Psyche
alle pijlers
depressie, weg ermee!
zondag 12 december 2010 om 17:19
Hai iedereen!
Ik open dit topic omdat ik bij mezelf het een en ander merk.
De laatste tijd ben ik weer erg down, en herken deze gevoelens.
Ik heb vaak last van angst gevoelens. Eigenlijk ging het het afgelopen jaar redelijk goed, hoewel de laatste tijd weer wat minder dus.
Nu merk ik wel dat ik klaar ben met die gevoelens. Er komt een soort survivordrang naar boven. Ondanks dat ik deze gevoelens heb, heb ik er ook een gevoel naast dat ik er klaar mee ben.
Klaar met de depressieve gevoelens.
Nu wil het niet zeggen dat het lukt om mijn gevoelens zo hupsakee aan de kant te schuiven, want de gevoelens geven natuurlijk ook een signaal af en ze zijn er niet voor niets. ben ook bereid er naar te luisteren en mezelf tijd te geven.
Ik probeer het los te zien. Voorheen kon het mij wanhopig maken. Nu probeer ik er anders naar te kijken en zie ik het echt als een uitdaging om er bovenop te komen.
Juist de dagelijkse dingen blijven doen. Proberen te genieten van de momenten als ze er zijn. En mezelf een schop onder de kont te geven als het nodig is.
Herkent iemand het? Natuurlijk wil niemand zich somber voelen, maar ik dacht, misschien is het wel fijn elkaar soms even op te vrolijken en met elkaar te delen wanneer het juist wel goed gaat.
Ik weet dat er andere topics over depressie zijn, maar ik wil niet met een bepaald statement iemands topic binnen vallen.
Vandaar dat ik er een topic over begin.
Voor iedereen die zich geroepen voelt om mee te schrijven : Je bent welkom.
Ik open dit topic omdat ik bij mezelf het een en ander merk.
De laatste tijd ben ik weer erg down, en herken deze gevoelens.
Ik heb vaak last van angst gevoelens. Eigenlijk ging het het afgelopen jaar redelijk goed, hoewel de laatste tijd weer wat minder dus.
Nu merk ik wel dat ik klaar ben met die gevoelens. Er komt een soort survivordrang naar boven. Ondanks dat ik deze gevoelens heb, heb ik er ook een gevoel naast dat ik er klaar mee ben.
Klaar met de depressieve gevoelens.
Nu wil het niet zeggen dat het lukt om mijn gevoelens zo hupsakee aan de kant te schuiven, want de gevoelens geven natuurlijk ook een signaal af en ze zijn er niet voor niets. ben ook bereid er naar te luisteren en mezelf tijd te geven.
Ik probeer het los te zien. Voorheen kon het mij wanhopig maken. Nu probeer ik er anders naar te kijken en zie ik het echt als een uitdaging om er bovenop te komen.
Juist de dagelijkse dingen blijven doen. Proberen te genieten van de momenten als ze er zijn. En mezelf een schop onder de kont te geven als het nodig is.
Herkent iemand het? Natuurlijk wil niemand zich somber voelen, maar ik dacht, misschien is het wel fijn elkaar soms even op te vrolijken en met elkaar te delen wanneer het juist wel goed gaat.
Ik weet dat er andere topics over depressie zijn, maar ik wil niet met een bepaald statement iemands topic binnen vallen.
Vandaar dat ik er een topic over begin.
Voor iedereen die zich geroepen voelt om mee te schrijven : Je bent welkom.
maandag 3 januari 2011 om 18:57
quote:violetje schreef op 03 januari 2011 @ 11:46:
Een heel gelukkig, gezond en liefdevol 2011 allemaal!
Hier gaat het mwah door werk- en relatiestress maar ik maak er het beste van!
Vanavond weer naar yoga, dat doe ik inderdaad ook somehow! Helpt bij mij goed. Yoga, mediteren, hardlopen, mindfulnessoefeningen, ik ben echt met van alles bezig.
Spannend van de therapie, hopelijk gaat het helpen inderdaad!
@Ess, lekker kijken naar banen dus die je echt leuk vindt. Heb je al een idee wat je wil? Dat aanvoelen van stemmingen van anderen herken ik wel.
Nou, ik hoop dat jullie je goed voelen!
Hey violetje ! Jij ook een gelukkig 2011! Dat we er met zijn alle maar een mooi, gezellig, gelukkig en harmonieus jaar van mogen maken!
Ik heb overmorgen mijn eerste keer yoga, heb het al eens eerder gedaan maar dan bij een ander centrum en dit schijnt wel een goede te zijn!
Wel balen dat je werk-relatie stress hebt. Wil je er iets over kwijt ? Mag altijd he!
Een heel gelukkig, gezond en liefdevol 2011 allemaal!
Hier gaat het mwah door werk- en relatiestress maar ik maak er het beste van!
Vanavond weer naar yoga, dat doe ik inderdaad ook somehow! Helpt bij mij goed. Yoga, mediteren, hardlopen, mindfulnessoefeningen, ik ben echt met van alles bezig.
Spannend van de therapie, hopelijk gaat het helpen inderdaad!
@Ess, lekker kijken naar banen dus die je echt leuk vindt. Heb je al een idee wat je wil? Dat aanvoelen van stemmingen van anderen herken ik wel.
Nou, ik hoop dat jullie je goed voelen!
Hey violetje ! Jij ook een gelukkig 2011! Dat we er met zijn alle maar een mooi, gezellig, gelukkig en harmonieus jaar van mogen maken!
Ik heb overmorgen mijn eerste keer yoga, heb het al eens eerder gedaan maar dan bij een ander centrum en dit schijnt wel een goede te zijn!
Wel balen dat je werk-relatie stress hebt. Wil je er iets over kwijt ? Mag altijd he!
maandag 3 januari 2011 om 19:22
quote:somehow schreef op 03 januari 2011 @ 18:52:
[...]
Het is heel grappig wat je schrijft over dat je de knoop hebt doorgehakt om te stoppen met je studie .. alles wat jij schrijft is precies het zelfde bij mij! Ik ben onlangs ook gestopt, ook door mijn angsten en paniek aanvallen. En omdat deze weer erger werden bedacht ik mij dat ik nu ook pas op de plaats moest nemen. Om in september verder te kunnen. Ik dacht, als ik nu niet stop dan kan ik mezelf in september helemaal opvegen en dan dan moet ik een jaar herstellen en dan kan ik pas dat jaar daarop weer beginnen. En dan ben ik verder van huis.
Ik heb nu ook een time out genomen en ik ga in September ook weer beginnen! Echt precies het zelfde verhaal! Wat bijzonder!
Hoe Waren jouw feestdagen ?
En heb jij enig idee waardoor er bij jou zoveel angsten zijn ontstaan ?
Wow, dat is wel heel erg toevallig! Dat is inderdaad wel heel bijzonder. Dat gevoel wat jij beschrijft had ik ook, het idee dat ik straks volgend jaar (of als ik klaar ben met mijn studie) ik eigenlijk helemaal op ben. En dan ben je nog verder van huis.
Had jij tijdens je studie zelf (colleges etc) ook last van je angsten en paniekaanvallen? Zo ja, ben je dan niet bang dat je nu wegloopt voor je angsten en dat het op die manier alleen maar erger wordt? Dat idee had ik namelijk.
Ik denk dat het ontstaan van die angsten bij mij met verschillende dingen te maken hebben gehad. Was als kind ook vrij onzeker en ben ook gepest. Heb dingen altijd erg op mezelf betrokken, persoonlijk opgenomen. En de afgelopen jaren heb ik me niet erg veilig gevoeld in bepaalde situaties (in mijn leefomgeving), ik denk dat dat ook wel een soort van trigger is geweest.
Maar zeker weten doe ik het niet.
En hoe is dat bij jou? Heb jij er wel een duidelijk beeld over hoe het ontstaan is?
Mijn feestdagen waren fijn. Met familie gevierd, lekker rustig. Ben er tussenuit geweest in de week tussen kerst & oud en nieuw dus dat was ook wel heerlijk.
En hoe waren die van jou?
[...]
Het is heel grappig wat je schrijft over dat je de knoop hebt doorgehakt om te stoppen met je studie .. alles wat jij schrijft is precies het zelfde bij mij! Ik ben onlangs ook gestopt, ook door mijn angsten en paniek aanvallen. En omdat deze weer erger werden bedacht ik mij dat ik nu ook pas op de plaats moest nemen. Om in september verder te kunnen. Ik dacht, als ik nu niet stop dan kan ik mezelf in september helemaal opvegen en dan dan moet ik een jaar herstellen en dan kan ik pas dat jaar daarop weer beginnen. En dan ben ik verder van huis.
Ik heb nu ook een time out genomen en ik ga in September ook weer beginnen! Echt precies het zelfde verhaal! Wat bijzonder!
Hoe Waren jouw feestdagen ?
En heb jij enig idee waardoor er bij jou zoveel angsten zijn ontstaan ?
Wow, dat is wel heel erg toevallig! Dat is inderdaad wel heel bijzonder. Dat gevoel wat jij beschrijft had ik ook, het idee dat ik straks volgend jaar (of als ik klaar ben met mijn studie) ik eigenlijk helemaal op ben. En dan ben je nog verder van huis.
Had jij tijdens je studie zelf (colleges etc) ook last van je angsten en paniekaanvallen? Zo ja, ben je dan niet bang dat je nu wegloopt voor je angsten en dat het op die manier alleen maar erger wordt? Dat idee had ik namelijk.
Ik denk dat het ontstaan van die angsten bij mij met verschillende dingen te maken hebben gehad. Was als kind ook vrij onzeker en ben ook gepest. Heb dingen altijd erg op mezelf betrokken, persoonlijk opgenomen. En de afgelopen jaren heb ik me niet erg veilig gevoeld in bepaalde situaties (in mijn leefomgeving), ik denk dat dat ook wel een soort van trigger is geweest.
Maar zeker weten doe ik het niet.
En hoe is dat bij jou? Heb jij er wel een duidelijk beeld over hoe het ontstaan is?
Mijn feestdagen waren fijn. Met familie gevierd, lekker rustig. Ben er tussenuit geweest in de week tussen kerst & oud en nieuw dus dat was ook wel heerlijk.
En hoe waren die van jou?
dinsdag 4 januari 2011 om 01:13
Ja ik wil ook meeschrijven! Ik ben nog een groentje wat mindfullness betreft etc, maar ook ik voel me vaak down en depri en ben vaak heel vaak moe. Ik probeer dan tegen mezelf te zeggen dat het maar gedachtes zijn en dat ik leuke dingen moet denken en doen, nu kost dat doen me nog heel veel moeite......
Ik heb niet echt een leuke jeugd gehad, thuis was het op zich fijn, ik heb lieve ouders en kreeg bijna allees wat ik wilde, ik was heel vaak ziek en ben daardoor veel gepest op school. Ik had veel last van migraine maar dat gaat gelukkig beter sinds ik een paar jaar geen pil meer gebruik (jeej!) helaas door de migraine school niet afgemaakt (elke week een aanval) en het zou nooit wat met mij worden toen kwam ik mijn vriend tegen aantal jaren terug die heeft mij ontzettend geholpen en soort van gedwongen iets te gaan doen, ik heb toen uiteindelijk toch een baan gevonden en vanuit daar verder gesolliciteerd en heb nu een leuke baan en ben eigenlijk best trots wat ik toch voor elkaar heb gekregen, maar helaas is het gevoel er nog niet helemaal.
Een paar jaar geleden werd mijn vriend depressief en dat was erg moeilijk voor mij, ook omdat hij suicudaal was, ondertussen gaat dat een stuk beterder, soms een kleine terugval maar over het algemeen is hij er sneller uit als toen.
Vorig jaar hebben we een ander huis gekocht, man wat was ik blij en zo positief! Ik vond alles leuk we zijn nog met vakantie geweest en wat hadden we het geweldig, ik heb echt een periode van 3 a 4 misschien wel 5 maanden gehad dat ik me zo onwijs voelde, iets negatief ik maakte er iets positiefs van ik leek alles aan te kunnen.
Mijn vriend en ik zijn al lang bij elkaar maar we zijn elkaar tegenpolen, we kunnen niet met maar ook niet zonder elkaar we hebben al meerdere keren op het punt gestaan om uit elkaar te gaan, afgelopen zomer was het heel erg, hij was verliefd op een ander, wat een klote gevoel ik was nog zo gek op hem ik deed er alles voor hem weer voor me te winnen wat er in resulteerde dat ik over mijn eigen grenzen ging, ik werd gek gek van mezelf gek van het idee dat hij een ander leuker vond dan mij, en dat is nou net iets wat mij nog altijd dwars zit, op zich gaat het verder goed tussen ons nu maar dat......ik kan het niet los laten op de een of andere manier en het bovenstaande positieve gevoel ben ik totaal kwijt, ik wil die persoon weer terug! Ik vond mezelf zo leuk ik vond alles leuk! En nu.....nu voel ik me leeg, verslagen en verdrietig, lelijk en onzeker......
Sinds een paar weken ben ik in therapie bij iemand die ook hypnotherapie toepast, hebben we nog niet gedaan maar dat komt nog, laatst hadden we het over mindfullness en dat stond me erg aan, ik hoop dat zij mij wellicht verder kan helpen niet meer zo onzeker te zijn en me bewust te worden van de dingen die ik doe en waar ik zo vermoeid van wordt, dingen die ik toelaat die ik niet toe zou moeten laten mijn eigen grenzen weer neer zet en mijn vriend en ik misschien daardoor weer een gelijkwaardige relatie krijgen.
Ik heb niet echt een leuke jeugd gehad, thuis was het op zich fijn, ik heb lieve ouders en kreeg bijna allees wat ik wilde, ik was heel vaak ziek en ben daardoor veel gepest op school. Ik had veel last van migraine maar dat gaat gelukkig beter sinds ik een paar jaar geen pil meer gebruik (jeej!) helaas door de migraine school niet afgemaakt (elke week een aanval) en het zou nooit wat met mij worden toen kwam ik mijn vriend tegen aantal jaren terug die heeft mij ontzettend geholpen en soort van gedwongen iets te gaan doen, ik heb toen uiteindelijk toch een baan gevonden en vanuit daar verder gesolliciteerd en heb nu een leuke baan en ben eigenlijk best trots wat ik toch voor elkaar heb gekregen, maar helaas is het gevoel er nog niet helemaal.
Een paar jaar geleden werd mijn vriend depressief en dat was erg moeilijk voor mij, ook omdat hij suicudaal was, ondertussen gaat dat een stuk beterder, soms een kleine terugval maar over het algemeen is hij er sneller uit als toen.
Vorig jaar hebben we een ander huis gekocht, man wat was ik blij en zo positief! Ik vond alles leuk we zijn nog met vakantie geweest en wat hadden we het geweldig, ik heb echt een periode van 3 a 4 misschien wel 5 maanden gehad dat ik me zo onwijs voelde, iets negatief ik maakte er iets positiefs van ik leek alles aan te kunnen.
Mijn vriend en ik zijn al lang bij elkaar maar we zijn elkaar tegenpolen, we kunnen niet met maar ook niet zonder elkaar we hebben al meerdere keren op het punt gestaan om uit elkaar te gaan, afgelopen zomer was het heel erg, hij was verliefd op een ander, wat een klote gevoel ik was nog zo gek op hem ik deed er alles voor hem weer voor me te winnen wat er in resulteerde dat ik over mijn eigen grenzen ging, ik werd gek gek van mezelf gek van het idee dat hij een ander leuker vond dan mij, en dat is nou net iets wat mij nog altijd dwars zit, op zich gaat het verder goed tussen ons nu maar dat......ik kan het niet los laten op de een of andere manier en het bovenstaande positieve gevoel ben ik totaal kwijt, ik wil die persoon weer terug! Ik vond mezelf zo leuk ik vond alles leuk! En nu.....nu voel ik me leeg, verslagen en verdrietig, lelijk en onzeker......
Sinds een paar weken ben ik in therapie bij iemand die ook hypnotherapie toepast, hebben we nog niet gedaan maar dat komt nog, laatst hadden we het over mindfullness en dat stond me erg aan, ik hoop dat zij mij wellicht verder kan helpen niet meer zo onzeker te zijn en me bewust te worden van de dingen die ik doe en waar ik zo vermoeid van wordt, dingen die ik toelaat die ik niet toe zou moeten laten mijn eigen grenzen weer neer zet en mijn vriend en ik misschien daardoor weer een gelijkwaardige relatie krijgen.
dinsdag 4 januari 2011 om 01:25
Somehow: dank je!
Ik had de afgelopen jaren nogal faalangst gekregen. Zelf zag ik dat eigenlijk niet totdat ze me er bij de GGZ op wezen.
Heb het in zekere zin altijd al gehad, maar omdat ik goed kon leren op school geen last van gehad.
Bij het schaatsen vandaag ook: dan krijg ik helemaal de kriebels als de trainster komt kijken of ik het goed doe. Ik ben er om te leren... dus het slaat nergens op. Maar ik ga de situatie niet uit de weg in ieder geval.
Leuk topic, misschien kom ik hier wel vaker langs
Ik had de afgelopen jaren nogal faalangst gekregen. Zelf zag ik dat eigenlijk niet totdat ze me er bij de GGZ op wezen.
Heb het in zekere zin altijd al gehad, maar omdat ik goed kon leren op school geen last van gehad.
Bij het schaatsen vandaag ook: dan krijg ik helemaal de kriebels als de trainster komt kijken of ik het goed doe. Ik ben er om te leren... dus het slaat nergens op. Maar ik ga de situatie niet uit de weg in ieder geval.
Leuk topic, misschien kom ik hier wel vaker langs
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 4 januari 2011 om 19:33
Goedenavond weer allemaal! Hoe gaat het met jullie? Hier wisselend, ook wisselende stemmingen op een dag maar ik probeer er het beste van te maken! Straks weer hardlopen, want dat is altijd wel goed voor je. Ook lees ik veel, heerlijk.
Mooi om te lezen dat je van alles oppakt Moonlight. Heerlijk dat je weer zo hebt kunnen genieten van deze winter, een zelfs een nieuwjaarsduik: held!
Wat goed dat je de knoop hebt doorgehakt Sofievrouw, dat zal je rust geven. Volg je ook therapie?
En Somehow dus in grotendeels dezelfde situatie
En welkom Allioni. Vermoeiend hè, die onzekerheid en die gedachten. Ik herken dat wel. Het zijn inderdaad maar gedachten en we moeten ons er niet door laten meeslepen, maar het is niet altijd makkelijk!
Mooi om te lezen dat je van alles oppakt Moonlight. Heerlijk dat je weer zo hebt kunnen genieten van deze winter, een zelfs een nieuwjaarsduik: held!
Wat goed dat je de knoop hebt doorgehakt Sofievrouw, dat zal je rust geven. Volg je ook therapie?
En Somehow dus in grotendeels dezelfde situatie
En welkom Allioni. Vermoeiend hè, die onzekerheid en die gedachten. Ik herken dat wel. Het zijn inderdaad maar gedachten en we moeten ons er niet door laten meeslepen, maar het is niet altijd makkelijk!
woensdag 5 januari 2011 om 23:24
Hier vandaag wel goed, eindelijk ook de nieuwe afspraak gemaakt bij de therapeute voor maandag.
Moonlight, ik kan me dat gevoel goed voorstellen. Ik rijd zelf al jaren paard sta nu op een pensionstal waar het heel rustig is maar op de een of andere manier als ik les heb is er altijd wel iemand die even gata kijken, dan krijg ik van die rare onzekere kriebels..... heb ik al jaren maar gaat gelukkig sinds ik therapie heb steeds beterder.
Lekker hardgelopen violetje? Altijd lekker om je gedachten even te verzetten toch?
Moonlight, ik kan me dat gevoel goed voorstellen. Ik rijd zelf al jaren paard sta nu op een pensionstal waar het heel rustig is maar op de een of andere manier als ik les heb is er altijd wel iemand die even gata kijken, dan krijg ik van die rare onzekere kriebels..... heb ik al jaren maar gaat gelukkig sinds ik therapie heb steeds beterder.
Lekker hardgelopen violetje? Altijd lekker om je gedachten even te verzetten toch?
donderdag 6 januari 2011 om 15:49
Hoi allemaal,
somehow: hoe beviel de yoga je?
Welkom alliony, fijn dat je ook mee schrijft. Ik herken wat je schrijft over een periode waarin je je helemaal goed voelde, van iets negatiefs weer iets positiefs kon maken. Heerlijk zo'n periode, had het ook afgelopen jaar toen de lente begon.
Wel vervelend dat je je nu weer zo voelt. Ik hoop dat mindfullness je iets hierbij kan helpen, dat je wat afstand kan nemen van de negatieve gevoelens en gedachten, ze zijn er wel, maar jij bent zo veel meer dan alleen dat.
Ben ook benieuwd wat de hypnotherapie met je doet.
Hou je ons op de hoogte?
Moonlight82: Heel goed dat je dat soort situaties niet uit de weg gaat, denk dat dat heel belangrijk is. Stapje voor stapje dingen wel (blijven) aan gaan en merken dat het heus niet zo slecht gaat als jij van te voren bedacht had.
Violetje: hoop dat je heb kunnen ontspannen door het hardlopen en door het lezen.
Sterkte met de knopen doorhakken.
Nu ik de knoop heb doorgehakt om even tijdelijk mijn studie op stop te zetten heb ik wel die rust gekregen ja. Even adem halen, zo voelt het.
Ik volg ook therapie, loop bij een psycholoog en die daagt mij ook uit om dingen tóch te doen, stap voor stap. Hoop op die manier mijn zelfvertrouwen ook weer terug te krijgen.
En hoe gaat het met de rest?
somehow: hoe beviel de yoga je?
Welkom alliony, fijn dat je ook mee schrijft. Ik herken wat je schrijft over een periode waarin je je helemaal goed voelde, van iets negatiefs weer iets positiefs kon maken. Heerlijk zo'n periode, had het ook afgelopen jaar toen de lente begon.
Wel vervelend dat je je nu weer zo voelt. Ik hoop dat mindfullness je iets hierbij kan helpen, dat je wat afstand kan nemen van de negatieve gevoelens en gedachten, ze zijn er wel, maar jij bent zo veel meer dan alleen dat.
Ben ook benieuwd wat de hypnotherapie met je doet.
Hou je ons op de hoogte?
Moonlight82: Heel goed dat je dat soort situaties niet uit de weg gaat, denk dat dat heel belangrijk is. Stapje voor stapje dingen wel (blijven) aan gaan en merken dat het heus niet zo slecht gaat als jij van te voren bedacht had.
Violetje: hoop dat je heb kunnen ontspannen door het hardlopen en door het lezen.
Sterkte met de knopen doorhakken.
Nu ik de knoop heb doorgehakt om even tijdelijk mijn studie op stop te zetten heb ik wel die rust gekregen ja. Even adem halen, zo voelt het.
Ik volg ook therapie, loop bij een psycholoog en die daagt mij ook uit om dingen tóch te doen, stap voor stap. Hoop op die manier mijn zelfvertrouwen ook weer terug te krijgen.
En hoe gaat het met de rest?
vrijdag 7 januari 2011 om 01:52
Hoe het met de rest gaat: nu wel weer goed. Was gisteren even ingestort. Compleet door mijn energie heen denk ik.
Had dinsdag cursus gehad tot laat, gisterochtend een andere cursus. Had me verslapen gisterochtend dus toen ik wakker werd snel iets aangetrokken en een blikje Red Bull gedronken en op de fiets gestapt.
Cursus was van de GGZ. Ik heb best goed meegedaan en verteld over mij problemen met alcohol (in het verleden). Het thema van de dag was drugs. Ik heb nooit drugs gebruikt, vooraf dacht ik: ik kan deze keer wel overslaan. Maar ik kon goed meepraten over verslaving aangezien mijn drinkgedrag ook niet echt gezond was. Nu drink ik niet meer.
Anyway, thuis nog geluncht en gedoucht, op de bank gaan liggen en ik kon er eigenlijk niet meer af komen. Zo moe. Ik voelde me niet kut ofzo, lag best lekker, zon scheen in de kamer, maar ik was helemaal gesloopt.
Heb wel gekookt met wat dingetjes die ik nog in huis had want ik vond dat ik wel moest eten.
Vandaag gaat het wel weer. Ik baal wel een beetje dat ik op sommige dagen zo weinig doe en zo moe ben... maar die GGZ cursus hakt er ook echt behoorlijk in. Het is nog maar 2 x, misschien gaat het daarna beter.
(GGZ cursus bipolaire stoornis)
Ik heb weinig energie om op anderen te reageren. Andere keer!
Had dinsdag cursus gehad tot laat, gisterochtend een andere cursus. Had me verslapen gisterochtend dus toen ik wakker werd snel iets aangetrokken en een blikje Red Bull gedronken en op de fiets gestapt.
Cursus was van de GGZ. Ik heb best goed meegedaan en verteld over mij problemen met alcohol (in het verleden). Het thema van de dag was drugs. Ik heb nooit drugs gebruikt, vooraf dacht ik: ik kan deze keer wel overslaan. Maar ik kon goed meepraten over verslaving aangezien mijn drinkgedrag ook niet echt gezond was. Nu drink ik niet meer.
Anyway, thuis nog geluncht en gedoucht, op de bank gaan liggen en ik kon er eigenlijk niet meer af komen. Zo moe. Ik voelde me niet kut ofzo, lag best lekker, zon scheen in de kamer, maar ik was helemaal gesloopt.
Heb wel gekookt met wat dingetjes die ik nog in huis had want ik vond dat ik wel moest eten.
Vandaag gaat het wel weer. Ik baal wel een beetje dat ik op sommige dagen zo weinig doe en zo moe ben... maar die GGZ cursus hakt er ook echt behoorlijk in. Het is nog maar 2 x, misschien gaat het daarna beter.
(GGZ cursus bipolaire stoornis)
Ik heb weinig energie om op anderen te reageren. Andere keer!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 7 januari 2011 om 17:13
Fijn dat je meer rust hebt gekregen door de keuze Sofie. Stapje voor stapje inderdaad, rustig aan. Ik denk wel dat belangrijk is om een goed dagritme te houden overigens, maar dat had je waarschijnlijk zelf ook wel bedacht. Woon je op jezelf of bij je ouders?
Hier ben ik ook knopen aan het doorhakken; zowel qua werk als relatie en dat is ook heel spannend, maar wel goed!
Vervelend dat je zo ingestort was Moonlight, goed je rust pakken. Het is ook niet vreemd inderdaad dat je na zo'n intensieve cursus moe bent hoor, het is niet niks natuurlijk. gewoon tijdig je rust pakken telkens.
Hier ben ik ook knopen aan het doorhakken; zowel qua werk als relatie en dat is ook heel spannend, maar wel goed!
Vervelend dat je zo ingestort was Moonlight, goed je rust pakken. Het is ook niet vreemd inderdaad dat je na zo'n intensieve cursus moe bent hoor, het is niet niks natuurlijk. gewoon tijdig je rust pakken telkens.
zondag 9 januari 2011 om 02:45
Spannend violetje, ik hoop dat het goed gaat allemaal!
Paardrijden zou ik nooit op kunnen geven, al denk ik er soms wel aan vanwege de vele tijd die er in gaat zitten en vanwege mijn moeheid, maar dan ben ik weer op stal dan zie ik dat lieve/eigenwijze koppie en dan ben ik weer om.
Hoe bevalt jou de Yoga? Ik heb er ook wel oren naar maar ken niemand die het doet.
@ Moonlight, ik herken dat maar wat goed, niks tot wein ig doen op een dag maar oh zo moe, en waarvan?
Fijn dat je toch mee kon praten ook al ging het over een andere verslaving, het is toch altijd fijn als je met mensen kan praten die geen oordeel hebben.
@ sofie, fijn dat je therapie hebt, ik hoop dat het goed voor je helpt om je zelfvertrouwen op te krikken!
Ik ben blij dat jullie me zo mee laten schrijven, echt fijn om mijn hart te luchten en het van me af te schrijven.
Paardrijden zou ik nooit op kunnen geven, al denk ik er soms wel aan vanwege de vele tijd die er in gaat zitten en vanwege mijn moeheid, maar dan ben ik weer op stal dan zie ik dat lieve/eigenwijze koppie en dan ben ik weer om.
Hoe bevalt jou de Yoga? Ik heb er ook wel oren naar maar ken niemand die het doet.
@ Moonlight, ik herken dat maar wat goed, niks tot wein ig doen op een dag maar oh zo moe, en waarvan?
Fijn dat je toch mee kon praten ook al ging het over een andere verslaving, het is toch altijd fijn als je met mensen kan praten die geen oordeel hebben.
@ sofie, fijn dat je therapie hebt, ik hoop dat het goed voor je helpt om je zelfvertrouwen op te krikken!
Ik ben blij dat jullie me zo mee laten schrijven, echt fijn om mijn hart te luchten en het van me af te schrijven.
zondag 9 januari 2011 om 10:00
Hoi allemaal. Ik kom ook meeschrijven als dat goed is.
Ook ik worstel wederom met een depressie. Gelukkig herkende ik de signalen nu een stuk sneller dus zo diep als 5 jaar geleden zit ik niet.
De vorige keer ben ik er met behulp van therapie en AD weer uitgekomen, nu heb ik therapie gehad, en ben net begonnen met Cognitieve Gedrag Therapie in een groepje. Heb nog geen idee of het gaat helpen.
Bij mij is wel de laatste tijd het besef gekomen dat ik mijn gedachten patronen moet aanpakken. Door mijn nare verleden is er van alles ingesleten wat niet helpt, maar het is een mechanisme geworden en dat ga ik proberen te doorbreken.
Net als Sofie en Somehow (meen ik) heb ik onlangs mijn studie tijdelijk stop gezet zodat ik mezelf weer een beetje op de rails kan krijgen. Ik hoop in September ook weer verder te kunnen. Vond het nogal zuur, aangezien ik echt bijna afgestudeerd ben, maar het kon even niet anders.
Kan 1 van jullie me misschien een beetje uitleggen wat dat Mindfullness precies inhoud? Ik heb de term al wel eens eerder gehoord, maar geen idee wat het is.
Ook ik worstel wederom met een depressie. Gelukkig herkende ik de signalen nu een stuk sneller dus zo diep als 5 jaar geleden zit ik niet.
De vorige keer ben ik er met behulp van therapie en AD weer uitgekomen, nu heb ik therapie gehad, en ben net begonnen met Cognitieve Gedrag Therapie in een groepje. Heb nog geen idee of het gaat helpen.
Bij mij is wel de laatste tijd het besef gekomen dat ik mijn gedachten patronen moet aanpakken. Door mijn nare verleden is er van alles ingesleten wat niet helpt, maar het is een mechanisme geworden en dat ga ik proberen te doorbreken.
Net als Sofie en Somehow (meen ik) heb ik onlangs mijn studie tijdelijk stop gezet zodat ik mezelf weer een beetje op de rails kan krijgen. Ik hoop in September ook weer verder te kunnen. Vond het nogal zuur, aangezien ik echt bijna afgestudeerd ben, maar het kon even niet anders.
Kan 1 van jullie me misschien een beetje uitleggen wat dat Mindfullness precies inhoud? Ik heb de term al wel eens eerder gehoord, maar geen idee wat het is.
zondag 9 januari 2011 om 11:55
quote:Sofievrouw schreef op 03 januari 2011 @ 19:22:
[...]
Wow, dat is wel heel erg toevallig! Dat is inderdaad wel heel bijzonder. Dat gevoel wat jij beschrijft had ik ook, het idee dat ik straks volgend jaar (of als ik klaar ben met mijn studie) ik eigenlijk helemaal op ben. En dan ben je nog verder van huis.
Had jij tijdens je studie zelf (colleges etc) ook last van je angsten en paniekaanvallen? Zo ja, ben je dan niet bang dat je nu wegloopt voor je angsten en dat het op die manier alleen maar erger wordt? Dat idee had ik namelijk.
Ik denk dat het ontstaan van die angsten bij mij met verschillende dingen te maken hebben gehad. Was als kind ook vrij onzeker en ben ook gepest. Heb dingen altijd erg op mezelf betrokken, persoonlijk opgenomen. En de afgelopen jaren heb ik me niet erg veilig gevoeld in bepaalde situaties (in mijn leefomgeving), ik denk dat dat ook wel een soort van trigger is geweest.
Maar zeker weten doe ik het niet.
En hoe is dat bij jou? Heb jij er wel een duidelijk beeld over hoe het ontstaan is?
Mijn feestdagen waren fijn. Met familie gevierd, lekker rustig. Ben er tussenuit geweest in de week tussen kerst & oud en nieuw dus dat was ook wel heerlijk.
En hoe waren die van jou?
Hai! Sorry voor mijn late reactie !
Ja ik had tijdens mijn studie ook last van paniekaavallen en angsten.. Heel vervelend. Het is sinds mijn studie ook weer erger geworden.. Door de stress... Dat maakte ook dat ik besefte dat ik eerst nog wat andere dingen te regelen en op te ruimen had voor mezelf.. Ik vond het heel erg die keuze te moeten maken, en het was vooral een keuze vanuit verstand.. Want gevoelsmatig voelde het alsof ik faalde.. Nu zegt ook mijn gevoel blij te zijn met mijn keuze... Ik moest wel want ik wilde niet wéér terug bij af zijn.
Ik heb sinds kort een duidelijk beeld van hoe het ontstaan is... En dat is wel fijn.. Maakt ook dat ik nu weet waar ik vanuit kan werken... En dat is eng, maar geeft ook een soort rust... Daar heb ik toch 2 en half jaar over moeten doen uiteindelijk..
Soms werd ik zo bang, gewoon vanuit het niets, liep ik op straat... gewoon op straat en ineens voelde ik mij doodsbang.. zonder dat ik wist waarom... nu begrijp ik dat ..
Heb jij ook last van dissociatie, derealisatie of depersonalisatie klachten?
[...]
Wow, dat is wel heel erg toevallig! Dat is inderdaad wel heel bijzonder. Dat gevoel wat jij beschrijft had ik ook, het idee dat ik straks volgend jaar (of als ik klaar ben met mijn studie) ik eigenlijk helemaal op ben. En dan ben je nog verder van huis.
Had jij tijdens je studie zelf (colleges etc) ook last van je angsten en paniekaanvallen? Zo ja, ben je dan niet bang dat je nu wegloopt voor je angsten en dat het op die manier alleen maar erger wordt? Dat idee had ik namelijk.
Ik denk dat het ontstaan van die angsten bij mij met verschillende dingen te maken hebben gehad. Was als kind ook vrij onzeker en ben ook gepest. Heb dingen altijd erg op mezelf betrokken, persoonlijk opgenomen. En de afgelopen jaren heb ik me niet erg veilig gevoeld in bepaalde situaties (in mijn leefomgeving), ik denk dat dat ook wel een soort van trigger is geweest.
Maar zeker weten doe ik het niet.
En hoe is dat bij jou? Heb jij er wel een duidelijk beeld over hoe het ontstaan is?
Mijn feestdagen waren fijn. Met familie gevierd, lekker rustig. Ben er tussenuit geweest in de week tussen kerst & oud en nieuw dus dat was ook wel heerlijk.
En hoe waren die van jou?
Hai! Sorry voor mijn late reactie !
Ja ik had tijdens mijn studie ook last van paniekaavallen en angsten.. Heel vervelend. Het is sinds mijn studie ook weer erger geworden.. Door de stress... Dat maakte ook dat ik besefte dat ik eerst nog wat andere dingen te regelen en op te ruimen had voor mezelf.. Ik vond het heel erg die keuze te moeten maken, en het was vooral een keuze vanuit verstand.. Want gevoelsmatig voelde het alsof ik faalde.. Nu zegt ook mijn gevoel blij te zijn met mijn keuze... Ik moest wel want ik wilde niet wéér terug bij af zijn.
Ik heb sinds kort een duidelijk beeld van hoe het ontstaan is... En dat is wel fijn.. Maakt ook dat ik nu weet waar ik vanuit kan werken... En dat is eng, maar geeft ook een soort rust... Daar heb ik toch 2 en half jaar over moeten doen uiteindelijk..
Soms werd ik zo bang, gewoon vanuit het niets, liep ik op straat... gewoon op straat en ineens voelde ik mij doodsbang.. zonder dat ik wist waarom... nu begrijp ik dat ..
Heb jij ook last van dissociatie, derealisatie of depersonalisatie klachten?
zondag 9 januari 2011 om 12:01
quote:Magdalan schreef op 09 januari 2011 @ 10:00:
Hoi allemaal. Ik kom ook meeschrijven als dat goed is.
Ook ik worstel wederom met een depressie. Gelukkig herkende ik de signalen nu een stuk sneller dus zo diep als 5 jaar geleden zit ik niet.
De vorige keer ben ik er met behulp van therapie en AD weer uitgekomen, nu heb ik therapie gehad, en ben net begonnen met Cognitieve Gedrag Therapie in een groepje. Heb nog geen idee of het gaat helpen.
Bij mij is wel de laatste tijd het besef gekomen dat ik mijn gedachten patronen moet aanpakken. Door mijn nare verleden is er van alles ingesleten wat niet helpt, maar het is een mechanisme geworden en dat ga ik proberen te doorbreken.
Net als Sofie en Somehow (meen ik) heb ik onlangs mijn studie tijdelijk stop gezet zodat ik mezelf weer een beetje op de rails kan krijgen. Ik hoop in September ook weer verder te kunnen. Vond het nogal zuur, aangezien ik echt bijna afgestudeerd ben, maar het kon even niet anders.
Kan 1 van jullie me misschien een beetje uitleggen wat dat Mindfullness precies inhoud? Ik heb de term al wel eens eerder gehoord, maar geen idee wat het is.
Hai Magdalan! Welkom! Natuurlijk mag je hier mee schrijven!
Het klopt dat ik ook gestopt ben met studie!
Ik snap best dat je het zuur vind om nu te moeten stoppen aangezien je bijna afgestudeerd bent, maar wel super goed van je dat je deze stap hebt durven nemen! Hoewel het misschien klinkt is het toch een dappere keuze, vooral als je niet zo gewend bent stappen als deze voor jezelf te ondernemen!
Mindfulness, is een bepaalde methode om anders om te gaan met jezelf, je gedachten en je gedrag.. het is een manier om anders naar jezelf en naar je gedachten te kijken. Een vorm van constructieve aanvaarding van negatieve en positieve gevoelens. Meer bewustwording van je lichaam en jezelf. Het is een hele fijne methode vind ik zelf! Ook op google is er veel over te vinden!
Hoi allemaal. Ik kom ook meeschrijven als dat goed is.
Ook ik worstel wederom met een depressie. Gelukkig herkende ik de signalen nu een stuk sneller dus zo diep als 5 jaar geleden zit ik niet.
De vorige keer ben ik er met behulp van therapie en AD weer uitgekomen, nu heb ik therapie gehad, en ben net begonnen met Cognitieve Gedrag Therapie in een groepje. Heb nog geen idee of het gaat helpen.
Bij mij is wel de laatste tijd het besef gekomen dat ik mijn gedachten patronen moet aanpakken. Door mijn nare verleden is er van alles ingesleten wat niet helpt, maar het is een mechanisme geworden en dat ga ik proberen te doorbreken.
Net als Sofie en Somehow (meen ik) heb ik onlangs mijn studie tijdelijk stop gezet zodat ik mezelf weer een beetje op de rails kan krijgen. Ik hoop in September ook weer verder te kunnen. Vond het nogal zuur, aangezien ik echt bijna afgestudeerd ben, maar het kon even niet anders.
Kan 1 van jullie me misschien een beetje uitleggen wat dat Mindfullness precies inhoud? Ik heb de term al wel eens eerder gehoord, maar geen idee wat het is.
Hai Magdalan! Welkom! Natuurlijk mag je hier mee schrijven!
Het klopt dat ik ook gestopt ben met studie!
Ik snap best dat je het zuur vind om nu te moeten stoppen aangezien je bijna afgestudeerd bent, maar wel super goed van je dat je deze stap hebt durven nemen! Hoewel het misschien klinkt is het toch een dappere keuze, vooral als je niet zo gewend bent stappen als deze voor jezelf te ondernemen!
Mindfulness, is een bepaalde methode om anders om te gaan met jezelf, je gedachten en je gedrag.. het is een manier om anders naar jezelf en naar je gedachten te kijken. Een vorm van constructieve aanvaarding van negatieve en positieve gevoelens. Meer bewustwording van je lichaam en jezelf. Het is een hele fijne methode vind ik zelf! Ook op google is er veel over te vinden!
maandag 10 januari 2011 om 14:51
Nou, ik heb net supernieuws op het werkfront gehad, dus ik ben helemaal blij. Ook een heerlijk weekend gehad trouwens.
Welkom Magdalan. Ja die gedachtenpatronen, moeilijk is dat hè. Het is ook goed om voor jezelf te kijken wat jou triggert om op een bepaalde manier te reagaeren, en dat uit te leggen aan mensen. Bij mij is dat bijv. wanneer ik moe ben, gedronken heb of wanneer mijn verlatingsangst opspeelt (wanneer mensen te laat komen, of niet kunnen etc.).
Over mindulness; de boeken van Eckhart Tolle zijn in dat opzicht heel interessant vind ik. Vooral 'de kracht van het nu'.
Welkom Magdalan. Ja die gedachtenpatronen, moeilijk is dat hè. Het is ook goed om voor jezelf te kijken wat jou triggert om op een bepaalde manier te reagaeren, en dat uit te leggen aan mensen. Bij mij is dat bijv. wanneer ik moe ben, gedronken heb of wanneer mijn verlatingsangst opspeelt (wanneer mensen te laat komen, of niet kunnen etc.).
Over mindulness; de boeken van Eckhart Tolle zijn in dat opzicht heel interessant vind ik. Vooral 'de kracht van het nu'.
dinsdag 11 januari 2011 om 18:18
Somehow en Violetje, bedankt voor de reacties!
Mindfullness ga ik me eens in verdiepen, het klinkt als iets wat me samen met de cognitieve gedrag therapie (wat ook is om je anders naar je gedachtes en gedrag te laten kijken) wel eens zou kunnen helpen, bedankt!
Ik merk trouwens dat ik de laatste tijd wat beter kan relativeren als er iets is gebeurd, en mijn gedrag daardoor ook eerder kan omswitchen. IPV dat ik een tijd niet te genieten ben door iets wat ik zelf zie als een tegenslag kan ik me er sneller over heen zetten. Dus dat is positief, al merkte ik die verandering al voordat ik met de CGT was begonnen.
Maar het blijft moeilijk hoor, vooral omdat dit mechanisme er al in zit sinds mijn 11e ofzo (ben nu 24)
Goed trouwens dat je ziet wat je triggert Violetje! Dat maakt het merk ik zelf al een stuk makkelijker om het aan te pakken.
Mindfullness ga ik me eens in verdiepen, het klinkt als iets wat me samen met de cognitieve gedrag therapie (wat ook is om je anders naar je gedachtes en gedrag te laten kijken) wel eens zou kunnen helpen, bedankt!
Ik merk trouwens dat ik de laatste tijd wat beter kan relativeren als er iets is gebeurd, en mijn gedrag daardoor ook eerder kan omswitchen. IPV dat ik een tijd niet te genieten ben door iets wat ik zelf zie als een tegenslag kan ik me er sneller over heen zetten. Dus dat is positief, al merkte ik die verandering al voordat ik met de CGT was begonnen.
Maar het blijft moeilijk hoor, vooral omdat dit mechanisme er al in zit sinds mijn 11e ofzo (ben nu 24)
Goed trouwens dat je ziet wat je triggert Violetje! Dat maakt het merk ik zelf al een stuk makkelijker om het aan te pakken.
woensdag 12 januari 2011 om 16:32
Hallo allemaal!
Het is al weer even geleden dat ik hier geweest ben, maar heb een hectische tijd achter de rug waarbij leuke en hele nare dingen elkaar afgewisseld hebben. Het begon (vlak voor de feestdagen) met iets leuks; ik was voor het laatst bij mijn werk en had met mijn werkgever een goede regeling getroffen waarbij ik in alle vrijheid op zoek kon gaan naar een andere baan.
Dat zoeken naar iets anders is er nog niet echt van gekomen, want buiten dat ik flinke griep heb gehad is ook het kindje van goede vrienden van mij vorige week overleden. Heel verdrietig allemaal en het houd me allemaal erg bezig. Probeer juist nu extra goed op mezelf te letten, maar mijn concentratie- en energieniveau zijn niet best allemaal. Vandaar ook dat ik hier al lang niets geschreven heb.
Moonlight:: Wat fijn om te lezen dat je je nu goed voelt en dat je dingen doet die je echt leuk vind! Wat je een tijdje terug ook schreef, NU voel je je goed en daar moet je het van nemen. Niemand van ons weet wat ons in de toekomst nog te wachten staat. Ik had altijd de neiging om me daar nu juist vreselijk druk over te maken, maar het gaat me steeds beter af om dat minder te doen.
Ik herken ook wat je schrijft over die dagen dat je ineens helemaal geen energie meer lijkt te hebben. Voorheen vocht ik hier altijd tegen en ging ik juist door waardoor ik erg prikkelbaar werd (en vooral afreageerde op mijn vriend) en natuurlijk nog vermoeider. Op een gegeven moment kon ik gewoon niet meer uitrusten. Nu pak ik gewoon mijn rust (meestal) als mijn lichaam en/of geest daarom vraagt. Ik heb het wel echt moeten leren, maar het gaat steeds beter. Ik heb moeten erkennen dat ik nu eenmaal niet zoveel energie heb als een ander of als ik altijd zelf dacht.
Somehow: Hoe gaat het met jou? Hoe bevalt de yoga?
Alliony: Welkom! Vervelend voor je dat je nu minder goed in je vel zit. Je hebt ook een hoop voor je kiezen gehad de afgelopen tijd als ik het zo lees. Pittig hoor! Geef jezelf de tijd om weer in balans te komen. Helaas gaat dat niet van de een op de andere dag. Je bent dezelfde leuke persoon als die je benoemt, alleen voelt een deel van jou zich derpressief en dat deel heeft nu even (positieve) aandacht nodig.
Wat leuk dat je aan paardrijden doet en dat je daar zoveel uithaalt. Ik ben nooit echt een 'paardenmeisje' geweest, maar toch lijkt het me enorm ontspannend.
Sofievrouw: Wat goed dat je bent gestopt met je studie om echt even voor jezelf te gaan. Moedig hoor! Succes en sterkte de komende tijd en vooral lekker ontspannen op een manier die bij je past.
Violetje: Lastig al die keuzes die je moet maken. Kom je er een beetje uit? Wel heel fijn dat je goed nieuws hebt gekregen op werkfront!
Ik houd ook erg van lezen. Ben nu in een leuk boek bezig waar ook wel wat nuttige dingen instaan (over depressie en gedachtes e.d.) maar dan op een leuke manier geschreven. Het boek heet: Eten, Bidden en Beminnen van Elizabeth Gilberth. Er draait nu ook een film van in de bios.
Voor de kerst heb ik De Kracht van het Nu gekregen, daar moet ik nog in gaan beginnen maar het lijkt me een goed en leerzaam boek.
Magdalan: Welkom! Wat grappig om te lezen dat jij, net als 2 anderen hier op het forum, ook met je studie bent gestopt. Moedig van je hoor! Dat afstuderen komt echt wel, maar dan op een moment dat je er ook echt voor kunt gaan en van kan genieten. Succes en sterkte!
Tot snel weer!! Groetjes!
Het is al weer even geleden dat ik hier geweest ben, maar heb een hectische tijd achter de rug waarbij leuke en hele nare dingen elkaar afgewisseld hebben. Het begon (vlak voor de feestdagen) met iets leuks; ik was voor het laatst bij mijn werk en had met mijn werkgever een goede regeling getroffen waarbij ik in alle vrijheid op zoek kon gaan naar een andere baan.
Dat zoeken naar iets anders is er nog niet echt van gekomen, want buiten dat ik flinke griep heb gehad is ook het kindje van goede vrienden van mij vorige week overleden. Heel verdrietig allemaal en het houd me allemaal erg bezig. Probeer juist nu extra goed op mezelf te letten, maar mijn concentratie- en energieniveau zijn niet best allemaal. Vandaar ook dat ik hier al lang niets geschreven heb.
Moonlight:: Wat fijn om te lezen dat je je nu goed voelt en dat je dingen doet die je echt leuk vind! Wat je een tijdje terug ook schreef, NU voel je je goed en daar moet je het van nemen. Niemand van ons weet wat ons in de toekomst nog te wachten staat. Ik had altijd de neiging om me daar nu juist vreselijk druk over te maken, maar het gaat me steeds beter af om dat minder te doen.
Ik herken ook wat je schrijft over die dagen dat je ineens helemaal geen energie meer lijkt te hebben. Voorheen vocht ik hier altijd tegen en ging ik juist door waardoor ik erg prikkelbaar werd (en vooral afreageerde op mijn vriend) en natuurlijk nog vermoeider. Op een gegeven moment kon ik gewoon niet meer uitrusten. Nu pak ik gewoon mijn rust (meestal) als mijn lichaam en/of geest daarom vraagt. Ik heb het wel echt moeten leren, maar het gaat steeds beter. Ik heb moeten erkennen dat ik nu eenmaal niet zoveel energie heb als een ander of als ik altijd zelf dacht.
Somehow: Hoe gaat het met jou? Hoe bevalt de yoga?
Alliony: Welkom! Vervelend voor je dat je nu minder goed in je vel zit. Je hebt ook een hoop voor je kiezen gehad de afgelopen tijd als ik het zo lees. Pittig hoor! Geef jezelf de tijd om weer in balans te komen. Helaas gaat dat niet van de een op de andere dag. Je bent dezelfde leuke persoon als die je benoemt, alleen voelt een deel van jou zich derpressief en dat deel heeft nu even (positieve) aandacht nodig.
Wat leuk dat je aan paardrijden doet en dat je daar zoveel uithaalt. Ik ben nooit echt een 'paardenmeisje' geweest, maar toch lijkt het me enorm ontspannend.
Sofievrouw: Wat goed dat je bent gestopt met je studie om echt even voor jezelf te gaan. Moedig hoor! Succes en sterkte de komende tijd en vooral lekker ontspannen op een manier die bij je past.
Violetje: Lastig al die keuzes die je moet maken. Kom je er een beetje uit? Wel heel fijn dat je goed nieuws hebt gekregen op werkfront!
Ik houd ook erg van lezen. Ben nu in een leuk boek bezig waar ook wel wat nuttige dingen instaan (over depressie en gedachtes e.d.) maar dan op een leuke manier geschreven. Het boek heet: Eten, Bidden en Beminnen van Elizabeth Gilberth. Er draait nu ook een film van in de bios.
Voor de kerst heb ik De Kracht van het Nu gekregen, daar moet ik nog in gaan beginnen maar het lijkt me een goed en leerzaam boek.
Magdalan: Welkom! Wat grappig om te lezen dat jij, net als 2 anderen hier op het forum, ook met je studie bent gestopt. Moedig van je hoor! Dat afstuderen komt echt wel, maar dan op een moment dat je er ook echt voor kunt gaan en van kan genieten. Succes en sterkte!
Tot snel weer!! Groetjes!
donderdag 13 januari 2011 om 21:29
Ja dat boek heb ik ook gelezen Ess! Op aanraden van een vriendin, al maanden geleden. Prachtig vond ik het, en zó herkenbaar! De film vond ik tegenvallen trouwens t.o.v. het boek, maar dat is vaak zo.
Wat een vreselijk naar nieuws van dat kindje, heel veel sterkte! Moeilijk zeg.
Wat goed dat het nu al kan signaleren en je er sneller overheen kan zetten Magdalan. Bewustwording is al een goede eerste stap en als je dan ook je gedrag al kan veranderen, knap. Het is geen gemakkelijk mechanisme om af te leren inderdaad.
Ik was weer moe de afgelopen dagen dus dat triggert m'n gedachten weer, maar het helpt erover te praten en te schrijven. Gisteren therapie gehad en weer wat mooie complimenten van m'n therapeut gehad. Verder begin ik over een tijdje aan een nieuwe baan en daar heb ik veel zin in.
Hoe gaat het met jullie?
Wat een vreselijk naar nieuws van dat kindje, heel veel sterkte! Moeilijk zeg.
Wat goed dat het nu al kan signaleren en je er sneller overheen kan zetten Magdalan. Bewustwording is al een goede eerste stap en als je dan ook je gedrag al kan veranderen, knap. Het is geen gemakkelijk mechanisme om af te leren inderdaad.
Ik was weer moe de afgelopen dagen dus dat triggert m'n gedachten weer, maar het helpt erover te praten en te schrijven. Gisteren therapie gehad en weer wat mooie complimenten van m'n therapeut gehad. Verder begin ik over een tijdje aan een nieuwe baan en daar heb ik veel zin in.
Hoe gaat het met jullie?
donderdag 13 januari 2011 om 22:14
Violetje: Ik woon op mezelf en het dagritme is ook iets waar ik zeker rekening mee moet blijven houden. Ben geneigd hele dagen binnen te zitten en om laat op te staan 's ochtends terwijl ik juist een ochtendmens ben. Gelukkig werk ik, dus moet ik wel naar buiten, anders zou ik volgens mij zo hele dagen binnen zitten.
Fijn dat je goed nieuws op werkfront hebt gehad, goed om te horen.
Je had het over dat boek van Eckhart Tolle (De kracht van het nu). Is dat geen zweverig boek? Ik heb er vaak mee in mijn handen gestaan maar vraag me af of het de moeite waard is om te lezen. Of er niet alleen maar dingen in staan die ik al weet, die eigenlijk heel logisch zijn? Zoals dat er eigenlijk alleen het 'nu' is en niets meer. Dat weet ik namelijk wel, maar het toepassen daarvan vind ik heel moeilijk.
Alliony: Fijn dat jij in paardrijden iets hebt gevonden waarbij je je goed voelt, moet je echt niet opgeven! Lekker blijven koesteren dat soort dingen.
Ik ben ook geen paardrijdmens (heb het eigenlijk maar 1 keer in mijn leven gedaan), maar ergens lijkt het mij wel heerlijk en ontspannend.
Hoe gaat het nu voor de rest met je?
Magdalan: welkom! Jij dus ook gestopt met je studie en ook weer het plan om in september verder te gaan, toevallig! Hoe voel je je erbij? Het geeft mij in ieder geval echt rust en gewoon de tijd en de ruimte om dingen goed op een rijtje te zetten, ik hoop dat het jou ook vooruit helpt. Het is nooit zonde hoor om aan jezelf te denken.
Mindfulness is zeker iets wat misschien wel de moeite waard voor je is. Ik ben er nu over aan het lezen. Het is eigenlijk ook al je gevoelens accepteren en ze er gewoon laten zijn, zoals ze nu op dit moment er zijn. Niet wegstoppen of wat dan ook.
Somehow: wat vervelend dat je angstaanvallen erger werden tijdens je studie, dat was bij mij ook zo. Ik denk dat tijdelijk stoppen echt geen slecht plan is, even een stapje terug om aan dingen te werken.
Wel fijn in ieder geval dat je weet waar het vandaan komt, want dat is de basis eigenlijk. Hoop dat je er helemaal bovenop komt, want die angstaanvallen en paniekgevoelens wens je gewoon niemand toe.
Ik heb geen last van dissociatie, derealisatie of depersonalisatie klachten. Heb jij dat wel?
Ess82: Wat vreselijk zeg van dat kindje... Wens jou ook veel sterkte toe hiermee, want zoiets grijpt je natuurlijk ontzettend aan.
Hoe gaat het nu met jou Moonlight82?
Met mij gaat het het ene moment wel goed, andere moment voel ik me niet goed (angstig). Zoals vandaag heb ik iets gedaan wat ik erg eng en moeilijk vond, ik was ook angstig op het begin. Uiteindelijk is het goed gegaan, maar ik zou zo graag eens gewoon angstvrij willen leven. Gewoon leven zoals ik vroeger deed. Onbezorgder. Nu denk ik zoveel na en ben ik erg negatief reflecterend naar mezelf toe.
Maar goed, de dagen hiervoor voelde ik me wel goed dus misschien is het even een dipje.
Dan ga ik het liefst altijd slapen als ik me zo voel.
Fijn dat je goed nieuws op werkfront hebt gehad, goed om te horen.
Je had het over dat boek van Eckhart Tolle (De kracht van het nu). Is dat geen zweverig boek? Ik heb er vaak mee in mijn handen gestaan maar vraag me af of het de moeite waard is om te lezen. Of er niet alleen maar dingen in staan die ik al weet, die eigenlijk heel logisch zijn? Zoals dat er eigenlijk alleen het 'nu' is en niets meer. Dat weet ik namelijk wel, maar het toepassen daarvan vind ik heel moeilijk.
Alliony: Fijn dat jij in paardrijden iets hebt gevonden waarbij je je goed voelt, moet je echt niet opgeven! Lekker blijven koesteren dat soort dingen.
Ik ben ook geen paardrijdmens (heb het eigenlijk maar 1 keer in mijn leven gedaan), maar ergens lijkt het mij wel heerlijk en ontspannend.
Hoe gaat het nu voor de rest met je?
Magdalan: welkom! Jij dus ook gestopt met je studie en ook weer het plan om in september verder te gaan, toevallig! Hoe voel je je erbij? Het geeft mij in ieder geval echt rust en gewoon de tijd en de ruimte om dingen goed op een rijtje te zetten, ik hoop dat het jou ook vooruit helpt. Het is nooit zonde hoor om aan jezelf te denken.
Mindfulness is zeker iets wat misschien wel de moeite waard voor je is. Ik ben er nu over aan het lezen. Het is eigenlijk ook al je gevoelens accepteren en ze er gewoon laten zijn, zoals ze nu op dit moment er zijn. Niet wegstoppen of wat dan ook.
Somehow: wat vervelend dat je angstaanvallen erger werden tijdens je studie, dat was bij mij ook zo. Ik denk dat tijdelijk stoppen echt geen slecht plan is, even een stapje terug om aan dingen te werken.
Wel fijn in ieder geval dat je weet waar het vandaan komt, want dat is de basis eigenlijk. Hoop dat je er helemaal bovenop komt, want die angstaanvallen en paniekgevoelens wens je gewoon niemand toe.
Ik heb geen last van dissociatie, derealisatie of depersonalisatie klachten. Heb jij dat wel?
Ess82: Wat vreselijk zeg van dat kindje... Wens jou ook veel sterkte toe hiermee, want zoiets grijpt je natuurlijk ontzettend aan.
Hoe gaat het nu met jou Moonlight82?
Met mij gaat het het ene moment wel goed, andere moment voel ik me niet goed (angstig). Zoals vandaag heb ik iets gedaan wat ik erg eng en moeilijk vond, ik was ook angstig op het begin. Uiteindelijk is het goed gegaan, maar ik zou zo graag eens gewoon angstvrij willen leven. Gewoon leven zoals ik vroeger deed. Onbezorgder. Nu denk ik zoveel na en ben ik erg negatief reflecterend naar mezelf toe.
Maar goed, de dagen hiervoor voelde ik me wel goed dus misschien is het even een dipje.
Dan ga ik het liefst altijd slapen als ik me zo voel.
vrijdag 14 januari 2011 om 13:50
Ik kom ook even meeschrijven Ik zit al een 4tal maanden in een postnatale depressie. Ben al ver vooruit geraakt, maar het is elke dag vechten tegen negatieve gevoelens. In het begin was het een echte strijd, maar gaandeweg moet ik mij minder verzetten. De momenten dat ik weer een stap vooruit ging waren de momenten waarop ik tegen mijzelf zei 'GENOEG', ik vond mij echt zielig en had er echt genoeg van mij zo slecht te voelen. Dus ik herken mij wel in dit topic. Ik ben enkele keren bij een psycholoog gegaan en die gaf mij wat inzichten, maar ik merkte vooral dat de wil en kracht uit mijzelf moest komen. Ik probeer nu zo veel mogelijk te plannen en doe nog vaak dingen zonder plezier spijtig genoeg. Hoop dat het ooit weer met volle plezier is. Ik ga de strijd aand zonder professionele begeleiding of medicatie, maar denk dat dit voor mij op lange termijn wel de juiste manier is. Het slechte gevoel is bij mijzelf onstaan en ik moet er potverdikke iets aan doen!
vrijdag 14 januari 2011 om 22:57
Welkom Lisa. Wat goed van je dat je hebt gemerkt dat die kracht en de wil uit jezelf moet komen. Maar je merkt dus dat je al vooruit bent gegaan. Hopelijk houdt je daardoor ook je motivatie vast om zo door te gaan.
Ik vind het in ieder geval altijd knap als mensen zelf die verantwoordelijk nemen om iets aan hun problemen te doen.
Dus, ik zou zeggen, blijf hier lekker meeschrijven.
Ik vind het in ieder geval altijd knap als mensen zelf die verantwoordelijk nemen om iets aan hun problemen te doen.
Dus, ik zou zeggen, blijf hier lekker meeschrijven.
maandag 17 januari 2011 om 10:07
Goedemorgen! Allemaal een fijn weekend gehad?
Sofievrouw, de boeken van Tolle zijn inderdaad wel wat zweverig, maar ik vind ze fijn te lezen. Als je al zeer bekend met in het nu leven is het idd mischien niet zoveel nieuws, maar voor mij was dat echt een eye-opener. Kun je nagaan hoe gevangen ik zat in mijn gedachten. Ik weet dat daar echt het probleem zit bij mij, die gedachten die op de loop gaan. Het toepassen is inderdaad nog wel erg lastig.
Voel je je nu weer wat beter?
Welkom Lisa, wat goed dat je zo gemotiveerd bent en blijf lekker meeschrijven hier inderdaad. Heb je eerder in je leven last gehad van depressieve klachten?
Sofievrouw, de boeken van Tolle zijn inderdaad wel wat zweverig, maar ik vind ze fijn te lezen. Als je al zeer bekend met in het nu leven is het idd mischien niet zoveel nieuws, maar voor mij was dat echt een eye-opener. Kun je nagaan hoe gevangen ik zat in mijn gedachten. Ik weet dat daar echt het probleem zit bij mij, die gedachten die op de loop gaan. Het toepassen is inderdaad nog wel erg lastig.
Voel je je nu weer wat beter?
Welkom Lisa, wat goed dat je zo gemotiveerd bent en blijf lekker meeschrijven hier inderdaad. Heb je eerder in je leven last gehad van depressieve klachten?
maandag 17 januari 2011 om 15:11
@violetje: ik ben altijd een zorgemaker geweest op elk vlak, maar hierdoor heb ik nooit depressieve gedachten ofzo gehad. Het is sinds dat er veel gebeurd is (niet meer aan het werk, kindjes op korte tijd, sleur in het leven,...) dat ik er echt onderdoor ben gegaan. Begrijp nog altijd niet goed hoe mij dat kon overkomen. Ben een heel nuchter persoon die alles met humor kan benaderen en plots zit ik erdoor. Strange Ik besef nu dat ik mijzelf niet zo zot moet maken met piekeren en controlematig doen en dat ik vooral wat verandering in mijn leven moet brengen. Het zal niet vanzelf veranderen en het zal veel tijd in beslag nemen. Maar uiteindelijk heb ik niets om triest over te zijn. Buiten dan dat ik nog de job van mijn leven zoek
Leuk voor jou dat er zoveel veranderingen in het vooruitzicht zijn, gaat een hele nieuwe drive aan je leven geven. Succes!
Leuk voor jou dat er zoveel veranderingen in het vooruitzicht zijn, gaat een hele nieuwe drive aan je leven geven. Succes!
maandag 17 januari 2011 om 19:19
hoi ben nieuw ^^
heb ook last af en toe van deprimerende gedachten. voornamelijk is dat als ik me verveel ^^ kan moeilijk stil zitten en als ik het hele huis heb schoongemaakt uit vervelen..verveel ik me weer..
altijd gejaagd gevoel hebben enzo en veel gepieker
i.i.g. wat bij mij werkt is goede muziek opzetten en anders een hele leuke lach serie kijken bv 2 and a half man is echt supergrappig
ik las van de openingstartster dat een schop onder je eigen kont geven ook wel helpt en inderdaad dat werkt en was ik even vergeten dus hoe ik me net ff voelde...not so happy... AUW! nu weer beter
figuurlijk dan he anders voel ik me weer niet zo blij haha toedels
heb ook last af en toe van deprimerende gedachten. voornamelijk is dat als ik me verveel ^^ kan moeilijk stil zitten en als ik het hele huis heb schoongemaakt uit vervelen..verveel ik me weer..
altijd gejaagd gevoel hebben enzo en veel gepieker
i.i.g. wat bij mij werkt is goede muziek opzetten en anders een hele leuke lach serie kijken bv 2 and a half man is echt supergrappig
ik las van de openingstartster dat een schop onder je eigen kont geven ook wel helpt en inderdaad dat werkt en was ik even vergeten dus hoe ik me net ff voelde...not so happy... AUW! nu weer beter
figuurlijk dan he anders voel ik me weer niet zo blij haha toedels
woensdag 19 januari 2011 om 13:38
Dag meiden, hoe gaat het? Hier wel lekker! Ben weer veel aan het lezen, ook over cognitieve gedragstherapie en dat is toch wel de methode voor mij. Gewoon tips om die innerlijke criticus in je die met al die nare gedachten komt aan te pakken, en genieten van wat je nu hebt. Ben weer volop aan het sporten en dat is heerlijk.
Nog een tip, voor degenen die kunnen doorschieten zowel de positieve als de negatieve kant op, onthou dan: 'het gaat weer voorbij'. Zowel de hoge pieken als de diepe dalen, dat stabiliseert e.e.a. misschien wat
Het kan ook veel met hormonen te maken hebben hè Lisa. Omdat je vrij snel achter elkaar (toch?) kindjes hebt gekregen. En dan daarbij dat veranderende leven. En dat controlematige herken ik ook heel erg, moeilijk om los te laten hè? Maar het leven loopt zoals het loopt....
Welkom Missl! Schrijf lekker mee hier, het lucht op. Ja leuke muziek en films series kunnen goed helpen ja! Even lekker luchtig en de zinnen verzetten.
Nog een tip, voor degenen die kunnen doorschieten zowel de positieve als de negatieve kant op, onthou dan: 'het gaat weer voorbij'. Zowel de hoge pieken als de diepe dalen, dat stabiliseert e.e.a. misschien wat
Het kan ook veel met hormonen te maken hebben hè Lisa. Omdat je vrij snel achter elkaar (toch?) kindjes hebt gekregen. En dan daarbij dat veranderende leven. En dat controlematige herken ik ook heel erg, moeilijk om los te laten hè? Maar het leven loopt zoals het loopt....
Welkom Missl! Schrijf lekker mee hier, het lucht op. Ja leuke muziek en films series kunnen goed helpen ja! Even lekker luchtig en de zinnen verzetten.
woensdag 19 januari 2011 om 15:49
Hoi Lieve meiden!
Ik heb mij een tijdje hier niet laten zien door allerlei hectische dingen! Maar nu ben ik er weer om gezellig mee te schrijven. Ik zal zo even op iedereen reageren. update vanuit mijn kant : Het gaat redelijk goed met mij. Soms nemen de paniekaanvallen weer de overhand. Maar zoals violetje al schreef: Het nagaan dat het ook weer over gaat helpt een stuk!
Verder ben ik nu ook echt aan het sporten geslagen! Heerlijk. Ik kan er echt van genieten en ik vind het fijn. Ik wilde eerst gewone yoga gaan doen. Maar nu doe ik een combinatie van tai-chi, pilates én yoga. Body balance heet het. Echt heel erg fijn..
Verder miss ik op het moment mijn partner heel erg. Zij zit aan de andere kant van de wereld en ze is nu al zo'n 5 maanden weg. Dus al bijna een half jaar... Gelukkig skypen we wel...
Maar merk wel dat iemand missen ook energie kost!
Tot later!
Ik heb mij een tijdje hier niet laten zien door allerlei hectische dingen! Maar nu ben ik er weer om gezellig mee te schrijven. Ik zal zo even op iedereen reageren. update vanuit mijn kant : Het gaat redelijk goed met mij. Soms nemen de paniekaanvallen weer de overhand. Maar zoals violetje al schreef: Het nagaan dat het ook weer over gaat helpt een stuk!
Verder ben ik nu ook echt aan het sporten geslagen! Heerlijk. Ik kan er echt van genieten en ik vind het fijn. Ik wilde eerst gewone yoga gaan doen. Maar nu doe ik een combinatie van tai-chi, pilates én yoga. Body balance heet het. Echt heel erg fijn..
Verder miss ik op het moment mijn partner heel erg. Zij zit aan de andere kant van de wereld en ze is nu al zo'n 5 maanden weg. Dus al bijna een half jaar... Gelukkig skypen we wel...
Maar merk wel dat iemand missen ook energie kost!
Tot later!
