van zichzelf herkennen mensen vaak niet. Die zijn ondergesneeuwt door de gedachten over verwachtingen. Die behoeftes worden niet erkent, niet herkent en niet gehoord.
Maar op een gegeven moment wordt het verlangen naar die behoeftes en de authenticiteit daarvan zo groot dat het zich aan je gaat opdringen.
Je kan het zo zien om het even simpel te zeggen : Het lichaam heeft eten nodig, als het geen eten krijgt, krijg je honger, en dat gevoel wordt alleen maar erger wanneer je niet eet.
Vervolgens raken mensen in de war door het 'honger gevoel'. Ze snappen niet waar het vandaan komt want ze hebben toch veel wat zij altijd al wilde hebben ?
Men moet gaan onderzoeken waar het hongergevoel en de gevolgen van geen gehoor er aan geven vandaan komen.
En dat is eng, want je moet naar je diepste binnenste gaan kijken.. Het loslaten van de gedachten, verwachtingen, patronen etc etc.
Dat loslaten is nog een tweede opstakel, want de gedachten "Als ik niet aan de verwachtingen voldoe, wordt ik niet geaccepteerd of vinden mensen mij niet goed genoeg" (of een soort gelijke gedachte ) Komt onheroepelijk bewust dan al niet onbewust naar boven..En deze zorgt vaak weer voor een angstgevoel waardoor mensen besluiten weer op dezelfde manier hun leven te leiden..En geen veranderingen aan te brengen...
Daarbij komt er nog een ander stuk, mensen raken soms ook wel eens verward, want als zij naar hun werkelijke behoeftes gaan kijken komen ze soms tot de ontdekking dat ze anders zijn dan wie ze altijd gedacht hebben te zijn. Er komt een stuk zelfacceptatie bij kijken. Ze moeten zich losmaken van de gecreerde identiteit die ze eigenlijk niet zijn...
Ik ben er van overtuigd dat er zoveel mensen zijn die hun roeping hebben gemist in bijvoorbeeld werk. Er zijn zakenmannen die zich eigenlijk misschien veel beter op een plek zouden voelen in de verpleging, vrouwen die liever kunstenares wilde zijn en nu een kantoorbaan hebben..
Maar zo is het met alles. Mensen die bij dezelfde partner blijven omdat het veilig is, terwijl zij eigenlijk de behoefte hebben aan een ander soort relatie die beter bij hen past..
Mensen die ergens wonen omdat het lekker dichtbij werk is terwijl ze liever op een woonboerderij willen wonen.etc etc.
Mensen luisteren niet naar zichzelf..
En uiteindelijk wordt je onherroepelijk teruggefloten denk ik ..
We hebben ons zo vastgelegd in bepaalde gedachten en ideeen waardoor zoveel onmogelijk lijkt..
In feite kan bijna alles. het vergt alleen heel veel moed om werkelijk naar jezelf te luisteren en los te komen van alle verwachtingen. Van jezelf, van de maatschappij, van je omgeving..
Maar als je daar eenmaal los van bent is het een ware bevrijding..
(Dat is wat ik zelf ervaren heb)
Okay, ik vond het doodeng en jeempie, het is een hele weg, want dat ervaar ik nog steeds. Maar het heeft mij een rijker mens gemaakt. Ik ben nu op het punt belandt dat ik aan het leren ben te kijken naar mijn ware ik, mijn gevoel en behoeftes te erkennen en te herkennen, en dat niet alleen, maar er ook naar te handelen.
Opnieuw aan het onderzoeken wat ik echt wil in het leven, en opnieuw aan het onderzoeken wa goed voor mij is en waar ik voor sta..
En werkelijk waar, ik gun het elk ander...'
Ik zeg altijd maar; "Wat heb je aan geluk in je handen als het je hart niet kan raken"
Ik denk dat de meeste van ons hier wel gevoelig zijn. Wat ik ook vaak heb is dat ik het verdriet en de pijn van een ander heel goed kan invoelen. ik ben heel gevoelig voor sferen. Dit klinkt wat zweverig maar zo is het niet bedoeld. Als ik een huis binnen loop of in een groep mensen sta kan ik ineens zoveel voelen. De gedachte dat dit gevoel van een ander is en niet van mij helpt dan wel vaak.
Ik begin ook steeds meer te leren dat een bepaalde egoistische houding wel echt nodig is op deze wereld om je staande te kunnen houden. Je kan gewoon niet overal en iedereen willen helpen. ik ben ook een persoon die dingen snel persoonlijk kan opvatten. om eerlijk te zijn vond ik het zelfs eng om dit topic te openen... Want misschien vonden mensen mij wel raar of dachten ze : Heb je er weer een die een topic begint over depressie..
Toch heb ik het gedaan omdat ik een positieve vibe en houding wilde delen.
Probeer vooral in je eigen leven de fijne en veilige momenten te beleven.. Die zijn heel waardevol. Ik ben ook van mening dat wij ( De maatschappij) In een veel te hoge concentratie informatie te verwerken krijgen..
Zoals bijvoorbeeld het nieuws. Als je wil kan je elk half uur op de hoogte blijven van de ontwikkelingen in de wereld. Radio, t.v, krant, internet etc.. Je ontkomt er vaak ook gewoon niet aan.
Vooral op de momenten dat iemand niet lekker in zijn vel zit en wat minder stevig in zijn schoenen staan komt slecht nieuws dan al veeeeel meer binnen..
100 jaar geleden kregen we toch ook niet te horen dat er weer ergens aan de andere kant van de wereld een burger oorlog uitbrak? Of meer van dat soort dingen.
Ik heb dit wel eens voorgelegd aan een vriendin... toen zei ze : "Ja maar als je het nieuws niet volgt dan is dit gewoon je ogen sluiten van de realiteit"
Waarop ik het volgende antwoord gaf : " Daar ben ik het niet mee eens, wij krijgen informatie toegespeeld waar wij niets aan kunnen doen, ik kan niets doen aan een burger oorlog waar mensen elkaar doden aan de andere kant van de wereld, ik kan het alleen maar erg vinden en mij er naar over voelen. Verder kan ik helemaal niets met die informatie.Behalve dan het weten dat ik allerlei negatieve shit ongevraagd te verwerken krijg.
Ik hoef niet afgesloten te worden van de hele wereld. Maar een mens heeft te dealen met zijn eigen dingen in het leven, het leven is niet altijd makkelijk. Iemand heeft het nodig zijn eigen weg te vinden, en ik denk dat wij er door media massaal van worden afgeleid. Onze hoofd wordt ongevraagd volgepropt met idealen en nieuws, daar hebben wij allemaal gedachten over die eigenlijk niet bij ons horen omdat zij ons op een eigenlijk onnatuurlijke manier worden opgedrongen.
Het zorgt ervoor dat mensen te veel vinden over andere dingen, onzeker worden, waardoor wij veel minder bij onszelf stilstaan en veel verder van onszelf af komen te staan.
Het is ook normaal geworden, men wordt geacht op de hoogte te blijven, wij willen ons conformeren en over dingen mee kunnen praten omdat wij ons niet dom willen voelen.
Ik denk dat mensen nu soms zo verward, angstig, onzeker en depressief zijn omdat wij te ver van onszelf afstaan, te veel afgeleid worden en onze 'eigen' gevoelens vragen om gehoord te worden..
Wij worden opgevoed met bepaalde ideen. Prestatiedruk, 'Gelukkig' MOETEN zijn..De juiste baan vinden, ergens bij moeten horen.
Wij luisteren als mens vaak naar de verwachtingen van anderen en de maatschappij. Want wanneer je daarvan afwijkt, niet aan die verwachtingen voldoet wordt dit vaak gezien alsof je niet 'compleet' bent.
Wij denken vaak dan al wel niet onbewust 'Als ik dit en dat doe, voldoe ik aan verwachtingen, dan word ik geaccepteerd, erkent en gewaardeerd. Het gevolg daarvan is dat wij ons pas gelukkig denken te voelen wanneer wij voldoen aan die verwachtingen..
Dit gebeurd al van jongs af aan bij je ouders (hoewel die het ook vaak goed bedoelen). Ouders hebben vaak allerlei ideen over hoe zij willen dat hun kind is.
Hoevaak komt het voor dat mensen alles hebben wat ze ooit wilde hebben en vervolgens zich dood ongelukkig voelen. Ze hebben Een mooi huis, kinderen, een goede baan, vrienden familie.. En toch voelen zij zich ongelukkig..
Ik ben van mening dat dit komt omdat men (Hoe kan het ook anders, je weet vaak niets eens beter, het zit al zo lang in je systeem) leeft naar wat er verwacht wordt terwijl er van binnen hele andere behoeftes zijn.
Die behoeftes van zichzelf herkennen mensen vaak niet. Die zijn ondergesneeuwt door de gedachten over verwachtingen. Die behoeftes worden niet erkent, niet herkent en niet gehoord.
Maar op een gegeven moment wordt het verlangen naar die behoeftes en de authenticiteit daarvan zo groot dat het zich aan je gaat opdringen.
Je kan het zo zien om het even simpel te zeggen : Het lichaam heeft eten nodig, als het geen eten krijgt, krijg je honger, en dat gevoel wordt alleen maar erger wanneer je niet eet.
Vervolgens raken mensen in de war door het 'honger gevoel'. Ze snappen niet waar het vandaan komt want ze hebben toch veel wat zij altijd al wilde hebben ?
Men moet gaan onderzoeken waar het hongergevoel en de gevolgen van geen gehoor er aan geven vandaan komen.
En dat is eng, want je moet naar je diepste binnenste gaan kijken.. Het loslaten van de gedachten, verwachtingen, patronen etc etc.
Dat loslaten is nog een tweede opstakel, want de gedachten "Als ik niet aan de verwachtingen voldoe, wordt ik niet geaccepteerd of vinden mensen mij niet goed genoeg" (of een soort gelijke gedachte ) Komt onheroepelijk bewust dan al niet onbewust naar boven..En deze zorgt vaak weer voor een angstgevoel waardoor mensen besluiten weer op dezelfde manier hun leven te leiden..En geen veranderingen aan te brengen...
Daarbij komt er nog een ander stuk, mensen raken soms ook wel eens verward, want als zij naar hun werkelijke behoeftes gaan kijken komen ze soms tot de ontdekking dat ze anders zijn dan wie ze altijd gedacht hebben te zijn. Er komt een stuk zelfacceptatie bij kijken. Ze moeten zich losmaken van de gecreerde identiteit die ze eigenlijk niet zijn...
Ik ben er van overtuigd dat er zoveel mensen zijn die hun roeping hebben gemist in bijvoorbeeld werk. Er zijn zakenmannen die zich eigenlijk misschien veel beter op een plek zouden voelen in de verpleging, vrouwen die liever kunstenares wilde zijn en nu een kantoorbaan hebben..
Maar zo is het met alles. Mensen die bij dezelfde partner blijven omdat het veilig is, terwijl zij eigenlijk de behoefte hebben aan een ander soort relatie die beter bij hen past..
Mensen die ergens wonen omdat het lekker dichtbij werk is terwijl ze liever op een woonboerderij willen wonen.etc etc.
Mensen luisteren niet naar zichzelf..
En uiteindelijk wordt je onherroepelijk teruggefloten denk ik ..
We hebben ons zo vastgelegd in bepaalde gedachten en ideeen waardoor zoveel onmogelijk lijkt..
In feite kan bijna alles. het vergt alleen heel veel moed om werkelijk naar jezelf te luisteren en los te komen van alle verwachtingen. Van jezelf, van de maatschappij, van je omgeving..
Maar als je daar eenmaal los van bent is het een ware bevrijding..
(Dat is wat ik zelf ervaren heb)
Okay, ik vond het doodeng en jeempie, het is een hele weg, want dat ervaar ik nog steeds. Maar het heeft mij een rijker mens gemaakt. Ik ben nu op het punt belandt dat ik aan het leren ben te kijken naar mijn ware ik, mijn gevoel en behoeftes te erkennen en te herkennen, en dat niet alleen, maar er ook naar te handelen.
Opnieuw aan het onderzoeken wat ik echt wil in het leven, en opnieuw aan het onderzoeken wa goed voor mij is en waar ik voor sta..
En werkelijk waar, ik gun het elk ander...'
Ik zeg altijd maar; "Wat heb je aan geluk in je handen als het je hart niet kan raken"
woensdag 22 december 2010 om 00:26
quote:somehow schreef op 20 december 2010 @ 00:51:
[...]
Hey meis, Ik ben geen psychiater en ik kan dus niet vaststellen of het bij jou stofjes in je hersenen zijn die je tekort komt. Wel weet ik dat je in je jeugd bepaalde systemen aan leert waar je later last van kan krijgen.. Heb je al vier jaar dezelfde psycholoog ?
Ik las dat boek over mindfullness en bevrijding van depressie en daar las ik dat als je voor je 20e of 25e ofzo al te maken hebt met depressies dat de kans dan heeeeel groot is dat je je er je hele leven last van zult hebben. pff dan zakt de moed mij al in de schoenen.
Ik loop al 4 jaar bij dezelfde psycholoog ja. Ga er donderdag weer heen. Ik voel me de laatste tijd echt niet goed meer en ik zit dan de hele dag te denken: hoe komt dat, wat voel ik precies, wat heb ik precies, gaat het ooit nog weg etc. Word er gek van! Hoop echt dat ik ooit wat meer rust heb in mn leven. Ik 'voel' mezelf nu weer in zon negatieve spiraal glijden en ik wil dat niet!
Ben ook bang, heb nu al 4 jaar cognitieve therapie (soms paar maanden niet, soms elke 2 weken). En het lijkt weer slechter te gaan. Dan denk ik: whats next? Ik wil niet aan de AD ofzo, en ik ben zo bang om opgenomen te worden o.i.d. Ik wil er gewoon uit kunnen komen met cognitieve gedragstherapie! Hoop dat dat gaat lukken. Sorry voor deze negativiteit maar moest t ff van me afschrijven
Mooi die laatste post van je, somehow!!
[...]
Hey meis, Ik ben geen psychiater en ik kan dus niet vaststellen of het bij jou stofjes in je hersenen zijn die je tekort komt. Wel weet ik dat je in je jeugd bepaalde systemen aan leert waar je later last van kan krijgen.. Heb je al vier jaar dezelfde psycholoog ?
Ik las dat boek over mindfullness en bevrijding van depressie en daar las ik dat als je voor je 20e of 25e ofzo al te maken hebt met depressies dat de kans dan heeeeel groot is dat je je er je hele leven last van zult hebben. pff dan zakt de moed mij al in de schoenen.
Ik loop al 4 jaar bij dezelfde psycholoog ja. Ga er donderdag weer heen. Ik voel me de laatste tijd echt niet goed meer en ik zit dan de hele dag te denken: hoe komt dat, wat voel ik precies, wat heb ik precies, gaat het ooit nog weg etc. Word er gek van! Hoop echt dat ik ooit wat meer rust heb in mn leven. Ik 'voel' mezelf nu weer in zon negatieve spiraal glijden en ik wil dat niet!
Ben ook bang, heb nu al 4 jaar cognitieve therapie (soms paar maanden niet, soms elke 2 weken). En het lijkt weer slechter te gaan. Dan denk ik: whats next? Ik wil niet aan de AD ofzo, en ik ben zo bang om opgenomen te worden o.i.d. Ik wil er gewoon uit kunnen komen met cognitieve gedragstherapie! Hoop dat dat gaat lukken. Sorry voor deze negativiteit maar moest t ff van me afschrijven
Mooi die laatste post van je, somehow!!
woensdag 22 december 2010 om 11:46
Somehow: Mooi geschreven en helemaal waar!!! Ik kan me er alleen maar bij aansluiten. Ik zit in hetzelfde proces als jij beschrijft. Het is inderdaad een weg en die gaat met ups en downs, maar ik ben dankbaar voor de inzichten die ik het afgelopen jaar heb vergaard. Met bewustwording en acceptatie kom je gewoon al een heel eind.
La Pariesienne: wat vervelend dat je je zo rot voelt! Ik hoop dat het je gaat lukken om uit die negatieve spiraal te komen. Je bent sterker dan je misschien denkt. Houd vol!!!
Zijn er dingen die je echt leuk vindt om te doen of die je energie geven?
Wie gaat er nog wat leuks doen met de feestdagen? Ik wil jullie in elk geval alvast hele fijne dagen toewensen en heel veel geluk, kracht,warmte, liefde, gezondheid en (zelf)vertrouwen.
Liefs!!
La Pariesienne: wat vervelend dat je je zo rot voelt! Ik hoop dat het je gaat lukken om uit die negatieve spiraal te komen. Je bent sterker dan je misschien denkt. Houd vol!!!
Zijn er dingen die je echt leuk vindt om te doen of die je energie geven?
Wie gaat er nog wat leuks doen met de feestdagen? Ik wil jullie in elk geval alvast hele fijne dagen toewensen en heel veel geluk, kracht,warmte, liefde, gezondheid en (zelf)vertrouwen.
Liefs!!
woensdag 22 december 2010 om 15:14
Mooi stuk Somehow. Ik weet ook steeds beter mijn eigen weg in de wereld te vinden en de mooie dingen te zien. De kunst is ook van jezelf te houden en dat lukt me steeds beter. Ik begin mezelf als een een mooi, eerlijk en oprecht mens te zien. En dat voelen van de stemming van anderen heb ik ook! Als kind al, altijd gevoel voor de sfeer en spanningen thuis. Je laatste woorden zijn inderdaad zo waar!
Ik ben ook heel erg op zoek nu wat ik nu echt moet gaan doen qua werk. Ik heb via m'n werk loopbaanbegeleiding en heb een intelligentie- en capaciteitentest gedaan. De uitkomsten zijn niet verrassend; bovengemiddeld intelligent en een sterk ontwikkeld analytisch vermogen, maar verder gevoelig, weinig zelfvertouwen & zelfbeheersing en geen leider/overtuiger. Nu kijken hoe ik mijn capaciteiten het beste in kan zetten, en wat ik vooral níet moet doen.
@LaParisienne, wat ontzettend vervelend dat je je weer zo voelt.. Dat stuk heb ik inderdaad ook gelezen in dat boek. Probeer je niet teveel te laten meenemen in die negatieve spiraal, het zijn slecht je gedachten, het is niet wie je bent! Accepteer de negatieve gedachten maar probeer ze weg te laten drijven. Ja, wat Ess ook vraagt: waar word je blij van, wat vind je leuk?
Slikt iemand van jullie AD, of ooit gedaan? Ik dus wel, na járen aangemodderd te hebben, en ik ben er gruwelijk blij mee. Het geeft mij een zetje, want ik was echt op, wilde m'n bed niet meer uit en zag niks positiefs meer. Nu ben ik over een drempel en kan ik echt hard aan het werk met mezelf, maar ik moest wel even die put uit. Maar ik heb het ook heel lang niet gewild. Volgens de psychiater is er bij mij wel sprake van een sterk biologische component, het is ook een familietrekje.
Ess, ups en downs inderdaad, maar je klinkt supersterk! Jij ook heel fijne dagen met veel liefde! Ik zit bij familie en vrienden, jullie?
Liefs!
Ik ben ook heel erg op zoek nu wat ik nu echt moet gaan doen qua werk. Ik heb via m'n werk loopbaanbegeleiding en heb een intelligentie- en capaciteitentest gedaan. De uitkomsten zijn niet verrassend; bovengemiddeld intelligent en een sterk ontwikkeld analytisch vermogen, maar verder gevoelig, weinig zelfvertouwen & zelfbeheersing en geen leider/overtuiger. Nu kijken hoe ik mijn capaciteiten het beste in kan zetten, en wat ik vooral níet moet doen.
@LaParisienne, wat ontzettend vervelend dat je je weer zo voelt.. Dat stuk heb ik inderdaad ook gelezen in dat boek. Probeer je niet teveel te laten meenemen in die negatieve spiraal, het zijn slecht je gedachten, het is niet wie je bent! Accepteer de negatieve gedachten maar probeer ze weg te laten drijven. Ja, wat Ess ook vraagt: waar word je blij van, wat vind je leuk?
Slikt iemand van jullie AD, of ooit gedaan? Ik dus wel, na járen aangemodderd te hebben, en ik ben er gruwelijk blij mee. Het geeft mij een zetje, want ik was echt op, wilde m'n bed niet meer uit en zag niks positiefs meer. Nu ben ik over een drempel en kan ik echt hard aan het werk met mezelf, maar ik moest wel even die put uit. Maar ik heb het ook heel lang niet gewild. Volgens de psychiater is er bij mij wel sprake van een sterk biologische component, het is ook een familietrekje.
Ess, ups en downs inderdaad, maar je klinkt supersterk! Jij ook heel fijne dagen met veel liefde! Ik zit bij familie en vrienden, jullie?
Liefs!
woensdag 22 december 2010 om 20:22
Bedankt voor jullie lieve reacties!
Vandaag gaat het eigenlijk weer stukken beter, zo raar hoe dat verschilt bij mij per dag.
Om even terug te komen op jullie vraag of ik ergens heel blij van word en energie van krijg: ja ik krijg van heel veel dingen energie en word ik blij, ik doe graag dingen en het is ook niet zo dat ik 's ochtends mijn bed niet uit kom als ik me slecht voel. Ik wil juist dingen gaan doen zodat ik me goed voel. Nergens zin in hebben ken ik eigenlijk niet. Raar he? Ik ben dus niet depressief denk ik dan, maar wat is het wel? Ik heb wel last van depersonalisatie, en angsten. Ik denk dat ik me daardoor slecht voel, en niet doordat ik depressief ben ofzo.
En idd, ik moet mijn gedachten en gevoelens proberen te accepteren, maar dat is zooo moeilijk! Hoe doen jullie dat? Als ik me superslecht voel kán ik gewoon niet leven met dat gevoel op dat moment. Ik vind dat zo moeilijk om me zo te voelen, ik heb altijd het gevoel dat het zoooo zwaar en rot en alles is. Maar ja misschien stel ik me dan wel gewoon aan?
Vandaag gaat het eigenlijk weer stukken beter, zo raar hoe dat verschilt bij mij per dag.
Om even terug te komen op jullie vraag of ik ergens heel blij van word en energie van krijg: ja ik krijg van heel veel dingen energie en word ik blij, ik doe graag dingen en het is ook niet zo dat ik 's ochtends mijn bed niet uit kom als ik me slecht voel. Ik wil juist dingen gaan doen zodat ik me goed voel. Nergens zin in hebben ken ik eigenlijk niet. Raar he? Ik ben dus niet depressief denk ik dan, maar wat is het wel? Ik heb wel last van depersonalisatie, en angsten. Ik denk dat ik me daardoor slecht voel, en niet doordat ik depressief ben ofzo.
En idd, ik moet mijn gedachten en gevoelens proberen te accepteren, maar dat is zooo moeilijk! Hoe doen jullie dat? Als ik me superslecht voel kán ik gewoon niet leven met dat gevoel op dat moment. Ik vind dat zo moeilijk om me zo te voelen, ik heb altijd het gevoel dat het zoooo zwaar en rot en alles is. Maar ja misschien stel ik me dan wel gewoon aan?
donderdag 23 december 2010 om 09:06
Ja het verschilt zó van dag tot dag, van moment tot moment zelfs. Gisteren had ik een fijne dag maar 's avonds later ging ik weer malen en piekeren, ook vanwege die testuitslag en werd ik vanochtend weer helemaal down en angstig wakker.
Mijn gevoelens gingen ook echt weer met me aan de haal; op goede momenten kan ik hier wel wijze tips geven, maar het lukt me zelf ook nog vaak genoeg niet ze op te volgen.
Net wat je zegt, met dat gevoel op dat moment is gewoon niet te leven, pff!
Fijn dat je wel altijd ergens zin in hebt! En je stelt je niet aan hoor, I know the feeling! Gelukkig gaat het hier heel vaak ook heel goed, maar af en toe komen de duiveltjes weer opzetten..
Mijn gevoelens gingen ook echt weer met me aan de haal; op goede momenten kan ik hier wel wijze tips geven, maar het lukt me zelf ook nog vaak genoeg niet ze op te volgen.
Net wat je zegt, met dat gevoel op dat moment is gewoon niet te leven, pff!
Fijn dat je wel altijd ergens zin in hebt! En je stelt je niet aan hoor, I know the feeling! Gelukkig gaat het hier heel vaak ook heel goed, maar af en toe komen de duiveltjes weer opzetten..
donderdag 23 december 2010 om 19:34
Violetje, hoe is het nu met je? Al wat beter? Vervelend he dat rotgevoel. Sterkte, het komt echt weer goed!
Ik ben vandaag naar de psych geweest en het heeft me echt goed geholpen. Ben daar heel blij mee want was het vertrouwen beetje kwijt. Ze zet me altijd weer op de goede rails!
Ik kreeg als tip mee van haar dat ik heel veel afleiding moet zoeken en een bepaalde dagstructuur moet hebben. Misschien dat dat bij jullie ook helpt.
En nee ik heb geen relatie (meer). Het is nu 5 maanden uit met mn ex, we hadden 4 jaar iets. Sinds het uit is gaat het weer veel slechter helaas. Ik mis hém niet, maar meer 'iemand' en de relatie en de zekerheid enzo.
Sterkte!!
Ik ben vandaag naar de psych geweest en het heeft me echt goed geholpen. Ben daar heel blij mee want was het vertrouwen beetje kwijt. Ze zet me altijd weer op de goede rails!
Ik kreeg als tip mee van haar dat ik heel veel afleiding moet zoeken en een bepaalde dagstructuur moet hebben. Misschien dat dat bij jullie ook helpt.
En nee ik heb geen relatie (meer). Het is nu 5 maanden uit met mn ex, we hadden 4 jaar iets. Sinds het uit is gaat het weer veel slechter helaas. Ik mis hém niet, maar meer 'iemand' en de relatie en de zekerheid enzo.
Sterkte!!
donderdag 23 december 2010 om 21:55
Ha lieve meiden!
Hier weer een berichtje van Somehow! Het lijkt wel in de lucht te hangen, ook ik heb weer even mindere momenten..Maar met ups and downs zal ikmaar zeggen.
Vandaag liep ik door de bijenkorf, ik was op de hoogste etage.
Ik liep daar alleen gewoon even opzoek naar wat leuke dingen en ineens raakte ik zó erg in paniek. Ik dacht even dat ik flauw zou gaan vallen. Ik begin dan vanuit het niets helemaal te trillen en mijn zicht wordt dan anders. Toen ik op de 2e etage stond moest ik mij echt even ergens aan vasthouden..
Er stond een man naast me die heel droog zei : Nou gewoon maar in en uit blijven ademen en vervolgens kwam zijn vrouw er aan en liep weg, vroeg niet eens of het wel ging terwijl ik daar op mijn hurken zat en mij vasthield aan een rek.. Toen hoorde ik ineens iemand mijn naam roepen op bezorgde toon. Stond daar een kennis van mij. Ze vroeg : Gaat het wel ? Je ziet lijkwit ...
Het was heel gek maar ik voelde me door haal helemaal rustig worden , en na een minuut of twee was het trillen ook weg. Daarna uiteindelijk naar buiten gelopen en zij was met haar vriend en gingen een andere kant op en ik moest ook een andere kant uit. En hoewel ik mij nog ietwat trillerig voelde besloot ik maar gewoon verder te winkelen.. Maar na een uur rond gezwalkt te hebben en steeds vanuit het niets paniek gevoeld te hebben besloot ik toch maar naar huis te gaan.
In de stad had ik een relax cd gekocht voor mezelf. Zo'n relaxte new-age cd. Op gezet en in bed gaan liggen.
Daarna naar de supermarkt geweest. Laparisienne, ik heb ook veel last van depersonalisatie.. Vandaag had ik dit ook heel erg.. Ik vind het echt heel erg vervelend.
Gisteren had ik overigens mijn intake voor E.M.D.R therapie.
Ik ben benieuwd hoe de therapie zal verlopen. Heeft een van jullie er ervaring mee ?
Laparisienne, ik zou je niet te veel aantrekken over de getallen wat betreft leeftijd die in het boek staan. Ik snap dat je er moedeloos van word, maar de gedachten; het gaat nooit meer over heeft geen zin.
Ook ik ben wel eens bang dat het nooit over gaat, maar hee, ik geloof echt wel dat het weer goed komt. Leef met de dag, en probeer je aandacht niet te vestigen op wat je nu niet kunt, maar wat je graag wel weer zou willen kunnen. en werk daar naar toe, stapje voor stapje..
Wat betreft relaties, Ik heb geloof ik wel een relatie.. Alleen een (nu nog) gecompliseerde relatie. mijn lief zit al vanaf eind zomer aan de andere kant van de Wereld. Toen wij verliefd op elkaar werden had zij nog een relatie, die heeft ze onlangs verbroken. We hebben, heel fout een affaire gehad. Maar ze heeft besloten echt met mij verder te willen. Wanneer ze terugkomt is nog onduidelijk, waarschijnlijk wel eerder dan gepland..
@Sofievrouw, hoe gaat het met jou?
@Ess82, dank je voor de fijne wensen! hoe gaat het met jou ?
En kijken jullie naar de feestdagen uit ?
En nog een laatste vraag om der een positieve slinger aan te geven en ook omdat ik benieuwd ben: Welke gebeurtenis was voor jullie het fijnste moment van 2010 ?
Om te beginnen; Een van mijn fijnste momenten was toen ik mijn lief ontmoette..
Even een leuke (vind ik zelf ) vraag aan jullie om er een positie
Hier weer een berichtje van Somehow! Het lijkt wel in de lucht te hangen, ook ik heb weer even mindere momenten..Maar met ups and downs zal ikmaar zeggen.
Vandaag liep ik door de bijenkorf, ik was op de hoogste etage.
Ik liep daar alleen gewoon even opzoek naar wat leuke dingen en ineens raakte ik zó erg in paniek. Ik dacht even dat ik flauw zou gaan vallen. Ik begin dan vanuit het niets helemaal te trillen en mijn zicht wordt dan anders. Toen ik op de 2e etage stond moest ik mij echt even ergens aan vasthouden..
Er stond een man naast me die heel droog zei : Nou gewoon maar in en uit blijven ademen en vervolgens kwam zijn vrouw er aan en liep weg, vroeg niet eens of het wel ging terwijl ik daar op mijn hurken zat en mij vasthield aan een rek.. Toen hoorde ik ineens iemand mijn naam roepen op bezorgde toon. Stond daar een kennis van mij. Ze vroeg : Gaat het wel ? Je ziet lijkwit ...
Het was heel gek maar ik voelde me door haal helemaal rustig worden , en na een minuut of twee was het trillen ook weg. Daarna uiteindelijk naar buiten gelopen en zij was met haar vriend en gingen een andere kant op en ik moest ook een andere kant uit. En hoewel ik mij nog ietwat trillerig voelde besloot ik maar gewoon verder te winkelen.. Maar na een uur rond gezwalkt te hebben en steeds vanuit het niets paniek gevoeld te hebben besloot ik toch maar naar huis te gaan.
In de stad had ik een relax cd gekocht voor mezelf. Zo'n relaxte new-age cd. Op gezet en in bed gaan liggen.
Daarna naar de supermarkt geweest. Laparisienne, ik heb ook veel last van depersonalisatie.. Vandaag had ik dit ook heel erg.. Ik vind het echt heel erg vervelend.
Gisteren had ik overigens mijn intake voor E.M.D.R therapie.
Ik ben benieuwd hoe de therapie zal verlopen. Heeft een van jullie er ervaring mee ?
Laparisienne, ik zou je niet te veel aantrekken over de getallen wat betreft leeftijd die in het boek staan. Ik snap dat je er moedeloos van word, maar de gedachten; het gaat nooit meer over heeft geen zin.
Ook ik ben wel eens bang dat het nooit over gaat, maar hee, ik geloof echt wel dat het weer goed komt. Leef met de dag, en probeer je aandacht niet te vestigen op wat je nu niet kunt, maar wat je graag wel weer zou willen kunnen. en werk daar naar toe, stapje voor stapje..
Wat betreft relaties, Ik heb geloof ik wel een relatie.. Alleen een (nu nog) gecompliseerde relatie. mijn lief zit al vanaf eind zomer aan de andere kant van de Wereld. Toen wij verliefd op elkaar werden had zij nog een relatie, die heeft ze onlangs verbroken. We hebben, heel fout een affaire gehad. Maar ze heeft besloten echt met mij verder te willen. Wanneer ze terugkomt is nog onduidelijk, waarschijnlijk wel eerder dan gepland..
@Sofievrouw, hoe gaat het met jou?
@Ess82, dank je voor de fijne wensen! hoe gaat het met jou ?
En kijken jullie naar de feestdagen uit ?
En nog een laatste vraag om der een positieve slinger aan te geven en ook omdat ik benieuwd ben: Welke gebeurtenis was voor jullie het fijnste moment van 2010 ?
Om te beginnen; Een van mijn fijnste momenten was toen ik mijn lief ontmoette..
Even een leuke (vind ik zelf ) vraag aan jullie om er een positie
vrijdag 24 december 2010 om 15:25
Hallo lieve mensen,
Het 'onwerkelijke' gevoel en de depersonalisatie herken ik ook ja. Dat kan me te pas en te onpas overvallen, heel vervelend. De ene keer is het gevoel zo over, een andere keer kan het wel dagen duren. Het lukt niet altijd, maar hoe minder ik er bij stilsta dat ik me naar voel, hoe minder last ik ervan heb.
Op dit moment gaat het wel goed. Ik heb een drukke week achter de rug, maar wel een waarin ik eindelijk knopen heb doorgehakt. Ik heb mijn laatste dag bij mijn werkgever achter de rug en heb nu de tijd om te solliciteren naar een baan die ik echt leuk vind. Ik heb daar echt zin in, maar ook vertrouwen en dat is lang geleden!
Drukte leidt bij mij wel snel tot overprikkeling en dat heeft dan weer nare gedachten tot gevolg. Dat gaat wederom met ups en downs. Ik ben heel erg gevoelig voor prikkels van buitenaf, vandaar dat ik dat boek wat ik eerder aanradde met jullie wilde delen. Ik voel namelijk ook stemmingen van anderen aan en dat kan soms best lastig zijn. Ik leer er echter wel steeds beter mee omgaan.
Somehow: wat vervelend die paniekaanvallen in het openbaar. Die heb ik gelukkig niet, bij mij komt de angst meer voort uit nare gedachten. Misschien heb je (en de anderen ook) aan het forum op www.paniekaanval.nl Daar staan ervaringsverhalen en tips e.d. van mensen die op verschillende manieren te maken hebben (gehad) met angst. Ik lees regelmatig mee en met name als ik me even minder voel, geeft het me altijd een duwtje in de goede richting. Een aanrader dus wat mij betreft!
Het zal ook niet altijd meevallen met je lief zo ver weg. Hebben jullie wel veel contact met elkaar?
Violetje: Eerder stelde jij de vraag of iemand ervaring heeft met AD. Ik dus. Ik ben er blij mee (nu dan, want het was een enorme drempel) want het heeft me precies de rust, het vertrouwen en daarmee het duwtje gegeven dat ik zo nodig had.
Ook heb ik een partner, al 6,5 jaar. Ik houd veel van hem, maar zit om eerlijk te zeggen wel in en fase dat ik twijfel aan onze relatie. Maar dat is weer een heel ander verhaal........
Fijne kerstavond allemaal! xx
Het 'onwerkelijke' gevoel en de depersonalisatie herken ik ook ja. Dat kan me te pas en te onpas overvallen, heel vervelend. De ene keer is het gevoel zo over, een andere keer kan het wel dagen duren. Het lukt niet altijd, maar hoe minder ik er bij stilsta dat ik me naar voel, hoe minder last ik ervan heb.
Op dit moment gaat het wel goed. Ik heb een drukke week achter de rug, maar wel een waarin ik eindelijk knopen heb doorgehakt. Ik heb mijn laatste dag bij mijn werkgever achter de rug en heb nu de tijd om te solliciteren naar een baan die ik echt leuk vind. Ik heb daar echt zin in, maar ook vertrouwen en dat is lang geleden!
Drukte leidt bij mij wel snel tot overprikkeling en dat heeft dan weer nare gedachten tot gevolg. Dat gaat wederom met ups en downs. Ik ben heel erg gevoelig voor prikkels van buitenaf, vandaar dat ik dat boek wat ik eerder aanradde met jullie wilde delen. Ik voel namelijk ook stemmingen van anderen aan en dat kan soms best lastig zijn. Ik leer er echter wel steeds beter mee omgaan.
Somehow: wat vervelend die paniekaanvallen in het openbaar. Die heb ik gelukkig niet, bij mij komt de angst meer voort uit nare gedachten. Misschien heb je (en de anderen ook) aan het forum op www.paniekaanval.nl Daar staan ervaringsverhalen en tips e.d. van mensen die op verschillende manieren te maken hebben (gehad) met angst. Ik lees regelmatig mee en met name als ik me even minder voel, geeft het me altijd een duwtje in de goede richting. Een aanrader dus wat mij betreft!
Het zal ook niet altijd meevallen met je lief zo ver weg. Hebben jullie wel veel contact met elkaar?
Violetje: Eerder stelde jij de vraag of iemand ervaring heeft met AD. Ik dus. Ik ben er blij mee (nu dan, want het was een enorme drempel) want het heeft me precies de rust, het vertrouwen en daarmee het duwtje gegeven dat ik zo nodig had.
Ook heb ik een partner, al 6,5 jaar. Ik houd veel van hem, maar zit om eerlijk te zeggen wel in en fase dat ik twijfel aan onze relatie. Maar dat is weer een heel ander verhaal........
Fijne kerstavond allemaal! xx
donderdag 30 december 2010 om 17:08
Ha Dames!
Hier weer even een bericht van mij ! Excuus voor late reactie !
@violetje ik heb redelijk fijne kerstdagen gehad.. wel erg druk en veel heen en weer gereist voor familie bedzoek.
Ik merk dat ik wel weer nog meer last heb van paniek aanvallen.. Maar op een of andere manier lukt het me wel om in mijn gevoel redelijk stabiel te blijven.. Ook omdat ik nu weet dat ik een paniek aanval krijg door dat bepaalde dingen refereren aan angsten van vroeger.. Die ik als kind ervaren heb...
Heb heel lang niet geweten waar mijn angsten vandaan kwamen..
korte uitleg :
Kind----> gebeurtenis die te heftig is----> gebeurtenis+ alle bij behorende emoties weggestopt------> daardoor 'het' niet voelen------> ouder worden-------> meer bewustwording---- triggers van buiten af die ik onbewust associer met gebeurtenissen uit verleden----> Angst die nog niet verwerkt is wordt aangeraakt door trigger------>Angst die nog niet verwerkt is wordt nu ineens gevoeld...en komt voor het eerst boven.
Het heeft heeeeel lang geduurd voordat ik wist waar mijn angsten vandaan kwamen. Nu heb ik onlangs intake voor EMDR therapie gehad en zal ik volgende week, in het nieuwe jaar mijn vervolg afspraak hebben... ik vind het eng maar kijk er ook naar uit... omdat het het hopelijk gaat helpen!
Verder wil ik met yoga en power-yoga gaan beginnen..
Een vriendin van mij doet nu poweryoga en laatst heeft zij een aantal oefeneningen bij mij thuis gedaan samen met mij.. Daarna voelde ik me zo goed! helemaal in het hier en nu, energiek (terwijl ik daarvoor doodmoe was) En ik voelde mij weer positief! misschien een aanrader voor jullie ?
Hoe gaat het verder met jullie ???
Liefs,
Somehow
Hier weer even een bericht van mij ! Excuus voor late reactie !
@violetje ik heb redelijk fijne kerstdagen gehad.. wel erg druk en veel heen en weer gereist voor familie bedzoek.
Ik merk dat ik wel weer nog meer last heb van paniek aanvallen.. Maar op een of andere manier lukt het me wel om in mijn gevoel redelijk stabiel te blijven.. Ook omdat ik nu weet dat ik een paniek aanval krijg door dat bepaalde dingen refereren aan angsten van vroeger.. Die ik als kind ervaren heb...
Heb heel lang niet geweten waar mijn angsten vandaan kwamen..
korte uitleg :
Kind----> gebeurtenis die te heftig is----> gebeurtenis+ alle bij behorende emoties weggestopt------> daardoor 'het' niet voelen------> ouder worden-------> meer bewustwording---- triggers van buiten af die ik onbewust associer met gebeurtenissen uit verleden----> Angst die nog niet verwerkt is wordt aangeraakt door trigger------>Angst die nog niet verwerkt is wordt nu ineens gevoeld...en komt voor het eerst boven.
Het heeft heeeeel lang geduurd voordat ik wist waar mijn angsten vandaan kwamen. Nu heb ik onlangs intake voor EMDR therapie gehad en zal ik volgende week, in het nieuwe jaar mijn vervolg afspraak hebben... ik vind het eng maar kijk er ook naar uit... omdat het het hopelijk gaat helpen!
Verder wil ik met yoga en power-yoga gaan beginnen..
Een vriendin van mij doet nu poweryoga en laatst heeft zij een aantal oefeneningen bij mij thuis gedaan samen met mij.. Daarna voelde ik me zo goed! helemaal in het hier en nu, energiek (terwijl ik daarvoor doodmoe was) En ik voelde mij weer positief! misschien een aanrader voor jullie ?
Hoe gaat het verder met jullie ???
Liefs,
Somehow
maandag 3 januari 2011 om 11:46
Een heel gelukkig, gezond en liefdevol 2011 allemaal!
Vanavond weer naar yoga, dat doe ik inderdaad ook somehow! Helpt bij mij goed. Yoga, mediteren, hardlopen, mindfulnessoefeningen, ik ben echt met van alles bezig.
Spannend van de therapie, hopelijk gaat het helpen inderdaad!
@Ess, lekker kijken naar banen dus die je echt leuk vindt. Heb je al een idee wat je wil? Dat aanvoelen van stemmingen van anderen herken ik wel.
Nou, ik hoop dat jullie je goed voelen!
Vanavond weer naar yoga, dat doe ik inderdaad ook somehow! Helpt bij mij goed. Yoga, mediteren, hardlopen, mindfulnessoefeningen, ik ben echt met van alles bezig.
Spannend van de therapie, hopelijk gaat het helpen inderdaad!
@Ess, lekker kijken naar banen dus die je echt leuk vindt. Heb je al een idee wat je wil? Dat aanvoelen van stemmingen van anderen herken ik wel.
Nou, ik hoop dat jullie je goed voelen!
maandag 3 januari 2011 om 17:06
Mooi topic. Ik heb nog niet alles gelezen.
Ik ben de afgelopen jaren ook regelmatig depressief geweest. En ik wil gewoon echt niet meer.
Slik nu braaf mijn medicijnen, ben gestopt met alcohol (was een zwakke plek van me) en ben nu bijna een half jaar depressie-vrij. Afgelopen herfst was ik lichamelijk niet zo fit maar heb mezelf soms naar dingen toe gesleept... ziek of niet ziek... zo bang om depressief te raken als ik ziek thuis bleef.
Heerlijk om de feestdagen mee te maken zonder depressie. Heerlijk om te genieten van sneeuw en ijs, en het ook echt te ervaren.
Heb zelfs een nieuwjaarsduik genomen
Ben soms zo trots dat ik het allemaal gered heb afgelopen tijd. Vanochtend had ik bijv mijn eerste schaatsles. (kan wel schaatsen maar geen goede techniek etc. )
Ik kon 100 redenen bedenken om niet op schaatsen te gaan... maar ik zit erop!!
Ik denk dat het een combinatie is van dingen. Ik heb bepaalde dingen verwerkt, bepaalde patronen veranderd, en bepaalde doelen gesteld die ik PER SE wil behalen.
Natuurlijk heb ik geen garantie dat ik niet meer ziek word.... maar dit half jaar heb ik in the pocket
Ik wens jullie allemaal het beste voor 2011.
Ik ben de afgelopen jaren ook regelmatig depressief geweest. En ik wil gewoon echt niet meer.
Slik nu braaf mijn medicijnen, ben gestopt met alcohol (was een zwakke plek van me) en ben nu bijna een half jaar depressie-vrij. Afgelopen herfst was ik lichamelijk niet zo fit maar heb mezelf soms naar dingen toe gesleept... ziek of niet ziek... zo bang om depressief te raken als ik ziek thuis bleef.
Heerlijk om de feestdagen mee te maken zonder depressie. Heerlijk om te genieten van sneeuw en ijs, en het ook echt te ervaren.
Heb zelfs een nieuwjaarsduik genomen
Ben soms zo trots dat ik het allemaal gered heb afgelopen tijd. Vanochtend had ik bijv mijn eerste schaatsles. (kan wel schaatsen maar geen goede techniek etc. )
Ik kon 100 redenen bedenken om niet op schaatsen te gaan... maar ik zit erop!!
Ik denk dat het een combinatie is van dingen. Ik heb bepaalde dingen verwerkt, bepaalde patronen veranderd, en bepaalde doelen gesteld die ik PER SE wil behalen.
Natuurlijk heb ik geen garantie dat ik niet meer ziek word.... maar dit half jaar heb ik in the pocket
Ik wens jullie allemaal het beste voor 2011.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 3 januari 2011 om 18:45
Goedenavond allemaal,
is weer een tijd geleden dat ik hier heb gereageerd!
Nog allemaal de beste wensen voor 2011 he voor jullie allemaal.
Heb afgelopen week de knoop doorgehakt dat ik een break neem met mijn studie. Door de angststoornis en de vele stress die ik voel/gevoeld heb de laatste tijd, heb ik het gevoel dat ik nu een pas op de plaats moet nemen en even moet kiezen voor mezelf. Heb het idee dat als ik doorga met alles, ik alleen maar slechter er van af kom en dat ik dan na een paar jaar helemaal op ben en er nog dieper in zit.
Maar weet niet of het de juiste beslissing is, hoop het. We zullen het zien, de tijd zal het leren.
Neem dus een studie break en ga hopelijk in september weer verder. Hoop dat ik deze aankomende tijd een en ander op een rijtje ga krijgen voor mezelf, ook wat betreft dingen uit mijn verleden.
Hoop dat ik stap voor stap dingen aan kan pakken die ik eng vind, dat ik op die manier verder kan groeien.
Grappig dat sommige van jullie ook bezig zijn met yoga etc. Dat wil ik ook weer op gaan pakken. En wil net als violetje dingen als mindfulness mezelf ook meer gaan aanleren, was er een tijdje actief mee bezig en dat was heerlijk maar heb het weer laten verslonzen. En meditatie ook, kan ook heerlijk zijn he, heerlijk ontspannend
is weer een tijd geleden dat ik hier heb gereageerd!
Nog allemaal de beste wensen voor 2011 he voor jullie allemaal.
Heb afgelopen week de knoop doorgehakt dat ik een break neem met mijn studie. Door de angststoornis en de vele stress die ik voel/gevoeld heb de laatste tijd, heb ik het gevoel dat ik nu een pas op de plaats moet nemen en even moet kiezen voor mezelf. Heb het idee dat als ik doorga met alles, ik alleen maar slechter er van af kom en dat ik dan na een paar jaar helemaal op ben en er nog dieper in zit.
Maar weet niet of het de juiste beslissing is, hoop het. We zullen het zien, de tijd zal het leren.
Neem dus een studie break en ga hopelijk in september weer verder. Hoop dat ik deze aankomende tijd een en ander op een rijtje ga krijgen voor mezelf, ook wat betreft dingen uit mijn verleden.
Hoop dat ik stap voor stap dingen aan kan pakken die ik eng vind, dat ik op die manier verder kan groeien.
Grappig dat sommige van jullie ook bezig zijn met yoga etc. Dat wil ik ook weer op gaan pakken. En wil net als violetje dingen als mindfulness mezelf ook meer gaan aanleren, was er een tijdje actief mee bezig en dat was heerlijk maar heb het weer laten verslonzen. En meditatie ook, kan ook heerlijk zijn he, heerlijk ontspannend
maandag 3 januari 2011 om 18:52
quote:Sofievrouw schreef op 03 januari 2011 @ 18:45:
Goedenavond allemaal,
is weer een tijd geleden dat ik hier heb gereageerd!
Nog allemaal de beste wensen voor 2011 he voor jullie allemaal.
Heb afgelopen week de knoop doorgehakt dat ik een break neem met mijn studie. Door de angststoornis en de vele stress die ik voel/gevoeld heb de laatste tijd, heb ik het gevoel dat ik nu een pas op de plaats moet nemen en even moet kiezen voor mezelf. Heb het idee dat als ik doorga met alles, ik alleen maar slechter er van af kom en dat ik dan na een paar jaar helemaal op ben en er nog dieper in zit.
Maar weet niet of het de juiste beslissing is, hoop het. We zullen het zien, de tijd zal het leren.
Neem dus een studie break en ga hopelijk in september weer verder. Hoop dat ik deze aankomende tijd een en ander op een rijtje ga krijgen voor mezelf, ook wat betreft dingen uit mijn verleden.
Hoop dat ik stap voor stap dingen aan kan pakken die ik eng vind, dat ik op die manier verder kan groeien.
Grappig dat sommige van jullie ook bezig zijn met yoga etc. Dat wil ik ook weer op gaan pakken. En wil net als violetje dingen als mindfulness mezelf ook meer gaan aanleren, was er een tijdje actief mee bezig en dat was heerlijk maar heb het weer laten verslonzen. En meditatie ook, kan ook heerlijk zijn he, heerlijk ontspannend
Het is heel grappig wat je schrijft over dat je de knoop hebt doorgehakt om te stoppen met je studie .. alles wat jij schrijft is precies het zelfde bij mij! Ik ben onlangs ook gestopt, ook door mijn angsten en paniek aanvallen. En omdat deze weer erger werden bedacht ik mij dat ik nu ook pas op de plaats moest nemen. Om in september verder te kunnen. Ik dacht, als ik nu niet stop dan kan ik mezelf in september helemaal opvegen en dan dan moet ik een jaar herstellen en dan kan ik pas dat jaar daarop weer beginnen. En dan ben ik verder van huis.
Ik heb nu ook een time out genomen en ik ga in September ook weer beginnen! Echt precies het zelfde verhaal! Wat bijzonder!
Hoe Waren jouw feestdagen ?
En heb jij enig idee waardoor er bij jou zoveel angsten zijn ontstaan ?
Goedenavond allemaal,
is weer een tijd geleden dat ik hier heb gereageerd!
Nog allemaal de beste wensen voor 2011 he voor jullie allemaal.
Heb afgelopen week de knoop doorgehakt dat ik een break neem met mijn studie. Door de angststoornis en de vele stress die ik voel/gevoeld heb de laatste tijd, heb ik het gevoel dat ik nu een pas op de plaats moet nemen en even moet kiezen voor mezelf. Heb het idee dat als ik doorga met alles, ik alleen maar slechter er van af kom en dat ik dan na een paar jaar helemaal op ben en er nog dieper in zit.
Maar weet niet of het de juiste beslissing is, hoop het. We zullen het zien, de tijd zal het leren.
Neem dus een studie break en ga hopelijk in september weer verder. Hoop dat ik deze aankomende tijd een en ander op een rijtje ga krijgen voor mezelf, ook wat betreft dingen uit mijn verleden.
Hoop dat ik stap voor stap dingen aan kan pakken die ik eng vind, dat ik op die manier verder kan groeien.
Grappig dat sommige van jullie ook bezig zijn met yoga etc. Dat wil ik ook weer op gaan pakken. En wil net als violetje dingen als mindfulness mezelf ook meer gaan aanleren, was er een tijdje actief mee bezig en dat was heerlijk maar heb het weer laten verslonzen. En meditatie ook, kan ook heerlijk zijn he, heerlijk ontspannend
Het is heel grappig wat je schrijft over dat je de knoop hebt doorgehakt om te stoppen met je studie .. alles wat jij schrijft is precies het zelfde bij mij! Ik ben onlangs ook gestopt, ook door mijn angsten en paniek aanvallen. En omdat deze weer erger werden bedacht ik mij dat ik nu ook pas op de plaats moest nemen. Om in september verder te kunnen. Ik dacht, als ik nu niet stop dan kan ik mezelf in september helemaal opvegen en dan dan moet ik een jaar herstellen en dan kan ik pas dat jaar daarop weer beginnen. En dan ben ik verder van huis.
Ik heb nu ook een time out genomen en ik ga in September ook weer beginnen! Echt precies het zelfde verhaal! Wat bijzonder!
Hoe Waren jouw feestdagen ?
En heb jij enig idee waardoor er bij jou zoveel angsten zijn ontstaan ?
maandag 3 januari 2011 om 18:55
quote:Moonlight82 schreef op 03 januari 2011 @ 17:06:
Mooi topic. Ik heb nog niet alles gelezen.
Ik ben de afgelopen jaren ook regelmatig depressief geweest. En ik wil gewoon echt niet meer.
Slik nu braaf mijn medicijnen, ben gestopt met alcohol (was een zwakke plek van me) en ben nu bijna een half jaar depressie-vrij. Afgelopen herfst was ik lichamelijk niet zo fit maar heb mezelf soms naar dingen toe gesleept... ziek of niet ziek... zo bang om depressief te raken als ik ziek thuis bleef.
Heerlijk om de feestdagen mee te maken zonder depressie. Heerlijk om te genieten van sneeuw en ijs, en het ook echt te ervaren.
Heb zelfs een nieuwjaarsduik genomen
Ben soms zo trots dat ik het allemaal gered heb afgelopen tijd. Vanochtend had ik bijv mijn eerste schaatsles. (kan wel schaatsen maar geen goede techniek etc. )
Ik kon 100 redenen bedenken om niet op schaatsen te gaan... maar ik zit erop!!
Ik denk dat het een combinatie is van dingen. Ik heb bepaalde dingen verwerkt, bepaalde patronen veranderd, en bepaalde doelen gesteld die ik PER SE wil behalen.
Natuurlijk heb ik geen garantie dat ik niet meer ziek word.... maar dit half jaar heb ik in the pocket
Ik wens jullie allemaal het beste voor 2011.
Hey moonlight82 ! Welkom! Voel je vrij om hier te schrijven!
Wat fijn voor je dat je er zo goed voor jezelf uit bent gekomen. Het lijkt mij ook een hele verademing om weer eens te kunnen voelen hoe het leven óók kan zijn.. En dat je de dingen weer echt kunt ervaren. Fijn is dat he ?
Wat goed dat je schaatslessen bent gaan volgen! Is ook weer een stap in je onzekerheden en angsten overwinnen! En meestal blijk je er dan ook veel plezier uit te halen!
Mooi topic. Ik heb nog niet alles gelezen.
Ik ben de afgelopen jaren ook regelmatig depressief geweest. En ik wil gewoon echt niet meer.
Slik nu braaf mijn medicijnen, ben gestopt met alcohol (was een zwakke plek van me) en ben nu bijna een half jaar depressie-vrij. Afgelopen herfst was ik lichamelijk niet zo fit maar heb mezelf soms naar dingen toe gesleept... ziek of niet ziek... zo bang om depressief te raken als ik ziek thuis bleef.
Heerlijk om de feestdagen mee te maken zonder depressie. Heerlijk om te genieten van sneeuw en ijs, en het ook echt te ervaren.
Heb zelfs een nieuwjaarsduik genomen
Ben soms zo trots dat ik het allemaal gered heb afgelopen tijd. Vanochtend had ik bijv mijn eerste schaatsles. (kan wel schaatsen maar geen goede techniek etc. )
Ik kon 100 redenen bedenken om niet op schaatsen te gaan... maar ik zit erop!!
Ik denk dat het een combinatie is van dingen. Ik heb bepaalde dingen verwerkt, bepaalde patronen veranderd, en bepaalde doelen gesteld die ik PER SE wil behalen.
Natuurlijk heb ik geen garantie dat ik niet meer ziek word.... maar dit half jaar heb ik in the pocket
Ik wens jullie allemaal het beste voor 2011.
Hey moonlight82 ! Welkom! Voel je vrij om hier te schrijven!
Wat fijn voor je dat je er zo goed voor jezelf uit bent gekomen. Het lijkt mij ook een hele verademing om weer eens te kunnen voelen hoe het leven óók kan zijn.. En dat je de dingen weer echt kunt ervaren. Fijn is dat he ?
Wat goed dat je schaatslessen bent gaan volgen! Is ook weer een stap in je onzekerheden en angsten overwinnen! En meestal blijk je er dan ook veel plezier uit te halen!
