Psyche
alle pijlers
Doordringen tot iemand die niet wil luisteren
vrijdag 11 januari 2019 10:21
Ok, misschien een beetje een tendentieuze topic titel.
Maar misschien is er toch nog een manier om gehoord te worden door mijn moeder.
Het is een heel ingewikkelde situatie met veel tentakels. De korte samenvatting is dat mijn moeder wil scheiden en denkt dat ikpartij trekt voor mijn vader
ze hoort het niet als ik zeg dat dat niet waar is ik weet niet hoe en of ik hier nu op moet reageren.
Tips van ervaringsdeskundigen zijn welkom
Maar misschien is er toch nog een manier om gehoord te worden door mijn moeder.
Het is een heel ingewikkelde situatie met veel tentakels. De korte samenvatting is dat mijn moeder wil scheiden en denkt dat ikpartij trekt voor mijn vader
ze hoort het niet als ik zeg dat dat niet waar is ik weet niet hoe en of ik hier nu op moet reageren.
Tips van ervaringsdeskundigen zijn welkom
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:24
Reden: Herkenbaarheid
Reden: Herkenbaarheid
45.23% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 11:08
Nee, dat had hij niet. Dat maakt jullie partij zijn in een situatie waarin jullie geen rol spelen. Je moeder heeft geprobeerd dat te voorkomen, een heel redelijk streven. Je vader daarentegen lijkt het geen probleem te vinden om jullie in zijn sores mee te slepen. En in plaats van je te distantiëren van deze vreemde beslissing, noem je zijn handelen slechts ‘een beetje onhandig’ en beticht je je moeder, die dit notabene probeerde te voorkomen van het creeeren van een eigen waarheid. Je hebt door hun acties zo te labelen inderdaad een kant gekozen, daar heeft je moeder gelijk in.
vrijdag 11 januari 2019 11:09
Poloppie schreef: ↑11-01-2019 10:47Ik wel, er is ondertussen zoveel kapot, ik zie niet in hoe dat nog hersteld kan worden. Mijn broer ziet het anders, in het verleden is het ook een paar keer voorgevallen en dan is het op miraculeuze wijze toch weer goed gekomen, dus hij denkt dat dat nu ook wel zo kan zijn.
Vertel haar dat dan, dat je haar wens begrijpt en respecteert. En vraag haar wat je kunt doen om haar te helpen. Laat haar merken dat je haar steunt. Los van of je je vader ook steunt of niet.
vrijdag 11 januari 2019 11:18
Als je vader je moeder heeft verteld dat hij die communicatie heeft doorgestuurd naar jullie (1)
en jullie weten niet (zeker) of je moeder dat weet (2),
dan betekent dat dat jullie niet aan je moeder hebben verteld dat jullie die communicatie hebben ontvangen (3).
Dus als (1) klopt, dan zal je moeder dus denken: mijn kinderen hebben me dit niet verteld, dus ze spannen met hem samen.
en jullie weten niet (zeker) of je moeder dat weet (2),
dan betekent dat dat jullie niet aan je moeder hebben verteld dat jullie die communicatie hebben ontvangen (3).
Dus als (1) klopt, dan zal je moeder dus denken: mijn kinderen hebben me dit niet verteld, dus ze spannen met hem samen.
vrijdag 11 januari 2019 11:18
Het is heel moeilijk om een verhaal slechts gedeeltelijk te vertellen. Er speelt zoveel meer mee.Pandax schreef: ↑11-01-2019 11:08Nee, dat had hij niet. Dat maakt jullie partij zijn in een situatie waarin jullie geen rol spelen. Je moeder heeft geprobeerd dat te voorkomen, een heel redelijk streven. Je vader daarentegen lijkt het geen probleem te vinden om jullie in zijn sores mee te slepen. En in plaats van je te distantiëren van deze vreemde beslissing, noem je zijn handelen slechts ‘een beetje onhandig’ en beticht je je moeder, die dit notabene probeerde te voorkomen van het creeeren van een eigen waarheid. Je hebt door hun acties zo te labelen inderdaad een kant gekozen, daar heeft je moeder gelijk in.
De rest van het bericht heb ik weggehaald.
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:39
38.67% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 11:19
Stel dat ze wél gaan scheiden. Hoe ziet je moeder dan de toekomst voor zich?
staat ze ingeschreven als woningzoekend? Hoe ziet ze zichzelf alleen wonen?
Is er een optie dat je moeder tot rust kan komen even een maand op vakantie of iets anders dat ze alleen kan zijn om besluiten voor haar zelf te nemen?
Zo te lezen komt er een hoop oud zeer naar boven bij je moeder. Echt ik heb medelijden met haar.
staat ze ingeschreven als woningzoekend? Hoe ziet ze zichzelf alleen wonen?
Is er een optie dat je moeder tot rust kan komen even een maand op vakantie of iets anders dat ze alleen kan zijn om besluiten voor haar zelf te nemen?
Zo te lezen komt er een hoop oud zeer naar boven bij je moeder. Echt ik heb medelijden met haar.
vrijdag 11 januari 2019 11:22
Of vader zei: ‘Nou, die huwelijksissuesmail van je, die vonden de kinderen ook hysterisch’. Je weet niet hoe het is gegaan, je weet alleen dat je vader iets heeft gedaan dat echt niet kon, dat je moeder er inmiddels van op de hoogte is en dat ze erg boos is.
Trek je terug uit deze ruzie waar je geen rol in speelt, stop met je moeder waanideeen toe te schrijven en regel je eigen opvang.
Trek je terug uit deze ruzie waar je geen rol in speelt, stop met je moeder waanideeen toe te schrijven en regel je eigen opvang.
vrijdag 11 januari 2019 11:25
vrijdag 11 januari 2019 11:26
Ik denk datTanteBedelia schreef: ↑11-01-2019 11:19Stel dat ze wél gaan scheiden. Hoe ziet je moeder dan de toekomst voor zich?
staat ze ingeschreven als woningzoekend? Hoe ziet ze zichzelf alleen wonen?
Is er een optie dat je moeder tot rust kan komen even een maand op vakantie of iets anders dat ze alleen kan zijn om besluiten voor haar zelf te nemen?
Zo te lezen komt er een hoop oud zeer naar boven bij je moeder. Echt ik heb medelijden met haar.
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:40
39.08% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 11:29
Je bent volwassen waarom moet zij jou beschermen?
Waarom zou je uberhaupt partij trekken?
Die hele familiekliek klinkt bijzonder ongezond. Laat je ouders het zelf uitvechten en bemoei je er niet zo mee.
Waarom zou je uberhaupt partij trekken?
Die hele familiekliek klinkt bijzonder ongezond. Laat je ouders het zelf uitvechten en bemoei je er niet zo mee.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 11 januari 2019 11:32
Pandax schreef: ↑11-01-2019 11:25Ik zou per direct stoppen met een kant kiezen. Wat je vader doet kan ècht niet. Misschien zie je het niet meer door jaren in hun ruzies te zitten, maar je vader is net zo actief bezig als je moeder. Ik zou de relatie met allebei een tijdje op een heel laag pitje zetten, ze zijn niet goed voor je.
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:41
9.76% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 11:40
gewoon een lief berichtje sturen, dat je haar beter begrijpt dan ze denkt en dat je er voor haar wil zijn wat ze ook wil doen met haar leven... dat je het heel jammer zou vinden als ze afstand neemt van jou omdat ze denkt dat je een tegenstander bent in dat proces
verklaar jezelf tot zwitserland en hou je op de vlakte in de communicatie met iedereen over de scheiding, je broer en je vader én je moeder en heb het over andere zaken waar mogelijk...
verklaar jezelf tot zwitserland en hou je op de vlakte in de communicatie met iedereen over de scheiding, je broer en je vader én je moeder en heb het over andere zaken waar mogelijk...
Lorem Ipsum
vrijdag 11 januari 2019 11:54
Je leest het niet goed: het is een stuk van TO dat háár kinderen wil beschermen (tegen oma die opeens niks meer met ze te maken wil hebben).
blue as ice
vrijdag 11 januari 2019 11:57
vrijdag 11 januari 2019 12:02
Ik vind dat je vader je inderdaad ook niet op deze manier zou moeten betrekken. Die mail doorsturen, nota bene na de expliciete wens van je moeder jullie erbuiten te laten (wat lijkt te getuigen van goed moederschap), is echt heel erg.
Maar als ik je verhaal zo lees, dan klinkt het ook alsof je moeder wel heel erg rigoreus conclusies trekt en om zich heen slaat. Weet je zeker dat ze niet ook onderliggend in de war is? Waandenkbeelden heeft over dat iedereen gevaarlijk is? Vond je broer dat ze wel logisch kon communiceren, ook al is hij het niet met haar eens en was ze niet voor rede vatbaar?
Een baby een vampier noemen is toch ook wel erg heftig. Een negatieve speech houden op een begrafenis is ook niet echt gepast. Oppassen op je kinderen en dan een dochter aan de telefoon die overstuur is, is ook niet gewoon. Mensen van 20 jaar terug iets gaan verwijten ook niet.
Misschien was ze voor de begrafenis al niet meer echt rationeel denkend. Het is natuurlijk lastig om hierachter te komen als ze niet communiceert. Maar als ik het zo lees gaan er bij mij wel wat alarmbellen rinkelen en vraag ik me toch af of er niet meer aan de hand is dan ‘alleen maar’ niet voor rede vatbaar zijn.
Zou het jou helpen om met wat meer compassie naar je moeder te kijken? Zij kiest hier ook niet echt voor hè? De situatie is haar blijkbaar boven het hoofd gegroeid. En het is heel erg naar om het gevoel te hebben dat iedereen tegen je samenspant.
Mocht je toch vermoeden dat er meer speelt, dan vind ik de huisarts bellen wel een optie hoor, gewoon zodat die op de hoogte is van de situatie.
En zelf kun je niet meer doen dan lief tegen haar zijn. Zeggen dat het je erg raakt dat ze denkt dat je tegen haar bent, want je wil haar juist begrijpen en helpen.
Dat ze altijd welkom is. Dat je snapt dat ze nu tijd voor zichzelf wil en even niet op de kinderen wil of kan passen.
Hopelijk helpt het je moeder als ze meer afstand kan nemen en rust. En kan ze zaken weer wat beter overzien.
Het lijkt me heel erg naar voor jullie, maar ook vooral voor haarzelf...
Maar als ik je verhaal zo lees, dan klinkt het ook alsof je moeder wel heel erg rigoreus conclusies trekt en om zich heen slaat. Weet je zeker dat ze niet ook onderliggend in de war is? Waandenkbeelden heeft over dat iedereen gevaarlijk is? Vond je broer dat ze wel logisch kon communiceren, ook al is hij het niet met haar eens en was ze niet voor rede vatbaar?
Een baby een vampier noemen is toch ook wel erg heftig. Een negatieve speech houden op een begrafenis is ook niet echt gepast. Oppassen op je kinderen en dan een dochter aan de telefoon die overstuur is, is ook niet gewoon. Mensen van 20 jaar terug iets gaan verwijten ook niet.
Misschien was ze voor de begrafenis al niet meer echt rationeel denkend. Het is natuurlijk lastig om hierachter te komen als ze niet communiceert. Maar als ik het zo lees gaan er bij mij wel wat alarmbellen rinkelen en vraag ik me toch af of er niet meer aan de hand is dan ‘alleen maar’ niet voor rede vatbaar zijn.
Zou het jou helpen om met wat meer compassie naar je moeder te kijken? Zij kiest hier ook niet echt voor hè? De situatie is haar blijkbaar boven het hoofd gegroeid. En het is heel erg naar om het gevoel te hebben dat iedereen tegen je samenspant.
Mocht je toch vermoeden dat er meer speelt, dan vind ik de huisarts bellen wel een optie hoor, gewoon zodat die op de hoogte is van de situatie.
En zelf kun je niet meer doen dan lief tegen haar zijn. Zeggen dat het je erg raakt dat ze denkt dat je tegen haar bent, want je wil haar juist begrijpen en helpen.
Dat ze altijd welkom is. Dat je snapt dat ze nu tijd voor zichzelf wil en even niet op de kinderen wil of kan passen.
Hopelijk helpt het je moeder als ze meer afstand kan nemen en rust. En kan ze zaken weer wat beter overzien.
Het lijkt me heel erg naar voor jullie, maar ook vooral voor haarzelf...
vrijdag 11 januari 2019 12:10
Poloppie schreef: ↑11-01-2019 10:41Ik denk niet dat ze echt van het padje af is. Ze is wel plots in alles heel strijdvaardig geworden. Ze stuurt kwade mails naar iedereen die haar ooit onheus behandeld heeft (al is dat 20 jaar geleden).
Ik voel dat er veel oud zeer boven komt, maar als ze mij zo aanvalt, is het heel moeilijk om tussen de regels door te blijven lezen.
Mijn moeder kan heel radicaal zijn, dat vind ik sowieso een heel moeilijke eigenschap aan haar. Als ze dat niet is, zijn we eigenlijk heel goede vriendinnen, waardoor dit allemaal net zo pijnlijk is.
Ehm....
Dit komt mij zo bekend voor. Weet je echt, 100% zeker, dat ze niet ziek is?? En dan bedoel ik niet ´van het padje af´ maar echt ziek. Een oom van mij, die kanker heeft en van de arts hoorde dat ze hem niet konden helpen, reageerde precies hetzelfde namelijk. Toen later uit een second opinion kwam dat er met medicijnen nog wel het één en ander te vertragen is (kan tot tien jaar duren) werd het weer rustig in zijn hoofd.
Verder kun je niet zoveel doen. Jouw moeder heeft blijkbaar besloten dat het tijd wordt om zelf een leven te leiden, eigen keuzes te maken. Ze is 60?? Die generatie heeft nog net het staartje gehad van ´meisjes hoeven niet te leren, ze trouwen voor altijd en eeuwig en dienen hun man, klaar´. Probeer eens gewoon te zeggen dat je haar haar eigen leven gunt en dat ze volwassen is dus het helemaal zelf mag weten. Dan is de kans een stuk groter dat je haar bereikt dan wanneer je haar tegenspreekt.
Ga maar na; dat wil je zelf ook niet. Als jij besluit om een studie te gaan doen en je al ingeschreven hebt, helemaal enthousiast bent, wil je van anderen niet meer horen hoe stom die studie is, dan wil je ervoor gaan en alleen nog maar duwtjes in je rug krijgen. De tegensputteraars wil je overtuigen van jouw keuze en als ze niet willen luisteren kunnen ze gaan. Toch??
Een goed gesprek begint met luisteren en meeveren (gelijk geven). En vragen; hoe had je dit gedacht, en dat willen oplossen? En dan hebben we het niet over het oppassen maar over haar inkomen, werk, mogelijkheden, inrichting.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 11 januari 2019 12:19
Wat een nare situatie voor alle partijen. Zoals ik het zie moet jouw prioriteit bij je kinderen liggen, zo'n gefrustreerde oma kan een kind echt beschadigen. Ik heb daar ervaring mee als kind, die wisselvalligheid was voor mij enorm beangstigend (vindt ze me ineens niet meer lief?). Gelukkig geeft jouw kind het aan, zodat je het kunt steunen en kunt voorkomen dat ze opnieuw in die situatie komt.
Verder zou ik stoppen met via mail e.d. 'contact' te maken. Beperk de communicatie tot face-to-face-contact of eventueel telefonisch als je dat kunt. Het beste zou zijn als er neutrale mensen bij zijn die dit soort gesprekken kunnen begeleiden op een manier dat iedereen zich gehoord voelt (je partner misschien als je die hebt, of een vriend(in)?). Veel sterkte!
Verder zou ik stoppen met via mail e.d. 'contact' te maken. Beperk de communicatie tot face-to-face-contact of eventueel telefonisch als je dat kunt. Het beste zou zijn als er neutrale mensen bij zijn die dit soort gesprekken kunnen begeleiden op een manier dat iedereen zich gehoord voelt (je partner misschien als je die hebt, of een vriend(in)?). Veel sterkte!
vrijdag 11 januari 2019 12:32
Castorp schreef: ↑11-01-2019 12:19Wat een nare situatie voor alle partijen. Zoals ik het zie moet jouw prioriteit bij je kinderen liggen, zo'n gefrustreerde oma kan een kind echt beschadigen. Ik heb daar ervaring mee als kind, die wisselvalligheid was voor mij enorm beangstigend (vindt ze me ineens niet meer lief?). Gelukkig geeft jouw kind het aan, zodat je het kunt steunen en kunt voorkomen dat ze opnieuw in die situatie komt.
Verder zou ik stoppen met via mail e.d. 'contact' te maken. Beperk de communicatie tot face-to-face-contact of eventueel telefonisch als je dat kunt. Het beste zou zijn als er neutrale mensen bij zijn die dit soort gesprekken kunnen begeleiden op een manier dat iedereen zich gehoord voelt (je partner misschien als je die hebt, of een vriend(in)?). Veel sterkte!
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:46
31.81% gewijzigd
